Wegversmallingen Voorschoten onder vuur REGIO R3 'Ik had niet verwacht dat het zó druk zou worden' 'Eigenlijk moet ik ook eens een waterput graven' Languit werken op de boomkwekerij "1 Is 't meezit v\ienk ik over >tfti week het eh'rste bakkie Plaatselijke WD en meeste bewoners Leidseweg Noord-Noord pleiten voor verwijderen ■k hm 18 rtffifr maandag 28 februari 2005 Robert Toret dq|g van voorpagina iiik/noordwuk - Hoewel wik deze dagen niet boven Mespunt uitkomt, moet ko- Winter toch al bijna pas ™!e plaats maken. Morgen ^§t de maand maart en de lente weer op de deur. genoeg voor strandex- uit Katwijk en om hun tenten weer .eSiwijk c H^bouwe ^bouwen. jigenaren van de Noord- :n b beachclub 'De Branding' ,shS donderdag al het start ten zaterdag volgde een ^aantal Katwijkse collega- Ijiitenthouders, bijgestaan e" personeel, familie en n Sien, hun voorbeeld. Daar- 1 ijzige kou trotserend, jzich afgelopen zaterdag 2 zeven uur 's ochtends en 'ejLir 's middags op het Kat- 6 strand of langs het tra- aqissen camping De Noord- it-jn en de boulevard begaf, lat ze ongetwijfeld voorbij n.?komen: grote opleggers de keuken-, bar- of \it van één van de plaatse- trandpaviljoens. rucks reden af en aan. 00 tijdens 'opbouwdag' - de jaren heen zowat een geworden - schieten ceijig operationele k la carte ;n,irants (want dat zijn de ^te strandtenten tegen- "jilig) binnen een paar uur Hddestoelen uit de grond, vaïit geval het zand. nks dat iedereen zijn zaak iel mogelijk wil hebben is er volgens Jaap Schip man 't Centrum van een jrijdje geen sprake. „Nee, jen is gewoon lekker voor :lf bezig. Als wij straks zijn en een ander onze lard nodig heeft? Dan zijn cht niet te beroerd om te springen hoor. Maar eti>a ik nu zelf weer snel ver- brQmt om één uur willen we opik erop hebben." aah met een groep vrienden VQnilieleden is Schipper al nrracht uur 's morgens in de ïn.Het plaatsen van de hou- kkthotten, die de ombouw djn strandtent moeten vor- (is tijdrovend. Ze doen het lijk nog op de ouderwetse ir: met de hand. Wrereld van verschil met He Schaap, eigenaar van Hs en 't Strand, die nog Kl weehonderd meter - met ^3 inden diep in de zakken Isjde kou - staat te wachten i derde van in totaal tien iet strand wordt opgeta- ,Ik begon tien jaar gele- imen met mijn vrouw in id hutje", vertelt hij ont lat was nog een iouten strandpaviljoen, met je handen in elkaar zetten. Maar na twee sei- was ik dat wel zat en overgegaan op dit sys- jldeaal. We kunnen ze zo klaar, met inventaris ;gen elkaar aanzetten." it noordelijke strand- an Katwijk is 't Wantveld aac Schaddé van Dooren, e|Jj de uitwatering ligt. Hij J samen met Schaap de lsupgeschakeld van het Sas- imse kraanbedrijf Ver- r. dagi het seizoen (van begin tot eind februari) units achter elkaar damping De Noordduinen lagen. „Die van mij staan raan, dus moesten we tot t uur wachten voordat die ..jchaap weg waren en we In beginnen. Hij gaat als het strand op en ik ga er et einde van het seizoen rste vanaf', legt Schaddé uit, terwijl zijn agvtjoke het elfkoppige klus- van fris, koffie, koek en €tjes voorziet. nlucht maakt hongerig, e moeten goed eten", IS) )gt de vrouw die ook wel oojend 'de strandmoeder' ,rdt|genoemd. „Deze dag is zor^nd maar ook altijd erg mvang. Lekker met elkaar aan g. En als ze straks klaar ijgen de jongens een lek- hap en een biertje. or3bnd staat er voor hen en macaroni op het ien» mn^erst moet er nog gewerkt Hun zoon is bezig met prtrekken van de verwar- echtïuizen en een kennis legt uitgste hand aan de installa- riolering. ni bomende dagen moeten h nog het terras egalise- de vlonders (vloerschot- ïatsen", vertelt de uitba- laar als de weergoden ïstig gezind zijn en er >rst in de grond komt, aanstaand weekeinde eerste bakkie koffie te schenken. Gelukkig rant het begon de laatste weer aardig te kriebe- BV) door Bas de Rue voorschoten - De wegversmallingen op de Leidseweg Noord-Noord in Voorschoten liggen opnieuw onder vuur. Volgens collegepartij WD leveren ze voornamelijk hinder en gevaar op. Hoog tijd om ze weg te halen, zeggen de libe ralen. Een groot deel van de bewoners is het daar hartgrondig mee eens. De toestand op de Leidsweg Noord-Noord is al geruime tijd een bron van ergernis voor zo wel omwonenden als weggebruikers. Boos doeners zijn de wegversmallingen die de ge meente Voorschoten twee jaar geleden aan legde. Die veroorzaken opstoppingen, bijna- ongelukken en agressie op de weg, zeiden be woners destijds. Of de gemeente de obstakels alsjeblieft kon weghalen. Maar dat wilde het college van burgemeester en wethouders niet. 'Even aanzien' was het devies. De plaatselijke WD wil nu alsnog dat de ver smallingen zo snel mogelijk verdwijnen. „De Leidseweg Noord-Noord is in beide richtin gen een doorstromende route en daar passen geen remmende maatregelen", schrijft de partij. De beslissing om de versmallingen aan te leggen was volgens de liberalen onjuist. „Door de obstakels is de weg er juist minder veilig op geworden", zegt R. Smittenaar. Dit standpunt vindt weerklank onder bewo ners van de weg. Ook na twee jaar zijn de klachten over de versmallingen niet ver stomd. „Van mij mogen ze die dingen van nacht al weghalen", zegt bewoonster W. Westgeest. „Elke automobilist wil er als eerste doorheen. Tijdens de middagspits staat het hier hopeloos vast. Auto's toeteren, er is agressie. Ik word er helemaal gek van." Ook S. Trobaugh is ze liever kwijt dan rijk. „Ik hoop dat ze de weg zo snel mogelijk weer terug brengen in de oude staat, zonder obstakels." Toch is niet elke bewoner van de Leidseweg Noord-Noord ontevreden met de toestand van zijn straat. „Laten we alsjeblieft niet te ruggaan naar hoe het was", zegt S. van der Vlugt. „Vroeger was het hier echt een race baan. Je kon hier niet eens normaal overste ken. De weg is nu ook niet perfect, maar in elk geval wel een stuk beter dan hij was." Het grootse probleem van de Leidseweg Noord-Noord is dat hij niet berekend is op de hoeveelheid verkeer, vermoedt bewoner E. Nijhuis. „Het is een drukke ontsluitingsweg voor de wijk. De enige echte manier om dit tegen te gaan, is een nieuwe ontsluitingsweg aan te leggen, naast het spoor bijvoorbeeld. Of op de plek van de Intratuin, wanneer dit tuincentrum is verdwenen. Maar dan moet de gemeente natuurlijk wel veel geld uitge ven." Van de WD hoeft de Voorschotenaar op dat punt echter geen steun te verwachten. De partij ziet meer heil in kleine, goedkope maat regelen. „Grootse plannen zijn op dit mo ment niet aan de orde. Het gaat ons om op lossingen die op korte termijn te verwezenlij ken zijn", aldus raadslid Smittenaar. Verantwoordelijk wethouder Horlings was niet bereikbaar voor commentaar. Voorschotense Andrea Dantuma geïnstalleerd in Derde Kamer door Bas de Rue voorschoten - Idealist Andrea Dantuma (31) uit Voorschoten is een planner, geen graver. Za terdag is zij geïnstalleerd in de Derde Kamer, een schaduwpar- lement dat zich bezig houdt met ontwikkelingssamenwer king. Het parlement geeft haar de kans een steentje bij te dra gen aan een betere wereld. In de Derde Kamer zitten 150 mensen - net als in de Tweede Kamer. De parlementsleden zijn echter allemaal vrijwilli gers. Dertig komen uit Derde Wereldlanden; India, Nigeria, Indonesië. De rest is afkomstig uit Nederland. Een jaar lang zetten zij zich in om nieuwe, creatieve ideeën over ontwikke lingssamenwerking te beden ken en aan de man te brengen. De Derde Kamer is niet erg be kend. Had je er zelf ooit van gehoord? „Om eerlijk te zijn: nee. Ik werk als onderzoeker bij het weten schappelijke bureau van de Ho ge Raad. Binnen de ontwikke lingssamenwerking is de Derde Kamer inmiddels een begrip, maar daarbuiten niet echt. In elk geval niet in de juridische wereld. Ik noch mijn collega's hadden er ooit van gehoord." Waarom heb je je dan toch op gegeven? ,Aan de ene kant was dat puur toeval, aan de andere kant ook weer niet. Ik hoorde van de Derde Kamer via een spotje op de radio. Toen dacht ik: gewel dig, dat is echt iets voor mij. Ik ben eigenlijk altijd een idealist geweest die iets wil bijdragen aan een betere wereld. Aanvan kelijk wilde ik journalist worden en belangrijke thema's aan kaarten. Naar verre landen rei zen en over de problemen daar schrijven; het verschil maken. Maar het drong al snel tot me door dat je niet ergens over kunt schrijven én kunt helpen tegelijkertijd. Het is of-of. Toen ben ik rechten gaan studeren." Maar kun je in de Derde Ka mer het verschil maken? „Ik denk het wel. Ik wil me be zighouden met micro financie ring en de participatie van meisjes in het onderwijs. Mi crofinanciering heeft door prin ses Maxima nu meer bekend heid gekregen, dat is heel fijn. Je leent arme mensen in de Derde Wereld een beetje geld om bijvoorbeeld een naaima chine te kopen, zodat ze een zaakje kunnen beginnen. Ik denk alleen dat de allerarmsten daar niet genoeg van profiteren. Daar wil ik me voor inzetten." Dat klinkt prachtig maar de Derde Kamer heeft geen macht en nauwelijks geld. Is het dan geen nutteloosgremium? „Dat zou je zeggen. Ons budget is klein en er zijn natuurlijk ont zettend veel organisaties die zich met ontwikkelingssamen werking bezighouden. Maar je ziet dat de Derde Kamer zich in de afgelopen twee jaar een plaats heeft veroverd. Er zitten heel veel bevlogen mensen in. Dat begint zich nu terug te be talen. We hebben een heel bre de doelstelling. Waterputten graven in Afrika, dat doen we niet. Wij vragen aandacht voor de problemen in de ontwikke lingslanden, zowel bij politici als het grote publiek. De Derde Kamer is en ideële lobbygroep, zou je kunnen zeggen." Heb je al concrete plannen? „Ik wil samen met een aantal scholen in de omgeving een project starten, gericht op deel name van meisjes in het onder wijs. Het plan staat nog in de kinderschoenen, ik ben ook nog maar net begonnen. Maar het is een actueel thema, ik denk dat veel scholen er en thousiast over zullen zijn. In een ontwikkelingsland ben ik nog nooit geweest; ik ben meer een planner, een organisator. Hoewel ik eigenlijk van mezelf vind dat ik ook nog eens een waterput moet graven." Hazerswoudenaar vindt 'ligplukker' uit door Marieta Kroft HAZERSwouDE-DORP - Languit liggend je werk doen en dan nog wel op een boomkwekerij. Sinds kort kan dat op het be drijf van Martin Kraan in Ha- zerswoude-Dorp. De boom kweker vond het vele bukwerk - met als gevolg een aanslag op de rug en knieën - maar niets. „Het moet makkelijker kunnen, dacht ik." De radertjes in zijn hersenen draaiden op volle toe ren en met resultaat. Kraan vond de 'ligplukker' uit. On langs won hij er de Studieclub Innovatieprijs 2005 mee. Op het erf aan de Burgemeester Ten Heuvelhofweg staat zijn uitvinding. Kraan en zijn mede werker Marc van den Haven la ten zien hoe de ligplukker werkt. Ze gaan allebei liggen op een bed. Hun hoofden worden door een band ondersteund, zodat de twee naar de grond kunnen kijken. Met hun han den kunnen ze bij de grond. Terwijl de elektrisch aangedre ven machine via verplaatsbare buizen over het land rolt, kan het tweetal wilde takken van de veredelde planten plukken. Dat kunnen ze nu echter niet de monstreren, omdat het niet de tijd van het jaar is. Maar de be doeling is duidelijk. Een wit tentzeil over de bedden voor komt dat de plukkers nat wor den of juist verbranden in de zon. Martin Kraan heeft zijn boom kwekerij al twaalf jaar. Hij ver edelt hibiscus, esdoorn en kronkelhazelaar. Elk jaar zet hij 350.000 stammetjes die uit Isra el komen, vast met een takje. Het stammetje en het takje moeten in elkaar vergroeien. In mei worden ze geplant. Een week of drie, vier later, gaat Kraan met zijn personeel de lig plukker in om alle wildgroei van de stammen af te plukken. Dat gebeurt in juli en eind sep tember nog een keer. In december gaan de gerooide tuinplantjes de koelcel in. Vier maanden later gaan ze naar een kweker die ze oppot. En dan zijn ze klaar voor verkoop aan de consument. Kraan liet zijn mobiele werk plek in elkaar zetten door de Noordwijkse machinebouwer Van Wilburg. Vorig jaar nam hij de machine voor het eerst in gebruik. Tot zijn opluchting werkte het.Anders stonden de knieën en ruggen helemaal krom 's avonds. Ik had er zelf nog niet zo'n last van. Ik ben 37, maar ik vreesde voor een slijtageslag op mijn vijftigste. Voor mijn personeel is het ook een uitkomst." Behalve dat Kraan en zijn me dewerkers na een dag plukken 's avonds nog konden doen en laten wat ze wilden, zag de on dernemer dat het werk ook nog eens sneller ging. „Ik bespaar er liefst 40 procent arbeid mee. Het was niet de opzet, maar het is wel mooi meegenomen." Een patent gaat Kraan niet aan vragen op zijn uitvinding. In al die rompslomp heeft hij geen zin. „Het is een kleine markt. Ik Boomkweker Martin Kraan en zijn medewerker Marc van den Haven in de ligplukker: „Knieën en ruggen staan niet meer krom na een dag werken." Foto: Henk Bouwman heb liever dat iedereen ermee gaat werken. Dat is veel leu ker." De ondernemer won vorige week met zijn uitvinding de Studieclub Innovatie Prijs 2005. De studieclub bestaat uit boomkwekers uit de regio Bos koop die onderling ervaringen uitwisselen. „Het enthousiasme waarmee binnen het bedrijf wordt gewerkt aan de verbete ringen van de werkomstandig heden is voor de jury van de Studieclub Regio Boskoop een groot genoegen om te zien", zo staat in het juryrapport. „Hier mee wordt weer aangetoond dat niet alleen omzet, maar ook de medewerker een belangrijke schakel is binnen het bedrijf." De Hazerswoudse boomkweker blijft er nuchter onder. „Het is leuk, maar het belangrijkst is voor mij dat-ie werkt." Intussen werkt Kraan nog niet aan een volgende uitvinding. „Ik ben nog niet tegen iets aangelopen waarvan ik denk dat het makke lijker kan." AGENDA Wilt u iets melden? Bel 071- 5356493 tussen 10.00 en 17.00 uur. Faxen mag ook: 071-5356415. E-mail: regioredactie.ld@hdc.nl TA T andelvereniging RS80 is de V V organisator van een wan deltocht van 25 kilometer, za terdag 5 maart in Voorschoten. Start in buurthuis de Bosch- bloem, Schimmelpennick van der Oyelaan 39. Inschrijven kan vanaf 08.00 uur, de tocht begint om 09.00 uur. Jongerencentrum (^feeCé in Voorschoten organiseert vrijdag 4 maart een vossenjacht met als thema Spongebob. Verzamelen om 14.00 uur op het plein voor de gereformeerde kerk, tegen over de Albert Heijn. Meer in formatie: Annemieke den Dek ker, 071-5623873. Cursus circusartiest voor kin deren van 6 tot 12 jaar, georga niseerd door Sociaal Cultureel Werk Leiderdorp. Kinderen le ren onder meer bal lopen, fiet sen op een éénwieler en jongle ren. De cursus bestaat uit tien lessen en kost 49 euro. De les sen beginnen op vrijdag 11 maart, van 15.45 tot 17.00 uur of van 17.00 tot 18.15 uur. Plaats: wijkcentrum Zijlkwartier in Leiderdorp. door Judy Nihof ZOETERWOUDE - Ver buiten het Zoeterwoudse dorpscentrum begon ze twee jaar geleden een winkeltje in fournituren. Toch vroeg niemand in het dorp zich af of Thérèse Olsthoom misschien gek was geworden. „De mensen waren juist hart stikke blij dat ze voor een klosje garen weer ge woon in het dorp terechtkonden. Iedereen liep te klagen toen de winkel van Visser, die ook fourni turen had, er drie jaar geleden mee stopte." Met een oppervlak van nog geen drie bij drie me ter is Tess Fashion aan de Schenkelweg het klein ste winkeltje van Zoeterwoude. Het zaakje puilt uit van de ritsen, garens, borduurzijde, wol, spel den, elastiek en benodigdheden voor de naaima chine. Achter het winkeltje heeft de 42-jarige Zoeterwoudse haar atelier. Daar repareert en ver stelt ze kleding. Ook maakt ze er kleding voor vrouwen met een moeilijke maat. Aan opdrachten heeft ze geen gebrek. Om de ha verklap rinkelt het winkelbelletje. „Toen ik twee jaar geleden begon, hoopte ik tijd over te houden om voor mezelf kleding te maken. Maar dat komt er bijna niet meer van. Ik had niet verwacht dat het zó druk zou worden. Als ik denk: nu wordt het wel erg veel, dan vraag ik een vriendin, die ook de modevakschool heeft gedaan, om te hel pen." Thérèse Olsthoom was al erg handig met de naaimachine, toen ze besloot om een opleiding te gaan volgen op de modevakschool in Den Haag. De kinderen werden groter en ze kreeg haar handen wat meer vrij. De klanten dienden zich als vanzelf aan. „Je maakt iets voor een zus, die vertelt het aan de buurvrouw, vervolgens huis van haar vader en de bijbehorende winkel ruimte kon kopen. Haar opa en later haar vader, hadden in de ruimte altijd een filiaaltje van de CVB-bank gerund. „Het winkeltje moest wel flink worden opgeknapt. Mijn vader had er altijd ste vig in gerookt, dus het zag er nogal grauw uit", vertelt Olsthoom. De naam voor het winkeltje was snel bedacht. „Het leek me leuk om het win keltje Tess te noemen, omdat mijn man me altijd zo noemt." Twee weken voordat de winkel openging, voor zag Olsthoom het hele dorp van een folder. Ze stopte er een klein zelfklevend velletje bij met de openingstijden van Tess Fashion erop. „Dat werkte heel goed. Mensen bewaren geen hele fol der. Dat kleine velletje wel. Dat hangt bij heel veel mensen op de koelkast." Olsthoom had geen beter moment kunnen uit kiezen om met haar winkel en atelier te begin nen. In tijden van economische recessie gooien mensen niet meer zo snel kleding weg, waaraan iets mankeert. Ze herstellen het Idedingstuk zelf of laten het doen. „De trend om telkens weer iets nieuws aan te schaffen, is voorbij. Je merkt dat mensen minder geld te besteden hebben." Ook merkt de Zoeterwoudse dat het zelf maken van kleding weer aan populariteit wint. „De vrouw die hier in het dorp naailes geeft, zit helemaal vol." Olsthoom is niet bang dat de klandizie drastisch terugloopt, als het economisch beter gaat.Aan nieuwe kleding moet ook vaak wat worden ge daan. Een rok die net iets te wijd is in de taille, een broek die langer of korter moet. De mensen weten me nu voor dat soort dingen te vinden. Dat scheelt." Thérèse Olsthoom runt kleinste winkeltje van Zoeterwoude Nog geen drie bij drie meter is het fourniturenwinkeltje van Thérèse Olsthoom aan de Schenkelweg in Zoeterwoude. Foto: Hielco Kuipers komt de zus van de buurvrouw. Dankzij mond- werk." De mogelijkheid om een eigen winkel en tot-mondreclame had ik drie dagen per week atelier te beginnen, diende zich aan toen ze het

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2005 | | pagina 17