Actief onthaasten tussen de koeien van Gstaad
TOERISME
Verslingerd aan het 2000 jaar oude Nijmegen
imiliecampagne
Duitsland
jwel de Veluwe doet voorko-
dat deze regio zo'n beetje
gigen houtje campagne
at in Duitsland, is niets min-
Het Nederlands Bu
voor Toerisme (en Con-
nsen) heeft liefst 3,5 miljoen
.3 uitgetrokken om Duitse
rdlies - en dan vooral uit de
.Istaten grenzend aan ons
1 - naar Nederland te krij-
'Urlaub in Sicht' heet de
ipagne. Door de slechte zo-
Y van 2004 kwamen er liefst
ocent minder Oosterburen,
deze maand tijdens een
in Essen - waar
alve de Veluwe vele andere
ilerlandse regio's waren ver-
[nwoordigd -werd de cam-
Gie gelanceerd, waarbij de in
Rijnland immens populaire
sresentator, cabaretier, zan-
»en inmiddels ook schrijver
ld Stelter als 'ambassadeur'
Eftrap verrichtte. Voor Stelter
|s land al jarenlang dé va-
Eieplek. Het NBTC werkt in
sland ook samen met res-
antketen Nordsee waarmee
acties gericht op fami-
>n kinderen worden ge-
d.
vrijdag 25 februari 2005
beeld van een poster die in
wordt gebruikt.
er 'veilig'
dit na de koninklijke staats-
in Nepal, kwalificeerde
ialamiteitenfonds dit land
nveilig'. Voor reizen gold
©genoemde 'dekkingsbe-
ng' - zeg maar een 'nega-
leisadvies'. Onlangs werd
i&eperking weer opgehe-
Dftewel: reizen die nu ge-
worden, vallen weer on-
1 regels van het Calamitei-
ids mocht de trip door
ling oplaaiend geweld
worden afgebroken. Het
(ij wijst er wel op dat het be
let inhoudt dat 'de veilig-
bituatie structureel is ver-
Verwezen wordt naar
idviezen van het minis-
buitenlandse zaken:
iinbuza.nl
Ier animo
ir Curacao
ao heeft vorig jaar circa
lizend Nederlanders
ontvangen dan in 2003,
i.000 landgenoten het ei-
(ezochten. Het gaat om
jtlling van zo'n 2.9 procent,
ïmen met vliegverbindin
gen Nederland en Cura-
butch Caribbean Airlines
jsen Air Holland gingen
]- zou de belangrijkste
jk voor de daling zijn. Ne-
id blijft echter met een
itandeel van 34 procent
angrijkste bron voor het
ie op Curasao. Tot grote
tis stemt de daling ech-
want nieuwe gasten
ten het eiland. Zo groei-
aantal toeristen uit Bel-
004 met een kleine der-
:ent. De Duitse en Britse
«varen goed voor stijgin-
1 respectievelijk 16.7 en
:ent.
antie-info
Ierland
ïrweegt binnenkort een
e in Ierland door te
1, moet vandaag naar
am of zondag naar Am-
11. In die twee plaatsèn-
e Ierland Vakantiebeurs
Rotterdam is dit initia-
het Iers Verkeerbureau
ld van 18.00 tot 21.00
inden in De Doelen,
is het hele circus ver-
31 ir de RAI in Amsterdam,
deuren van 9.30 tot
ur open zijn. Entree 3
leren in
achterhoek
g erhoek claimt met het
tomen van het derde
t grootste skeelernet-
M Ji ons land te hebben.
2nles in de buurt van Win-
Jklaar zijn beschikt de
Joek over 700 kilometer
schaatsers op wieltjes.
30Aiaamde TOPS (Toeristi-
pjerstappunten) begin-
toutedelen, de afstan-
tëren van 22 tot 38 km.
Jte heeft een eigen fol-
E j kaart en condities van
rïpjlek plus bezienswaar-
pen. Ze kosten 2,25 euro
gJerkrijgbaar bij de VW's
vwachterhoek.nl
Grjtes zijn ook in het Duits
Wie gaat naar Gstaad? Beroem
de mensen met een dikke porte
monnee, is de algemeen heer
sende opvatting. Maar een ge
woon Hollands gezinnetje in een
simpele Fiat stationwagen blijkt
zich 's zomers ook opperbest te
kunnen vermaken in dit Zwitser
se bergdorpje. Lekker relaxen bij
voorbeeld in een paarden koetsje,
maar ook doodsangsten uitstaan
op de 'via ferrata' of tijdens een
wilde raftingtocht op de rivier.
door Hans van Alebeek
„Rustig maar, Rebecca", bromt
Christian (75) tegen zijn paard
je. „Die auto's wachten wel."
En inderdaad, iedereen op het
smalle bergweggetje kijkt rustig
toe hoe ons kleine koetsje naar
de eerste de beste inham suk
kelt om daar even in te parke
ren zodat auto's en bussen
kunnen passeren. Gehaaste fa
milies met ADHD-kindjes moe
ten dit tripje Lauenensee beslist
niet doen. Die worden stapel
gek, want trager dan een paard
met kar op een bergpad bestaat
niet. Maar wat is het ontspan
nend en wat is het uitzicht
schitterend: een smaragdgroen
dal met een klein watertje op de
voorgrond, majestueus omlijst
door besneeuwde bergtoppen
en een klaterende waterval in
de verte. Volgens de overleve
ring staan we nu zo'n beetje op
het topje van Gods middelvin
ger. Het verhaal wil namelijk
dat Hij Himself de palm van
zijn hand stevig in de Zwitserse
Alpen neerzette en zo de mooie
dalen rondom het dorpje
Gstaad creëerde.
Met zo'n helpend handje moet
je wel wereldberoemd worden.
Of waren het toch die talloze
aardse sterren, koningen en be
roemdheden die Gstaad op de
wereldkaart hebben gezet? Feit
is dat die als eersten het Zwit
serse prutsdorpje ontdekten en
tot fameuze hotspot maakten.
Maar feit is ook dat je dat, zeker
vergeleken met andere beroem
de oorden als St. Moritz, Lech
of Verbier, nauwelijks ziet.
Gstaad is ondanks zijn status
een redelijk authentiek berg
dorpje gebleven met nog veel
kleine hotels, oude gebouwen
en smalle straatjes. Alleen aan
de winkeltjes en bijvoorbeeld
het protserige Palace-hotel -
bijna een zusje van het Efteling-
hotel - merk je dat de gasten
hier net wat meer te verteren
hebben. Ze kopen ook heel an
dere souveniertjes. Horloges
bijvoorbeeld, liefst heel dure,
want je struikelt over de exclu
sieve shops. Maar je kunt hier 's
morgens ook nog steeds gewekt
worden door een kudde Milka-
koeien die met rammelende
bellen naar hun Alpenweitje
kuieren. Want in Gstaad en om
streken wonen nog steeds zo'n
7.000 koeien en 500 boeren. En
die boeren gewoon door. Ook
als Formule 1 baas Bemi Ec-
clestone zijn eigen hotel in
Gstaad komt inspecteren of Ro
ger Moore een weekendje komt
uitwaaien.
En gelukkig gaat het boer'nle-
ven ook door als een Hollands
gezinnetje zomers Gstaad komt
ontdekken. Want het blijft leuk
om zo'n koe met bel tegen te
komen. Bijvoorbeeld tijdens
een bergwandeling. We zijn per
slot van rekening in Zwitser
land. Eenmaal met de gondel
boven op de Wispile (1911 me
ter) verandert elk gezin spon
taan in de familie Von Trapp uit
'The Sound of Music'. Het ligt
aan die glooiend-groene wei
des, - alweer - die koeien en na
tuurlijk het adembenemende
uitzicht: daar gaat iedereen van
huppelen en zingen. Gelukkig is
de route langs het informatieve
Meteopad (met allerlei infopa
nelen over het weer in de Al
pen) ook voorzien van kinder
en klautervermaak want recht-
oe-rechtaan wandelen gaat on
ze kids al snel vervelen. Adem
benemend uitzicht of niet.
Nee, dan de gondel naar de Rel-
lerli-top (1829 meter). Die ein
digt bij een heus funpark en
daar wordt - in tegenstelling tot
wandelen - geen enkel kind
moe van. Wat wil je ook met al
Uitzicht over het dorpje Saanen, met op de achtergrond nog net zichtbaar de start- en landingsbaan van het vliegveld Gstaad. Foto's: GPD
dat lekkers op een hoopje: knal
hard bergie-af rodelen, trampo
linespringen, een klimwand be
dwingen of in een skelter naar
beneden donderen. Da's veel
vetter, cooler, lauwer - of hoe
het ook mag heten - dan wan
delen ooit zal worden. Maar
toch moeten ze daar ook deze
dag weer aan geloven want
denkend aan het vlakke Hol
landse land moet hier natuur
lijk optimaal genoten worden
van de weidse doorkijkjes en
oorverdovende stilte.
Al stappend en met een pick
nick in het vooruitzicht wordt
het dan toch nog leuk. Je zoekt
mooie stenen, vangt wat
sprinkhanen, gaat even paal-
werpen en vermaakt je met het
mobieltje waarmee je ook leuk
het geluid van koebellen kunt
opnemen. En al die koeien-
vlaaien - dampend vers van
Milka - zijn een mooi excuus
om op zijn Engels gelegiti
meerd te kunnen vloeken:
„Look: cow shit.!" En daar:
„Nog meer shit." Zo'n inspan
ning verdient een passende be
loning: Talwarts mit dem Trot-
tinett. Huh? Met de step bergie-
af. Het is effe wennen - en op
passen - maar heerlijk.
Tandje erbij
Kan er nog een tandje bij? Mak
kelijk. Gstaad afficheert zich
dan wel met de slogan 'Come
up - Slow down' maar doet zijn
uiterste best de familie niet te
laten indutten. Wat te denken
van een avontuurlijk ochtendje
'Klettersteigen', ter plekke beter
bekend als 'Indiana Jones'? We
weten niet precies wat ons te
wachten staat, maar daar ko
men we snel achter als gids/be
geleider Simon fluks zijn Land-
Rover naar de top van de Hom
berg slingert. In no-time wordt
de hele familie professioneel
opgetuigd met helm, klimgor-
del en kabels en kan de klauter-
partij beginnen. Da's wel even
slikken, want die begint meteen
met een verticale klim van ze
ker 25 meter langs een zogehe
ten 'via ferrata': ijzeren treden
met een staalkabel erlangs waar
je continu aan gezekerd bent.
Theoretisch kun je dus niet
diep vallen. Maar dat voelt an
ders als je kroost torenhoog bo
ven je een weg zoekt langs ijs
koude ijzers en gladde rotsen.
Maar de kinderen zelf maken
zich geen zorgen. „Mam, het
uitzicht is hier geweldig", roept
Sophie (11) van heel ver boven.
„Ja, ja", klinkt het beneden wat
benepen. „Let nou maar op wat
je doet." Want de ouders vin
den deze familieklim toch knap
(in)spannend en gevaarlijk voor
hun turven. Het lijkt wel of ze
het voelen. „Mam, een tip",
zegt Thom (8). „Je moet je voet
steeds zo neerzetten, dan gaat
het veel makkelijker." Maar ook
zij worden stil als even later het
tweede deel van de etappe op
doemt: een tokkelbaan van ze
ker vijftig meter lang, de diepte
in. Een weg terug is er niet en
dus storten jong en oud zich
aan de katrol naar beneden.
Thorn en Sophie moeten daar
voor zelfs een stukje springen,
maar vieren de overwinning
van die kick met luid gegil.
Etappe drie en vier zijn zo mo
gelijk nog heftiger: weer steil
omhoog en dan zeker 30 meter
abseilen. Mams blijft wijselijk
beneden. Als de rest veronge
lukt, staat het in elk geval op de
foto. Maar natuurlijk gebeurt
dat niet, want Simon houdt al
les goed in het snotje. En zoals
bij heel deze helletocht volgt op
elke onmogelijk geachte klim,
oversteek of afdaling het genot
van de overwinning. Op jezelf
en die kale rots. Alle reden dus
voor een familiale high-five
want die Indiana Jones (Thorn:
„Ze kunnen hem beter Spider-
man noemen.") hebben we
toch maar mooi getrotseerd.
Even later schiet de schrik toch
weer in de benen als op de weg
terug, op een gewoon glibberig
bergpaadje, Thom uitglijdt en
voor onze ogen als een balletje
de berghelling afrolt. Maar Si
mon is er razendsnel bij, want
anders hadden we hem bene
den pas kunnen oprapen. 'Co-
me up-Slow down' is vanaf dan
ook ons motto.
Maar niet voor lang want 's
middags wacht ons nog een
woest avontuur familie-raften
op het riviertje de Saane. Simon
is ook weer van de partij. Dit
keer bevat zijn verkleedkist
neopreen pakken, zwemvesten,
jasjes en helmen. „Ik vind het
nou al leuk", zegt Thom als hij
stoer aangekleed is. Maar net
als de rest wordt hij heel stil als
de verplichte veiligheidsin
structie wordt doorgenomen.
Het lijkt wel of we de helse Styx
moeten oversteken. „Hoofd
omlaag, links roeien, rechts
roeien, vooruit achteruit, kinde
ren binnenboord." De com
mando's tuimelen over elkaar
heen en we moeten ook nog
onthouden wat te doen als we
overboord kieperen. „Ik
schreeuw alles heel hard",
waarschuwt Simon alvast. „Dat
is niet omdat ik boos ben maar
iedereen moet mij horen en de
rivier maakt veel lawaai."
We hebben nog geen meter ge
varen en het is al spannend.
Het eerste stukje is peanuts.
Dobberen op een mooie Pink
sterdag, zoiets. Maar de span
ning neemt toe als we de nau
we canyon naderen. Het kan
dan wel een familietrip wezen,
maar hoe houden we boot én
kinderen in de gaten als we
straks door die kolkende water
massa moeten? Het lijkt of Si
mon het aanvoelt. De kids wor
den van de rand van de boot op
de bodem gedirigeerd en de
volwassenen krijgen te horen
dat ze nu stevig aan de bak
moeten want het Echte Werk
komt eraan. Maar zonder ou
derlijke zorgen is zo'n boot
tochtje vooral dikke pret. We
klotsen, botsen en peddelen
ons breed lachend een slag in
de rondte en komen voldaan bij
de finish aan. Traag, hoog of
nat. Het maakt ons niks meer
uit. Ook dit ging weer Gstaad.
FEITEN CIJFERS
Gstaad en de buurdorpen Saa
nen, Schönried en Saanenmö-
ser presenteren zich graag als
ideale familiebestemming voor
in de zomer. In de vakantie
maanden kunnen ouders hun
kinderen onderbrengen in het
Family-Park waar herders, bos
wachters en andere professio
nele begeleiders de kinderen (5-
14 jaar) bezig houden. Wie met
het gezin op pad gaat, kan een
van de vele bergwandelingen
maken, gaan bergbeklimmen of
raften. Die activiteiten worden
verzorgd door het Alpinzen-
trum Gstaad
(www. alpinzentrumch)
Om lekker mee te kunnen,
moeten de kinderen zeker een
jaar of acht zijn. De Indiana Jo
nes klimtocht (drie tot vier uur)
kost ongeveer 65 euro voor vol
wassenen en 52 euro voor kin
deren. Raften kost 59 euro per
volwassene en 52 euro per kind.
Bij diverse hotels zijn dit soort
activiteiten overigens bij de
prijs inbegrepen: onder andere
het trendy Alpine Lodge hotel
(www.alpinelodge.ch) en het
exclusieve Steigenberger hotel
in Saanen (www.gstaad-saan-
en.steigenberger.ch). Dat laat
ste hotel heeft in juli en augus
tus ook een voordelig all-inclu
sive aanbod voor kinderen (30
euro per kind per dag).
Met de Gstaad all-inclusive-
kaart kunnen gasten tijdens
hun verblijf gratis met het
openbaar vervoer van de MOB
reizen, vijf keer een berglift ne
men en gratis naar het zwem
bad. Zo'n kaart kost 19 euro
voor volwassenen: kinderen be
talen 10 euro.
Meer informatie: Gstaad Saan-
enland Tourismus, tel.
00 41 33748 8181 en
www.gstaad.ch.
Voor algemene informatie over
Zwitserland: Zwitserland Toe
risme, tel. 00 800 100 200 30
www.MySwitzerland.com.
Wandelen tussen de koeien.
door Rob de Vries
Nijmegen is een stad met een plezie
rig imago: het ligt mooi aan de Waal,
het is er gezellig, het is een stad met
historie, er wonen mensen (zo'n dik
ke 150.000) die wel weten hoe je van
het leven moet genieten. Maar slechts
12 van alle Nederlanders weet dat
het ook de oudste stad van ons land
is. Tweeduizend jaar oud. Dat wordt
tot en met 31 december gevierd, on
der het motto 'verslingerd aan Nijme
gen'. En verslingerd raken aan deze
stad is echt niet zó moeilijk.
Ooit werd Nijmegen beschouwd als
het Rome van de Lage Landen. Dat
was in de eeuwen nadat de Romei
nen zich, in het jaar 5 na Christus,
vestigden op de Hunnerberg in Nij
megen, op een aantal heuvels aan de
Waal. Ongeveer een eeuw later gaf de
Romeinse keizer Trajananus de rond
de legerplaats ontstane stad
marktrecht en een nieuwe naam: Ul-
pia Noviomagus Batavorum. En het
was ook écht een stad: met monu
mentale gebouwen, flathoog, in Ro
meinse stijl, met tempels, badhuizen,
amfitheaters, woonwijken, maar ook
bruggen over de Waal.
Dat was uniek voor de lage landen.
En Nijmegen bleef uniek. Van het Ro
meinse verleden is, behalve in mu
sea, niets meer terug te vinden, van
de latere historie - gelukkig - wèl. Op
het Valkhof, de heuvel aan de voet
van de Waalbrug, bouwde Keizer Ka-
rel de Grote, die Nijmegen stadsrech
ten gaf, er in de achtste eeuw een
burcht met paleis-allure. Een paar
eeuwen later, onder de Duitse keizer
Frederik Barbarossa, werd het fort
grondig verbouwd, maar het bleef het
beeld Van de stad bepalen.
Tot het eind van de 18de eeuw, toen
de vroede vaderen van de stad beslo
ten de burcht te slopen; het onder
houd was ze te duur geworden. Wat
op het Valkhof aan de Middeleeuwen
herinnert is dus nog de Barbaros-
saruïne, de Sint Nicolaaskapel er
vlakbij, een minuscuul stukje stads
muur, en het iets oostelijker, in het
Hunnerpark gelegen Belvédère, een
voormalige verdedigingstoren. Een
sierlijk bouwwerk met een vrolijk
vlaggetje erop, dat bezoekers die de
stad over de Waalbrug naderen, haast
toeroept: wees welkom!
Donjon
In Nijmegen vinden ze dat trouwens
niet genoeg: er zijn plannen om de
'donjon' - de toren van de voormalige
Valkhofburcht, die met zijn hoogte
van 48 meter zes eeuwen lang het
beeld van de stad domineerde - te
herbouwen. Niet definitief en niet
van steen, want de toren mag niet in
'historische bodem' verankerd wor
den. Dus wordt het een steigercon
structie, gewikkeld in beschilderd
kaasdoek. Met middenin een lift en
trappen, zodat iedereen die dat wil
straks kan bekijken wat voor fraai uit
zicht die donjon destijds opleverde.
Er is even wat 'gedonjonder' met de
vergunningen geweest, er moest geld
voor het project op tafel komen, maar
Lidy Klein Gunnewiek, de energieke
en enthousiaste directeur van de
Stichting Nijmegen 2000 jaar, is er ze-
Het Waaggebouw in de binnenstad van Nijmegen. Foto: GPD/Roland de Bruin
ker van dat de herbouw van de (tijde
lijke) donjon dóórgaat. Dat wordt een
duidelijke publiekstrekker, maar het
uitgebreide feestprogramma biedt
veel meer evenementen die dezelfde
kwalificatie kunnen dragen.
Of kónden dragen; want het feest is
op de eerste januari al heel spectacu
lair van start gegaan. Met een grote
nieuwjaarsparty op het centrale Kei
zer Karelplein. Mevrouw Klein Gun
newiek kreeg gedaan dat dit belang
rijke verkeersknooppunt (het plein
heeft niet minder dan 7 afslagen!) een
paar uur voor alle verkeer werd afge
sloten; het werd daar letterlijk en fi
guurlijk een knallend feest.
En er gaat nog meer 'knallen': zoals
de wijkenfestivals, waarbij alle tien
stadsdelen om de drie weken 'aan de
feest-beurt' komen.
Verder zullen er onder meer activitei
ten plaats vinden op plekken waar
nooit eerder wat bijzonders is ge
beurd. Zoals op 28 mei, 'aan de over
kant, links van de spoorbrug', een
groot Dance Event met 30 dj's, waar
25.000 bezoekers verwacht worden.
Er is ook nog een aantal gratis con
certen, een popconcert (met Ramm-
stein!), in samenwerking met Mojo.
„En op 31 december zorgen we ook
nog eens voor een knallende afslui
ting", belooft de directeur van Stich
ting Nijmegen 2000 jaar.
Wat minder knallend maar wel be
langrijk is de spoedige verschijning
van een boek, dat 'Nijmegen, ge
schiedenis van de oudste stad van
Nederland' heet. Hét standaardwerk,
aldus Klein Gunnewiek, geschreven
door wetenschappers van de Nij
meegse Universiteit. Het boek bestaat
uit drie delen, in totaal 1500 bladzij
den. Het zal voor 75 euro in boekhan
dels in Nijmegen en omgeving te
koop zijn.
Uiteraard is ook de VW Rijk van Nij
megen volop bij het feestjaar betrok
ken. Mevrouw Hanneline Adriaan-
sens, adjunct-directeur, roemt het als
„een feest voor en door Nijmegen,
een feest dat lééft". Een feest, waarbij
bezoekers uit andere contreien van
harte uitgenodigd zijn gezellig aan te
schuiven. Zoals op de landelijke Roze
Zaterdag, die op 25 juni feestend Nij
megen aandoet. Twee weken later, op
3 juli, zal de Romeinse Zondag, ook
wel de nodige bezoekers trekken;
30.000 worden er verwacht.
Miniaturen
Voor mevrouw Adriaansens zelf is
een nadrukkelijk hoogtepunt de ope
ning, eind augustus, van een exposi
tie in museum Het Valkhof van de
'belangrijkste artistieke zonen uit de
Nijmeegse geschiedenis', de gebroe
ders Van Limburg, die rond 1400 met
hun geschilderde miniaturen be
roemd werden. Miniaturen, die veel
vuldig gereproduceerd werden, maar
de originelen waren en zijn zo be
roemd dat de gebroeders ermee aan
het Franse hof terechtkwamen; hun
werk wordt onder meer in het fameu
ze New Metropolitan-museum in
New York. geëxposeerd.
Maar vanzelfsprekend is er in Nijme
gen nog heel veel meer te zien en te
beleven, dat niet rechtstreeks aan het
feestjaar gerelateerd is. Een bezoekje
aan de majestueuze Waalkade bij
voorbeeld, met z'n restaurants, cafe-
tjes en het casino. Een wandeling
door de stad: de Marikenstraat, een
moderne winkelstraat in twee verdie
pingen, die wel wat van de totter-
damse 'koopgoot' heeft, de mote
Markt met z'n fraaie Noordwand
waarmee de troosteloze Hema- en V
&D-gevels aan de overkant wel hevig
contrasteren, het Kronenburgpark,
het stadhuis, het Waaggebouw, de
markante Sint Stevenskerk uit de
13de eeuw, de knusse Lange Hezel-
straat, de oudste winkelstraat van ons
land. En ook dit jaar, van 19 tot en
met 22 juli, is er natuurlijk weer de
wandelvierdaagse. Het festijn dat
door Nederlanders het éérst ge
noemd wordt als je ze vraagt waar ze
bij 'Nijmegen' aan denken.
Meer informatie over Nijmegens feest
jaar is te verkrijgen bij de VVV Rijk
van Nijmegen, Keizer Karelplein 2,
6511 NC Nijmegen, tel.
0900 11223 44. En op www.vvvnijme-
gen.nl, www.dekeizerterijk.nl en
www. n ijmegen2000. nl.
ledereen op de via ferrata is gezekerd, maar daardoor is de steile
klim niet minder spannend.
