Papieren leden die de deur niet uit willen
REGIO
Bak patat in pindaolie, niet verboden
an blijft het knapperig
Bang, breekbaar en blij
vrijdag 25 februari 2005
VRAAG
pvallend berichtje: één op de vijf patatbakkers misleidt de consu-
doorte zeggen dat ze frituren in plantaardige olie, terwijl ze in
iet gebruiken. En twee van de drie patatbakkers bakt zijn frieten,
gt de Voedsel en Warenautoriteit (VWA) op grond van eigen on-
»k. Patatkenner bij uitstek BERT PLANJER, die met zijn vrouw tot
lar jaar gele-
n in vet,
u dat bekend
oren?
dat komt
oor. Er zijn
wat zaken
it vet bakken. Op zich mag dat natuurlijk ook, het is niet verbo-
het de oudere Leidenaars en ze zullen bijna allemaal zeggen
de lekkerste patat van de stad bakte. In plantaardige olie
■aannemen?
voor gebruikten we arachideolie. Pindaolie, dus eigenlijk ook
ardig. Dat is een van de duurdere oliën. Die is kwalitatief goed
ft ook nog eens een lange levensduur. Niet dat we met dat laat-
ening hielden hoor, elke dag verversten we de olie weer. In elk
leeft dat kennelijk geleid tot kwalitatief goede patat, als we ie-
mogen geloven."
1ardige olie is beter voor de gezondheid dan vet. Was dat ook
den om voor arachideolie te kiezen?
Ie kenners hebben dat wel bewezen, maar wij hielden ons
et mee bezig. Het ging ons om kwalitatief goede patat. Weet je
t ook is met vet? Als frietjes afkoelen, op weg naar huis bijvoor-
dan komt er een soort laagje omheen. Dat maakt het een stuk
r lekker. Onze friet bleef knapperig."
elf nog wel eens een frietje?
zelden. Ik ga nooit de deur uit om een patatje te kopen. Wat
ik heb meer dan vijftig jaar in de snackbar gewerkt. Ook thuis
een patat. Maar als ik in een restaurant wat frietjes bij het eten
an eet ik ze heus wel op."
lerman Joustra
foto: CPD
COLOFON
Leidsch Dagblad
e ictie: T. Klem en H, de Wit
ail: directie.hdcuz@hdc.nl
Iredactie: Jan Geert Majoor.
Adriaan Brandenburg
redactie.ld@hdc.nl
DDR
aat 82, Leiden, tel. 071-5 356 356
Ktbus 54,2300 AB Leiden,
lijden van de receptie zijn:
en met donderdag
6.30 uur
18.30 -12.30 uur
071-5356415
6 ax 071-5 356 325
r( iten: overlijden, geboorte, jubilea
nilieberichten, desgewenst met
beelding, via www.hdcmedia.nl of
milieberichten@nhd.hdc.nl.
•mail: fax 072-5196696, tel. 072-
etvERKOOP
:a m.b.t.:
813661
023-s 150 543
5-6813677
Ihandel: 071-5 356 300
lus kunnen contact opnemen
h 3636
1 5196800
n
aling (acceptgiro)
e alleen aut ine.)
e p/j €216,90
ons een machtiging verstrekken
n latisch afschrijven van het
geld ontvangen €0,50 korting
VERZENDING PER POST
Voor abonnementen die per post (binnenland)
worden verzonden geldt een toeslag van €0,50
aan portokosten per verschijndag
Voor zaterdagabonnementen geldt €0,60 per
zaterdag.
GEEN KRANT ONTVANGEN?
Voor nabezorging: 0800-1711 (gratis).
Mobiel. 072-5196800.
ma t/m vr: 07.30-17.00 uur; za: 08.00-13.00 uur
(als op zaterdag voor 12,00 uur wordt gebeld,
wordt de krant dezelfde dag nabezorgd. Wie
tussen 12.00 en 13.00 uur belt, ontvangt de
krant op maandag.)
OPZEGGEN
Opzeggen van abonnementen: uitsluitend
schriftelijk, uiterlijk één maand voor afloop van
de abonnementsperiode, t.a.v. afdeling
lezersservice, postbus 2,1800 AA Alkmaar.
Voor leveringsvoorwaarden abonnementen zie
www.leldschdagblad.nl of KvK-nummer
37014187.
AUTEURSRECHTEN
Alle auteursrechten en databankrechten ten
aanzien van (de inhoud van) deze uitgave
worden uitdrukkelijk voorbehouden. Deze
rechten berusten bij HDC Uitgeverij Media BV
c.q. de betreffende auteur.
HDC Media BV, 2004
De publicatierechten van werken van
beeldende kunstenaars aangesloten bij een
CISAC-organisatie zijn geregeld met Stichting
Beeldrecht te Amstelveen.
HDC Media BV is belast met de verwerking van
gegevens van abonnees van dit dagblad. Deze
gegevens kunnen tevens worden gebruikt om
gerichte informatie over voordeelaanbieding
en te geven, zowel door onszelf als door
derden. Heeft u hier bezwaar tegen, dan kunt
u dat laten weten aan HDC Media BV. Afdeling
Lezersservice, postbus 2,1800 AA Alkmaar.
'Behoud van de nog resterende natuur in de duinen en herstel van wat verloren is gegaan.' Dat is het doel van de in Leiden gevestigde stichting Duinbehoud. Directeur Mare Janssen (foto) wordt daarin
gesteund door 1700 donateurs. Dat aantal is de laatste jaren vrij constant. Archieffoto: Dick Hogewoning
Nederlanders zijn minder vaak lid van
een vereniging. Actief lid zijn bij een
organisatie verliest aan populariteit,
zo concludeert het Sociaal Cultureel
Planbureau na onderzoek. Grote uit
zondering vormen natuur- en milieu
organisaties, die tussen 1994 en 2003
juist een spectaculaire aanwas van le
den registreerden. Het aantal leden
en/of donateurs nam met 34 procent
toe. Tegelijkertijd is het aantal actieve
leden bij dit soort clubs juist mini
maal: 4 procent. Regionale natuur- en
milieuclubs laten hun licht schijnen
op het ledenverloop binnen hun gele
deren.
Stichting Het Zuid-Hollands Land
schap
Bezit en beheert 3500 hectare na
tuurgebied in de provincie.
Zag het aantal leden ('contribuan
ten') de afgelopen vijf jaar groeien
van ruim 43.000 tot ruim 51.000.
Werft leden via 'telemarketing' en
via bonnen in het eigen magazine.
Leden, ook wel 'beschermers' ge
noemd, betalen jaarlijks 15,88 euro
contributie en ondernemen verder
geen activiteiten voor de stichting.
„We vinden het wel leuk hoor, als
mensen het tegen hun buren zeg
gen." Er zijn 120 vrijwilligers. De
meesten zijn actief in het bezoekers
centrum in Rockanje. Het aantal
vrijwilligers is de afgelopen jaren on
geveer gelijk gebleven.
Vogelwerkgroep
Koudekerk/Hazerswoude en om
streken
De regionale vereniging Vogelwerk
groep Koudekerk/Hazerswoude e.o.
is opgericht op 1 januari 1980 en
heeft de bescherming van weide
landschap tot doel. De 210 leden van
de vogelwerkgroep spannen zich als
vrijwilligers in om gruttonesten te
beschermen tegen maaiende boeren
en andere gevaren. Daarnaast doet
de club aan 'agrarisch natuurbeheer'
en worden regelmatig 'vogelzang
cursussen' georganiseerd.
„De laatste paar jaar stijgt het leden
tal licht, daarvoor ging het heel
hard", zegt voorzitter Bert van Eijk.
In 1980 begon de vogelwerkgroep
met elf leden; in 1991 was dat aantal
gestegen tot 111. In 2001 werd de
grens van 200 leden gepasseerd.
„We doen veel in de buitenlucht,
misschien dat dat aanspreekt", zegt
Van Eijk.
Evenveel leden
Succulenta, afdeling Leiden
Vereniging van liefhebbers van cac
tussen en andere vetplanten.
Leidenaar T. Hoekstra is sinds 'een
jaar of tien, vijftien' secretaris en vol
gens hem schommelt het aantal le
den steeds rond de 23, voornamelijk
mannen uit Leiden en omgeving.
„Dan valt er weer eentje af, dan ko
men er weer een paar bij." Aan ac
tieve ledenwerving doet de club niet
('dat is moeilijk'), maar via de lande
lijke afdeling melden mensen zich
soms aan. Ook via de jaarlijkse cac-
tussenbeurs in de Hortus die de club
organiseert, 'wil het nog wel eens
lukken'. Succulenta zou wel graag
meer leden willen krijgen, want met
meer leden en dus een groter budget
zou de club vaker sprekers uit het
buitenland kunnen uitnodigen, zegt
Hoekstra.
De Leidse afdeling houdt maande
lijks een 'cactusledenvergadering'
met dia's en een spreker.
Stichting Duinbehoud
Een in Leiden gevestigde organisatie
die streeft naar 'behoud van de nog
resterende natuur in de Nederlandse
duinen en naar herstel van wat ver
loren is gegaan'. Duinbehoud heeft
1700 donateurs. „Een vrij constant
aantal", zegt een woordvoerster.
„Het ene jaar zitten we er iets boven,
dan weer iets daaronder."
Uit onlangs gehouden onderzoek
blijkt dat het merendeel van de do
nateurs boven de veertig is. Dertig
procent is zelfs boven de 65 jaar.
Vereniging voor Natuur en Milieue
ducatie, IVN, afdeling Leiden
Vrijwilligers van de IVN organiseren
onder meer natuurwandelingen,
tentoonstellingen en cursussen. Mo
menteel telt de club 119 actieve le
den en 201 donateurs, in totaal 320
mensen. In 2003 bedroeg het totale
aantal sympathisanten 350 en het
jaar daarvoor 331. De steun is dus
vrij constant.
„Je kunt natuurlijk aan veel activitei
ten deelnemen zonder lid te zijn",
zegt secretaris Anneke Drijver. On
der de leden en donateurs bevinden
zich vrijwel geen jongeren. „Wel
jongvolwassenen van in de twintig."
De IVN organiseert ook activiteiten
voor kinderen, zoals een maande
lijkse natuurclub. „Daar doen de
kinderen van onze leden bijvoor
beeld aan mee."
Minder leden
Vereniging Natuurmonumenten in
Nederland
Beheert en onderhoudt 363 natuur
gebieden in Nederland, organiseert
wandelingen, geeft het blad Natuur
behoud uit.
Past niet in de trend van ledengroei.
Verloor in 2003 ruim 30.000 leden.
Het ledenaantal zakte van 946.000
naar 913.000 leden. Dat heeft, zo
blijkt uit eigen onderzoek, vooral te
maken met de economische reces
sie.
Het aantal vrijwilligers groeide wel.
Tien jaar geleden waren er zeshon
derd vrijwilligers, nu zijn het er 1700.
Een verklaring heeft de vereniging
daar niet voor.
Koninklijke Nederlandse Natuur
historische Vereniging (KNNV), af
deling Leiden
Natuurstudie staat centraal bij de
166 leden van deze club. Planten,
vogels, mossen en paddestoelen zijn
het onderwerp van lezingen en ex-
„De afgelopen jaren hebben we veel
leden verloren, maar de laatste tijd
stabiliseert het aantal zich", zegt se
cretaris Nettie Gorter. In haar hoog
tijdagen had de vereniging 200 le
den. „We hebben veel concurrentie
van de IVN en de Vogelwerkgroep
Koudekerk/Hazerswoude. Die heb
ben heel wat leden en daardoor is
het misschien wat minder noodza
kelijk om bij ons ook lid te worden.
Aan de andere kant: grote landelijke
clubs als Natuurmonumenten en de
Vereniging Waddenzee hebben ook
leden verloren."
Milieudefensie Leiden en omgeving
Voert campagnes en acties voor een
schoner milieu. Heeft landelijk
70.000 donateurs.
De Leidse afdeling telt 'een stuk of
zes, zeven' actieve leden, vertelt
woordvoerder Jan-Willem van Leen-
hoff. Toen hij tien jaar geleden bij de
club betrokken raakte, was er nog
een 'behoorlijk grote actieve groep'.
„Ik denk dat mensen druk zijn met
allerlei dingen en er geen tijd meer
voor hebben of willen hebben. Er
zijn veel mensen die met ons sym
pathiseren, maar ze willen er niet de
deur voor uit gaan. We proberen het
wel, maar het is moeilijk om actieve
leden te krijgen."
Een actief lid doet bijvoorbeeld mee
met de actie om mensen in super
markten te informeren over gif op
groenten en fruit.
Janet van Dijk en Erna Straatsma
TUSSEN PEN EN PAN
Mijn leven is niet saai. Vijf
kinderen (Frq, Marc, Sam,
Fleur, Olivier) in de leeftijd
van 13 tot 24 jaar en mijn
man (Theo) zorgen voor
veel leven in de brouwerij.
Vier dagen in de week ga
ik naar de redactie van de
ze krant. Of ik trek op
zoek naar nieuws en ach
tergrondverhalen de regio
in. Een ingewikkeld be
staan? In 'Tussen pen en
pan' bericht ik er wekelijks
over.
Voor de voorstelling gaat
hij een uurtje slapen, ge
woon in de kleedkamer.
Hij neemt altijd een veld
bed mee. Na de voorstel
ling eet hij een appel en
praat met zijn publiek.
„Conditie is belangrijk,"
zegt hij. Theo komt uit
Limburg, Sittard om pre
cies te zijn. Daarom gaan
wij naar het concert van
Gé Reinders in de Mu-
zenhof in Leiderdorp.
Zes kinderen en drie vol
wassenen. Alleen Theo
verstaat en spreekt de
taal echt. Een experi
ment. De kinderen twij
felen een beetje aan het
nut om mee te gaan.
Kunnen ze het allemaal
verstaan? Is het leuk?
Het is wel een bijzondere
gelegenheid. De man van
onze vriendin komt uit
Roermond, maar is an
derhalf jaar geleden over
leden. Op zijn begrafenis
in het Groene Kerkje in
Oegstgeest werd 'D'n ha-
of van Gé Reinders ge
draaid. Zo prachtig, maar
op dat moment verwar
rend voor Olivier, omdat
hij dacht dat alleen Theo
dat nummer kende. Als
eép soort eerbetoon gaan
we nu met zijn allen.
Na een Bourgondisch
maal en een kennisvraag
van Theo over het prach
tige 'Blaosmuziek. Met
toeters en bellen een
schoon verhaaltje vertel
len', komen we in de
stemming. We repeteren
hardop: „Nummer 167 in
de top 2000 van 2005.
Het gaat hier om een
echte Reindersklassieker.
Zes jaar geleden geschre
ven volgens hetzelfde
principe als de soulklas-
sieker 'Memphis Soul
Stew' van King Curtis uit
de jaren zestig."
Zaterdagavond kwart
over acht zitten we keu
rig in de concertzaal van
ons dorp. 'Braekbaar' is
het titellied van zijn nieu
we theaterprogramma
'Bang en blie tegelieker-
tied. Bang omdet 't zo
kint braeke, blie det 't
ongebro^e is'. De kinde
ren kijken we in de nek.
We hebben alles onder
controle. „Als je het niet
allemaal verstaat, dan
klopt dat", grapt Rein
ders aan het begin. Het
gaat bijna fout. Eerst ge
fluister, daarna draaien
de kinderen zich massaal
om met de veelbeteken
de blik: daar waren we al
bang voor. Maar voordat
ze kunnen uithaken, zit
ten ze volop in het pro
gramma. Reinders
spreekt veel Limburgs,
maar vertaalt het ook. We
beginnen bij de ruis van
de zee. Stampend met
onze voeten en via de ge
luiden van een branding
die uit onze kelen moe
ten komen, worden we
Limburg ingetrokken. De
vergankelijkheid van
zandkastelen past goed
in dit beeld. Charmant
legt hij ons uit dat hier
onze wortels beginnen.
Het is gelukt. We doen
allemaal mee. Niemand
denkt nog aan die 'sjtom-
me taal'.
Voor ons staat een zan
ger, een muzikant die zo
echt is, die zo mooi zingt,
zulke goede muzikanten
naast zich heeft staan,
dat je alleen maar kunt
genieten. Met een tome
loze energie zingt hij,
praat hij, musiceert hij
en laat ons horen dat
zelfs de Michelinster van
het Kasteeltje Hattem in
Roermond heel breek-
baar was. Zijn rimpels
rond zijn ogen vertalen
zijn gevoel. Zijn stem
mingen teisteren de
Randstad in prachtige
golfbewegingen. Dat is
ook nodig om duidelijk
te maken dat de wereld
niet moet afglijden van
'maakbaar nao braek
baar.' Melancholisch
wordt hij, als hij in 'Eine
gek' verhaalt over het be
sef dat slechts een terro
rist een samenleving kan
ontregelen. Zijn anekdo
te over de Roermondse
kermis ligt weer tegen
het cabaret aan, terwijl
het nummer 'Dun draöd-
je' een chansonnier van
hem maakt.
In de pauze geen last van
onze experimentele kin
deren. Ook de andere
toeschouwers lijken de
zelfde gepassioneerdheid
aan de dag te leggen als
zij. De sfeer in de zaal
vindt Reinders erg be
langrijk. Zijn muzikan
ten, bassist Lucas Beu
kers en gitarist Pieter
Klaassen, voelen dat ook
perfect aan. Als ze Rein
ders, die met het grootste
gemak achter de piano
zit of een gitaar bespeelt,
even rust gunnen, gaan
ze knallend of ingetogen
verder.
Na de toegiften 'Dta| Ho-
af en 'Blaosmuzier, die
hij als slot uit de hoge
hoed tovert, maakt de
maestro voor de laatste
keer gevoelig duidelijk:
'Het leven is een heel
dun braekbaar draadje,
een dubbeltje op zijn
kant. Zo klein is het ver
schil tussen heel eng en
niets aan de hand'. „Eine
sjonen aovend", zegt dit
gemêleerde gezelschap.
Verder geen commen
taar.
Saskia Stoelinga
P.S. Voor de herkansing:
20 april Leidse Schouw
burg, Gé Reinders
Reageren?
s.c.m.stoelinga@hdc.nl
980, maandag 25 februari
- Frans Sjardijn van Lugdunum stuit op de Roodenburgers
peren en De Wetering. Uiteindelijk vond hij toch een gaatje.
,<d van de 2000 toeschouwers geloofde er nog in, maar Lugdu-
ltt nog een onverwacht gelijkspel te halen: 2-2.
hief Leidsch Dagblad
01 deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen na
I 2,50 (afdruk van 13 bij 18 In zwart wit) over te maken op gironummer
lv. HDC Media b.v., Postbus 2,1800 AA Alkmaar, onder vermelding van
agblad, ANNO d.d.(datum van plaatsing) of door contante betaling aan
t van het Leidsch Dagblad, Rooseveltstraat 82 te Leiden. U krijgt de foto
binnen drie weken thuisgestuurd.
UIT DE ARCHIEVEN
1955, Vrijdag 25 Februari
OEGSTGEEST - „Hij doet het hier goed en het spijt ons, dat hij
derland moet terugkeren." Zo ongeveer luidt de mening, die
de afdeling communicaties van de „General electrci Corpora-
Utica in de Amerikaanse staat New York heeft over de 25-jari-
Irik B. Hendriks uit Oegstgeest, wonende Warmonderweg 42,
ifgelopen negen maanden onder suspiciën van het Bureau voor
andse Werkzaamheden (FOA) voor „GE" werkzaam is geweest.
die als radiomonteur in dienst is van het Marine Electronisch
e Oegstgeest en daar straks, verrijkt met vele ervaringen, weer
te keren, is op 13 Maart van het vorige jaar met het mari-
Noordam naar de Verenigde Staten vertrokken om daar over-
het zogenaamde „Work-Study-Training-Program" van de
jaar lang te werken en te studeren.
