KUNST CULTUUR
George
Michael geeft bleek festival glamour
Jde stelling!
Men2B: nu een hype,
dus nu profiteren
Geslaagd
Night of
the Proms
Trudy Labij: verbijsterend
gebrek aan subtiliteit
HDC 941
Perels (rechts) in de serie
Foto: ANP/Kippa
ur Perels
i O) overleden
c - Acteur Martin Perels,
geworden van de televi-
Q Q in de jaren ze
is maandag overleden,
peelde de rol van Wil-
ant in de goedbekeken
trie. Hij is 44 jaar gewor-
schrijvers
lis
Veel biografieën op Berlijns filmfestival
door Henk Maurits
Berlijn - Berlijn in de winter is
een stuk minder aantrekkelijk
dan Cannes in het voorjaar.
Vandaar dat het filmfestival van
Berlijn altijd erg zijn best moet
doen om grote sterren naar de
rode loper op het Mariene
Dietrichplatz in Berlijn te lok
ken.
En dus is men erg blij met pop
ster George Michael, die met
zijn komst het tot dusver bleke
festival wat glamour geeft. Hij is
in Berlijn voor de première van
de film 'George Michael: A Dif
ferent Story', een documentaire
over hemzelf.
De film over George Michael
past in het rijtje 'biopics' dat
deze week in Berlijn te zien is.
Zoveel dat je bijna van een
trend kunt spreken. Terwijl in
de Nederlandse bioscopen Ray
Charles weer te horen is in de
film 'Ray', kwam in Berlijn de
zanger Bobby Darin tot leven in
de film 'Beyond the Sea'. Het is
de tweede film van acteur Kevin
Spacey (American Beauty), die
zelf naar Berlijn was gekomen
om zijn film te presenteren. Hij
deed niet alleen de regie van
deze filmbiografie over de po
pulaire Amerikaanse popzanger
uit de jaren zestig, maar speel
de en zong ook zelf de songs
van Bobby Darin na.
Een andere opmerkelijke film
biografie in het hoofdprogram
ma van het festival is 'Le pro-
meneur du Champs de Mars',
over de laatste maanden uit het
leven van de voormalige Franse
president Francois Mitterrand,
prachtig neergezet door Michel
Bouquet. Een film waarin Mit-
terand, samen met een journa
list die een boek over hem
schrijft, terugkijkt op zijn bewo
gen leven in de Franse politiek.
En dan was er ook nog een
'biopic' van regisseur Christop
her Buchholz over zijn vader
Horst Buchholz. Het bijzondere
is dat Horst Buchholz, een po
pulaire Duitse acteur die vorig
jaar overleed, jarenlang de
schijn ophield heteroseksueel
te zijn, tot hij op zijn vijftigste
uit de kast kwam en zijn gezin
verliet.
En daarmee zijn we er nog niet
met de Neue Welle aan filmbio
grafieën. Op het programma
stond ook nog 'Solzne', (de
zon), de nieuwe film van Alek-
sander Sokurov, die na portret
ten van Hitler en Lenin nu een
film heeft gemaakt over Hirohi-
to, de keizer uit het land van de
rijzende zon.
De slotfilm van de Berlinale is
gewijd aan de beroemde Ame
rikaanse seksuoloog Alfred Kin-
sey. Net als Buchholz was Kin-
sey biseksueel, maar iemand
die dat absoluut niet onder
stoelen of banken stak. Hij was
getrouwd, had drie kinderen,
maar leidde daarnaast jaren
lang een kleurrijk dubbelleven.
Met grote ogen werd in Berlijn
ook uitgekeken naar 'Das
Goebbels Experiment', een
filmbiografie over de propagan-
daminister van de nazi's. De
documentaire van Lutz Hach-
meister is gebaseerd op de dag
boeken die Goebbels jarenlang
bijhield.
Vijfentwintig delen, bijna ze
venduizend pagina's, samenge
vat in een filmscript van 35
bladzijden. Dat geeft al aan dat
de filmmaker met zevenmijls
laarzen door de geschiedenis is
gesprongen en veel heeft moe
ten schrappen. Wat overblijft, is
een boeiende documentaire
over de man die met zijn pro
pagandamachine de oorlog en
de führer aan het volk wist te
verkopen.
muziek recensie
Susanne Lammers
Concert: Night of the Proms - 30 jaar K
&0 Oegstgeest Met medewerking van
het Juniorenorkest en Koperensemble,
het Rijnlands Schoolorkest en de Basic
Big Band. Gehoord: 18/2, Rijnlands
Lyceum, Oegstgeest
K&O Oegstgeest bestaat 30 jaar,
en dat werd gevierd met een
Night of the Proms. Niet door
prestigieus uit te pakken met
dure namen, maar door het ei
gen jonge talent ruim baan te
geven.
Het Juniorenorkest van het
Jeugd Symfonieorkest Rijn
streek, waarvan de leden tussen
de tien en de zestien jaar zijn,
begint met het eerste deel van
de Kleine Nachtmusik van Mo
zart. Dat klinkt eerst nog een
beetje onwennig, maar het
wordt onmiskenbaar Mozart.
Beter thuis voelen ze zich ech
ter bij het modernere Aborigi
nal Rituals, in een wat stoerder
tempo en een Oosters sfeertje,
en de Hectic Ouverture, dat be
paald wordt door een ritmisch
patroontje, dat van alle kanten
tegen het licht gehouden wordt.
De strijkers blijken dan over
schwung en vitaliteit te be
schikken, en de blazers houden
de spanning er mooi in.
Het Rijnlands Schoolorkest -
leerlingen en docenten - gooit
het over een andere boeg: de
hoogtepunten uit 'Saturday
Night Fever' klinken weliswaar
net niet helemaal strak genoeg,
maar wel heel aanstekelijk. Drie
heren met kopstem en vol
doende bravoure, helaas zon
der de bijbehorende pasjes en
poses, voeren het discofeest
aan, dat begint met 'Stayin' ali
ve' en eindigt met 'You should
be dancing'. Het orkest bewijst
bovendien en passant dat er
onvermoed veel funk in deze
oude discoklassiekers zit.
De Basic Big Band van de mu
ziekschool van Leiden e.o. valt
eerder in de leeftijdscategorie
oudere jongeren, en het reper
toire klinkt ook wat bedaagder.
Ze beginnen met Swing, proe
ven dan aan Latin en eindigen
met Stevie Wonders funky
'Don't you worry 'bout a thing',
alles tamelijk rechttoe, rechtaan
gespeeld met veel ruimte voor
soli. De klank is niet altijd even
helder, de arrangementen van
de Latin-nummers lijden bij
voorbeeld onder te veel drukte.
Soms klinkt de band een beetje
te log, maar elk bandlid kan zijn
of haar kunnen in de solo's la
ten zien, en dat geeft toch lucht
aan de nummers.
Het kortst en het krachtigst
speelt het piepjonge koper
kwartet van het Jeugdsymfo-
nieorkest. Ogenschijnlijk sim
pele oude jazz - rags, charleston
en dixie - voelen ze haarfijn aan
en spelen ze met souplesse en
een ongelooflijk swingende
swing. Ze kunnen lekker schet
teren, maar ook ragdunne lijn
tjes maken op hun gestopte
trompetjes. Ze kunne^Kstig
vertragen en versnellen en
beeldschoon samenklinken.
Maar vooral kunnen ze accen
ten leggen en melodietjes uit
lichten. Zodat die oude muziek
'alive and kicking' blijkt.
Een corrigerende tik
verbieden is
belachelijk.
Ceef uw mening
www.leidschdagblad.nl
George Michael in Berlijn voor de première van een documentaire
over hemzelf. Foto: EPA/Peer Grimm
gen - Met dichter Gerrit
naar Portugal of met
er Rosita Steenbeek
me. Athena's Boekhan-
ironingen organiseert
reizen waarbij samen
auteur een bezoek
ebracht aan bijzondere
uit hun boeken. Tij-
1 zesdaagse reis naar
1 zal Komrij zijn lezers
ïeer meenemen naar
en stad die centraal
ijn boek 'Een zaken-
Sin tra'. Ook staat er
:h bij Komrij thuis op
ramma. Volgens Athe-
ikhandel hebben in-
meer Nederlandse au-
eresse getoond in de li-
lizen.
irs en Hoes
mineerd
am - Wendell Jaspers is
leerd voor de Colombi-
ïaar rol van Lin in
da's Kind' van Produc-
1 rabant. De Colombina
s van de Vereniging
1 luwburg- en Concert-
irecties (VSCD) voor
indrukwekkende
jke bijdragende rol.
es maakt kans op de
10 voor zijn rol van Le-
'Ivanov' van het Natio-
:el, de indrukwek-
lijdragende mannelij-
een in stuk
idmiraal
- Arjan Ederveen en
liraal staan voor het
en op het toneel als
il het toneelstuk 'Echt
aar toe te leven' in de
mse Stadsschouw-
emière gaat. De voor-
ojiet als ondertitel 'Een
irookje', is geschreven
veen en wordt gere-
oor Gerardjan Rijn-
1 Admiraal en Arjan
vertolken in het stuk
Vvan een lesbische kin-
ïschrijfster en haar
''Het stuk gaat tot en
ijei op tournee,
e
theater recensie
Susanne Lammers
Voorstelling: La Bij, personalityshow
door Trudy Labij. Regie: Jurrian van
Dongen. Muzikale leiding: Bas Odijk.
M.m.v Marlies Helder en Guus Bakker
Gezien: 16/2, Koninklijke Schouwburg,
Den Haag. Tournee t/m 23/5; 29/4,
Schouwburg, Leiden.
Haar opkomst is veelzeggend.
Het combootje speelt een nik-
sig melodietje, dan valt er een
gat, en dan komt Trudy Labij
op. Uit een gat in de vloer, in
een verschrikkelijke, overdadige
glamourjurk - en onmiddellijk
krijgt ze ruzie met de kilometers
rode ruches die juist haar char
me hadden moeten verhogen.
De koddig bedoelde worsteling
mist doel. De lulligheid ligt er te
dik op.
In de 'personalityshow' waar
mee ze viert dat ze veertig jaar
aan de top staat, roept, nee
schreeuwt Trudy Labij dat we
het allemaal niet heel serieus
moeten nemen, maar wat we er
dan wél mee moeten, maakt ze
niet echt duidelijk. 'Ze gaat het
niet waarmaken' sist die jurk
heel gemeen en al gaat die
gauw uit, hij heeft zijn kwaad
dan al gedaan. Want 'La Bij' is
een tamelijk willekeurige aan
eenschakeling van liedjes en
conferences, die zonder over
gangen en verband gebracht
worden met veel vertoon van
decolleté en benen en een ver
bijsterend gebrek aan subtili
teit.
Haar stem blijkt niet haar sterk
ste punt - onvast, iel en met
portamenti die haar stem voor
al oud maken, zoals in 'Zwer
versliefde', een gedicht van
Adriaan Roland Holst. In 'II nei-
ge' van Brei staat haar accent
de zeggingskracht helaas in de
weg; in het zwoel bedoelde 'Das
Lied ist aus' gaat ze pijnlijk over
de grens van de vulgairste
nachtclubdrel. Het mooiste is
nog Huub van der Lubbes 'Mag
het licht uit' in een a capella-ar-
rangement waarin Marlies Hel
der eigenlijk de kar trekt.
De praatjes zijn misschien nog
wel wonderlijker. Het verhaal
over haar dementerende moe
der klinkt weliswaar oprecht,
maar is niet scherp genoeg om
echt navrant te worden. De
klacht over haar eigen lichame
lijke aftakeling is een beetje te
koket en de sporadische humor
wordt aan het zicht onttrokken
door het gedoe met die ellendi
ge jurk. De stokoude maar
mooie conference van Annie
Schmidt van de verlaten vrouw
aan de bar wordt akelig onder
broken door een beroerd liedje
dat de hekel aan Jan Mulder te
lang uitspint. Het geestigst is
nog 'Heerlijke tijd', waarin Labij
ironisch mooie herinneringen
uit haar beginjaren aan het to
neel ophaalt. Het lijkt een beet
je teveel op een Sonneveld-
stuk, maar hier dan eindelijk
kan Labij veel facetten van haar
talent laten schitteren.
Verder wekt ze vooral de indruk
van een bang vogeltje dat heel
hard piept om de angst te be
zweren. Flair en zelfverzekerd
heid ontbreken, ze gebruikt te
vaak het magische kruid 'seks'
om toch maar een lach te sco
ren en het ontbreken van ni
veau te maskeren; zo maak je
van een zooitje ongeregeld
geen 'personalityshow'.
DE ZE
HE
Welke film zou iedereen
gezien moeten hebben?
Wat is het mooiste boek
ooit geschreven? Welke
muziek weet telkens weer
te ontroeren? Wat is het
mooiste kunstwerk aller tij
den? Kortom: waarmee is
Thea Pieterse, van Tekst
Publiciteit en Hot House, in
de zevende hemel?
Beste boek?
,,Dat is 'De Gevangene' van
Malika Oufkir en Michèle Fi-
toussi. Het is een waar gebeurd
verhaal over een meisje dat
was ingehuurd om te spelen
met een Marokkaans prinsesje,
ongeveer vanaf 1960. Elf jaar
later pleegt haar vader een
aanslag op koning Hassan II.
Die aanslag mislukt, haar vader
wordt geëxecuteerd en het hele
gezin wordt gevangen gezet. Zo
zaten ze twintig jaar vast, elk in
een aparte kamer. Via een
draad- en blikjestelefoon - die
veel mensen zich nog wel van
vroeger kunnen herinneren -
weet ze de moed er in te hou
den. Op een geven moment
ontsnappen ze, worden weer
gepakt, maar komen daarna
toch vrij. Mensen hebben geen
grenzen. Ze kunnen zoveel
meer dan anderen en zijzelf
vaak denken. Daar is dit ver-
VE N DE
MEL
haal een treffend voorbeeld
van."
Beste cd?
,,'Rigoletto' van Verdi. En dan
speciaal 'Bella figlia dell'amo-
re'. Dat stuk ontroert me echt.
De prachtige melodie, de sa
menzang. Dat mensen samen
zoiets moois kunnen doen. Sa
men kun je ook meer dan al
leen. Van de jazzplaten hou ik
het meest van John Coltrane,
'A love supreme'. Een lofzang
op God. Nadat hij was afge
kickt, is Coltrane op de een of
andere manier heel gelovig ge
worden. Het is in elk geval een
prachtig stuk, van ruim drie
kwartier."
Beste film?
„'Magnolia' van Paul Thomas
Anderson. Verhalen van allerlei
mensen lopen door elkaar
heen. Van een politieagent, van
een meisje aan de drugs tot
aan een popster wiens vader
op sterven ligt. Allemaal losse
stukjes die aan het eind bij el
kaar komen. Het zijn ook alle
maal verhalen over mensen die
op een belangrijk punt in hun
leven staan, ze moeten een
keuze maken. Ga ik nog naar
mijn stervende vader, ga ik af
kicken?"
Beste kunstwerk?
„De allermooiste kunst is de
natuur. Ik fiets heel veel. En el
ke keer zie ik de mooiste din
gen: een kroon van wintertak
ken tegen een strakke lucht,
het licht van de ondergaande
zon tegen de wolken. Dat is ge
nieten, alles op me af laten ko
men. Dat is ook de manier om
naar kunst te kijken, vind ik, al
les op je aflaten komen. Ik
vind het werk van Jan Schoon
hoven heel mooi. Hij was ie
mand van de Nulgroep, net als
Armando. De Nulgroep keerde
zich af van de Cobragroep, van
het abstracte expressionisme.
Ze wilden terug naar het nul
punt. De dingen die Saskia
Sluiter maakt vind ik ook
prachtig. Vaak maakt ze iets uit
afval, uit restjes. Zoals een
bloem van glassplinters, van
stukjes glas. De een rijdt langs
een vernield bushokje en denkt
'verdorie', zij schept haar fiets
tassen vol met glas en maakt
daar iets moois van."
tekst: Herman Joustra
foto's: Hielco Kuipers
Bloem van glas, van Saskia Sluiter. Foto: Hielco Kuipers
door Sandra Put
Amsterdam - Het eerste album
van Men2B - het muzikale resul
taat van 'Popstars - the rivals' -
is een feit. Helaas waren de mei
den van Raffish een week eerder,
maar dat lijkt Steven, Mark, Nils,
Ehsan en Anno niet te deren. Zij
hebben uiteindelijk meer tijd ge
had, liefst anderhalve week.
De opmerking dat ze op hun
debuutalbum 'A different way'
toch wel een beetje klinken als
oude Amerikaanse boybands
als New Kids On The Block en
The Backstreet Boys wordt niet
echt in dank afgenomen. „Een
boyband? Een boyband?",
klinkt het onthutst in de verga
derruimte van Men2B's kers
verse platenmaatschappij V2 in
Hilversum.
Dat vinden de vijf mannen, Ste
ven, Mark, Nils, Ehsan en Anno,
dus echt niet. „We zijn dan
misschien wel met vijf jongens,
maar we zijn géén boyband",
benadrukt Steven, met zijn 23
jaar de oudste van de onlangs
ontstane band. Om het verwar
render te maken: „Tenminste,
we zijn het wel, maar we klin
ken niet zo." Bijna wanhopig:
„We klinken toch zeker niet
zoetsappig?"
Toch werden ze wel wekenlang
in het televisieprogramma
'Popstars - the rivals' gepresen
teerd als de vijf mannen die een
muzikaal groepje zouden gaan
vormen en die aanbeden zou
den worden door vele vrouwen
én mannen. Opgeklommen via
diverse audities wisten Steven,
Mark, Nils, Ehsan en Anno zo
ver te komen dat zij samen de
boyband - of noem het een
band - Men2B mochten vor
men. Ze moesten de strijd aan
gaan met Raffish, het dames
groepje dat op dezelfde manier
was ontstaan. Wie met kerst
2004 op nummer één van de
nationale hitlijst stond, zou tot
de officiële winnaar van het
programma worden uitgeroe
pen.
Men2B ging met de single 'Big
ger than that' met de eer strij
ken, een week later nam Raffish
echter de leiding in de hitlijst
over. En dat heeft het dames-
groepje met het uitbrengen van
het eerste album eigenlijk ook
gedaan. 'How Raffish are you'
verscheen een kleine week eer
der dan 'A different way', het
debuut van Men2B.
Ehsan, met zijn 16 jaar de jong
ste van Men2B, die net als de
19-jarige Anno verkering heeft
met een van de meiden van
Raffish, geeft onmiddellijk toe
het jammer te vinden dat de
dames eerder waren. Het is Ste
ven die het woord overneemt
en duidelijk maakt dat er ook
nadelen aan het snel uitbren
gen van een album zitten. Raf
fish heeft volgens hem simpel
weg veel minder tijd besteed
aan het album en daarom, zo
luidt zijn overtuiging, zullen ze
vast hebben moeten inboeten
aan kwaliteit.
Men2B daarentegen deed liefst
anderhalve week over het reali
seren van 'A different way'. An
derhalve week? Dat is toch ook
niet bijzonder intensief, wel?
Misschien niet, geven ze alle vijf
toe, maar toch zijn ze zelf erg
tevreden over het resultaat en
de liedjes die producers Chris
Hof en Alain Clark voor ze uit
zochten, dan wel zelf schreven.
„Ik denk dat we hebben gege
ven wat we op dit moment in
ons hebben", aldus Steven.
Natuurlijk zouden ze het liefst
zelf nummers hebben geschre
ven voor het album, maar daar
hadden ze de tijd niet voor, en
ook de ervaring is er nog niet,
weten ze. „En we hebben de
platenmaatschappij al zoveel
geld gekost aan promotie en
zo", weet Steven, „dus we
moesten ook wel snel met een
album komen zodat ze eindelijk
wat aan ons gaan verdienen."
Ehsan vult aan: „We moesten
sowieso wel nu uitkomen, want
nu zijn we nog een hype." De
jongste van het stel blijkt de
wereld van beroemd zijn heel
goed te begrijpen. Realistisch
vervolgt hij: „En daar moeten
we nu ook zoveel mogelijk van
zien te profiteren, want wie zegt
ons dat we met een volgend al
bum nog 'hot' zullen zijn?"
Denkend aan onder anderen de
'Idols' Jim, Hind, Jamai en Bo
ris zijn er voorbeelden zat van
beginnende artiesten die mid
dels een televisieprogramma
bekendheid hebben gekregen,
maar voor wie Nederland enige
tijd later toch niet meer zo
warmloopt. „Toch zijn ze wel
allemaal goed terechtgeko
men", vindt de 20-jarige Mark.
En dat is ook waar de Men2B-
mannen op hopen: dat ze wel
in het wereldje van de Bekende
Nederlander kunnen blijven
rondlopen.
Toch gaat die aandacht op
sommige momenten ook be
hoorlijk ver. „Het is zelfs wel
eens eng", geeft Anno, vader
van een 2-jarig zoontje, toe. Re
acties van 15-jarige meisjes in
diverse gastenboeken op inter
net jagen hem wel eens angst
aan. Dat is niet zo gek, want
van sommige opmerkingen,
aanzoeken en fantasieën ver
schijnt bij de meesten het
schaamrood op de kaken.
„We zijn dan misschien wel met vijf jongens, maar we zijn géén boyband." Publiciteitsfoto
