Hoger uit het water door het WOC
'Er wordt nog gerekend in de kleedkamei
SPORT
Basketbalsters Grasshoppers snellen in één kwart langs DAS
LSW 'op kamers' bij Lugduni
De waterpoloschool is er om aansluiting met de echte top te hervinden
Bröring sportvrouw van NoordwijS)
HOC 982
zaterdag 19 februari 200
KIDS5PORT
Centrale verdediger Joeri Onderwater berust nog niet in degradatie voor UVS
delft - De basketbalsters van
Grasshoppers nestelden zich
gisteravond nog steviger in de
middenmoot door het Delftse
DAS met 40-74 te verslaan.
Zonder de met griep in Katwijk
achtergebleven coach René
Mulder begonnen de Katwijk-
sen zwak aan de wedstrijd. DAS
kreeg in het eerste kwart te veel
vrijheid en profiteerde daar
dankbaar van. Via 10-4 eindig
de die periode in een 15-10 tus
senstand.
Hierna stelde Grasshoppers zo
wel aanvallend als verdedigend
snel orde op zaken. Via de nau
welijks af te stoppen Petra de
Zwart en drie driepunters van
Alie Rousseau - die haar all
starverkiezing van zondag af en
toe waarmaakte - rende de
ploeg hard langs de Delftse te
genstander. Halverwege, na een
score van maar liefst 1-27 in het
tweede kwart, was de wedstrijd
voor Grasshoppers met 16-37 al
bijna binnen.
Aanvoerdster Talia Versteeg
was er vooraf niet gerust op ge
weest: „We wonnen de beker
wedstrijd hier toch ook maar
met vijf punten voorsprong. We
wisten dus dat ze goed kunnen
spelen. We spraken daarom af
om elkaar vooral scherp te blij
ven houden en ook het nodige
van elkaar te accepteren. Eerst
zou ik zelf coachen, maar ge
lukkig wilde Anja Kuijt het voor
een keer overnemen, waardoor
ik zelf toch veel kon spelen."
Na rust was veel van de span
ning weg en bouwde de ploeg
uit Katwijk aan een nog grotere
voorsprong. Vooral het sterke
spel van Jessica Kemp (goed
voor de nodige aanvallende re
bounds en 18 punten in de
tweede helft) viel op. Via 27-59
stopte de teller uiteindelijk bij
40-74.
Scores Grasshoppers: De Zwart
27, Kemp 20, Rousseau 12.
„Merel, je linkerarm. Als je goed
staat kan ze daar nooit onder
door", geeft trainer Eric Noorde-
graaf als aanwijzing bij het blok
ken. Een doffe 'pets' volgt, ze
houdt de oranje bal tegen. Het
is woensdag half negen 's och
tends en de zes meiden en vijf
jongens zijn al drie kwartier aan
het trainen in het Alphense
zwembad De Thermen. Dit zijn
de talentjes van 12 tot 16 jaar die
Noordegraaf als leerling heeft in
zijn Waterpolo Opleidings Cen
trum (WOC).
Noordegraaf begon in juni zijn
WOC, nieuw voor Nederland.
De oud- international wil jonge
waterpoloërs opleiden tot top
sporters en daarmee weer aan
sluiting vinden bij het hoogste
internationale niveau van de
sport. In het WOC krijgen de
jeugdspelers de mogelijkheid
om vijf keer per week extra te
trainen, naast de reguliere trai
ningen bij hun vereniging. „De
groep van acht tot twaalf jaar
traint drie keer bij ons, de
jeugd tot zestien vijf keer", zegt
Noordegraaf. „Ik ga hierbij die
per in op de spelregels, tactiek
en vooral techniek. Bij de jong-
sten is het belangrijk dat ze de
basistechnieken op een goede
manier aanleren. Bij een ver
eniging ontbreekt vaak de indi
viduele begeleiding, soms is de
training een soort van bezig
heidstherapie. Een club biedt
meestal ook geen keeperstrai
ning. Wij doen dat wel en ik wil
de groep die wat wil presteren
zelf ontwikkelen."
Het WOC is opgestart in sa
menwerking met sportkoepel
NOC'NSE en de KNZB. „We
zijn de eerste in Nederland,
maar dit initiatief vindt navol
ging in andere plaatsen. In
Friesland zijn er al enthousias
telingen bezig en in Twente is
er ook al roering. Uiteindelijk
moet het een netwerk worden
over heel Nederland waar we
vijf- tot zeshonderd kinderen
opleiden", zegt de oprichter.
Dat het WOC vooral leunt op
het werk van Noordegraaf is nu
nog geen probleem volgens
hem. „Ik heb een aantal assis-
ners weten nu wel dat ik het
voor de sport doe. Ze beginnen
de resultaten bij hun eigen
clubs te zien. Het is een oplei
ding voor hun eigen sporters,
niet voor een overstap naar
AZC."
Nog druipend van het zwem
badwater vertelt Melissa Don-
gelmans (13) uit Alphen aan
den Rijn over de vooruitgang
door het WOC. „Je merkt dat
de meisjes uit mijn team bij
AZC, die hier ook meedoen,
conditioneel en technisch be
ter worden dan de rest. Ik train
nu in totaal acht keer per week
en af en toe ook bij Jong Oranje
3. Ik hoop later mee te doen
aan de Olympische Spelen,
daarom zit ik bij het WOC."
Noordegraaf organiseert ook
wedstrijden voor zijn groepen,
om het niveau te toetsen. „Met
de meisjes zijn we in oktober
naar Hongarije geweest om te
gen de kampioen van dit toon
aangevende waterpololand te
spelen. We hebben één keer
gewonnen en drie keer net aan
verloren. In maait komt dat
team hierheen, om in de va
kantie enkele oefenwedstrijden
te spelen. Er zijn nog meer sta
ges en toernooien in Nice, Bar
celona en Boedapest gepland.
In de zomervakantie zijn er
geen trainingen. Zo krijgen ze
een beetje rust of kunnen ze
met Jong Oranje naar toernooi
en."
Om in aanmerking te komen
voor het WOC hoeven spelers
volgens Noordegraaf geen bij
zondere talenten te zijn. „Ta
lent maak je, door op een goe
de manier met een geschikte
omgeving veel te trainen. Daar
komen heel goede sporters uit.
De echte internationale top
pers, die hebben dan weer dat
beetje extra." Om echt mee te
mogen doen, moeten de jonge
ren eerst een proeftraining vol
gen. Daarna beslist de trainer
dan of ze capabel genoeg zijn
om lid te worden. „Dat ver
schilt dan ook per leeftijd. Aan
iemand van acht kan je veel
meer sleutelen dan aan een
speler van zestien. Die moet al
over behoorlijk wat vaardighe
den beschikken", aldus Noor
degraaf.
Dafne Dubois
door Maarten Dekker
leiden - Als instructeur in zwembad De Zijl
zorgt hij ervoor dat alle bezoekers veilig op
het droge eindigen, maar op het voetbalveld
zal ook Joeri Onderwater geen redding kun
nen brengen. Zijn club UVS staat er belab
berd voor in de zondagse hoofdklasse en zal
vroeg of laat kopje onder gaan, al heeft de
centrale verdediger zich daar nog niet hele
maal bij neergelegd. „Er wordt nog gerekend
in de kleedkamer."
Voetballen bij UVS heeft zo langzamerhand
alle kenmerken van een tantaluskwelling.
De Leidse vereniging beoogt al jaren een
constante factor te worden op het hoogste
niveau, maar is mede door het ontbreken
van financiële middelen nooit in staat de
laatste stap te zetten. Gevolg is onherroe
pelijk dat de betere spelers verkassen naar
clubs die wel vaste waarde zijn in de hoofd
klasse, clubs waai' meer publiek langs de
lijn staat en de onkostenvergoedingen roy
aal zijn.
Raymond van Es is het jongste voorbeeld;
hij verruilt UVS komende zomer voor Kat
wijk en zijn ploegmaat geeft hem geen on
gelijk. „Het is voor de meeste jongens een
logische stap", zegt de 23-jarige Onderwa
ter. Om er direct aan toe te voegen dat am
biance en geld geen doorslaggevende fac
toren zijn als het op kiezen -aankomt. „Dat
geldt tenminste voor mij. Ik ben iemand
die blijft hangen waar het gezellig is. Daar
ben ik meer mee bezig dan met zo hoog
mogelijk voetballen.
Daarbij komt dat hij een speciale band
heeft met UVS, inniger dan de meeste van
zijn teamgenoten. Die kwamen in de jeugd
naar de Kikkerpolder om op hoog niveau te
spelen, iets wat bij hun eerste vereniging
niet mogelijk was. De route van Onderwa
ter was anders. Vanuit zijn ouderlijk huis in
de Merenwijk zou Roodenburg de logische
keuze zijn geweest, maar op erpotionele
gronden werd de jonge Joeri lid van UVS.
„Het moest van mijn moeder. Mijn opa
heeft er ooit het eerste gehaald, vandaar."
De kleinzoon trad ruim vier jaar geleden in
de voetsporen van zijn grootvader, toen hij
onder trainer Paul van der Zwaan debu
teerde in UVS 1. Als invaller voor de gebles
seerd uitgevallen Marco Akerboom speelde
Onderwater een helft mee tegen Argon.
Sindsdien is hij gegroeid, bemerkt hij ook
zelf. „In die wedstrijd tegen Argon had ik
Enrique Zschuschen als directe tegenstan
der. Toen ik hem laatst weer zag voetballen
bij AFC had ik het gevoel: dit keer zou ik
hem aankunnen."
Het is slechts een vermoeden, want Onder
water zag de bewuste wedstrijd vanaf de
tribune. Een onwillige spier in het dijbeen
maakte voetballen onmogelijk. Het was
niet het eerste duel dat hij aan zich voorbij
moest laten gaan. In het begin van de com
petitie haalde de verdediger wekelijks een
gele kaart, wat al snel resulteerde in schor
singen. Daarna viel de Leidenaar ten prooi
aan een milde vorm van de ziekte van Pfeif
fer.
Dat kon er nog wel bij, in de toch al bom
volle ziekenboeg van UVS. Raymond Ben-
nekers speelde dit seizoen nog geen mi
nuut, terwijl ook Walter de Kievit, Michel
Jungschlager, Zev Davidson en Michael de
Roode meer langs de kant stonden dan in
het veld. Hun absentie vormt de voor
naamste verklaring voor de schier uitzicht
loze positie die de ploeg inneemt. Het be
gon op een vicieuze cirkel te lijken, beaamt
Onderwater. „Als je steeds verliest, tast dat
natuurlijk ook het zelfvertrouwen aan. En
zonder zelfvertrouwen zul je nooit een
wedstrijd winnen."
door Robbert Minkhorst
leiden - De zaterdagselectie van
voetbalclub LSW '70 uit Leiden
verhuist voor enkele seizoenen
naar Lugdunum. De besturen
van beide clubs zijn dat deze
week overeengekomen.
LSW kampt met ruimtegebrek
en speelt bovendien op een ac
commodatie die niet geschikt is
om tegenstanders uit de derde
klasse te ontvangen, stelt het
bestuur van de studentenclub.
Lugdunum heeft op zaterdag
juist mimte over.
Op het huidige universitaire
sportcomplex heeft LSW de
beschikking over één veld. De
nieuwe accommodatie is op
zijn vroegst over twee seizoe
nen gereed. De bouw ervan
moet nog beginnen. LSW kan
niet zo lang wachten, maken
voorzitter Koen Jansen en oud
voorzitter Gerben Waasdorp
duidelijk. „Het is de laatste paar
jaar heel snel met LSW ge
gaan", zegt de laatste. „In de
derde klasse hebben clubs een
businesshome en krijg je bitter
ballen", aldus Jansen. „Dat
staat in geen enkele verhouding
tot wat wij hebben."
LSW wil tegenstanders dezelf
de ontvangst bieden die de club
bij uitwedstrijden ook krijgt. De
tweede reden om bij Lugdu
num 'op kamers' te gaan is de
groei van de vereniging zelf.
Met ingang van volgend sei
zoen schrijft LSW tien teams in
voor de competitie, gelijkelijk
verdeeld over de zaterdag en
zondag. Terwijl de lagere elftal
len op 'San Gorleo' (het sport
complex naast het Gorlaeusla-
boratorium) blijven, gaat de za
terdagselectie zijn wedsüijden
spelen op het hoofdveld en het
kunstgrasveld van Lugdunum.
Bij Lugdunum zijn de studen
ten meer dan welkom, laat
voorzitter Phil Verstraaten we
ten. „Wij hebben een grote en
schitterdende accommodatie.
Wij kunnen LSW die facilitei
ten bieden. We hebben genoeg
ruimte om er nog een paar elf
tallen bij te zetten. Ik zou het
toejuichen als er een goede sa
menwerking uit ontstaat tussen
beide clubs. De mensen van
LSW moeten ook het gevoel
krijgen dat ze hier welkom zijn.
Wij zijn een soort adoptie-ou-
ders." Bij Lugdunum vond on
langs een andere vereniging al
onderdak: Keytown Hitters.
Dank zij haar komst betaalde
de gemeente Leide
aanleg van een kunsl^
Volgens Verstraaterr'
gemeente 'enthousiu
geerd op de sam'c
Met de KNVB verwal11
Waasdoip en Jansei
geen problemen,
speelt in dezelfde kl
W, maar volgens
stuurders kunnen b"
len moeiteloos om
het hoofdveld hunts
strijden afwerken.
Lugdunum en LSV|e-
van plan om op tern
ren. Voor LSW is L
huizing de voorwaa^
den dat de club zijn)k
behoudt. fc';
De contacten tussejf®
Lugdunum zijn eeiw
terug al gelegd. Defo
ren spraken met elr'
door de gemeente i
zette fusiecarrousel.'
„LSW is door eeifls
clubs benaderd ah: 1
ner. Wij willen zelff?"
ven en zijn ook aan I 9
teit gelieerd, maar o
uit die gesprekker^ r
contact met Lugdun-"
houden." En zo kwi8
een het ander, aldu^j9
tent-trainers. Zelfs mannen-
bondscoach Robin van Galen,
vrouwenbondscoach Paul
Metz en keeperstrainer Rob
van Berkel ondersteunen mij af
en toe. Beleidsmatig krijg ik
hulp van André de Jeu, de trai
ner van AZC, en oud-scheids
rechter Fred van Dorp. Het re
giosteunpunt van de NOC
biedt mij de diensten van Erica
de Jong, die intakegesprekken
houdt en veel regelt. We kun
nen zelfs bij sportartsen en fy
siotherapeuten uit de regio te
recht."
Toch wil hij in de toekomst een
- liefst buitenlandse - trainer
aanstellen. „Uit echte waterpo-
lolanden als Hongarije of Ser
vië. Als we binnenkort rond de
honderd sporters hier hebben,
wil ik wel een fulltime trainer
als hoofdverantwoordelijke.
Dan kan ik mij zelf meer bezig
houden met de organisatie."
Dat het WOC nog geen 'vast
water' heeft, is lastig. „We voe
ren gesprekken met de ge
meente om ons definitief te
vestigen. De Thermen is ideaal
omdat dat zwembad vlakbij
het Scala College ligt." De
meeste sporters zitten op of
zijn overgestapt naar deze
school, een LOOT-school.
„Zo'n speciale school voor top
sporters past het rooster aan
op mijn trainingstijden. Dat we
nu telkens van tijden en zwem
bad wisselen is dan niet han
dig." Op woensdagmiddag
traint de jongste groep in Kat
wijk, maar deze pupillen ko
men uit de buurt van Alphen,
Gouda, Leiden en Den Haag.
„Sommige ouders moeten een
uur rijden om hun kinderen
naar de training te brengen."
Waterpolofamilie
„Ja, het kost wel heel veel tijd,
ik heb dan ook vier kinderen
die waterpolo spelen", zegt de
moeder van Yoran Frauenfel-
der (12) uit Oegstgeest. „Ook al
zijn we echt een waterpolofa
milie, ik heb hem niet gepusht
om naar het WOC te gaan. Hij
kwam er zelf mee, hij wil er al
les uithalen. Door al deze druk
te heb ik maar één dag voor
mezelf, de maandag. De rest
van de week moet ik rijden
naar wedstrijden en trainin
gen."
Yoran: „Ik wil graag wat berei
ken in waterpolo. Naar de
Olympische Spelen en prof
worden in Italië. Ik zit nu nog
op het Rijnlands Lyceum in
Oegstgeest, maar volgend jaar
ga ik naar het Scala. Ik train
tien keer per week, vier keer bij
het WOC en zes keer bij mijn
club De Zijl-LGB/Vivax, omdat
ik daar met twee leeftijdsgroe
pen meedoe. Sinds ik bij het
WOC zit ben ik echt vooruitge
gaan, ik heb heel veel geleerd."
Pieter Boot, assistent-Uainer
en speler van AZC, merkt nu al
een verschil tussen WOC-kin-
deren en waterpoloërs zonder
deze extra training. „Laatst
speelde de kring-selectie Gou
we Rijn tegen een selectieteam
uit Amsterdam. In de regio
Gouwe Rijn spelen veel WOC-
leden. Je merkte echt een ver
schil in schotkracht en hoog uit
het water komen. Ze hebben
dik gewonnen."
Dat Noordegraaf, De Jeu en
Boot een band hebben met
AZC zorgde in het begin nog
voor geruchten dat het WOC
een opleidingscentrum voor de
Alphense club zou zijn. Noor
degraaf: „Die link was al snel
gelegd, maar de meeste trai-
„Ik weet niet precies waar dat 1
komt, maar het is eigenlijk altijd
weest. Misschien zit het in mijn
want mijn moeder praat ook heel v
Maar tussen de krijtlijnen praat 0
ter nooit alleen om het praten. Hij
altijd een doel mee. „Ik vind het
doods in het veld. Ik vind dat je elk
opjutten, zeker als het slecht g;
moet je extra je best doen, de te
onder druk zetten en misschien eer
je tegenstander omver kegelen."
Alleen dan kan de negatieve sleur 1
ken worden. UVS maakte daar twi
geleden een voorzichtig begin
Schiedam keerde niet alleen het
deel van de geblesseerden terug ii
tal, de Leidenaars wonnen er van I
met 3-1. Het zou de start van een
baarlijke wederopstanding kunr
„We hebben de moed nog niet j\
ven", zegt Onderwater. „Bij SWS
den we nog nooit gewonnen. Voo jj
do geldt hetzelfde, dus niets is uit n
Er wordt nog gerekend in de kleed) e:
Het waarschijnlijkst blijft een deg
cenario, waardoor UVS en Onder n
rug bij af zouden zijn, in de eers
Hij heeft er nog geen slapeloze n,
van, grapt de verdediger. „Voor r p
wikkeling maakt het echt niet zov
we een niveautje lager gaan spelt
zaken maar goed geregeld zijn. W
nen dit seizoen met een lijst van 3
inclusief geblesseerden en ander j
nog nooit op de training heb ge
moet anders en onder de nieuv
Marcel Keizer zal het ook anders
maakt een erg geïnteresseerde int d
gend seizoen komen er een stu e
jongens over uit de Al en hij is ot c
kijken bij het zaterdagteam, om g
daar nog iets tussen loopt."
1
In het Waterpolo Opleidings Centrum krijgen de jeugdspelers de mogelijkheid om vijf keer per week
extra te trainen, naast de reguliere trainingen bij hun vereniging. Foto: Dick Hogewoning
Joeri Onderwater: „Ik vind het soms te doods in het veld. Ik vind datje elkaar moet opjutten, zeker als het slecht gaat." Foto: Hielco Kuipers
Aan hemzelf zul je niet snel merken dat de tijd schalt de stem van Onderwater over het de spanning te breken, om een tegenstan-
twijfel heeft toegeslagen. Het maakt niet uit veld. Om medespelers te coachen, om ze der de waarheid te vertellen of om zijn er-
welke stand er op het scorebord prijkt, al- de huid vol te schelden of om met een grap gernissen over de scheidsrechter te uiten.
ro
noordwijk - Tanya Bröring ontvangt uit handen
van Leontien van Moorsel de trofee die hoort bij de
titel Sportvrouw van het Jaar 2004 in Noordwijk.
Bröring (20) is basketbalster bij BV Lely uit Amster
dam, de lijstaanvoerder in de eredivisie, en een
van de dragende krachten in het Nederlands team.
Zij werd door speelsters en coaches gekozen bij de
vijf beste speelsters in de eredivisie. De andere ge
nomineerden waren Jeanet van der Laan (voetbal)
en Jalou Langeree (kitesurfen).
Bij de mannen ging de titel naar zeiler Albert
Kooyman (40). Hij behaalde samen met teamgeno
ten Leif Tom Loose (Hamburg) en Robbert Baggers
(Amsterdam) in het Duitse Travemunde zijn derde
Europese titel in de J-22 klasse. De andere genomi
neerde mannen waren Joost Terol, keeper van FC
Utrecht, en kitesurfer Kevin Langeree, de oudere
broer van Jalou. )0
Het vrouwenteam van de Noordwijkse
kreeg de prijs voor de beste sportploeg va(
De golfsters prolongeerden de nationalév
Marathonschaatser Rick van Leersum drip
gisteravond de titel Talent van het Jaar.)
sum (20) won onder meer de Haarlem Cl
terium in de Ronde van Oostenrijk op d
see en hij promoveerde naar de landelijk f
gorie. De verwachting is dat hij volgend
uiterlijk het seizoen erna de stap naar h^(
ton kan maken. hu
De prijzen werden uitgereikt in de Hotel^,
Oranje door Leontien Zijlaard - van Mooin
derlands sportvrouw van het jaar 2004.
Foto: Mark Lamers jjj,
:1«
