DD Company: groot in kinderliedjes REGIO Van de zotte HOC 970 zaterdag 12 februari 2005 VRAAG i is uit. Volgens het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) jfgelopen jaar slechts vijf paren per duizend inwoners in het huwelijksbootje. In heel Z11TI gCWOOn Nederland trouwden - J y 76.056 paren, een abso- idcv 10YIQ6YCYI luut diepterecord. In 1970 waren er dat nog 123.631. met WIM DE REGT, hoofd publiekszaken van de gemeente »n bevoegd om in het dorp huwelijken te sluiten. Leidsch Dagblad T Klein en H de Wit directie hdcuz@hdcnl /issf 3V^actie: Jan Geert Majoor, 'iaan Brandenburg II: redactie.ld@hdc.nl 82, Leiden, tel 071-5 356 356 V35js 54,2300 AB Leiden, sn van de receptie zijn. met donderdag >uur o -12.30 uur 5356415 071-5 356 325 Jfex 023-5150 567 RKOOP >.t.: ncH661 023-5150543 i 038! 3677 QfUideL 071-5356 300 kunnen contact opnemen AA [6 jeen machtiging verstrekken .h afschrijven van het ontvangen €0,50 korting worden verzonden geldt een toeslag van €0,50 aan portokosten per verschijndag Voor zaterdagabonnementen geldt €0,60 per zaterdag. GEEN KRANT ONTVANGEN? Voor nabezorging: 0800-1711 (gratis). Mobiel 072 - 5196800. ma t/m vr 07.30-17.00 uur; za: 08.00-13.00 uur (als op zaterdag voor 12 00 uur wordt gebeld, wordt de krant dezelfde dag nabezorgd. Wie tussen 12.00 en 13.00 uur belt, ontvangt de krant op maandag OPZEGGEN Opzeggen van abonnementen: uitsluitend schriftelijk, uiterlijk één maand voor afloop van de abonnementsperiode, tav afdeling lezersservice, postbus 2,1800 AA Alkmaar Voor leveringsvoorwaarden abonnementen zie www leidschdagblad.nl of KvK-nummer 37014187. AUTEURSRECHTEN Alle auteursrechten en databankrechten ten aanzien van (de inhoud van) deze uitgave worden uitdrukkelijk voorbehouden. Deze rechten berusten bij HDC Uitgeverij Media BV c q. de betreffende auteur HDC Media BV. 2004 De publicatierechten van werken van beeldende kunstenaars aangesloten bij een CISAC-organisatie zijn geregeld met Stichting Beeldrecht te Amstelveen HDC Media BV is belast met de verwerking van gegevens van abonnees van dit dagblad. Deze gegevens kunnen tevens worden gebruikt om gerichte informatie over voordeelaanbieding en te geven, zowel door onszelf als door derden Heeft u hier bezwaar tegen, dan kunt u dgü laten weten aan HDC Media BV. Afdeling is een overwegend religieus dorp en wijkt af van de lan- rend? ik hier worden minder huwelijken gesloten, al valt de te- mee in Katwijk". blinder huwelijken zijn er jk gesloten? ocent. Vorig jaar waren er D03 280. Maar tot mijn ver- Ie ik dat het gemiddelde van s tien jaar 250 is. Katwijk an het landelijk gemiddel- COLOFON die teruggang het ontslag mbtenaar van de burgerlij- mt dit werk is voor mij een n het totale pakket. Op de oubliekszaken in Katwijk ire nog veel meer te doen, jCatwijk hebben we voorna- eciaal opgeleide extern per- at zijn er nu zes. Die hou- r gewoon bij, maar de reali- ze steeds minder te doen t )at kost de gemeente echter geen geld, want de trouw- ren worden per huwelijk betaald." e- i wordt er minder getrouwd? ft twee oorzaken. Er zijn gewoon minder jongeren, het is gevolg van de vergrijzing. De tweede oorzaak is dat de pa tere leeftijd gaan trouwen. Ze gaan eerst samenwonen. In ng met vroeger weegt trouwen niet meer zo zwaar. Ik aan het aantal erkenningen van kinderen door partners Lijn getrouwd." men Wordt dat in het gelovige Katwijk wel goed be- P lijk heb ik er geen problemen mee, maar ik weet dat er zijn die de ontwikkeling met lede ogen volgen." a:< rwater archieffoto: Henk Bouwman il IT DE ARCHIEVEN >5, Zaterdag 12 Februari Na twee jaar van grote activiteit, waartoe vooral in 1954 alle _Jen bijgezet, heeft de actie van het Comité Steunfonds Dia- uis Leiden thans ruim 400.000 gulden op te brengen. „Met aldus B. C. Visser te Oegstgeest, inspirator van het comi- Ij precies waar wij wezen wilden. In vijf jaar moet er één mil- fel komen. Dat is twee ton per jaar en daar zijn wij in ge- Visser, die zich ervan bewust is dat er voor het bijeen het resterende bedrag nog zeer veel werk moet worden ons dan hoe zeer hij steeds weer getroffen werd door het dat men in wijd uiteenlopende kring voor dit doel, dat resulteert in de bouw van een nieuw Diaconessenhuis aan weet op te brengen. „Overal waar ik kwam is mij geble- Diaconessenhuis leeft in de harten van zeer velen." 0, dinsdag 12 februari s. (P - Wanneer de plannen voor de inrichting van het gebied 3lejjde raadhuis in Leiderdorp niet teveel bezwaren ontmoe dig dit jaar worden begonnen met de bouw van het winkel- Oude Raadhuis." De nieuwbouw komt op de plek waar en voormalige gemeentehuis staat, wef Leidsch Dagblad ek -se rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen na '2,50 (afdruk van 13 bij 18 in zwart wit) over te maken op gironummer /eiJlDC Media b.v., Postbus 2, 1800 AA Alkmaar, onder vermelding van >lad, ANNO d.d.(datum van plaatsing) of door contante betaling aan indm het Leidsch Dagblad, Rooseveltstraat 82 te Leiden. U krijgt de foto binnen drie weken thuisgestuurd. Er is niets kinderachtigs aan het maken van kinderliedjes. Sterker nog, het is voor een muziekliefhebber juist een enorm leuke be zigheid. Kinderliedjes zijn bij uitstek geschikt om creativiteit op bot te vieren. Dat is althans de ervaring van Didi Dubbeldam en Jan van der Plas die met hun DD Company al geruime tijd aan de weg timmeren. Sinds een jaar of zes klinken hun liedjes in de re creatiezalen van hotels en op de speelweides van campings en vakantieparken. Maar daar komt langzamerhand verandering in. Op steeds meer plekken is hun muziek te horen. Een beter bewijs dat de muziek aanslaat is er niet. Afgelopen zomer scoorden de twee een bescheiden hit met 'Doe mij maar Nederland'. Komen de maand doen ze met 'Theo, Theo' opnieuw een poging. De muziek ligt prettig in het lemaal niet uit. Dat is ontzet- gehoor. Dé tekst blinkt uit in eenvoud en helderheid. Zie daar in een notendop de in grediënten van 'Doe mij maar Nederland', het meest succes volle kinderliedje van het echtpaar Jan van der Plas en Didi Dubbeldam, opererend onder de naam DD Company. Ik wil foetsie foetsie Maar niet naar een ver land Ik wil foetsie foetsie Altijd bij de hand Ik wil foetsie foetsie Voor mij geen rare fratsen Doe mij maar Nederland Het is een heerlijk bezigheid, het schrijven van kinderlied jes, vindt Van der Plas.Als je in een bandje speelt, zit je vast aan allerlei stijlvoor schriften. Je wilt als band toch een eigen stijl hebben. Tege lijkertijd streef je naar succes. Je moet dan dus ook nog eens muziek maken die op dat mo ment hip is, cool is. Bij kinder liedjes is dat niet zo, daar maakt het he tend inspirerend. Je mag ge woon een leuk verhaal vertel len." Dezelfde Van der Plas is do cent aan de Fontys Rockaca demie in Tilburg, redacteur van het popblad Aloha. De zelfde van der Plas was de frontman van de band Les Za- zous, schreef De Muzikanten- gids, publiceerde in het muzi kantenvakblad Music Maker, was eindredacteur van de tiende en elfde editie van Oor's Popencyclopedie en leidde als manager van het mediacentrum van het Natio naal Pop Instituut het opzet ten van de website www.pop- instituut.nl. Ook stelde hij de televisiedocumentaireserie Nederpop Met Hart En Ziel samen, over de geschiedenis van de Nederlande popmu ziek. Die Van der Plas dus, besteedt de laatste jaren enorm veel tijd aan het schrijven van de muziek voor kinderliedjes. Da's nu niet bepaald een voor de hand liggen de keuze. Eerder een keuze die is bepaald door toe val. En door de lief de, zegt zijn vrouw en tekstschrij ver Didi Dubbeldam, die vijf tien jaar geleden als reisleid- ster in Spanje verzeild raakte. „Zo kwam ik voor het eerst in aanraking met de zogenoem de entertainment-teams in hotels, mensen die voor de gasten tal van activiteiten op touw zetten. Op een gegeven moment vroeg de eigenaar van een hotel mij of ik iets dergelijks wilde doen." „Uiteindelijk ben ik een eigen bedrijfje begonnen en ben materiaal gaan leveren voor entertainment. Van volleybal- netten tot kostuums, schminkspullen en speelgoed. En alles voor kinderdisco's. De liedjes stonden toen nog op cassettebandjes en ik dacht: die gaan we op cd zet ten en proberen te verkopen aan hotels. Maar op een gege ven had ik het idee dat daar wat nieuws bij moest komen, nieuwe muziek." Van der Plas: „En toen belde ze waarschijnlijk met de enige muzikant die ze kende. Ze wilde een paar nieu we kinderliedjes, vier liedjes om precies te zijn, voor op een cd. Of ik niet wat kon ma ken. Er was wel één be per king: ik had er maar een paar dagen voor. Ik ben toen als een gek wat gaan beden ken." „Ik had net een pia no gekocht en mijn kat sprong steeds op die piano. Steeds op dezelfde twee toet sen. Twee noten. En ik dacht: hé, een kat zegt 'miaow'. Dat verstaan ze overal, dat is in ternationaal. Nou, binnen de kortste keren had ik vier num mers klaarliggen. Ik heb toen snel een studiootje geboekt en ben gaan opnemen. Het re sultaat heb ik per koerier naar Mallorca gestuurd. Ik dacht nog bij mezelf: daar hoor ik nooit meer wat van. Maar een maand of vier later belde ze op, of ik niet nog een paar nummers kon maken." Om een lang verhaal kort te maken: Dubbeldam ging te rug naar Nederland en trouw de met Van der Plas. Het duo vormde daarna DD Company en ging zich intensiever toe leggen op het schrijven van nieuwe kinderliedjes en het bewerken en vertalen van an derstalige dreumesnummers. In eerste instantie met name bedoeld voor het vakantiewe zen, de wereld die Dubbel dam het beste kende. „Het is een enorm suc ces gewor den", zegt niet zonder trots. „Kinderen merken heel goed of je je best hebt gedaan, of je niet maar wat hebt aangerommeld. Ver gis je niet, een kinderliedje moet kwalitatief net zo goed zijn als een liedje voor vol wassenen. Het moet volwas sen klinken. We gebruiken al leen de stemmen van volwas senen, geen kinderstemmen." Een echt recept voor zo'n suc- cesdeun is er niet. Wel moet een kinderhit aan een aantal voorwaarden voldoen. Van der Plas: „Het is een misvat ting dat kinderliedjes simpel in elkaar moeten zitten. IQn- deren vinden het belangrijk dat een liedje een verhaaltje vertelt. Dat geldt zowel voor de muziek als de tekst. Het moet het een kop hebben, een staart, een tussenstuk, een refrein. Kinderen vinden het fantastisch als een liedje een beetje stout is." „Dat is nu zo, dat was vroeger niet anders. Weet je nog van vroeger, 'De kat van Ome Wil lem' van Annie MG Schmidt? We zongen als kind allemaal uit volle borst 'Kouwe kak'. Kinderen zoeken ook herken ningspunten in liedjes. Dat is vaak alliteratie. 'Theo, Theo'. Of 'Dom, dom, dom'. Als je veel kinderliedjes schrijft wordt dat een soort vanzelf sprekendheid. Wat niet bete kent dat al die ingrediënten in elk nummer zitten. Als een liedje op een gegeven mo ment klaar is, nemen we een ruwe versie op - meest al met zang en gitaar - en mailen dat naar Frank Pels, die vroeger toetsen speelde bij Les Zazous. Frank heeft in principe de vrije hand van ar rangeren. In zijn studio wor den dan de puntjes op de i ge zet." Dubbeldam: „Wat ook helpt is als een liedje dansbaar is. Eenvoudig dansbaar. In die zin dat kinderen de bood schap in hun eentje al kunnen oppilcken. Dus 'één-twee-drie op je knie' en 'heen-en-weer, nog een keer.' Op zo'n ma nier." „Tot nu toe zijn we steeds be zig geweest voor recreatiepar ken en campings. Van de zo mer hadden we voor het eerst een hitje in het reguliere cir cuit: 'Doe mij maar Neder land'. Nu proberen we het met 'Theo, Theo'. Voor ons gevoel begint het nu pas. In maart komt deze single. Met videoclip. Een hit scoren met een kinderliedje is voorname lijk toeval. Met een videoclip proberen we het toeval een handje te helpen. Een tijdje terug was mijn angst nog: wat gebeurt er met zo'n nummer als het tussen stapels andere cd's komt te liggen. Nu is dat wat makkelijker, veel mensen kennen onze muziek al. We krijgen veel vragen in de trant van 'we hoorden dit liedje op de radio, waar kan ik het ko pen?' Maar toch, de cd-wereld is een heel andere dan de en- tertainmentwereld in het va kantiewezen. Daarom hebben we er nu ook een videoclip bij gemaakt, via de radio alleen kom je er niet." Theo, Theo, wat raar Jij haalt de letters, de letters door elkaar Zeg een woord met een A, Tralala tralala tralala Herman Joustra Didi Dubbeldam en Jan van der Plas, oftewel DD Company: „Het is een misvatting dat kinderliedjes simpel in elkaar moeten zitten. Kinderen vinden het belangrijk dat een liedje een verhaal vertelt." Foto: Dick Hogewoning LEIDEN, 20.00 UUR Als een medewerkster van Van Swieten Architects uitlegt wat de bedoeling is, gaat het meteen mis. „Hou es op zeg." Ze woont aan de Oranje gracht en zit bepaald niet te wachten op een vriendelijk woordje van een architect. Ze is naar de inspraakavond in buurthuis De Pancrat gekomen omdat ze wil weten wat er met haar huis gaat gebeuren. Woningcorpo ratie Portaal gaat toch renoveren? „Gaat ze uitleggen hoe mijn huis eruitziet. Wat een zottigheid. Dat zal ik toch wel zelf weten? Ik woon hier al 25 jaar." De architect legt uit dat de 'sociale veilig heid' in de buurt beter kan. Het is haar op gevallen dat veel bewoners de gordijnen dicht houden. „Ik denk dat er aan de tuin kant meer ramen moeten komen." Op een scherm wijst ze gekleurde vlakjes aan die verschillende aanpassingen weergeven. „Mag ik misschien zelf uitmaken of ik mijn gordijnen dichtdoe?" Hij woont aan de an dere kant van 'blok 10' en ergert zich suf. „Sjongejonge zeg, dit slaat nergens op." Het staat allemaal nog niet vast, zegt de ar chitect. Ze toont slechts 'varianten'. Beelden met steeds andere gekleurde vakjes en plat tegronden wisselen elkaar in snel tempo af. Ze heeft het over een landschapsarchitect die een nieuwe tuin kan aanleggen. „Voor die paar metertjes groen? Lame niet lachen." De vrouw van de Oranjegracht is verontwaardigd. „En daar moet ik zeker mijn tuin voor opofferen? Nou, mooi niet." Ze zendt een woeste blik door het zaaltje. „Dit is echt van de zotte." Dan gaat het over cv-ketels en nieuwe keukens. Wie belang stelling heeft, moet dat melden. Wellicht is het een en andgr in te passen. „Sodemieter op. Als je hier 25 jaar woont heb je recht op een nieuwe keuken." De vrouw staat op en priemt haar wijsvinger in de richting van de architecte. Die lacht een beetje zenuwachtig. De man heeft er genoeg van en beent de monstratief weg. „Dat geouwehoer. Ik be taal me eige nu al de tandjes." Na afloop is Portaal tevreden. „Je merkt dat de betrok kenheid in de buurt groot is", zegt een me dewerker. Ema Straatsma

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2005 | | pagina 17