Met pubers knalt het altijd wel in hui
GESPREK VAN DE DAG
Reclameman viel op oksels Dick Advocaa
is
Zwetende bondscoach in dagbladadvertentie van het jaar
4
Sportappel in startblokken
v .J
DAGELIJKS LEVEN
VB- koFPfE- \T VAN HET HUIS
MENSELIJK
De Amerikaanse zangeres en actrice NICOLE RICHIE heeft zich verloofd met
haar vriend Adam Goldstein, die discjockey is. De twee zijn van plan te gaan
TROUWEN. Dit meldde het Amerikaanse weekblad People. Richie, die samen
met Paris Hilton in de televisieserie The Simple Life speelt, en Goldstein ont
moetten elkaar een jaar geleden. Over de datum van het huwelijk is nog niets
bekendgemaakt. De 23-jarige Richie, geadopteerde dochter van de zanger Lio
nel Richie, heeft onlangs samen met haar vriend een huis betrokken in Holly
wood.
Een advertentie voor deodorant
van Rexona is gekozen tot dagblad
advertentie van het jaar. In de
hoofdrol toenmalig bondscoach
Dick Advocaat. Met flinke zweet
plekken onder de oksels. En recla
meman Robin Blitzbaum was ver
kocht.
Blitzblum (41), werkzaam voor
bureau Draft in Amsterdam, is
niet zo'n fanatieke voetbalkijker.
Maai- toen hij afgelopen zomer
tóch enigszins door het voelbalvi-
rus werd gegrepen dankzij de
(aanvankelijke) Nederlandse suc
cessen op het EK voetbal in Por
tugal, ging de man uit Baarn zich
toch maar voor de tv nestelen. En
hij zag bondstrainer Dick Advo
caat boos en geïrriteerd uit zijn
stoel opwippen, om de scheids
rechter van een - in zijn optiek -
ernstige blamage te beschuldigen
in het duel tussen Nederland en
Letland.
Geen wonder dus, al die opwin
ding indachtig, dat de trainer van
Oranje de nodige duidelijk zicht
bare zweetplekken had ontwik
keld onder zijn oksels. „Toen ik
het zag, dacht ik onmiddellijk:
Hier moeten we iets mee doen."
Het was woensdagavond en de
volgende dag op het Amsterdam
se kantoor trommelde hij alle bij
een advertentiecampagne betrok
ken medewerkers bijeen. „De
adrenaline stroomde nog steeds
m'n aderen. Dat was sinds de den. Echt waar. Ik wilde per se
avond ervoor niet meer opgehou- iets doen met dat beeld van Advo
caat. Intern had ik al snel draag
vlak gekregen, om aan de gang te
gaan. Ook extern, met copywriters
van het bureau Lowe kwam ik
snel tot een akkoord." Drie dagen
later zag krantenlezend Neder
land de foto van Advocaat, met de
tekst: 'Mogen we zowel links als
rechts versterking voorstellen?'
Want ook Rexona, de deodorant
fabrikant, was heel gauw 'om'.
Voor naar schatting 100.000 euro
werd er in de dagbladen geadver
teerd.
Maar ja, een 'inhaker', waai' deze
winnende advertentie onder dag
bladlezers onder valt, moet eigen
lijk daags na de gebeurtenis afge
drukt worden. Dat ging lastig,
want Advocaat zat te zweten in
Portugal en wilde niemand te
woord staan. Zélfs geen sportjour
nalisten. Dus dat werd lastig. Be
sloten werd de sprong maar ge
woon te wagen. Rexona gaf toe
stemming, zónder dat hoofdrol
speler Dick Advocaat zijn groene
licht had gegeven om zijn wat
minder charmante beeltenis te
gebruiken.
„Je kunt spreken van ongekende
lef van Rexona, want er hadden
allerlei vervelende dingen kunnen
gebeuren, zoals enorme claims
van de trainer. Advocaat had ver
der bijvoorbeeld woedend bij ons
in Amsterdam op de stoep kun
nen staan. Gelukkig is geen van
opties uitgekomen". Volgens
Blitzblum wisten Rexona en Ad
vocaat al snel tot een aanvaard
baar akkoord te komen ('in goed
Robin Blitzbaum.
Foto's: Reclamebureau Dj
overleg') en zijn er niet3
sommen geld mee gemo
weest. Of dat werkelijk ij
is, is moeilijk te achterhj
Kleine Generaal', nu traj
Borussia Mönchengladb
gisteren niet bereikbaar
commentaar'. Een marks
dewerkster van Rexona ij
dat het overleg met Advd
prima sfeer is verlopend
snel overeenstemming
reikt over financiële verg
voor de trainer. Over hel
wilde ze zich niet uitlatej
Jan van Stipriaan Luïsciusj
KYLIE MINOGUE is door het Britse
vrouwenblad Good Housekeeping
uitgeroepen tot meest SEXY derti
ger. Dat meldden de Britse tabloids
The Sun en The Daily Express. Het
tijdschrift liet een deskundige jury
per leeftijdscategorie de meest sexy
vrouw uitkiezen. De 36-jarige zan
geres en ex-soapster uit Australië
liet Kate Beckinsale en Catherine
Zeta Jones achter zich. Supermodel
El Ie MACPHERSON werd gekozen
als de meest sexy veertiger. Bij de
vijftigers won de Britse actrice Joan
na Lumley (Absolutely Fabulous),
voor onder meer Sharon Osbourne.
De Franse filmdiva Catherine Den-
euve won bij de zestigplussers.
Foto: ANP
Volkszanger FRANS BAUER luidt op
29 april in Ahoy' in Rotterdam Ko
ninginnedag in. Het sportpaleis
meldde dat ook Lee Towers, Gerard
Joling, Corry Konings en Vader Abra
ham optreden tijdens de 13e Nacht
van Oranje. De Deurzakkers, Jac
ques Herb, de Sjonnies, Koos Al
berts, Wolter Kroes, de Havenzan
gers, Henk Wijngaard, Arie Ribbens
en Bonnie St. Claire staan eveneens
op het podium. Albert West presen
teert het ORANJEFEEST. De kaart
verkoop is al begonnen. Foto: ANP
KEITH KNUDSEN, de drummer van
de Amerikaanse band DOOBIE
BROTHERS, is dinsdag op 56-jarige
leeftijd overleden. Knudsen was een
maand geleden met longonsteking
opgenomen in een ziekenhuis.
Knudsen kwam in 1974 bij de vier
jaar eerder opgerichte Doobie Bro
thers. Doobies waren bekend door de
manier waarop ze GOSPEL- en jazz
elementen in hun hits - zoals 'Listen
to the Music' en 'Jesus is Just All
Right' - verwerkten. Hun optredens,
vorig jaar op 4 februari nog in Am
sterdam, werden zeer gewaardeerd.
Berlijn/ANP - Sappig, knapperig en
aromatisch. Een beetje appel moet
vandaag de dag helemaal passen bij
de levensstijl en eisen van de steeds
kritischer consument. Zoals de
nieuwe Junami, die vooral bij spor-
tievelingen in de smaak moet vallen.
„Een echte sportappel: vol sap en
niet te zoet." Wie anno 2005 appels
wil verkopen, moet zich volgens
marketingmanager E. van Arendonk
van Koninklijke FruitmastersGroep
specifiek richten op wat de consu
ment wil. Is de schil niet te taai en
zijn sap, suiker en zurigheid in de
juiste verhouding. „Smaak is het
uitgangspunt."
De traditionele Hollandse appels -
Alfredo La Mont
Bescheidenheid: het
vermogen om op de
juiste manier verlegen
te kijken terwijl we de
mensen uitleggen hoe
geweldig we zijn
Jonagold en Elstar - verliezen al ja
ren achter elkaar terrein. De Zuid-
Europese Gala- en Braeburnappels
dringen zich steeds meer op de
voorgrond. Ook eten Nederlanders
steeds minder appels. De nieuwe
rassen Kanzi en Greenstar, die deze
week op de toonaangevende fruit -
beurs Fruit Logistica in Berlijn ge
lanceerd worden, moeten in de
smaak vallen. Het zijn de eerste ap
pels die via enquêtes en smaakpa-
nels zijn ontwikkeld.
De nieuwe appels zijn via kruising
van bestaande rassen 'geboren'. De
ze werkwijze zorgt er wel voor dat
het enkele jaren duurt voordat er
voldoende appels zijn om volledig
de markt op te gaan. De fruitbomen
moeten immers groeien.
Met name de Kanzi, gepresenteerd
als „echte appel voor tussendoor"
en voor een breed publiek van twin
tig tot veertig jaar, heeft nog veel
meer bomen dan nu nodig. Afgelo
pen jaar is 200 ton van deze appels
geplukt. Volgend jaar moet dat vol
gens planning een miljoen kilo wor
den. „Onze vuistregel is: om de Ne
derlandse markt een jaar rond te
bedienen, is tien miljoen kilo no
dig", aldus Van Arendonk die hoopt
die hoeveelheid in 2007 te halen,
anp
Sogan w» xow«if|ttks afs rechts
Een potige kraamverzorgster
Een man van vijfenvijftig jaar wordt weer vader. De
komst van het kind staat een rustige oude dag in de
weg. Hij moet weer van voren af aan beginnen.
Redt hij dat nog? Wordt het een ramp of juist een
zegening? Twijfels, herinneringen aan zijn eigen
jeugd en goede voornemens strijden om voorrang.
In dit feuilleton leest u in dertig afleveringen hoe
hij de lange weg naar het nieuwe vaderschap aflegt.
Vandaag aflevering 22.
Er staat een potige kraamverzorgster voor de deur. Ze
komt uit Alphen aan den Rijn, haar man is vrachtwa
genchauffeur. Ze heeft rossig haar en een krachtig lijf.
Ze draagt een witte jas. En loopt door het huis alsof ze
het van binnen en van buiten kent. Al na een kwartier
noemt ze me bij mijn voornaam, wat ik enigszins ge
geneerd over me heen laat komen. Ze gaat met Judith
zitten praten en legt uit hoe de verschoning en voe
ding van het kind in zijn werk gaan. Ik word erop uit
gestuurd om speciaal bevallingsverband en andere
zaken te halen. Ik ben blij dat ik even uit dat vrou-
wengedoe weg kan. Met wallen onder de ogen loop ik
de ene na de andere Prenatalwinkel en drogisterij af.
Drinkt Sara goed, poept ze goed, slaapt ze goed? Het
zijn deze een voudige zaken die de hele dag aan de or
de zijn. Ze groeit als kool. Als ze op de commode ligt
en ik haar aankleed, doe ik af en toe een spelletje met
haar. Dan pak ik haar voetjes vast en maak met haar
spekbeentjes fietsende bewegingen, terwijl ik zing. 'We
gaan fietsen door de lucht, fietsen door de lucht, lek
ker stukkie fietsen door de lucht. We gaan fietsen
door de lucht, fietsen door de lucht. Samen naar de
hemel en weer terug.' Ze schatert het uit als ik dat doe.
Maar als ik even ophou, is het onmiddellijk mis. Ook
het 'Boe!', dat Juuds vader roept en waarbij ze telkens
breed gaat lachen, wil ze wel de hele dag horen. Kin
deren willen dat je vierentwintig uur per dag entertai
ner, clown, vader en verzorger bent. Dat hou ik nooit
vol. Heb ik ook nooit volgehouden. Als ik genoeg heb
van mijn clowneske activiteiten, smokkel ik haar on
der het voorwendsel dat ik even iets moet eten of ro
ken gauw terug in de handen van Judith. Ik merk
overigens dat ik, als Judith weg is en ik Sara 'heb', zo
als Judith dat uitdrukt, telkens met haar op mijn
arm naar de spiegel loop. Om te zien hoe ik als vader
bij haar sta.
Terwijl buiten een paar tegen de gevel urinerende
stappers staan te converseren over de kracht van hun
straal, zit ik Sara te voeden. Het kind meldt zich drie
keer per nacht om te drinken en ik zit vandaag in de
nachtploeg. Ik heb haar in de kom van mijn arm,
hoor het kleine kettinkje van zuigbeUetjes in het flesje
en kijk intussen naar de televisie, waar afgetrainde
mannen en vrouwen in spannende jumpsuits oefe
ningen doen met een ingewikkeld apparaat ter verste
viging van de buikspieren. Bij dit soort Tell-Sell pro
gramma's kom je nu met een baby terecht. Het is de
laatste dag dat wij in Brugge logeren, in het huis van
Juuds ouders, midden in het centrum. Met de kinder
wagen heb ik al zo'n keer of vijf rondom de stadswal
len gelopen, goede oefening voor het. hart. Maar het
gaat me niet in mijn koude kleren zitten. Gisteren in
de San Salvatorkerk een kaarsje ontstoken voor Ma
ria. Je weet maar nooit. De kerk is werkelijk imposant.
Al zet je twintig volwassen mannen op elkaar, dan
kan de bovenste nog niet bij het plafond. De bouwers
hebben de onmetelijkheid van het uitspansel in steen
willen vangen. De forse, omhoogstrevende pilaren en 9E
de meer dan manshoge beeldengroepen geven de be- p
zoeker het gevoel van nietigheid dat door de architec-
ten werd nagestreefd in dit godshuis. Als er boven, in 11
een van de booggewelven, een draadje van de kroon- fa
luchters die hier overal hangen losraakt, moeten ze
een hoogwerker huren om dat te kunnen herstellen. Ik
weet bijna wel zeker dat hier eens iemand dood- 3C
gevallen moet zijn. Dat kan niet anders, in al 5 3
die eeuwen dat deze kerk bestaat. Sara ligt rus- f m
tig te slapen in de kinderwagen, gekruisigde
Christus of niet. Tientallen toeristen, soms
in groepjes met een gids, staan met open
monden omhoog te kijken. Al die rotte
adem gaat naar God. Op de achtergrond
klinkt koraalgezang van de een ofande-
re cd. Het is goed om je hier even terug
te trekken uit de drukte buiten, waar
de halve mensheid slentert alsof ze
echt helemaal niets anders te doen 'I
heeft. Misschien heet dat wel genie- ?EI
ten. Ik ken dat niet echt. Een klem Ja
pans vrouwtje vraagt of ze een foto van v;
Sara mag maken. Natuurlijk mag dat.
Sara knijpt haar ogen dicht tegen het
flitslich t. Straks kijken ze naar haar ge
zichtje in Japan en zal de vrouw vertellen
dat er in België zo'n liefkind was. E11
dat ze naderhand aan de vader vroeg of
hij haar 'Glandfathel' was. Tja, zo kom
je nog eens ergens.
Eerdere afleveringen van deze serie zijn te vin
den op onze internet-site
Het opvoeden van pubers is een
hele klus, zo blijkt uit de enquête
die het magazine J/M Pubers
(vakblad voor ouders) heeft ge
houden onder ouders van twaalf
tot achttienjarigen. Vooral het op
voeden van dertien- tot vijftienja
rigen wordt als zeer lastig ervaren.
Het opstandige gedrag van de pu
bers gaat ten koste van de harmo
nie in het gezin en de relatie tus
sen de ouders.
In bijna alle gezinnen met pubers
knalt het regelmatig. Er wordt ge
mopperd en gefoeterd over bed
tijd, het vele computeren en het
tijdstip van thuis komen na een
feestje. Vaders en moeders zitten
dan ook regelmatig met de han
den in het haar en betwijfelen of
ze het wel goed doen. „Altijd is er
strijd in huis", luidt de algemene
klacht in het onderzoek van J/M
Pubers, waaraan 423 ouders mee
werkten. „En altijd weer dat on
derhandelen."
Onderhandelen blijkt in 88 pro
cent van de gezinnen heel nor
maal te Zijn. Soms worden ouders
daar zo gek van dat ze de strijd
maar opgeven.
In twaalf procent van de gezinnen
wordt niet onderhandeld; daar is
de wil van pa of ma nog wet. Ou
ders van pubers maken zich vaak
zorgen over hun kinderen. Over
de gevaren van de maatschappij
bijvoorbeeld. „Hij is te lief voor
deze boze wereld", zegt een ou
der. Een ander zegt: „Ik ben zo
bang dat ze door een vreemde
van de fiets wordt geplukt en ver
dwijnt." Veel ouders noemen het
onveilige verkeer als grootste bron
van zorg.
Ook de angst dat hun kind niet
lekker in zijn vel zit is vaak reden
voor bezorgdheid. Het maakt
vooral moeders „onrustig". Ze
maken zich zorgen over het pie
keren van hun kind of over diens
sombere buien. Velen weten ook
niet wat ze aanmoeten met het
opstandige gedrag van hun kinde-
Pubers, soms dansend, soms somber, maar altijd is er wel wat aan de hand. Foto: GPD/Nexus
ren. „Mijn dochter reageert thuis
alles af op mij en haar zus. Ze
scheeuwt en scheldt." Over de
toekomst maakt meer dan de helft
van de ouders (53 procent) zich
zorgen. Men vindt het moeilijk
om de kinderen los te laten in „de
onveilige maatschappij".
Meer dan de helft van de oudèrs
(55 procent) heeft het gevoel er
helemaal alleen voor te staan.
Vooral moeders klagen daarover.
Ze krijgen te weinig steun van
hun partner, de school én de
overheid.
Veel middelbare scholen stellen
zich naar de zin van de ouders,
namelijk te onpersoonlijk op. Ze
zijn te groot, docenten kennen
hun leerlingen nauwelijks. Ze let
ten niet op het kind zelf, maar kij
ken vooral naar de prestaties.
Ook de overheid zou wel eens een
steentje mogen bijdragen, vinden
veel ouders. Verwacht wordt dat
ouders hun kinderen beschaafd
opvoeden, maar het wordt ze
moeilijk gemaakt om standvastig
te blijven in hun opvoeding, bij
voorbeeld als het gaat om alco
holgebruik en brommer rijden.
Veel vaders en moeders maken
zich daar ongerust over. Maar ze
staan in de kou, want het mag van
de wet. Vooral moeders weten
niet goed waar ze met hun zor
gen, vragen en twijfels a"
moeten.
Ruim de helft zou graagjv
steun willen hebben bij (3
ding. Ze missen de ondffe:
die er wel is voor oudersfr
ne kinderen, bijvoorbeelei
consultatiebureau. En dj t
juist tieners de opvoedirjn
teiten van hun ouders fl>n
proef stellen. ip
gpd m
