'n Goeie, ouderwetse boef GESPREK VAN DE DAG Gewone jongen leeft van pokergeld Winkler Prins terug naar Veendam Portemonnee schurk Pistolen Paultje vond zichzelf geen gewetenloze De bekende encyclopedie-schrijver Anthony Winkler Prins wordt samen met zijn vrouw herbegraven in Veen- dam. Dat heeft Petra Mater, initia tiefneemster en medewerker van het Veenkoloniaal Museum in Veendam gisteren bekendgemaakt. Winkler Prins (1817-1908) was 32 jaar predikant van de doopsgezinde gemeente in de Oost-Groningse plaats. Hier schreef hij zijn zestien- delige encyclopedieDankzij Winkler Jean de Boisson Menigeen houdt zich voor een groot man, omdat hij zichzelf op een voetstuk plaatst Prins was Veendam de eerste platte landsgemeente met een vijfjarige Hogere Burgerschool (HBS). Op 3 september 1866 opende de school haar deuren. De school bestaat nog steeds, als scholengemeenschap Winkler Prins. Het echtpaar Winkler Prins ligt nu in Voorburg begraven. Toen Petra Ma ter erachter kwam dat de beroemde Veendammer 'onder kilometerpaal tje 48' begraven ligt, heeft zij, na mens het Veenkoloniaal Museum, de gemeente Leidschedam-Voorburg gewaagd om de stoffelijke resten naar het Noorden over te mogen brengen. Winkler Prins mag niet aan de vergetelheid onttrokken wor den", aldus Mater. Op de begraaf plaats in Veendam liggen zijn moe der en zoon begraven. Het echtpaar kan in het graf bijgezet worden. Ma ter hoopt voor het einde van de zo mer Winkler Prins met zijn Veen dam herenigd te hebben, anp Op de Elandsgracht ligt midden op het trottoir een portemonnee. Nog nooit in mijn leven heb ik zoiets gevonden. Mijn eerste reactie is ongeloof: als dit echt een portemonnee is, hoe kan die hier dan nog lig genMaar het is zo. Kwesties van goed en kwaad schieten door mijn hoofd, met al de keuzes die ik nu in een kort moment kan maken. Iemand die mij niet kent heeft een probleem. Of gaat het krijgen, maar weet dat nog niet. Degene die het allemaal kan oplossen, dat ben ik. Wat een geluk. Tenzij de portemonnee al is leeggehaald. Na een lichte aarze ling het is toch een intiem attribuutmaak ik hem open. Alles zit er nog in, lijkt het. Het juicht in mij als,, op de eerste flap, een naam blijkt te staan: J.M. Hasselaar, met daaronder een 06-nummer. Ik ver ander ter plekke in een opgewonden kind van acht. Hogere machten hebben juist mij uitgekozen om de ze missie te volbrengen, zij weten blijkbaar van mijn goedheid en eerlijkheid zij wel') en ik kan en mag hen dus niet teleurstellen. J.M. Hasselaar heeft overi gens een zeer onbeholpen handschrift, zelfs het schrijven van de eigen naam gebeurt met hanenpo ten. Lager opgeleid, gok ik. En alleenstaand. Want waar anderen een fotootje van partner of kind heb ben, toont deze portemonnee de foto van een kat. Een vakje vol strippenkaarten vertelt dat de bezitter van deze portemonnee niet in het bezit is van een auto. Helaas, ik zal bij het terugbezorgen niet wor den gekust door een type Vanessa dat me vervolgens uitnodigt voor een rondje in haar privé-zwembad. Mijn vondst zal mij eerder naar de onderkant van de samenleving gaan brengen. Maar waar precies? Ik blader verder in de diverse vakjes. Vrijwel geen contanten, vijf euro en wat muntgeld. Geen credit cards, zelfs geen pinpas. Wel een opnamebewijs, af komstig van het postkantoor. Een ziekenfondskaart en Edali-kaart. Ik weet genoeg: de gelukkige verlie zer is een 41-jarige vrouw, lager opgeleid, kinder loos, vermoedelijk levend van een uitkering. Op haar identiteitskaart vind ik nog steeds geen adres, wel een pasfotootje. Inmiddels ligt de complete in houd van haar portemonnee voor mij op tafel. De laatste vondst is een boodschappenlijstje: vlees, groenten, brood, vla, koffie, katten, uien. Het plaatje is compleet, nu de test. Ik bel het 06-nummer in de portemonnee en tref tot mijn verbazing geen vrouw, maar een man. Hij is moeilijk te verstaan, vanwege wellicht een paar biertjes, een kunstgebit en een Noah Boeken: „Ik doe nu wat ik en dat is poker." Foto: GPD joen euro bedroeg. Over studeren denkt Boeken ni Eerder wilde hij journalistiek d( deed een week lang economie, hem allemaal niet bekoren. ,,Ik ik leuk vind, en dat is poker." Lorraine Marlisa dinsdag 8 februari! I voor achterover! Perzische en Cn ten. Ten tijde van de van de Colt, ten Wilking in de Va ging er overigen mis. Urka probe tool door te ladl wapen ging daa na hij achtereeij pyjama van Pist doorboorde, en| gasfornuis. Een nadat Urka weg pende misdrijvi gehouden, were opgepakt. Hij w wegens het leve pens en heling tapijten, en krei lijk anderhalf ja Pistolen Paul wj ren zestig bij ee bliek bekend all serieus te neme) guur, toen hij zj haal liet optekel Nederland-red: van Amerongei getiteld De roei van Pistolen Pa voor geen mete de niettemin ee omzet: Wilking zelf een compli om die vervolg alang, aan aller bekenden en z< uit te delen. De afgelopen j. Wilking met zij je en hun twee ruggetrokken b jaar werd hij ni Dierenbescher roepen tot Die: mer van het Ja: /;W/VT MO&T JE 5WOTWËUJ De 24-jarige pokervirtuoos Noah Boeken zit er nonchalant bij. Een gewone jongen: spijkerbroek, G-Star-vest en petje. Geen maffioso zoals we die van films kennen. In een statig pand aan de Amsterdamse Wete ringschans, naast Paradiso, zit hij relaxed op een comfortabele witte bank. Nee, dat pand heeft hij niet met het pokergeld ge kocht. „Ik kan ervan leven, maar zo veel is het nou ook weer niet." Desalniettemin heeft hij al aardig wat met kaarten verdiend. Vorige week won hij met de Scandinavian Open in Denemarken 150.000 euro. „Mijn grootste prijs tot nu toe." Hij deed het afgelopen anderhalfjaar mee aan dertig pokertoemooien. „Op in ternet kan ik trouwens altijd spelen en daar valt ook wat te verdienen." Op internet kennen ze Boeken wel, daar is hij beter bekend als 'Exclusive'. 'Ik heb Noah voor het eerst ontmoet in Barcelona 2004 met het European Poker Tournament (EPT). Ik zei toen al dat hij een heel groot pokerkampioen kan worden', schrijft een bezoeker van de website PokerInfo.nl. En een ander: 'Ik ken Noah al van heel lang geleden. Toen verdiende hij zijn geld nog met Magic the gathering. Daar was hij al één van de grootste pro's, maar aangezien ze daar nogal slecht zijn met prijzen is hij overgestapt naar poker'. „Met Magic is het inderdaad allemaal be gonnen," vertelt Noah Boeken. Hij kwam er op 14-jarige leeftijd mee in aanraking toen hij nog op het Barleus Gymnasium zat, de school die hij nu vanuit zijn raam kan zien. Een diploma heeft hij op Barleus wel ge haald, maai" met hakken over de sloot. „Ik haalde alles net." Boeken was meer een 'ondernemertje', zoals hij zelf zegt. Hij be gon met een uitzendbureau en verkocht spullen aan huis. „Vrienden van me die gingen studeren, eindigden als verkoper in een boekhandel." Zo'n toekomst was niet voor hem wegge legd. Met Magic won hij veel. „Ik heb altijd al een talent voor kaartspelletjes gehad." Drie jaar geleden leerde hij poker kennen. Een kaartspel waar meer mee te verdienen valt dan met Magic. „Met Magie worden maar vijf toernooien per jaar gehouden. Een pokertoemooi vindt elke dag wel er gens op de wereld plaats." Noah Boeken speelde onder meer op po keravonden in het Holland Casino op het Max Euweplein in Amsterdam. Het was daar dat hij Marcel Luske (51) leerde ken nen. Luske, „misschien wel de beste po kerspeler van Europa", herkende in hem een pokertalent en vergezelde hem op toer nooien in Australië, Japan en de Verenigde Staten. „Als je met Marcel wordt gezien, neemt de rest van de pokerspelers je sneller serieus." zegt Justin Bliek (21), een vriend van Boeken die ook poker speelt. Samen wonen ze in het pand aan de Wete ringschans, dat eigendom is van Luske: Noah heeft de drie bovenste verdiepingen, zijn vriend de onderste. „Soms verblijft Marcel hier ook. Als we nog tot laat hebben gespeeld," vertelt Bliek. De grote droom van Boeken is de World Series of Poker in Las Vegas te winnen. Hét pokertoemooi. Hij deed er vorig jaar aan mee en werd 700ste. Zijn vriend David Wil liams, die van dezelfde leeftijd is, werd tweede. Niet dat Boeken er niks aan verdiende. Marcel Luske en hij maakten een dealtje met Williams, die profiteerde van de aan wezigheid van Luske, die hem begeleidde. Hij kreeg vier procent van het prijzengeld van Williams, dat ongeveer een half mil- MENSE DAGELIJKS LEVEN JOHAN GIELEN is niet alleen een van 's werelds beste dj's, hij staat nu ook aan de top van de wereldrang lijst met zijn KOI KARPERS (ge kweekte karpers). Gielen werd afge lopen weekeinde in Japan wereld kampioen kweken van de mooiste karper. Hij won met de zeventig cen timeter lange karper Shusui. De we reldtopper in de dance is een groot liefhebber van de zogeheten koi kar pers, ook wel de keizers van de vijver genoemd. Japan is de bakermat van de kweekkarpers. Gielen won eerder al vele nationale en internationale prijzen, maar nog nooit had hij de beste karper op de wereldkampioen schappen waar duizenden koi waren ingeschreven door vooral Japanse kwekers en handelaren. Actrice HILARY SWANK en acteur JAMIE FOXX zijn in Los Angeles om derscheiden met een Screen Actors Guild Award (SAG). Deze prijzen van de Amerikaanse acteursvakbond zijn een goede graadmeter voor de Oscar uitreiking. De acteurs kozen Swank als beste actrice voor haar rol van vrouwelijke bokser in de film Million Dollar Baby. Foxx kreeg de onder scheiding voor zijn rol van de vorig jaar overleden blinde muzikant Ray Charles in Ray. Swank dingt voor haar vertolking van vrouwelijke bok ser mee naar een Oscar. Foxx is twee maal genomineerd, voor de hoofdrol in Ray en voor een bijrol in Collateral (met Tom Cruise). Foto: Reuters LIJK Wapens en schilde rijtjes waren het handelsmerk van Paul Wilking, alias Pistolen Paultje, die gisteren op 8o-jari- ge leeftijd overleed. Foto: GPD/Sander Nieuwenhuys Een Roemeense vrouw heeft maan dag voor de TWEEDE KEER in twee maanden tijd een baby gekregen. De vrouw heeft TWEE BAARMOE DERS, wat volgens artsen zeer wei nig voorkomt. De 33-jarige Maricica Tescu kreeg maandag een zoon, na dat ze op 11 december ook al een jongen ter wereld bracht. Dat heeft de directeur van het geboortecen trum in de stad lasi gemeld. De moeder beschouwt de kinderen als tweeling, die met een tussenpoos van 59 dagen is geboren. Een brandweerman in de Australi sche stad Sydney is geschorst om dat hij de enige BRANDWEERWA GEN uit zijn kazerne had meegeno men om PIZZA te gaan halen. Daar na nam de spuitgast ook nog enkele vrienden mee voor een ritje door de stad. Daardoor kon zijn brandweer post niet reageren op een brandmel ding. Andere brandweerkorpsen in de omgeving konden wel uitrukken toen de melding binnenkwam. Er zijn geen gewonden gevallen en de publieke veiligheid zou niet in ge vaar zijn geweest. Toch neemt de brandweer in Sydney de zaak zeer hoog op. Er is een onderzoek inge steld en tot die tijd hoeft de brand weerman niet op zijn werk te ver schijnen. Een Amerikaanse PROJECT ONTWIKKELAAR stapt naar de rechter omdat hij er niet in slaagt huizen te verkopen in een nieuwbouwwijk in Sprihgdale in de staat Arkansas. Oorzaak van de stag nerende verkoop is het verleden van een van de nieuwe bewoners in de wijk. Die is veroordeeld wegens ON TUCHT met minderjarige meisjes. Daardoor wil niemand meer in de buurt wonen. De projectontwikke laar eist een schadeloosstelling van 2 miljoen dollar (1,6 miljoen euro). „Als er een prijzenoorlog uitbreekt in de bierindustrie? Oh geen probleem, dat regel ik wel." BURGEMEESTER J. Mans van Enschede zei het gisteren met een vette knipoog. De burgerva der, die op 22 april de ambtsketen af legt, neemt voor één dag de teugels over van directeur A. Pasman van BIERBROUWER Grolsch. Pasman zal op zijn beurt voor één dag de hoogste bestuurder van de stad zijn. Een da tum voor deze opmerkelijke baanruil is nog niet geprikt, maar waarschijnlijk zal dat ergens begin maart of april zijn. Wilking ook veel wapens aan het buitenland. „Ik ben te gen onderdrukking en daar om leverde ik aan landen die voor hun vrijheid vochten: Kongo, Algerije, Guatemala en Cuba.Wilking vond zichzelf geen gewetenloze schurk die alles voor het geld deed, zo staat op zijn si te: „Smokkelen noem ik geen misdaad, iedereen heeft wel eens wat meegeno men uit het buitenland." De 'godfather' van de ouder wetse Amsterdamse penoze verplaatste zich bij voorkeur in een grote Amerikaan, en omringde zich ook graag met lijfwachten of wat daar voor doorging. In de praktijk bleven zijn activiteiten de af gelopen twintig jaar echter beperkt tot het uitdelen van publieke waarschuwingen aan het adres van dieren beulen en de handel in on geregeld goed als valse schil derijen. In de jaren zestig en zeventig speelde Wilking, hoewel een poseur, wel degelijk een seri euze rol in het criminele mi lieu. Hij leverde aan Jan en alleman wapens'en explosie ven. Hij wist met zijn handel lange tijd uit handen van justitie te blijven, maar mid den jaren zeventig ging het mis. In september 1974 ver kocht Wilking voor duizend gulden een Colt.45 aan Etienne Urka, veel later de rechterhand van Klaas Bruinsma. Vervolgens kocht Urka ook nog een Beretta, een Luger en een Walther van Wilking, deels in ruil Pistolen Paultje in 1975. Foto: ANP Crimineel, voormalig verzets man en dierenvriend Paul Wilking, beter bekend als Pis tolen Paultje, is gisteren op 80-jarige leeftijd overleden in zijn woning in Amsterdam. Hij vond zichzelf geen gewe tenloze schurk en koos be wust voor zijn kleurrijke be staan. „Een saai leven lijkt me het ergste dat er bestaat." Op zijn website wordt Wil king wel om schreven als een 'goeie boef. „Hij zou relaties hebben bij de BVD, een spion zijn voor vreemde mogendheden, berucht smokkelaar zijn van wa pens, handelen in verwer pelijke afluisterapparatuur en een diplomatiek paspoort bezitten." Wilking werd op 19 april 1924 geboren in de Jan Luy- kenstraat in Amsterdam. Zijn vader was ingenieur en zijn moeder runde een res taurant op het Leidseplein. Op de hbs was Wilking al dag en nacht bezig met pis tolen. In de Tweede Wereld oorlog maakt hij van zijn hobby zijn beroep. „We pik ten wapens van de Duitsers die we dan weer leverden aan andere groepen. Ook re pareerde ik veel verschillen de wapens, zodat we steeds gebruiksklare voorraad had den", staat op zijn website. In de loop der jaren leverde loodzwaar Amsterdams accent. Ze wonen ver weg, boven het IJ, maar gelukkig blijkt mevrouw J.M. Hasselaar als vrijwilligster te werken bij een die renopvang in het centrum. Totaal met mijzelfin genomen meld ik mij daar de volgende dag, en vertel wat ik kom doen. Er staan nogal wat men sen met mandjes en dieren bij de balie. Men overlaadt mij met lof. Ik gloei. Een medewerk ster begeleidt mij naar de andere afdeling, zonder publiek, waar mevrouw Hasselaar gedumpte poezen gezelschap houdt. Ze komt nauwelijks uit haar woorden, wat niet alleen met emotie te maken heeft, ze stottert ook. Wij praten nog even, over poezen en hoe leuk en lief die zijn. Bij het afscheid wil ze mij 50 cent geven als beloning. Die hoefik niet, zeg ik. Ze had het graag gegeven, dat zie ik, maar het accepteren van geld zou mij onmiddellijk van een engel in een dienstverlener veran deren. Geluk bestaat. Stel dat ik iedere dag een portemonnee zou mogen vinden en terugbezor gen, ik zou stralend 103 worden.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2005 | | pagina 2