Twaalf verdachten van terreur, |_|e{ pr0ces tegen de Moordenaarsdivisie Jihad Nederland Zeven aanklachten 5 FEBRUARI 2005 Polderterre Peter R. de Vries leden van het Hofstadnetwerk, Jermaine had niets met die beelden, verklaart een gemeenschappelijke vriend later tegen de politie. En Jason? Jason vond het geweldig, zegt de vriend. Prachtig. Zo moesten ongelovi gen afgeslacht worden, als lammeren. In Den Haag is het speciale arrestatie-eenheid BBE-SIE van het leger dan al in aantocht. Het luchtruim boven de residentie is afgesloten. Scherpschutters bezetten de daken. Jason W. zingt samen met zijn huisgenoot Ismail A. reli gieuze liederen. Uren, dagen, weken heeft hij gefilosofeerd over het martelaarschap, over het paradijs met schone maagden dat wacht. Nu is het zover. Deze woning in de Antheunis- straat in het Haagse Laakkwartier zal hij niet levend verlaten. Daarvoor is het te laat. De eer ste inval is afgeslagen door het gooien van een handgranaat. Een volgende confrontatie is on vermijdelijk. Er gaan doden vallen en hij, Jason W., op zijn dertiende bekeerd tot de islam, zal er één van zijn. Kopstukken De twee mannen die in de val zitten, zijn kop stukken van het Hofstadnetwerk. Tenminste, zo ziet Justitie het nu, bijna drie maanden na dato. Het Landelijk Parket van het Openbaar Ministerie (OM), belast met terrorismebestrij ding, zal Jason W., Ismail A. en de tien andere verdachten die maandag voor de rechter ver schijnen afschilderen als een terreurcel. Niet zomaar een vriendenclub, of een on schuldig samenraapsel van geloofsverwanten, maar een netwerk van levensgevaarlijke extre misten. Een ongekende bedreiging, een twaalf koppige draak die met onorthodoxe middelen moet worden bestreden. Vandaar de zware aanklacht tegen elk van de twaalf: lidmaat schap van een criminele organisatie met terro ristisch oogmerk. Binnen de groep geldt Jason W. al langer als de radicaal onder de radicalen, de bekeerling die strikter in de leer is dan de geboren moslims. De VWO-scholier uit Amersfoort gaat geregeld naar verdachte moskeeën en luistert naar radi cale preken. Urenlang zit hij achter zijn com puter te chatten over de islam, het geloof dat zin geeft aan zijn leven. Hij zondert zich af van zijn oude omgeving in Amersfoort. De leegte wordt gevuld door jongens die hij in moskeeën en via internet heeft leren kennen. Mohammed B., Samir A., Nadir A., Rachid B., het zijn Marokkaanse Nederlanders die zijn kijk op het leven delen. Ze zien in de islam de oplossing voor alle problemen; en ze delen zijn haat tegen de 'soldaten van het kwaad' die de dominantie van de islam in de weg staan. Met ordners vol papieren en een onvoorstel bare hoeveelheid digitale documenten, uitge print goed voor een bibliotheek aan boekwer ken, moet het OM aantonen dat de jongens sa men een terroristische cel vormden. De ver banden moeten helder van structuur zijn en duurzaam om te kunnen spreken van een strafbare organisatie. Zo wordt een van de verdachten, de 26-jarige Ahmed H. alias Nord Holla, de rol van pen ningmeester binnen het netwerk toegedicht. De drie jaar jongere Mohammed Fahmi B. zou bij de moord op Van Gogh een ondersteunen de functie hebben gehad. Hij zou met het bus je van zijn werkgever binnen het Hofstadnet werk als koerier fungeren. De verdediging zal vragen om concrete plan nen, om afspraken, om een gemeenschappe lijke overeenkomst om te doden. Niets van dat alles, is te vinden in strafdossier, zegt Robert Maanicus. „Het is helemaal geen homogene groep. Er zijn geen afspraken en er is geen rol verdeling. Het hangt als los zand aan elkaar." Bart Nooitgedagt, advocaat van Mohammed Fahmi B. is nog stelliger. „Het Hofstadnetwerk is een mythe, rechtstreeks afkomstig van de te kentafel van de AIVD." Jihadopleiding Mythe of niet, feit is dat iemand als Jason W. er van droomde terrorist te worden. In augustus 2003 besluit hij een jihadopleiding te volgen en vertrekt naar Pakistan. Een maand later keert hij terug, zo meldt de AIVD in een ambtsbericht van 17 oktober 2003. Hij is har der geworden en vaardiger, schrijft Jason op Internet. „Ik kan een Kalasjnikov geblinddoekt in en uit elkaar halen, ook Seminov en al die andere pistolen en geweren." Ismail A. is ongeveer op hetzelfde moment in Pakistan voor een training. Ook de Amster damse Marokkaan Mohammed Fahmi B. volgt daar onderwijs in de jihad. De AIVD vangt op dat Ismail naar Nederland terugkeert om 'een wedstrijd te spelen'. Dat zou jargon zijn voor het plegen van een aanslag. De alarmbellen gaan af als Ismail A. naar Spanje reist voor een ontmoeting met Abdel- hamid A., het veronderstelde brein achter aan slagen in Casablanca. Het is in oktober 2003 aanleiding voor de arrestatie van vijf leden van Hofstadnetwerk, onder wie Jason W. en Ismail A.. Na een maand komen ze alle maal weer vrij, wegens gebrek aan bewijs. De AIVD blijft de groep in de ga ten blijven houden. Na de moord op Theo van Gogh behoren Ja son W. en Ismail A. onmiddellijk tot de groep van verdachten. Mohammed B. was een achie, een broeder. Een dag voor de moordaanslag hebben de twee soep naar de moordenaar van Van Gogh gebracht, laat het OM fijntjes weten. Het wekt de sug gestie van een laatste avondmaal van de broeders, en dus van een collectieve overeenkomst om te doden. Een paar uur na de moord in Amsterdam registreren richtmi crofoons, onzichtbare afluister apparatuur en telefoontaps van de AIVD alle gesprekken in de woning aan de Antheunis- straat. Het resultaat is verontrustend, zo blijkt uit het strafdossier Arles, de naam van het on derzoek naar de Hofstadgroep. Van een radi cale praatgroep, zoals de advocaten het Hof stadnetwerk afschilderen, lijkt geen sprake. De twee met granaten bewapende polderter roristen uit Amersfoort en Amsterdam lijken naar Den Haag te zijn verhuisd om in de voet stappen van Mohammed B. te treden. In een afgeluisterd gesprek bezweert Jason: „In de naam van de Moordenaarsdivisie Jihad Neder land: er is een lam geslacht als straf voor een ieder die beledigend spreekt over Allah. Doelwit WD-politica Ayaan Hirsi Ali lijkt het volgende doelwit. .Allah zegt, ga slachtend te werk. We zullen doen wat Allah zegt: we gaan slachten. O, jij Ayaan Hirsi, morgen als Allah het wil ben jij aan de beurt, Ali." Ook Geert Wilders moet als aartsvijand van de islam sterven. Er wordt door Ismail en Jason een brief besproken met de passage: „Het zou ons uitermate verheugen wanneer wij de sharia in zouden voeren met het te pletter laten vallen van de heer Wilders." Flet is voor de AIVD genoeg reden om alarm te slaan. Via twee ambtsberichten, de één schrif telijk, de ander mondeling, wordt de politie op 9 november gemaand in te grijpen. Traangas maakt uiteindelijk een einde aan de belegering van veertien uur in het Laakkwar tier. Nog meer arrestaties volgen elders. In Amsterdam slaat de politie Mohammed Fahmi B. en nog drie verdachten in de boeien. In Amersfoort wordt Jermaine W. afgevoerd. Ook hij is verdachte. Inmiddels is duidelijk dat leden van de groep contacten hadden met internationale terroris tische netwerken, deels opgedaan tijdens trai ningskampen in Pakistan. Jason en Ismail ken den volgens de AIVD Abdelhamid A., het ver onderstelde brein achter de aanslagen in 2003 in Casablanca. Er loopt ook een spoor van Is mail naar terroristische kopstukken in België. Zijn telefoonnummer werd aangetroffen bij Abdelkader H., een Bosnië- en Afghanistan ve teraan, die in België vastzit voor het beramen van aanslagen. Principe Het zijn verbanden die internationale coördi natie suggereren, maar juist het kenmerkende koelbloedige en professionele gedrag van in ternationale organisaties ontbreekt bij het Hofstadnetwerk. De groep zondigt met grote regelmaat tegen het basisprincipe van het in ternationaal terrorisme: het opereren in de luwte. In eindeloze praatsessies, op internet of tijdens huiskamerbijeenkomsten, discussiëren de leden van de groep over hun radicale wen sen. Het oogt amateuristisch, maar volggp Maurits Berger is het daarom niet minder gWaarlijk. „Het zijn ongeleide projectielen," aldus de medewerker van instituut Clingendael, die werkt aan een boek over de politieke islam en de sharia. „Die jongens verwerpen onze sa menleving en duwen elkaar tijdens die praat sessies in de richting van het gewelddadige verzet. Ze laten zich inspireren door de zelf moordaanslagen in het Midden-Oosten, de onthoofdingen in Irak, de aanslagen op de Twin Towers. Het is copycat-gedrag. Ze wek ken soms de indruk dat ze terrorist je spelen." Dat is precies wat de verdediging zal inbren gen: de verdachten spéélden hoogstens de ter rorist. Natuurlijk, er zijn \ideo s en cd's in beslag genomen waar van alles opstaat", zegt Robert Maanicus. advocaat van Jason W.. „Mijn cliënt gebruikt misschien geen fraaie bewoordingen en hij is waarschijnlijk ook niet als hospik naar Pakistan gegaan, maar dat is allemaal niet strafbaar. Dat is juist het mooie van onze samenleving: dat soort dingen mo gen." Scherpschutters op een dak in het Haagse Laakkwartier, in de Antheunisstraat werden vorig jaar november twee kopstuk ken van het Hofstadnetwerk na een lange belegering gearres teerd. Foto ANP/Ed Oudenaarden Justitie ziet in het Hofstadnetwerk een veelkoppige draak. Tekening: Marco Jeunissen verdachten van het Hofstadnetwerk worden voor roristische) misdrijven gedagvaard. Aanklacht 1 15 gelden voor alle verdachten, 6 en 7 alleen voor in Jason W. rzefakjes maximumstraf bij gewoon misdrijf/maxi- vïbij terroristisch misdrijf, id; I cajne aan een criminele organisatie (oprichters en -^aar/levenslang; anderen 6 jaar/15 jaar). ipanning voor (poging tot) moord op Van Gogh, Vilders, Aboutaleb en Cohen (tien jaar/levens- vaanler'n8 van Hirsi Ali en Wilders om vergaderingen ieede Kamer bij te kunnen wonen (levenslang, 7 t jr terroristisch oogmerk) ^'panning tot verhindering van Hirsi Ali en Wil- arlementsvergaderingen bij te kunnen wonen g. ook zonder terroristisch oogmerk). 5. Doodsbedreiging jegens Hirsi Ali, Wilders, Aboutaleb en Cohen (4 jaar/6 jaar) 6. Poging tot moord/dood door het gooien van een hand granaat naar leden van een arrestatieteam (10 jaar/levens lang). 7. Verboden wapenbezit - handgranaten (3 maanden/8 jaar) De aanklachten betreffen de periode van 1 oktober 2003 tot en met 10 oktober 2004, de dag van de belegering van het Haagse Laakkwartier. Voor delicten gepleegd na 10 au gustus 2004 zijn extra zware straffen mogelijk, omdat op die datum de Wet Terroristische Misdrijven is ingegaan. In dat geval moet sprake zijn van een terroristisch oog merk. Dat geldt als (delen) van de samenleving vrees wordt aangejaagd, de overheid wordt gedwongen dingen te doen of te laten of dat Nederland sociaal, politiek of economisch wordt ontwricht. slaagt waar de politie faalt Lijkbleek keert Jermaine W. terug in de bakkerij in Leusden. Het is 10 november 2004, midden in de nacht en guur herfstweer. De 17-jarige magazijnhulp uit Amersfoort heeft net voorgoed afscheid genomen van zijn broer Jason (19). Een gesprek was het tele foontje amper te noemen. Zijn broer leek dronken van opwinding, over mand door de adrenaline. Hij raaskalde dat hij zou sterven, dat ze een handgranaat hadden gegooid, dat Jermaine de islam trouw moest blijven, dat hij van hem hield. Jermaine kreeg amper gelegenheid te reageren. Hij wist de woordenstroom slechts te onderbreken met wat gestamel. „Waar?" „Even serieus." „Wat ga je..." „Doe alsjeblieft voorzichtig." „Het kan toch niet zo aflopen. Zijn oudere broer gaat sterven voor het geloof, precies zoals hij altijd had gezegd. Het kan Jer maine niet eens verbazen. Jason was geobse deerd door de gewapende strijd. Ooit keken de twee broers - kinderen van een Amerikaanse vader en Nederlandse moeder - op video naar de onthoofding van een Russische soldaat door Tsjetsjeense rebellen. De camera zoomde in op het grote mes dat door de hals van de huilende, smekende Rus sneed. Er kwam een gorgelend geluid uit de keel. De Tsjetsjenen lachten. verschijnen maandag voor de rechtbank in Rotterdam. Justitie ziet in de groep een veelkoppige draak die de Nederlandse samenleving ontwricht door dood en verderf te zaaien. De verdediging schampert dat het Hofstadnetwerk een mythe is. door Frank Hendrickx en Ferdi Schrooten Irak een tweede Vietnam? Het lijkt er niet op

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2005 | | pagina 1