yuto op aardgas gaat er toch nog komen
WEG WIEL 2
Een jeugdliefde mag
best wat geld kosten
b 'Ongeïdentificeerde showbink' voor slingerwegen
QD935 Kg («iinTfnurri
!pen
Helemaal weer
in de ban
van de buggy
Historie 'big Mack' in Nederland
Onschatbare Klassieker 15 jaar
Ni"
AARDGAS
D D 31? 1 Bedrag
Mack-liefhebber Gerlof Buur
man uit Den Haag verzamelde
lange tijd alles over dit Ameri
kaanse vrachtwagenmerk: fo
to's, boeken, folders, etc. De
'big Mack' stond voor hem
symbool voor puur en stoer
en was een onbereikbaar ide
aal. Tot hij de kans kreeg zelf
zo'n ongepolijste rijmachine
aan te schaffen.
Als lid van de Dutch Mack-
fanclub dook Buurman zijn
uitgebreide archief in en haal
de een hoop interessant mate
riaal naar boven. Hij maakte
er een boek van dat als titel
kreeg: De historie van Mack
Trucks in Nederland. Van alle
typen die sinds de Eerste We
reldoorlog naar ons land zijn
verscheept, geeft Buurman ge
detailleerde informatie en
boeiend fotomateriaal. Chro
nologisch beschrijft hij de rol
van de majestueuze Mack op
de Nederlandse wegen.
Het boek telt 224 pagina's in
kleur, meer dan 500 afbeeldin
gen en heeft een harde kaft en
is ingebonden. De prijs is
39,50 euro -exclusief verzend
kosten- en het is in een be
perkte oplage van 2000 stuks
gedrukt, te bestellen via de
Stichting Dutch Mack Fan
club, telefoon 06-5338 0394.
pi met
e jongens'
tM - De European Tu-
1n met showcars, spec-
performanceauto's,
ieerd podiumpro-
|>n allerlei bedrijven en
is wordt op zaterdag
dag 13 maart gehou-
Amsterdamse Rai. De
jj p zaterdag open van
I jur, op zondag van 10
De entree is 15 euro.
an brengt
iek op peil
£j)e oudste Britse auto-
t Morgan heeft zijn
^gij de tijd gebracht,
frde klassiek gelijnde
Bjiter is een gegalvani-
l:n chassis van de
JJJlus 8 en een carrosse-
•\3iminium plaatdelen,
"^igd zijn aan een skelet
Itiout. De vorm is de
leven, de techniek is
I. De 3.0 liter V6 van
1225 pk in huis, het-
10 kilo lichte auto een
bezorgt van 4,9 se-
Vfin 0 naar 100 km/u.
'Us afkomstig van Ja-
VCuto kost 77.995 euro.
LENDER
vrijdag 4 FEBRUARI 2005
2005
(Vinter Trial,
t-Monaco.
k^aiMOS, Rai,
Ii. www.autorai.nl
jmobile, Paris Expo,
irsailles, Parijs.
nobile.fr
nationale Voorjaars
•urs, Autotron
073 6293 262.
tron.nl
dia.nl
r van Assen,
Assen.
actie Weg Wiel,
u::ioo3 PA Haarlem,
hdwegenwiel@hdc.nl
V onder verantwoording
organisatie. De uit-
n Verantwoordelijk voor af-
f gewijzigde data.
ie informatie: bel het ver-
nnummer of ga naar het
Iternetadres.
Zo introduceerde Schollen zijn buggy 35 jaar geleden. Foto: Archief
door Rien van der Steen
Hij was eindjaren zestig in de ban van
de buggy. Nu hij in ruste is, is hij bezig
met het opknappen van een exem
plaar met Porschemotor. Henk Schol
len vond een Woestijnrat terug, die hij
35 jaar geleden zelfvan de hand deed.
Als een kind zo blij is Schollen. Hij
heeft zijn jeugdliefde weer ontdekt.
Hij was de man die in 1969 de buggy
naar Nederland haalde. „Na een paar
jaar had ik daar genoeg van, hoewel
het me erg veel geld opleverde." In
tussen in ruste, ontdekte Schollen in
Zwolle een van zijn oude buggy's. Hij
kocht hem terug en is hem nu aan
het opknappen. Niet in originele
staat, want veel is verouderd. En
vooral onveilig.
Schollen heeft lange tijd de kost ver
diend met een schadebedrijf, poets
middelen en glasreparatie. Vorig jaar
introduceerde hij nog een zelfbe
dachte borstelmachine, waarmee je
een boot vanaf de wal kunt poetsen
onder de waterlijn. Want 'koop een
boot, dan poets je je dood' is een
veelgehoord gezegde in de vaarwe-
reld.
In de garage van zijn spierwitte wo
ning in Berkel-Enschot nabij Tilburg
koestert Schollen (64) zijn hervonden
kleinood op vier wielen. „Moet je kij
ken. Ik ga zoveel mogelijk vernieu
wen. Alles moet eraf. Want vooral de
remmen kunnen heel wat beter."
Eind jaren zestig begint de buggy aan
deze kant van de aardbol een feno
meen te worden. De Amerikaanse
botenbouwer Bruce Meyers knutselt
op basis van dunne buggy's -voor de
oorlog al populair- wat lichtere rij
dende onderstellen in elkaar met al
leen het hoogstnoodzakelijke aan
boord: motor, transmissie, wielen,
een stuur en een zittinkje. Wat er op
deze manier allemaal aan goedbe
doelde mechaniekjes in elkaar ge
knutseld is, tart elke beschrijving.
Maar goed, de oversteek naar Ameri
ka wordt steeds korter en veel ver
baasde vakantiegangers zien de ge
motoriseerde wastobbe met de naam
Meyers Manx daar rondtuffen. In
1969 staat er zelfs eentje op de stand
van Volkswagen op de autoshow van
Genève. In hetzelfde jaar worden
Armstrong en Aldrin naar de maan
geschoten. Ook Schollen vindt de tijd
rijp een sprongetje te wagen. Hij
stapt op het vliegtuig en bestudeert
gefascineerd de buggyscène aan de
westkust van de Verenigde Staten.
Hij neemt voor 635 dollar per stuk uit
Boston wat bouwpakketten mee naar
huis en korte tijd later lanceert Schol
len de FB 8251 in Udenhout. In drie
jaar tijd verkoopt hij er 750, aange
dreven door een boxermotor uit een
Volkswagen Kever. Zijn 'Woestijnrat'
wordt een hit. Opgebouwd en wel
kost hij 6325 gulden, als bouwpakket
vraagt de ondernemer er 2200 piek
voor. Dat waren nog eens tijden.
Met hetzelfde open funkarretje met
badkuipcarrosserie had een paar jaar
later ook de Nederlander Arie Ruska
veel succes. Dat gebeurde overigens
pas, nadat hij er eentje voor fotograaf
Paul Huf gebouwd had.
De Buggy was in zekere zin een anti
auto. En het kortstondige succes van
de simplistische blitskever stelde
Schollen in staat een succesvolle
doorstart te maken met zijn schade
bedrijf, waarop hij met de buggyhan-
del stopte. En onlangs, bijna 45 jaar
later, kwam Schollen in contact met
i zijn
schuur zorgvuldig een buggy had met
Porschemotor bewaard had. Dezelfde
die Schollen zelf 35 jaar geleden aan
iemand uit Winterswijk verkocht. Die
verkocht hem weer aan de Zwolle
naar, die er een Porsche-motorblok
inbouwde en er alles bij elkaar 1500
kilometer mee reed voordat het voer
tuig in de schuur belandde. Met een
kenteken van een VW Kever uit 1962,
in 1970 tot buggy getransformeerd.
De buggy met 4-cilinder 1.6 S uit een
Porsche 356 moest nu 3500 euro op
brengen. Schollen had het er graag
voor over. Want een jeugdliefde mag,
vooral na zoveel jaar, best wat geld
kosten.
Schollen wil zijn jeugdliefde opnieuw
tot leven wekken. In maart gaat hij
weer de weg op. Ondertussen speelt
hij met de gedachte opnieuw een
bouwpakket voor buggy's te maken.
Een Woestijnrat met schijfremmen,
dat is wel wat, mijmert de gelegen
heidsuitvinder.
BOEKEN
door Rob van Ginneken
Eigenlijk is er maar één auto waar je de Ya
maha MT-oi met goed fatsoen naast kunt
zetten: een Hummer. We zijn op pad met de
allereerste machine in ons land en dat zullen
we weten ook. Zelfs op de chique Amster
damse PC Hooftstraat zorgt de exotische V-
twin voor een opstootje.
De MT-01 heeft een merkwaardig effect op
alle omstanders. Wanneer we even op de
PC Hooftstraat stilstaan, komt een toevallig
passerende Hummer met piepende ban
den tot stilstand, de bestuurder springt uit
de auto en die staat er op dat hij de Yama
ha voor het eerst van zijn leven 'live' van al
le kanten mag bekijken. „Precies zoals ik
me hem had voorgesteld", luidt zijn oor
deel. Even later zet een motorrijder subiet
de achtervolging in wanneer hij de exoti
sche Japanner ziet. Verderop staan we net
stil en een toevallige passant komt melden
dat hij de gitzwarte motorfiets 'foeilelijk'
vindt.
De allereerste Yamaha MT-01 in ons land
laat een diepe dreun van de uitiaten horen.
Als wij netjes voor een zebrapad wachten,
stopt een wat oudere dame halverwege om
gebiologeerd naar het ongeïdentificeerde
object te kijken. Alsof we er mee van een
andere planeet zijn komen aanvliegen. En
daar zit iets in. Veel exotischer kun je een
motorfiets niet ontwerpen.
Vier jaar geleden vielen tijdens de Tokyo
Motor Show alle monden van verbazing
open toen Yamaha het futuristische MT-01
studiemodel liet zien. „Schitterend ge
maakt, maar alleen een praatplaatje", wist
menig kenner toen. Die voorspelling kan in
de prullenbak, want onder dezelfde naam
MT-01 wordt nu een vrijwel ongewijzigd
productiemodel gelanceerd. Zo wild en zo
gedurfd dat er nauwelijks vergelijkingen
met andere motoren te trekken zijn. Of het
moet een Buell zijn, de sportieve broer van
Harley-Davidson.
Een pure showbink dus? Hij moet het ab
soluut voor een groot deel van zijn karakte
ristieke uitstraling hebben. En het zal nie
mand verbazen dat deze bruut niet be
paald bovenaan de lijst staat wanneer je
een vakantierit naar -pakweg- Italië hebt
uitgestippeld. De MT-01 heeft zijn nukken.
Veel nuleken zelfs. Het veercomfort is niet
bepaald zijdezacht. Hij trilt, je zit zeldzaam
onbeschermd in de rijwind en zelfs mét hy
draulische bekrachtiging vraagt de bedie
ning van de koppeling ferme knuisten. Te
rugschakelen voor een bocht dient boven
dien met enig beleid te gebeuren om te
voorkomen dat het achterwiel opzij stapt.
En het meenemen van een passagier grenst
bovendien aan masochisme. Zie het mi
nuscule zitkussen en de onder de dikke uit
laten weggeborgen voetsteuntjes.
Een kniesoor die erop let. Yamaha zet een
macho-machine neer die zowel showbink
is als pretpakket. De 1.7 liter V-twin geeft
rake klappen. Met zijn 90 pk lijkt hij niet
erg sterk, maar de werkelijkheid is anders.
Over het hele gebied van 1500 tot 5000 toe
ren brengt hij namelijk een enorme trek
kracht op de been en de motor pakt ver
bluffend levendig op. Dat maakt het op
trekken tot een waar genot. Hij gaat er fors
vandoor en flitst zelfs soepel door de ver
snellingen heen. Met een top van ver over
de 200 km/u is hij trouwens ook aanzienlijk
sneller dan je zou denken. Een bescher
mend ruitje zou mooi zijn, maar een echte
ramp is het ontbreken daarvan niet. De
snelweg is sowieso niet zijn domein. Slin
gerende binnenwegen, daar hoort hij thuis.
Je zit ontspannen overeind achter het bre
de stuur, met een riant uitzicht op je eigen
ellebogen in de spiegels en de MT-01 laat
zich met speels gemak door het verkeer
jongleren. Yamaha hing het dikke motor
blok in een rijwielgedeelte van een super
sport motorfiets. Dat verklaart waarom de
toch heus 240 kilogram zware motor zich
in de praktijk toch verbluffend handelbaar
gedraagt.
Maar misschien wel de grootste troefkaart
is het geluid. De diepe snork uit het inlaat -
systeem mengt zich met goedgedempte
maar toch stevige klappen uit de uiüaten.
Bij gas loslaten zo nu en dan onderbroken
door plofgeluiden. Praktisch? Van geen
kant. Maar je kunt er een fikse wedden
schap op afsluiten dat de Japanse ontwik
kelingsafdeling hem grijnzend bij de bazen
heeft ingeleverd. En terecht. De MT-01 kost
15.999 euro. Eigenlijk hoort daar een Hum
mer bij. Voor 113.399 euro heb je ze allebei.
_j van Hamersvelt
en - De -spotgoedkope en milieu-
geneugten van aardgasrijden wa-
e slechts voorbehouden aan de re-
r en Almelo. Over een halfjaar
itsen als Assen, Groningen en Em-
ikchikken over aardgaspompen voor
ihet dan toch nog wat worden?
lerslicht lijkt het wel of je in een
Inent cv-ketel rijdt. Ferme, witte
nappen aan de uitlaatpijp van de
Dpel Zafira. En ook tijdens het rij-
I en toe in je spiegels zo'n wolk wa-
r verder merk je aan niets dat je
lop aardgas rijdt. De met een be-
6 liter benzinemotor uitgeruste Za-
kaald de klinkers niet uit de straat,
iet hij op benzine al evenmin.
iefend oor valt wel op dat de motor
Hinder lawaai maakt dan op benzi-
"Jggebruikers merken wel direct op
y« nonstratie-Opel met aardgas wordt
:t staat er namelijk in kloeke letters
fira wordt vanaf de fabriek als
geleverd. De 110 liter grote tank
';o'n 300 kilometer) is onder de ach-
reggewerkt dat je er helemaal niets
Onaangenaam aspect van het aard-
jwel het zeer pittige prijskaartje dat
Ito hangt. De Zafira is 4000 euro
p zijn benzinebroertje.
[erbruik in kilo's en niet in liters
ikt is op deze wijze een vergelij-
jgelijk. Vandaar dat domweg tien
euro als uitgangspunt wordt genomen. Voor
dat bedrag rijdt een modale aardgasauto 342
kilometer. Hetzelfde voertuig haalt op lpg voor
dat bedrag 228 kilometer, de dieselvariant
komt op 202 kilometer en de benzineauto staat
na 118 kilometer stil. De aardgasauto is voor
alle soorten uitstoot -ook voor de beruchte
broeikasgassen- aanmerkelijk schoner dan au
to's op benzine en diesel.
Het kleine energiebedrijf Cogas in Almelo
bouwde in 1992 uit milieuoverwegingen twee
bedrijfsauto's om op aardgas. Inmiddels heeft
het bedrijf er 50 rondrijden. Nog eens 60 auto's
van andere bedrijven en particulieren tanken
bij de aardgaspomp van Cogas. dat zijn er veel
minder dan de 500 waarop het bedrijf de gas-
pomp heeft gebouwd. „De investering is he
laas veel te groot geweest", meldt Tonnie Kroe
ze, die het gasproject voor Cogas trekt. En
voordat de pomp in bedrijf was, heeft Kroeze
ontelbare ambtelijke hobbels moeten nemen.
„Het is een illusie te denken dat je dat in een
half jaartje geregeld hebt. Het is allemaal on
voorstelbaar in een land dat groot is geworden
door het aardgas."
Aardgastanken is kinderspel. Je drukt een slang
op een nippel in de auto. Die zit naast de ope
ning van de benzinetank. Vervolgens duw je
een pasje in een gleuf, toetst een code in en
mag vervolgens een knop indrukken, waarna
de tank zich gestaag vult totdat de pomp auto
matisch afslaat. Op het telwerk van de pomp
verschijnen doorgaans prettige bedragen van
ver onder de tien euro. Aardgas is veiliger dan
lpg en benzine omdat het bij ontsnapping en
lekkages niet bij de grond blijft hangen, maar
vervliegt. De kans op brand is daarom veel
kleiner dan bij de andere brandstoffen.
51, prototype werd werkelijkheid. Omstanders reageren
lit de ruimte is komen aanvliegen. Foto: GPD
Tanken met de aardgasauto is een aangename bezigheid. Foto: GPD
De Onschatbare Klassieker is
jarig. Het bekende naslagwerk
bestaat alweer 15 jaar en uit
gever Haakman in Naarden
viert dat met een speciale edi
tie. Deze is twee keer zo groot
als alle eerdere afleveringen en
alles zit weer in één band.
Het standaardwerk op het ge
bied van klassieke auto's is
een zwaarlijvig ding geworden
van ruim 2 kilo met 720 pagi
na's, een toename van 8,4 pro
cent. Het nieuwe formaat is
niet een exacte verdubbeling
maar biedt 11,5 procent meer
ruimte. Met een wat andere
indeling van de begeleidende
gegevens konden de zwartwit-
foto's van de klassieke auto's
zo 42,5 procent groter worden,
terwijl er toch tien op een pa
gina passen. Da's mooi mee
genomen. Verder is de wijze
van presenteren hetzelfde ge
bleven, behalve dat hier en
daar nu wat 'tips voor de toe
komst' staan aangegeven. Au
to's die nu nog te jong zijn,
maar over enkele jaren als
aantrekkelijke klassieker door
het leven kunnen gaan.
Hoe onschatbaar de vele klas
siekers in dit naslagwerk ook
mogen zijn, de taxateur geeft
nu vijf waarden op in plaats
van drie. Deze indicaties vor
men een gemiddelde tussen
diverse verkoopprijzen die be
kend zijn. Bijvoorbeeld na
transacties tussen particulie
ren, bij handelaren, op veilin
gen, in tijdschriften, bij auto
clubs of op internet. De taxa
teur maakt in deze 15de editie
onderscheid tussen de volgen
de prijscategorieën: A) Excel
lent, in winnende concours-
staat. B) In goede tot perfecte
staat. C) In voldoende tot goe
de staat. D) In redelijke tot
voldoende staat. E) In onvol
doende tot matige staat. In de
ze laatste categorie hebben we
het over een betaalbare klas
sieker, die niet compleet is en
ook niet rijdt. Een aardig res
tauratie-object derhalve.
De 15de Onschatbare Klassie
ker kost met slappe kaft 19,95
euro. Een luxe uitvoering met
harde kaft kost 40 euro.
