REGIO Als blaren wegblijven, is carnaval geslaagd vraag 19 vind het vreemd colofon £™it de archieven tussen pen en pan A4/HSL-schaatsen zonder ijs vrijdag 4 februari 2005 Noordwijkerhout en De Zilk zijn klaar voor 'Alaaf b Meerburg weg uit Zoeterwoude. Naar Leiderdorp of Ha- Ju| j Met die gedachte speelt de gemeente serieus, zo bleek 7 7*0 woensdag- ïcvbuvg verhuizen? avond tijdens maandag 4 februari pn propvolle Stadsgehoorzaal heeft de Leidse carnavals- e Hutspotten' het traditionele bejaardencarnaval ge- r dan honderd ouden van dagen hebben genoten van jnd programma, gepresenteerd door de Leidse Prins Car- fc Eerste. Foto: archief Leidsch Dagblad rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen na b (afdruk van 13 bij 18 in zwart wit) over te maken op gironummer J>C Media b.v., Postbus 2, 1800 AA Alkmaar, onder vermelding van ■1, ANNO d.d.(datum van plaatsing) of door contante betaling aan :t Leidsch Dagblad, Rooseveltstraat 82 te Leiden. U krijgt de foto binnen drie weken thuisgestuurd. vd H komst, nu 'taat te kennen heeft gegeven dat de geplande kantoren ls V(Wgerpolder verder van de A4 moeten komen af te liggen el Zakelijk de bedoeling was. En dat betekent dan dat er te overblijft voor de voetbalclub, die oorspronkelijk iets ver- ïzelfde polder een nieuw plekje zou krijgen. GER VER- iS>n van de club, blijkt nog niet op de hoogte van het schrikt zich een hoedje. 1 1 tegenover een verhuizing uit Zoeterwoude? de bolide? Wat zegt u nou? Dat is echt nieuws voor me, te ^jken. Het zou me heel zwaar vallen als Meer- 1 da manier zou moeten verhuizen. Ik vind het ook pe kunnen ze dat nou doen? Een tijdje terug heeft de ge- svdferburg nog alle steun ge- [a ignancieel te kunnen over- 0 lObegrijp ik niet dat de club zou moeten verhuizen. 3 ik niet tegen een verhui- ingiid maar binnen dezelfde ai lat was oorspronkelijk th Er zou een ver- nplex komen." Groe 3G zelfde voorkeur aan: of Hazerswoude? berg/an beide. Meerburg en Zoeterwoude horen bij elkaar, '0 1Vip- Daar moet je van afblijven. Net als van RCL in Lei- (morh begrip is. En van Hazerswoudse Boys en Bernardus in •Relfle." 9.3 ,al van verhuizing zelf nog lid? mw ig niet. Als het nieuwe complex niet verder dan vijf kilo- Ie huidige plek komt te liggen, vind ik dat nog niet zo hake. Komt het verder weg te liggen, dan kan ik net zo goed Leiden. Daar is keuze genoeg. GHC bijvoorbeeld of »ys. Maar goed, dat geldt voor mij als volwassene. Voor 9.3Celing is een verhuizing veel problematischer, veel in- danfk weet dat veel ouders voor Meerburg hebben gekozen gemoedelijke sfeer. Het is nog maar de vraag wat er ir elders overblijft. Ik denk al met al dat een verhuizing Za bude veel leden gaat kosten. Zonde, want de afgelopen lar zijn we van 500 naar 750 leden gegaan. We schrijven ke dag nieuwe leden bij. Na de winterstop is er nog een „khrfn bijgekomen." en eniging nog actie voeren? enk ik wel. Het laatste woord is hier absoluut nog niet Ook al is er nog geen besluit genomen, een uitspraak Boorïente is niet niks." Es. J p^jjn Joustra archieffoto: Henk Bouwman iv kif n NP Vrijdag 4 Februari Andr DEN RIJN - Gistermiddag precies half vier is van de „De Vooruitgang" van D. en Joh. Boot aan de Steekter- hr Kn met goed gevolg te water gelaten de motortreillogger 31 bouwno. 1240 en in aanbouw voor de N.V. Rederij en 1 Geu/h C. den Duik te Katwijk aan Zee. Er bestond voor deze Zo ivooral van de zijde der Katwijkse rederij grote belangstel- Ritcl van familieleden van de reder waren daar tevens de ge- Ntan een drietal schepen van deze rederij aanwezig. Inwinst van de rederij Den Duik zal dienst doen voor de {letvisserij. De Nestor werd gebouwd onder toezicht van örtinspectie. ieWi' r Peter van Maris en Moss de Groot Respectievelijk werkzaam in de beveiliging op Schiphol en vracht wagenchauffeur. Het carnaval van De Zilk heeft veel hoogtepunten, maar mijn persoon lijke favoriet is de Duitse avond. Maar dat kan je wel raden, denk ik, als je naar de foto kijkt. Mijn kame raad Moss de Groot gaat dan ver kleed als Heino en ik trek de leder- hosen aan. De Duitse avond is op zondag in dorpshuis De Duinpan en ik kijk er elk jaar naar uit. Waarom? De gezelligheid. Het lijkt wel of heel De Zilk dan lekker aan het feesten is. Nou, heel De Zilk is overdreven maar toch, van de 2300 inwoners doet waarschijnlijk eenderde mee aan het carnaval. Van klein tot groot, hele families. Ik ben sowieso helemaal gek van carnaval. Het is een feest van laat de boel de boel en de ideale manier om de zinnen te verzetten. We zijn met de Raad van Elf, waar ik ook inzit, vanaf september met de organisatie bezig. Het is ongelooflijk hoeveel er bij komt kijken maar we doen het graag, Het werk is pas een maand na het carnaval af. Dan moeten we iets anders verzinnen om gezellig bij elkaar te komen. Maar, wees niet bang, dat lukt ons wel in De Zilk. We hebben hier alles. Ik heb nog nooit de behoefte gehad om beneden de rivieren te kijken hoe ze het daar doen. Waarom zou ik? Ik heb hier alles bij de hand. Foto: Dick Hogewoning door Gerard Baas Carnaval is het feest voor iedereen. Van politicus tot aankomend loon werker, van Heino tot baritonspeler, allemaal weten ze wat te doen wan neer het 'Alaaf klinkt, wanneer de glazen worden gevuld en het orkest oproept tot de polonaise. Carnaval kent rangen noch standen, ledereen mag meedoen en iedereen doet mee. Beneden de rivieren, maar ook daar boven. In deze relatief carnavalsvrij regio, is Noordwijkerhout de uitzon dering op de regel. Noordwijkerhout en De Zilk doen deze dagen in niets onder voor Oss en Den Bosch. Ron Nulkes, baritonspeler in Blaaskapen De Koetillers. In het dagelijks leven officier bij de Luchtmacht en fractievoorzitter van de WD in de gemeenteraad van Noordwijkerhout. „Carnaval is voor mij zes da gen lang heerlijk muziek maken en een uitlaad- klep voor het drukke leven. Van oudsher ben ik die dagen vrij en op mijn werk is dat be kend. Ik heb nog nooit beneden de ri vieren carnaval gevierd. Daar heb ik nog nooit behoefte aan ge had. Waarom zou ik? Hier in Noordwijker hout hebben we alles wat carna val zo geweldig maakt. Het drinken van een biertje ligt voor de hand, maar wij van De Koetillers hou den ons vast aan de gedachte dat de muziek altijd voorgaat. Dat komt maar heel soms in de knel met onze lijf spreuk 'Zonder drank geen klank'. Ik heb geen ambities om Prins Carnaval te worden. Haha, ze zien me al aan komen. Ik heb in het dorp al het nodige gehoord op mijn mededeling dat ik in ben voor het lijsttrekkerschap van mijn partij, dus laat ik het wat dat be treft bij die ene ambitie houden. Het moeilijke van zes dagen muziek maken is het heel houden van de lip pen. Een ongelukje ligt altijd op de loer, want je gaat met de blaaskapel de ene tent in en de andere weer uit. Binnen, buiten, koud, warm, droog en nat. Het wisselt elkaar allemaal in razend tempo af en een koortsaanval ligt op de loer. Het ergst van alles zijn de blaren op je lippen, want wat er ook gebeurt De Koetillers gaan door. Dat is een erezaak. Dus als je tijdens het carnaval bla ren kan vermijden ben je spekkoper. Dan kan er helemaal niets meer mis gaan." Foto: Hielco Kuipers Prins Paul den Eerste, bijgestaan door zijn vrouw, Prinses Brenda. In het dagelijks leven arbeidsvoor- waardendeskundige bij Elsevier in Amsterdam. Eerst even een geheimpje, Prins Paul den Eerste is van oorsprong een Rotter dammer. Het carnavallen kreeg hij dus niet met de paplepel ingegoten. Hij heeft op latere leeftijd een inhaalslag moeten maken. Maai- dat ging hem goed af. Paul Hekking, zoals hij na de elfde van de elf de weer gewoon heet, was in Hellevoet- sluis voorzitter van de carnavalsvereni ging tot die wegens gebrek aan belang stelling werd opgeheven. .„Het batig sal do hebben we aan een goed doel ge schonken." In Noordwijkerhout, waar hij met zijn prinses Brenda sinds een jaar of twintig woont, kwam de liefde voor het oeroude feest weer helemaal los. Beiden werden dan ook lid van de Kaninefaaten waar zij zich met de orga nisatie van de Boerenbruiloft ging bezig- houden en hij de pr voor zijn rekening ging nemen. „Ja, en op een dag word je gevraagd voor dit eervolle ambt. Ik had wel een idee dat ik ooit aan de beurt zou komen, maar het blijft erg leuk. Hoe je het wendt of keert, je bent toch wel eventjes een van de notabelen in het dorp." Prins Paul heeft veel zin in de komende dagen. „Een mooie optocht, een paar schitterende feesten en heel veel plezier. Ik ben heel trots dat ik daar zo'n promi nente rol in mag spelen." Nog een geheimpje: „Ik dacht altijd dat ik het vreselijk zou vinden om in de schijnwerpers te staan. Maar, het valt ontzettend mee. Het is gewoon leuk. Dit carnaval wordt geweldig." Foto: Henk Bouwman Leidsch Dagblad Klein en H. de Wit Hfectie.hdcuz@hdc.nl ie: Jan Geert Majoor, niëlP Brandenburg nl geh Leiden, tel 071-5356356 Zocfc4,2300 AB Leiden. maP"1 de receptie zijn: !t donderdag Ir 12.30 uur lam 56415 n KUS 356 325 023-5150 567 Bob)oP Gugt tter.' B-5150 543 1677 lbor;l OTi S!S6)oo contact opnemen ;oom Boi BouSo er W p^ccep i, Jdw'li6.9< acceptgiro) Jut. ine) '216.90 a Vie Vaiin machtiging verstrekken jaar afschrijven van het 'ntvangen €0.50 korting vW.BT die per post (binnenland) worden verzonden geldt een toeslag van €0,50 aan portokosten per verschijndag. Voor zaterdagabonnementen geldt €0,60 per zaterdag. GEEN KRANT ONTVANGEN? Voor nabezorging: 0800-1711 (gratis). Mobiel: 072-5196800. ma t/m vr: 07.30-17.00 uur; za: 08.00-13.00 uur (als op zaterdag voor 12.00 uur wordt gebeld, wordt de krant dezelfde dag nabezorgd. Wie tussen 12 00 en 13.00 uur belt, ontvangt de krant op maandag.) OPZEGGEN Opzeggen van abonnementen: uitsluitend schriftelijk, uiterlijk één maand voor afloop van de abonnementsperiode, t.a.v. afdeling lezersservice, postbus 2,1800 AA Alkmaar. Voor leveringsvoorwaarden abonnementen zie www leidschdagblad.nl of KvK-nummer 37014187. AUTEURSRECHTEN Alle auteursrechten en databankrechten ten aanzien van (de inhoud van) deze uitgave worden uitdrukkelijk voorbehouden Deze rechten berusten bij HDC Uitgeverij Media BV c.q. de betreffende auteur. HDC Media BV. 2004 De publicatierechten van werken van beeldende kunstenaars aangesloten bij een CISAC-organisatie zijn geregeld met Stichting Beeldrecht te Amstelveen HDC Media BV is belast met de verwerking van gegevens van abonnees van dit dagblad. Deze gegevens kunnen tevens worden gebruikt om gerichte informatie over voordeelaanbieding en te geven, zowel door onszelf als door derden. Heeft u hier bezwaar tegen, dan kunt u dat laten weten aan HDC Media BV, Afdeling Lezersservice, postbus 2,1800 AA Alkmaar Mijn leven is niet saai. Vijf kinderen (Fré, Marc, Sam, Fleur, Olivier) in de leeftijd van 13 tot 24 jaar en mijn man (Theo) zorgen voor veel leven in de brouwerij. Vier dagen in de week ga ik naar de redactie van deze krant. Of ik trek op zoek naar nieuws en achtergrondverhalen de regio in. Een ingewikkeld bestaan? In 'Tussen pen en pan' bericht ik er wekelijks over. „Gaan jullie vandaag nog wat doen?" Het is de ge ijkte vraag van onze Ion- deren als ze ons zat zijn en ze het huis voor zich alleen willen hebben. Meestal valt hun gevoel goed samen met ons ge voel. Vanaf de grote va kantie trekken we inten sief met elkaar op. De eerste maanden op school zijn nog leuk. Hockey is volop in bewe ging en de vrienden en vriendinnen hangen nog aan hun lippen. Ze zien er goed uit, hun huid ge bronsd en geen puisten. Het verval begint zo in december. In deze feest maand houden we ech ter op wilskracht alles nog overeind. Na oud en nieuw beginnen de scheurtjes echt te komen. Vandaag is ons imperium ingestort. Bleek en uitge blust zitten we aan tafel. Drie chagrijnige kinde ren, een narrige moeder en een in zichzelf gekeer de vader. De winter duurt te lang, omdat dit ooit zo spannende sei zoen niet meer in stand wordt gehouden door sneeuw en ijs. Nergens is een dun velletje op het water van onze sloot te zien. Als je niet beter weet, denk je dat de bui tenthermometer van slag is. Over de boerenkool is geen vorst gegaan en aan een grote pan snert bij een druilerig regentje heeft niemand behoefte. In plaats daarvan eten we een witte koolschotel met gehakt, ham en kaas. De kinderen kunnen de ijzige verhalen over de prachtige schaatstochten in het polderland, over de plassen, langs molens, onder bruggen, op kluunkleden niet meer aanhoren. Zelfs het ge luid van krakend ijs is ze vreemd. Hun kennis ont lenen ze aan de winterse taferelen op de schilde rijen van de Hollandse meesters. Schaatsen ach ter de stoel. Sam herin nert zich nog de naam Zandstra op zijn eerste paar glijders en Olivier meent een echte elfste dentochtrijder te zijn ge worden als hij de kans had gehad. Fleur is niet verder gekomen dan stomme witte kunst schaatsen. Daar wil je toch niets over zeggen. Nee, op dit gebied heb ben onze kinderen geen jeugd gehad. Het seizoen is over. Hoe gaan we ver der? Wij huilen met de wolven mee en verlaten het pand. Theo wil graag met mij op de fiets een rondje HSL/A4 doen. Zijn alter natief voor schaatsen. Hij houdt van heftige bouw werken die ontstaan in het boerenland. Een paar jaar geleden toen we in een huisje op het Franse platteland van Noyen za ten, liep de hogesnel heidslijn van Frankrijk door onze achtertuin. Theo kon er geen genoeg van krijgen. Temidden van de groene weide en de vele koeien schoot de trein steeds geruisloos door het landschap. Elke keer stond hij uit de luie stoel op om te zwaaien naar de gelukkige reizi gers. Dit was een hoog staand staaltje techniek, zagen wij dat niet? En hoe heftig die trein tekeer ging, merkten we pas toen we mijn zusje gin gen halen van zo'n Frans stationnetje waar die snelle trein niet stopt. Op de voorgeschreven vijf meter afstand voelde je een gigantische luchtver plaatsing. De kinderen vonden die namaakwind prachtig. Met een fris regentje zwoeg ik door modder, zand, betonnen platen en provisorische ijzeren paden richting Hoogma- de. Het A4-tracé bij Lei derdorp vordert goed, vindt hij. De contouren van de lussen om de snelweg op en af te ko men zijn nu duidelijk zichtbaar. Hij legt mij uit hoe ik straks met de auto moet rijden. Zijn verhaal is nogal technisch. Mijn oplossing 'ik volg de bor den straks wel', doet hem pijn. Mijn blonde haren plakken tegen mijn hoofd. Ik druk mijn rode ijsmuts eroverheen. De ene bouwput na de an der volgt. We zitten nu op de hsl-route. Dat landschap herstelt zich straks prachtig. Dat zag je in Frankrijk ook. Mijn man is lyrisch. Ik vraag me af of er dan nog boe ren zijn. Zo fietsen we nog uren door. De sloten kabbelen, de meren gol ven. De zon komt er even flauwtjes door. Op de terugtocht leggen we aan in Hoogmade bij de Kromme Does. We nemen koffie. Mijn maag begint te knorren. De kaart geeft als knaller erwtensoep aan. Het is ook een aanrader van de kastelein die, als hij niet bedient, met de mannen van het dorp de week en de familieaangelegenhe den doorspreekt. Het is gezellig. In knoestige handen worden glazen bijgeschonken. Ook zij denken niet meer aan ijs. „Het is over en uit met koek en zopie", zegt een sterke landbouwer. Hij heeft de jaren nog mee gemaakt dat het café rond deze tijd bomvol zat met schaatsers. Theo ge niet. Met verveJBrtelt hij over een niem^Rnetho- de van inklinken en be schrijft een pijlerbrug in het buitenland. Ik kom langzaam uit mijn dip. Het roggebrood met spek voedt mijn hersens, de knaller mijn maag. Snert kan gewoon met regen. Ik ga mijn kinderen een nieuwe winterse jeugd bezorgen. Ik heb het niet meer over meren- of mo lentochten. De hsl en de verbrede A4 zijn prachti ge oplossingen om over het ijsloze tijdperk heen te komen. Saskia Stoelinga Reageren? s.c.m.stoelinga@hdc.nl Jeugdprins Floriant, ge flankeerd door jeugdprinses Muscari Prins Floriant, eigenlijk Dave Houwaard, is 15 jaar en zit in de tweede klas van het Wellant Colle ge. Hij wil loonwerker worden. „Ik ben jeugd prins geworden omdat ik me als Lid van de Ba- byfaaten als kandidaat had aangemeld. Er hoefde niet eens geloot te worden, want ik bleek de eni ge kandidaat te zijn. Carnaval, dat is voor mij fees ten. Gezellig feesten en lek ker met zijn al len bezig zijn. Zingen, lachen en zo. Voor mij zal het dit jaar een beetje anders zijn, want normaal drink ik wel eens een biertje. Nu mag dat niet, tenminste niet als ik het pak van de jeugdprins draag. Ik vind dat wel logisch, je hoort bij de carnavalsvereniging en dus moet je je netjes ge dragen. Dat kan ik wel opbrengen, want als jeugdprins heb je natuurlijk ook een leuke taak." Foto: Hielco Kuipers

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2005 | | pagina 13