Prins Bernhard, de fotograaf
GESPREK VAN DE DAG
Slimme vrouw heeft lange ringvinger
Gebrek aan testosteron maakt inparkeren en kaartlezen lastig
Expositie in Verzetsmuseum toont unieke beelden
Michelin verliest zelfster
Gids uit handel genomen
J r TTTG frTTTtl F FTT1 fILU -
Dappere dozen
Dat veel vrouwen moeite hebben
met kaartlezen en inparkeren,
komt omdat zij al in de baarmoe
der te weinig zijn blootgesteld aan
het mannelijke hormoon testoste
ron. Dat blijkt uit onderzoek van
Duitse wetenschappers aan de
universiteit van Giessen.
Volgens de onderzoekers zorgt
het gebrek aan testosteron ervoor
dat vrouwen minder ruimtelijk in
zicht hebben. Kaartlezen en in
parkeren zijn vaardigheden die
ruimtelijk inzicht vereisen, en die
veel wouwen volgens mannen
ontberen.
Vrouwen hebben overigens de
neiging het daar niet mee eens te
zijn.
Het onderzoek richtte zich op Te
kenvaardigheid, taalvaardigheid
en ruimtelijk inzicht bij veertig
vrijwilligers, van wie vervolgens
de hormoonspiegel werd bestu
deerd. Mannen scoorden over het
geheel genomen hoger bij de cog
nitieve tests, maar helemaal wat
betreft Tekenvaardigheid en ruim
telijk inzicht.
De wetenschappers keken ook
naar het verschil in lengte tussen
de ringvinger en de wijsvinger van
de proefpersonen. Dat wordt vol
gens hen ook bepaald door tes
tosteron.
Bij vrouwen zijn beide vingers
meestal vrijwel even lang, terwijl
mannen over het algemeen een
langere ringvinger hebben. Vrou
wen bij wie dit ook het geval was,
scoorden beter op Tekenvaardig
heid en ruimtelijk inzicht, anp
Niet zozeer de kleur haar, maar de lengte van de ringvinger zegt iets
de rekenvaardigheid en het ruimtelijk inzicht van de vrouw. Foto: Al
DAGELIJKS LEVEN
KINDEREN krijgen steeds meer
ZEGGENSCHAP in het gezin. Dat
blijkt uit een onderzoek onder ze
venhonderd ouders met kinderen in
de leeftijd van 0 tot 6 jaar in op
dracht van uitgever Sanoma. Maar
het kroost heeft het nog niet hele
maal voor het zeggen, de meeste ou
ders zoeken naar een balans tussen
hun eigen regels en de wensen van
Ide kinderen. Bijna 60 procent van
de ouders vindt dat hun kind(eren)
niets te kort mag komen. Hetzelfde
•percentage zegt dan ook meer geld
'hit te geven aan het kind dan aan
zichzelf. Dat geldt bijvoorbeeld bij
.de dagelijkse boodschappen. De
helft van de ouders houdt rekening
imet wat het kind leuk of lekker
.vindt, maar nog belangrijker is of
-het product goed en gezond is. Bij
na 80 procent let daarop.
De Amerikaanse president GEORGE
BUSH stamt af van de NORMANDI-
SCHE EDELMAN Richard de la Cla
re, ook wel bekend als Strongbow.
Dat hebben Ierse genealogen
woensdag gemeld. Strongbow leid
de.in de 12e eeuw de Normandi-
sche invasie in Ierland. Bush stamt
ook af van de Keltische koning van
de Ierse provincie Leinster, Dermot
McMurrough. Die werd na de ver
overing van Ierland door de Norman-
diërs gebrandmerkt als verrader,
waarna Strongbow zijn dochter Aoi-
fe huwde. De familie De la Clare is
volgens de genealogen een van de
oudste adellijke geslachten op het
Ierse eiland. De familie Bush was al
op de hoogte van de afstamming van
Normandische edelen, die in de
Middeleeuwen in Engeland leefden,
maar hun stamboom is nog niet eer
der zo ver onderzocht.
'OAsNU HoEFr HÊT N IET MÈ&S:\r
WEET 0E WEE Hoe LA/PT HET I?:
MENSELIJK
HOND QUINCY en KAT GARFIELD zijn tijdens de Nationale Afslankfinale in
Amstelveen uitverkozen tot afslankkampioenen van het Jaar. De dieren volgden
een afslankprogramma dat de producent voor diervoeding Hill's Pet Nutrition
jaarlijks samen met dierenartsen organiseert. Beagle Quincy van Karin den
Rooyen uit Stein (Limburg) verloor in 7,5 maand maar liefst 8,5 kilo. De hond
•woog het dubbele van dit gewicht. Europese korthaar Garfield van Sylvia
Schutte uit Zwolle verloor 3 kilo in 9 maanden, eenderde van zijn oorspronke
lijke gewicht. Volgens Hill's is de helft van de honden en katten te zwaar. De
producent vindt het opvallend dat het merendeel van de baasjes aangeeft zelf
te weinig te bewegen. Om dit gedrag aan te passen organiseert de producent
•het afslankprogramma. ,,De dieren zien er niet alleen beter uit, maar zijn ook
weer een stuk levendiger, een goed gewicht verbetert de kwaliteit van leven",
aldus juryvoorzitter Wijnand de Groot. Foto: ANP
De nieuwe Michelingids 2005 is een
paar dagen na de verschijning uit de
winkels gehaald. In de gids krijgt res
taurant Ostend Queen in Oostende
twee vorkjes en een 'Bib Gourmand'
toege'kend, terwijl de inspecteurs van
Michelin er nooit een hap hebben
gegeten. Het restaurant ging pas op 8
januari van dit jaar open. Michelin
wil met het uit de handel halen van
'de nieuwe gids voorkomen dat haar
geloofwaardigheid wordt aangetast.
Blaise Pascal
Het hart heeft redenen
die het verstand niet kent
Het gaat om in totaal 60.000 exem
plaren. Volgens de restaurantgids
staat de Ostend Queen garant voor
een 'verzorgde maaltijd tegen een re
delijke prijs'. Maar de visbrasserie
ging pas dit jaar open, op het mo
ment dat de nieuwe Michelingids al
bij de drukker lag.
De enige reden waarom het restau
rant op voorhand al een vermelding
kreeg, blijkt de betrokkenheid van
Pierre Wynants, chef-kok van het
vermaarde driesterrenrestaurant
Comme chez Soi in Brussel. Hij zou
als adviseur en bedenker van het
concept van Ostend Queen garant
staan voor de kwaliteit.
„Omdat Pierre Wynants het menu
heeft samengesteld, hebben we een
uitzondering gemaakt. Dat is een uit
zonderlijke manier van werken voor
de Michelingids", geeft Charles van
de Perre, commercieel directeur van
de Benelux-uitgaven van de Miche
lingids, toe. cpd
Let op! Voortdurend schiet deze gedachte door mijn
hoofd. Toevallig, of eigenlijk juist niet, precies van
daag. Ik weet al vanaf het moment dat ik mijn OV
aan de conducteur heb laten zien, dat mijn porte
monnee daar niet lekker zit in die overvolle tas die
daarom niet dicht kan, in die overvolle tram waar
ik grijpend naar een paal mijn stabiliteit probeer te
hervinden, terwijl de tram zich een weg slingert
door het puin en de gaten van de blootgelegde stra
ten in de opgebroken stad. In mijn hoofd vindt een
vijandelijke overname plaats door mijn overvolle
duizend-dingen-doen-lijstje op mijn bescheiden
toch-nog-veel-gedaan-trots. Wat resulteert in een
kwaadaardige uitzaaiing van een eerder nog niet
noemenswaardig humeurpobleempje.
Let op! Met m'n gedachte ergens anders en een vo
gelvrij verklaarde portemonnee onder mijn openge
slagen vleugel, heb ik het ultieme slachtofferpro
fiel... En hoewel mijn blik onrustig rust op het om
aandacht schreeuwende kleinood, weet ik zonder
op te kijken al dat er genoeg daderprofielen in de
buurt zijn. Onder andere achter mij-
Let op! Ik druk op stop en wurm me richting uit
gang... een duw; korten zwaar. Ik check en draai
me onmiddellijk om. Mijn portemonnee! Mijn por
temonnee is weg!!!!' De jongen achter mij haalt
pruilend z'n schouders op. 'Ik wil hem terug! Nu!'
Hij heeft hem niet, zegt 'ie. jij, hij, wie dan ook Ik
voel een duw en hij is weg. Nu net! Ik wil hem terug!
'Ik wil eruit", zegt hij. 'Er gaat niemand uit voor
dat ik mijn portemonnee terug heb! Als jij hem niet
hebt, dan is dat sorry, maar jij staat achter mij, dus
ik zeg het eerst tegen jou!' tetter ik. Woest ben ik.
Had dan opgelet... De stille getuigen om ons heen
kijken verontrust naar onze discussie. De deuren
gaan inmiddels weer dicht. De spanning neemt toe,
ik kan het er niet bij laten zitten. Mijn portemonnee
is nog hier, dit is mijn enige kans... 'Ik wil hem te
rug, nu!' Een moment staat alles stil, dan zegt een
vrouw rechts van hem op een stoeltje: 'Is dit hem
misschien, hij ligt hier op de grond... die is er zeker
uitgevallen dan...En daar is ie. Snuivend pak ik
hem aan, terwijl ik nog een blik werp op mijn eerste
verdachte: ja, alsof hij vanzelf uit mijn tas springt,
ik ben toch niet achterlijk!' De tram stopt en ik
spring eruit. Niet achterlijk, wel ongelofelijk dom,
opgefokt en met tien graden verhoging, bang dat de
knullen met me mee naar buiten lopen, maar ze
blijven gelukkig staan. Twee haltes verder dan ge
pland sta ik vervolgens briesend na te dampen. Zie
dend om z'n nonchalante blik en respectloze hebbe
rige handjes. Waar halen ze het lef vandaan?
Lef heb ik gelukkig ook, naast nalatige domheid. En
lef had ook een vriendinnetje van mij, toen zes'
avonds op de fiets werd lastiggevallen. In plaats van
te ontkomen, terwijl hij vervolgens treiterig voor de
neus ging fietsen, sprong ze boven op hem. Aange
zien hij dat met een uitwijkende slinger wist te ont
lopen en zelfvervolgens een sprintje trok, moest zij
de harde klap op het asfalt met een gebroken tand
en gekneusde ribben bekopen. Het bloed smaakte
net zo zoet als wraak omdat ze zich niet had laten
bang maken, teruggevochten had en hem op de
vlucht had zien slaan.
Was het lef van de vrouw, die haar tasjesdief klem
reed? Zelfverdediging, impuls, opzet, moord? Geen
idee... maar hoe dan ook voortgekomen uit de pri
mitieve woede, verontwaardigingen verrassende
vastberadenheid om de strijd aan te gaan.
Tot zover dus met de Girlpowemr. Van Dap
pere Aletta Jacobs in 1870, via Dolle Mina's
eind jaren zestig en de Dubieuze Spicegirls
in de jaren negentig, zijn we aangeland bij
Doorgedraaide Superbitchen die hun lot
als eeuwig kwetsbaar en kansarm ge
slacht niet langer aanvaarden. Mocht er
iemand zijn die zich geroepen voelt dat
standpunt aan het wankelen te brengen
en ons de niet te ontkomen oerfeiten on
der de neus te drukken, dan blijken wij
tot ongekende, bijna testosteronische
jachtpartijen in staat, waarbij we blin
delings handelen, door feministische
drift, trots en verontivaardiging gedreven.
Maar één ding zal ondanks alles nooit ver
anderen: Een vrouw zal zich altijd en
overal afvragen of de situatie veilig is, te
recht wantrouwend blijven en instinctief
weten dat ook superbitch-handelen geen
veiligheid verzekert. Vrouw zijn betekent
altijd in meer of mindere mate opletten,
alle emancipatie-golven en girlpower ten
spijt.
Prins Bernhard fotografeert een huiselijk tafereel tijdens zijn bezoek aan zijn vrouw en kinderen in Canada.
Foto: GPD/Fotoarchief Bernhard
Prinses Juliana met Beatrix aan boord van de Sumatra op weg
da, 2 juni 1940. Foto: GPD/Fotoarchief Bernhard
sloeg de prins op 12 september
1941 op vliegveld Hatfield over de
kop door een boomstronk in een
heg bij de landingsbaan-. In janu
ari 1943 reisde hij naar Canada
voor de aanstaande geboorte van"
prinses Margriet, een vlucht van
zestien uur die met een tempera
tuur van 29 graden onder nul
geen pretje was.
Op veel foto's is de prins zelf te
zien tijdens legerinspecties, rei
zen door Afrika en in het bevrijde
Nederland. Er worden in het mu
seum ook kleurenfilmpjes van
Bernhard gedraaid die na de ex
positie uiteraard weer achter slot
en grendel in het Koninklijk Huis
archief belanden. Gaat dat zien,
gaat dat zien! Het prinsesje Bea
trix is aan het touwtje springen,
Ireentje hangt aan de ringen,
Margriet ligt in de wieg en prinses
Juliana zit in badpak op het
strand. De prins zelf is aan het
schilderen, pistool schieten,
paardrijden en in een klein frag
mentje zien we hem zowaar ook
in alleen een korte broek.
Ere wie ere toekomt, Bernhard
filmde ook de oorlogsschade in
Zeeland en de aankomst van de
Duitsers voor overleg over voed-
seldroppings in Achterveld. Op
deze expositie keren tenslotte ook
Juliana en de kinderen terug uit
Canada, op het vliegveld gefilmd
door een prins die op deze expo
sitie overal zichtbaar trots zijn rol
als vader vervult.
De expositie in het Verzetsmuse
um duurt tot en met 17 april. De
openingstijden zijn van dinsdag
t/m vrijdag van 10.00 tot 17.00
uur en op zaterdag, zondag,
maandag en feestdagen van 12.00
tot 17.00 uur. cpd
Twee dagen na de Duitse invasie vertrok het prinselijk gezin naar Enge
land. De foto is genomen aan boord van de Britse torpedojager Codring-
ton. Links een bemanningslid, daarnaast de zichtbaar gespannen prinses
Juliana met Beatrix. Foto: ANP/Fotoarchief Bernhard
Prins Bernhard was een verdien
stelijk amateur-fotograaf. Dat
blijkt uit zijn privé-albums over
de Tweede Wereldoorlog, waar
van sinds woensdag een over
zicht te zien is in het Amsterdam
se Verzetsmuseum. Conservator
Martha Bakker selecteerde een
chronologisch overzicht van 150
foto's waar de prins zelf niet meer
zijn goedkeuring aan heeft kun
nen geven. De albums bevatten
ook foto's die niet door de prins
zelf zijn genomen.
De expositie begint in mei 1940
met een foto waarop koningin
Wilhelmina, prinses Juliana, haar
hartsvriendin M.A.B. Roëll - del
Court van Krimpen, dochtertje
Renée Roëll en Beatrix voor de
schuilkelder van Paleis Noordein
de in de zon zitten. De prins foto
grafeerde het eerste oorlogsjaar
ook zijn bij een bombardement
beschadigde werkkamer in Strat-
ton House, het gebouw in Lon
den waar de Nederlandse rege
ring zetelde. Nabij hangt de foto
van de flat van zijn vriend Tom,
zwaar geraakt bij een bombarde
ment in september 1940. De
prins was net op tijd uit het pand
ontkomen, meldt het bijschrift.
Over de levensloop van Bernhard
is de afgelopen maanden al zo
veel geschreven dat alleen een
enkel door de necrologieën over
geslagen detail nog verrast. Zo
