Multimiljonair in geldnood De turbulente terugtocht van Erik de Vlieger \P A weekendbijlage van leldsch Dagblad Foto: GPD/Marisa Beretta De 'ogen van de vloot' worden voorgoed gesloten De ondernemer Erik de Vlieger boekte grote successen in vastgoed, scheepsbouw en media. Alles wat de rebelse zakenman aanraakte, leek in goud te veranderen. Tot hij in de luchtvaart stapte. Schuldeisers staan op de stoep bij zijn Exel-groep, zakenpartners worden vervolgd door justitie. Fasten your seatbelts, please. De spraakmakende 44-jarige mul timiljonair kondigde deze week plotseling aan een deel van zijn vastgoedbelangen te verkopen. De mil joenen heeft hij hard nodig om de schuldeisers van zijn 'nieuwe nationale luchtvaartmaatschappij' buiten de deur te houden. De belastingdienst legde al drie keer beslag bij Exel-onderdelen. Bon den vrezen voor een doemscenario waar bij de hele luchtvaartgroep kan omvallen. De Exel Aviation Group (omzet 250 mil joen euro, ruim duizend werknemers) wordt achtervolgd door slecht nieuws: eerst bleek het door Exel opgeslokte Air Holland op drugsgeld te hebben gevlo gen, daarna werd directeur Harm Prins aangehouden op verdenking van afper sing en witwaspraktijken. In de zakenwe reld nam de nervositeit verder toe toen bleek dat accountant Deloitte is gestopt met werkzaamheden voor het bedrijven- imperium van De Vlieger, dat uit meer dan honderd BV's bestaat. Dreun na dreun incasseerde De Vlieger de laatste maanden. De Amsterdamse ondernemer meldde afgelopen week ka pot te zijn van alle kritiek. Na 27 jaar trekt hij zich terug uit de frontlinie, maar als investeerder blijft hij voorlopig nog actief in Exel en zijn IMCA-groep. Op termijn wil hij na de reddingspoging van Exel ook helemaal uit de luchtvaart stappen. „Ik kies voor mijn gezin", laat hij steeds met nadruk weten. Sluipen er hyena's rond De Vlieger? Hij spreekt tegen dat hij wordt bedreigd. Ook zou er geen sprake van zijn dat hij op een dodenlijst staat. De Vlieger suggereert wel een complot van onder meer justitie. Hij meldt dat er bij hem en zijn broer thuis eind 2003 inbraken waren, waarbij stuk ken zijn ontvreemd die in het strafdossier van Harm Prins terecht zijn gekomen. Justitie spreekt dit met klem tegen. Tegendraads Op jonge leeftijd vergaarde De Vlieger een vermogen dankzij het familiebedrijf IM- CA, de Haarlemse onderneming in indu striële naaimachines. Door slimme aan- en verkopen van machinefabrieken in Oost-Europa verdiende de ondernemer veel geld, dat hij stak in vastgoed. Want rentenieren als twintiger, daar had hij geen zin in. De IMCA-groep is opgeklom men tot vierde vastgoedmaatschappij van Nederland. Behalve in onder meer Am sterdam is IMCA ook in Haarlem actief met het kantorencomplex Oostpoort, de ontwikkeling van het voormalige EBH- terrein en plannen voor een voetbalstadi on. Tegendraads van nature, wil De Vlie ger niet graag tot de gevestigde orde be horen. Hij toont begrip voor krakers, ook al bezetten die zijn eigen panden. Een gruwelijke hekel heeft hij aan de kwalifi catie vastgoedmagnaat, want Erik is ge woon Erik. Met vrouw en kinderen woont hij middenin Amsterdam en als het even kan, springt hij op de fiets. Maar tegelij kertijd hongert De Vlieger naar erkenning door dat verfoeide establishment. Want die vreemde snuiter met die spijkerbroek, die van de naaimachinehandel in Haar lem, flikte het toch maar mooi: eigen kan toorpanden, scheepswerven, jachtha vens, tijdschriften, huis-aan-huisbladen, radio. Het blad Quote schat zijn vermogen op door Richard Mooyman 130 miljoen euro. Wat in zijn bedrijven- imperium ontbrak, was een eigen vlieg maatschappij, een jongensdroom. Maar in de vliegwereld circuleert een wrange grap: hoe word je miljonair in de lucht vaart? Door met een miljard te beginnen. Humor met op zijn minst een kem van waarheid, zo heeft De Vlieger ondervon den. De luchtvaart is een riskante, geld verslindende branche, waar door tegen slag miljoenen de deur uitvliegen. De Vlieger houdt het er zuinig op dat zijn Exel 'geen winst' maakt. De Vlieger investeert graag op het diepte punt van de markt. Het recept lijkt toe pasbaar in de luchtvaartbranche: neem een bedrijf in moeilijkheden over voor een prikkie. Dan hard aan de slag om de schulden te saneren. Het lijkt gekken werk, maar hij begint kort na de terreur aanslagen van 11 september 2001 met vluchten tussen Schiphol en het Zweedse Malmö. Zijn luchtvaartmaatschappij Fly- Metropolis is gevormd met de resten van een failliet bedrijfje in Eindhoven, Base Airlines. Maar de verliezen stapelen zich op en de toestellen worden aan de grond gezet. De Vlieger geeft ondanks deze valse start niet op. In stilte verwerft hij de noodlijdende KLM-partner Air Exel, die vliegt vanaf Maastricht en Eindhoven. Dit bedrijf wordt de kem van de Exel Aviation Group waarmee hij Nederland en een deel van de wereld wil veroveren. Impulsief Een centrale rol speelt Harm Prins, een op 19 januari 1971 geboren manager die snel opklimt tot directeur van de Exel- groep. De jonge Prins is handelaar in pie- zierboten en water- sportbenodigheden. Op zijn woonadres tweehoog in Rotter dam is zijn BV-tje Holland Marine Lei sure gevestigd. Prins ontwikkelt zich tot de rechterhand van de drukke en impulsieve De Vlieger, die de de tails van zakelijke deals graag overlaat aan zijn slimme se condant. Prins neemt een belang van vijf tien procent in Exel. De Vlieger bezit 42,5 procent, de op Bonai re wonende vastgoed handelaar Niek Sand- mann eveneens 42,5 procent. Betrokkenen omschrijven Prins als een harde onderhan delaar. Voor Exel koopt hij de ene na de andere kwakkelende onderneming op, waaronder Tulip Air, Dynamic Air en een onderhoudsbedrijf. Ook in Italië, Frank rijk, België en op de Antillen gaan toestel len vliegen onder de Exel-vlag. Mijlpaal is de inlijving van Air Holland, waarmee het bedrijf HollandExel in één klap een grote vakantievervoerder wordt. De Vlieger denkt na het faillissement van Air Holland met een schone lei - want Erik de Vlieger in Rambo-outfit. De zakenman stuurde deze afbeelding eerder zelf naar journalisten om dui delijk te maken dat hij strijdbaar blijft. Foto: GPD zonder de schuldenlast van 31 miljoen euro - te beginnen. Maar er is een lijk in de kast. Air Holland blijkt voor de overna me met drugsgeld in de lucht te zijn ge houden, volgens justitie door een crimi nele organisatie. Bij het onderzoek zijn ruim zeshonderd lolo cocaïne en een vuurwapen in beslaggenomen. Dan is er de aanhouding van Exel-voor- man Harm Prins. De vertrouweling van De Vlieger wordt vastgezet voor afper sing, valsheid in geschrifte en witwas praktijken. Opnieuw wordt De Vlieger zelf niet verdacht, maar Prins heeft volgens justitie de Exelgroep mogelijk wel ge bruikt 'als vehikel' bij witwaspraktijken. Dat is natuurlijk allemaal niet goed voor de reputatie van een bedrijf. De afpersingszaak zou te maken hebben met een conflict enkele jaren terug rond het Amsterdamse café Raffles bij het Leidseplein. De Vlieger zou Raffles samen met de later vermoorde Amsterdamse vastgoedbaron Willem Endstra hebben willen overnemen, maar deze transactie ging niet door. De Raffles-eigenaar heeft tegen Prins aangifte gedaan van afper sing. De Vlieger reageert verbolgen op de ver halen over zijn relaties met Endstra, ook wel 'bankier van de onderwereld' ge noemd. „Vreemd is dat ik een van de eer ste was die stopte met zaken doen met Willem Endstra", zo laat hij in een e-mail aan deze krant weten. „Veel grote en be kende bedrijven gingen hier gewoon mee door. Daar hoor ik weinig over. Waarom? Intuïtie De Vlieger is een harde werker die snel zaken doet, waarbij hij sterk op zijn intuï tie vertrouwt. Misschien een tikkeltje te veel zelfs. Behalve Harm Prins sluit De Vlieger in 2002 ook de Fransman Jean- Charles Corbet in zijn armen, die inmid dels ook al door (de Franse) justitie wordt vervolgd. Als topman van de in moeilijk heden verkerende vliegmaatschappij Air Lib roept Corbet zijn hulp in. De Vlieger wil vijftig procent van de aandelen. Maar deze laatste reddingspoging eindigt in een faillissement, een parlementaire enque- te én een justitieel onderzoek. Volgens de Franse pers moet Corbet voor de rechter ver schijnen wegens het verduisteren van ge meenschapsgeld en zelfverrijking. In de tijd dat de ex-piloot Air Lib bestierde, zou den er vele miljoenen van moederbedrijf Swissair (dat later fail liet ging) en de Franse staat zijn verdwenen. Aan gouden hand drukken zijn ze in Frankrijk wel gewend, maar het golden hello van ruim zeven euro- ton dat Corbet zich zelf toebedeelde na zijn komst bij Air Lib, baarde veel opzien. Volgens de Franse kranten zou hij verder twee euroton hebben 'geleend', naar eigen zeggen voor een dia mant voor zijn lieftal lige echtgenote. Dat wordt De Vlieger allemaal niet verwe ten, maar zijn optreden doet heel wat wenkbrauwen fronsen. In de parlemen taire enquête schildert bemiddelaar La- font bij Air Lib hem af als 'een barbaar' die de eisen bleef opschroeven. Volgens Lafont heeft zijn familie De Vlieger terug gefloten toen hij tientallen miljoenen in Air Lib moest steken. Daarom heeft de Nederlandse ondernemer de onderhan delingen doelbewust doen mislukken, zo verklaart Lafont. Airbus-directeur Forgeard betoogt dat De Vlieger vijftig miljoen dollar cash van Air bus wilde ontvangen als vooruitbetaling op een korting bij de bestelling van 29 toestellen. Een nogal ongebruikelijke vorm van zakendoen, zo maakt hij duide lijk. Volgens Forgeard wekte De Vlieger verder niet de indruk verstand te hebben van vliegtuigen. Airbus weigerde en Air Lib ging definitief failliet. Maar vreemd genoeg bleek De Vlieger wel in het bezit van zeven Air Lib-vliegtuigen. Corbet heeft namelijk kort daarvoor zijn in Amsterdam gevestigde coöperatie Mer- moz aan De Vlieger overgedaan, met daarin de zeven toestellen. De Franse au toriteiten laten de vliegtuigen aan de ket ting leggen en de Parijse onderzoeksrech ter Van Ruymbeke onderzoekt ook de rol van De Vlieger in het faillissement van Air Lib. Branden blusten De Vlieger meldt begin deze week dat 'er geen enkel bewijs is van iets wat incorrect is. Corbet schijnt zichzelf nogal verrijkt te hebben en de vliegtuigen zijn onder cura tele gesteld bij een bewindvoerder. Dit is een privaatrechtelijk conflict tussen mij en Corbet. Wij wachten dit af." Volgens het register van de Kamer van Koophan del is Mermoz inmiddels overgegaan naar Holland Marine Leisure, een persoonlijke BV van Harm Prins. Grote commotie ontstaat er als De Vlieger eind 2004 aankondigt DutchBird te heb ben gekocht, maar later blijkt de noodlij dende chartermaatschappij eigendom van zijn voormalige rechterhand Prins. Die zou naar verluidt maar één euro heb ben betaald voor de vliegmaatschappij, die een schuld meetorst van vijf miljoen euro. De bonden vrezen een faillisse ment. De Vlieger moet de laatste tijd bin nen Exel heel wat branden blussen. Hij besluit de vluchten van de verlieslijdende Italiaanse dochter GrandaExel te staken. Op de Antillen zijn er ook problemen. Twee plaatselijke luchtvaartmaatschap pijen willen uit de Exel-groep stappen en samenwerken met grote concurrent KLM. De eigenaar van de opstandige bedrijfjes is nota bene Niek Sandmann, grootaan deelhouder van diezelfde Exel-groep. In België marcheert het evenmin goed. De Vlieger wilde in samenwerking met BEAP, een club van ex-Sabenawerkne- mers, op Afrika gaan vliegen. Een ambiti eus plan waarvoor volgens BEAP een startkapitaal nodig is van 25 miljoen euro. Maar de vluchten zijn opgeschort. Door alle moeilijkheden is De Vlieger in de verdediging gedrongen. Hij haalt zijn weblog, waarop hij zijn ongezouten me ning geeft maar ook critici veel ruimte biedt, uit de lucht. Er is weinig over van de joviale, open zakenman. De Vlieger huurt crisiscommunicator Dig Istha (ex- KLM, ex-adviseur PvdA) in met de bedoe ling om hem af te schermen en de publi citaire schade te beperken. Het lijkt erop dat De Vlieger zich heeft verkeken op de vliegerij. De bonden ma ken zich grote zorgen over Exel. Zenuw achtig geworden door alle negatieve be richten zouden leveranciers, zoals kerosi- nemaatschappijen, contante betaling vooraf kunnen gaan eisen, zo schetst voorzitter Henri Popelier van de Vakbond voor Nederlands Cabinepersoneel een doemscenario.Als iedereen boter bij de vis wil, dan raakt de cashpositie in gevaar. Het is niet ondenkbaar dat het bedrijf dan omvalt. Gelukkig heeft De Vlieger aange kondigd Exel een financiële injectie te ge ven. Volgens mij is De Vlieger zelf brand schoon, maar hij heeft zich vergist in zijn zakelijke partners."

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2005 | | pagina 1