Een stevige reservepolitie Minze Beuving wil dat marechaussee zich weer kan redden op het slagveld Twee koninklijke uitvaarten, inhoudingen van terrorismeverdachten en dodelijke gevechten in Irak. Na een urbulent startjaar gooit Minze Beuving, e eerste bevelhebber van de Koninklijke irechaussee zonder militair verleden, de ik erin. Het trotse, traditionele militaire nrps moet moderner, minder gedienstig robuuster. „We zijn wel erg gaan lijken op de politie. We moeten ons weer kunnen redden op het slagveld." door Alex Bogers en Ferdi Schrooten Bij zijn overstap van de politie naar de Koningin Beatrix Kazerne in Den Haag had Minze Beuving nooit kunnen be vroeden dat hij al in zijn eerste jaar een dode marechaussee zou krijgen voorgeschoteld. De dood van een 29-jarige wachtmeester in augustus 2004 in Irak was een pijnlijke pri meur, een dreun van jewelste voor het hele militaire politiekorps. „In mijn veertig jaar bij de politie was ik wel wat gewend. De Molukse gijzelingen, de veldslagen met de krakers. Er zijn ook wel collega's tij dens hun werk gestorven, maar de dood van Jeroen Severs heeft enor me indruk gemaakt. Tot dan was er nog nooit een marechaussee op mis sie gesneuveld door vijandelijk vuur." Aan Beuving een twijfelachtige eer. „Dan mag je het lijk van je eerste ge sneuvelde in ontvangst nemen. On gelofelijk pijnlijk. Ik ben bij de ou ders van die jongen geweest. Heb mijn medeleven proberen te tonen. Een paar dagen later kwamen de an deren terug die in hetzelfde vuurge vecht hadden gezeten. Een hele middag heb ik met ze zitten praten." Na veertig dienstjaren bij de politie wist Beuving dat het wennen zou zijn bij zijn nieuwe club, de Konink lijke Marechaussee. Alleen het uni form van de generaal-majoor al. Waar de politie al jaren stoeit over een eigentijdser tenue, hijst Beuving zich nu alweer een jaar in militaire pakken met versierselen die bol staan van historie. Struikrovers De blanke koorden met zilveren nes- telpennen op de borst van de bevel hebber herinneren volgens de over levering aan de eerste marechaus sees. Die bonden bijna twee eeuwen geleden gevangen struikrovers vast met touwen, om ze met de pinnen aan de uiteinden vast te nagelen. Zo hadden ze de handen vrij om nieu we boeven in de kraag te grijpen. „Bij de politie hebben ze allerlei tra dities weggegooid", zegt Beuving, die daar zelfbij de grote reorganisa tie in de jaren negentig aan mee heeft geholpen. Ook de trots op het eigen bedrijf vindt Beuving typerend voor zijn mensen. „Die is nergens zo groot als hier.Beuving herinnert zich een oude marechaussee. „Na - het overlijden van prins Bernhard wilde hij per se in vol ornaat naast de baar de wacht houden." Prachtig, maar toch mag een deel van de oude marechausseecultuur van de generaal majoor wel over boord. „Dat serviele naar de bazen, dat wachten op orders van bovenaf, dat mag wel wat minder. Onze men sen moeten leren meer zelf het heft in handen te nemen. Ze moeten meedenken, ondernemerschap to nen." Een goed voorbeeld daarvan vindt de bevelhebber de twee marechaus sees die in juli twee verdachte mos lims in Den Haag aanhielden. Vanuit een rijdende auto zouden ze 'doel witten' hebben gefilmd voor aansla gen. Ondanks hun vrijlating wegens gebrek aan bewijs is Beuving trots op de aanhouding. „Voor hetzelfde geld rol je een netwerk op." Pepperspray Het achterstallig onderhoud bij de Koninklijke Marechaussse zit niet al leen in de hoofden, maar ook in veel gebouwen en materieel. „Veel van onze voertuigen zijn nou niet de modernste. We hebben wagens met 300.000 kilometer op de teller", zegt de man die bij het landelijke politie korps KLPD gewend was voorop te lopen. „Bij de politie zie je dat niet. Daar zijn de auto's tegenwoordig boven dien standaard uitgerust met gsm, mobilofoon en portofoon. Bij ons krijgen mensen te horen dat een mobilofoon wel volstaat. Dat kan anno 2005 echt niet meer. We heb ben zelfs nog geen pepperspray, ter wijl elke agent op straat daar al lang ZATERDAG 8 JANUARI 2005 mee rondloopt" Beuving belooft een inhaalslag, en niet alleen door modernere wagens. Bij de grensbewaking moet de mare chaussee een enorme high-tech-slag gaat maken. Ten koste van de priva cy van reizigers. Zoals camera's bij alle grensovergangen, die kentekens van gezochte personen automatisch melden. „Waarom niet?" zegt Beuving, die de grenzen van Nederland vanuit regie kamers zou willen kunnen volgen. „Er loopt al een proef op de Al6 bij grensovergang Hazeldonk." Ook voelt de bevelhebber er wel voor om op de burgerluchthavens van alle reizigers vingerafdrukken af te ne men. „Dan zien we zo of daar nog onbekende daders tussen zitten van wie we alleen de vingerafdruk heb ben." Onderzoeksinstituut TNO werkt nu, mede voor de marechaussee, aan camera's die zelfstandig alarm slaan bij verdachte bewegingen. Beuving: „Dan weet je zo als iemand op Schiphol verdacht tegen de stroom inloopt, of zich plots uit een groep reizigers losmaakt." Terrorisme Big Brother ten top, ja, realiseert Beuving zich. „Maar de veiligheids situatie is de afgelopen jaren snel veranderd. Terrorisme en georgani seerde misdaad profiteren van onze open samenlevingen. Het kan niet zo zijn dat iedereen hier maar in en uit kan. We moeten op onze hoede zijn." De aloude militaristische signatuur van de marechaussee is juist in dit tijdperk weer een meerwaarde, meent de generaal-majoor. „Re giokorpsen van de politie kunnen in een crisissituatie belanden in lokale belangenafwegingen. Wij denken nationaal, twijfelen niet zoals de re giopolitie in Rotterdam moet doen tussen het belang van de Rotterdam mers en het bovenregionale." De marechaussee beveiligt niet voor niks Schiphol, benadrukt Beuving. „Met 1700 man daar zijn we groter dan menig regiokorps van de poli tie." Pure noodzaak, meent de be velhebber. „Schiphol is het grootste terroristische soft-target van Neder land." Een geweldig kwetsbaar doel wit, vooral omdat de boel door moet blijven draaien. „Ik kan er de veiligste luchthaven van maken, geloof me, maar dan is het niet meer een van de grootste. Dan moet je alles en iedereen overal controleren en dan schaad je het economisch belang. Als je standaard uren moet wachten op bagage- checks en paspoortcontroles, is het met de reislust gauw gedaan. Dat willen we met zijn allen niet." Super strikte controles zijn onder omstandigheden zeker goed te ver dedigen, meent Beuving, en niet al leen bij een grote terroristische drei ging. De bevelhebber staat helemaal achter de honderd procentscontro les op Schiphol tegen bolletjesslik kers. „Ik ben net nog op Curagao ge weest. We hebben die kraan gewoon dichtgedraaid." De dnigs hebben andere wegen ge vonden, weet Beuving ook wel. „De prijs van coke is nog steeds niet om hoog gegaan. En de Fransen hebben al geklaagd dat zij door onze contro les meer drugs binnenkrijgen." Hij moet wel even slikken van de gevol gen voor Curasao zelf: duizend roof overvallen in 2004, vijftig moorden. „Dat kan voor ons geen reden zijn om de drugs uit Zuid-Amerika niet aan te pakken." Stevige reserve De bevelhebber presenteert zijn korps graag als de stevige reserve voor als de politie het niet meer trekt. Dat de marechaussee met 6500 manschappen maar een tiende heeft van het personeel van de politie, doet daar niks aan af. „We zijn de re serve van de politie voor de zwaar dere vormen van geweld. Laat de politie bij een aanslag maar de wijk in gaan, de voelhorens uitsteken, de boel tot bedaren brengen. Daar is de politie goed in." Het militaire politiekorps schaalt dan wel een tandje op. „Als de poli tie terug moet trekken, kunnen wij blijven totdat het leger moet worden ingezet." Beuving noemt de inzet van blauwe pantserwagens bij een dreigende aanslag op de Amerikaan se ambassade en een grote actie op het Maastrichtse woonwagenkamp Vinkenslag. Specialisten van de marechaussee doen kennelijk zo goed hun werk dat de politie ze maar wat graag weg kaapt. Persoonsbeveiligers van de Brigade Speciale Beveiligingsop drachten (BSB), die collega's bij de politie tijdelijk hebben bijgestaan, kunnen zo een vast contract tekenen bij diezelfde politie. Dat gebeurt terwijl de tachtig man tellende divisie persoonsbeveiliging van de marechaussee, die onder meer hoge militairen in binnen- en buitenland escorteert, juist dringend met 35 mensen moet worden uitge breid. „Tegen die zuigkracht is het moeilijk opboksen. Wij kunnen fi nancieel nooit bieden wat de politie biedt." Kwaliteiten Beuving wil de strijd aangaan door weer als vanouds te investeren in militaire kwaliteiten. Van die nood zaak raakte hij nog meer doordron gen bij een bezoek aan Irak, kort na dat sergeant Dave Steensma daar vorig jaar mei omkwam bij een gra- naataanval. „Ik hoorde van mijn mensen dat ze zich er niet veilig voelden. Dat er eigenlijk te weinig aandacht in de opleiding was voor het omgaan met dit soort dreigin gen." Vandaar ook het plan om een min of meer vaste eenheid te formeren, specifiek voor uitzendingen van ma rechaussees naar het buitenland. Mensen die hierbij geplaatst wor den, kunnen in een periode van vier jaar worden uitgezonden. Tot die tijd worden marechaussees niet zo maar uitgezonden, maar worden ze eerst een tijd toegevoegd aan een militaire eenheid om samen te trai nen. De generaal-majoor zucht eens. „We zijn de afgelopen jaren heel erg sterk in de politietaak gaan zitten. Als je af en toe uitgezonden wordt, kun je te genwoordig belanden in levensge vaarlijke, asymetrische oorlogen als in Irak. De aanval kan altijd van overal komen. Dan moet je je dus op het slagveld kunnen redden. Dat verleer je als je de vijf jaar ervoor al leen maar op Schiphol hebt geze ten." Minze Beuving, de nieuwe baas van de Koninklijke Marechaussee kende een roerig eerste jaar met twee koninklijke uitvaarten, aanhouding van terrorismeverdachten en de beveiliging op Schiphol. Foto: GPD/Harmen de Jong en archieffoto's ANP en United Photos de Boer

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2005 | | pagina 5