REGIO Stevensbloem moet weer mooi worden 'Met een beugel eet je geen asperges navraag tij kunnen het beste via da&En °°k na 'iziek geld binnenhalen tussen pen en pan ia gisteren waarschijnlijk niet veel Nederlanders meer die de be- van giro 555 niet kennen. De zeebeving in Azië is en blijft het i gesprek van de de grote televi sieactie zijn er nog steeds in- ^gen voor de slachtoffers. Zoals morgen in het Muziekhuis in waar de recette van een muzikale dag geheel naar genoemd gi- ner wordt overgemaakt. Elke actie voor de slachtoffers van deze ifamp is zinvol, vindt °HaY, coördinator van jiekhuis. vrijdag 7 januari 2005 ^at nog wel zin, zo'n in het Muziekhuis? tfste mensen zullen Memonnee toch al erokken hebben? efk zeker dat deze ac- ^eeft. Iedere euro is ,t|. Zelfs met een euro nil wat worden ge- Azië. Alles is daar veel goedkoper dan hier. Bovendien vragen ajezoekers niet om geld te storten. Ze betalen gewoon toegang ;eld is dit keer niet voor ons zelf." 01 lan precies de bedoeling hoe steekt jullie actie in elkaar? I envoudig. Het Inbeatween Festival stond al een tijdje ge vlet overdag workshops voor muzikanten en 's avonds ver- ide bands en dj's. We hadden al een tijdje nagedacht, hoe wij a,iden bijdragen voor het goede doel. We zijn niet draagkrach- »eg om een enorme storting te doen. Het leek ons daarom een ee om de deuropbrengst op giro 555 te storten. Daar hoefden lang over te praten, het was een kort gesprek." cpit het toch dat muzikanten vaak heel actief zijn als het om Ibeien gaat? k dat ieder mens doet wat hij kan doen. Een grote muzikant 1 het best muziek maken. Hij weet dan dat er veel geld bin- lt. Via entreekaartjes, cd's en dvd's die er van dat concert 5gemaakt. Dat is een vrij makkelijke manier om geld binnen 1, maar dat bedoel ik niet negatief. Voor het Muziekhuis ligt 5 iurlijk anders, wij zijn niet groot. Maar ook wij kunnen het muziek geld binnenhalen voor het goede doel. En nou maar cf|at er veel bezoekers op af komen." Werman Joustra publiciteitsfoto qUIT de archieven up55, Vrijdag 7 Januari - Dertig bij de laatste amnestie door de Sovjet-Unie vrij gela- gren, die daarop naar West-Duitsland zijn gevlucht, komen, "pïield, morgen voor een veertiendaags bezoek naar Leiden. Zij be twee weken bij Leidse pleegouders worden ondergebracht. ;al van deze jongeren, voor het merendeel studenten, is door 'Duitse regering in staat gesteld om te studeren. Teneinde een krijgen van het leven der Westerse wereld is dit beozek, dat is id door de Nederlandse Vereniging van Ex-politieke gevange ne bezettingstijd in nauwe samenwerking met het Nationaal er bestrijding van het concentratiekampensysteem, georgani- bt gezelschap, dat morgen tegen de avond in onze stad wordt zal worden ontvangen in het 'Schuttershof.' Nadat de Zon- familiekring is doorgebracht, wacht de jongeren in de ko- «ee weken een afwisselend programma, met o.a. bezoeken 'u/ijk, Noordwijk, het parlementsgebouw in Den Haag, Schiphol p ïrdam. In Leiden houdt men excursies naar de Hortus, de mu- universiteit. 980, maandag 7 januari •- De Leidse gehandicapte atleet Andre Moedig is zaterdag- derscheiden met de jaarorde van de carnavalsvereniging De meen. De rolstoelatleet kreeg de onderscheiding voor de vele '"Js die de Nederlandse sprintkampioen op de 100 en 200 me egelopen jaren heeft verricht op sportgebied. 1 mhief Leidsch Dagblad i. n 10 I deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen na i ml 2,50 (afdruk van 13 bij 18 in zwart wit) over te maken op gironummer u Lv. HDC Media b.v., Postbus 2,1800 AA Alkmaar, onder vermelding van agblad, ANNO d.d.(datum van plaatsing) of door contante betaling aan Kj van het Leidsch Dagblad, Rooseveltstraat 82 te Leiden. U krijgt de foto pan binnen drie weken thuisgestuurd. H COLOFON tctie: T Klein en H de Wit ail: directie.hdcuz@hdc.nl ^iredactie: Jan Geert Majoor, an 'Adriaan Brandenburg M tnail: redactie ld@hdc.nl uisj *OOR s ^at 82. Leiden, tel. 071-5 356 356 jv bstbus 54,2300 AB Leiden, tijden van de receptie zijn: ten met donderdag 6.30 uur ren >8.30 -12.30 uur Pi ob>7HJS64'S uPx°7i-5 356 325 •M- ten - Leidsch Dagblad iten fax 023-515° 567 „JvERKOOP Jm.b.t- 1 I813661 1 Sloed: 023-5 '5° 543 fl.J.fs-68i 3677 illhandel: 071-5 356 300 er (jaus kunnen contact opnemen e-vT36 8!P Gratis) ,M(5196800 1 e.^TEN ipp^aling (acceptgiro) der l'lleen aut 'nc* p/j €216.90 jaai t ons een machtiging verstrekken tiatisch afschrijven van het fsgeld ontvangen €0,50 korting I PER POST menten die per post (binnenland) worden verzonden geldt een toeslag van €0.50 aan portokosten per verschijndag Voor zaterdagabonnementen geldt €0.60 per zaterdag GEEN KRANT ONTVANGEN? Voor nabezorging: 0800-1711 (gratis). Mobiel: 072 - 5196800. ma t/m vr: 07 30-17.00 uur; za: 08 00-13.00 uur (als op zaterdag voor 12.00 uur wordt gebeld, wordt de krant dezelfde dag nabezorgd. Wie tussen 12 00 en 13 00 uur belt, ontvangt de krant op maandag OPZEGGEN Opzeggen van abonnementen: uitsluitend schriftelijk, uiterlijk één maand voor afloop van de abonnementsperiode, ta.v. afdeling lezersservice, postbus 2,1800 AA Alkmaar.Voor leveringsvoorwaarden abonnementen zie www.leldschdagblad.nl of KvK-nummer 37014187. AUTEURSRECHTEN Alle auteursrechten en databankrechten ten aanzien van (de inhoud van) deze uitgave worden uitdrukkelijk voorbehouden. Deze rechten berusten bij HDC Uitgeverij Media BV c.q. de betreffende auteur. HDC Media BV. 2004 De publicatierechten van werken van beeldende kunstenaars aangesloten bij een CISAC-organisatie zijn geregeld met Stichting Beeldrecht te Amstelveen. HDC Media BV is belast met de verwerking van gegevens van abonnees van dit dagblad. Deze gegevens kunnen tevens worden gebruikt om gerichte informatie over voordeelaanbieding en te geven, zowel door onszelf als door derden. Heeft u hier bezwaar tegen, dan kunt u dat laten weten aan HDC Media BV, Afdeling Lezersservice, postbus 2,1800 AA Alkmaar Ondernemers in winkelcentrum De Stevensbloem kijken met een menge ling van jaloezie en angst naar de re novatie van de Luifelbaan in Leiden- Zuidwest. In verval is de Stevens bloem nog niet, maar de komst van een compleet en aantrekkelijk winkel centrum op een steenworp afstand van de Leidse Stevenshof kan grote schade doen, denkt voorzitter Nick Westerbeek van de winkeliersvereni ging. Met een lik verf, hoe nodig ook, is het winkelcentrum er niet. Ook de Stevensbloem moet vernieuwen, met als uitgangspunt: 'lekker betaalbaar voor het hele gezin'. De Stevenshof is een wijk van gezin nen. Bijna de helft van alle huishou dens bestaat uit een ouderpaar met één, twee of meer kinderen. Eender de deel van de inwoners is jonger dan negentien jaar, het hoogste per centage van alle Leidse wijken. Bij een gemiddeld gezin in de Stevens hof komt jaarlijks 28.800 euro bin nen. Daarmee ligt het huishoudin- komen 4000 euro boven het Leidse gemiddelde. De Stevenshof is over weldigend autochtoon: 86 procent van de 12.655 inwoners zijn Leide- naars van oudsher. De Stevenshof- bewoners werken vooral in de Haar lemmermeer (Schiphol), Aalsmeer, Den Haag of Rotterdam. De belang rijkste Leidse werkgever is het LUMC. Uit deze schets blijkt al meteen wel ke winkels aan een behoefte vol doen. De bakker, de kapper, de twee supermarkten, de twee drogisterijen en de fietsenwinkel hebben altijd klanten. Vrijetijdskleding, mits scherp ge prijsd, hoort erbij, weet Leiderdor per Nick Westerbeek van kleding zaak Panic Fashion. De winkelom- zetten lopen in de pas met de lande lijke economie. Landelijk zakten de detailhandelverkopen in 2004 5 pro cent in ten opzichte van het jaar er voor. Westerbeek denkt dat dit ook voor Panic Fashion opgaat. Bedrijfs leider Patrick van der Laar van Van Hulst Fietsen heeft de boeken over 2004 al opgemaakt en constateert dat hij 7 procent minder omzet had dan het jaar ervoor. Beide zeggen heel tevreden te zijn als zij in 2005 gelijk draaien aan vorig jaar. „Het zal zeker niet beter gaan", denkt Van der Laar. Vijf jaar geleden, tijdens de hoog conjunctuur, was het allemaal iets gemakkelijker. Weliswaar hadden de winkels niet meer personeel dan nu, maar de inkomsten waren rianter. „Je verkocht een broek en dan zei de klant: 'doe maar twee keer'. Nu ko pen ze veel gerichter", aldus Wester beek. Een wandeling door het winkelcen trum stemt niet vrolijk. De ruiten van een glazen windscherm aan de parkzijde zitten vol sterren. Hier en daar mist een ruit. De witgèverfde puien zijn overdekt met een zweem van roest. Er hangt een sfeer van stagnatie en van ücht verval. De loop is er duidelijk uit. De supermarkten van Albert Heijn en Digros, die ei genlijk bedoeld zijn als publiekstrek kers, zuigen alle klandizie naar zich toe. Als de klanten hun winkelwagen vol hebben, laden ze hun auto in en gaan naar huis. Uitbaatster Esther van Aken van schoonheidssalon an nex fitnesscentrum Slender You Co- resdé wil 'heel eerlijk' wel erkennen dat zij de Stevensbloem 'geen aan trekkelijk winkelcentrum' vindt. Voorzitter Westerbeek van de winke liersvereniging vindt ook dat het winkelcentrum op het randje balan ceert. De eigenaar moet nu ingrij pen, anders dreigt achterstallig on derhoud. „Het is niet meer mooi. En als het niet mooi is, zijn de mensen er niet zuinig op. Het trekt criminali teit en vandalisme aan." Er moeten zaken bij komen, vindt Westerbeek. Een verswinkel met zui vel en noten, een groenteboer, een schoenenzaak, een telefoon- en computerwinkel, misschien een sla ger met fijne vleeswaren. Ook voor een sportwinkel is, met zoveel jonge bewoners, beslist klandizie, meent hij. Er moet een jongerencentrum komen, 'want voor de jeugd is hier niets te doen'. Bovenal moet de Ste vensbloem een lunchroom krijgen of een café, met een terrasje aan de parkzijde. Dan gaat het winkelcen trum weer leven. Maar de marges zijn smal. De Ste vensbloem is opgezet als een buurt winkelcentrum en het is de vraag of er publiek is voor meer dan de 29 winkels die er nu zijn. Van de andere kant trekt de Stevensbloem ook za ken die daar eigenlijk niet thuisho ren, maar die profiteren van de na bijheid van de A44 en de redelijke parkeergelegenheid. Slender You Coresdé is er een voorbeeld van. Na een grote verbouwing en uitbreiding vorig jaar trekt de zaak klanten uit de hele regio tussen Wassenaar en Sas- senheim. Van Aken verklaart het succes uit de aanwezigheid van fit nessapparaten die elders niet te vin den zijn, zoals de modernste power- plates, afslankapparaten en de 'breedste zonnebank van het land'. „Daar komen niet alleen Stevenshof- bewoners op af." Westerbeek heeft een heldere visie op wat wel kan en wat niet. „Een Hema of een Xenos redt het niet, la ten we daar duidelijk over zijn. Luxe winkels, een juwelier bijvoorbeeld, moeten zich hier ook niet vestigen. Ik denk meer aan zaken die kwaliteit en service bieden tegen een redelijke prijs, zoals een groenteboer die nét een beter product heeft dan de su permarkt. Lekker betaalbaar voor het hele gezin, dat moet het uit gangspunt zijn." Het roer moet hoe dan ook om, daar zijn alle winkeliers het over eens. Hemelsbreed ligt de Stevensbloem op twee kilometer afstand van de Luifelbaan in Leiden-Zuidwest. Dit winkelcentrum krijgt na de verbou wing nadrukkelijk een functie voor de hele zuidkant van Leiden. Als de vernieuwde Luifelbaan een succes wordt, kan de Stevensbloem daaron der lijden, is de vrees. De winkeliers praten met de ge meente en met de eigenaar van het complex over een facelift. Zo zouden de bloemenkiosk en de zaak waarin tot voor kort sportzaak De Zwarte Wolf zat, gesloopt moeten worden voor een uitnocÜgender entree. „Weinig mensen weten het, maar de Stevensbloem is verkeerd om ge bouwd", zegt fietsenhandelaar Van der Laar. „De hoofdingang zit aan het park, maar daar komt nooit ie mand. De mensen komen binnen aan de achterzijde. Daar moeten we iets aan doen.'' Op de plaats van de twee gesloopte panden moet een pleintje komen en ruimte voor twee dagwinkels met versproducten. Dat moet sfeer in het centrum brengen. De ondernemers zijn optimistisch, maar ook geërgerd over het trage tempo waarin alles verloopt. „We praten maar en praten maar", klaagt Esther van Aken. „In de vier jaar dat ik hier zit, is er niets gebeurd." Wilfred Simons Mijn leven is niet saai. Vijf kinderen (Fré, Marc, Sam, Fleur, Olivier) in de leeftijd van 13 tot 24 jaar en mijn man (Theo) zorgen voor veel leven in de brouwerij. Vier dagen in de week ga ik naar de redactie van deze krant. Of ik trek op zoek naar nieuws en achtergrond verhalen de regio in. Een ingewikkeld bestaan? In Tus sen pen en pan' bericht ik er wekelijks over. „Denk jij dat Paul Mc Cartney een beugel heeft gehad?" Nog voordat ik heb kunnen antwoorden, zegt Olivier al: „Nee na tuurlijk niet, er waren in die tijd nog helemaal geen beugels. Ziet zijn gebit er verschrikkelijk uit? Nee. Je moet deze fo to zien. Hij lacht prach tig" Olivier heeft een afspraak bij de orthodontist. Hij moet beslissen of zijn tanden gedurende an derhalf jaar veranderen in een ijzeren vesting. Hij wil dat niet, want welke gitarist die ook nog zingt laat zich in zijn glorietijd zo'n hekwerk aansme ren? „Ik hoef geen film ster te worden, maar een popster." Na de wetenschappelijke uitleg van de orthodon tist dat het allemaal niet zo erg met zijn gebit is gesteld, maar dat een beugel nü veel ellende in de toekomst kan voorko men, maakt geen indruk op Olivier. De orthodon tist stelt hem gerust. Zijn afwijking kan ook nog la ter worden behandeld. „Maar", voegt hij er aan toe, „ik zou het leuk vin den als ik straks kan zeg gen dat ik een beroemd heid heb behandeld." Het is even stil. Onze zoon vraagt uitstel: 24 uur bedenktijd. Hij blikt of bloost hiet. Vandaag laat hij het weten. „Ik zeg nog dat zijn hoektanden beter worden van een beugel." Hij houdt zijn oren dicht. Thuis pakt hij onmiddellijk de gitaar. Hij speelt en zingt Yester day. Zittend op de leu ning van de bank gooit hij er al zijn emotie in. Hij lacht na afloop prachtig. Als hij alweer buiten op zijn skateboard staat - ik houd mijn hart vast voor zijn tanden - vibreren mijn trommelvliezen op een vriendelijke manier na. Dat was de avond te voren nog anders. Een afspraak met mijn vrien dennetwerk in de tot Brasserie verbouwde boerderij in de Hout kamp in Leiderdorp le verde twee overspannen oren op. Niet van de ge sprekken, maar van de muziek die alles over stemde. Het rustieke pand heeft van binnen een moderne metamor fose ondergaan. Daar is niets mis mee, alleen de strakke aankleding in de grote ruimte zorgt voor veel nagalm. Het maakt niet uit of je op de bank bij de haard zit of aan een tafel. De vorken, messen en borden hoor je in de keuken kletteren, de stemmen van de aan wezigen schallen en de hard afgestelde lounge- muziek komt daar nog eens heftig overheen. De overigens aardige vrouwelijke ober noemt het loungemuziek. Wij krijgen er absoluut geen ontspannen gevoel bij. Zij moet zelf ook een beetje lachen op het mo ment dat ze het zegt en herhaalt. Ze maakt excu ses voor de lampen bo ven ons hoofd die allerlei spetterende discokleuren uitstralen. Daar hebben wij echter helemaal geen last van, laten wij blij we ten. „Zo oud zijn we nu ook weer niet", roepen we in koor. Tegen elven in de regen horen we niets meer. Doodse stilte in het park. De decibellen hebben ons gehoor behoorlijk aangetast. We gaan over in gebarentaal, met een armzwaai nemen we af scheid van elkaar. De volgende dag hoor ik gelukkig weer goed hoe boos Gerda Noordam van de aspergekwekerij in Woubrugge is. Zij mag in haar leuke verkoop huisje op de dijk in mei en juni geen hammetjes meer bij de asperges ver kopen. Ook de eenvoudi ge witte wijn en de sau zen mag ze niet meer la ten zien. Te commercieel allemaal. „Eieren mag nog net, omdat we zelf kippen houden", zegt ze droevig. „Ik begrijp het niet. De klanten komen allemaal uit de regio. De hammetjes van de var kens ook. De lokale wijn boer vindt het leuk om hier een flesje neer te zet ten. Alles vloeit terug naar de buurt. Zelfs het toerisme pikt hierdoor een graantje mee. Waar gaat het over?" Op hun familieboerderij wordt hard gewerkt om het hoofd boven water te houden. Met hun witte goud hebben ze vijf jaar geleden Woubrugge op de kaart gezet. Asperges telen op veenland werd eigenlijk voor onmogelijk gehouden, daarom wer den ze tot ver in Limburg geprezen. Vader en zoon vanwege de kwaliteit van de asperges. De vrouwen kregen een pluim vanwe ge hun creatieve ver koopacties. Gerda be dacht met haar dochter de leukste recepten, spoorde de klanten aan om eens iets uit te probe ren, hield schilcurussen en haalde een topkok binnen om te laten zien wat er allemaal met as perges mogelijk is. In juni, precies op het feest van Sint Jan, wordt de tent weer gesloten. De familie gaat dan verder met de uien. En juist die uien leveren vandaag de dag niets op. Toch laat Gerda Noordam zich niet ontmoedigen. „Ik wil ze niet laten wegrotten in de schuur. Zonde. De mensen mogen de uien gratis loeien halen. Ik zet ze in mijn huisje in balen van 5,10 en 20 ki lo. Ik doe er ook weer leuke recepten bij. Alleen voor de verpakking vraag ik een vergoeding." Ik ga vandaag kijken. Op de fiets langs de dijk zo mooi, zo intens landelijk. Boeren moet je koeste ren. Voor je het weet staat er een Brasserie en is het over met het plat teland. Dan heb ik niet alleen problemen met mijn oren, maar ook met mijn ogen. Mijn eigen wijze zoon denkt nog steeds op zijn eigen wij ze: „Wist je dat asperges blijven hangen achter de beugel?" Saskia Stoelinga Reageren? s.c.m.stoelinga@>hdc.nl Winkelcentrum Stevensbloem in Leiden 'is niet meer mooi', vinden de ondernemers. Een lunchroom, café en een jongerencentrum moeten de loop er weer in brengen. Foto: Hielco Kuipers

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2005 | | pagina 15