REGIO
Naar Melbourne voor die ene medaille
5Extra vraag naar
nicotinepleisters
Voorhouter Eric Brugman en broer Martin tennissen mee op Deaflympics
20 Miljoen
NAVRAAG
Stoppen met roken en afvallen, de bekendste goede voornemens voor
het nieuwe jaar. Ook dit jaar willen veel Nederlanders stoppen met hun
slechte gewoonte
of een paar pond
jes verliezen. SU
ZANNE VAN LEEU
WEN, bedrijfsleid
ster van drogisterij
Etos Luifelbaan in Leiden, ziet deze voornemens terug in de schappen
van haar winkel.
dinsdag 4januari 2005
Worden in deze periode van het jaar nu veel meer afslankproducten
en nicotinepleisters verkocht?
„Ja natuurlijk. In de week voor oud en nieuw worden elk jaar veertig
procent meer afslankproducten verkocht. Het populairst zijn de Slim-
fast blikjes en repen. Op een
goede tweede plaats komen
de producten van Modifast.
Ook naar nicotinepleisters is
extra veel vraag, ongeveer
vijftig tot zestig procent meer.
Vooral de Niquitin-pleisters
doen het goed. Of dat door de
reclamecampagne komt,
weet ik niet. Deze pleisters
zijn altijd al het populairst."
Ziet u ook rokers terugko
men die het vorig jaar niet
hebben volgehouden?
„Vorig jaar ging het al heel
hard en zijn er echt veel men
sen gestopt met roken. Ik
denk dat er nu gewoon veel
nieuwe mensen gaan stop
pen. Er is sinds vorige week ook heel veel vraag naar het gratis pakket
van Stivoro, de organisatie voor voorlichting over de gezondheidsrisi
co's van roken. In de doos zitten een videoband en een boekje die als
hulpmiddel bij het stoppen dienen. De gratis pakketten zijn ondanks
de grote vraag nog steeds op voorraad."
Wanneer verkoopt u de minste 'goede voornemensproducten'?
„Dat is eigenlijk in de feestmaand december, niemand gaat natuurlijk
lijnen of stoppen met roken tijdens de feestdagen. De nicotinepleis
ters worden eigenlijk het hele jaar door wel goed verkocht, maar de
piek zit toch vooral in januari. In de week na kerst begint het, zodat de
mensen de pleisters al in huis hebben voor 1 januari. De afslankpro
ducten hebben, behalve in deze tijd van het jaar, ook nog een piek in
de zomer. Dan wil iedereen weer in bikini."
tekst: Dafne Dubois
foto: Mark Lamers
UIT DE ARCHIEVEN
ANNO 1955, Dinsdag 4 Januari
LEIDEN - Onder grote belangstelling is hedenmorgen de eerste Bloem-
lusttentoonstellingte Lisse geopend door de onder-directeur van de
K.L.M., de heer J.J. van Balkom, die de directeur, ir. I. Aler verving. Aan
deze schitterende bloemententoonstelling is een mechanisatie-tentoon-
stelling verbonden, waar talrijke firma's, die op de een of andere manier
relaties hebben met het bloembollenbedrijf hun stands hebben ingericht.
Er zijn naar schatting 25.000 bloemen te zien op de tentoonstelling.
De heer Van Balkom gaf enkele interessante cijfers over de groei van het
bloembollenbedrijf en met name van de export. In 1926 werd 33 millioen
kilo geëxporteerd voor een waarde van 39 millioen gulden; tien jaar later
werd er 12 millioen kilo meer uitgevoerd, doch de waarde daarvan was 18
millioen gulden minder. Na de oorlog daalde de export tot 30 millioen ki
lo, doch de waarde steeg belangrijk, namelijk tot 56 millioen gulden. Dit
jaar zijn alle records gebroken, want reeds op 10 December jongstleden
was 55 millioen kilo uitgevoerd voor een waarde van niet minder dan 169
millioen gulden.
ANNO 1980, vrijdag 4 januari
WARMOND - Enkele Warmondse sportlieden, waarvan enkele zelfs zul
len aantreden op de aankomende Olympische Spelen, kregen gisteren de
eerste herinneringstegels van de gemeente Warmond uitgereikt. Op de
tegels, in de kleuren geel-wit en blauw, staat het gemeentewapen.
Foto: archief Leidsch Dagblad
Foto's in deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen na
plaatsing 2,50 (afdruk van 13 bii 18 in zwart wit) over te maken op gironummer
8406 t.n.v. HDC Media b.v., Postbus 2, 1800 AA Alkmaar, onder vermelding van
Leidsch Dagblad, ANNO «Ld(datum van plaatsing) of door contante betaling aan
de balie van het Leidsch Dagblad, Rooseveltstraat 82 te Leiden. U krijgt de foto
binnen drie weken thuisgestuurd.
COLOFON
Leidsch Dagblad
Directie: T.E. Klein en H de Wit
E-mail: directie.hdcuz€>hdcnl
Hoofdredactie: Jan Geert Majoor.
Adriaan Brandenburg
E-mail: redactie.ldfhdcnl
HOOFDKANTOOR
Rooseveltstraat 82, Leiden, tel. 071-5 356 356
Postadres: Postbus 54,2300 AB Leiden.
De openingstijden van de receptie zijn:
Maandag tot en met donderdag
van 08 30 -16.30 uur
Vrijdag van 08 30 -12.30 uur
Redactie fax 071-5 356 415
Advertentie fax 071-5 356 325
Familieberichten fax 023-5 '5° S<>7
ADVERTENTIEVERKOOP
Advertenties m.b.t.
Auto's: 072-6813661
Onroerend goed: 023-5150 543
Personeel: 075-6813677
Overige detailhandel: 071-5 356 300
Reclamebureaus kunnen contact opnemen
met: 075-6813636
LEZERSSERVICE
0800 -1711 (gratis)
Mobiel: 072 - 5196800
ABONNEMENTEN
Bij vooruitbetaling (acceptgi.
p/m €20,20 (alleen aut. ine
p/kw €56,70 p/j €216,90
Abonnees die ons een macni-'iig verstrekken
tot het automatisch afschrijv p v m het
abonnementsgeld ontvangt". €0.50 korting
per betaling.
VERZENDING PER POST
Voor abonnementen die per post (binnenland)
n €0,50
worden verzonden geldt een toeslag v;
aan portokosten per verschijndag
Voor zaterdagabonnementen geldt €0,60 per
zaterdag.
GEEN KRANT ONTVANGEN?
Voor nabezorging 0800-1711 (gratis).
Mobiel: 072 - 5196800.
ma t/m vr: 07.30-17.00 uur; za: 08.00-13.00 uur
(als op zaterdag voor 12.00 uur wordt gebeld,
wordt de krant dezelfde dag nabezorgd. Wie
tussen 12.00 en 13.00 uur belt, ontvangt de
krant op maandag.)
OPZEGGEN
Opzeggen van abonnementen: uitsluitend
schriftelijk, uiterlijk één maand voor afloop van
de abonnementsperiode, t a v. afdeling
lezersservice, postbus 2.1800 AA Alkmaar Voor
leveringsvoorwaarden abonnementen zie
www.leidschdagblad.nl of KvK-nummer
37014187
AUTEURSRECHTEN
Alle auteursrechten en databankrechten ten
aanzien van (de inhoud van) deze uitgave
worden uitdrukkelijk voorbehouden. Deze
rechten berusten bij HDC Uitgeverij Media BV
c.q. de betreffende auteur.
HDC Media BV. 2004
De publicatierechten van werken van
beeldende kunstenaars aangesloten bij een
CISAC-organisatie zijn geregeld met Stichting
Beeldrecht te Amstelveen.
HDC Media BV is belast met de verwerking van
gegevens van abonnees van dit dagblad. Deze
gegevens kunnen tevens worden gebruikt om
gerichte informatie over voordeelaanbieding
en te geven, zowel door onszelf als door
derden. Heeft u hier bezwaar tegen, dan kunt
u dat laten weten aan HDC Media BV, Afdeling
Lezersservice, postbus 2,1800 AA Alkmaar.
Martin Brugman, Jack Manuputty en Eric Brugman op weg naar de Deafllympics: „We gaan in Melbourne op zoek naar de ideale mix tussen prestatie en ontspanning." Foto: Dick Hogewoning
Eén, de tegenstander slaat de bal.
Twee, de bal stuitert. Drie, je slaat
terug. Tennis is ritme. En ritme
moet je horen. Maar wat doe je als
je niets hoort? Eric en Martin Brug
man, beiden slechthorend, hebben
daar wat op gevonden. Ze tellen
hardop mee bij de ritmische bewe
gingen in hun tenniswedstrijden.
„Dit is onze manier, en die werkt",
zegt de 31-jarige Eric, die sinds ok
tober in Voorhout woont.
Inderdaad, die methode werkt. Zo
hebben ze allebei meerdere keren
aan EK's, WK's en Deaflympics, de
spelen voor slechthorenden, mee
gedaan. Deze weken brengt hun ta
lent hen letterlijk ver, omdat van 5
tot 16 januari de Deaflympics in
Melbourne, Australië, worden ge
houden. „Het is een geweldige
kans. De perfecte plaats om enorm
veel plezier te maken en enorm
goed te presteren. We gaan op zoek
naar de ideale mix", vindt Martin,
die drie jaar ouder is en in Gronin
gen woont.Als we maar achteraf
niet hoeven zeggen dat we er niet
alles uitgehaald hebben wat er in
zat", voegt de net iets serieuzere Er
ic toe.
Hij hoort zonder hoorapparaat
niets, met hoorapparaat kan hij
twintig procent horen. „Tenminste,
dat schat ik maar. Ik kan natuurlijk
niet vergelijken met wat een horen
de hoort. Wij compenseren veel
met kijken. We zeggen altijd: wat we
zien is wat we verstaan." Zijn woor
den krijgen de instemming van zijn
oudere broer. Het niveau van diens
gehoor ligt nog net wat lager. Bei
den hebben een baan, Martin werkt
als systeemanalyst bij de politie en
Eric is bouwkundig tekenaar, en
redden zich goed in het leven. Met
dank aan hun ouders, die beiden
'normaal' kunnen horen. „Zij waren
niet gemakkelijk voor ons. Ze corri
geerden altijd onze uitspraak, soms
tot vervelens toe. We moesten ook
naar een gewone basisschool. Toen
vonden we dat wel eens zwaar,
maar nu profiteren we van hun in
spanningen."
Het is te horen aan de manier waar
op ze praten. Of eigenlijk, het is niet
te horen. Hun manier van praten
verschilt nauwelijks van de manier
waarop horenden praten.
Eric en Martin Brugman komen uit
in het enkel- en dubbelspel, waarin
ze een logisch koppel vormen. In de
dubbel haalden ze vier jaar geleden,
in Rome, brons. Eric won toen in de
mixed zilver. „Er ontbreekt dus een
medaille in mijn verzameling. Die
in de single." De kans op een me
daille is sterk afhankelijk van de lo
ting. „Er zijn twee absolute toppers,
die in het profcircuit ook een aardig
balletje mee slaan. Zij zijn de ge
doodverfde een en twee. Die gasten
kom ik in het beginstadium dus lie
ver niet tegen."
De coach van de Brugmannen is de
O egstgeestenaar Jack Manuputty.
„Een maand of twee geleden kwam
ik via via met hen in aanraking. Op
voorwaarde dat het klikte tussen
ons leek het me wel interessant."
En, het klikte. „Ja, ik vind het prima
jongens om mee te werken. Leergie
rig, hardwerkend, bloedfanatiek en
op z'n tijd in voor een geintje."
Manuputty vindt het niveau van de
broers 'zeer behoorlijk'. „Eric heeft
net wat meer talent, hij zit op ni-
veau-3, Martin haalt niveau-5. Heel
knap, als je bedenkt dat hij niet zo
lang geleden erg veel last heeft ge
had van een hernia. Dat ik door hen
nu zo'n mooie reis naar Melbourne
kan maken, zie ik als beloning voor
al die jaren dat ik dag in dag uit aan
tenpis heb besteed. Het is hoe dan
ook een geweldige ervaring."
Andersom loopt de combinatie ook
goed, zegt Manuputty voorafgaand
aan de dagelijkse training in de Sas-
senheimse Klinkenberghal. „Wat in
deze samenwerking heel goed werkt
is dat mijn coaching voor het groot
ste deel non-verbaal is. Uit mijn ex
pressie, of mijn houding, leiden
mijn pupillen af wat ik van ze wil.
Als coach zeg ik tijdens de wedstrij
den trouwens bijna nooit iets."
Ook Eric en Martin zijn stil tijdens
de wedstrijden, op de 'een-twee-
drie's' na dan. Erie: „Het hoorappa
raat moet verplicht uit, dus we ho
ren sowieso niets. We communice
ren met liplezen, zonder geluid. Als
broers kennen we elkaar door en
door en we weten van elk gebaar
wat de ander daar mee bedoelt."
Martin:Als broers kun je ook heel
fel tegen elkaar zijn. Het emotionele
aspect kan een heel grote rol spelen
Twintigste spelen voor doven en slechthorenden
In het Australische Melbourne worden van 5 januari
tot en met 16 januari de Deaflympics gehouden, de
Olympische Spelen voor doven en slechthorenden.
Het is de twintigste editie van het evenement, dat vier
jaar geleden in Rome plaatshad.
In Melbourne doet een recordaantal van 3500 atleten
en begeleiders mee aan vijftien verschillende onder
delen. Nederlandse deelnemers komen uit in voetbal,
bowling, schieten, tafeltennis, badminton en tennis.
Uit de regio komen bowler Joost Duivenvoorden
(Noordwijkerhout), tennisser Erie Brugman (Voor
hout) en de voetballers Rolf van der Raadt (Noordwij
kerhout), Ad van Dongen (Noordwijkerhout) en Mike
van der Staal (Sassenheim). Tot het begeleidingsteam
behoren Oegstgeestenaar Jack Manuputty (tennis) en
voetbalcoach Marcel van Duijvenvoorden (Katwijk).
De Deaflympics zijn te volgen op
www.dovensport.net/deaflympics.
De tennissers Eric en Martin Brugman hebben een
weblog: www.tennis2deaflympics.web-log.nl
en een beetje kibbelen groeit somsit
wel eens heel snel uit tot een con-
flict, waar wij meestal snel weer uitn
zijn. Het mooist is dan als de tegeno
stander zich er mee bemoeit en zic£
uit zijn spel laat halen." in
Niet kunnen horen, maakt van tenji
nis een heel ander spel, legt Manu-gi
putty uit: „Door me te verplaatsenp
in Eric en Martin weet ik dat geluidtt
essentieel is voor het spel. Hoe valto
de bal op het racket van je tegen- je'
stander? Hoe slaat hij de bal en a;
welk effect geeft hij mee? Zij moe-1
ten het zonder al die informatie
doen."
„Omdat we dat niet horen en alleeP
zien, zijn we eigenlijk telkens een
fractie te laat", vult Erie aan. „Daai
leer je wel mee omgaan, maar je
compenseert dat gemis natuurlijk
nooit volledig. Dat merk je vooral
bij een misslag of bij een netbal.
Het ritme valt dan weg en je staat
meestal op het verkeerde been."
Maar toch is tennis goed te doen.
„De beste dove speler heeft ooit k
860ste gestaan op de ATP-lijst. Dan
kun je echt wel een potje tennisser*
hoor", zegt Martin. 81
Maai' wat de gebroeders Brugman fe
op de baan presteren, mag er ook di
zijn. Al zeggen ze het zelf: „Wat weir
doen op de tennisbaan vergelijken ai
we wel eens met ballet. Wat ballet-jk
dansers doen is expressief, je be- e<
grijpt wat ze uitbeelden zonder datat
je de muziek hoort. Om onze bewe»
gingen te harmoniseren moeten w~
het ook doen zonder geluid. Ook
zonder geluid maken we ritme op i
de baan."
Gerard Baas
VOORHOUT, 18.30 UUR
Het is een komen en gaan van klanten in de snackbar.
Voor twee 'zondagen' na elkaar eten inslaan is voor
velen kennelijk een te grote opgave. 'Patatje dan maar
doen?' 'Laten we maar een patatje doen'. Alleen je moet er
wel even op wachten, want ze kunnen niet heksen, de pa
tatbakkers.
De snackbar is wit betegeld, heeft een paar zitjes en een
harde, lange bank langs de kant. En natuurlijk de glazen
toonbank waar ze keurig in het gelid liggen te pronken: de
bleke frikadellen, kroketten, bamischijven en mexicano's.
'Mamma, wat is een vi-an-del?', leest een mannetje van een
jaar of acht vanaf een papier aan de toonbank waarop re
clame wordt gemaakt voor de snack. "Weet ik veel? Mis
schien een kleine frikadel of zo. Wat maakt mij dat nou
uit?', antwoordt de moeder chagrijnig. Morgen moet ze
weer aan de slag.
Een dertiger kijkt, in afwachting van zijn patat, even ver
veeld in de zondagskrant. Hij knikt naar het bericht dat hij
zojuist heeft gelezen. 'De 20 miljoen in de Staatsloterij is
gevallen in Brabant. Ze weten nog niet bij wie', zegt hij te
gen zijn maat naast hem. 'Het zal je gebeuren, hé. Twintig
miljoen! Ik zou er wel raad mee weten. Weet je wat ik zou
doen? Ik kapte vandaag nog met werken. En dan kocht ik
ergens een groot huis met een flinke lap grond erbij en dan
ging ik lekker daar een beetje hobbyen. In de tuin romme
len. Paar leuke beestjes erbij: paarden, kippen, schapen.
Want je moet natuurlijk wel wat om handen hebben, an
ders word je gek'.
'Ik zou om te beginnen een miljoen naar die ellende in Azi^
overmaken', reageert zijn vriend. 'Dan hou je er 19 over en^,
da's ook zat. Belachelijke prijs trouwens, laat ze lekker la
twintig mensen gelukkig maken met een miljoen'. Maar M
daar is de eerste het niet mee eens. 'Hoe hoger de hoofd- Ja
prijs, hoe meer loten er worden gekocht. Zo werkt het nu g,
eenmaal, jongen. En één of twintig hoofdprijzen maakt oc
geen kloot uit. Je wint 'm toch niet.' er
'Uw bestelling is klaar, meneer', komt de patatbakker tus- ?a
senbeide. De mannen lopen weg. Buiten motregent het en,
rukt de wind aan de plastic zak met frieten. "Wat een tyfus-;
weer! Gauw naar huis.'
Paul de Vlieger
