Oegstgeestse miniaturen veroveren wereld '1 REGIO Anoniem Annekabouke's spirituele sprookjeswereld leeft ook buiten kersttijd LEIDEN, 21.30 UUR staan liederen die door Engelse jongenskoren worden ver tolkt. „Ik draai 'm zelf ook heel veel." De klant twijfelt. Hij kijkt naar de andere cd's en houdt zijn hand onder zijn kin. „Echt waar meneer, een schitterende cd", zegt de verkoper nogmaals. „En ik wijs u erop dat er nog maar één exemplaar is." Met veel gevoel voor drama houdt hij het kleinood voor de neus van de klant. „Oké, u hebt me overtuigd", zegt die. Hij trekt zijn porte monnee en vraagt naar de activiteiten van de stichting Pie terskerk. Wat is er, behalve optredens van het Bachkoor, nog meer in de Leidse kerk te beleven? De verkoper steekt enthousiast van walAls hij is uitge sproken, kijkt hij peinzend naar zijn gesprekspartner. „U komt me een beetje bekend voor. Kan het zijn dat ik u er- 1n het damestoilet van de Pieterskerk gaat het over jaap de Hoop Scheffer. „Die was hier vorige keer. Met een hele groep bewakers om zich heen. Wat een circus was dat. Leuk hoor, als je op vrijdagavond naar een concert gaat. Een beetje privacy is er niet bij." De vrouwen wassen hun han den en lopen even later de kerk weer in. Klaar voor het laat ste gedeelte van Bachs Weihnachtsoratorium. Anderen benutten de pauze voor een bezoek aan de stand van de stichting Pieterskerk. Daar liggen cd's en boeken uit gestald. Een magere man in tweedjasje informeert naar de kwaliteit van een schijfje met kerstkoren. „Schitterend meneer, ronduit prachtig", zegt de man achter de kraam. Op de cd gens van ken?" De man in tweedjas zwijgt. De verkoper geeft niet op. „Mag ik vragen wat uw naam is?" „Mijn naam is Voorhoeve." De man van de Pieterskerk kijkt en kijkt, en weet even niets te zeggen. Hij schaamt zich diep, dat hij de oud-minister van Defensie niet heeft herkend. De man die vele malen op televisie is geweest. De man die een cruciale rol heeft ge speeld in de val van Srebrenica. De man waar hij nu al mi nutenlang mee staat te praten. Wat een blunder! Joris Voorhoeve glimlacht. Pakt zijn cd en loopt naar zijn vrouw. Anoniem en zonder bewaking. Hij is gewoon een avondje uit. Erna Straatsma NAVRAAG HDC970 DINSDAG 21 DECEMBER 2004 Amper 16 jaar oud was Anne- marie Grobben toen ze - een tikje hoogmoedig, zegt ze ach teraf - de designzaak Metz en Co binnenstapte met haar zelf- geboetseerde kerstgroep. 'Le ver maar een stuk of 25 van die tafereeltjes', was de reactie. Nog steeds boetseert de (in middels 44-jarige) 'sprookjes kunstenares' kerstfiguren in de stijl van haar eerste uitspattin gen. Daarnaast staat de Oegst geestse aan de wieg van de spirituele kabouter Gnomy en zijn vele, vele vrienden. In 35 landen is Annekabouke, zoals Grobbens artiestennaam luidt, een begrip. Op dit moment spant Italië de kroon. Daar is Gnomy uitgegroeid tot een echte hype. De geur doet denken aan een mix van grove den, zoete si naasappel, kaneelbast en kruidnagel. De achtergrond muziek is rustgevend. Engel tjes stralen je toe, kabouters overpeinzen het afgelopen jaar en herders waken over hun kudde. In de winkel van Annekabouke aan de Terwee- straat van Oegstgeest kun je niet aan de tijd van de winter zonnewende ontkomen. Windstreken De hele dag door komen mensen binnen. De meesten hebben voor dit bezoek een fikse reis moeten maken. De klanten van Annekabouke ko men vooral niet uit haar woonplaats Oegstgeest. Wel uit alle windstreken van ons land en ver daarbuiten. Stuk voor stuk laven de klanten en fans zich aan de bijzondere winter- en kerstsfeer om met een dosis positieve energie weer weg te gaan. „We verko pen geen beeldjes, maar mo menten van geluk", zeggen Annekabouke en haar mede werkers vaak. Wat is het verschil tussen de sneeuwman, het engeltje of de herder van Annekabouke en de kerst- en winterbeeldjes die in de grote winkelketens worden verkocht? 'Het ver haal', luidt het antwoord van Annekabouke. Haar miniatu ren brengen stuk voor stuk een anekdote met daaraan vastgekoppeld een spirituele boodschap mee. Celukskabouter Neem de gelukskabouters. Deze zogeheten 'Fortune Fai ries' hebben Annemarie Grobben voorspoed gebracht. Vanaf het moment dat die se rie op de markt kwam, groei- erlandse consumenten hebben met elkaar meer dan 180 mil- op hun spaarrekeningen staan. Zij zouden dat geld moeten besteden om de Ne- tl geld. gemeten Zit derlandse economie 1 j 'een zet in de goede 'tin OTIZC CtlltUUt" richting tegeven', aldus directeur Nout Wellink m de Nederlandse Bank. Dat zou inderdaad een goed idee int voorzitter RENÉ VAN LEEUWEN van de LVI, de belangen- |ng voor Leidse ondernemers. Maar of het ervan komt? „Ge in geld zit niet in onze cultuur." iet eens met de uitspraak van Wellink? fclijk! Geld uitgeven is goed voor mijn leden." I noemt een bedrag van 180 miljard euro op de Neder- paarrekeningen. intzettend veel. Stel het aantal Nederlandse huishoudens kiljoen, dan heb je het toch gauw over 30.000 euro per ge- [heeft natuurlijk niet ie- fcoveel geld. Ik heb een Je in zijn eentje vijftien (heeft, daar staan dus ge- (ensen tegenover die niets (gespaard." gaan de woon- en aiuie- isef °Pn'euu' omhoog, ffellink zegt dat wij zelfs oeg geld overhouden om n>en. Waarom doen we 1 niet? jj een kwestie van mentali- ~»derlanders moeten zwoe- iet zweet huns aan- wat dat betreft zijn wij nog echte calvinisten. Zo zijn we ed, ik ook hoor. In Italië geven mannen zonder veel be- 'e. 000 euro uit aan een goed pak. Als ik een nieuw pak nodig id ik een Boss van 500 euro al duur. Terwijl ik me best een kan veroorloven, maar ja, dat vind ik dan uitsloverij. We 3er er niet van genieten, dat is onze cultuur." ?un 1111 nog iets aan te doen? iee loeilijk, ben ik bang. Nederlanders maken zich nu eenmaal Dver de toekomst. We waren het eerste Europese land dat et iveede Wereldoorlog een pensioenstelsel opzette. Andere 1S ie landen hebben veel minder geregeld op dit gebied, maar 18 de mensen daar klagen? Welnee! Nederlanders potten hun 0,1 omdat ze bang zijn dat ze na hun pensioen aan de bedel- in. Maar als ze eenmaal over het geld kunnen beschikken, aan e oud om het nog uit te kunnen geven. 'Het familiekapitaal liet over de balk smijten, dat moet naar de volgende gene- a<a at hoor je vaak zeggen. Terwijl die het ook niet opmaakt! 'Ult dat al dat onverteerde kapitaal ons anderhalve punt econo- groei scheelt? Het is ons lot, we maken ons meer zorgen r"e hoeven. We klagen liever mee over lastenverzwaring, ter- 5®'1 ir zo'n 100.000 inkomens daar echt last van hebben. Ik zou 1S mens, durf te leven!" v ilfred Simons foto: ANP UIT DE ARCHIEVEN I*0J954, Dinsdag 21 December I- Morgenmiddag wordt door het Leidse Comité voor de Kin- "tegels een tocht gemaakt met het Glippertje ten behoeve van ïnsijop van de fraaie Kerst- en Nieuwjaarskaarten, die vanwege de Speb „Voor het Kind" worden uitgegeven. Het is verheugend, dat v r weer een groep jongelui gevonden kan worden om voor deze 'V :e zorgen. Waren het vorige jaren leerlingen van de Chr. hooJ hooi en de R.K. Meisjes H.B.S., dit jaar zullen leerlingen van Leid Blijk Gymnasium het Glippertje bezetten. 79, vrijdag 21 december Een klas van de Godfried Richter-mavo uit Rozenburg is collectief uitgeroepen tot honderdduizendste bezoeker het Rijksmuseum van Oudheden.De ruim 70 leerlingen >1 kregen het jubileumboek Artefact aangeboden van de ZelfcDe leerlingen werden getrakteerd op een drankje en een i föpalpen. Foto: archief Leidsch Dagblad u inj del deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dag ■té 2,50 (afdruk van 13 bil 18 In zwart wit) over te maken op gironu lv. HDC Media b.v., Postbus 2,1800 AA Alkmaar, onder vermeldinj blad, ANNO d.d.(datum van plaatsing) of door contante betali n het Leidsch Dagblad, Rooseveltstraat 82 te Leiden. U krijgt de binnen drie weken thuisgestuurd. COLOFON Elk nieuw figuurtje dat Anne kabouke creëert, boetseert ze in haar atelier in haar huis aan de Lange Voort in Oegst geest. Van dit beeldje wordt een mal gemaakt. In China worden de beeldjes in veel voud geproduceerd en met de hand beschilderd, geheel naar voorbeeld van Grobben. „We zijn wel eens in China geweest om te kijken hoe er in de fabriek wordt gewerkt. We hebben er toen onmiddellijk voor gezorgd dat er een goede afzuiginstallatie werd opge hangen. Ook moesten er van mij fatsoenlijke toiletten ko men. Daarnaast hebben we een ware strijd gevoerd om te zorgen dat er werd geschil derd met verf op waterbasis. Dat gevecht wonnen we. In middels zijn de arbeidsom standigheden daar beduidend verbeterd. Mensen staan in de rij om te mogen schilderen. De personeelsleden ervaren het als een groot voorrecht om de gezichtjes te beschilde ren. De gezichtjes worden apart gedaan omdat dit preci siewerk is. We hebben een roulatiesysteem ingevoerd zo dat elke medewerker de kans krijgt de koppetjes te doen." Stipjes Eigenlijk hebben de figuurtjes van Annekabouke amper ge laatstrekken. Net als bij Nijn- tje van Dick Bruna bestaan de ogen uit twee stipjes. De plaats van die stippen bepaalt de uitstraling. Dat had Anne marie Grobben als klein meis je al door. Uren kon ze oefe nen met stipjes in een ge zichtje tekenen. Op het Cinese avontuur na, bemoeit Annemarie Grobben zich amper met de zakelijke kant van Gnomy's wereld. Dag na dag verdwijnt ze in haar atelier om zich te laten meeslepen in haar eigen on eindige fantasiewereld waar mee ze het aardse bestaan 'iets extra's' wil geven. „Ook als het geen kersttijd is." Uitverkocht Overigens is de kerstcollectie 2004 overal ter wereld nage noeg uitverkocht. In Anneka- boukes eigen winkel in Oegst geest (waar als enig verkoop punt van heel Nederland het complete werk van de ont werpster wordt verkocht) zijn nog wat lantaarns en losse beeldjes verkrijgbaar. „Volgend jaar wil ik de kerst collectie uitbreiden. Ik zorg ervoor dat het kindje en de kribbe van elkaar te scheiden zijn. Zodat het kindeke op kerstavond in de kribbe ge legd kan worden. Of ik bij de kerstgroep ook verhaaltjes uit het dagboek van Gnomy le ver? Me dunkt dat het eeu wenoude kerstverhaal genoeg geeft." Nancy Ubert Leidsch Dagblad ozel ;OOFrK®f: B M Essenberg pru^'l: directie hdcuz@hdc.nl an 3 rer#edactie: Jan Geert Majoor, nd r ^dnaan Brandenburg ,r nCnail: 'edactie ld@hdc nl keif°°R e j ut 82. Leiden, tel 071-5 356 356 «tbus 54,2300 AB Leiden tijden van de receptie zijn: frolt en met donderdag accfc ott' is' V 071-5356415 evr 3x071-5 356325 'OOr rten fax 023-5 '5° 567 •8.30 -12.30 uur iVERKOOP m.b.t.: >813661 !d: 023-5150 543 6813677 )e| ilhandel: 071-5 356 300 laus kunnen contact opnemen 3636 tint«) 5196800 ten aling (acceptgiro) alleen aut. ine.) p/j €216,90 ons een machtiging verstrekken latisch afschrijven van het Annemarie Grobben alias Annekabouke: „Ik waag me nu op glad ijs want ik weet dat het zweverig klinkt wat ik zeg, maar ik geloof dat er engelen bestaan." Foto: Hielco Kuipers abonnementsgeld ontvangen €0,50 kortii per betaling VERZENDING PER POST Voor abonnementen die per post (binnenlz worden verzonden geldt een toeslag van aan portokosten per verschijndag Voor zaterdagabonnementen geldt €0.60 p zaterdag GEEN KRANT ONTVANGEN? Voor nabezorging: 0800-1711 (gratis). Mobiel. 072 - 5196800. ma t/m vr: 07 30-17.00 uur; za: 08 00-13.00 uur (als op zaterdag voor 12.00 uur wordt gebeld, wordt de krant dezelfde dag nabezorgd. Wie tussen 12.00 en 13.00 uur belt, ontvangt de krant op maandag.) AUTEURSRECHTEN Alle auteursrechten en databankrechten ten aanzien van (de inhoud van) deze uitgave worden uitdrukkelijk voorbehouden. Deze rechten berusten bij HDC Uitgeverij Media BV cq. de betreffende auteur. HDC Media BV. 2004 De publicatierechten van werken van beeldende kunstenaars aangesloten bij een CISAC-organisatie zijn geregeld met Stichting Beeldrecht te Amstelveen HDC Media BV is belast met de verwerking van gegevens van abonnees van dit dagblad Deze gegevens kunnen tevens worden gebruikt om gerichte informatie over voordeelaanbieding en te geven, zowel door onszelf als door derden Heeft u hier bezwaar tegen, dan kunt u dat laten weten aan HDC Media BV, Afdeling Lezersservice, postbus 2,1800 AA Alkmaar de Annekaboukes bekend heid. Een gelukskabouter geef je iemand bij een speciale ge legenheid cadeau. Zo is er één voor een pasgeb< ren baby, voor een nieuw huis voor een naderend examen en ga zo maar door. Alle gelukskabou ters hebben een relatie met Gno my (spreek uit No-mie). De naam is afgeleid van Get to know me, leer me ken nen. Gnomy werd in 1683 in een klein Nederlands dorpje ge boren. In 1717 begon Gnomy een dagboek bij te houden. Anno 2004 gaat in 35 landen het verhaal rond dat Anneka bouke Gnomy's geheime aan tekeningen mocht lezen, om bij zijn overpeinzingen allerlei beeldjes te maken. In België ontstond enige tijd geleden een ware klopjacht ir de 'schat' toen er een klein kaboutertje van de collectie van Anneka bouke ergens in een bos was begraven. De beloning de eer en de kabouter. Het gerucht gaat dat de ka bouter nog steeds is verstopt. Het uitgekiende com merciële concept van Gnomy's Diaries is niet van Grobbens hand maar van een inves teerder die wel brood zag in de fantasieën van de Oegstgeestse kunstenares. „Op het juiste moment is een perfecte samenwerking ont staan." Zo is Gnomy geliefd geraakt bij het grote publiek en uitgegroeid tot een sym bool van simpel geluk. Wie het gastenboek op de website gnomy.com leest, komt daar vanzelf achter. Sommige fans melden Gnomy dat ze (weer) een beeldje hebben gekocht, andere vragen wanneer zijn dagboek nu eindelijk in boek vorm verschijnt. Op de lotgevallen van kabou ter Gnomy hoeft men voorlo pig niet te rekenen. Het blijft bij de verhaaltjes die de beeldjes meebrengen. Elk schepseltje van Annekabouke wordt verpakt in een handge- vouwen doosje dat er uitziet als een sprookjesboek. Zoge naamd dikke dagboek dat Gnomy al eeuwen volschrijft. Engeltje In dat boek staat ook te lezen dat Gnomy lang geleden 'The Twelve Angels of Christmas' heeft ontmoet. Er is een en geltje dat 'vrede' brengt, een tje voor 'geluk' en weer een ander voor 'teder heid'. En net als de gelukska bouters is er ook een serie geluk- sengelen die be schermen tegen het kwade of zorgen dat het goede bij jou komt. „Ik waag me nu op glad ijs want ik weet dat het zweverig klinkt wat ik zeg, maar ik geloof dat er engelen bestaan", al dus Grobben. „Ik weet zeker dat er meer is tus sen hemel en aarde. Indirect verpak ik die boodschap ook in mijnwerk."

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2004 | | pagina 17