Oegstgeestse miniaturen veroveren wereld
'1
REGIO
Anoniem
Annekabouke's spirituele sprookjeswereld leeft ook buiten kersttijd
LEIDEN, 21.30 UUR
staan liederen die door Engelse jongenskoren worden ver
tolkt. „Ik draai 'm zelf ook heel veel."
De klant twijfelt. Hij kijkt naar de andere cd's en houdt zijn
hand onder zijn kin. „Echt waar meneer, een schitterende
cd", zegt de verkoper nogmaals. „En ik wijs u erop dat er
nog maar één exemplaar is." Met veel gevoel voor drama
houdt hij het kleinood voor de neus van de klant.
„Oké, u hebt me overtuigd", zegt die. Hij trekt zijn porte
monnee en vraagt naar de activiteiten van de stichting Pie
terskerk. Wat is er, behalve optredens van het Bachkoor,
nog meer in de Leidse kerk te beleven?
De verkoper steekt enthousiast van walAls hij is uitge
sproken, kijkt hij peinzend naar zijn gesprekspartner. „U
komt me een beetje bekend voor. Kan het zijn dat ik u er-
1n het damestoilet van de Pieterskerk gaat het over jaap
de Hoop Scheffer. „Die was hier vorige keer. Met een hele
groep bewakers om zich heen. Wat een circus was dat. Leuk
hoor, als je op vrijdagavond naar een concert gaat. Een
beetje privacy is er niet bij." De vrouwen wassen hun han
den en lopen even later de kerk weer in. Klaar voor het laat
ste gedeelte van Bachs Weihnachtsoratorium.
Anderen benutten de pauze voor een bezoek aan de stand
van de stichting Pieterskerk. Daar liggen cd's en boeken uit
gestald.
Een magere man in tweedjasje informeert naar de kwaliteit
van een schijfje met kerstkoren. „Schitterend meneer,
ronduit prachtig", zegt de man achter de kraam. Op de cd
gens van ken?" De man in tweedjas zwijgt. De verkoper
geeft niet op. „Mag ik vragen wat uw naam is?"
„Mijn naam is Voorhoeve."
De man van de Pieterskerk kijkt en kijkt, en weet even niets
te zeggen. Hij schaamt zich diep, dat hij de oud-minister
van Defensie niet heeft herkend. De man die vele malen op
televisie is geweest. De man die een cruciale rol heeft ge
speeld in de val van Srebrenica. De man waar hij nu al mi
nutenlang mee staat te praten. Wat een blunder!
Joris Voorhoeve glimlacht. Pakt zijn cd en loopt naar zijn
vrouw. Anoniem en zonder bewaking. Hij is gewoon een
avondje uit.
Erna Straatsma
NAVRAAG
HDC970 DINSDAG 21 DECEMBER 2004
Amper 16 jaar oud was Anne-
marie Grobben toen ze - een
tikje hoogmoedig, zegt ze ach
teraf - de designzaak Metz en
Co binnenstapte met haar zelf-
geboetseerde kerstgroep. 'Le
ver maar een stuk of 25 van die
tafereeltjes', was de reactie.
Nog steeds boetseert de (in
middels 44-jarige) 'sprookjes
kunstenares' kerstfiguren in de
stijl van haar eerste uitspattin
gen. Daarnaast staat de Oegst
geestse aan de wieg van de
spirituele kabouter Gnomy en
zijn vele, vele vrienden. In 35
landen is Annekabouke, zoals
Grobbens artiestennaam luidt,
een begrip. Op dit moment
spant Italië de kroon. Daar is
Gnomy uitgegroeid tot een
echte hype.
De geur doet denken aan een
mix van grove den, zoete si
naasappel, kaneelbast en
kruidnagel. De achtergrond
muziek is rustgevend. Engel
tjes stralen je toe, kabouters
overpeinzen het afgelopen
jaar en herders waken over
hun kudde. In de winkel van
Annekabouke aan de Terwee-
straat van Oegstgeest kun je
niet aan de tijd van de winter
zonnewende ontkomen.
Windstreken
De hele dag door komen
mensen binnen. De meesten
hebben voor dit bezoek een
fikse reis moeten maken. De
klanten van Annekabouke ko
men vooral niet uit haar
woonplaats Oegstgeest. Wel
uit alle windstreken van ons
land en ver daarbuiten. Stuk
voor stuk laven de klanten en
fans zich aan de bijzondere
winter- en kerstsfeer om met
een dosis positieve energie
weer weg te gaan. „We verko
pen geen beeldjes, maar mo
menten van geluk", zeggen
Annekabouke en haar mede
werkers vaak.
Wat is het verschil tussen de
sneeuwman, het engeltje of
de herder van Annekabouke
en de kerst- en winterbeeldjes
die in de grote winkelketens
worden verkocht? 'Het ver
haal', luidt het antwoord van
Annekabouke. Haar miniatu
ren brengen stuk voor stuk
een anekdote met daaraan
vastgekoppeld een spirituele
boodschap mee.
Celukskabouter
Neem de gelukskabouters.
Deze zogeheten 'Fortune Fai
ries' hebben Annemarie
Grobben voorspoed gebracht.
Vanaf het moment dat die se
rie op de markt kwam, groei-
erlandse consumenten hebben met elkaar meer dan 180 mil-
op hun spaarrekeningen staan. Zij zouden dat geld moeten
besteden om de Ne-
tl geld. gemeten Zit derlandse economie
1 j 'een zet in de goede
'tin OTIZC CtlltUUt" richting tegeven', aldus
directeur Nout Wellink
m de Nederlandse Bank. Dat zou inderdaad een goed idee
int voorzitter RENÉ VAN LEEUWEN van de LVI, de belangen-
|ng voor Leidse ondernemers. Maar of het ervan komt? „Ge
in geld zit niet in onze cultuur."
iet eens met de uitspraak van Wellink?
fclijk! Geld uitgeven is goed voor mijn leden."
I noemt een bedrag van 180 miljard euro op de Neder-
paarrekeningen.
intzettend veel. Stel het aantal Nederlandse huishoudens
kiljoen, dan heb je het toch gauw over 30.000 euro per ge-
[heeft natuurlijk niet ie-
fcoveel geld. Ik heb een
Je in zijn eentje vijftien
(heeft, daar staan dus ge-
(ensen tegenover die niets
(gespaard."
gaan de woon- en aiuie-
isef °Pn'euu' omhoog,
ffellink zegt dat wij zelfs
oeg geld overhouden om
n>en. Waarom doen we
1 niet?
jj een kwestie van mentali-
~»derlanders moeten zwoe-
iet zweet huns aan-
wat dat betreft zijn wij nog echte calvinisten. Zo zijn we
ed, ik ook hoor. In Italië geven mannen zonder veel be-
'e. 000 euro uit aan een goed pak. Als ik een nieuw pak nodig
id ik een Boss van 500 euro al duur. Terwijl ik me best een
kan veroorloven, maar ja, dat vind ik dan uitsloverij. We
3er er niet van genieten, dat is onze cultuur."
?un
1111 nog iets aan te doen?
iee loeilijk, ben ik bang. Nederlanders maken zich nu eenmaal
Dver de toekomst. We waren het eerste Europese land dat
et iveede Wereldoorlog een pensioenstelsel opzette. Andere
1S ie landen hebben veel minder geregeld op dit gebied, maar
18 de mensen daar klagen? Welnee! Nederlanders potten hun
0,1 omdat ze bang zijn dat ze na hun pensioen aan de bedel-
in. Maar als ze eenmaal over het geld kunnen beschikken,
aan e oud om het nog uit te kunnen geven. 'Het familiekapitaal
liet over de balk smijten, dat moet naar de volgende gene-
a<a at hoor je vaak zeggen. Terwijl die het ook niet opmaakt!
'Ult dat al dat onverteerde kapitaal ons anderhalve punt econo-
groei scheelt? Het is ons lot, we maken ons meer zorgen
r"e hoeven. We klagen liever mee over lastenverzwaring, ter-
5®'1 ir zo'n 100.000 inkomens daar echt last van hebben. Ik zou
1S mens, durf te leven!"
v ilfred Simons
foto: ANP
UIT DE ARCHIEVEN
I*0J954, Dinsdag 21 December
I- Morgenmiddag wordt door het Leidse Comité voor de Kin-
"tegels een tocht gemaakt met het Glippertje ten behoeve van
ïnsijop van de fraaie Kerst- en Nieuwjaarskaarten, die vanwege de
Speb „Voor het Kind" worden uitgegeven. Het is verheugend, dat
v r weer een groep jongelui gevonden kan worden om voor deze
'V :e zorgen. Waren het vorige jaren leerlingen van de Chr.
hooJ hooi en de R.K. Meisjes H.B.S., dit jaar zullen leerlingen van
Leid Blijk Gymnasium het Glippertje bezetten.
79, vrijdag 21 december
Een klas van de Godfried Richter-mavo uit Rozenburg is
collectief uitgeroepen tot honderdduizendste bezoeker
het Rijksmuseum van Oudheden.De ruim 70 leerlingen
>1 kregen het jubileumboek Artefact aangeboden van de
ZelfcDe leerlingen werden getrakteerd op een drankje en een
i föpalpen. Foto: archief Leidsch Dagblad
u inj
del
deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dag
■té 2,50 (afdruk van 13 bil 18 In zwart wit) over te maken op gironu
lv. HDC Media b.v., Postbus 2,1800 AA Alkmaar, onder vermeldinj
blad, ANNO d.d.(datum van plaatsing) of door contante betali
n het Leidsch Dagblad, Rooseveltstraat 82 te Leiden. U krijgt de
binnen drie weken thuisgestuurd.
COLOFON
Elk nieuw figuurtje dat Anne
kabouke creëert, boetseert ze
in haar atelier in haar huis
aan de Lange Voort in Oegst
geest. Van dit beeldje wordt
een mal gemaakt. In China
worden de beeldjes in veel
voud geproduceerd en met de
hand beschilderd, geheel naar
voorbeeld van Grobben.
„We zijn wel eens in China
geweest om te kijken hoe er in
de fabriek wordt gewerkt. We
hebben er toen onmiddellijk
voor gezorgd dat er een goede
afzuiginstallatie werd opge
hangen. Ook moesten er van
mij fatsoenlijke toiletten ko
men. Daarnaast hebben we
een ware strijd gevoerd om te
zorgen dat er werd geschil
derd met verf op waterbasis.
Dat gevecht wonnen we. In
middels zijn de arbeidsom
standigheden daar beduidend
verbeterd. Mensen staan in de
rij om te mogen schilderen.
De personeelsleden ervaren
het als een groot voorrecht
om de gezichtjes te beschilde
ren. De gezichtjes worden
apart gedaan omdat dit preci
siewerk is. We hebben een
roulatiesysteem ingevoerd zo
dat elke medewerker de kans
krijgt de koppetjes te doen."
Stipjes
Eigenlijk hebben de figuurtjes
van Annekabouke amper ge
laatstrekken. Net als bij Nijn-
tje van Dick Bruna bestaan de
ogen uit twee stipjes. De
plaats van die stippen bepaalt
de uitstraling. Dat had Anne
marie Grobben als klein meis
je al door. Uren kon ze oefe
nen met stipjes in een ge
zichtje tekenen.
Op het Cinese avontuur na,
bemoeit Annemarie Grobben
zich amper met de zakelijke
kant van Gnomy's wereld.
Dag na dag verdwijnt ze in
haar atelier om zich te laten
meeslepen in haar eigen on
eindige fantasiewereld waar
mee ze het aardse bestaan
'iets extra's' wil geven. „Ook
als het geen kersttijd is."
Uitverkocht
Overigens is de kerstcollectie
2004 overal ter wereld nage
noeg uitverkocht. In Anneka-
boukes eigen winkel in Oegst
geest (waar als enig verkoop
punt van heel Nederland het
complete werk van de ont
werpster wordt verkocht) zijn
nog wat lantaarns en losse
beeldjes verkrijgbaar.
„Volgend jaar wil ik de kerst
collectie uitbreiden. Ik zorg
ervoor dat het kindje en de
kribbe van elkaar te scheiden
zijn. Zodat het kindeke op
kerstavond in de kribbe ge
legd kan worden. Of ik bij de
kerstgroep ook verhaaltjes uit
het dagboek van Gnomy le
ver? Me dunkt dat het eeu
wenoude kerstverhaal genoeg
geeft."
Nancy Ubert
Leidsch Dagblad
ozel
;OOFrK®f: B M Essenberg
pru^'l: directie hdcuz@hdc.nl
an 3
rer#edactie: Jan Geert Majoor,
nd r ^dnaan Brandenburg
,r nCnail: 'edactie ld@hdc nl
keif°°R
e j ut 82. Leiden, tel 071-5 356 356
«tbus 54,2300 AB Leiden
tijden van de receptie zijn:
frolt en met donderdag
accfc
ott'
is' V
071-5356415
evr 3x071-5 356325
'OOr rten fax 023-5 '5° 567
•8.30 -12.30 uur
iVERKOOP
m.b.t.:
>813661
!d: 023-5150 543
6813677
)e| ilhandel: 071-5 356 300
laus kunnen contact opnemen
3636
tint«)
5196800
ten
aling (acceptgiro)
alleen aut. ine.)
p/j €216,90
ons een machtiging verstrekken
latisch afschrijven van het
Annemarie Grobben alias Annekabouke: „Ik waag me nu op glad ijs want ik weet dat het zweverig klinkt wat ik zeg, maar ik geloof
dat er engelen bestaan." Foto: Hielco Kuipers
abonnementsgeld ontvangen €0,50 kortii
per betaling
VERZENDING PER POST
Voor abonnementen die per post (binnenlz
worden verzonden geldt een toeslag van
aan portokosten per verschijndag
Voor zaterdagabonnementen geldt €0.60 p
zaterdag
GEEN KRANT ONTVANGEN?
Voor nabezorging: 0800-1711 (gratis).
Mobiel. 072 - 5196800.
ma t/m vr: 07 30-17.00 uur; za: 08 00-13.00 uur
(als op zaterdag voor 12.00 uur wordt gebeld,
wordt de krant dezelfde dag nabezorgd. Wie
tussen 12.00 en 13.00 uur belt, ontvangt de
krant op maandag.)
AUTEURSRECHTEN
Alle auteursrechten en databankrechten ten
aanzien van (de inhoud van) deze uitgave
worden uitdrukkelijk voorbehouden. Deze
rechten berusten bij HDC Uitgeverij Media BV
cq. de betreffende auteur.
HDC Media BV. 2004
De publicatierechten van werken van
beeldende kunstenaars aangesloten bij een
CISAC-organisatie zijn geregeld met Stichting
Beeldrecht te Amstelveen
HDC Media BV is belast met de verwerking van
gegevens van abonnees van dit dagblad Deze
gegevens kunnen tevens worden gebruikt om
gerichte informatie over voordeelaanbieding
en te geven, zowel door onszelf als door
derden Heeft u hier bezwaar tegen, dan kunt
u dat laten weten aan HDC Media BV, Afdeling
Lezersservice, postbus 2,1800 AA Alkmaar
de Annekaboukes bekend
heid. Een gelukskabouter geef
je iemand bij een speciale ge
legenheid cadeau. Zo is er
één voor een pasgeb<
ren baby, voor een
nieuw huis voor een
naderend examen
en ga zo maar
door.
Alle gelukskabou
ters hebben een
relatie met Gno
my (spreek uit
No-mie). De
naam is afgeleid
van Get to know
me, leer me ken
nen. Gnomy werd
in 1683 in een
klein Nederlands dorpje ge
boren. In 1717 begon Gnomy
een dagboek bij te houden.
Anno 2004 gaat in 35 landen
het verhaal rond dat Anneka
bouke Gnomy's geheime aan
tekeningen mocht lezen, om
bij zijn overpeinzingen allerlei
beeldjes te maken.
In België ontstond enige tijd
geleden een ware klopjacht
ir de 'schat' toen er een
klein kaboutertje van de
collectie van Anneka
bouke ergens in een
bos was begraven.
De beloning de eer
en de kabouter. Het
gerucht gaat dat de ka
bouter nog steeds is
verstopt.
Het uitgekiende com
merciële concept van
Gnomy's Diaries is niet
van Grobbens hand
maar van een inves
teerder die wel brood
zag in de fantasieën van de
Oegstgeestse kunstenares.
„Op het juiste moment is een
perfecte samenwerking ont
staan." Zo is Gnomy geliefd
geraakt bij het grote publiek
en uitgegroeid tot een sym
bool van simpel geluk. Wie
het gastenboek op de website
gnomy.com leest, komt daar
vanzelf achter. Sommige fans
melden Gnomy dat ze (weer)
een beeldje hebben gekocht,
andere vragen wanneer zijn
dagboek nu eindelijk in boek
vorm verschijnt.
Op de lotgevallen van kabou
ter Gnomy hoeft men voorlo
pig niet te rekenen. Het blijft
bij de verhaaltjes die de
beeldjes meebrengen. Elk
schepseltje van Annekabouke
wordt verpakt in een handge-
vouwen doosje dat er uitziet
als een sprookjesboek. Zoge
naamd dikke dagboek dat
Gnomy al eeuwen volschrijft.
Engeltje
In dat boek staat ook te lezen
dat Gnomy lang geleden 'The
Twelve Angels of Christmas'
heeft ontmoet. Er is een en
geltje dat 'vrede' brengt, een
tje voor 'geluk' en
weer een ander
voor 'teder
heid'. En net
als de gelukska
bouters is er ook
een serie geluk-
sengelen die be
schermen tegen
het kwade of
zorgen dat het
goede bij jou
komt.
„Ik waag me nu
op glad ijs want
ik weet dat het
zweverig klinkt
wat ik zeg,
maar ik geloof
dat er engelen
bestaan", al
dus Grobben.
„Ik weet zeker
dat er meer is tus
sen hemel en aarde. Indirect
verpak ik die boodschap ook
in mijnwerk."