Niemand wil oudere werkloze in dienst nemen
ECONOMIE
Massaal offensief tegen ongewenste commerciële mail
Stelios (easyjet) stapt op gevoel in mobiele telefonie
Lag/gpd - Het afscheid
fbaan als interimmana-
een groot bedrijf was fan-
I.Een receptie en diner
Jes erop en eraan. Dat is
■els ruim twee jaar gele-
IKees Amsterdam (60)
Lg geen nieuw werk. Hij
Uen dagtaak aan het vin-
heen baan. De afgelopen
ft hij daarvoor een uitge-
werk opgebouwd,
•n benaderen, contacten
ten uit zijn vroegere werk-
n met grote regelmaat al-
lubjes frequenteren. „Ik
ran overtuigd weer een
vinden. Ik wil wel tot
ste doorgaan. Ze kunnen
t missen!"
Mr. Payback' verder
rinet eigen leaseclub
s
HOC 298
maand ac 20 DECEMBER 2004
faa van Beek
januari dit jaar zijn
zen van 57,5 jaar en ou-
plicht tot hun 65ste ten-
een keer per week te
eren. In hoeverre die sol-
iplicht succesvol is, is
iar de vraag. Slechts twee
ien werkloze 57,5-plus-
nd dit jaar een nieuwe
lij jongeren tot en met 24
11 dat zes op de tien.
anuari dit jaar schom-
it aantal werkzoekende
ussers constant rond de
ruim 11 procent van het
iantal werklozen. Een
;der waren dat er nog
i.OOO. Volgens het Cen-
)or Werk en Inkomen
s dat stijgende aantal
et gevolg van veel reor-
ties bij bedrijven, waarbij
oudere werknemers vo-
hun baan kwijtraakten,
steeg het aantal oudere
zen omdat zij tot begin
nog niet gedwongen
1 te solliciteren,
iks de huidige sollicitatie-
daalde hun aantal dit jaar
Zelf doen
Bij de Stichting TalentPlus
helpen hoger opgeleide
werkzoekenden van 40 jaar
en ouder elkaar bij het vin
den van werk. Samen trai
nen ze in sollicitatievaar
digheden en het maken
van een cv. Ook worden er
varingen en ideeën uitge
wisseld. Verder leren de
deelnemers hoe ze een zo
groot mogelijk netwerk
kunnen opbouwen om hun
kansen op werk te vergro
ten. De deelnemers hebben
allemaal een langdurige
carrière achter de rug. Vaak
door reorganisaties lava-
men ze op straat te staan.
Veel deelnemers hebben
slechte ervaringen met
réïntegratiebedrijven. Die
moeten werkzoekenden
weer naar de arbeidsmarkt
leiden. In de praktijk rich
ten de bureaus zich vaak
op jongeren en laag opge
leiden. De helft van alle
deelnemers vond via Ta
lentPlus weer een baan.
(www.talentplus.nl)
niet. Veel heeft het CWI oudere
sollicitanten ook niet te bieden.
Ze krijgen informatie toege
stuurd, kunnen naar een work
shop of hulp krijgen van een
consulent of reïntegratiebu-
reau. Die bureaus zijn vaak niet
ingespeeld op oudere sollici
tanten en hoger opgeleiden,
vindt John de Roij (bijna 58).
Na dertig jaar werken in mana
gementfuncties stond hij drie
jaar geleden na een reorganisa
tie op straat.
Hij zoekt een baan als interme
diair tussen overheid en be
drijfsleven. Ook hij denkt daar
bij het meeste succes te hebben
door een uitgebreid netwerk op
te bouwen. ,,De grootste fout
die je bij het benaderen van
mensen kunt maken, is om
werk te vragen. Het mag nooit
van één kant komen. Jijzelf
moet mensen of bedrijven van
dienst kunnen zijn, pas dan
ben je ook interessant voor
hen."
Trouw levert hij elke vier weken
zijn werkbriefje in bij het CWI.
Daaruit moet blijken dat hij in
die periode minstens vier keer
heeft gesolliciteerd. „Een zinlo
ze activiteit. Mijn leeftijd is voor
werkgevers een probleem. En
de functie die ik zoek staat in
tachtig procent van de gevallen
niet in de krant." Niet voor alle
57,5-plussers geldt de sollicita
tieplicht. Zo draaide in enkele
delen van het land tot oktober
een proef met oudere werklo
zen die vrijwilligerswerk of
mantelzorg verrichtten. Wie dit
minimaal 20 uur per week
deed, hoefde niet te solliciteren.
„Die proef stelde weinig voor",
concludeert Willem Bannink
van FNV Bondgenoten.
„Slechts weinig mensen vroe
gen zo'n vrijstelling aan omdat
ze dat aantal uren nauwelijks
halen. Die verplichte sollicita
ties moeten gewoon van tafel.
Het is een nodeloze verplich
ting. De afgelopen tijd zijn veel
ouderen hun baan kwijtgeraakt.
Slechts een minimaal aantal
vindt weer werk." Het CWI had
interimmanager Amsterdam na
zijn glanzende carrière nog wel
een sollicitatiecursus aangebo
den. „De consulente bij het
CWI moest er zelf ook om la
chen. Ze vroeg zich af of ik zo'n
cursus misschien niet beter zélf
kon geven. Sindsdien heb ik
weinig meer van ze vernomen.
Spam, ongewenste commerciële email,
veroorzaakt niet alleen veel overlast.
Het kost internetaanbieders en consu
menten handenvol geld, en vormt zelfs
een bedreiging voor de toekomst van de
mail, zeggen de kenners. Want het
wordt steeds erger.
eindhoven/gpd - Hoeveel spammail-
tjes de internetgebruikers dagelijks
wereldwijd teisteren is onduidelijk, al
hoewel sommige providers keurig bij
houden wat binnen het totale mailver
keer het percentage spam is.
De Nederlandse zakelijke internetpro-
vider BIT noteerde gisterochtend om
tien uur bijvoorbeeld een percentage
van maar liefst negentig procent spam,
het internetbedrijf Pine Digital Securi
ty tachtig.
Inhoud van de ongewenste bood
schappen: allerhande illegale software
en medicijnen, goedkope leningen in
de sfeer van 'get rich in one minute',
gratis Rolexen en uiteraard seksuele
aanbiedingen.
„Pure rotzooi", zegt Rejo Zenger van
de website spamvrij.nl, die ten strijde
trekt tegen het fenomeen. „Want het
kost iedereen handenvol geld, zelfs als
je geen spam ontvangt. Internetprovi-
ders moeten enorme investeringen
doen om spam tegen te gaan, investe
ringen die op de afrekening van de in
ternetgebruiker terechtkomen."
Zo moeten dure spamfilters worden
geïnstalleerd en slokken de miljoenen
onnodige berichten veel digitale capa
citeit op. „Naast elke server die een in-
ternetprovider in gebruik heeft voor
het verwerken van mail, staan er ne
gen voor het verwerken van spam. En
dat kost geld."
Niet voor niets kondigde de Europese
Commissie deze week een 45 miljoen
euro kostend offensief aan tegen
spam. Ook de Nederlandse wetgever
neemt spammers op de korrel, met
boetes die kunnen oplopen tot 450.000
euro.
Sinds mei kunnen particulieren hun
spamklachten indienen bij toezicht
houder Opta, wat in korte tijd al tot
zesduizend reacties leidde. „En we ne
men het probleem heel serieus, omdat
spam grote economische schade ver
oorzaakt", zegt Edwin van de Haar van
de Opta. „We hopen de eerste grote
vissen snel aan te pakken."
Hoe die grote vissen te werk gaan,
wordt duidelijk uit het verhaal dat de
New York Times optekende uit de
mond van spammer Richard Colbert.
Hij rekent adverteerders 300 dollar
voor het versturen van 100.000 berich
ten, en 900 dollar voor een miljoen.
Potentiële aanbieders van spam bena
dert hij door het rondpompen van
wervende teksten. „Na een persoonlijk
mailtje heb je zo een paar contracten.
In tien maanden tijd haalde ik 130.000
dollar binnen. Ik heb nog nooit zo ge-
makkelijk geld verdiend."
Zenger: „Ik ken een Nederlandse
spammer die per 24 uur 66 miljoen
mailtjes verstuurt. Als je dan bedenkt
dat maar 1 procent van alle spam van
uit Nederland wordt verstuurd, kun je
wel voorstellen hoe groot het pro
bleem is." En het versturen van spam
is relatief goedkoop, stelt intemetpro-
vider UPC. „Dus als er maar een hand
jevol consumenten iets koopt dat aan
geboden wordt door spam, is het al lo
nend", zegt UPC-woordvoerder Ro
nald van der Aart.
Volgens hem is spam te voorkomen
door een combinatie van verantwoord
gedrag van de internetter, technische
blokkades en goede wetgeving.
En maatregelen zijn hard nodig, want
spammers vinden steeds nieuwe tech
nieken om hun pulp rond te sturen.
„Het traceren van de spammers kan
bijvoorbeeld worden gehinderd door
zombienetwerken. Zo kan je computer
gekaapt worden zonder dat je het
doorhebt. Vervolgens worden er vanaf
die computer miljoenen mailtjes ge
stuurd zonder dat de echte afzender
ooit te achterhalen valt. Het is de ver
wachting dat er op die manier in de
toekomst alleen nog maar meer spam
verstuurd zal worden.
Voor achteloze gebruikers wordt het
doorploeteren van de mail zo een on
mogelijke opgave. „Ik krijg zelf hon
derden spammailtjes per dag.
Het is dat ik een goed spamfilter heb,
want anders zou het voor mij ondoen
lijk worden om mail te gebruiken. En
dat zou zonde zijn, want email is een
handig, belangrijk en goed medium."
imans, aanvoerder van alternatieve club: Platform Aande-
e.Foto: GPD/Phil Nijhuis
Een 57-plusser bekijkt een advertentie bij een uitzendbureau. Foto: GPD/Phil Nijhuis
icde Bie
ïein - De nieuwe T-
ijn al in de maak. Piet
is, de afgelopen twee
/ent voorvechter van ge
ide aandelenleasers,
)ij de komende rechtsza
al 'Payback' meer op
|rst staan. De mede-op-
van de belangenvereni-
ppgestapt en voert in-
Is een alternatieve club
it Platform Aandelenlea-
ick is verworden tot een
teerde kat, die heerlijk op
sterbank in het zonnetje
Japen", zegt Koremans.
jarige oud-landmachtof-
ilijft daarentegen een kat
akzaam is en jaagt. „De
ging is te suf gewoïden.
lige dat nu in feite ge-
is het doorgeven van een
innummer van een advo-
an een gedupeerde. Maar
lor betalen de ruim 2000
iun contributie niet. Zij
,advies, zij willen steun
iproblemen, zij willen
im richting de politiek
e reden werd Payback in
iber 2002 ook opgericht,
het TROS-programma
in maart wees op de ge-
van beleggen met ge
beld, zoals met het aan-
ïase-product Legio Lea-
'en gedupeerden de
tg Leaseverlies in het le-
amen met de Consumen-
od begon die stichting in
•02 een juridische actie
Dexia Bank, de eigenaar
gio Lease. Dat conflict
'og steeds. „Maar Lease-
doet alleen de juridische
Us er een zaak wordt ge-
:B> geldt dat niet voor alle
|ers. Er bestaat dan alleen
udentie. Daarop kunnen
ers dan in hun eigen
lie ze zelf moeten aan-
en, terugvallen. Payback
do eld om die mensen
te helpen."
ilden ook duidelijk laten
^wat er precies aan de
■vas," vervolgt Koremans,
«tvoor 80.000 euro te zijn
■eerd. „Wij zijn namelijk
geen beleggers, maar slachtof
fers. Wij zijn misleid. Daarom
hebben we demonstraties geor
ganiseerd en hebben we con
tact met politici gezocht. Daar
bij vormde ik de spil. Al twee
jaar ben ik daar dag en nacht
mee bezig. Het bestuur van Pa
yback wil echter naar een min
der agressief beleid. Naar mijn
idee vooral omdat ze zelf geen
zin hebben er veel tijd aan te
besteden."
De opgestapte secretaris gaat
nu onder de naam Platform
Aandelenlease (PAL) verder met
zijn missie: vechten tegen het
onrecht dat onwetende beleg
gers is aangedaan. „De sociale
kant wordt vaak vergeten, maar
er zijn mensen die door aande-
lenlease-producten nu geen
geld meer hebben om op va
kantie te gaan. Of die hun kin
deren niet met een schoolreisje
kunnen meesturen. Ik ga daar
om gewoon verder. Wat mij be
treft, samen met Payback. We
zullen niet tegenover elkaar
staan, maar naast elkaar."
Volgens Koremans hoeft dat
overigens niet lang meer te du
ren. „Volgend jaar is de Dexia-
zaak afgelopen, schat ik in. De
diverse rechters hebben on
langs overleg gevoerd en ik
merk dat de zaken waarin
wordt gevraagd het contract
nietig te verklaren omdat de
partner niet heeft getekend, nu
allemaal worden gewonnen
door de gedupeerden. Daar
naast speelt het verhaal rond de
wet consumentenkrediet
(WCK). Dexia had ten tijde van
het aanbieden van de produc
ten geen WCK-vergunning. In
tussenvonnissen hebben de
rechters van Arnhem en Almelo
al laten weten dat die vergun
ning wel verplicht was. Als dat
definitief wordt, kan Dexia het
wel vergeten."
Koremans twijfelt alleen of uit
eindelijk iedereen zijn geld te
rugkrijgt. „Als je de producten
van alle banken bij elkaar op
telt, kom je op een bedrag van
zes miljard euro. Voor de Ne
derlandse bankwereld zou dat
een enorme klap zijn. Ik vraag
me af of de rechters zover
gaan."
Stelios Haji-loannou, de man
achter easyJet, houdt van vech
ten tegen grote bedrijven. Na
KLM is nu KPN aan de beurt. De
mobiele telefonie krijgt binnen
kort te maken met een prijsvech
ter. In een taxi op weg naar
Schiphol legt Stelios uit op welke
manier.
door Eric de Bie
utrecht - Stelios Haji-loannou
(37) moet er zelf ook om la
chen. Door een kilometerslange
file op weg naar Schiphol mist
de oprichter van easyjet, de
eerste prijsvechter in de lucht
vaart, zijn vlucht naar Londen.
Het gevolg is dat hij zich ge
woon moet laten overboeken
op de volgende easyjet-vlucht.
Geen privileges voor de 'foun
der', want bij 'zijn' maatschap
pij - zo heeft hij bij de oprich
ting bepaald - is iedere passa
gier gelijk. „De Britten hebben
daar een mooie uitdrukking
voor: ik moet mijn eigen vergif
opdrinken."
Met dat 'gifmengsel' heeft Steli
os, zoals hij door iedereen ge
makshalve wordt genoemd, de
afgelopen jaren zijn reputatie
als succesvol ondernemer ge
vestigd. Zijn handelsmerk is het
speuren naar markten met wei
nig competitie en dus hoge
prijzen, om die vervolgens flink
overhoop te gooien.
In de Europese luchtvaart, die
tegenwoordig 54 zogeheten
'low-costcarriers' telt, lukte dat
de eerste keer. Inmiddels is de
zoon van een Grieks-Cyprioti
sche scheepsmagnaat actief
met twaalf bedrijven, variërend
van pizzakoeriers tot een crui
semaatschappij. Allemaal ope
reren ze onder de merknaam
Easy. „Als ik ergens instap, is
dat vaak op gevoel", bekent
Stelios, nerveus kijkend op zijn
horloge en naar de rij auto's
nen easyjet en ons eerste
Easylntemetcafé hebben we in
Amsterdam geopend. Daar
naast willen Nederlanders
graag geld besparen."
Het is niet zijn bedoeling de
mobiele markt flink te versto
ren en een prijzenoorlog te be
ginnen, vervolgt hij. Al denkt hij
wel aan een marktaandeel van
tien procent. „EasyMobile richt
zich op gebruikers die voor de
grote aanbieders niet rendabel
zijn. Dan bedoel ik mensen die
weinig bellen en niet gebruik
maken van speciale diensten.
Die mensen, die vaak aan een
te duur abonnement vastzitten,
bieden wij uitkomst. Dat is ook
een van de kenmerken van de
Easy-merknaam. We vechten
voor de 'little guy', voor de con
sument die weinig heeft te be
steden. Easy staat voor lage
kosten, maar ook voor gemak,
plezier en innovatie."
Stelios ziet zichzelf niet als een
'selfmade man'. „In het begin
had ik het geld van mijn vader.
Dat maakte het voor mij mak
kelijker te beginner^Daarna
had ik een beetje h^^eluk op
het juiste moment op de juiste
plaats te zijn.
Ik kwam Richard Branson van
Virgin tegen en door hem raak
te ik geïnteresseerd in lucht
vaart. Anders was wellicht nooit
easyjet ontstaan." De lucht
vaartmaatschappij ziet hij voor
alsnog als zijn grootste succes.
Net zo gemakkelijk geeft hij toe
dat hij bij de internetcafés een
verkeerde beslissing heeft ge
nomen. „Ik dacht dat internet
cafés over heel de wereld als
paddestoelen uit de grond zou
den schieten. Ik zag een keten a
la McDonald's.
Veel mensen kregen echter ge
woon thuis de beschikking over
een snelle internetverbinding.
Dat heb ik onderschat.
Easylntemetcafé draait nu
break-even, maar ik heb er veel
geld mee verloren."
voor de taxi. „Markten waarop
ik denk iets te kunnen verande
ren, hebben mijn voorkeur.
Maar soms heb ik andere be
weegredenen.
De keuze voor een pizzakoe
riersdienst werd eigenlijk ver
oorzaakt door de aanslagen van
11 september 2001. Ik realiseer
de me toen dat ik vooral dien
sten aanbood die met reizen
hebben te maken. Nog een aan
slag, dacht ik, en ik kan het wel
vergeten. Dus ik ben op zoek
gegaan naar iets waarmee ik bij
de mensen thuis kom. Dat is
pizza geworden."
Zijn laatste idee heet EasyMobi
le. Bij Stelios ging een lichtje
branden toen hij in het week
blad The Economist las over de
overeenkomsten tussen lucht
vaart en telecom. Opeens zag
hij op de meestal overvolle
markten voor mobiele telefonie
ook een mogelijkheid om geld
te verdienen. Daarbij denkt hij
eveneens aan het aanbieden
van tarieven onder die van alle
concurrenten.
Zijn uitgangspunt daarbij is
'eenvoud'. „We gebruiken het
netwerk van andere aanbieders,
hebben geen telefoonwinkels
en verkopen geen toestellen.
Mensen die voor minder geld
willen bellen kunnen via onze
website een sim-kaart (tele
foonkaart met nummer, red.)
bestellen. Die wordt via de post
opgestuurd. Het beltegoed kan
dan via internet of telefonisch
worden verhoogd."
In Groot-Brittannië sloot hij de
ze week een contract met T-
Mobile voor gebruik van het
netwerk. In maart gaat EasyMo
bile daar van start. Andere Eu
ropese landen, waaronder Ne
derland, volgen in de loop van
volgend jaar en 2006. Wanneer
hij precies de stap over de
Noordzee maakt, wil Stelios
niet zeggen. Ook houdt hij nog
even voor zich welk netwerk hij
in Nederland gaat gebruiken.
„Daarover zijn we in gesprek."
Nederland zal wel snel aan de
beurt zijn, want ondanks de vijf
aanwezige aanbieders vindt
Stelios de markt interessant.
„We kijken ook naar de naams
bekendheid van het merk Easy.
De meeste Nederlanders ken-
Stelios Haji-loannou, oprichter van easyJet, spreekt de zaal toe tijdens een telecomcongres in Utrecht. Foto: GPD/Koen van Weel
