Alibegovic en
de bijzondere
band met MSV
SI
Winnen en verliezen (1)
«man
iPa
nd
ko-
et
sd
i def'
i
het
deri
SPORT
ZATERDAG l8 DECEMBER 2004
or Peter van der Hulst
jORDWUK - Burhan Alibegovic heeft een speciale,
;m het gerust hechte band met MSV. Niet zo-
ir omdat de coach van het eerste mannenteam,
afwezigheid van een jaar, bij de Noordwijkse
ketbaldub bezig is aan zijn zevende seizoen als
dverantwoordelijke. De verbintenis is dieper. In
donkerste dagen - de gevluchte Bosniër en zijn
!in werden met uitzetting bedreigd - was MSV,
ils vele andere organisaties en personen, zeer
Irukkelijk met het lot van de familie begaan. „Zij
gden voor de laatste druppels, waardoor het
haal de positieve kant opging." Alibegovic hoef-
dan ook niet lang na te denken toen MSV hem
laderde voor een nieuw samenwerkingsver-
id.
kort telefoongesprek met zijn vrouw Aïda be
dde maandenlang de gedachten van Burhan
jegovic. Op de nachtelijke trein- en busreis
zijn vorige club Rotterdam naar zijn woon-
tts Noordwijk drong het besef pas langzaam
hem door: de juridische strijd was gewonnen.
was vrijdagmiddag. Ik was net klaar met de
liorentraining en wachtte in mijn kantoor op
training van het eerste mannenteam. De tele-
|n ging en mijn vrouw meldde dat we de ver-
fsstatus hadden gekregen. Een enorme op-
ïting, maar ik kon niet gelijk reageren. Ik
jest wennen aan die gedachte. Het was een
(ces van maanden. Elke avond dacht ik ander
uur in het openbaar vervoer daarover na. De
ste tijd ga ik pas ontspannen naar huis."
[laatste zin, die de gemiddelde Nederlander
iteloos uitspreekt, heeft voor Alibegovic een
ie betekenis. Hij en zijn gezin verkeerden lang
:ekerheid of hun thuis wel in Nederland lag.
ie zorg is nu weg, maar mentaal is het niet
kkelijk geweest", blikt de Noordwijker terug
|de ingrijpende periode. Ondanks de jaren
irtslepende juridische procedure probeerde
gezin zo normaal mogelijk te leven. Alibego-
die Servië in 1993 ontvluchtte omdat hij wei-
Ie tegen zijn eigen Bosnische landgenoten te
iten, volgde cursussen en ging vrij williger s-
ikdoen om zich maar zo snel mogelijk aan de
ltschappij te kunnen aanpassen.Je leert zo
|1 contact met mensen te maken en dan kun je
alsof er niets aan de hand is. Blijf je binnen,
komen de muren op je af en lukt het niet.
de laatste periode werd het wel steeds
iilijker. Als je uit kunt gaan van je eigen kracht
/aliteiten dan kun je het wel aan, maar in dit
waren we afhankelijk van mensen en orga-
ities. Was het niet gelukt om de verblijfsstatus
ijgen, dan zouden we ergens anders weer op
nieuw moeten beginnen en waren we weer af
hankelijk van anderen geweest."
Het pardon dat minister Verdonk van vreemde
lingenzaken verleende, betekende dat Alibegovic
eindelijk op zoek mocht naar een vaste baan. De
speurtocht verloopt nog moeizaam. De Noord
wijker moest eerst allerlei zaken regelen als in
schrijvingen bij verschillende instanties en verze
keringen en hij kreeg daarnaast te maken met de
slappe arbeidsmarkt. Als werktuigbouwkundige
was hij in het voormalige Joegoslavië verantwoor
delijk voor de productie van water- en warmte
meters. „Probleem is dat ik daar al tien jaar uit
ben en daardoor een kennisachterstand heb op
gelopen." Alibegovic hoopt op een interessante
baan waarbij hij de kwaliteiten die hij als coach
opdeed, kan gebruiken. „En als coach kun je ook
goed als teamspeler functioneren."
Basketbalclub Rotterdam kon daardoor geen be
roep meer op hem doen. „Ik wil zelf zorgen voor
mijn inkomsten en werk valt niet te combineren
met fulltime trainer zijn." MSV, de club waarmee
Alibegovic nog in nauw contact stond en die ook
minder traint dan een eredivisionist, kreeg er
lucht van en benaderde hem weer. Er was im
mers weer een vacature omdat Roberto van den
Broek vertrok. De Noordwijker droeg hem zelfbij
zijn overstap naar Rotterdam voor om het stokje
over te nemen. Hij voelde zich om die reden ook
geroepen om de leeggevallen plek op te vullen.
Daarnaast is hij niet vergeten dat MSV en ook de
Witte School zich in moeilijke tijden nadrukkelijk
inzetten voor het gezin. „Zij hebben toen een e-
mailactie op touw gezet richting de Tweede Ka
mer en de regering." Daarnaast doet zijn vrouw
vrijwilligerswerk bij de club en speelt ze in het
derde team en zijn ook de kinderen actief lid van
MSV. „Ik had ook nog enkele andere aanbiedin
gen, maar voor mij moet het bij een vereniging
ook kloppen."
De hernieuwde samenwerking vormde tevens het
begin van een nieuw tijdperk. Niet alleen omdat
Alibegovic eindelijk als gesetteld burger de sport
zaal binnen kon stappen, maar ook omdat er bin
nen een jaar tijd een sterk gewijzigde selectie
stond. Ervaren spelers waren gestopt of naar el
ders vertrokken, zodat de Noordwijker met een
relatief jonge groep aan het seizoen begon. „Het
is daardoor nog geen hecht, compact en stabiel
team."
Door de nieuwkomers bij de ploeg is MSV zijn
Noordwijkse gezicht kwijtgeraakt. Onvermijdelijk
volgens Alibegovic. Een talentvolle generatie met
Bart Koek, Sander van der Holst en Zeeger van
Leeuwen, dient zich sporadisch aan. Meestal mag
een club blij zijn als per lichting een jongere
doorbreekt. „Landelijk basketbal spelen, betekent
drie keer per week trainen en verre uitwedstrij
den afwerken in Zwolle, Meppel, Groningen, Nij
megen en Leeuwarden. Dat eist veel van de men
sen en we worden op dit moment niet gesteund
Burhan Alibegovic: „Was het niet gelukt om de verblijfsstatus te krijgen, dan zouden we ergens anders weer opnieuw moeten beginnen en waren we weer afhankelijk van
anderen geweest."Foto: Taco van der Eb
door de opkomst van jonge spelers. MSV wil in
de top blijven spelen en dan moeten er basket
ballers van buitenaf komen." Het achterland -
Voorhout, Leiden, Katwijk, Lisse - is inmiddels
ook uitgeput geraakt, zodat er nu spelers uit Spij-
kenisse, Barendrecht, Landsmeer en Den Haag
komen.
Alibegovic spreekt daarom van een leerjaar. Toch
gaat MSV in de promotiedivisie - gedeeld, na de
nederlaag tegen Omniworld 2 vorige week - aan
de leiding. De coach heeft er wel een verklaring
voor. „De competitie is beïnvloed doordat Aris
naar de eredivisie is gegaan en Early Bird, de ja
renlange kampioen, zich heeft teruggetrokken."
Hij noemt MSV liever een team met potentie. „In
het begin had ik een team zonder lange spelers.
Die zijn uiteindelijk gekomen waardoor we nu
sterker onder het bord zijn. Maar daardoor waren
we nog geen titelkandidaat. Om dat te kunnen
zeggen, moet er bijvoorbeeld balans zijn in leef
tijden, ervaring en moet je goed inside en outside
kunnen spelen. De spelers hebben individueel
kwaliteiten, maar de vraag is hoe je die eruit
haalt. Willen ze samenwerken en dingen voor el
kaar doen?" Over fortuin heeft zijn team evenmin
te klagen. „We hebben gewonnen van ploegen
die lang op voorsprong stonden. Dan probeer je
de punten te pakken door als coach je team ver
trouwen te geven. Met doorzettingsvermogen en
geluk lukt dat dan."
In de eerste periode van zes jaar dat Alibegovic
leiding gaf aan MSV, was een tweede plek in de
promotiedivisie de beste prestatie. Ondanks te
kortkomingen ziet ook de coach kansen op de ti
tel en dat besef is ook tot de spelers doorgedron
gen. „Je ziet eigenlijk twee opmerkelijke dingen.
De jongens praten erover, maar het punt is ook
dat de lat in het begin meteen hoog is gelegd. Al
les is gericht op prestatie. Vaak is dat ook weer
niet leuk. Als een wedstrijd niet gunstig verloopt,
moeten ze ook dingen kunnen slikken. Sommi
gen hebben daar moeite mee. Als coach kijk ik
naar het geheel. In wat voor vorm steekt een spe
ler? Wat voor positiespel speelt de tegenstander?
Wat is het tactisch idee? Die criteria worden door
spelers soms niet gezien. In een wedstrijd zoek je
naar een vijftal dat voor het team de punten bin
nen kan slepen. Hoe hoger het niveau is, hoe
kleiner de verschillen zijn. Je zult dan veel harder
moeten werken om kleine verbeteringen te boe
ken. Een speler moet een trainer overtuigen dat
hij op dat moment de beste keuze voor het team
is. Een trainer moet het gevoel krijgen dat hij op
jou kan rekenen."
De ervaren selectie uit het verleden hoefde Alibe
govic van tijd tot tijd slechts 'een opfriscursus' te
geven, nu is zijn rol anders. Hij houdt er wel van
om een nieuw team te smeden. Hij werkt aan een
vaste kem van spelers die MSV de komende jaren
smoel kan geven. „Ik vind het leuk om met jonge
basketballers te werken. Zoiets is een proces van
een paar jaar. Dan pas kun je zien of je goed hebt
gescout, of je een goede selectie hebt gemaakt.
MSV is nu een combinatie van ervaren en jonge
spelers. Dat betekent dat je aandacht moet beste
den aan de aanvallende en defensieve tactiek,
maar ook dat je technische dingen door moet ne
men. Ik vind het jammer dat sommige basistech
nieken niet goed worden uitgevoerd. Ook op het
mentale vlak ben je bezig. Je moet met veel ge
duld luisteren, soms boos worden en soms straf
fen, alles om de spelers beter te maken. Praat ik
niet meer met een speler dan is het fout. Dan is
het maximale bereikt. Op dit moment zit er nog
geen stabiliteit in het team. Elke wedstrijd is voor
ons een toets. Het is niet zo dat ik ontspannen
langs de kant kan zitten en het team het werk laat
doen. Wij moeten elk duel op zoek naar onszelf."
VOOR MEKAAR
'WÊÊ
n Sj
lerik
"icht -
Ignx i
ij dei
1. iei
19
m: Hans Schats.
eftijd: 45 jaar.
IS Leiden.
landf1
i vl<
sdra
Pu j'
n; 9
|,;ng ben je al lid?
1978. Naast zelf basketballen,
sindsdien diverse teams training
en gecoacht. Vooral jeugd. Dit
[gj i coach ik heren 8 - dat is meer al-
n balletje gooien - en samen met
van Hooven dames 3. Toen Mar-
ikstra hier trainer/coach van het
werd, vroeg hij of ik wilde gaan
n. Ik ben het blijven doen toen Ri-
len Os het na vijf jaar overnam. Ik
't gebonden aan de trainer, maar
club. Ik vind het leuk om te doen
Elke club heeft er wel een. Iemand die al jaren de klusjes klaart. Als
er wat gebeuren moet, is het altijd dezelfde die meteen de handen
uit de mouwen steekt. Voor Mekaar is een serie over die mensen.
Ze zien zichzelf nauwelijks als vrijwilliger. Ze doen gewoon wat er
gedaan moet worden.
men moeten maken."
en wil bezig zijn binnen de vereniging.
Bij elkaar kost het zo'n acht uur in de
week. Dat valt best mee. Maar zelf spe
len, blijft het leukst. Als mijn wedstrijd
samen valt met heren 1, ga ik zelf bas
ketballen en neemt iemand anders het
Wat moet je kunnen als scout?
„Je moet goed opletten. Het is grofweg
bijhouden wie wat doet in het veld. Wie
de punten maakt en wie de rebounds
pakt. Je kan er veel uit terughalen en
daar vervolgens extra op trainen. Maar
de scouting zegt niet altijd alles. Het is
een beetje verkapt. Als spelers veel vuil
werk opknappen in de verdediging, zie
je dat niet terug. Dan zou je video-opna-
Zijn het altijd dezelfden die wat doen
binnen de vereniging?
„Vroeger was het steeds hetzelfde club
je. Daar kon ik me wel eens aan ergeren.
Langzaamaan gaan steeds meer mensen
zich inzetten. Het is een kwestie van
mensen erbij betrekken. Ook de jongens
van heren 1. En voor mensen die iets
doen, moet je iets terugdoen. Aan het
eind van het jaar organiseer ik altijd een
toernooitje voor de vrijwilligers. Zodat
ze weten dat wat ze doen, gewaardeerd
wordt."
Kandidaten voor deze rubriek? Mail naar
sportrcdactie.ld@hdc.nl
Johan Neeskens (10)
Even zag het er naar uit dat
dlle trainers de kerst zouden ha
len, totdat NEC zich opwierp als
cultuurbewaker van een tradi
tie. Daags hiervoor nog liet de
nederlaag tegen De Graafschap,
dat zijn eerste zege boekte, Jo
han Neeskens koud: Moet ik
als eindverantivoordelijke dan
in paniek raken?" Dat nioet hij
weten, zo lang hij maar niet
overdrijft. Eindverantwoordelijk
is namelijk de voorzitter en die
schreef de trainer af, net voor de
kerstborrei Die haalde Neeskens
dus ook al niet.
Margriet Matthijsse (9)
Neerlands zeilkoningin vestigde
een olympisch record 'protest
aantekenen' en werd de risée
van de Spelen. Matthijsse werd
volgens Matthijsse het slachtof
fer van een complot waaraan de
hele zeilwereld deelnam - behal
ve Matthijsse. O jahet lag ook
nog aan de wind, of liever het
gebrek hieraan. Gelukkig stond
liet gezicht van Matthijsse in de
Golf van Saronikos een week
lang op storm, anders had er
niet eens gezeild kunnen wor
den.
Rea Lenders (8)
Haar coach maakte dit jaar
naam als Mare de W. en haar
collega Alan Villafuerte landde
weer naast in plaats van op de
trampoline, maar Rea Lenders
bereikte wel de olympische fina
le in Athene. Maar daarin ver
loor ze, de tel. Onze trampoline-
hoop in bange dagen staakte na
acht sprongen monter haar
voorstelling en schold nadien
haar gelegenheidscoach de huid
vol. Hij had moeten meetellen,
vond zij. De jury oordeelde juist
dat Lenders niet meetelde.
De Sjiem (7)
Een stokpaardje van Co: je hebt
ruiters en je hebt paarden. Rui
ter Jeroen Dubbeldam haalde
Athene niet, omdat De Sjiem
(zijn paard) dat niet deed. De
combinatie, in Sydney nog goed
voor goud, was aan de psychia
ter toe, vooral het paard, naar
het scheen. Als gevolg van een
afpersingszaak was De Sjiem
wekenlang uit de wei gehaald.
Criminelen hadden gedreigd de
hengst de hals af te snijden.
„Een nachtmerrie", volgens
Dubbeldam.
Loes Linders (6)
De 16-jarige turnster, met de
bambi-ogen - bron: De Volks
krant - voldeed op het EK aan
de olympische norm op het on
derdeel sprong. Dat zei de tv-
commentator, dat dacht de
turnbond en dat straalde Loes
met haar, vooruit, onschuldige
oogjes ook uit. De regels van
NOC*NSF bleken echter voor
tweeërlei uitleg vatbaar. Waar
na Joop Alberda de statuten te
hulp schoot, niet de sporter.
Annemarie Kramer (5)
„Het is jammer dat we altijd in
de schadu w van de mannen
staan", zei haar ploeggenote Jo
an van den Akker aan de voor
avond van de Spelen. Die scha
duw, daar trad Van den Akker
uit. Door het estafettestokje
nooit af te staan. Momenteel
staat winnen in hoog aanzien;
ooit was méédoen het doel. An
nemarie Kramer (en Pascal As
sendelft) zorgden voor een uni
cum: ze waren wel in Athene,
maar deden nochtans niet mee.
Louis van Gaal (4)
Eerst was de cirkel rond toen
snoerde Ajaakkes mijn mond.
Van onderscheidend voetbal is
niet langer sprake en niemand
meer, die ddt kan bewaken!
Want de voorzitter nam een heel
dom besluit/en stuurde niet
Ronald Koeman maar mij de
Arena uit.
Jochem Uytdehaage (3)
Een 'rondje 29' rijden tijdens
een 5 kilometer is geen nieuws,
erna wél. Al 'uitrijdende' hield
Jochem Uytdehaage in het Vi
kingschip Carl Verheijen uit de
wind om een Amerikaanse
greep naar de macht te voorko
men. Dat lukte niet. Wat wel
lukte is dat Jochem de samen
stellers van het schaatswoorden-
boek verplichtte in hun volgen
de editie een extra betekenis toe
te kennen aan het begrip staye-
ren.
Gerrie Knetemann (2)
Het ergste dat je verliezen kunt
is het leven. Sterven is niet bij
zonder, iedereen overkomt het
wel eens. Maar was van Knete
mann niet gedacht, dat hij zich
onsterfelijk gemaakt had, op 27
augustus 1978, door Francesco
Moser te verslaan en wereld
kampioen te worden? In Dwars
door België keek lÊj de dood al
eens in de ogen - en bleek inder
daad onoverwinnelijk, toen nog
wel. Op 2 november niet meer.
Toen bereikte 'de Kneet'zijn
laatste Meet.
Dick Advocaat (1)
Veranderde de opstelling voor
Nederland - Duitsland vóór Ne
derland - Duitsland vijf keer,
weet ik uit betrouwbare bron,
maar ridiculiseerde zichzelf met
de wissel tijdens Nederland -
Tsjechië. Hij haalde de angel
(Arjen Robben) uitzijn eigen
spel en werd hiervoor gestenigd
door wat later bleek een na-
maakleeuw te zijn. Dick leed
hieronder. Maar erger nog dan
lijden is medelijden: Jan-Peter
schreef een open brief. Dat had
ik pas erg gevonden. Als ik Dick
