REGIO
Voorhoutse timmerman is te goed van vertrouwer
'De boel ontploft
hier nog eens'
Aantrekkelijke kakofonie
van kerst en kitsch
GERECHT
Vruchtbare kinderactie
Touroperators rijden af en aan naar Ter Aars tuincentruj^
NAVRAAG
Het Rotterdamse echtpaar Clara en Sjaak Sies is sinds twee jaar de drij
vende kracht achter de Stichting Voedselbank. Dat is een Rotterdamse
vrijwilligersorganisatie die voedsel inzamelt bij bedrijven, winkels en
'Voor elk voedselpakket moet voofdepL*-
ook een kaart naar overheid' seliJI!e ™ini"
ma. In hun
woonplaats steeg het aantal benodigde pakketten explosief van 400
naar 870, voornamelijk door ouderen. Het ligt voor de hand dat er in een
middelgrote stad als Leiden ook een vraag naar voedselhulp ontstaat.
Predikant ANNEMIEK KELDER van Diaconaal Centrum De Bakkerij beves
tigt dat.
„De armoede stijgt schrikbarend. Mensen die bij ons komen, geven
het beeld dat het sociale gezicht van Leiden onder druk staat. Overi
gens moet De Bakkerij niet worden verward met het dienstencentrum
Binnenvest voor dak- en thuislozen dat in hetzelfde pand een ruimte
huurt."
Moet er in Leiden niet ook
een instantie komen die
voedselhulp regelt?
„Er is al een klein initiatief
daartoe opgezet door reve
rend Abraham van de Glo
bal Harvest Hour Church.
Dat is een bescheiden Leid-
se migrantenkerk. Abraham
haalt pakketten op in Den
Haag en brengt die in Lei
den rond. Hij kan niet meer
vervoeren dan zijn eigen
personenauto aankan.
Daarom heeft hij met ons
contact opgenomen om te
zien of er wat vanuit De
Bakkerij aan de Oude Vest
valt te organiseren. Daar is
ons pand niet geschikt voor
en dat betreuren we. Je hebt een hele hal nodig voor het verdelen en
inpakken van de pakketten."
Hoe moet dat nu verder?
„We moeten op zoek naar een pand in Leiden dat wel geschikt is."
Dus het initiatief komt van de grond?
„Als wij er bij betrokken worden, dan vind ik dat er ook een soort pro
test van moet uitgaan. Voor ieder pakket gaat er een kaart naar de
overheid dat dit het gevolg is van het beleid, of zoiets. Je vult een gat
dat je eigenlijk in zo een rijk land eigenlijk niet zou moeten hoeven
vullen,"
donderdag 9 DECEMBER 20(
tekst: Lorna n Leef mans
archieffoto: Hielco Kuipers
UIT DE ARCHIEVEN
ANNO 1954, Donderdag 9 December
LEIDEN - Groot en bijzonder hartelijk was de belangstelling, welke
gisteren bestond voor het gouden ambtsjubileum van ds. Joh. Jansen,
die ruim 35 jaar de Christelijk Gerefomeerde Kerk te dezer stede als
predikant diende. Ds. Jansen, die 11 December 1904 de evangeliebe
diening te Oud-Beijerland aanvaardde en 1 december 1952 eervol
emeritaat verkreeg, gaat nog regelmatig in de dienst des woords voor.
Tijdens een in middag- en avonduren te zijnen huize (De Laat de Kan
terstraat 5) gehouden receptie hebben zeer velen ds. en mevr. Jansen,
die in deze dagen ook hun gouden huwelijksfeest vieren, de geluks
wensen aangeboden.
Namens het gemeentebestuur bracht wethouder D. van der Kwaak de
felicitaties over. In tegenwoordigheid van enkele kerkeraadsleden,
haalde de scriba, de heer H. Buurman, enige herinneringen op uit de
langdurige Leidse ambstperiode van ds. Jansen. Een prachtig bloem
stuk'en een luxe uitgave van de nieuwe Bijbelvertaling vormden de
stoffelijke blijken van belangstelling van deze kerkeraad.
ANNO 1979, maandag 10 december
LEIDEN - Vanaf 17 december rijdt de Sterbus in Leiden. Het busje
vervoert op telefonisch verzoek bejaarden en gehandicapten binnen de
grenzen van Leiden, Leiderdorp en Oegstgeest. Het lidmaatschap van
de Sterbus gaat 20 gulden per kwartaal kosten.
Foto: archief Leidsch Dagblad
Foto's in deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen na
plaatsing 2,50 (afdruk van 13 bil 18 in zwart wit) over te maken op gironummer
8406 t.n.v. UDC Media b.v., Postbus 2,1800 AA Alkmaar, onder vermelding van
Leidsch Dagblad, ANNO (Ld(datum van plaatsing) of door contante betaling aan
de balie van het Leidsch Dagblad, Rooseveltstraat 82 te Leiden. U krijgt de foto
binnen drie weken thuisgestuurd.
COLOFON
Leidsch Dagblad
Directie: B.M. Essenberg
E-mail: directie.hdcuz@hdc.nl
Hoofdredactie: Jan Geert Majoor,
Adriaan Brandenburg
E-mail: redactie.ld@hdc.nl
HOOFDKANTOOR
Rooseveltstraat 82, Leiden, tel. 071-5 356 356
Postadres- Postbus 54.2300 AB Leiden.
Redactie fax 071-5 356415
Advertentie fax 071-5356 325
Familieberichten fax 023-5150 567
ADVERTENTIEVERKOOP
Advertenties m.b.t.:
Auto's: 072-6813661
Onroerend goed: 023-5 '5° 543
Personeel: 075-6813677
Overige detailhandel: 071-5 356 300
Reclamebureaus kunnen contact opnemen
met: 075-6813636
LEZERSSERVICE
0800 -1711 (gratis)
Mobiel: 072 - 5196800
ABONNEMENTEN
Bij vooruitbetaling (acceptgiro)
p/m €20,20 (alleen aut. ine)
p/kw €56,70 p/J €216,90
Abonnees die ons een machtiging verstrekken
tot het automatisch afschrijven van het
abonnementsgeld ontvangen €0,50 korting
per betaling.
VERZENDING PER POST
Voor abonnementen die per post (binnenland)
worden verzonden geldt een toeslag van €0,50
aan portokosten per verschijndag.
Voor zaterdagabonnementen geldt €0,60 per
zaterdag.
GEEN KRANT ONTVANGEN?
Voor nabezorging: 0800-1711 (gratis).
Mobiel: 072 - 5196800
ma t/m vr: 07.30-17.00 uur; za: 08.00-13.00 uur
(als op zaterdag voor 12.00 uur wordt gebeld,
wordt de krant dezelfde dag nabezorgd. Wie
tussen 12.00 en 13.00 uur belt ontvangt de
krant op maandag.)
AUTEURSRECHTEN
Alle auteursrechten en databankrechten ten
aanzien van (de inhoud van) deze uitgave
worden uitdrukkelijk voorbehouden. Deze
rechten berusten bij HDC Uitgeverij Media BV
c.q. de betreffende auteur.
HDC Media BV, 2004
De publicatierechten van werken van
beeldende kunstenaars aangesloten bij een
CISAC-organisatie zijn geregeld met Stichting
Beeldrecht te Amstelveen.
HDC Media BV is belast met de verwerking van
gegevens van abonnees van dit dagblad. Deze
gegevens kunnen tevens worden gebruikt om
gerichte informatie over voordeelaanbieding
en te geven, zowel door onszelf als door
derden. Heeft u hier bezwaar tegen, dan kunt
u dat laten weten aan HDC Media BV, Afdeling
Lezersservice, postbus 2,1800 AA Alkmaar.
Je hebt mensen die bij bin
nenkomst direct een goede
indruk maken. De stoere,
knappe timmerman uit Voor
hout is zo iemand. Hij is
breedgebouwd en komt
vriendelijk maar zelfverzekerd
over. Zijn lange, golvende
haar draagt hij losjes in een
staart. Typisch een man die
op straat door vrouwen wordt
nagekeken. Toch is een aan
trekkelijk uiterlijk ook niet al
les, blijkt vandaag maar weer
eens in de rechtszaal. Het kan
zelfs tegen je werken.
Uit de mond van deze man
van de wereld is namelijk ex
tra moeilijk te geloven dat hij
van tijd tot tijd vreselijk naïef
kan zijn en op het domme af
goedgelovig. Want wie ruikt er
nu geen onraad als je aan ie
mand die verklaart wiet te wil
len 'drogen' een schuur ver
huurt? De Voorhouter zag er
in elk geval geen moment
kwaad in, zo houdt hij de
rechter voor. „Het zou om
drogen gaan, niet om teelt."
De man had nu waarschijnlijk
nog best met zijn oude huur
der door één deur gekund, als
een uitslaande brand in de
schuur de verborgen wiet-
plantage niet had blootgelegd.
„Ik wist van die plantage hele
maal niets af', stamelt hij met
grote onschuldige hon
denogen, „honestly". De man
is geboren in Engeland en
heeft, hoewel hij al jaren in
het bloembollendorp woont,
nog een zwaar accent. Tel
kens als hij nerveus wordt,
grijpt hij terug naar zijn moe
dertaal.
In de rechtszaal dreigt de tim
merman die zo overdreven
goed van vertrouwen is in zijn
uppie op te draaien voor het
illegale bezit van 400 hennep
planten. De huurder is name
lijk gevlogen. Die was wel zo
snugger om de schuur en zijn
oogst als verloren te beschou
wen. Hij heeft zich sindsdien
niet meer in Voorhout ver
toond. „Na de
brand is die
man nooit
meer langsge
komen", zegt
de verdachte
een tikkeltje te
leurgesteld.
Helemaal al
leen heeft hij
zijn verkoolde
schuur weer
moeten op
bouwen.
Maar wie was
die gewiekste
huurder nu
toch? Het ant
woord op die vraag wil de
rechter vandaag dolgraag we
ten. Ze is namelijk niet over
tuigd van de onschuld van de
Voorhouter. Ze twijfelt er zelfs
openlijk aan of de huurder
überhaupt wel heeft bestaan.
Had de verdachte die voor
haar staat niet een eigen plan
tage om zo aan wat extra in
komsten te komen? „Het was
de Witte", her
innert de ver
dachte zich. „Ja,
zo stelde de
man zich aan
mij voor." „De
Witte?", klinkt
het verbaasd.
Dat is meer een
bijnaam dan
een achter
naam, vindt de
rechter „Waar
om heette die
man eigenlijk
zo?" De Voor
houter haalt
zijn schouders
op. „Ik weet het niet."
De rechter is sceptisch: „Het
valt me wel op dat u dingen
niet meer weet als het net in
teressant begint te worden."
De brandweer trof 400 hen
nepplanten en bijbehorende
lampen in uw schuur aan,
houdt ze hem voor. „Dat is
een goedingerichte wietplan-
tage.Daar lijkt het wel op,
geeft de man toe. „Nee, daar
lijkt het niet alleen op", ver
klaart de rechter bits. „Dat is
ook zo." De Voorhouter voelt
zich klemgezet. „Whatever"
mompelt hij gelaten.
Volgens de rechter wordt het
tijd dat de man ontwaakt uit
zijn droomwereldje waarin ie
dereen slechts de beste be
doelingen heeft. Langzaam
aan begint ook het besef bij
de vriendelijke timmerman te
dagen dat hij er ingeluisd is.
„Ik zit hier nu, dus ik krijg alle
rottigheid aan boord", stelt hij
gedesillusioneerd vast.
In de veertien jaar dat de
Voorhouter in Nederland
woont, heeft hij geen straf
blad opgebouwd. Maar is hij
in Groot-Brittannië wel eens
veroordeeld voor een soortge
lijk strafbaar feit, vraagt de
rechter hem op de man af. De
timmerman reageert ge
schokt: „Nee, natuurlijk niet.
Dit is allemaal so alien to me\"
De man wordt desondanks
veroordeeld voor het help
bij het kweken van henne
zijn schuur. „U wist er we
gelijk wat van af', is de ovf
tuiging van de rechter,
drogen van de oogst stom
namelijk toe. Dat beschot j";
wen we in het recht als m|„r<
plegen."
De Voorhouter krijgt van
60 uur werkstraf opgelegd
twee weken voorwaardelij ji'
gevangenisstraf. Daarnaai
moet hij de mogelijke win g
die hij met de kweek heeft r'
haald, zo'n 1500 euro, aan
staat terugbetalen.
Zou de knappe timmemii
zich volgende keer weer e jnr
oor laten aannaaien door
handige wietkweker? „Ma
u zich daarover geen zorg 1
roept de man na afloop te
de rechter.Als ik straks a a
netjes heb afgehandeld, g<
het anders aanpakken."
Floor Ligtvoet
de
lhi
Ja's
ter aar - De drukte in het tuincentrum komt ze
goed uit. Romeo, Cynthia en Monica, tien, elf en
elf jaar oud, hebben een strategische positie in
genomen bij de in- en uitgang en de verkoop
van sinaasappels loopt gesmeerd. Het trio offert
de vrije woensdagmiddag op voor het kinderte
huis Magurele in de Roemeense hoofdstad Boe
karest. Dat krijgt de opbrengst van de verkoop.
Ze worden door het winkelende publiek alom
geprezen. „Ik hoef geen sinaasappels, maar als
je mijn winkelwagentje wegzet, mag je het
muntje houden", zo laat een vrouw haar waar
dering blijken.
Een volwassen begeleider volgt de verkoop op
een afstand en voert af en toe nieuwe kratten
vol vruchten aan. „Dit is het vijfde jaar van de
actie waarvoor we kinderen uit de hoogste klas
sen van het basisonderwijs uit Ter Aar en
Nieuwveen vragen", zegt hij. De coördinerende
stichting heet Kinderen voor Kinderen, niet te
verwarren met het landelijke bekende muziek
programma. Nog voor sluitingstijd van het tuin
centrum zijn ze 'los'. „Weer goed verdiend voor
het weeshuis", zegt Romeo glimmend van trots.
Foto: Leidsch Dagblad
Mevrouw C. Hoogeveen uit Ter Aan
„Elk jaar krijg ik voor mijn verjaardag een
abonnement op het Leidsch Dagblad. Een
leuk cadeau toch? Dat hoor je niet vaak."
De heer D.J. de Ridder uit Leiderdorp:
„Ik zou de krant niet willen missen. Ik lees
hem al dertig jaar. Mijn broer heeft hem niet
me
et
en die weet soms dingen niet. Ja, zeg ik dai1'v
Moet je het Leidsch Dagblad maar lezen."
Mevrouw C.J. Vreeswijk uit Alphen aan dl
Rijn: ;i
„Ik zie de laatste tijd te vaak dubbele beridy
ten in de krant. Daar moeten jullie beter O]
gaan letten. Zo kan ik ook een dikke krant
maken." 7
Te Raar of Nieuw te Koop?
De nakende samenvoeging van
de dorpen Ter Aar, Nieuwkoop
en Liemeer houdt de gemoede
ren bezig in Ter Aar, zo blijkt uit
een rondgang langs diverse klan
ten van Intratuin aan de Kerk-
weg. Sommige mensen zijn
boos, andere berusten in de we
tenschap dat het niet tegen te
houden is. Maar wat zou een
goede naam zijn voor de nieuwe
gemeente?
P. Esveld uit Ter Aar:
„Ter Aar moet Ter Aar blijven.
Het is hier een puinhoop. De
ene crimineel is nog niet weg of
de volgende komt., En dan heb
ik het over de wethouders. Ik
ben al jaren niet tevreden. Er
wordt met geld gesmeten. Alle
drie de dorpen zijn armlastig.
Het is allemaal niks. De boel
ontploft hier nog eens."
Mevrouw M. van Rijnsoever
uit Woerdense Verlaat:
„Ik zou het niet zo snel weten.
Misschien moeten ze maar een
prijsvraag organiseren."
Het echtpaar Verbeek uit Ter
Aar:
„Wij hebben het enquêtefor
mulier over de gemeentelijke
herindeling nog niet in de bus
gehad en maken ons daar een
beetje zorgen over." Het stel wil
meedenken over de toekomst
van hun woonplaats, hoewel ze
zich 'gevluchte Leiderdorpers'
noemen. „De herrie van de A4
werd ons te veel", zegt zij.
„Wethouder Victor Molkenboer
was ons buurjongetje, zo lief
nog", aldus de vrouw die als
nieuwe naam 'Aarlanden' voor
stelt. Haar man kan zich daarin
vinden: „En zet de prijs maar
op mijn rekening."
Annie Bos uit Langeraar:
„Het is best moeilijk, want ie
dereen komt natuurlijk voor
zijn eigen belangen op. Wat
dachten jullie van Te Raar? En
anders Nieuw te Koop."
Mike Verwayen uit Nieuwveen:
„Laten we het maar eenvoudig
houden. Veendorp is een
mooie. Geen Veenstad. Dat
klinkt veel te pretentieus."
Ria van der Jagt uit Langeraar:
„Je hebt het water, De Aar, en
dat moet in de naam blijven.
Verder heb ik er geen mening
over. Ze beslissen hier toch wel
buiten ons om."
Meneer Verkley uit Ter Aar:
„Ik moet het nog maar zien of
de dorpen samengaan. Ter Aar
houdt het steeds tegen. We wil
len hier zelfstandig blijven. Het
moet allemaal niet anders wor
den dan nu. Het gaat toch goed
zo?"
Gertjan van Geen
en Loman Leefmans
De Ter Aarse Intratuin: een kerstmarkt ter grootte van twee voetbalvelden. Foto: Hielco Kuipers
e:
ter aar - Het is een onwerkelijk gezicht; bezoekers die
elkaar fotograferen tijdens een rondgang door een tuin
centrum. Maar de Intratuin-vestiging in Ter Aar is dan
ook een bezienswaardigheid geworden die tot ver bui
ten de regio bekendheid geniet, zeker in de aanloop
naar kerstmis. „Touroperators vragen of ze langs mogen
komen", vertelt eigenaar Leen Kroon. „Vijfjaar geleden
keek ik ervan op als iemand 'helemaal' uit Leiderdorp
kwam, nu zie ik bussen uit Amstelveen en Dordrecht
voor de deur."
Het complex aan de Kerkweg gaat offi
cieel door voor een tuincentrum, maar
zoeken naar een eenvoudige hark, sim
pele bloempot of ambachtelijke spade
is deze tijd van het jaar niet eens mak
kelijk. En daar komen de klanten nu
ook niet voor. Het centrum is omgeto
verd tot een kerstmarkt van 15.000
vierkante meter, twee voetbalvelden
groot. Enorme hoeveelheden zingende
poppen, bewegende hertjes, glimmen
de bomen en lichtgevende kerststalle
tjes vormen voorgrond en decor. „De
meeste tuincentra hebben een hoek
met kerstartikelen, wij proberen er een
feest van te maken. We hebben er spe
ciale etaleurs voor in dienst. Op 1 no
vember beginnen we en de jaarlijkse
verbouwing duurt daarna ongeveer zes
weken", aldus Kroon.
Sommige geïmporteerde typische
kerstproducten zijn zo kitscherig dat ze
normaal gesproken pijn zouden doen
aan de ogen. Eén meter hoge poppen
bijvoorbeeld die zijn aangekleed in
19de-eeuwse Engelse, geruiten kledij,
met nepsneeuw besprenkeld. Toch, als
er twintig als een soort familie door el
kaar zijn opgesteld, heeft het toch weer
iets grappigs. En dat gevoel komt door
de omvang vaker terug. Kerstballen of
kaarsen zijn immers overal te koop, maar de aanbl eli
van een complete muur vol van deze producten is kr;
posant. i r
Kroon en zijn medewerkers hebben daar handig 0 an
ingespeeld, zoals het ook een meesterzet is om eei m
kleine kinderboerderij in te richten en een immen an
schaal nagemaakt Hollands landschap een plaats 1 l.i
geven. v
Het totaal levert een combinatie op van tentoonsti :a 1
ling, tuincentrum en attractieparkje. Een bus van:
niorenoord Groot Hoogwaak uit Noordwijk was ni U.
niet uitgeladen of er stond alweer een van het Lek
dorpse Leythenrode bij de ingang. Zelfs buslading
Japanners met de Nikon-camera in de aanslag fre
quenteren de kersttuin. Een aparte verkeersregels; ;ri
was gisteren nodig om te zorgen dat de verkeers- ut
stroom, op sommige dagen 3000 voertuigen groot iu
niet vast kwam te zitten. Vergunningsaanvragen zi ee
al tijden de deur uit om het terrein achter het cent et
in te richten als extra parkeerterrein. e 1
„Het is een gigantisch karwei om het allemaal in trie
richten", zegt Kroon. De reden om er jaarlijks veel et
werk van te maken, is volgens hem simpel. „Niem elf
gaat een halfuur in de auto zitten naar ons toe om i i:
volgens in tien minuten weer buiten te staan." iit;
rar
Loman Leefmans en Gertjan van Geen iei
Zi:
