^aL I
'Onze
hobby wordt
ons afgenomen'
REGIO
Waar heeft die man
het over
NAVRAAG
Hans van Baaien, Tweede Kamerlid en buitenlandspecialist van de
WD, pleit deze week in HP De Tijd voor de herinvoering van de mili
taire dienst-
meer pncht. De
aan sociale dienstplichtZtfïL,
vist en ziet
ihtegratie en het 'wij-gevoel' als grote voordelen van het soldatenle
ven. THEO VAN KAUUWEN uit Leiderdorp (niet op de foto), luitenant
kolonel bij de Genie, pleit voor een andere plicht.
Gaat u mee met Van Baaien voor herinvoering van de dienst
plicht?
,,Ik zou persoonlijk
meer voelen voor een
slociale dienstplicht
dan voor een militaire
dienstplicht. Na zijn
Opleiding zou iedere
scholier of student
een jaar moeten 'te
rugbetalen' aan de
maatschappij door
bijvoorbeeld te wer
ken in de gezond-
eidszorg of in de ou-
erenzorg. Dat is niet
alleen goed voor de
betrokkene, maar ook
voor de maatschappij. Want op die terreinen is de nood het
hoogst."
En die sociale dienstplicht geldt dan voor iedereen
„Ja. Voor iedereen en zonder aanzien des persoon. Voor alle ran
gen en standen, niemand uitgezonderd. longens en meisjes. Ik
ben het met Van Baaien eens dat zoiets de integratie zeker zou be
vorderen."
Verdient iemand daar ook wat mee?
,|lk denk daarbij aan het minimumloon."
Voor een militaire dienstplicht voelt u, als beroepsmilitair, dus
piets?
,jNee. Het leger van vandaag de dag stelt hele andere en veel hoge-
ije eisen aan de soldaat dan vroeger. Je kunt niet iemand in een
half jaar klaarstomen voor een oorlog en dan naar Irak sturen. Het
ip allemaal vreselijk geavanceerd en gespecialiseerd geworden bin
nen die operationele eenheden. Je kunt wel wat militaire taken la-
tpn uitvoeren binnen het kader van de sociale dienstplicht, maar
niet meer dan dat."
tekst: Ad van Kaam foto ANP/Jan Vrijdag
UIT DE ARCHIEVEN
ANNO 1954, Vrijdag 3 December
HAZERSWOUDE - Gisteravond was het feest in het huisje van de fa
milie Wesselingh-De Jong, Rijndijk 109 te Hazerswoude. Dit feest
gold ine eerste plaats de geboorte van Annemarie, het eerste dochter
tje van het echtpaar en eerste zusje van de ruim twee en ruim drie jari
ge Nicoen Jan. Die feestvreugde werd echter verhoogd (en ook deel
achtig aan het groter Hazerswoudse gezin) toen bleek, dat Annemarie
door haar geboorte het inwonerstal van Hazerswoude op zesduizend
had gebracht.
Reeds enige tijd was het bij het bevolkingsregister van de burgerlijke
$tand bekend, dat de geboorte van de zesduizendste inwoner spoedig
een feit zou zijn. Naar buiten was daarvan echter op geen enkele wijze
ruchtbaarheid gegeven, zodat het voor de heer Abr. H. Wesselingh een
grote verrassing was, toen de geboorteaangifte iets anders verliep dan
gebruikelijk. De middag na de aangifte brachten burgemeester Den
Hollander en gemeente-secretaris Den Braver een bezoek aan de wo
ning van de familie om Annemarie een spaarbankboekje met f 25,-
aan te bieden.
ANNO 1979, maandag 3 december
LEIDEN - Sinds kort worden honden in ons land bedreigd door een
ernstige virusziekte waartegen maar weinig kruid schijnt te zijn ge
wassen. Ook alle Leidse dierenartsen geven het advies om honden zo
snel mogelijk te laten inenten. Zo ook dierenarts Helder, die op de
foto een hondje inent tegen het gevreesde Palvo-virus.
F^óto: archief Leidsch Dagblad
Foto's in deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen na
plaatsing 2,50 (afdruk van 13 bij 18 in zwart wit) over te maken op gironummer
8406 t.n.v. HDC Media b.v., Postbus 2,1800 AA Alkmaar, onder vermelding van
Leidsch Dagblad, ANNO d.d.(datum van plaatsing) of door contante betaling aan
de balie van het Leidsch Dagblad, Rooseveltstraat 82 te Leiden. U krijgt de foto
binnen drie weken thuisgestuurd.
COLOFON
iU
Leidsch Dagblad
Maatschappij heeft
Directie: B M Essenberg
E-mail: directie.hdcuz^hdcnl
Hoofdredactie: Jan Geert Majoor,
Adriaan Brandenburg
E-mail: redactie.ld@>hdc nl
HOOFDKANTOOR
Rooseveltstraat 82, Leiden, tel 071-5-356 356
Postadres: Postbus 54,2300 Ai) Leiden.
Redactie fax 071-5 356 415
Advertentie fax 071-5 356 325
Familieberichten fax 023-5150 567
ADVERTENTIEVERKOOP
Advertenties m.b.t.
Auto's: 072-6813661
Onroerend goed: 023-5150 543
Personeel: 075-6813677
Overige detailhandel: 071-5 356 300
Reclamebureaus kunnen contact opnemen
met: 075-6813636
LEZERSSERVICE
0800 -1711 (gratis)
Mobiel: 072 - 5196800
ABONNEMENTEN
Bij vooruitbetaling (acceptgiro)
p/m €20,20 (alleen aut. ine)
p/kw €56,70 p/j €216,90
Abonnees die ons een machtiging verstrekken
tqt het automatisch afschrijven van het
abonnementsgeld ontvangen €0,50 korting
per betalirg.
VERZENDING PER POST
Voor abonnementen die per post (binnenland)
worden verzonden geldt een toeslag van €0,50
aan portokosten per verschijndag
Voor zaterdagabonnementen geldt €0,60 per
zaterdag.
GEEN KRANT ONTVANGEN?
Voor nabezorging: 0800-1711 (gratis)
Mobiel: 072 - 5196800.
ma t/m vr: 07.30-17.00 uur; za: 08.00-13.00 uur
(als op zaterdag voor 12.00 uur wordt gebeld,
wordt de krant dezelfde dag nabezorgd. Wie
tussen 12.00 en 13.00 uur belt, ontvangt de
krant op maandag.)
AUTEURSRECHTEN
Alle auteursrechten en databankrechten ten
aanzien van (de inhoud van) deze uitgave
worden uitdrukkelijk voorbehouden. Deze
rechten berusten bij HDC Uitgeverij Media BV
cq. de betreffende auteur
HDC Media BV. 2004
De publicatierechten van werken van
beeldende kunstenaars aangesloten bij een
CISAC-organisatie zijn geregeld met Stichting
Beeldrecht te Amstelveen
HDC Media BV is belast met de verwerking van
gegevens van abonnees van dit dagblad Deze
gegevens kunnen tevens worden gebruikt om
gerichte informatie over voordeelaanbieding
en te geven, zowel door onszelf als door
derden. Heeft u hier bezwaar tegen, dan kunt
u dat laten weten aan HDC Media BV, Afd.eling
Lezersservice, postbus 2,1800 AA Alkmaar
Mijn leven is niet saai. Vijf kinderen (Fré, Marc, Sam,
Fleur, Olivier) in de leeftijd van 12 tot 22 jaar en mijn
man (Theo) zorgen voor veel leven in de brouwerij. Vier
dagen in de week ga ik naar de redactie van deze krant.
Of ik trek op zoek naar nieuws en achtergrondverhalen
de regio in. Een ingewikkeld bestaan? In 'Tussen pen en
pan' bericht ik er wekelijks over.
Terwijl ik op de redactie
zit vanwege het overlij
den van prins Bernhard,
duikt Theo zijn eigen ar
chief in. Hij denkt altijd
mee, hij is de man achter
mijn carrière. Een spot
tende uitdrukking die op
gezette tijden over en
weer wordt gebruikt in
ons gezin. Bij thuis
komst, niet al te vroeg
overigens, tref ik hem
met de Almanak uit
1978/ 1979 op zijn knie-
en aan. Wie heb ik alle
maal gesproken over
Bemhard Leopold Frede-
rik Everhard Julius Coert
Karei Godfried Pieter,
prins van Lippe-Biester-
feld? Hij heeft pas
nieuws. Die namen ho
ren allemaal bij Bern
hard. „Kijk, het staat hier
keurig in. Hij is van 29 ju
ni 1911."
Theo bladert driftig in
zijn goed bewaarde klei
nood. Een oranje stevig
gebonden boekje vol met
foto's en studentikoze
grappen en grollen. Ken
de ik deze foto? Nee, ik
zie koningin Juliana en
prins Bemhard te mid
den van gedecoreerde en
geüniformeerde mannen
in de ontvangstzaal van
de Koninklijke Militaire
Academie in Breda. Mijn
Theo was daarbij.
Als jong cadet had hij het
genoegen in 1978 het
150-jarig bestaan van
'zijn' instituut mee te
maken. Een feestelijke
gebeurtenis. Hij zat in de
grote kerk, zelfs achter de
prins. En toen gebeurde
het volgende. Professor
Hartman hield een lezing
over dikwandig beton.
Niet het gemakkelijkste
onderwerp voor een
feestrede. Theo was al
snel de draad kwijt, even
als Bernhard. Hij hield
zich koest, want voor
brallerig gedrag waren de
straffen destijds zwaar.
De prins pakte echter
zijn pen en schreef op
een briefje dat al snel
rondging: 'Waar heeft die
man het over?' Hilariteit
alom. Hierover is nog
lang gesproken en gela
chen binnen de kring van
cadetten.
Gelukkig is dit goedbe-
waarde geheim slechts
een aanleiding om mid
den in de nacht nog wat
aantrekkelijke jongensfo
to's uit het Almanakje te
bekijken. Ik moet het al
lemaal zien. De meeste
liederlijke verhalen ko
men los. Mijn man was
immers geen watje des
tijds. Het valt mij tegen
drieën zwaar om nog ly
risch te doen over een
zin als: 'de corps-opa en
tevens oudste rugbyer
was dan ook zeker de ge
paste figuur om de enige
3 punten van de beslis
sende wedstrijd KIM-
KMA (marine-land
macht) te scoren'. Een
absoluut hoogtepunt in
zijn carrière, zo verzekert
Theo mij. Ik beloof hem
bij de volgende tafelrede
hier kond van te doen.
Na heel veel Bernhard en
heel veel Theo mag ik
eindelijk naar bed. De
kinderen hebben het van
geen vreemde, is mijn
laatste zin. Begin deze
week kregen wij van
vrienden, kennissen en
buren beetje bij beetje te
horen dat er zich tijdens
onze aangekondigde af
wezigheid een soort van
bacchanaal heeft afge
speeld. Terwijl wij afgelo
pen weekeinde naar het
feest van een vijftigjarige
vriendin waren en een
nachtje overbleven bij
andere vrienden, is het
allemaal gebeurd. Wel
veertien fietsen voor on
ze deur. De woonkamer
schijnt één matras te zijn
geweest en om half vier 's
nachts werd er nog heftig
gestampt op de trap.
Toen wij zondagmiddag
vanuit Waalre belden -
ook bij ons was het niet
vroeg geworden moet ik
eerlijk bekennen - kregen
wij een opgewekte Fleur
aan de telefoon. „Niets
aan de hand, het is leuk
geweest." Ze hebben al
les opgeruimd. „Alles is
ook heel schoon", wordt
er met enige nadruk ge
zegd. Olivier is huiswerk
aan het maken, net zoals
zij. Ik hoor hem door de
telefoon gitaar spelen,
een kniesoor die daar op
let. Verder nog nieuws?
„Nee, het gaat goed." De
laatste vraag: „Sam is ze
ker al naar het Lemun?"
Hij deed zaterdag nog
mee aan het naspelen
van de Verenigde Naties
op het Stedelijk Gymna
sium en dat ging zondag
door. Een foute vraag. Ik
voel het meteen. „Eh,
nou, dat is het nu. Hij
heeft een ongelukje ge
had. Hij is vanmorgen
•c
door Berend opgehaald
Zijn oog was dik en
blauw en hij had een di
zelig hoofd. Een ongelu
je, hij struikelde over ee
matras, ik bedoel kusse
Je weet wel, die kussens
bij de tafel.
Ik weet en begrijp alles.
Wij rijden als een speer
naar huis. Onze vriende j?
stellen ons gerust. „Hij
heeft hier lekker gelegei
en geslapen. Een oogka f
kneuzing en een lichte
hersenschudding, verdf
niets ernstigs. Ongeluk- u
kig gevallen." Thuis gee |e
verdere sporen. Alles is j
inderdaad keurig opge- ,g
ruimd. We missen ook a
niets. We moeten het dl
komende tijd hebben Jt(
van de overleveringsver a
halen. Het wordt vast ei 1
zeker een prachtige
anekdote, die niet mis-
staat in ons familieboek
Saskia Stoelinga
Reageren?
s.c.m.stoelinga@hdc.nl
HDC 970
Communicatiesysteem C2000 helpt
scannerluisteren om zeep
ALPHEN AAN DEN RIJN - Door
nieuwsgierigheid gedreven
hangen scannerluisteraars
urenlang achter hun bakkie.
Wachtend op die ene grote
brand, dat catastrofale ver
keersongeval of die brute roof
overval. Nog even en het kan
niet meer. C2000, het nieuwe
communicatiesysteem voor
hulpdiensten, maakt het af
luisteren van een politiescan
ner onmogelijk. De gecodeerde
boodschappen van het sys
teem zijn niet te kraken. „De
analoge berichten konden we
zo uit de lucht plukken", zegt
Alphenaar Dennis (26). „De di
gitale berichten van C2000
niet. Onze hobby wordt ons af
genomen." De scannerluiste
raar is niet meer.
C2000 is een nieuw digitaal
systeem waarop alle hulp
diensten zijn aangesloten.
Ambulance, politie, koninklij
ke marechaussee en brand
weer kunnen direct met el
kaar communiceren. De
noodhulp is op deze manier,
vooral bij grote calamiteiten,
beter te coördineren. Verder
was het oude analoge netwerk
volgens het ministerie van
binnenlandse zaken geba
seerd op verouderde techno
logie. En werd de aanschaf
van de apparatuur en het on
derhoud van het netwerk te
duur. C2000 wordt in Neder
land gefaseerd ingevoerd. In
de regio Hollands Midden is
het sinds een paar weken ge
deeltelijk in de lucht.
Problemen en tegenslagen
kenmerkten de aanloop van
het geprezen netwerk. Televi
sieprogramma Zembla bracht
problemen met de dekkings
graad aan het licht. In gebou
wen en tunnels zouden de
portofoons en mobilofoons
onvoldoende bereik hebben.
Die problemen zijn inmiddels
grotendeels verholpen, maar
hebben ertoe bijgedragen dat
de invoering van het commu
nicatiesysteem ernstig is ver
traagd. C2000 stond gepland
voor het jaar 2000, zoals de
naam al doet vermoeden. De
nieuwe deadline - begin 2005
- lijkt nu voor verschillende
regio's al te hoog gegrepen.
Verder rezen de kosten voor
de bouw en de exploitatie van
het netwerk de pan uit.
Vernieuwing is de basis van
vooruitgang en je zou ver
wachten dat scannerluiste
raars en radiozendamateurs
een vernieuwd en verbeterd
netwerk met open armen
zouden ontvangen. Niets is
minder waar. Het probleem
voor de hobbyisten is dat de
digitale berichten van C2000
beveiligd zijn tegen afluiste
ren. Zo complex dat gespro
ken kan worden van een mo
dem enigma. „De berichten
zijn zo zwaar gecodeerd dat
de snelste computer ongeveer
twee dagen bezig is om ze te
decoderen. Daarnaast wordt
de codeersleutel elke dag ge
wijzigd", zegt Dennis. „Niets
is onmogelijk, maar ik zie niet
snel gebeuren dat het systeem
wordt gekraakt."
Zelfs met omgebouwde digi
tale scanners uit de Verenigde
Staten is dat niet mogelijk.
VRIJDAG 3 DECEMBER 2004
TUSSENPENENPAN
Die zijn niet geavanceerd ge
noeg. Ook afgedankte of ge
stolen mobilofoons of
portofoons bieden geen soe
laas. „Elke
ontvanger
zendt een
uniek sig
naal naar de
centrale.
Het is daar
vandaan
doodeen
voudig om
een gestolen
of afgedank
te scanner
uit te scha
kelen", al
dus de 26-
jarige Al
phenaar.
Met de ge
boorte van
C2000 gaat
dus een
hobby ter
ziele. In de
hoop een
politiebood-
schap te on
derschep
pen, begon
het voor
Dennis alle
maal met
het draaien
aan de
knoppen
van een
doodgewo
ne transis
torradio. Op
vijftienjarige
leeftijd
kocht hij zijn eerste scanner,
maar daar bleef het niet bij.
„De afgelopen elf jaar heb ik
er duizenden guldens inge-
Ook de portofoons veranderen met de intrede van C2000. Links
staat het nieuwe, kleinere model. Foto: WFA/Dennis Beek
stoken. Die apparatuur kan
dus binnenkort allemaal bij
het grofvuil."
Veelgehoord commentaar op
de luisteraars
is dat zij vaak
eerder ter
plaatse zijn
dan de hulp
diensten en
daar het per
soneel in de
weg lopen.
Dat is echter
een kleine
groep, schat
Dennis in.
Het is vol
gens de Al
phenaar geen
sensatiebe
lustheid,
maar dood
normale
nieuwsgierig
heid die de
meeste scan
nerluisteraars
drijft. „Je
hoort een si
rene en je
vraagt je af
waar die
heen gaat en
hoe ernstig
het is. Ik heb
mijn scan
ners altijd
aanstaan.
Vaak alleen
op de achter
grond. Door
dat ik het al
jaren doe, her
ken ik de be
langrijke oproepen. Ik kruip
dan achter mijn ontvangers
en draai de volumeknoppen
open."
De hobby gaat voor de Alphe
naar vérder dan alleen het af
luisteren vari de scanner.
Dennis beheert sinds 1999
een website waar veel te vin
den is voor enthousiaste luis
teraars. Op scanner.sneeuw-
man.nl staat alles over onder
meer de hulpdiensten, fre
quenties, apparatuur en na
tuurlijk over C2000. Daarnaast
is op de site een uitgebreid
overzicht te vinden van de co
des die de politie gebruikt om
overtredingen en misdaden
aan te duiden. Zo staat 125
voor een auto te water en als
de code 221 uit de zendbak
klinkt, is er een overval gaan
de. „Door C2000 kan ik de site
straks ook opdoeken, denk
ik."
Gloort er dan helemaal geen
hoop meer voor de nieuws
gierige luistervinken? Dennis:
„P2000 is het enige lichtpun
tje voor ons." P2000 is het
alarmeringssysteem van
C2000. Een onderdeel van het
nieuwe netwerk waarmee on
der meer de berichten wor
den verzonden naar de pagers
van brandweer- en ambulan
cepersoneel. Deze korte
boodschappen zijn echter een
matig alternatief voor de ge
sprekken in de ether. „Via
mijn site kun je een overzicht
van deze berichten bekijken.
Er zijn ook steeds meer men
sen die zo'n pager aanschaf-
fen, maar spannend is het II
niet. Via P2000 is namelijk 3
leen af te lezen waar de hul
diensten heen gaan. Niet w; y
er aan de hand is. Het kan c
net zo goed dat de brandwe n
uitrukt voor een grote bran<
als voor een kat die niet uit c,
boom kan komen.1C
De geavanceerde apparatui
en metershoge antennes zij 1;
binnenkort toch nog niet he
lemaal rijp voor de vuilnisbi )g
Ze zijn nog te gebruiken om
bijvoorbeeld het berichten- |a
verkeer van Schiphol te vol- n
gen. „Er is een groep die zie
hiermee bezighoudt, maar
is klein. Ik denk ongeveer 1( jt,
procent van de luisteraars. j
Het spannende en leuke is
voor mij en veruit de meesti
anderen af. Erg jammer", al
dus de 26-jarige Alphenaar.
Tientallen fanatieke hobbyi
ten en honderden mensen
een handscanner hebben,
moeten dus op zoek naar et
ander tijdverdrijf. Dennis:
„Naast scannerluisteraar be
ik ook een radiozendamatei
Het doel is om een zo ver m
gelijke verbinding op te zett
en zelf de apparatuur hier-
voor te maken. Ook leuk n
tuurlijk, maar hij zal nog va!
met weemoed terugdenken j
aan de uren achter zijn bak-n
kie. „Ik houd de ontwikkelii J5
gen in de gaten, maar ik hel
niet veel vertrouwen in een 1
terugkomst van het scannerr
Het scantijdperk is voorbij.'1
Ben Zwirs
