KUNST CULTUUR
Kussen voor de koningin
Twee nieuwe aanwinsten voor De Lakenhal
t
Jochem Myjer
schiet vanuit
de heup raak
Concert Muziekschool Alpht
lekker de rollen omgekeerc
Van Hall
kunstenaa
van het jaa
Jostiband Orkest uit Zwammerdam geeft concert voor Beatrix
ID&T verlaagt ticketprij:
Programma in het teken van de jeugd
zaterdag 20 NOVEMBER 2(
Frank Boeijen. Foto: GPD
Verbroederen
op Museumplein
amsterdam - Onder het motto
Stay Close! geeft een keur aan
popartiesten morgenmiddag
tussen 15.00 uur en 17.00 uur
een verbroederingsconcert op
het Museumplein in Amster
dam. Op het laatste moment is
er nog een aantal gasten toege
voegd aan de speellijst. Naast
Blof, K-Liber, Lange Frans en
Ali B doen ook Kane, Krezip,
Frank Boeijen en Thé Lau mee.
Het concert wordt gepresen
teerd door Dolf Jansen en Ho
ward Komproe. De artiesten
willen met het concert jongeren
uit alle gemeenschappen in
Amsterdam oproepen om, na
de spanningen die ontstonden
door de moord op filmmaker
Theo van Gogh „vooral bij el
kaar te blijven."
'Shouf Shouf
2' uitgesteld
amsterdam - De makers van de
hitfilm 'Shouf Shouf Habibi!'
gaan op korte termijn een film
maken die inspeelt op de the
ma's die Nederland de laatste
weken bezighouden. Het wordt
waarschijnlijk een realistisch
drama. Regisseur Albert ter
Heerdt en hoofdrolspeler Mi-
moun Oaïssa werken op dit
moment aan het project. Om
dat ze hier nu de voorkeur aan
geven, zijn de opnames van
'Shouf Shouf Habibi 2' uitge
steld tot najaar 2005.
Delft: Willem van
Oranje-weekeinde
delft - Of hij nu de grootste Ne
derlander is of niet, museum
het Prinsenhof in Delft pakt dit
weekeinde uit met een pro
gramma rond hun nummer 1:
Willem van Oranje. Er staan
speciale rondleidingen gepland
in het gebouw waar de Vader
des Vaderlands op 10 juli 1584
werd doodgeschoten, en over
wie een nieuwe expositie is in
gericht. De expositie loopt tot
en met november 2005.
Terpstra wint
stimuleringsprijs
amsterdam - Het plan voor een
documentaire over het leven
van de overleden fotograaf San-
nes, Sannes Droom van Frodo
Terpstra, heeft de Stimulerings
fondsprijs Documentaire 2004
gewonnen. De prijs wordt jaar
lijks uitgereikt aan het beste
filmplan dat in de IDFA Docu
mentaireworkshop is ontwik
keld. Met de prijs krijgt de win
naar een geldbedrag van
125.000 euro, bestemd voor de
productie van de film. Een pu
blieke omroep zal de documen
taire uitzenden.
leiden - Stedelijk Museum De Lakenhal
heeft op een veiling van het Amsterdam
se veilinghuis Christie's het beeld 'Sea
ted Monkey' van de Leidse kunstenaar
Willem Coenraad Brouwer gekocht. Het
museum betaalde het Amsterdamse vei
linghuis 18.000 euro voor de aap van ke
ramiek.
Willem Coenraad Brouwer (1877-1933)
had tot zijn dood een eigen bedrijf in
Leiderdorp, de Fabriek van Brouwer's
aardewerk. Hij is vooral bekend gewor
den door de potten en vazen die zijn
kunstaardewerkfabriek verlieten. De
'Seated Monkey', melancholiek naar de
grond kijkend met het hoofd tussen de
schouders, is 81 centimeter hoog. De
Lakenhal kan op dit moment nog niet
zeggen wanneer het beeld ook daadwer
kelijk te zien is voor het publiek.
Van het Instituut Collectie Nederland
heeft Stedelijk Museum De Lakenhal het
schilderij 'Gezicht in het koor van de
Pieterskerk in Leiden' van Anthonie van
Borssum, uit 1668, in permanente bruik
leen gekregen. Het kerkinterieur van de
Amsterdamse schilder hing jarenlang in
de schilderijengalerij van Prins Willem V
op het Buitenhof in Den Haag, zonder
dat iemand zich waagde aan de vraag
welke kerk op het schilderij nu eigenlijk
is weergegeven. Recent onderzoek naar
de heraldiek van de talrijke wapen- en
rouwborden wees uit dat het de familie
wapens betrof van Leidse geslachten.
Het vierkante bord boven de preekstoel
toont een wapen met drie vedels op een
rood veld dat toebehoort aan een van de
oudste geslachten in Leiden, de familie
Van Swieten. Het hoofdwapen met de
drie gouden sterren in een rode band op
een veld van zilver is dat van de familie
Mathenesse die in het huis Rapenburg
65 woonde. Tot voor kort was dat het
Prentenkabinet van de Universiteit. Tot
de Franse bezetting in 1795 bevond een
groot aantal rouwborden van de Van
Mathenesses zich in de Pieterskerk.
Met deze nieuwe gegevens werd duide
lijk dat het schilderij een gezicht op het
koor van de Pieterskerk uitbeeldde. Al
leen de preekstoel op het schilderij is
nog steeds aanwezig in de kerk.
In de Gouden Eeuw profaniseerden de
Noord-Nederlandse schilders het kerk
interieur als zelfstandig onderwerp. Het
schilderen van kerkgezichten werd toen
bij uitstek een specialiteit in Utrecht,
Amsterdam en Delft, maar niet in Lei
den. Misschien verbleef Anthonie van
Borssum korte tijd in de stad om de Pie
terskerk in schetsen vast te leggen en de
ze te verwerken in zijn schilderij. Het
schilderen ter plekke was in de Gouden
Eeuw nog niet gebruikelijk.
Onlangs is het schilderij geheel geres
taureerd, met steun ondere andere van
de Juniorkamer Leiden. De nieuwe aan
winst is vanaf dit moment te bewonde
ren in een van de schilderijenzalen op
de begane grond van het Stedelijk Muse
um De Lakenhal aan de Oude Singel.
'Seated Monkey'. Publiciteitsfoto
rotterdam/noordwijk
Noordwijker Jurriaan va
mag zich een jaar lang 1
naar van het jaar noem
kreeg de titel tijdens het
nale KunstGala in de Vaj
Ontwerpfabriek in Rott
Na de landelijke voo
maakten 270 aanwezigf
keuze uit acht finalist!
verkiezing werd voor hi
de jaar op rij gehoudt
neille werd vorig jaar
tot de eerste Kunstena
het jaar.
door Theo de With
den haag/zwammerdam - Een
hartewens van veel leden van
het Jostiband Orkest werd gister
avond vervuld: optreden voor de
koningin. In de Grote Kerk van
Den Haag gaf het uit verstande
lijk gehandicapten bestaande or
kest uit Zwammerdam een
Oranje Concert voor koningin
Beatrix. „Ik hoop wel dat Amalia
erbij is."
Voor de muzikanten komt het
mooiste moment pas na afloop
van het concert. Het publiek
heeft de kerk verlaten. De Josti's
moeten op het podium blijven
zitten, want koningin Beatrix
komt persoonlijk een woordje
wisselen met de muzikanten.
Als ze onder begeleiding van de
Alphense orkestleider Wim
Brussen het podium bestijgt,
gebaart mede-orkestleider Lyan
Verburg dat ze moeten gaan
staan.
Cathy Koenraad, het brutaaltje
van de Jostiband, wurmt zich
naar voren. Ze duwt de konin
gin een pakje in haar handen.
Het is een roze handdoek uit de
winkel waar ze werkt. „Ik heb er
zelf Amalia op geborduurd",
vertelt ze. Cathy gaat net een
stap verder dan de andere or
kestleden. Ze buigt zich naar
voren en geeft Beatrix drie fer
me zoenen op de wang. De ko
ningin is er enigszins beduusd
onder. Cathy niet, want ze ont
dekt burgemeester Deetman in
het gevolg. Ze drukt een journa
liste haar camera in de handen.
„Ik wil op de foto met de burge
meester."
Het is niet de eerste keer dat de
Jostiband uit Zwammerdam
voor een koninklijk gezelschap
speelt. Prinses Juliana woonde
tweemaal een concert bij. Maar
het is zoals presentator Jochem
van Gelder zegt: „De Jostiband
heeft opgetreden in het Con
certgebouw en in Ahoy', is op
tournee geweest in Zwitserland
en Canada, maar het hoogst
haalbare is spelen voor de ko
ningin." Het concert is door de
NCRV opgenomen en wordt op
Het mooiste moment voor de Jostiband. Na afloop komt koningin Beatrix persoonlijk een woordje wisselen met de muzikanten. Foto: ANP
1 januari als nieuwjaarsconcert
op de buis gebracht. Het vormt
de slotaflevering van de docu
mentaireserie 'De mensen van
de Jostiband' die in december
wordt uitgezonden.
Een van de muzikanten die met
de camera gevolgd wordt, is
Theo Verweij. Vooraf zegt hij
nog: „Ik hoop wel dat prinses
Amalia erbij is, want we hebben
speciaal voor haar een medley
ingestudeerd." Helaas voor
hem komt koningin Beatrix
zonder familieleden over de ro
de loper de kerk in. Het is overi
gens wel de kerk waar Amalia
gedoopt is. Om haar rol van
oma te benadrukken, krijgt ha
re majesteit uit handen van
twee orkestleden een cadeau.
Als ze het papier eraf heeft ge
haald, blijkt het een Jostiband-
xylofoon te zijn. In het tweede
pakje zit de bladmuziek met de
eertijds in eigen huis ontwikkel
de kleurennotatie. De gehandi
capte muzikanten hoeven daar
door geen noten te kunnen le
zen. De koningin krijgt dan ook
te horen: „Als u 't wilt volgen,
het volgende nummer begint in
E. Dat is de bruine toets."
De Jostiband krijgt op dit con-
cert versterking van een aantal
vocalisten: sopraan Miranda
van Kralingen, zanger René
Froger en gospelzangeres Ber-
get Lewes. Van Kralingen is een
oude bekende voor de konin
gin, want zij zong op het huwe
lijk van prins Willem-Alexander
en prinses Maxima. Ook de
Jostiband heeft eerder met de
sopraan samengewerkt. Ze was
er vijf jaar geleden bij in het Ko
ninklijk Concertgebouw en
zorgde voor een gedenkwaardig
moment door van de trap te
vallen. „Ik beloof dat deze keer
niet te doen", zei ze eerder deze
week bij een repetitie op Hooge
Burch. „Maar in de kerk is ook
geen trap."
Keyboardspeelster Evelien Bie-
mond vindt het soms wel lastig
om een solist te begeleiden. „Ze
zingt heel erg hoog." Als pre
sentator Jochem van Gelder
vervolgens vraagt wie de dis
cussie heeft gewonnen over wie
wie dan moet volgen, ant
woordt ze: „De Jostiband na
tuurlijk, want wij zijn met
meer." En dan is nog maar een
deel van het orkest meegeko
men naar Den Haag. Er zijn te
veel muzikanten om allemaal
mee te gaan. Bovendien kan
niet ieder orkestlid de spanning
aan.
Wellicht heeft het met de aan
wezigheid van koningin Beatrix
te maken, maar het is een op
vallend ingetogen concert. Er
wordt weinig meegeklapt en -
gezongen. In vergelijking met
eerdere grote concerten zijn
uitbundige artiesten als Paul de
Leeuw, Ruth Jacott en Frans
Bauer thuisgelaten. Als Berget
Lewis met haar vette, zwarte
stem 'To my Fathers House' in
zet, heeft ze geen deinende kerk
aan haar voeten. Eén Josti staat
op om mee te swingen. Beatrix,
commissaris der koningin Jan
Franssen, Alphens burgemees
ter Nico Schoof en de rest van
het overwegend blanke publiek
beperken zich tot beleefd luis
teren.
Bij het onderonsje achteraf legt
Teunie Hoogendijk aan de ko
ningin de werking van haar
keyboard uit. Anke Post wil nog
even met majesteit op de foto.
Als Beatrix op het punt staat de
podiumtrap af te dalen, trekt
Hans Zoetenkouw nog aan haar
mouw. „Ik heb nog één harte
wens", zegt hij. „Uw paarden
stallen zien." Hij krijgt het ad
vies een briefje te sturen.
theater recensie
Ruud Buurman
Voorstelling: 'Yee-Haal' door Jochem
Myjer. Gezien: 18/11 (première), Kleine
Komedie, Amsterdam. Te zien:
woensdag 27/4, Leidse Schouwburg.
Orkanen krijgen altijd een
meisjes- of jongensnaam. Het
natuurgeweld dat dit seizoen
over de Nederlandse cabaret
podia raast heet Jochem. Ach
ternaam: Myjer. Uit Leiden. Zet
een turbo op een sterk verjong
de versie van Bert Visscher en je
weet ongeveer met hoeveel me
ter per seconde luchtverplaat
sing je te maken krijgt.
Dat weet zijn overwegend jong
publiek al sinds zijn debuutpro
gramma 'Gegabber' en opvol
ger 'Adéhadé'. Tijdens dat laat
ste programma stond een
flitspaal op het podium, die in
werking trad als Myjer te snel
praatte. En nu is er dan 'Yee-
Haa!' en ook daarbij is het alsof
je naar een tekenfilm van Bugs
Bunny zit te kijken die te snel
draait.
Je zou de zuurpruim kunnen
gaan uithangen en zeggen:
meer van hetzelfde. En dat je er
niks .van hoeft te onthouden,
want belangwekkende medede
lingen vóór de mensheid doet
Jochem niet. 'Yee-Haa!' gaat
over nilcs anders dan over Jo-
Van
chem zelf, over zijn fami
vriendinnetjes, zijn jeugi
schooltijd.
Zijn grappen worden vai is Rij
heup en verder uit alle sl pioei
afgeschoten met hagelp wiel,
nen. Het kenmerk van h Quic
dat je niet zuiver hoeft te eiger
ten en dat het toch altijd We I
gens raak is. Lang niet al tijd v
even sterk en origineel, s
iets zelfs een beetje té ge „Pra
Maar wat geeft het: Jochi is, d\
jer zegt in anderhalf uui Dat
keer zoveel als een gemii ook
cabaretier. Je haalt je gel ik 00
met gemak uit. Bovendii vem\
speelt hij bovenmodaal fan
piano en zingt hij een pa ftiit
een lied dat helemaal nijgere
keerd is.
Wie bij Jochem Myjer al;
zuurpruim naar binnen
niet vrolijk naar buiten I Boys
moet zich maar eens lati tegei
kijken. Een zaal van Joel de la
Myjer zindert al ruim vo kregt
vang. En vanaf het mom steec
het opwindsleuteltje uit
chems rug wordt gehaal neei
vioolspelend het podiui rang]
knalt is het een feestje. ieidi
de pauze, als er damper nee.
sa door de zaal klinkt. 0 toen
totale positieve beleving 'loeg
het bij Myjer. En omdat >p g<
ledig slaagt in die opzet, iijns
de tekortkomingen met
onder het kleed.
In anderhalf uur ga je vs
jong houden. Want 't is Ooit
zonder kind. En dat is-if >ark
door
Op zi
eeuw
Ouid
stee
Boys
hem
was 1
meni
wam
elkaa
woot
iet L
Aanc
toen
pek
lewi
lal c
L )ij D
amsterdam/anp - De algehele malaise in de dancescene
&T mede aanleiding om de prijzen voor kaartjes vanaf volg
met 10 procent te verlagen. De organisatie van dancefeeste J
de hand in eigen boezem en vindt de kaartjes veel te duur. p
is onderdeel van een groot offensief van ID&T om de toega
zen voor evenementen terug te dringen.
ID&T begint haar offensief met een verklaring: Iedereen
kaart heeft gekocht voor de komende Innercity heeft gek
iedereen die nog een kaart koopt, mag gratis iemand mei g
Eigenaar Duncan Stutterheim van ID&T zegt dat in vijf jaai
kaart voor bijvoorbeeld hun evenement Innercity is geste
65 gulden naar 52 euro. „Uitgaan en naar concerten of
gaan, is bijna niet meer te betalen met dit soort bedrage
heeft daar zelf aan meegedaan. Daarom moeten we als or
de hand in eigen boezem steken. Als marktleiders op d
vind ik dat we een punt moeten maken: het is genoeg."
laar
DE ZEVENDE
HEMEL
Welke film zou iedereen
gezien moeten hebben?
Wat is het mooiste boek
ooit geschreven? Welke
muziek weet telkens weer
te ontroeren? Wat is het
mooiste kunstwerk aller
tijden? Kortom: waarmee
is kunstschilder Eric Kerk
vliet uit Leiden in de zeven
de hemel?
Mooiste boek?
„Voor mij is dat 'De Donkere
Kamer van Damocles', van
Willem Frederik Hermans. Om
verschillende redenen. De stijl,
het verhaal en de locatie. Het
verhaal speelt hier natuurlijk in
de omgeving. Leiden, Voor
schoten. Ik kan me er daardoor
heel veel bij voorstellen. Ik heb
het boek een jaar of twee gele
den herlezen. In de vakantie
lees ik altijd van die Forsyth-
achtige boeken. Thrillers. Die
zijn dan wel niet literair, maar
wel heel ontspannend. Verder
lees ik veel vakliteratuur."
Mooiste cd?
„Ik luister naar veel verschil
lende soorten muziek. Maar
wat er voor mij uitspringt is
funky muziek. Vooral van Prin
ce. Een speciale elpee of cd
kan ik niet noemen, ze staan
verspreid, die nummers. Ik
vind dat hij ook veel bocht
heeft gemaakt, waardeloze
muziek, maar die funky songs
van hem zijn een klasse apart.
Ik speel zelf muziek, puur voor
de lol. Ook in een bandje, Juf
frouw Jannie. Sax of bas. Het is
ontzettend moeilijk Prince na
te spelen. Die bas die er net
achteraan sleept. En die drums
precies bovenop de tel. Dat
swingende van hem is weerga
loos. Ook andere funky muziek
vind ik schitterend. Candie
Dulfer bijvoorbeeld. Maar ja,
die heeft ook met Prince ge
speeld."
Mooiste film?
„Soms heb ik zo'n manische
periode wat kijken betreft. Dan
zie ik wel drie, vier films per
week. Ik hou erg van films met
Tom Hanks. Zoals 'Forrest
Gump'. Of 'The Cast Away',
helemaal alleen op dat eiland.
'The Green Mile' in die gevan
genis vind ik ook prachtig. Ik
hou van dat soort films, de rus
tige sfeer. Van die Amerikaanse
krachtpatserfilms moet ik hele
maal niets hebben."
Kunstwerk?
„Wat mij onder andere heeft
beïnvloed is het werk van Gior
gio de Chirico, de surrealist. De
sfeer die van zijn schilderijen
uitgaat, vind ik geweldig. Per
spectivisch klopt er geen moer
van, maar dat maakt het juist
spannend. Bevind hem sterk
ondergewaardeerd. Verder ben
ik ook beïnvloed door Willink,
een beetje, en door Edward
Hopper. De leegte in zijn schil
derijen, de eenzaamheid. En
die strijklichten van hem zijn
fenomenaal."
tekst: Herman Joustra
foto: Dick Hogewoning
muziek recensie
Lidy van der Spek
Concert: Mark Alban Lotz (fluit), Hanny
de Jong (cello), Dingeman Coumou
(gitaar) en Henk van Dijk (piano).
Gehoord: 18/n, Oudshoornse Kerk,
Alphen aan den Rijn.
Docenten van de Muziekschool
Alphen aan den Rijn is het ge
luid een groot aantal adepten te
lokken naar de sfeervolle Ouds
hoornse kerk. Daar zorgen vier
kanjers voor een gevarieerd,
spannend concert; voor elk wat
wils. Cello, fluit, gitaar en piano
zijn de instrumenten waarom
het draait, in steeds wisselende
formaties.
De gitarist Dingeman Coumou
is naast uitvoerend kunstenaar
ook componist, getuige de ver
schillende fraaie composities
van zijn hand waaronder 'Pré
lude non mensuré' over 'Deep
River' met tegendraadse, anti
metrische figuren die de sfeer
bepalen van de negro spiritual.
Het programma staat met na
me voor de pauze in het teken
van de jeugd; leerlingen van de
muziekschool die zelf achter
over mogen leunen om kritisch
te luisteren naar hun eigen do
cent; de rollen omgekeerd!
In Dingeman Coumou's 'Chan
son sans paroles' voor gitaar,
cello en fluit zijn maar liefst
drie docenten tegelijk te be
wonderen. Hannie de Jong pakt
in fraaie donker fluwelige tinten
de melodie, waaronder de gi
taar vriendelijk, sfeervol een
bodempje legt en in een solo
muzikaal en geestig antwoord
geeft. Dan flitst de fluit met een
enigszins hese sensuele klank
de dialoog in, via welhaast
swingende jazzy lijnen om zo
maar weer geruisloos te ver
dwijnen.
Henk van Dijk laat van zich ho
ren in drie preludes van Rach-
maninov, en uit de Javasuite
(1945) twee preludes van de in
Batavia geboren componist
Dirk Fock. Het blijft doodzonde
dat de klank van de vleugel de
neiging heeft tot zwemmen en
soms zelfs tot zwammen in de
ruimte. Voeg daar veel pedaal-
gebruik aan toe en de Ouds
hoornse kerk krijgt de akoestiek
van een badinrichting. De sterk
programmatische muziek met
heen en weer slingerende har-
pachtige melodielijnen, flam
boyante uitbarstingen, absoluut
knap gespeeld, laat vooral na
tuurgeweld toe, natte en droge
moessons die over de sawah ra
zen; echter te weinig momen
ten voor sfeertekening en stilte.
Na de pauze in drie romanti
sche miniaturen laat De Jong
haar cello kleurrijk zingen,
neerdalend in diep donkere
schachten, omhoog zwevend
tot één hoge zijden lijn in Men-
delssohns 'Lied ohne Worte'.
Prokofiev's Sonate in vii
is een meesterwerkje vo
en piano, waarin de pia
fortissimo delen wat tev
overheerst. Maar is die:
prominent aanwezig, di
ken de instrumenten el)
en op in muzikaal same
In het hectisch nerveuz
zo razen beiden langs
wegen, in heftig schokk
passagewerk, waaruit d
toon zich fladderend so
na gierend losmaakt on
gens samen weer in rus
vaarwater te belanden,
voordat je het weet, zitt
kaar weer op de hielen
felle, prettig schreeuwe
loog. Het korte Andanti
een veel ingetogener lie
bevende melodieflardei
Een spectaculair en pra
gespeeld stuk om de av
- - id*
passend mee te besluiti
IDE STELLII
Godslastering
strafbaar blij* "n
Ceef uw mening *z<
www.leldschdagbla toe
iren
Géi
"ben
]n t
Tc
niet
u
toe
rkei
