REGIO
Grensverleggende ideeën uit de regio
Een test voor talenten en gaven
Een oplossing voor de zee
Een inbraakwerend scharnier
wrandt-festiviteiten betreft de «-
elkaar vlechten Cm
Van Gogh heeft geen toekomst meer
->„ HDC970 VRIJDAG 12 NOVEMBER 2004
NAVRAAG
'Nederland is niet baanbrekend genoeg', klinkt het in ondernemersland. 'Als het op vernieuwing
aankomt, lijkt het wel een ontwikkelingsland'. Terwijl Innovatie een belangrijk wapen in de (interna
tionale) concurrentiestrijd is. Om slimme denkers en 'gewone' mensen tot grensverleggende idee
vorming te stimuleren, wordt de ID-NL Jaarprijs voor de beste uitvinding uitgereikt. Dit jaar, op 17
november, voor de vijftiende keer. Drie van de dertig genomineerden komen uit de regio.
tekst: Nancy Ubert
foto's: Dick Hogewoning
11 van dit particuliere initiatief?
3 iar niet per definitie afwijzend tegenover. Het ligt eraan
5th eest wordt gepland. Want het Rembrandt-festival is er na-
ok al. Het mooiste zou zijn
Gro i koppeling zou plaatsvin
den het particuliere Rem-
iest en ons Rembrandt-fes-
ze in elkaar overvloeien,
kunnen, ik heb goed con-
ehot Platteel. Het lijkt me in elk
301 handig om beide feesten
k' tijd, maar afzonderlijk van
jss houden. Twee verschillen-
immaboekjes, dat zou ver-
:ijn voor de bezoekers."
^fyculiere feest staat gepland
G 6 en 17juli....
is hetzelfde weekend als
brandt-festival. Nee, dat
zomaar. Zoals ik al zei, bei-
n moeten in elkaar worden
minder geslaagd, zo'n particulier initiatief?
t Centrum Management en de VW organiseren het festi-
n met een heleboel vrijwilligers. Ook particulieren dus.
rdt het festival alleen maar beter van."
hot in de eigen plannen?
Vorig jaar hadden we onder andere kluchten, straatto-
e levende Nachtwacht. Die zijn in de smaak gevallen bij
Za ek. Die onderdelen van het festival willen we dus terug.
"'J- illen we graag een groot concert op het water en een
takel op de Burcht. Dat kost geld. We zijn op dit moment
ig een bid-book op te stellen. Ik hou er niet van als ieder-
h. v dat het toch niets wordt. Met zo'n houding wordt het in-
koo niks. Ik ben in elk geval heel positief over alle plannen. Ik
het prachtig wordt."
rman Joustra
foto: ANP
79, maandag 12 november
!P- De Streekmuziekschool Rijnakkoord heeft dit week
open huis gehouden in de gemeenten Leiderdorp, Alkema-
iwoude. Leerlingen van de schooi brachten eerst een mu-
igramma, daarna was er gelegenheid om vragen te stellen
ocenten. Foto: archief Leidsch Dagblad
deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen na
2,50 (afdruk van 13 bil 18 in zwart wit) over te maken op gironummer
v. HDC Media b.y., Postbus 2, 1800 AA Alkmaar, onder vermelding van
igblad, ANNO d.d.(datum van plaatsing) of door contante betaling aan
van het Leidsch Dagblad, Rooseveltstraat 82 te Leiden. U krijgt de foto
binnen drie weken thuisgestuurd.
dt blijft de gemoederen in Leiden bezighouden. Wethouder
r|nE*rGeertsema maakte onlangs bekend dat de gemeente haar
1 j ambities wat
Leidse be-
d - in 2006 is het 400 jaar geleden dat de schilder werd ge-
ihoorlijk moet bijstellen, omdat de sponsorgelden minder
ie )dig binnendruppelen dan gehoopt. En dan is daar nu het
jeZ( van vier particuliere Leidenaars, onder wie Simon Platteel,
en groot Rembrandt-feest op poten willen zetten. Volgend
2006. FRANK VAN LEEUWEN van Holland VW en nauw be
de plannen voor het 'officiële' Rembrandt-festival bekijkt
e positieve kant.
Zo
3ds
voi
UIT DE ARCHIEVEN
s E
Zo 54, Vrijdag 12 November
Wij hebben gisteren een kopje koffie gedronken met een
idse parachute-springers, jonge, enthousiaste mensen, die
in ziel verknocht zijn aan deze prachtige sport: Berrie W. ten
iwer, een oorlogsveteraan in het srpingen, mr F. Molhuysen
ff, student in de rechten. Gevaarlijk, dat parachute-springen?
E ellers lachen erom. ,,Er gebeuren in verhouding meer onge-
het skiën dan bij het parachute-springen en het uit de tram-
3 is bijvoorbeeld vele malen gevaarlijker,
jjnd moeten de voorschriften correct worden opgevolgd, want el-
vieri eekt zich. Zo had de Leidse student F. Everts een keer pech
vierjen 'boom-landing' maakte. Hij blesseerde zijn voet en moest
s staken. Natuurlijk hebben wij gevraagd hoe men zich voelt,
oor de eerste maal springt. Mr. F. Molhuyzen heeft zijn eerste
iinig bewust meegemaakt. „Het^s in het begin griezelig en je
irssejomen overdonderd", vertelde hij. ,,Maar als je eenmaal in je
hangt en je ziet de wereld onder je langzaam naar je toe ko-
voel je je geweldig."
Julia
.M.
G. H<CE
rv M,
ja
iel»
■J. VI
^erC.' irectie: B.M. Essenberg
"onl ill: directie.hdcuz@hdc.nl
.W.
iud
Iredactie: Jan Geert Majoor,
ze Adriaan Brandenburg
elis Üfnjil: redactie.ld@hdcnl
:n R
ibzv
Mik3 lat 82, Leiden, tel. 071-5 356 356
e Bo Btbus 54,2300 AB Leiden
insja °7i-5 356 415
Rie 071-5 356 325
Jan tenfax023-5150567
S EVERKOOP
m.b.t.:
rtnef'3661
«1:023-5150543
khe%68i 3677
ilhandel: 071-5 356 300
kunnen contact opnemen
3636
COLOFON
Leidsch Dagblad
ratis)
5196800
us zv laling (acceptgiro)
alleen aut. ine.)
p/j €216,90
ons een machtiging verstrekken
dennatisch afschrijven van het
jaar sgeld ontvangen €0,50 korting
VERZENDING PER POST
Voor abonnementen die per post (binnenland)
worden verzonden geldt een toeslag van €0,50
aan portokosten per verschijndag.
Voor zaterdagabonnementen geldt €0,60 per
zaterdag.
GEEN KRANT ONTVANGEN?
Voor nabezorging: 0800-1711 (gratis).
Mobiel. 072 - 5196800.
ma t/m vr: 07 30-17.00 uur; za: 08.00-13.00 uur
(als op zaterdag voor 12.00 uur wordt gebeld,
wordt de krant dezelfde dag nabezorgd Wie
tussen 12.00 en 1300 uur belt, ontvangt de
krant op maandag.)
AUTEURSRECHTEN
Alle auteursrechten en databankrechten ten
aanzien van (de inhoud van) deze uitgave
worden uitdrukkelijk voorbehouden. Deze
rechten berusten bij HDC Uitgeverij Media BV
cq. de betreffende auteur.
HDC Media BV. 2004
De publicatierechten van werken van
beeldende kunstenaars aangesloten bij een
CISAC-organisatle zijn geregeld met Stichting
Beeldrecht te Amstelveen.
HDC Media BV is belast met de verwerking van
gegevens van abonnees van dit dagblad. Deze
gegevens kunnen tevens worden gebruikt om
gerichte informatie over voordeelaanbieding
en te geven, zowel door onszelf als door
derden Heeft u hier bezwaar tegen, dan kunt
u dat laten weten aan HDC Media BV, Afdeling
Lezersservice, postbus 2,1800 AA Alkmaar
Holland Innovation
De uitreiking van de ID-NL jaarprijs staat niet op
zichzelf maar vormt samen met het Kennisfestival en
de beurs StarTech 2004 het evenement Holland Inno
vation. Deze happening voor innovatief en onderne
mend Nederland wordt op 17 november gehouden in
de Van Nelle Ontwerpfabriek in Rotterdam. De dag is
onder meer gevuld met debatten over kennisecono
mie en kapitaalmarkt en met innovatieve workshops
die zijn gericht op marketing of internationalisering.
Op de informatiebeurs presenteren ondernemers hun
producten. Ook kennisinstellingen en onderzoeksin
stituten kunnen hier hun werk onder de aandacht
brengen.
Op Holland Innovation maakt een aantal bekende
Nederlanders zijn opwachting. Dagvoorzitter is Jan
Douwe Kroeske. Het Kennisfestival wordt geopend
door Wubbo Ockels en gedeputeerde van de Provin
cie Zuid-Holland Asje van Dijk. Verder is aanwezig
minister van Onderwijs en Wetenschappen Maria van
der Hoeven, staatssecretaris van Economische Zaken
Karien van Gennip (die aan het eind van de dag de
ID-NL Jaarprijs uitreikt), zeezeiler Roy Heiner, burge
meester van Den Haag Wim Deetman en verder
Duncan Stutterheim, Reinout Oerlemans, Victor Mul
ler, Joop Albeda en vele anderen. De algemene ope
ning wordt verzorgd door DJ Tiësto.
De organisatie ligt in handen van Bureau voor de In
dustriële Eigendom, ID-NL Groep, Kennisalliantie
Zuid-Holland, Nederlandse beurs voor investeringen
in bedrijven en ondernemingen (NeBIB), Nederland
se Orde van Uitvinders en het OntwikkelingsBedrijf
Rotterdam.
Meer informatie staat op de website:
wwwJiollandinnovation.nl.
TUSSEN PEN EN PAN
Mijn leven is niet saai. Vijf kinderen (Fré, Marc, Sam,
Fleur, Olivier) in de leeftijd van 12 tot 22 jaar en mijn
man (Theo) zorgen voor veel leven in de brouwerij. Vier
dagen in de week ga ik naar de redactie van deze krant.
Of ik trek op zoek naar nieuws en achtergrondverhalen
de regio in. Een ingewikkeld bestaan? In 'Tussen pen en
pan' bericht ik er wekelijks over.
„Wat dachten jullie van
Theo van Gogh voordat
hij werd vermoord?"
Theo en ik moeten eerlijk
bekennen: toen nog niet
zoveel. Hij had een dui
delijke mening, dat wel.
Soms luisterden we naar
hem, soms zapten we
hem weg. We walgden
niet van hem, maar kon
den hem ook niet altijd
waarderen. „Is dat geen
laf standpunt?", zegt
Sam. „Je moet toch keu
zes maken in het leven?
Dat was in de oorlog ook
zo. Je kon toch niet een
beetje tegen of een beetje
voor de Duitsers zijn?"
Olivier legt het anders
uit: „Oma was vroeger
tegen de Beatles. Ze vond
dat ze te lang haar had
den. Nu houdt ze heel
veel van die jongens en
hun liedjes." Ik vertel dat
ik oma net via de tele
foon heb gesproken. Ze
vond de moeder van Van
Gogh heel goed in haar
speech, heel scherp. Mijn
moeder voorspelt dat we
het rumoer van die Van
Gogh jongen gaan mis
sen in het straatbeeld.
We eten de laatste dagen,
geheel tegen onze princi
pes, met de televisie aan.
Er gebeurt zoveel in Ne
derland dat we het ge
voel hebben dat we daar
beter met z'n allen naar
kunnen kijken. De kinde
ren verbazen zich steeds
weer over de meningen
van mensen, die op het
scherm verschijnen.
Fleur vraagt zich af hoe je
aan een mening komt.
„Natuurlijk, ik ben tegen
moorden, tegen bedrei
gingen, tegen geweld.
Maar kijk naar Irak, daar
gebeurt het dagelijks.
Waarom mag het daar
wel en hier niet? Ik vind
het allemaal zo moeilijk.
Ik begrijp het vaak ge
woon niet." Ondertussen
zien we beelden uit
Ivoorkust, waar de hui
zen van blanken worden
uitgekamd. We zien res
ten van de school in
Uden. Zowel in Ivoorkust
als in Uden zijn de
slachtoffers kwaad en
verdrietig.
Theo begint een betoog
over goed en kwaad, dat
door Sam zuchtend
wordt onderbroken. De
kinderen willen geen lan
ge betogen. Het moet al
lemaal snel en direct.
Van het één fladdert het
naar het ander. Het is als
ouders boeiend om te
zien hoe ze niet goed
luisteren, maar wel den
ken. Ze raken telkens een
gevoelige snaar, hoewel
ze niet het idee hebben
dat ze in een hectische
gevaarlijke samenleving
staan. „Dit hoort er alle
maal bij, dit is toevallig
onze wereld", conclude
ren ze. „Jullie maken je te
veel zorgen. Jullie willen
alles onderbouwen."
Sam vertelt over de pro
testbeweging tegen de
oorlog in Vietnam. „Heel
veel mensen voelden
toen hetzelfde, dan kun
je iets in gang zetten."
Olivier denkt dat je heel
goed kan zien, of beter
gezegd kan voelen wan
neer iemand slecht is.
We zitten er allemaal bo
venop. „Hoe dan Ollie?"
Toevallig schetst de com
mentator op de televisie
een beeld van de dader
van Van Gogh. „Keurige,
goed opgeleide jonge
man, die op een gegeven
moment een ander pad
is gaan bewandelen. Hij
kwam onder invloed van
het extremisme binnen
de Islam."
Sam stelt: „Olivier, wij
weten echt nu nog niet
wat er van jou terecht
gaat komen. Wij zijn aar
dig, je krijgt een goede
opvoeding, maar ver
der..." „Sam, luister
even", zegt Olivier heftig.
„Weet jij dat Vincent van
Gogh toen hij nog leefde
hele mooie schilderijen
maakte. Niemand zag
dat. Hij verdiende er
geen cent mee. Hij werd
gek en depressief. Het
ging helemaal verkeerd.
Nu zou hij vele malen
miljonair zijn. Nu pas
wordt hij gewaardeerd.
Als hij dat in die tijd had
gehad, zou het anders
zijn afgelopen."
Als ik met Fleur in de au
to zit naar de Haagse ho
telschool voor een voor
lichtingsmiddag - het le
ven gaat door - luisteren
we naar een radio-inter
view uit 1999 met Theo
van Gogh. We lachen om
het verhaal hoe hij op 18-
jarige leeftijd het ouder
lijk huis in Wassenaar
verliet om op een woon
boot aan het IJ te gaan
leven. Hij zegt tegen de
interviewer: „Op een
nacht werd ik midden op
het IJ wakker met een
boot die was losgeslagen
en vol water liep. Ik voel
de toen heel goed dat ik
dit probleem zelf moest
oplossen, mijn ouders
om hulp vragen kon niet.
Ik wilde immers het huis
uit om op dit wrak te
gaan wonen. Ik had alle
waarschuwingen van de
wereld meegekregen."
Een kwartier later zitten
we aan een tafeltje voor
een lunch in het restau
rant van de hotelschool.
Zo maken we onmiddel
lijk kennis met de kunde
en vaardigheden van de
studenten. Het is gezel
lig. Fleur zit tegenover
mij. Ze kijkt rond en ziet
nog veel meer andere ou
ders met hun kinderen.
Ze zegt dat ik reuze mee
val als moeder. Ze doelt
op mijn uiterlijk. We
worden aardig bejegend
en vriendelijk bediend
door de jonge mensen in
opleiding. Waarom zie ik
dat zo weinig terug in de
horeca van Nederland?,
vraag ik me af. „Waarom
denk je daaraan", zegt
Fleur. ,,In de Annie's in
Leiden is het altijd heel
gezellig en krijg ik mijn
drankje echt op tijd."
Het is een leuke middag
verder. De studenten die
de voorlichting geven,
hebben alles in zich om
Fleur geboeid te houden.
Ze vindt het knap wat ze
allemaal kunnen. Ik ook.
Op de terugweg gaat het
op de radio nog steeds
over Van Gogh. Ze vraagt
of er een andere zender
op mag. „Van Gogh heeft
toch geen toekomst
meer, ik wel." We rijden
op Robbie Williams te
rug.
Saskia Stoelinga
Reageren?
s.c.m.stoelinga@hdc.nl
Naam: Peter Henkemans
Plaats: Oegstgeest
Uitvinding: Dymico (een natuurlijk
zuiveringssysteem voor aquaria)
„Ongeveer tien jaar geleden werkte ik
in Venezuela. Daar zag ik hoe het rif
voor de kust afstierf. 'Er moet toch
een manier zijn om dat rif te restau
reren', dacht ik. Uiteindelijk is het ge
lukt een technologie te ontwikkelen
waarmee aquaria superschoon blij
ven. Het draagt de naam Dymico.
Van Dynamic Mineral Control.
Inmiddels werkt een heel team ver
der aan de uitvinding die, als het aan
ons ligt, baanbrekend zal zijn. Voor
financieel gewin doe ik het niet, mijn
missie is het koraalrif redden.
Ik ben geen bioloog, ik heb economie
gestudeerd. Misschien ben ik juist ver
gekomen omdat ik niet gehinderd
werd door kennis. De oceaan is zui
ver en heel levend. Zoveel organis
men in het water. Wat in een aquari
um niet kon was al die kwaliteiten
nabootsen. Ik heb een systeem ont
wikkeld dat net zo werkt als de bo
dem van de zee. De biologische pro
cessen worden dus nagedaan. We
hebben er een wereldwijd patent op.
Het systeem is behoorlijk ingewik
keld. Twee totaal verschillende pro
cessen moeten samenvloeien, terwijl
het ene het andere juist enorm frus
treert. Toch wordt met Dynico op
een volstrekt natuurlijke manier zeewater geregenereerd en plankton in stand gehouden. Zo is
een bijzondere pomp ontwikkeld die de eencelligen niet aantast. Hierdoor zijn de omstandighe
den in aquaria zo te beheersen dat je uiterst gevoelige organismen als sponzen en koralen kunt
kweken. Daar was de mens eerst niet toe in staat.
Wat dit voor de wereld betekent? Dierentuinen kunnen er hun voordeel mee doen, maar ook de
farmaceutische industrie heeft er baat bij. Ze zeggen wel eens dat voor elke ziekte de oplossing
in zee ligt. Zo geven sommige sponssoorten stoffen af die mogelijk te gebruiken zijn als virus
remmers en als middel tegen kanker."
Namen: Dirk
van der Schaaf
en Leon van der
Eijk
Plaats: Alphen
aan den Rijn
Uitvinding: De
web-based Jane
talenten
gaven test
„Mijn compag
non Dirk van der
Schaaf is psy
choloog, ik houd
me bezig met
management.
Wij hebben een
adviesbureau
dat zich richt op
werving en se
lectie. Ons pro
duct meet de ba
sistalenten die in
een mens zijn
verborgen. We
onderscheiden
27 verschillende
gaven. Ieder
mens heeft zijn
eigen identiteit.
Net als een
DNA-profiel is
de combinatie
van talenten die
je meedraagt
uniek. Gemid
deld heb je vijf
tot tien gaven
die eruit sprin
gen. Maar er zijn
natuurlijk ook
uitzonderingen. Mensen die met twaalf uitgesproken talenten rondlopen.
Je kunt je voorstellen dat een bedrijf zit te wachten op een nieuwe medewerker met specifieke
kenmerken. Iemand die een veranderingsproces kan doorvoeren, bijvoorbeeld of een persoon
die helemaal opgaat in details.
We hebben - om het simpel te zeggen - de talententest vertaald in een computerprogramma. Er
is een homogene testmethodiek ontwikkeld, zodat de deelnemer wordt gedwongen keuzes te
maken. Uiteindelijk maakt de uitslag van de test duidelijk wat je op basis van jouw talenten wel
en niet kunt waarmaken. We gaan zelfs nog een stapje verder. Onze test meet ook de potentiële
geestelijke gaven. Je maakt kans datje antwoorden vindt op vragen als 'wie ben ik' en 'wat moet
ik op aard'.
We hebben onze uitvinding Jane genoemd omdat die naam overal goed klinkt. Het is de bedoe
ling dat de test uiteindelijk wereldwijd wordt gebruikt."
„Ik werk samen met mijn neef Jan,
dus noem hem ook even. Wij heb
ben een scharnier ontwikkeld dat in
klasse drie valt. Ter vergelijking: in
braakwerende maatregelen die het
predikaat 'politiekeurmerk' dragen,
vallen in categorie twee. Maar die is
veel te licht, vind ik. Categorie drie
betekent dat een scharnier het na
vijf minuten wrikken nog steeds niet
begeeft. Als zwaarste inbrekersge
reedschap mag daarbij een koevoet
van 61 centimeter worden gebruikt.
De test van klasse twee gaat minder
ver. Drie minuten wrikken met als
zwaarste gereedschap een grote
schroevendraaier.
Een gewoon scharnier begeeft het al
snel. Dat van ons niet. Dat komt om
dat we het schamierblad een andere
vorm hebben gegeven. Zo is het aan
de ene kant voorzien van een uitspa
ring en aan de andere kant van een
nok. Klapt het scharnier in elkaar
dan valt de opstaande rand in de sparing.
Als de scharnierpen eruit is getrokken kan de deur of het raam nog niet uit de sponning worden gehaald. Bovendien kun je in ons schar
nier twee houtschroeven in een hoek van dertig graden plaatsen. Hierdoor wordt het heel moeilijk om het scharnier los te wrikken."
Naam: Ted Alkemade
Plaats: Noordwijk
Uitvinding: Inbraakwerend
scharnier
