REGIO
'We wensen elkaar ijs toe'
Een kennis met onbekende driftige kanten
GERECHT
I homer niet' trum heeft die aanbevelir,g se-
DONDERDAG 11 NOVEMBER 2004
NAVRAAG
enten moeten een beter idee krijgen hoeveel calorieën zij
5 binnenkrijgen. Levensmiddelen bij de supermarkt, maar ook
kt eten - zoals de kroket bij de snackbar - moeten daarom
1 7 het aantal calorieën per portie
w KTUIxCl bilLL vermelden. Het Voedingscen-
o daan aan minister Hoogervorst
ij ksgezondheid. Het advies, maar vooral de daaruit volgende
ving, zou een bijdrage moeten leveren aan de strijd tegen
icht. KIM CORBET, diëtiste op de afdeling Voeding en Diëte-
'alent RDB, vindt het een bruikbaar advies. „Het legt de ver-
delijkheid bij de mensen en dat is een prima zaak."
lereen onderhand niet hoe slecht een kroket is?
et zou je verbazen hoeveel mensen er zijn die daar geen
n hebben. Die vaker dan goed
is naar de snackbar gaan en als
•verrast zijn dat ze aankomen."
werken Zou het snackbarbe-
op andere gedachten brengen
m hoeveel calorieën er in de
Itten?
et ik niet. Ik vind het aan de an-
tt zeker een goede zaak als men-
j gewezen worden. De verant-
ijkheid komt dan bij hen te lig-
ït die informatie wordt verplaatst naar het moment van
dat moment maken eters per slot van rekening de keuze
wel of niet te nemen. Maar of ze dan besluiten om iets an-
gezonds te nemen..."
cht is een kroket eigenlijk?
iket heeft 300 calorieën terwijl een gemiddeld mens er da-
000 nodig heeft. De voedingswaarde ligt niet evenredig
kroket stilt de honger niet. Dus mensen gaan meer eten
lig is. Wie dan niet evenredig veel beweegt, komt aan. Daar
lig afgelopen weekeinde een campagne over begonnen."
de zeven kroketten eet, zit dus goed, qua calorieën?
r niet wat voedingswaarde betreft. En hij overschrijdt ook
lelheid vetten die een mens nodig heeft. Dus je zou niet
it aantal calorieën erbij moeten zetten, maar ook het aan-
dt een nogal volle menukaart?
s duidelijk. Ik zou dit voorstel dan ook niet willen uitbrei-
r menukaarten van restaurants en cafés. Ik denk ook niet
sen daar op zitten te wachten. Ik zelf in ieder geval niet."
iiet allemaal in de genen? Hoeveel invloed hebben men-
ilijk op dik zijn of niet dik zijn?
migen eten alles en komen niet aan terwijl anderen van
water dik worden. Die verhalen horen we wel vaker. Dat
aken met de stofwisseling of eigenlijk de snelheid daar-
het is aangetoond dat dat slechts dertig procent van de
is. Met andere woorden: je kunt voor zeventig procent zelf
it oefenen op je gewicht. En dat is de moeite waard."
"ferard Baas archieffoto: Hans van Weel
UIT DE ARCHIEVEN
g^954, Donderdag 11 November
REGIO - Thans hebben Gedeputeerde Staten aan Provinciale
in Zuid-Holland een voorstel doen toekomen, dat een schema
aüor de aanleg van niet minder 362 kilometer aan nieuwe rij-
n in Zuid-Holland, welk een bedrag van ongeveer 11 millioen
)u vergen. Ook voor Leiden en omgeving zijn er de nodige
al zijn deze wel voor de lange termijn
in de provinciale weg van Leiderdorp nabij Hoogmade een
cht buiten de industriewijken van Leiden om langs de Noor-
adsrand voor aansluiting op de bestaande rijwielpaden bij
st. Van de Ruigekade nabij Hoogmade leidt een pad met
over de Does naar de Provinciale weg van Leiderdorp naar
Ie. Dit pad volgt de Zuidzijdervaart naar Oud Ade en via het
ap Zevenhuizen en een veer over het Spijkerboor naar de
Juichend komt Theo den Eerste (Theo van Egmond) tevoor-
.J een hutspot: hij is de nieuwe 'Stadsprins' van carnavalsver-
e Hutspotten. Met die bekendmaking is het nieuwe 'carna-
3 tn' officieel ingeluid.
aril ilef Leidsch Dagblad
deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen na
2,50 (afdruk van 13 bil 18 in zwart wit) over te maken op gironummer
v. HDC Media b.v., Postbus 2, 1800 AA Alkmaar, onder vermelding van
gblad, ANNO d.d.(datum van plaatsing) of door contante betaling aan
van het Leidsch Dagblad, Rooseveltstraat 82 te Leiden. U krijgt de foto
binnen drie weken thuisgestuurd.
COLOFON
Leidsch Dagblad
rtie: B.M. Essenberg
directie hdcuz@hdc.nl
redactie:
tdriaan f
Jan Geert Majoor,
in Brandenburg
redactie.ld@hdc.nl
ït 82, Leiden, tel. 071-5 356 356
ftbus 54,2300 AB Leiden.
p-5 356415
b 071-5 356 325
pen fax 023-5150 567
JVïRKOOP
Tn.bt.
813661
ied: 023-5150 543
>681 3677
wandel: 071-5 356 300
1$ kunnen contact opnemen
fe636
ratis)
P96800
rtN
•ling (acceptgiro)
Heen aut. Inc.)
p/j €216,90
ons een machtiging verstrekken
itisch afschrijven van het
feld ontvangen €0,50 korting
VERZENDING PER POST
Voor abonnementen die per post (binnenland)
worden verzonden geldt een toeslag van €0,50
aan portokosten per verschijndag.
Voor zaterdagabonnementen geldt €0,60 per
zaterdag.
GEEN KRANT ONTVANGEN?
Voor nabezorging: 0800-1711 (gratis).
Mobiel: 072 - 5196800
ma t/m vr 07.30-17.00 uur; za: 08.00-13.00 uur
(als op zaterdag voor 12 00 uur wordt gebeld,
vyprdt de krant dezelfde dag nabezorgd Wie
tussen 12.00 en 13.00 uur belt, ontvangt de
krant op maandag.)
AUTEURSRECHTEN
Alle auteursrechten en databankrechten ten
aanzien van (de inhoud van) deze uitgave
worden uitdrukkelijk voorbehouden. Deze
rechten berusten bij HDC Uitgeverij Media BV
c.q. de betreffende auteur.
HDC Media BV, 2004
De publicatierechten van werken van
beeldende kunstenaars aangesloten bij een
CISAC-organlsatie zijn geregeld met Stichting
Beeldrecht te Amstelveen.
HDC Media BV is belast met de verwerking van
gegevens van abonnees van dit dagblad. Deze
gegevens kunnen tevens worden gebruikt om
gerichte informatie over voordeelaanbieding
en te geven, zowel door onszelf als door
derden Heeft u hier bezwaar tegen, dan kunt
u dat laten weten aan HDC Media BV, Afdeling
Lezersservice, postbus 2,1800 AA Alkmaar
Wat doen de regionale schaatsclubs tijdens de kwakkelwinters?
Een tafereel om in te lijsten, hoe koud
de avond ook is.
Foto: United Photos de Boer
Wijde ijsvlakten, een waterig zonnetje
weerspiegelt erin. Slechts het krassen van
de schaatsen doorbreekt de stilte, de adem
slaat als ijsdruppels terug op het gelaat
van de voortzoevende rijders. Molens
schieten voorbij, als de vlakte overgaat in
vaarten tussen het polderlandschap. Hier
en daar zetten kinderen de eerste wankele
schreden op de gladde ijzers, doorklappen-
de enkels, rode wangetjes, achterwerken
wit van de keren
dat het mis ging.
Een kraam ver
koopt gevulde
koeken, erwten
soep en warme
chocolade. Een
rijtje knotwilgen,
de scheuren
waarvoor je moet
oppassen, de
knispering in de
lucht. Zo hoort
een Hollandse
winter eruit te
Zo hoort het.
Maar zo is het
niet. De regiona
le ijsverenigin-
gen moeten het
de laatste jaren
doen met klaver-
jasavonden in
het clubhuis en
skeeleren in de
zomer. Uiteraard
worden de ijzers
nog onderge
bonden maar
dan gebeurt dat op kunstmatig aangeleg
de banen, in Leiden, Den Haag of Haar
lem. Ook gezellig, natuurlijk, je kunt er
prima leren schaatsenrijden, de geoefen
de aüeet rijdt zijn rondjes
op verraderlijke scheuren
hoeven letten en in de
kantine kan je zelfs
een cappuccino of
een broodje ge
zond krijgen. Maar
echt schaatsen?
Nee, dat is het
niet.
Wat doen de regiona
le schaatsclubs eigenlijk
als er geen ijs is? Hoe hou
den zij hun leden tevreden en de
clubkas gespekt? Hoe groot is de kans op
overleven als hun levensbron al tijden
droog staat?
IJsclub Alkemade beschouwt natuurijs als
iets extra's. Het geeft namelijk ruimte om
meer activiteiten voor de jeugdleden te
organiseren. „Dat is wat natuurijs voor
ons is, iets extra's. Ook zonder natuurijs
hebben we een gezonde en levendige ver
eniging", zegt voorzitter Hans Gies-
Broesterhuizen, „We gaan ook in een
kwakkelwinter gewoon door als
schaatsclub. Elke week rijden er bus
sen met schaatsers naar Haarlem of
Leiden en in de zomer organiseren
we van alles op het terrein waar on
ze schaatsbaan ligt. Dat terrein
hebben we in eigen beheer en dus
valt het met de kosten daarvan
wel mee. We hebben sowieso
weinig vaste kosten."
Overigens, in de jaarlijkse
clubbegroting wordt nooit re
kening gehouden met na
tuurijs. „Dat klinkt mis
schien gek voor een ijsclub,
maar het is pure nood
zaak. Ijs is de slagroom
op de taart, en zónder
smaakt de taart ook
goed."
Schoolschaatsen, op een
woensdagochtend in maart,
samen met de collega's uit Rijpwetering.
Dat is wat de IJsclub Oud Ade doet in een
ijsloos jaar, zegt voorzitter Paul van der
Geest. „En de leden bieden we een dagje
Thialf aan, en een kaartavond in februari.
Allemaal leuk, maar met echt ijs houd je
de mensen enthousiast. Dan barst het bij
ons van de activiteiten: priksleeën, korte-
baanwedstrijden, een schitterende fakkel
tocht, de Molentocht, enzovoort. Echt, als
ik het zo vertel, krijg ik zin in een goede
winter."
Hebben katten in de
herfst een dikke
vacht, dan wordt
een strenge
winter verwacht
Elk jaar zonder natuurijs teert IJsclub
Oud Ade iets in op de reserves. „De vaste
lasten aan onderhoud en verzekering
gaan gewoon door terwijl de bijzondere
inkomsten wegblijven. Maar, de bodem is
nog niet in zicht", zegt Van der Geest. „Ik
ga ze niet noemen maar ik ken verenigin
gen die hem knijpen, die zitten echt te
smeken om natuurijs."
Gerard van Beelen van de Katwijkse ijs
baan De Goerie, waar net een nieuw
clubhuis is gebouwd, wil zo graag de vrij
willigers in zijn club iets terug geven voor
hun werk. „Die mensen zorgen er hier
voor dat de ijsbaan een perfect gerepa
reerd biljartlaken is. Die mensen stralen
als ze zien dat er geschaatst wordt op hun
ijs. Door mensen te zien genieten van de
schaatssport, hebben ze eer van hun
werk."
Los daarvan, ook Van Beelens club redt
het goed zonder natuurijs. De
trainings
groep
is ac
tief
Een echte schaatstocht; de droom van de schaatser komt al bijna acht jaar niet meer uit.
Archieffoto: Henk Bouwman
op het Leidse en Haagse kunstijs en vanaf
mei wordt er 'drooggetraind', al of niet op
skeelers of op de fiets. „Het lukt ons om
de leden binnenboord te houden. Met
name bij de jeugd is dat aantal al jaren
stabiel. Bij de ouderen hebben we een
kleine terugloop, voor hen geldt mis
schien 'uit het oog, uit het hart'. Die wil
len de polder in voor een ouderwetse
schaatstocht."
Noordenwind met
volle maan,
kondigt
een strenge
winter aan
Van Beelen trekt zich niets aan van weer-
profeten. .Allemaal flauwekul. Voor mij
geldt maar één spreuk: het gaat vriezen
als water verandert in ijs. Of andersom
natuurlijk."
Henk de Wit van de Voorhoutse IJsclub
heeft net een districtsvergadering achter
de rug. Ook daar heerste de zin in ijs.
„Iedereen wenst elkaar na de bij
eenkomst ijs toe, zoals ande
re mensen elkaar een vro
lijke kerst of een ge
lukkig nieuwjaar
wensen." Ijs is
nodig om als
club voort
te be
staan,
zegt De
Wit
open
hartig.
„Het
le
denaantal is in de loop der jaren gestaag
toegenomen. In perioden van vorst ma
ken ruim 1500 leden gebruik van onze
baan aan de Sportlaan. Maar door de
zachte winters en ook een tekort aan vrij
willigers wordt het steeds moeilijker om
te doen wat we willen doen. Mijn wens is
dus een strenge winter en een nieuwe
groep enthousiaste vrijwilligers."
Na de laatste strenge winter, die van de
Elfstedentocht van 4 januari 1997, ont
stond het prachtige idee voor een nieuwe
schaatstocht: de Duinpoldertocht, die
van de Katwijkse duinen naar de polder
in Stompwijk gaat. Het idee is nog steeds
prachtig, zegt Peter Noyons van IJsclub
Nooitgedacht in Valkenburg. .Alleen is de
tocht nog nooit gereden. Terwijl het
draaiboek dat we samen met alle betrok
ken schaatsverenigingen hebben samen
gesteld, al jaren klaarligt. We hebben zelfs
al voorzieningen getroffen om onder de
A4 door te kunnen; daar hangt een brug
onder de weg. Alles is prima in orde, al
leen het weer moet nog meewerken."
In Hoogmade hebben ze het dit jaar bijna
te druk voor natuurijs. De IJsclub Hoog
made viert op 14 december haar hon
derdjarig bestaan en kan pas na het eind-
feest van 16 december het ijs op, grapt
bestuurslid J. van Schie. „Feest is belang
rijk, maar voor echt ijs vinden we natuur
lijk altijd wel een gaatje."
Zit de weerman
in de kroeg, dan
is het voor
schaatsen zeker
nog te vroeg
Een ijsclub redt het niet meer als ze al
leen op natuurijs drijft, zegt Van Schie.
„Met 1022 leden moet je gewoon zorgen
voor een jaarrond activiteitenkalender
met voor elk wat wils. Het accent ligt
op de winter. We gaan vijf keer per
week in Haarlem of in Leiden
het kunstijs op, we hebben
een compleet droogtrai-
ningsprogramma, we
skeeleren in Kudelstaart
en er zijn elke week
kaartavonden.
Allemaal goéd
genoeg om de
stemming er in
te houden, maar
echt feest is het
natuurlijk pas als er
echt ijs ligt. Want na
tuurijs, daar doen we
het eigenlijk voor."
Wijde ijsvlakten, een waterig
zonnetje weerspiegelt erin.
Slechts het krassen van de
schaatsen doorbreekt de stilte...
Gerard Baas
Als een bekende ineens als
verdachte de rechtszaal bin
nenstapt, schrik je daar toch
even van. Vooral als blijkt dat
zijn houding en gedrag totaal
niet meer overeenkomen met
de indruk die jij altijd van
hem had. Het was toch zo'n
stille, aardige klasgenoot? Ver
kleuren herinneringen in de
loop der tijd of kunnen men
sen echt veranderen? Waar
schijnlijk een beetje van bei
de.
Stil valt de 26-jarige Leidenaar
tegenwoordig in ieder geval
niet meer te noemen. Hij weet
zijn mondje te roeren en bijt
flink van zich af. Hij laat zich
niet zomaar een strafbaar feit
aanpraten, heeft hij zich voor
genomen. Hij is slachtoffer in
beide zaken waarvoor hij te
rechtstaat. „Slachtoffer ja,
geen dader", roept hij na
drukkelijk tegen de rechter.
Iedereen in de zaal moet dat
goed in de oren knopen.
Zijn eigen aandeel in een ver
keersruzie en een beroving op
de Breestraat, cijfert de jonge
man direct weg. Wanneer de
rechter hem daar toch op
aanspreekt, voelt hij zich per
soonlijk aangevallen. „Ik heb
geen man van zijn telefoon
beroofd", roept hij kwaad.
Verontwaardigd haalt hij zijn
schouders op. „Die man was
1.80 meter, ik ben maar 1.70
meter." De telefoon heeft hij
netjes gekocht van een ken
nis.
„Ja, ja", zegt de rechter licht
verveeld. „En die naam wilt u
nu zeker niet noemen?" De
verdachte kijkt boos. „Jawel,
dat wil ik best zeggen. Hij heet
Hassan." De rechter lacht
flauwtjes. „Oh ja, Hassan.
Nou, zo lust ik er nog wel een.
Heeft die Hassan ook een
achternaam?"
De verdachte denkt even na.
Hij voelt zich in een hoek ge
duwd. „Die wil ik best geven",
zegt hij ten slotte. Langzaam
spelt hij de naam. Het adres
kan hij daaren
tegen niet ver
klappen. „Has
san is dakloos
en staat inge
schreven op de
Oude Rijn 44."
De twintiger
denkt door jus
titie bij de neus
te zijn geno
men. „Waarom
staat er niet ge
woon heling op
mijn dagvaar
ding, maar be
roving?", vraagt
hij verwijtend.
De rechter wil
antwoord ge
ven maar de jongeman over
stemt zijn betoog. „Ik beroep
me zo op mijn zwijgrecht,
hoor", dreigt hij. „Ik wil dat
deze zaak wordt aangehou
den tot ik mijn advocaat bij
mij heb."
In dat verzoek ziet de rechter
aanvankelijk niets, maar hij
gaat uiteinde
lijk toch over
stag. Ook hij is
namelijk wel
benieuwd naar
de getuigenis
van 'die ene
Hassan'. „De
politie moet
onderzoeken of
Hassan ook
daadwerkelijk
bestaat en aan
u die telefoon
heeft ver
kocht", oor
deelt hij uitein
delijk. Zodra
dat is gebeurd,
wordt de ver
dachte weer opgeroepen. „U
hoeft trouwens niet zo boos te
worden", waarschuwt hij.
„Want als er iemand recht
heeft boos te zijn, dan is het
die beroofde man."
Nu is de volgende zaak, die
van de verkeersruzie, aan de
beurt. Volgens de rechter
speelde de verdachte daarin
ook niet zo'n fraaie rol. De
man is het daar zelf uiteraard
pertinent mee oneens. „Ik
werd door een Hollander uit
mijn auto getrokken omdat ik
niet doorreed bij groen licht.
Maar ik heb toch het volste
recht om te besluiten niet
door te rijden?" Hij is zonder
reden met een hamer door de
'Hollander' en zijn vriendin
op zijn hoofd geslagen, ver
klaart hij stellig. „Ik lag bloe
dend op de grond", zegt hij
geschokt.
De rechter ontkent dat niet.
Deze man en zijn vriendin
zijn al eerder die dag veroor
deeld. Toch is de verdachte
ook niet zo onschuldig als hij
zich voordoet, meent de rech
ter. Hem wordt verweten na
de hamerslag een mes uit zijn
auto te hebben gepakt. Hij
zou daarmee het stel achterna
zijn gerend en hebben be
dreigd. „Getuigen bevestigen
daf", houdt de rechter hem
voor.
Deze beschuldiging schiet bij
de verdachte direct in het ver
keerde keelgat. „Ikfcad hele
maal geen mes bij mij! Daar
bij zijn die getuigen vast
vrienden van de dader. Luis
ter, vriend, als je deze zaak
aanhoudt kan ik ook getuigen
opvoeren die dat ontkennen",
foetert hij. „Die komen zeker
ook van de Nieuwe Rijn?",
schampert de rechter.
De verdachte heeft het kook
punt bereikt. „Je bent aan het
fantaseren, weet je. Je doet al
lemaal maar. Het interesseert
mij geen ene moer meer."
Met politie-escorte moet de
verdachte de zaal uit worden
gewerkt. De rust keert weder
en de rechter werkt stug door.
Het bewijs ligt er en dus
wordt de man, die buiten de
zaal moet wachten, in rap
tempo veroordeeld tot 30 uur
taakstraf voor de bedreiging.
Floor Ugtvoet
