REGIO
Hoger beroep over verlegging weg
V
1
3> weg in een afgekeurde Toyota Starlet met een plastic lotusbloem voor het geluk
Bommelmania compleet in Zoeterwoude-Rijndijk
R3
Echtpaar Post strijdt door: 'Uiteindelijk draait het allemaal om geld'
De bel gaat
0
EEN GRATIS KNIPSELKRANT
KUN JE NIET MAKEN
©OO©
Kaagtijgers roeit naar de top
12oir
Indere Markt
egstgeest
i$T - Meander, het Al-
instituut voor intercul-
itwikkeling, houdt za-
Oegstgeest de Andere
le aula van de Teyiin-
10I aan de Wijttenbach-
irdt omgetoverd in
reldmarkt met produc-
•n informatie over Afri-
en Aziatische landen en
ities. Onder meer vrou-
ontwikkelingsprojec-
[amibië, Ethiopië en In-
ard krijgen aandacht.
st heeft Stichting Clini-
[ederland een stand. De
MAANDAG 8 NOVEMBER 2004
)al
rkei
ÏMarkt duurt van 10.30
rdajf
leerij
S.'aimns Broeken
ngo«ndel(l
smul
decgoup - De columns van
19.3frocken over de politiek
50 eerdorp zijn gebundeld in
10 eukje. 'Brokjes deel 2' is
e viajvolg op het eerder ver-
37. n deel 1 en is te koop bij
jndel De Kier en het
j ps Boeckhuys in Leider-
l diet is vanaf vrijdag te
jor 9,95 euro. Wie tege-
^LlCjvan de laatste exempla-
I het eerste deel wil aan-
/oeri^, betaalt 14,95 euro.
/ertaj
aan
;n be
de V
Sam
;ens
wil d(
t nie
i wie
ze ve
ks het grote aantal
denaars won ook dit
ier iemand van buiten
or8e )rp. Beste speler uit
'erzejiden was Bertus van
ae vi id, die vierde werd.
e®n I Touwelijke deelnemer
r de r juffermans uit Lis-
'tateüeindigde op de achtste
Idwiji
ve' lartspel bonaken dat
bezo|enken aan klaveijas-
^en populair in de omge-
ents\an Leimuiden. Maar
dket%[ wordt ook in de rest
,,w,Nederland gespeeld,
door iets oudere spe-
meestal in kroegen of
afés. Fanatieke bona-
;omen elk jaar van
i tot Enschede naar
iden voor het Neder-
campioenschap. Orga
en café-eigenaar
kijkt terug op een ge-
toernooi: „Er werd fel
fair gekaart. En veel
/en o mers hebben toege-
icobi volgend jaar weer
e komen naar het eni-
herkvan Leimuiden."
)eWi
:p in
i, bij
kui
door Marieta Kroft
HOOGMADE/LEIDERDORP - Loek
en Renate Post uit Hoogmade
gaan in hoger beroep tegen de
uitspraak van de rechtbank. Die
stelde Post twee weken geleden
in het geschil met de HSL-pro-
jectorganisatie over de verleg
ging van de provinciale weg
N446, in het ongelijk.
Post, die de weg 55 meter dich
ter bij zijn huis krijgt dan eerst
de bedoeling was, eiste in een
kort geding dat de werkzaam
heden zouden worden stilge
legd. Volgens hem had het
HSL-bureau procedurefouten
gemaakt.
De rechter erkent in zijn vonnis
dat het HSL-bureau 'onrecht
matig heeft gehandeld'. Maar
omdat er te grote maatschap
pelijke belangen zijn gemoeid
met de voortgang van de werk
zaamheden, stelde de rechter
„tamboers
it PrÜzen
Ned%ouDE - Drumfanfare
aten tamboers heeft afgelo-
ekeinde bij een con-
de U Schiedam opnieuw
ngbl%te en een tweede prijs
lats, i Eerder dit jaar pres-
NB^de Zoeterwoudenaren
teroiy Gp het Internationale
gbloh Showwedstrijden der
met^den in het Belgische
tieii
n Hei
,k°e> voor Lissese
;dkn°|er' Korsuize
Korsuize heeft zater-
*8 koninklijke onderschei
els ajjegen voor zjjn inzet
1 no8onderwatervereniging
i Xf?en en sinds enige tijd
Ie hejdng Kasteel Keukenhof
'evol^jguize js benoemd tot
Orde van Oranje-Nas-
senaar was in 1979
ichter van De Guppen
11W01 Inmiddels bestaat de
Ing 25 jaar. Gedoken
bel v^g steeds in zwembad
de u^orsu]ze nam 0ok het
8e^f om in de Klinckenber-
e edi'te Oegstgeest te gaan
erp
estaj
s sta:
niet ti r
gsmael maar tair
presl op enige NK
l^eïji Leimuiden'
laanpEN - Het Nederlands
Ber dPenscbaP bonaken dat
erkt, Pen zaterdag plaats-
-> in h Leimuiden, is gewon-
)ied \for Aad Verstraaten uit
jwoude. Het NK, dat
erste lustrum vierde,
volgens organisator
)CQjKeijzer opnieuw een
1 succes. Met een spe-
llSlldvan 141 deelnemers,
ie 49 uit Leimuiden,
het bonakentoernooi
Post in het ongelijk. Elke week
dat het werk zou stilleggen, zou
het de staat ruim 100.000 euro
kosten.
Het Hoogmadese stel ziet in
hoger beroep mogelijkheden
om alsnog zijn gelijk te halen.
„In het vonnis geeft de rechter
immers toe dat de HSL-project-
organisatie onrechtmatig heeft
gehandeld", legt Post uit. „Die
besloot de N446 recht de A4 en
de HSL te laten kruisen in
plaats van schuin, om zo 16
miljoen euro te besparen. Lei
derdorp had er belang bij in
verband met de ontwikkeling
van het bedrijventerrein Bo
spoort. Die hebben het dus op
een akkoord gegooid. Hoewel
de rechter mij gelijk geeft, krijg
ik het niet omdat het maat
schappelijk belang te groot is.
Die 16 miljoen besparing mag
toch geen reden zijn om de be
langen van burgers eraan on
dergeschikt te maken?"
Renate en Loek Post: „De rechter geeft toe dat de HSL-projectorgani-
satie onrechtmatig heeft gehandeld." Foto: Henk Bouwman
Het kan nog wel een half jaar
duren voordat het hoger beroep
dient. Intussen gaan de werk
zaamheden door. Medio vol
gend jaar moeten de eerste au
to's via het nieuwe viaduct de
snelweg en de spoorlijn krui
sen. Desondanks blijft Post ook
in het hoger beroep stillegging
van de werkzaamheden eisen.
„Zolang de auto's er nog niet
overheen rijden, kan ik de staat
met mijn eis tot stillegging van
het werk tot onderhandeling
dwingen."
Illusies dat de N446 alsnog ver
der van zijn huis wordt verlegd,
maakt Loek Post zich niet. „Uit
eindelijk draait het allemaal om
geld. Daar hoef ik geen doekjes
om te winden. Het is niet on
denkbaar dat de HSL-organisa-
tie het niet op een hoger beroep
wil laten aankomen en van te
voren zegt dat we aan tafel
moeten."
Dat Post voor een schadever
goeding in aanmerking komt,
staat wel vast. De rechter zegt
dat ook in zijn vonnis. „Ik zou
die vergoeding ook in een bo
demprocedure kunnen eisen",
zegt Post. „Maar dan ben ik zo
twep, drie jaar verder. En daar
heb ik geen zin in."
De Marten Toonder Verzamelaars Club houdt twee keer per jaar een Bommelbeurs. Foto: Mark Lamers
door Marijn Roos
zoeterwoude-rijndijk - De Marten Toon
der Verzamelaars Club heeft gisteren een
ruilbeurs gehouden in De Eendenkooi in
Zoeterwoude-Rijndijk. Honderden bezoe
kers hoopten een nieuw hebbedingetje
aan hun Bommelverzameling te kunnen
toevoegen. En passant bezochten ze ook
de Bommelzolder in Weipoort.
„Verzamelaars zijn leuke mensen. Wat
verzamel jij?" Meneer Van Dijk heeft het
al vaak ervaren. Terwijl hij in een doos
bommelboeken neust, dwalen zijn ge
dachten af naar het verleden. „Verzame
laars hebben altijd een verhaal. Dat is
interessant." Zelf verzamelt hij al zijn
hele leven. „Ik ben begonnen met post
zegels en sigarenbandjes." „En ook van
die suikerzakjes?" vraagt Ria Atsma van
achter haar kraam. „Dat deed ik altijd."
„Nee, suikerzakjes heb ik nooit gehad",
klinkt het resoluut.
Maar beiden hebben ze wel wat met Oli
vier B. Bommel. Bij Van Dijk begon die
verzameling vijftien jaar geleden deel uit
te maken van zijn leven. „Pure nostalgie
was het. Ik zag in een etalage drie Bom
melboekjes in de uitverkoop liggen. Zo'n
rode, zo'n gele en zo'n groene." „En nu
moet hij er nog maar drie, van die grote
uitgave met die bruine band", valt zijn
vrouw hem in de rede. „Eigenlijk kon ie
er vijf heel moeilijk krijgen. Ik had ze al
eens in een winkel en op internet ge
zien. Maar daar vragen ze van die bela
chelijke prijzen. Nou, dat wil ik niet
hoor. Maar toen had ik er eens een op
de kop getikt voor 50 euro. Ben ik mooi
teruggegaan naar die winkelier. Ik zei te
gen hem dat ik de verzameling ook wel
zonder hem compleet krijg. Als mijn
man alle boekjes heeft, gaan we uit eten.
Leuk hè? Zelf doe ik niet aan Bommel. Ik
doe aan Anton Pieck. Die heb ik per
soonlijk goed gekend. Maar ik wil alleen
oud materiaal hoor. Die nieuwe platen
en kalenders hebben van die lelijke
kleuren, vind ikDie komen er bij mij
niet in."
Op een Bommelbeurs is Pieck echter
bijzaak. Van Olivier B. Bommel, heer van
stand, weet Atsma alle ins en outs. Van
uit haar stand met boeken en Bommel
curiosa rakelt zij het verhaal van haar
verzameling op. „Ja, mijn vader was een
liefhebber. En hij wilde zijn puzzels van
Bommel aan onze zoon geven. Toen
dachten mijn man en ik 'dat vinden wij
zelf ook wel leuk' en zodoende begon
nen wij onze verzameling. Inmiddels
heb ik een speciale Bommelkamer in
mijn huis. En de hele gang hangt vol
met puzzels. Hier op de beurs hoop ik
nog wat dubbele spulletjes te gelde te
maken, maar ruilen is leuker. Maar we
hebben al zo veel, dus ruilen wordt
moeilijk."
Atsma is daarom blij met de Marten
Toonder Verzamelaars Club. Deze in
1991 opgerichte, naar de bedenker van
de Bommelverhalen genoemde club telt
meer dan achthonderd leden. Twee keer
per jaar wordt een verzamelbeurs ge
houden, waarop ervaringen en hebbe
dingetjes worden uitgewisseld. Verza
melaars als Atsma houden elkaar op de
hoogte van zeldzame stukken. „Doordat
zo ongeveer alle Bommelfans in Neder
land elkaar kennen, weten ze ook wie
wat zoekt. Zo wordt je verzameling
steeds completer."
Atsma is echter niet zo fanatiek, dat ze
naar lezingen over Bommel gaat. Dat
lijkt meer iets te zijn voor de initiatiefne
mers van de Bommelzolder. In dit mu
seumpje, in het nabijgelegen buurt
schap Weipoort, is de Bommelmania
compleet.
De bezoekers van de beurs, die in een
pendelbusje worden gebracht, kijken
met wijd opengesperde ogen naar alle
EEN LANDROT BERICHT VAN ZEE
De Katwijkse visser heeft veel weg van een
bedreigde diersoort. Want wie haalt het te
genwoordig nog in zijn hoofd naar zee te
gaan? Toch zijn ze er nog, de echte Katwijk-
se vissers. Verslaggever en verstokte landrot
Bas de Rue vaart een week mee op het vis
sersschip Katwijk 88. Hij bericht dagelijks
vanaf het dek.
Kwart voor twaalf zondag
avond. Het is stil op de IJmui-
dense kade. Kleine golven
kabbelen tegen de romp van
de Katwijkse kotter nummer
88, de Pelikaan. Een bleek
schijnsel van de maan tast de
contouren van het visserschip
af. De visnetten zijn als^zeilen
tot hoog in de mast op het
voordek opgeknoopt en ste
ken donker af tegen de hemel.
Ergens diep in het binnenste
van schip zoemt een genera
tor. Een tikkeltje nerveus klau
ter ik aan boord, mijn sporttas
met een paar onderbroeken
en een warme trui erin om
mijn schouder geslagen.
Dan komt het schip tot leven.
Lichten knippen aan, mannen
met blauwe werkbroeken lo
pen heen en weer over het
houten dek. Een trilling gaat
door het schip en de motor
begint te brommen. Als wer
kend Nederland maandag
morgen slaapdronken uit bed
kruipt om zich rond negen
uur op kantoor te melden,
dan heeft zeskoppige beman
ning van de KW 88 al een
werkdag achter de rug.
Langzaam glijdt de Pelikaan
door het pikzwarte water de
haven uit, een tweetal kotters
in zijn kielzog. Met een uur of
drie varen ('opstomen') zijn
we bij de eerste visgronden
aangekomen, een kilometer of
vijftig uit de kust.
De bemanning heeft zich on
derwijl in haar kooien te ruste
gelegd. Ze doen snel nog een
paar uurtjes de ogen dicht, in
de visserij telt elk momentje
slaap. Ook ik probeer in mijn
kleine kooi de slaap te vatten.
Maar een doordringend gerin
kel kondigt akelig snel het ein
de van de nachtrust aan. Drie
keer gaat het onding, de bel
die het leven op een kotter be
paalt. Ring, ring, ring. Al bij de
eerste keer gaat het geluid
door merg en been.
Buiten aan dek is het nog
steeds pikkedonker. En koud,
het waait. De haven is uit zicht
verdwenen, de kotter drijft in
het inktzwarte niets. Het dek
baadt in het felle licht van een
aantal schijnwerpers die hoog
in de mast bevestigd zijn. We
hebben geluk, de zee is kalm.
Met een luid 'zakken maar!'
van stuurman Gerrit Vooijs zet
schipper Hugo van Duijn de
lier in beweging die de netten
aan weerszijden van het schip
naar de bodem van de Noord
zee brengt. Kettingen ramme
len en staalkabels kreunen.
Ruisend verdwijnen de netten
de diepte in. De week is be
gonnen.
(advertentie)
materialen waarop de figuren uit de ver
halen zijn afgebeeld. Kaarten, lampen,
bekers, posters, luciferdoosjes, kalen
ders. Je kunt het zo gek niet bedenken of
het is opgeslagen op de zolder. Eerste
drukken en vertalingen van Engels tot
Latijn. En het 'Heilige der Heilige', zoals
een bezoeker het noemt: een kast met al
de grote bruine delen. Mevrouw Van
Dijk staat er bij te watertanden. „Die
moet mijn man nog hebben."
Ondanks al het materiële Bommelgoed
gaat het de museummensen ook erg om
het vernieuwende taalgebruik van Toon
der. „Minkukel en denkraam zijn woor
den die de Nederlandse taal te danken
heeft aan Toonder," onderwijst Jan Ge
vers. Het bestuurslid van de Bommelzol
der vertelt dat er gewerkt wordt aan een
Toonderwoordenboek. „Daar staan
5000 lemma's in."
Weer terug in De Eendenkooi verklaart
kunstenares en Bommelfan Wil Uitgeest
drie woorden uit het werk van de geeste
lijke vader van Tom Poes en Olivier B.
Bommel. Hoe meer ze de verhalen leest,
hoe meer lagen ze erin vindt.
Ze legt haar gehoor haarfijn uit dat 'ku
kel' voor de geest staat in Toonders werk
en 'kunst' voor de ziel en 'mir' voor het
leven. De zaal knikt en begrijpt volko
men wat Uitgeest bedoelt.
y.
www.dip.nl
warmond - De Kaagtijgers, een vrouwelijk roeiteam van de KWV
de Kaag in Warmond, is dit weekeinde door de Federatie
Sloeproeien Nederland uitgeroepen tot winnaar in het nationaal
klassement van kromhoutwhalers voor vrouwen. Ook werd het
winnaar van de tweede klasse vrouwen.
De Kaagtijgers deed in de kromhoutsloep 'De Voorbijganger' dit
weekeinde mee aan de wedstrijd Muiden-Pampus-Muiden. Aan
deze beslissende roeivaart, die bestaat uit drie roeitochten ver
deeld over twee dagen, deden zo'n 150 teams mee. De Voorbijgan
ger behoort de Kaagtijgers niet exclusief toe. Er zijn ook andere
teams van KWV De Kaag die de boot gebruiken. Met succes, want
met de sloep heeft een mannenteam van de club ook al eens de ti
tel behaald.
lies 0
ek ^am/voorschoten -
afgekeurde Toyota
le belvan vjjfyejj jaar OU(j
°|3jlsbur8er Gerard Koele-
P'l) met zijn maat Gijs Ra
dsteen (27) uit Voorscho-
10 t potje te volleyballen,
finen ogen deze zater-
jend ontspannen.
s u00h maar zo", zegt Koele-
sturi* uur voor start van
rT 'Patieve Dakarrally. „Ik
«^schrikkelijk zenuwach-
"e enige wat ik wil is in-
l, wegrijden en nergens
In denken. Er komt veel
meer bij kijken, dan ik had ge
dacht."
Op stadsstrand Blijburg in de
nieuwe Amsterdamse wijk IJ-
burg begint vandaag de woes
tijnrace Amsterdam-Dakar.
Dertig teams verschijnen aan
de start van de ongeveer 6000
kilometer lange rit.
Volgende week en de week
daarop vertrekken er nog twee
konvooien. Iedereen rijdt in een
auto die minder heeft gekost
dan 500 euro. In stationwagens,
busjes, jeeps, op motorfietsen
en zelfs in een camper en in
een oude ziekenwagen gaan ze
de strijd met het Saharazand
aan. De ambulance is toege
zegd aan stichting Evenaar, die
een ziekenhuis in Gambia
bouwt. „Al staat dat nog lang
niet, een ziekenwagen hebben
ze maar vast", zegt de chauf
feur van het felgele gevaarte.
De roodwitte Toyota uit Rijns
burg is tot de nok toe geladen.
Reservewielen, jerrycans
brandstof, slaapzakken, tent,
eten en drinken. „Volgens mij
hebben we alles', zegt Ravens-
bergen. „Als we van de andere
teams horen dat we iets zijn
vergeten, kunnen we dat altijd
nog kopen in Frankrijk of Span
je." Een goede voorbereiding is
Voorschotenaar vertrekt naar woestijn
tnheir
van het grootste belang voor
een succesvolle finish in West-
Afrika, veronderstelt het duo.
Het verwacht dat er vijf tot zes
auto's achterblijven in de woes
tijn. „Maar wij halen het",
voorspelt Ravensbergen. „We
hebben een plastic lotusbloem
op de versnellingspook gezet.
Voor geluk."
Honderden mensen zijn geko
men om de deelnemers van de
rally uit te zwaaien. Familie,
vrienden, autoliefhebbers en
andere geïnteresseerden ne
men foto's, schrijven afscheids-
boodschappen op de bolides
en bewonderen de bonte verza
meling barrels. De chauffeurs
poseren voor hun met spon
sorstikkers volgeplakte wagens
en leggen uit wat ze allemaal
hebben aangepast om de rit
succesvol af te sluiten.
Cees de Rijke (53) en Bob Evers
(39) uit Amsterdam nemen het
allemaal wat minder serieus.
„Wij zijn waarschijnlijk het
team met de minste voorberei
ding. Het enige wat wij meene
men zijn onze squashrackets,
een paar zakken drop en een
creditcard", zegt De Rijke. „Wij
zijn het Pipo de Clownteam.
Het avontuur is een stuk groter
als je je niet te goed voorbe
reidt." Vanuit hun bijna onbe-
plakte grijze Mercedes bekijken
ze de anderen. Als de Amster
dammers pech krijgen, zijn ze
aangewezen op de hulp van
hun collega's. „Het zou ideaal
zijn als we vrienden kunnen
worden met iemand met veel
technische kennis en een sterke
auto met vierwielaandrijving.
Hij kan ons dan uit het zand
trekken als we vaststaan en op
weg helpen als we autopech
krijgen", hoopt Evers. „Maar
tot Marokko lachen we ieder
een uit in onze riante Merce
des. Het eerste stuk zijn wij ko
ning."
Vlak voor de start proberen Ra
vensbergen en Koelewijn nog
1600 schriften en een paar do
zen pennen onder te brengen
bij andere teams. „Die spullen
nemen we mee voor een school
die we gaan bezoeken. In onze
auto past het er niet meer bij."
Onder anderen de 'ambulance
broeders' tonen zich bereid een
deel van de schoolspullen mee
te nemen.
Op het laatste moment waar
schuwt een vriend van het
Rijnsburgse team dat het lin
kerachterwiel wel erg dicht te
gen de carrosserie zit. Koele
wijn stelt zijn achterban gerust.
„Niemand hoeft zich zorgen te
maken", zegt hij en stapt in zijn
Toyota Starlet. .Alles is nageke
ken."
Bij het vertrek van de race toe
teren de auto's, hangen de
deelnemers uit de raampjes,
loeit de sirene van de ambulan
ce en rennen kinderen achter
de stoet aan. De Rijnsburger en
de Voorschotenaar zijn op weg
naar Dakar.
