LD PENNETJE Muziek maakt je blij ookfeest Het partijtje in Duinrell Muziek tweeling Trompet Het jongetje Tim Ooit lang geleden leefde er een jongetje. Het jongetje was erg ongelukkig, zo ongelukkig dat hij erg ziek werd en dood wou zijn. Zijn vader was erg arm en daarom kon hij geen geneesmiddel kopen. De moeder van het jongetje was allang dood. Toen zijn vader op een dag weer naar het dorp ging om werk te zoeken, was daar een rondreizende muzikant, hij speelde viool. Toen de vader in het dorp aankwam was hij net aan het spelen. De vader luisterde en het was alsof hij werd betoverd, alles om hem heen vervaag de en al zijn zorgen waaiden weg. Toen de violist ophield met spelen kwam hij met een bonk terug in de werkelijk heid. Hij keek de violist aan maar het enige wat hij zag was een oude man die een antieke vi ool in zijn handen had. Me neer, sprak hij, terwijl hij op de oude man afliep. Meneer, mag ik u iets vragen? Jawel, zei de oude man, vraag maar raak. Ik zou willen weten of u ook in zo'n fantasiewereld be landt? Nee, zei de man, ik niet, alleen de mensen die luisteren komen daar. En wordt u er nou gelukkig van, die muziek maken, vroeg vader. Ik niet, zei de oude man, want ik ben nog niet ongelukkig, Maar wat wilt u van mij? Toen legde de vader alles uit aan de oude man, over zijn ongelukkige zoontje die dood wou zijn, en uiteindelijk vroeg hij, wilt u, zou u, zou u mijn zoontje viool willen leren spelen. Ja hoor dat doe ik graag, zei de oude man, voor u en uw zoontje. En de violist leerde het jongetje vioolspelen en het jongetje werd gelukkig en gezond door de tonen van de viool. En dit bewijst maar weer dat je van muziek leert om van het leven te houden. Jillian van Damme Zoeterwoude-Rijndijk 10 jaar al deze ingrediënten in an: int roeren koken hebt eestelijke muzikale schotel. de Zwijger rdorp Mijn laatste partijtje was in Duinrell en toen ik effe alleen was zag ik opeens Mo zart. En hij zei: Kom je mee? En ik zei: ja waar heen? En hij zei: naar vroeger natuur lijk. En ik zei: kom op we gaan er voor. En daar ging ik samen met Mozart. En daar waren we dan. In de 20ste eeuw. Het jaar 1304 in Duitsland. Want daar moest hij optreden. Daar in de grootste zaal en ik mocht mee doen. En het was echt echt kikken. Jo echt. Er leken uren voorbij gegaan, maar er was maar een kwartier voorbij! Maar ik wist dat ik terug moest! Dus ik zei: Mozart ik moet gaan. En toen gingen we terug en we speelden nog uren samen in het water. En toen ging ik weg. Dat was echt mijn aller allerleukste partijtje van mijn hééééeele leven. En toen ik weg ging zag ik hem nog een keer. RA, t/vi 1HUjtX Yannick Sturkenboom Voorhout 8 jaar In het jaar 2004 leefde een tweeling van 8 jaar. Ze heten Klaar en Candy. Op school werden ze tover-tweeling genoemd. Dat kwam omdat ze alleen op elkaar leken kwa uiterlijk. Verder waren ze totaal anders. Klaar was netjes en een studiebol. Candy was slordig en een sporttyp. En Candy hield van rock en Klaar van Hawaii-muziek. Het was ochtend. De ouders van Klaar en Candy waren op vakantie naar Hawaii (Klaar wou heel graag mee). Dus Candy kon een feestje bouwen!!!!!!!! Maar Klaar zei dat als ze dat zou doen dat ze dan ma en pa zou bellen. Het was nu zaterdag. De krant kwam net door de brievenbus toen Klaar de trap af kwam. Klaar bekeek de krant. Toen gaf ze een gil!!! Candy kwam de trap af. Waarom gil je zo? vroeg ze. Er is morgen een strand feest! zei Klaar. Ja, nou en. En er is een zangwedstrijd met alleen maar Hawaii-mu ziek!!! Geef mij die krant eens, vroeg Candy. Toen gaf ze zelf ook een gil!!! Er is morgen ook een rockzangwedstrijdü! zei ze. Laten we ons dan maar snel opgeven, zei Klaar. En dan snel een liedje maken! zei Candy. Eindelijk, het was zondag. We zijn nu bij Klaar. Ze is zo aan de beurt. En dan komt nu Klaar van Kat met: Op het strand, onder het water. Klaar kwam het podium op. De muziek begon. Klaar telde in haar hoofd tot tien. 1,2,3,4,5,6,7,8,9,10! Daar ging ze! Ik hoor iets, ah. Daar hoor ik je stem, op Hawaii!!! Opeens wordt de muziek vrolijker. Ik zit gevangen op Hawaii. Maar dat vind ik niet erg. Want? Hier zijn toch genoeg ba nanen om te leven? Hier, op het strand on der het waaateeer. Ze maakte een diepe buiging. De zaal be gon te klappen. Aan het eind van de show kwam de presentator naar voren. Hij zij: En de winnaar is Klaar van Kat!!! Snel belde ze Candy: Ik heb gewonnen!! Ik ook, gilde Candy, met: rock in de half-pipe. Super! We zijn de muzikaalste tweeling van de wereld. Bente Fieback Hazerswoude-Dorp 8 jaar een trompet. Elke avond ik er eventjes op. En als I n feestje thuis hebben peel ik er ook eventjes op. J d het heel leuk om te Ik kan het nog niet zo Want ik heb hem pas En ik weet nog niet zo veel s. trompet is ongeveer vijftig neter. En ik denk wel dat altijd blijf doen. :hien koop ik later nog een e, want deze doet het nog 0 hard. En hij heeft nog 0 veel klanken. En hoe ze zijn hoe harder en dan g en er ook meer klanken in akt worden. Dat kunnen dertig zijn. nige nadeel is dat ze moei- op te bergen zijn. Maar zo dat niet. Chris Noordermeer Voorhout 9 jaar Op een dag werd er een jonge tje in het ziekenhuis geboren genaamd Tim. De moeder van Tim hoopte dat hij veel van muziek ging hou den. Een paar dagen later moest Tim in bad, maar dat wou hij niet. De zuster deed hem in het bad je, en toen gebeurde het. Tim spuugde in haar gezicht. En toen pakte de zuster watjes en deed ze in Tim zijn oren, heel diep. De volgende dag ging de dokter hem na kijken. En toen zeiden ze tegen Tim zijn moeder dat hij doof was. Er gingen jaren voorbij en hij hoorde niets. Toen hij elf was kreeg Tim een ontstoken oor. Hij moest naar de dokter om zijn oor uit te spuiten. En toen haalde de dokter een watje uit elk oor. Tim kon eindelijCTloren. En toen was ze moeder zo blij dat hij een walkman kreeg. Tim vond het geluid zo mooi klinken. Dat Tim zijn walkman de hele dag op had met de muziek zo hard mogelijk. Dat was natuurlijk niet goed voor zijn oren. Zijn moeder waarschuwde Tim steeds, maar dat hoorde Tim niet. Op een dag werd Tim wakker en deed zijn walkman op en Tim dacht dat zijn walkman uit stond. Maar dat was niet zo. Tim was nu echt doof voor altijd Ivo Lek Oude Wetering n jaar ur$c&y

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2004 | | pagina 29