REGIO
Pechtold voelt zich kiplekker in Wageningen
lizza voorbij langstelling van tal van Lei-
VOORSCHOTEN, 16.30 UUR
„Lijkt me niet nee."
„Nou ja, het zijn natuurlijk geen kindjes meer. De oudste
gaat volgend jaar al naar de middelbare school."
Ze hebben het allemaal zelf meegemaakt. Verplichtingen,
hard werken, gedoe met kinderen.
„Maureen kwam huilend naar me toe, toen ze net bevallen
was. Het viel haar allemaal niet mee."
„Ach, gos."
„Ik heb haar een paar jaar geleden nog gezegd: je hoeft geen
kinderen te nemen. Maar ze was bang dat ze daar dan spijt
van zou krijgen, op latere leeftijd."
„Dus eigenlijk wilde ze geen kinderen?"
Twee vrouwen in de trein tussen Den Haag en Leiden.
Vriendinnen. Oud en wijs. Volle winkeltassen op schoot.
Totale verzadiging.
„Heb je al gehoord dat Daan weer gaat samenwonen? Hij is
met Loes in gesprek over de kinderen. Naar wie ze toe
gaan."
„Zal lastig worden, denk ik. Ze zal haar handen graag even
vrij hebben. Zij heeft toch ook een nieuwe vriend?"
„ja. Het is haar derde vriend al, na de scheiding."
„Ze werkt vier dagen in de week. Hoe moet dat dan thuis? Ik
neem aan dat Daan ook niet zit te springen om de hele week
op de kinderen te passen."
„Nou, op het moment dat ze zwanger raakte, had ze nog
niet zo'n behoefte."
„Ik heb ook nooit zo'n kinderwens gehad hoor. Maar toen
ze er eenmaal waren, vond ik het wel leuk."
„Mmm. Toch was het ook leuk dat ze op een gegeven mo
ment het huis weer verlieten."
De trein stopt. Ze stappen uit. Vrij om te gaan waar ze wil
len.
„Heerlijk dagje was het, vind je niet?"
„Ik heb genoten."
Erna Straatsma
ZATERDAG 30 OKTOBER 2OO4
t heeft u allemaal?
liet, want dat kan niet, maar ik heb wel 70 procent van de
eten die op de markt worden gezet. We hebben het grootste
ment in Leiden en wat we niet hebben, importeren we. Vers
itstreeks uit Italië. Daarmee is de trend ook een beetje be-
n. Vroeger had je alleen ravioli in blik, lasagna en pizza,
ve hebben de mensen langzaam laten wennen aan steeds
erse producten. En nu gaat het steeds beter. Leiden lijkt de
i.i roorbij."
J
1 opt het beste?
gerechten en kazen verkopen prima. En de buffelmozzarella
üs een trein, maar eigenlijk gaat het met alles gewoon goed.
mt misschien omdat de Franse keuken een beetje uit is en
iaanse steeds bekender is geworden bij vakantiegangers. Het
nisschien ook door de trend naar exotischer eten en het gro-
nbod. Wie hier doordeweeks pasta of pizza komt halen en
n, weekend wat uitgebreider wil koken, kan heel snel een ver-
ijke Italiaanse maaltijd samenstellen."
aul de Tombe foto: CPD
UIT DE ARCHIEVEN
COLOFON
Leidsch Dagblad
Directie: B.M. Essenberg
I-mail: diredie.hdcuz@hdc nl
nfdredactie: Jan Geert Majoor,
Adriaan Brandenburg
I E-mail: redactie.ld@hdc.nl
IT00R
\^dstraat 82, Leiden, tel. 071-5 356 356
Postbus 54,2300 AB Leiden
071-5 356415
fax 071-5 356 325
■/gtrichten fax 023-5 '5° 5®7
nl NTI EVERKOOP
lies m b.t.:
72-681 3661
023-5150543
6813677
lilhandel: 071-5 356 300
kunnen contact opnemen
3636
VERZENDING PER POST
Voor abonnementen die per post (binnenland)
worden verzonden geldt een toeslag van €0,50
aan portokosten per verschijndag
Voor zaterdagabonnementen geldt €0,60 per
IENTEN
kbetaling (acceptgiro)
0 (alleen aut ine)
"f,70 p/J €216,90
I die ons een machtiging verstrekken
omatisch afschrijven van het
mtsgeld ontvangen €0,50 korting
GEEN KRANT ONTVANGEN?
Voor nabezorging: 0800-1711 (gratis)
Mobiel: 072 - 5196800
ma t/m vr: 07.30-17.00 uur; za: 08.00-13.00 uur
(als op zaterdag voor 12.00 uur wordt gebeld,
wordt de krant dezelfde dag nabezorgd Wie
tussen 12 00 en 13.00 uur belt, ontvangt de
krant op maandag.)
AUTEURSRECHTEN
Alle auteursrechten en databankrechten ten
aanzien van (de inhoud van) deze uitgave
worden uitdrukkelijk voorbehouden Deze
rechten berusten bij HDC Uitgeverij Media BV
c.q. de betreffende auteur
HDC Media BV, 2004
De publicatierechten van werken van
beeldende kunstenaars aangesloten bij een
CISAC-organisatie zijn geregeld met Stichting
Beeldrecht te Amstelveen.
HDC Media BV is belast met de verwerking van
gegevens van abonnees van dit dagblad Deze
gegevens kunnen tevens worden gebruikt om
gerichte informatie over voordeelaanbieding-
en te geven, zowel door onszelf als door
derden. Heeft u hier bezwaar tegen, dan kunt
u dat laten weten aan HDC Media BV, Afdeling
Lezersservice, postbus 2,1800 AA Alkmaar.
NAVRAAG
kelijk gegeven, verborgen in een lijstje. Op de vierde plaats
dit jaar meest uitgeleende boeken bij de Leidse bibliotheek
Té j 7* *7 7 staat geen thriller of streek-
*eiaen Lijkt CIC roman, maar de Master-
-Ê .y class Italiaans koken. De be-
J denaars voor die keuken
igenwoordig dus wel wat verder dan pizza en pasta. Navraag
)DO PINO (58), traiteur van Italiaanse gerechten op de Hooi-
isd over die vierde plaats voor een Italiaans kookboek?
mkke niette. We zijn al heel lang bezig om de Italiaanse keu-
I ;r in te voeren en dat is aardig gelukt. Zelf heb ik dat probe-
doen via restaurant Tre Galli op de Hogewoerd en later met
a liaanse delicatessenwinkel, omdat er op dat gebied nog niks
aarna ben
r gegaan
ize zaak
t Porto Pi-
de Haven,
1 lat restau-
2b ik twee
leden ver-
aan de
- et liep pri-
l( aar het
j. ne alle-
,e its te
u ook hier dat er meer Italiaans wordt gegeten en gekookt
len?
;n of. Het is nog niet helemaal ingeburgerd, maar dat kan
Bet. De Italiaanse keuken heeft zo'n grote variatie dat zelfs
Hen niet weten wat er allemaal is, maar het gaat de goede
p. Klanten vragen steeds vaker om recepten en om bijzonde-
ediënten. Die zien ze in recepten in de bladen en in kook-
imma's op Rai Uno en België en dan komen ze er hier om
Zaterdag 30 October
in Leiden is belangrijk toegenomen, al
sectoren een groot tekort aan jeugdige arbeids-
Hoewel het aanbodcijfer van de vorige stand (434) een stij-
2 te zien geeft, waardoor dit kwam op 456, te weten 436 als
ingeschreven mannen en 20 op aanvullende werken
blijft het algemeen beeld dat de arbeidsmarkt biedt
aanzien vertonen. Deze stijging is voornamelijk het gevolg
en wrijvingswerkloosheid (de tijd welke verloopt tussen
van arbeidskrachten en het opnieuw plaatsen, bijvoor-
e bouwsector).
stelling voor jeugdige arbeidskrachten blijft aanhouden. In
bedrijfstakken bestaat voor jongelui in de leeftijdsklasse
t 18 jaar plaatsingsmogelijkheid. Een greep uit de aanvra-
ng-draaiers, leerling-bankwerkers, slagers en bakkersbedien-
ngwevers, spinners en spoelers.
^1979, dinsdag 30 oktober
- Het Academisch Ziekenhuis Leiden is erg gelukkig met de
ing van de computer. Zo wordt de patiëntenadministratie
ian bijgehouden met behulp van beeldschermen, het voor het
V zichtbare deel van de automatisering binnen het AZL.
Irchief Leidsch Dagblad
In deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen na
Ing 2,50 (afdruk van 13 bij 18 in zwart wit) over te maken op gironummer
t.n.v. HDC Media b.v., Postbus 2, 1800 AA Alkmaar, onder vermelding van
1 Dagblad, ANNO d.d.(datum van plaatsing) of door contante betaling aan
n lie van het Leidsch Dagblad, Rooseveltstraat 82 te Leiden. U krijgt de foto
binnen drie weken thuisgestuurd.
Toen hij er solliciteerde naar het bur
gemeesterschap wist Alexander
Pechtold niet of Wageningen onder,
boven, links of rechts van Arnhem
ligt. En gedurende zijn eerste dagen
als 'burgervader' van dit Gelderse
stadje had de voormalig sport- en cul
tuurwethouder van Leiden het idee
'dat hij in Duitsland was beland'.
Maar nu, een jaar later, voelt hij zich
er als een vis in het water. Een koe
kan Pechtold nog steeds niet melken,
maar het agrarisch bedrijf heeft voor
hem nog maar weinig geheimen.
Met een grijns trekt Alexander
Pechtold een exemplaar van het lo
kale huis-aan-huisblaadje te voor
schijn. Op de voorpagina prominent
een foto van de burgemeester in ge
sprek met een oudere dame, de
boodschappentas onder handbereik.
Plaats van handeling: een bankstel
midden op het marktplein van Wa
geningen. „Leuk hè, mijn eigen
functioneringsgesprek. Heb ik zelf
georganiseerd. Iedereen mocht
langskomen om zijn zegje te doen.
Om kritiek te spuien of complimen
ten te geven. Hartstikke leuk."
Het is Alexander Pechtold (38) ten
voeten uit. Graag in het middelpunt
van de belangstelling, mediageniek
en altijd in voor een ferme uitspraak
of een kwinkslag. Meestal joviaal,
soms plotseling op zijn tenen ge
trapt. Zo kenden Leidenaars hem ge
durende de 6,5 jaar dat hij hier D66-
wethouder was. En zo kennen de in
woners van Wageningen hem sinds
oktober 2003, maar dan dus in de rol
van burgemeester.
En in die rol voelt hij zich kiplekker,
steekt hij van wal in een eetcafé op
een steenworp afstand van het stad
huis. „Het is wel een baan waar je
zelf iets van moet maken. Feitelijk
heeft een wethouder veel meer
macht. De bevoegdheden van de
burgemeester zijn beperkt. Eigenlijk
mag hij alleen iets zeggen over vei
ligheid en openbare orde. Aan de
andere kant: als je het op de goede
manier doet, ga je als burgemeester
juist overal over. Door op de achter
grond te duwen en te trekken. Door
advies te geven. Zó probeer ik er in
vulling aan te geven."
In dat opzicht heeft hij lering getrok
ken uit de periode dat Wolter Lem-
stra interim-burgemeester van Lei
den was. Deze Friese CDA'er nam
het roer over van Jan Postma toen
deze tweeënhalf jaar geleden moest
aftreden. „Dat deed hij fantastisch.
Lemstra stond boven de partijen.
Die man kon je op je plek zetten met
een glimlach. En dat accepteerde je
nog ook", zegt Pechtold. Zijn andere
voorbeeld: burgemeester Cees Goe-
koop. „En dan heb ik het over de
fantastische manier waarop hij con
tact had met de Leidse burger. Dat
wordt wel eens vergeten, maar ze
moesten die man absoluut niet toen
hij naar Leiden kwam. Toch wist hij
binnen de kortste keren de harten
van Leidenaren te stelen", zegt
Pechtold, die hem zo'n anderhalf
jaar als wethouder meemaakte.
Maar, zo voegt de D66'er eraan toe,
voorbeelden of niet, vanzelfspre
kend heeft hij zijn eigen bestuurs
stijl. En die verschilt niet zoveel van
zijn wethouderschap in Leiden: uit
gesproken en 'zonder veel grijstin
ten'. Hij beseft dat hij met zijn gepe
perde uitspraken niet altijd vrienden
maakt. „Maar de keerzijde is dat ik
zelf ook altijd open sta voor kritiek."
Ook zijn eerste jaar in Wageningen
bleef niet zonder incidenten. Afgelo
pen vooijaar kwam Pechtold in op
spraak nadat hij op eigen initiatief
een brandonveilig kraakpand had la
ten ontruimen. De krakers dreigden
met een rechtszaak; de politiek nam
hem onder vuur. „Ik heb meteen
toegegeven dat ik in een juridisch
schemergebied opereerde. Daar heb
ik niet omheen gedraaid. Maar ik
vond dat het nodig was om op te tre
den. En daar blijf ik bij." Om er, ter
eigen verdediging trots aan toe te
voegen: „Na een jaar is de hele club
nog steeds compleet. Alle wethou
ders zitten er nog. Dat doet me als
burgemeester goed. In Leiden was
het jammer als er een college ver-
Alexander Pechtold vult zijn burgemeesterspost in Wageningen op dezelfde manier in als zijn wethouderschap in Leiden: uitgesproken en 'zonder veel grijstin
ten'. Archieffoto: Henk Bouwman
trok, maar ik voelde me er niet ver
antwoordelijk voor. Dat is nu wel
anders."
Even daarvoor heeft hij zijn burge
meesterskamer laten zien. Met het
zeventiende-eeuws bureau dat hij er
onlangs neer heeft laten zetten ter
vervanging van het 'moderne ding'
dat er stond. „Kijk, daar zit nog een
schroeiplek. Van een bolknak die ie
mand er ooit per ongeluk heeft neer
gelegd. Prachtig, toch?" Hier spreekt
de kunsthistoricus Pechtold. De vei
lingmeester die hij was, voordat hij
van de politiek zijn beroep maakte.
Is het niet ironisch dat Pechtold uit
gerekend burgemeester is geworden
van Wageningen, een stad die nu
niet direct bekend staat om haar rij
ke cultuurhistorie, maar toch voor
namelijk vanwege haar landbouw
universiteit? „Ach, ze vinden het wel
grappig hier, een kunsthistoricus in
hun midden", reageert Pechtold.
„Waar het voornamelijk om gaat is
dat ik een beetje inzicht heb in het
academische wereldje. En dat ver
schilt niet zo gek veel van dat in Lei
den. Een raad van bestuur blijft een
raad van bestuur, bedoel ik maar."
Wel heeft hij in een jaar tijd veel bij
geleerd over het agrarisch bedrijf.
„Een koe kan ik nog net niet melken,
maar het scheelt niet veel", zegt hij
lachend. En onderschat ook de Uni
versiteit van Wageningen niet, voegt
hij eraan toe. „Tot in China kennen
ze onze landbouwuniversiteit. Het is
hier een komen en gaan van interna
tionale gasten. En de samenstelling
van onze studentenpopulatie is
uniek: de helft komt uit het buiten
land."
Het was voor hemzelf ook allemaal
nieuw totdat hij in Wageningen aan
de slag ging. Feitelijk wist hij tot een
jaar geleden nagenoeg niets van de
ze plaats met zijn ongeveer 35 dui
zend inwoners. Zoals zoveel bewo
ners van de Randstad. Althans, dat
maakte hij op uit de reacties die hij
kreeg op zijn nieuwe baan. „'Oh, je
wordt burgemeester van Ede-Wage-
ningen', zeiden ze dan. Nou, het zal
je verbazen, maar Ede is een zelf
standige gemeente met zo'n 120 dui
zend inwoners, net zo groot als Lei
den dus."
Het raakt meteen aan de belangrijk
ste uitdaging die Pechtold voor zijn
stadsbestuur ziet weggelegd: Wage
ningen en de omliggende regio 'op
de kaart zetten'. „Heel verfrissend
hoor, na Leiden. Daar viel feitelijk ie
der probleem te herleiden tot ruim
tegebrek. Als je je auto niet in één
zwaai inparkeerde, werd er al ge
claxonneerd. Nou, daar hebben we
hier geen last van. Aan ruimte geen
gebrek."
Missen doet Pechtold Leiden niet.
Daarvoor heeft de burgemeester het
te veel naar zijn zin in Wageningen.
Bovendien: hij is nog te vaak in de
Sleutelstad om echt heimwee te krij
gen. Hij gaat er zelfs nog naar de
kapper. Ook met de D66-fractie
heeft hij nog regelmatig contact.
Vooral met Peter Bootsma, die hij als
zijn 'politieke zoon' beschouwt. Nee,
zijn opvolger Ruud Hessing spreekt
hij niet. „Dat zou heel geforceerd
zijn. Hij heeft een andere stijl én an
dere prioriteiten. Ik zou het niet na
laten om me ermee te bemoeien."
Wat niet wegneemt dat Pechtold
'tandenknarsend' heeft zitten toekij
ken hoe Hessing zijn beslissing over
basisschool Woutertje Pieterse heeft
teruggedraaid. Pechtold vond - en
vindt - dat de school niet in de Leid
se Hout uitgebreid mag worden. „Je
moet in Leiden op iedere vierkante
meter groen zuinig zijn. Door Wou
tertje Pieterse in het park te laten
uitbreiden, wordt die grens toch op
gerekt." Waarop onmiddellijk een
loftuiting op zijn opvolger volgt: „Hij
krijgt een zware dobber aan de Rijn
Gouwe Lijn. Maar met zijn doortas
tende bestuursstijl komt hij er wel."
Het nemen van afstand leidt tot
meer inzicht, zo luidt een populaire
wijsheid. Hoe zit dat met het wet
houderschap van Pechtold? Welke
zaken zou hij anders aanpakken? „Ik
ben soms te direct geweest. Af en toe
heb ik raadsleden op hun nummer
gezet op een manier waarvan ik nu
denk: had dat zo gemoeten? Maar ja,
dat is allemaal wijsheid achteraf."
Wat zijn politieke daden betreft, zet
hij vooral een kritische kanttekenin
gen bij de portefeuille cultuur. „Een
jaar geleden was ik er nog niet klaar
voor, maar nu durf ik het wel te zeg
gen: ik heb géén cultuurbeleid ge
voerd. Daarin moet ik mijn criticas
ters gelijk geven." Om daar onmid
dellijk ter eigen verdediging op te la
ten volgen dat het ook zo'n 'troep
dossier' was toen hij eraan begon.
„Het was echt a hell of a job. De
Stadsgehoorzaal waar het één grote
puinzooi was. De Streekmuziek-
school die twaalf jaar over zijn ver
zelfstandiging deed. De bibliotheek
die met achterstallig onderhoud te
kampen had. De Lakenhal met to
renhoge ambities, maar geen geld.
Volksuniversiteit K&O met dramati
sche tekorten. Het verplaatsen van
het Vredesmonument. Ga zo maar
door. Er moest zoveel puingeruimd
worden dat ik aan echt beleid nooit
ben toegekomen. Ja, de verzelfstan
diging van Kunstcentrum Haagweg
4. Daar ben ik nog steeds trots op."
Kunnen we Pechtold nog ooit terug
verwachten in Leiden? „Van mij
hoeft het niet zo. Ik heb hier een
mooie baan. Ons huis staat op een
steenworp afstand van het bos, wat
prachtig is voor onze twee kinderen.
Aan de andere kant: mijn vrouw is
gek van Leiden. Die wil op een gege
ven moment wel weer terug. Dus,
tja, wie weet. Niets valt uit te slui
ten."
Rody van der Pols
