Halloween is een feestje en nog geen feest
REGIO
Rituelen rond de oude hijhei
R
'Hier gaat het
1 tenminste eerlijk'
VRIJDAG 29 OKTOBER 2OO4
NAVRAAG
'theken verhuren tegenwoordig minder dvd's en videobanden
paar jaar geleden. De Nederlandse Videodetaillisten Organisa
tie zegt dat het om een
omzetdaling van acht
tot vijftien procent
gaat. In vergelijking
ndere detaillisten is dit een zeer forse teruggang. Dat komt vol-
Stichting Brein, die illegaal kopiëren tegengaat, door de opkomst
ïgaal downloaden en branden van films. Door de snelle inter-
rbindingen en dvd-branders is dat eenvoudiger dan voorheen,
in die dvd's kopiëren, zitten mijn broodwinning op een illegale
dwars", zegt GUIDO DUYVENDAK, eigenaar van videotheek
!ZOiub in Alphen aan den Rijn.
uw videotheek ook last van een
Ta\^de omzet?
e daling is hier niet vreselijk sterk,
9 V kan mijn boterham nog steeds
beleggen. Ik merk dat sommige
ïn wegblijven en vaste klanten niet
zo vaak komen."
ica omtdat?
de verkoop van illegale dvd's. Ik
-Ahorns over een markt en dan zie ik
ie ik nog niet heb staan. Dat is na-
hartstikke illegaal. Klanten zeg-
:ds vaker dat ze een film al thuis
liggen, illegaal gekopieerd."
jfla loet u aan de teruglopende ver-
ex helaas weinig aan doen. Ik kan
Dbol en moeilijk dwingen om hun illega-
9. ijljes weg te gooien. Wanneer ik ü-
idd verkoop zie, krijgt Stichting Brein
;foo slefoontje van me. Die geeft een
Led ichuwing en kan bij een tweede
reding alles in beslag nemen en een
mbi opleggen."
Elk indt u van de filmpiraterij?
is een hele slechte manier van wer-
Eur ilensen die dvd's kopiëren zitten
iroodwinning op een illegale ma-
ivars. Dat is gewoon verboden. Ik ben niet de enige die het
I e filmmaatschappijen hebben er natuurlijk ook veel last van."
voor de klanten het voordeel van de videotheek boven goed-
ïllegale dvd's?
insi gaat het tenminste nog eerlijk. En bij ons kun je nog een vraag
1, we hebben actief contact met de klanten. Ik zie ze graag te
men. maar zo'n man die ze illegaal verkoopt, kan het allemaal
worst schelen."
Annelies Karman
archieffoto: Dick Hogewoning
UIT OE ARCHIEVEN
1954, Vrijdag 29 October
m IJK - Maandag 15 November zal een van de bekendste figuren
openbare leven van Katwijk jubileren. Die dag is het een kwart
geleden dat de heer D. C. O. Boekhoven benoemd werd tot ge-
miiesecretaris van de vissersbadplaats, waar hij voordien reeds in
intedienst werkzaam was. In het openbare leven van de Katwijk-
NP neenschap heeft de heer Boekhoven zich steeds een werkzaam
;hn|op velerlei terrein getoond in allerlei bestuursfuncties,
heer Boekhoven kent, zijn rust en hoog plichtsgevoel, zijn
ige bescheidenheid en afkeer van groot vertoon, begrijpt dat het
van de jubilaris is geen feestelijk vertoon aan het komend ju-
chète verbinden. Maar bij dat jubileum zal zeker vele malen de
«orden geuit, dat zijn werkkracht nog lang aan de gemeenschap
ede mag blijven komen.
Wordt het ooit nog wat met Hallo-
ween in Nederland, of blijft het een
feestje op bescheiden schaal? Carna
val en sinterklaas, dat zijn hier de
feesten. Met Kerstmis op gepaste af
stand. En weer een heel eindje daar
achter komt de rest, zoals Halloween,
ook al lijkt dat griezelfeest iets aan
populariteit te winnen. In de Leidse
regio althans, zeggen verschillende
betrokkenen.
Een aardige graadmeter voor de po
pulariteit vormen uiteraard de ver
koop- en verhuurcijfers van feestar
tikelen en feestkledij, want juist Hal
loween is één grote gekostumeerde
en versierde gebeurtenis. Het inter
nationaal georiënteerde Ece Good-
mark in Sassenheim, producent van
feestartikelen, kan nog niet goed in
schatten welke kant het met Hallo-
ween opgaat, zegt Ralph Berkel na
mens het bedrijf. „De vraag naar
Halloween-artikelen gaat met ups en
downs. Drie jaar geleden dacht men
dat het feest hier in Nederland heel
groot zou worden. Misschien dat
winkels en organisatoren van feesten
toen te veel spullen hebben inge
kocht en met een overschot zijn blij
ven zitten, want de vraag daarna
nam meteen weer af. We hebben dit
jaar de indruk dat de belangstelling
weer een beetje aantrekt."
„De toekomst? We denken dat de
scholen het de komende jaren gaan
oppikken. Ons assortiment hebben
we in elk geval iets uitgebreid. We
hebben behoorlijk wat in huis. Hal-
loween-spuitbussen bijvoorbeeld.
Verf in de kleuren oranje, rood en
zwart, de Halloween-kleuren. Voor
het kleuren van de haren. Verder
hebben we een soort spuitsneeuw,
voor het versieren van de bar of het
eigen huis. Kostuums, verlichting en
pompoenen. En veel glow-in-the-
dark producten, voorwerpen die
licht geven in het donker, zoals zei
sen en zwaarden."
André Wielinga van Jolly Jumper
Funshop, ook een zaak van feestarti
kelen, is dezelfde mening toegedaan.
„We verkopen hier redelijk wat. Bij
voorbeeld lampionnen voor optoch
ten in de straten. Kroegen die feest
jes organiseren kopen hier ook spul
len. Decoraties zoals grafzerken met
oogjes. En grote spinnen. Vooral af
gelopen week hebben we redelijk
wat verkocht. Dan moet je denken
aan enkele tientallen klanten. Sinds
een jaar of vijf is er vraag naar Hallo-
ween-spullen. Op de een of andere
Halloweenvieringen in Hongkong... Foto: AP
manier is het overgewaaid uit Ame
rika. De vraag neemt elk jaar toe."
Hoppezak is al van oudsher het
adres in de regio voor de huur van
traditionele en aparte feestkleding.
De zaak aan de Pieterskerkgracht in
Leiden is tot de nok toe gevuld met,
om maar eens wat te noemen, rid
derkostuums, smokings, konings
mantels, kleding van Engelse adel en
narrenpakken, laonen, ridderhel
men en cowboy-hoeden. Daartussen
bevinden zich ook ook Halloween-
spullen. Pompoenmaskers van
kunststof bijvoorbeeld. Of een klein
setje 'horror-schminck' en hand
schoenen met spinnenwebben.
„We merken hier dat Halloween iets
populairder wordt", zegtAdrienne
Hoppezak. „De mensen gaan hun
huizen en tuinen wat vaker versieren
en datzelfde geldt voor hun straten.
Kinderen doen vaker 'trick or treat',
gaan dan verkleed langs de deuren.
Er zijn cafés die Halloween als the
ma-avond hebben, het personeel
draagt dan bijpassende kleding. Het
is iets van de laatste vijfjaar, daar
voor hoorden we er nauwelijks van."
Hoppezak denkt wel dat het Neder
lands aandeel in het feest vooralsnog
gering is. „Het zijn veel Engelsen en
Amerikanen die hier in de regio wer
ken, bij Shell en Estec bijvoorbeeld,
die hier komen voor de spullen.
Meestal komen de mensen hier voor
een zwart gewaad. Verder willen ze
dan hun gezicht bloederig laten
schminken, we hebben hier een
paar grimeurs rondlopen. Of ze wil
len het gezicht van een zombie. Per
soonlijk vind ik het bijvoorbeeld veel
leuker om een prachtige jurk aan te
trekken en dan daarboven een lelijk
gezicht geschminkt. Dat is wat origi
neler. Schmink hoort er in elk geval
bij, als je het echt goed wilt doen.
Met alleen kleding ben je er nog
niet."
Ondanks de toenemende vraag,
denkt Hoppezak niet dat het griezel-
feest een echte hit zal worden. „Het
mag dan wel in opkomst zijn, echt
storm loopt het niet. In de regel zijn
het toch met name particulieren die
bij ons aankloppen. De ouders doen
wel gezellig mee, maar dat doen ze
toch voornamelijk voor hun kinde
ren. Kijk, iedereen kent Halloween
wel, maar dat is dan voornamelijk
uit films. Smokings en galakleding
zijn bij ons heel populair. Van de
historische kostuums verhuren we
vooral de middeleeuwse. Heel veel
bruiloften worden in die stijl gege
ven. Wat ook populair is, is kleding
uit de jaren zeventig. Glitter en gla
mour. In december is het bij ons
megadruk. Sinterklaas en Zwarte
Piet. De Kerstman gaat een stuk
minder. Ja, en ook die is net als Hal
loween uit Amerika overgewaaid."
Bad Habits in Leiden is een van de
tot nu toe weinige zaken in de regio
die een Halloween-feest houden.
Morgen en zondag. „Ik meen dat dit
voor de derde keer is dat we het
doen", zegt Claudio Socci van het
café. In dit geval is het een voor de
hand liggend initiatief. „Want we
zijn een internationale pub. Hier ko
men veel Amerikanen. Engelsen, Ie
ren. Nou, de Amerikanen willen hier
graag Halloween vieren. En voor de
Ieren hebben we elke keer St. Pa
tricks Day."
„Dat willen we volhouden. Voor on
ze klanten is het een mooie gelegen
heid om samen te komen. We mer
ken dat, we krijgen er veel positieve
respons op. Ook van Nederlandse
bezoekers. We vragen onze klanten
verkleed te komen. Veel mensen
doen dat ook. Vorig jaar hadden we
hier gremlins, zombies en Franken-
steins. Dat vindt iedereen die van
een feestje houdt leuk, welke natio
naliteit ook."
Herman Joustra
11979, maandag 29 oktober
De 'exotische najaarsmarkt' Pasar Gambir die de afgelopen
UIS igen in de Groenoordhallen werd gehouden, kreeg zaterdag be-
het populaire trio LUV. De dames kregen op het podium ge-
van een Leidse 'jongere' editie van henzelf.
archief Leidsch Dagblad
J in deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen na
2,50 (afdruk y^n 13 bij 18 in zwart wit) over te maken op gironummer
.v. HDC Media b.v., Postbus 2, 1800 AA Alkmaar, onder vermelding van
Dagblad, ANNO «Ld.(datum van plaatsing) of door contante betaling aan
van het Leidsch Dagblad, Rooseveltstraat 82 te Leiden. U krijgt de foto
binnen drie weken thuisgestuurd.
...in Noordwijk... Archieffoto: Henk Bouwman
...en in Hoofddorp. Foto: United Photos de Boer/Marco de Swart
TUSSEN PEN EN PAN
COLOFON
Leidsch Dagblad
Directie: B.M Essenberg
E-mail: directie.hdcuz@hdc nl
Mfdredactie: Jan Geert Majoor,
Adriaan Brandenburg
E-mail: redactie.ld@hdc.nl
MJTOOR
tstraat 82, Leiden, tel. 071-5 356 356
Postbus 54,2300 AB Leiden.
«loa fax 071-5 356 415
PI Üe fax 071-5 356 325
1 W "ichten fax 023-5150 567
L 1 NTI EVERKOOP
bes m.b t
Jer 72-6813661
A «1 goed: 023-5150 543
k 075-6813677
letailhandel: 071-5 356 300
lureaus kunnen contact opnemen
6813636
'VICE
n (gratis)
!nd 72 - 5196800
h3^ HENTEN
a (betaling (acceptgiro)
D 10 (alleen aut. ine.)
,70 p/j €216,90
idie ons een machtiging verstrekken
tomatisch afschrijven van het
atsgeld ontvangen €0,50 korting
VERZENDING PER POST
Voor abonnementen die per post (binnenland)
worden verzonden geldt een toeslag van €0,50
aan portokosten per verschijndag.
Voor zaterdagabonnementen geldt €0.60 per
zaterdag.
GEEN KRANT ONTVANGEN?
Voor nabezorging: 0800-1711 (gratis).
Mobiel. 072 - 5196800.
ma t/m vr: 07.30-17.00 uur; za: 08.00-13.00 uur
(als op zaterdag voor 12 00 uur wordt gebeld,
wordt de krant dezelfde dag nabezorgd. Wie
tussen 12.00 en 13.00 uur belt, ontvangt de
krant op maandag.)
AUTEURSRECHTEN
Alle auteursrechten en databankrechten ten
aanzien van (de inhoud van) deze uitgave
worden uitdrukkelijk voorbehouden. Deze
rechten berusten bij HDC Uitgeverij Media BV
cq. de betreffende auteur.
HDC Media BV, 2004
De publicatierechten van werken van
beeldende kunstenaars aangesloten bij een
CISAC-organisatie zijn geregeld met Stichting
Beeldrecht te Amstelveen.
HDC Media BV is belast met de verwerking van
gegevens van abonnees van dit dagblad. Deze
gegevens kunnen tevens worden gebruikt om
gerichte informatie over voordeelaanbieding
en te geven, zowel door onszelf als door
derden. Heeft u hier bezwaar tegen, dan kunt
u dat laten weten aan HDC Media BV, Afdeling
Lezersservice, postbus 2,1800 AA Alkmaar.
Mijn leven is niet saai. Vijf
kinderen (Fré, Marc, Sam,
Fleur, Olivier) in de leeftijd
vani2tot22jaaren mijn
man (Theo) zorgen voor
veel leven in de brouwerij.
Vier dagen in de week ga
ik naar de redactie van de
ze krant. Of ik trek op
zoek naar nieuws en ach
tergrondverhalen de regio
in. Een ingewikkeld be
staan? In 'Tussen pen en
pan' bericht ik er wekelijks
over.
„Je vergist je. Het is nog
midden in de nacht.
School begint veel later."
Een roep in de duister
nis. De donkere morgens
zorgen er niet voor dat
opstaan gemakkelijk
gaat. In deze tijd, de aan
loop naar Kerstmis,
wordt er altijd veel ge
kreund in ons gezin als
Theo zo rond de klok van
half zeven de kamers
ontsluit. Hij is de eerste
die vertrekt en de rest
aanzet tot opstaan. De
volgorde van douchen is
bepaald. Daar is geen ru
zie meer over. Wel zijn er
vreselijke bonkpartijen
over de duur van de wa
terstroom. „Kom, onder
die straal vandaan. Schiet
op, mam zeg jij er eens
wat van?" Onze stevig ge
sloten badkamerdeur
vangt gelukkig alle klap
pen op. Ik grijp bijna
nooit in. De kinderen
voeden op dit punt zich
zelf maar op. Ondanks,
of misschien wel dankzij
deze rituelen zijn ze elke
dag op tijd op school.
Ik vang deze gevoelige
ochtendsessie onder het
kopje rituelen. Terwijl
om me heen op luide
toon wordt gekrijst, pak
ik het hele bed in beslag.
Met het dekbed om me
heen gekruld, neem ik
dan de nieuwe dag door.
Bedenk vragen voor in
terviews, terwijl ook de
inleidingen en slotzinnen
door mijn hoofd kruipen.
Een andere hersenkwab
houdt zich steevast bezig
met mooie beelden van
het leven. Dat kan van al
les zijn: een ontspannen
man tot een genietende
dochter of een levendige
stad met op de achter
grond een juichende na
tuur. Die optimistische
morgengedachten stro
men op een gegeven mo
ment een beetje door el
kaar heen. Dan sta ik op.
Het gaat bij elkaar om
een stief kwartiertje. Voor
mijn gevoel een kwali
teitskwartiertje waar ik
eigenlijk niet meer bui
ten kan.
Woensdagmorgen, de
haan in onze wekker
heeft niet gekraaid. Pa
niek. Hoe laat is het?
„Hoe kan dat? Wie heeft
met de vingers aan het
apparaat gezeten?" Ik
probeer de naam van de
zondebok voor mij te
houden. We weten alle
bei dat er maai- één in
huis alle knopjes op ge
zette tijden beroert. Dat
is Sams ritueel. Als hij
onze slaapkamer be
treedt, wil hij altijd graag
de wekker even horen.
„Kukeleku, het is 7 uur
17." Dit keer is er dus iets
heftigs mis gegaan. Een
andere knop is bij de ac
tie van gisteren ook ge
raakt. Theo's rituelen ko
men nu heftig in ge
drang. Hij scheurt door
het huis. Bekort zijn
krant- annex toiletbezoek
aanzienlijk. Kinderen
roepen: „Wie mag nu het
eerst?" Probleemloos
wordt het opgelost. Zelfs
de heer des huizes kan
nog tussen de pubers
door wat water gebrui
ken.
Het is één en al liefde op
deze donkere morgen. Ik
kan niet blijven liggen. Ik
smeer boterhammen, zet
de fietsen buiten, kus
Theo, pak de afwasma
chine uit en kus de jong
ste. Zie hoe Fleur ter elf
der ure nog twee keer
van truitje wisselt en zie
Sam als een ongelovige
Thomas kijken als ik nu
hardop zeg: dat het zijn
schuld is. Zich van geen
kwaad bewust stapt hij
op de fiets. „Het is toch
allemaal goed gegaan?"
Inderdaad, als ook Fleur
om kwart over acht zoe
nend het pand verlaat, is
het licht geworden. De
radio meldt dat op deze
dag des oordeels de
nieuwe bijbel wordt ge
presenteerd. Het begint
al vroeg met de aandacht
voor het boek der boe
ken. Grote schrijvers, ge
passioneerde dominees,
vooraanstaande pries
ters, andere grote gelovi
gen en zeer aardige be
kende ongelovigen staan
te trappelen om het eer
ste exemplaar in de hand
te mogen houden, om
het daarna snel te mogen
lezen. Eindelijk een bijbel
op de markt, waarin we
ons kunnen herkennen.
Mooier nog, in onze ei
gen taal worden we nu
door God toegesproken.
Een hele verbetering na
de vurige tongen van
Pinksteren eeuwen gele
den. Aan de inhoud van
het geschrift is verder
niets veranderd, de
boodschap is helemaal
hetzelfde gebleven, zo
verzekeren alle kenners
die via de ether tot mij
komen. Knap.
Ik heb nooit geweten dat
er in Nederland zoveel
enthousiaste bijbelken
ners zijn. Ik wist niet dat
het boek zo ongenadig
populair is, dat zelfs
vooraanstaande boek
handels komende dagen
besluiten dag en nacht
open te blijven om het
kleinood te verkopen.
Eindelijk weer eens een
programma met mooie
muziek op de televisie.
Ook hier doet iedereen
zijn uiterste best om de
toch nog moeilijke tek
sten zo mooi mogelijk
voor te lezen. De bijbel
gaat zeker de eerste
plaats van de bestsellers
lijst halen. De eerste druk
was al uitverkocht nog
voordat er een exemplaar
over de toonbank was
gegaan. De nieuwe bijbel
valt in goede aarde. Ge
wijde aarde, denk ik zelfs.
Na ons avondmaal pluk
ik de voor die tijd zeer
leesbare startbijbel uit
1989 van het Nederland
en Belgische Bijbelge
nootschap uit de boe
kenkast. Wij volgen wel
vaker de waan van de
dag of beter gezegd: de
actualiteit. Ik lies iets
over Petrus enae haan
die drie keer kraait, gelijk
onze wekker. De discus
sie binnenskamers barst
los. „De bijbel zorgt op
heel veel plaatsen voor
een ingetogen feest", zeg
ik nog. Samuël ziet de
wekker als een verboden
vrucht. Vanmorgen mijn
ritueel hervonden. Ik zie
allemaal bijbelse uitdruk
kingen in mijn column.
Ik zit in zak en as. Kan dit
nog? Een engel vertrouwt
mij toe dat ik op de
wachtlijst sta voor druk
drie. Als dan de aarde
maar niet is vergaan, of
komt nu juist alles goed
met ons?
Saskia Stoelinga
Reageren?
s.c.m.stoeiinga@hdc.nl
i
