LEIDE
Leiden in top twintig Nederlandse winkelsteden
REGIO
Hondenverbod op
kinderspeelplaatsen
Qi/STUDIE EN BEROEP
Leidenaar postuum gedecoreerd met Verzetsster Oost-Azië
leer kennis over Rusland verkleint de afstand een beetje'
lah wil het!' wordt onder Leidse Turken niet langer gehoord
Consumenten missen vooral trendy speciaalzaken
BEZOEK DE BEURS!!!
etbalhistorie in
ng Oud-Leiden
H- Betaald voetbal heeft
- iden nooit vaste grond on-
ie voeten gekregen. Op uit-
ging van de Vereniging
Leiden doet Ruud Paauw,
Lbi journalist en voormalig
j ,j net-hoofdredacteur van
eidsch Dagblad, morgen-
st( |d een poging om hiervoor
|j ferklaring te geven. Paauw
)'n entreert zich in zijn lezing
im e geschiedenis van de Leid
on etbalwereld in de twintig
je iuw. De bijeenkomst is in
st olkshuis aan de Apothe-
lijk. De toegang is gratis,
ang 20.00 uur.
rhuizing van
logie duurder'
N-Verhuizing van de op-
ig biologie van de Univer-
Leiden naar het Gorlaeus-
ii is drie maal duurder dan
icht. In plaats van 23 tot
üjoen euro worden de kos-
m? fschat op 80 miljoen. Eer-
B (j it jaar werd de verhuizing
tg] senteerd als goedkoop al-
ejp tiefvoor nieuwbouw. Di-
ir bedrijfsvoering Gert-Jan
bai elden verwacht nog deze
Uei d alternatieve plannen,
;ab e Statenlid
ei r molens
ev
igd - Het Lissese Statenlid G.
;se èelen (SGP/ChristenUnie)
ids it de provincie een Delta-
de ipstelt voor de Zuid-Hol
te i e molens. Er is veel ach-
ioc llig onderhoud. Onlangs
ggf (lekend dat de Gerewip-
;rb in Hazerswoude er
aan toe is. Volgens Van
ine 'zou het vreemd zijn' in
er iet Jaar van de Molen te
rot als de overheid zich het
te ide molens niet aantrekt,
rei -
maandag l8 oktober 2004
Rl
door Wilfred Simons
leiden - Van de twintig beste
winkelsteden in Nederland bezet
Leiden een negentiende plaats.
Alhoewel 2004 voor veel Leidse
winkeliers geen goed jaar dreigt
te worden, zijn zij in meerder
heid toch optimistisch gestemd
voor 2005. Dit blijkt uit een on
derzoek van de afdeling bedrijfs-
onroerendgoed van de Neder
landse Vereniging van Make
laars (NVM).
De makelaars van de NVM we
ten vaak onvoldoende welke
perspectieven zij kunnen voor
spiegelen aan potentiële kopers
en huurders van bedrijfspan
den. Om de dienstverlening te
verbeteren, hield de makelaars
vereniging een grote, landelijke
enquête onder consumenten
en zelfstandige ondernemers.
Daaruit kon de NVM onder
meer een rangorde van 'beste
winkelsteden' opstellen. Am
sterdam staat op één, Utrecht
op twee, Haarlem op negen.
Leiden bungelt in die toptwin-
tig onderaan, maar alleen al het
feit dat de stad - naar inwoner
tal de 21ste van het land - in die
lijst voorkomt, is volgens
woordvoerder Marijn Snijders
van de NVM 'op zich mooi'. Po
sitief is vooral het historische
centrum, de sfeer die Leiden als
studentenstad uitstraalt en het
ruime aanbod van vooral res
taurants. Belangrijker is dat Lei
den potentie heeft om met rela
tief ldeine verbeteringen door te
stoten naar de dertiende plek,
waarop nu Alkmaar prijkt.
Consumenten stellen drie con
crete verbeteringseisen aan de
Leidse binnenstad. De sfeer en
de inrichting van de binnenstad
moeten verbeteren. De Leidse
winkelstraten zijn te rommelig
en vaak vies. Het uiterlijk van
veel winkels is gedateerd. Ver
der vinden consumenten dat de
binnenstad niet goed genoeg
bereikbaar is. Tot slot missen
de consumenten 'diversiteit' -
trendy speciaalzaken met bij
zondere producten. „Juist de
steden in de toptien onder
scheiden zich op dit punt van
de andere", zegt Snijders. „In
dat opzicht heeft Leiden echt
nog een lange weg te gaan. Het
verschil tussen Leiden en de
nummer 9, Haarlem, is voorals
nog niet te overbruggen."
Uit het onderzoek blijkt ook dat
bijna twintig procent van de
Leidse consumenten in de stad
woont. Zij kiezen voor Leidse
winkels niet zozeer omdat ze zo
goed zijn of aan de vraag vol
doen, maar omdat ze 'nabij'
zijn. Hierin wijkt het Leidse
koopgedrag volgens Snijders
radicaal af van het landelijke
beeld. „Landelijk dragen de ei
gen inwoners voor slechts zes
procent bij aan de omzet in de
stad", zegt hij. „Dat moet in
Leiden echt verbeteren. Men
sen van buiten de stad geven
namelijk veel meer geld uit dan
de eigen inwoners." Snijders
wijst op het voorbeeld van
Utrecht, dat 'extreem belang
rijk' is geworden voor Midden-
Nederland. „De positie van de
winkeliers is daar ijzersterk."
Snijders denkt dat de dertiende
plaats haalbaar wordt door uit
voering van het Aalmarktplan
en versterking van het Cen
trummanagement. De komst
van de Rijn Gouwe Lijn verbe
tert de bereikbaarheid van het
centrum voor bezoekers van
buiten. Maar om verder door te
klimmen naar de toptien, moe
ten de Leidse winkeliers en ho-
reca-ondernemers zelf de han
den uit de mouwen steken, al
dus de NVM-woordvoerder.
De Haarlemmerstraat, zaterdagmiddag. De Leidse binnenstad kan met relatief kleine verbeteringen doorstoten naar de dertiende plek. Voor
al de sfeer en de inrichting van de binnenstad moeten daarvoor verbeteren. Foto: Hielco Kuipers
Nederlandse overheid kon verzetsheld uit Nederlands-Indië niet vinden
door Wilfred Simons
leiden/Arnhem - Leidenaar
Willem Kok (1901-1954) is za
terdagmiddag postuum gede
coreerd met de Verzetsster
Oost-Azië. Zijn zoon J.M. Kok
nam de onderscheiding in het
militair tehuis Bronbeek in Arn
hem namens zijn vader in ont
vangst. Willem Kok was al in
1951 door koningin Juliana on
derscheiden, maar de rijksover
heid kon hem destijds nergens
vinden. Dankzij de naspeurin
gen van de Haagse genealoog
Martin Spaans kon dit 53 jaar
later worden goedgemaakt.
Genealoog Spaans stelde de af
gelopen jaren een boekje sa
men waarin hij zoveel mogelijk
genealogische gegevens bijeen
bracht over 470 mensen die
tussen 1949 en 1954 de Verzets
ster Oost-Azië ontvingen. Deze
speciale onderscheiding stelde
de Nederlandse overheid in
voor moedige mensen die zich
tijdens de Tweede Wereldoor
log in Nederlands-Indië hadden
onderscheiden.
Tijdens zijn speurtocht ontdek
te hij dat gedecoreerde Willem
Kok de onderscheiding nooit
had gekregen. Vermoedelijk
heeft hij zelfs nooit geweten dat
de koningin hem wegens hel
denmoed had onderscheiden.
„De kanselarij der Nederlandse
Orden deed navraag naar hem
in Indonesië. Zij kreeg daar te
horen dat hij naar Australië was
geëmigreerd. De ambtenaren
hebben echt intensief naar hem
gezocht, in Australië, in Nieuw-
Zeeland, in Indonesië en zelfs
in Canada, maar hij bleef on
vindbaar. Uiteindelijk is het
zoeken gestaakt. De namen van
de gedecoreerden zijn in een
wat stoffig archief]e terechtge
komen."
Spaans, die op het Centraal Bu
reau voor Genealogie werkt,
vond echter een vooroorlogs
adres van Kok. „Dat was mijn
eerste aanknopingspunt. Van
daaruit ben ik gaan zoeken en
uiteindelijk ontdekte ik dat hij
in 1951 was gerepatrieerd en in
Leiden was gaan wonen. Ik heb
vervolgens contact gelegd met
zijn zoon, die nog altijd in Lei
den woont."
Willem Kok was instrumentma
ker. Tijdens de Tweede Wereld
oorlog onderhield hij de rönt-
genafdeling van het ziekenhuis
Tjimahi, dat deel uitmaakte van
het interneringskamp Baros.
Hij slaagde erin om een radio te
maken die hij verborg in een
gat in de muur. Daarmee luis
terde hij geregeld naar Radio
Oranje en de BBC. Het oorlogs
nieuws gaf hij door aan de ge-
interneerden en dat was goed
voor het moreel in het kamp.
Het bezit van een radio was na
tuurlijk verboden en dus liep hij
grote risico's, waarvoor de rege
ring hem naderhand wilde be
lonen. Spaans noemt het merk
waardig dat hij nooit werd ge
vonden en is blij dat het na zo
veel jaar toch nog een beetje
goed kan komen. „In het meest
waarschijnlijke land waar hij
kon zijn, Nederland, is nooit
gezocht."
leiden - Honden zijn niet langer
welkom op Leidse kinderspeel
plaatsen, speelweiden en zand
bakken. De gemeente begint
een campagne om hondenbe
zitters ervan te overtuigen dat
de poep van hun viervoeters
veel overlast en ergernis veroor
zaakt.
Het verbod is sinds vorige week
van kracht. De gemeente maakt
met posters hondenbezitters
attent op de regel. Daarnaast
brengt de politie de diereneige-
naars de komende twee weken
van de maatregel op de hoogte.
Na die periode worden overtre
ders beboet.
Onder het motto 'Hondenpoep
is vies en kan ziekten veroorza
ken, ruim het dus op' hangen
vanaf morgen posters in de
stad. Ook kunnen Leidenaars
onder meer op het stadhuis en
Stadsbouwhuis een poster af
halen. De gemeente brengt sa
men met wijkraden en buurt
verenigingen de meest notoire
'hondentoiletten' in kaart. Op
deze plaatsen - ongeveer ze
ventig- controleert de politie
extra op naleving van de regels.
Isische school in Leiden verbreedt het onderwijs
in Zwirs
Met opengeslagen boe-
iteren de leerlingen van
tter ische school aandachtig
in docente. Zij legt in het
ti uit wat zij kunnen ver
in van het onderwijs aan
(straat 77. De Poesjkin-
voor Taal en Kunst
gisteren de deuren in
centrum Leiden-Noord.
s de les spreken we uit-
1 Russisch", zegt docen-
itiatiefneemster Natalie
(42). „We leren onze
jen over de taal, kunst en
iS uit Rusland en Oost-
5 Meer kennis over de
SIS' verkleint de afstand een
Bewoont vijf jaar in Lei-
varing in het lesgeven
j op aan universiteiten in
d en de Universiteit
Zoals de Russin ver-
b, bleef het gisteren met
lingen rustig. „Het was
te dag", zegt ze. „Boven-
hetvakantie. Inde toe-
Mg erwachten we meer
en."
>ol is vernoemd naar de
ende-eeuwse Russische
£|V Alexander Poesjkin. Er
drie jaar Russisch onder-
Leiden, maar de nadruk
'tal op taalbeheersing,
ii wil het onderwijs ver
baar zoveel mogelijk as
pecten van de Russische maat
schappij. Onder meer geschie
denis, literatuur en schilder
kunst passeren aan de Drift
straat de revue.
Op zondag geven vier docentes
tussen elf uur 's ochtends en
twee uur 's middags les. Zij
hebben ieder een eigen vakge
bied on stellen zelf de lessen sa
men. „Daarnaast hebben we
gastdocènten, voor bijvoor
beeld les over het theater", zegt
Baraban. „Drie uur per week is
kort, maar we geven de leerlin
gen ook huiswerk mee."
De Poesjkin-school, die geen
religieuze achtergrond heeft,
wil geen grote bijdrage van de
ouders vragen en krijgt geen
subsidie. „We hebben wel con
tact met de Leidse politiek en
die staat open voor samenwer
king. Gemeentelijke subsidie zit
er voorlopig nog niet in."
De achtergrond en afkomst van
de leerlingen verschillen veel
van elkaar. Sommigen wonen
pas kort in Nederland. Anderen
zijn hier geboren. Ook de socia
le en economische positie van
de ouders van de jonge Russi
sche Nederlanders verschilt
sterk. De één is docent op de
universiteit, de ander zoekt
asiel. Het enige dat ze gemeen
hebben is dat ze in of rond Lei
den wonen en een Russische
achtergrond hebben.
Ook de redenen om naar de
Taalles, zondagmiddag op de Russische school in Leiden-Noord. Vier van de - voorlopig - zes leerlingen
buigen zich over het lesmateriaal dat de juf heeft gemaakt. Foto: Taco van der Eb
Poesjkin-school te gaan, varië
ren per leerling. Sommige leer
lingen worden door hun ouders
gestuurd, anderen offeren
graag hun vrije zondag op voor
de lessen. Zij willen alles weten
over de taal, cultuur en geschie
denis van Rusland. De negenja
rige Maxim volgt de lessen om
dat hij in de toekomst mis
schien naar Rusland wil verhui
zen. „Thuis spreken we bijna
alleen Nederlands. Ik kom naar
de Poesjkin-school om mijn
Russisch te verbeteren", zegt
hij. „Vooral het schrijven vond
ik eerst erg lastig, maar dat gaat
albeter."
Voor Russen en andere Oost-
Europeanen die voor een rela
tief korte periode, van ongeveer
vijfjaar, naar Nederland ko
men, geldt volgens de docente
een andere reden. „Om niet de
binding met Rusland te verlie
zen, komen zij naar onze
school. Ze hopen hier mensen
met dezelfde achtergrond te
ontmoeten." Voor die groep
heeft de school dus vooral een
sociale functie.
De school volgt de actualiteit in
Rusland op de voet. Op 2 okto
ber was er een herdenldngs-
dienst voor de slachtoffers van
het gijzelingsdrama in Beslan.
In samenwerking met basis
school De Viersprong en de
muziekschool dansten, zongen
en schilderden de Poesjkinr
leerlingen om hun Russische
leeftijdsgenoten te steunen.
Ook werd er speelgoed ingeza
meld en konden bezoekers een
brief schrijven of tekening ma
ken.
Verder probeert Baraban kinde
ren uit Beslan voor een korte
vakantie naar Nederland te ha
len. Die reis staat gepland voor
mei volgend jaar. „We hebben
al contact met Beslan, maar
moeten nog veel regelen. Er
moeten gastgezinnen zijn om
de kinderen op te vangen en we
moeten een programma sa
menstellen om de kinderen te
vermaken."
•e "J
;xve
Bezoek de beurs
voor informatie over:
Studie
Opleiding
Wegen naar werk
Banen
Reïntegratie
Lezingen workshops
Bel of mail voor meer informatie:
Rian Ramaekers van OGZ:
040 - 297 94 94, rian@ogz.nl
of kijk op www.ruimbaan.nl
OQZ Leidsch Dagblad
idcojjege wellantcollege
CarCjCarc R0f*
i van Amnesty International te gast bij vereniging Hitib in Merenwijk
De ochtendkrant die
weet of jouw ziekenhuis
wel gezond is.
Lees nu Leidsch Dagblad
in de ochtend en ontvang
de eerste 2 weken gratis!
I Bi Ja. ik neem een vast kwartaalabonnement en ontvang de eerste
I 2 weken gratis! Bovendien spaar ik als vaste abonnee makkelijk (en l
J snel) voor superkorting op een origineel Johnson Bros. ontbijtservies! 1
per acceptgiro (€56.71
s|<"
'red Simons
Opvattingen over op
en onderwijs zijn on-
ten net zo rijk gescha-
s onder Nederlanders,
k gistermiddag tijdens
inkomst van Leide-
n Turkse komaf en le-
jlAmnesty International,
pssieerden met elkaar
psenrechten in het ont-
jscentrum van de Turk-
ging Hitib aan het Ek-
p de Merenwijk.
uhtenorganisatie Am-
"national telt in Lei
den twee afdelingen: één in het
centrum en één in de Meren
wijk. De centrumafdeling, die
ruim 55 mensen telt, gaat ge
bukt onder haar exclusief 'wit
te' karakter. Mensenrechten
zijn immers universeel. Toch
vindt Amnesty International
amper weerklank onder Leidse
Turken en Marokkanen. Leden
Sjaak Koot, Rosalind Hamilton
en Loes Kaspers hebben daar
om de werkgroep 'Dissolving
Borders' opgericht om ook
mensen uit andere culturen bij
Amnesty te betrekken.
De bijeenkomst met bijna vijftig
leden van de culturele vereni
ging Hitib was gisteren een
groot succes. De Leidse Turken
vonden het leuk om met de
Amnesty International-sympa
thisanten van gedachten te wis
selen over onderwerpen als
participatie, discriminatie en
gelijke toegang tot onderwijs.
Alleen het tafeltje 'loverboys'
bleef leeg. Dat onderwerp boeit
de leden van Hitib kennelijk
onvoldoende.
De Turkse gemeenschap in Lei
den is ongeveer 1200 families
groot. De meeste gezinnen ken
nen elkaar wel. Er zijn beslist
verschillen, in herkomst, maar
ook in de mate waarin zij de
Nederlandse samenleving om
armen. Er wonen in Leiden
Turken uit Istanbul. Zij voelen
zich modern, willen liever niet
dat hun kinderen partners uit
Turkije halen, zij laten hun
dochters uitgaan als zij dat wil
len. Er zijn ook Turken van het
platteland, die conservatiever
zijn en meer vasthouden aan de
hoofddoek.
Toch ontwikkelt de Turkse sa
menleving in Leiden zich on
miskenbaar in westerse rich
ting, menen drie spraakzame
vrouwen die aan een tafeltje
praten over 'het recht op on
derwijs'. Natuurlijk is onderwijs
belangrijk, het is 'de gouden
armband om je pols', zeggen
ze. Vroeger konden vrouwen
met het geld dat zo'n armband
opleverde, een zelfstandig be
staan opbouwen. Nu vervult
een opleiding die rol.
De echte patriarch die zijn
vrouw en kinderen beveelt, is in
Leiden 'al tien jaar uitgestor
ven'. Ook Turkse ouders leggen
uit en onderhandelen. Ze leren
meisjes 'nee' te zeggen als jon
gens ze iets vragen wat ze niet
willen, net als autochtone ou
ders doen. „Vroeger had je wel
strenge vaders die meisjes thuis
hielden met het argument: 'Al
lah wil het!"', zegt één van hen.
Ze trekt er een vrome blik bij,
heft haar ogen ten hemel en
steekt een wijsvinger in de
lucht. De andere vrouwen grin
niken. Ja, zulke vaders hebben
zij ook gehad. Maar dat werkt
anno 2004 niet meer.Als je
meisjes opsluit, houd je ze on
wetend. Vroeg of laat gaat het
toch fout. Je kunt ze beter uit
leggen waaróm iets niet goed
I Ik betaal automatisch (€56.20)
I Naam:
I
I Adres:
J Postcode/Plaats:
J Telefoon:
J Geboortedatum
J emailadres
J Bank/girorekeningnummer*
l Handtekening
I Uitsluitend bij automatische incasso
I
I
J E mail lezersservice@hdc nl of surf naar www.leldschdagblad.nl
Deze aanbieding is geldig tot 31 maart 2005
Mijn wereld, mijn krant.
Leidsch O. Dagblad
1 txvnrniniilroli-)
