REGIO
Ramadan in Nederland vraagt fantasie
jeen ambassadeur
ioor het modevak p™ én
Zakelijk ziek
9 E
VRIJDAG 15 OKTOBER 2004
NAVRAAG
Michiel Huisman is uitgeroepen tot best geklede man van Ne-
de uitreiking van de prijs droeg hij een spijkerpak, een
-J j verwassen T-
7 1 7 7 trapte gym-
donker koet-
stijlvol, zonder dat het al te nadrukkelijk bedacht lijkt",
het juryrapport. JAN VINK, bedrijfsleider van herenmodezaak
!eVl 5Classics aan de Leidse Breestraat, kan het niet met de keuze
ieut gjury eens zijn.
a toch dat zo'n jonge aansprekende acteur tot boegbeeld
verkozen?
35cf jd het een keuze van niets. Het hele gebeuren is niets. Vol
ts nij zijn het allemaal vriendjes van elkaar. Dit
loch niets meer met kwaliteit te maken. Wat
Rttreft kunnen we een voorbeeld nemen aan
Daar weten mannen zich te kleden in pak-
an goede snit. Humberto Tan vond ik een
gar geleden nog wel een goede keuze. Die
ndh lee^ tenminste stijl."
organiseert de branche het niet zelf als
fel kritiek heeft?
zit niet in die wereld. Het zou jaren kosten
et alle herenmodezaken uit Nederland tot
rgelijk evenement te komen. Het zou inte-
izijn om eens te tonen hoe een man zich
•n redelijk bedrag toch stijlvol kan kleden,
irlijk heb ik hier in de zaak ook het mooiste
lorn (mooiste, maar daar hangt een prijskaartje
merk dat er behoefte is om met smaak ge
worden zonder dat het duizenden euro's
u dat er bezuinigd wordt op kleding?
itrii er. In tijden van recessie stellen mensen
laa iankopen uit en dat geldt ook voor mode. Mannen denken
kunnen met minder pakken in hun kast. Natuurlijk zou ik
;ntfst elke klant in het nieuw steken, maar met evenveel liefde
ip ik een nieuw overhemd.
"k| leLeidse man zich een beetje te kleden?
[.Leiden is een andere stad dan Haarlem of Amsterdam. De
haar is niet vooruitstrevend in zijn kledingkeuze, eerder tra-
eel. Hij geeft zijn geld liever aan andere zaken uit. Desalniet-
jestaat Dennis Mode al generaties."
ori1 Bernhard kreeg de Lifetime Achievement Award vanwege
{gelezen combinaties. Wel een goede keuze?
kan ik me wel in vinden. Bernhard heeft een eigen smaak en
;en uitstraling. Hij draagt soms combinaties die niet voor de
,yt< ggen. Blauw met bruin bijvoorbeeld, of gekke ruitjeshem-
heb 'm hoog staan. Hij is - net als Pim Fortuyn was - een
nbassadeur van het modevak, maar met die Michiel Huis
de plank volledig misgeslagen."
eo de With foto: ANP/Olaf Kraak
UIT DE ARCHIEVEN
1954, Vrijdag 15 October
j D -Zoals bekend waren indertijd reeds plannen gereed gemaakt
opbreken van de bestrating van de Langebrug en de Papen-
het slopen van de overwulvingen, het dempen en rioleren van
i 6 :hten en het daarop aanleggen van een nieuwe bestrating met
inde werken. De wegen worden dan tevens van een nieuwe ver-
voorzien.
iling zat voor deze werkzaamheden te doen uitvoeren in het
an de openbare-werken-politiek. Met deze werkzaamheden
eoogd deze wegen geschikt te maken voor alle verkeer. Door de
Vls toestand, waarin de overkluizingen zich bevinden, is thans
beperkt verkeer toegelaten,
oog nstelling van de Langebrug en de Papengracht voor alle verkeer
>n&È i de voor parkeerruimte geschikte straten in de omgeving meer
tals zodanig te gebruiken, hetgeen tevens een ontlasting van
straat betekent. Bovendien wordt de zeer onhygiënische toe
an de open aansluiting van de overkluisde oude grachten en de
en opgeheven.
Directie: B.M. Essenberg
"oil: directie.hdcuz@hdc.nl
_<W Jan Geert Majoor,
Adriaan Brandenburg
l-mail: redactie.ld@hdc.nl
Leidsch Dagblad
ii iï0OR
taat 82, Leiden, tel 071-5 356 356
p«tbus 54,2300 AB Leiden
^07i-5356 41S
356 325
mten fax 023-5150 567
3 IIEVERKOOP
Mau:iesmbt.:
..j.Ü ï-6813661
eGf Sw* 023-5150 543
075-6813677
"L~indel: 071-5 356 300
kunnen contact opnemen
813636
/ri« KE
(gratis)
S196800
143.
'TEN
tokng (acceptgiro)
(alleen aut. ine.)
P'j €216.90
ons een machtiging verstrekken
jjj "natisch afschrijven van het
ntsgeld ontvangen €0,50 korting
VERZENDING PER POST
Voor abonnementen die per post (binnenland)
worden verzonden geldt een toeslag van €0,50
aan portokosten per verschijndag.
Voor zaterdagabonnementen geldt €0,60 per
zaterdag
GEEN KRANT ONTVANGEN?
Voor nabezorging: 0800-1711 (gratis).
Mobiel. 072 - 5196800
ma t/m vr: 07.30-17.00 uur; za: 08.00-13.00 uur
(als op zaterdag voor 12.00 uur wordt gebeld,
wordt de krant dezelfde dag nabezorgd. Wie
tussen 12.00 en 13.00 uur belt ontvangt de
krant op maandag.)
AUTEURSRECHTEN
Alle auteursrechten en databankrechten ten
aanzien van (de inhoud van) deze uitgave
worden uitdrukkelijk voorbehouden. Deze
rechten berusten bij HDC Uitgeverij Media BV
c.q. de betreffende auteur.
HDC Media BV, 2004
De publicatierechten van werken van
beeldende kunstenaars aangesloten bij een
CISAC-organisatie zijn geregeld met Stichting
Beeldrecht te Amstelveen.
HDC Media BV is belast met de verwerking van
gegevens van abonnees van dit dagblad. Deze
gegevens kunnen tevens worden gebruikt om
gerichte informatie over voordeelaanbieding
en te geven, zowel door onszelf als door
derden. Heeft u hier bezwaar tegen, dan kunt
u dat laten weten aan HDC Media BV, Afdeling
Lezersservice, postbus 2,1800 AA Alkmaar.
Regiogenoten komen in de stemming voor de vastenmaand
Zes procent van de Nederlandse be
volking mag dan de islam aanhangen,
de andere vierennegentig doet dat
niet en eet dus ook rustig door de ko
mende maand. Is het onder die om
standigheden moeilijk om dan in de
stemming te komen voor de vasten
maand ramadan? Moslims in de regio
bereiden zich voor op een maand ont
houding.
Ramadan in Nederland is een beetje
als Kerstmis in Australië. De lucht
staat er niet naar. In Asiut, diep in
Egypte, ademt de lucht godsdienst
tijdens de heilige maand. Als de zon
achter de heuvels zakt, schiet de ge
meente een kanon af zodat iedereen
weet dat hij aan tafel kan. De hele
nacht is dan vol mensen, iedereen is
op straat en goedgehumeurd. Pre
ken klinken uit krakende luidspre
kers, de gebedsomroep klinkt nog
doordringender dan anders, de stra
ten hangen vol spandoeken met ko
ranteksten, lange tafels staan in de
stegen en iedereen kan aanschuiven.
In Nederland moet je de sfeer er
maai- een beetje bij denken, zegt Lei-
denaar Mohammed Azougi, van
oorsprong afkomstig uit de Egypti
sche plaats. „Je moet je fantasie wat
meer gebruiken."
„Elke moslim gaat het liefste terug
tijdens deze periode, om de echte
sfeer weer op te snuiven. De saam
horigheid is zoveel sterker. Geen
moslim zal het ooit toegeven, maar
het is wél vervelend om andere
mensen op straat te zien eten en
drinken als je dat zelf niet kan
doen." Dat gevoel heeft hij al op het
moment dat hij zijn kinderen onbe
kommerd boterhammen naar bin
nen ziet werken, geeft hij lachend
toe. Tot een jaar of twaalf is meevas-
ten niet verplicht. Mohammed ont
moedigt zijn kinderen om het tóch
te doen. „Je moet er niet te vroeg
mee beginnen, anders beschadigt
het je gestel en blijf je klein."
„Op het werk houdt niet altijd ieder
een rekening met het feit dat je
vast", zegt Abdoulhamid Elaidi,
voorzitter van de moskeevereniging
uit de Bonairestraat. Hij is net bezig
met het inrichten van een leeg
staand fabriekspand op het Slacht
huisterrein voor de ramadan. „Oh,
dat vind ik wel", werpt woordvoer
der Atmaane Hamdi meteen tegen.
„Ze staan voor het koffieapparaat
met een kopje en verontschuldigen
zich dan onmiddellijk. Terwijl we
mentaal voorbereid zijn. Het belang
van ramadan is namelijk om jezelf
terug te vinden. Dat je nadenkt over
de reden dat God je op aarde heeft
gezet. Over wat je doel is in het le
ven."
Hamdi is in Nederland geboren en
weet dus niet beter dan dat de rama-
dan-sfeer alleen binnenshuis heerst,
niet op straat. „Vooral ouderen, die
Eigen moskee te klein
Net als vorige jaren neemt de Isla
mitische Vereniging in de Bonaire
straat een gebouw op het EWR-
Slachthuislerrein in bruikleen. De
grond van het voormalig elektrici
teitshuis is bedekt met matten. Een
blauw zeil scheidt de mannen van
de vrouwen. De eigen moskee in de
Bonairestraat is te klein om de toe
stroom van gelovigen onder te
brengen tijdens de maand. Dat is al
jaren een probleem, omdat het ge
bouw te klein is en niet voldoet aan
de eisen van brandveiligheid.
De vereniging, die naar eigen zeg
gen ongeveer vierhonderd gezin
nen omvat, spant zich al jaren in
hier niet vandaan komen zeggen
wel: het is niet hetzelfde gevoel in
Nederland. Ze nemen er vrij voor en
reizen naar Marokko. Voor de sfeer.
Maar het is juist belangrijk dat we
wennen aan dit land, hè. Integratie."
Niet alleen moskeeën, ook islamiti
sche scholen proberen de ramadan-
sfeer op te roepen. Vasten is dan niet
verplicht onder de twaalf jaar, op de
islamitische basisschool Er-Riseleh
zijn wel veel kinderen die een serieu
ze poging wagen. Leerlingen van de
groepen zeven en acht worden door
voor een nieuw te bouwen mos
keegebouw in de Van Voorthuy-
zenschool. Het ontwerp daarvoor
is klaar. De eerste paal moet in
2006 in de grond, als het aan de
vereniging ligt. „Eigenlijk willen we
niet in deze fabriek ziften", zegt
woordvoerder Atmaane Hamdi.
„Het is elke keer veel werk om alles
in te richten. Nu kunnen we nog
uitwijken naar dit tijdelijke onder
komen. Maar als we dat niet meer
hebben, dan hebben we een echt
probleem." Hij zegt dat de nieuwe
moskee meer moet worden dan al
leen een plaats van gebed. „Het
moet een aanspreekpunt worden."
hun ouders wel gestimuleerd om het
vasten te 'oefenen', zegt directeur
Schmeitz van Er-Riseleh. „Sommi
gen proberen het een paar dagen,
zoveel als ze aankunnen. De eetpau-
ze vullen we dan op met spelletjes.
Ook bij de gymlessen houden we er
rekening mee. Kinderen zijn kwets
baarder als ze vasten. Je laat ze geen
twintig rondjes hardlopen."
Tijdens de vastenmaand treffen do
centen en leerlingen al voorberei
dingen voor het ld al-Fitr, het 'ver
breken van het vasten' of suikerfeest.
De school wordt versierd, leerlingen
maken tekeningen en studeren lied
jes in. Verder gaat het lesprogramma
overigens gewoon door: alleen de
godsdienstles staat in het teken van
de heilige maand.
De andere islamitische basisschool
in de regio, An-Noer in Alphen aan
den Rijn, organiseert wedstrijden in
koran-recitatie voor de leerlingen.
Vandaag komt een imam langs om
de maand te openen. „De school is
versierd, er zijn lichtjes en als je het
gebouw binnenkomt zal je koranver
zen horen klinken uit de klasloka
len", schetsen adjunct-directeur Ilse
Hanenberg en Nour Din Acherrat.
„Het is vooral een fééstelijke maand.
De leerlingen maken spaarpotjes en
zamelen geld in voor waterprojecten
in de derde wereld. Een goed doel
moet altijd centraal staan tijdens Ra
madan. We sluiten af op 19 novem
ber met het ld al-Fitr. Nee, niet Sui
kerfeest, dat is een verkeerd woord."
Ook bij An-Noer doen veel scholie
ren al mee aan het vasten, zelfs al
drukt die plicht nog niet op hen.
„We oefenen géén druk uit op de
kinderen om mee te vasten", bena
drukt Hanenberg. „De ouders doen
dat niet en de school doet dat niet.
Liever nog zeggen we: doe het in het
weekend en concentreer je tijdens
andere dagen op school. Doe het
niet als je het niet kan."
Silvan Schoonhoven
TUSSEN PEN EN PAN
Mijn leven is niet saai. Vijf kinderen (Fré, Marc, Sam,
Fleur, Olivier) in de leeftijd van 12 tot 22 jaar en mijn
man (Theo) zorgen voor veel leven in de brouwerij. Vier
dagen in de week ga ik naar de redactie van deze krant.
Of ik trek op zoek naar nieuws en achtergrondverhalen
de regio in. Een ingewikkeld bestaan? In 'Tussen pen en
pan' bericht ik er wekelijks over.
Het ontstaat binnen drie
minuten. Ik zet dinsdag
ochtend de fietsen bui
ten en voel de frisse och
tendkou. Van een redelijk
normaal mens word ik
een soort hulk. In mijn
gezicht, althans. Dat heet
allergie, in mijn specifie
ke geval angio oedeem.
Inmiddels probeer ik bij
zo'n aanval niet te lang
meer stil te staan. Secre
taresse bellen, medicij
nen nemen en onder het
dekbed kruipen en pas
opstaan als het over is.
Verder is het nutteloos
om de oorzaak te achter
halen. Een telefoonboek
kan deze aandoening uit
lokken, zegt mijn derma
toloog van het Rijnland
Ziekenhuis steeds opge
wekt. Daarmee bedoelt
ze dat er te veel oorzaken
zijn om zomaar te zeggen
dat het dat en dat is. Tel
kens als ik de diepte in
wil om iets te horen waar
ik wat aan heb, probeert
zij mij zakelijk uit te leg
gen dat rust in hoofd en
ledematen de beste re
medie is. En dat op mijn
leeftijd, met mijn vak en
mijn kinderschare.
'Rustig maar', waarom
wordt dat zoveel in mijn
omgeving gezegd? Zelfs
Fleur kan mijn lijdzaam
gestuntel niet verder
aanzien en dirigeert mij
naar boven. Gelukkig
zorgen die voorgeschre
ven medicijnen voor een
ware knock-out. Voor ik
het weet, ben ik ver heen.
Ergens op de wereld in
een zonnig klimaat heb
ben we een restaurant
gekocht. Alle kinderen
zijn op een of andere
manier verbonden met
het bedrijf. Wij koken
met z'n allen en beden
ken de heerlijkste ge
rechten. Ik zie steeds
maar weer mensen ge
lukkig op het terras zit
ten. Ook mijn ouders
fietsen door dat beeld. Ze
vinden het geweldig. Fré
baart een kind en Fleur
trouwt. Marc is gelukkig
en Sam is een echte dok
ter. Hij houdt ons allen
op de been. We stappen
zelfs in een grote limou
sine om naar Oliviers
concert te gaan in de
bergen. Ik schrijf en Theo
is nog steeds mijn man.
Een roman uit de Bou-
quetreeks valt in het niets
bij deze volmaakte 'hap
py story'.
Als ik ontwaak en pro
beer te realiseren waar ik
nu daadwerkelijk ben,
gaat de telefoon. Mijn
chef vraagt hoe het met
me gaat. Ik weet het niet.
Ik lig nog een beetje in
coma. Zij maakt me heel
lief duidelijk dat er in de
regio Leiden elke dag een
krant verschijnt. Heb ik
nog verhalen, ideeën? Ik
krijg er bijna zakelijk nog
wat wijze woorden uit en
val dan weer versuft
neer. Een vliegtuig kruist
de zon. De straling schit
tert de slaapkamer bin
nen. Ik moet wat doen.
Theo meldt dat hij direct
uit zijn werk met Fré
naar de Ikea gaat om een
passend bed voor haar
nieuwe appartement te
kopen. Als oudste stu
dent schuift ze door naar
één van de mooiste ver
trekken in haar studen
tenhuis. Ik hoef niet mee,
ik word ontzien. Wat een
man! Uit balorigheid laat
ik de wasmachine nog
harder draaien en erger
me aan alles wat ik aan
vuilnis tegenkom.
Wat is er mis met deze
vrouw? Op dit moment
alles. Hoe erg is dat? Heel
erg, want daardoor moet
ze afhaken. Vertaald be
tekent afhaken, dat de
boel in het honderd
loopt of - zakelijk gezegd
- anders loopt. Tegen ze
venen is er geen artikel
af, nog geen vuur onder
de pannen, Olivier heeft
de hockeytraining ge
mist, Fleur wil van alles
en tot overmaat van
ramp belt mijn moeder
om te vragen hoe Sam
het in Oostenrijk heeft?
„Ik weet het niet, en ik
wil het ook niet weten,
want ik ben niet lekker."
Mam hapt naar adem
door de telefoon. En
voordat ze me de les wil
lezen, hoor ik mezelf zeg
gen dat ik eigenlijk niets
mankeer en geen bericht,
goed bericht is. „Jullie
komen zaterdag toch
eten? Dan is Sam er weer,
kan hij het zelf allemaal
vertellen", zeg ik bijna
zakelijk. Theo en Fré
melden mobiel dat ze
met het bed onderweg
zijn. Fré eet mee.
Bijna zakelijk ruk ik van
alles uit de kast. Kipfilets,
gebakken aardappelen,
bijtgare bloemkool met
overheerlijke saus uit een
pakje. Bij binnenkomst
beschrijft Fré in de keu
ken hoe Theo door de
Ikea snelt. Zij had zich
ingesteld op even leuk
kijken, zoals ze dat met
mij doet. Niks daarvan.
Theo loopt direct op het
doel af. „Ik kon nog net
een douchegordijn sco
ren. Nu heb ik geen grote
pan, maar die hebben
jullie nog wel over." On
middellijk komt dat
schuldgevoel naar boven
en haal ik uit het pan-
nenkastje het mooiste
exemplaar. Aan tafel
wordt er flink opge
schept. Fré lijdt niet on
der de dadendrang van
haar vader. Zakelijk con
stateert ze dat door de
snelle thuiskomst Theo
ook nog even de pootjes
onder dat bed kan zetten.
En zo geschiedt. De hele
familie naar Huis ter
Tuin op de HogeWoerd.
Een zak soesjes ^®or de
thee gaat mee. Bewonde
rend bekijken we het ver
trek. Het is prachtig licht
en ruim. Haar slaapka
mer wordt na enig wrin
gen met twee spring-
boxen bijna één bed.
Fleur informeert naar de
liefde bij haar zus. Geen
liefde op dit moment
„Hier kunnen er anders
wel veel in", meldt ze
strikt zakelijk.
Zo komt alles op z'n
pootjes terecht. Na af
loop is iedereen blij en
tevreden. Mijn gezicht
krijgt weer profiel. Trou
wens, geen mens die het
opvalt. Zakelijk gezien
een bijzondere dag.
Saskia Stoelinga
Reageren?
s.c.m.stoclinga@hdc.nl
J 1979, maandag 15 oktober
.Dl?
ni DORP - Munten en postzegels, het zijn nog altijd felbegeerde
a2f elobjecten. Fanatieke verzamelaars konden zaterdag in het
van Leiderdorp terecht, voor de eerste postzegel- en mun-
van het seizoen. Foto: archief Leidsch Dagblad
n(j[t binnen drie weken thuisgestuurd.
COLOFON
van
an
Tijdens de Ramadan wijkt de Islamitishce Vereniging uit naar een gebouw op het EWR-Slachthuisterrein. De grond wordt helemaal bedekt met matten. Foto: Mark Lamers
