Best gekleed in verwassen T-shir
GESPREK VAN DE DAG
Stoorzender moet Franse voorstellingen mobielvrij maken
Bedrijven Zeewolde willen
Tokkies best als buren
Eindelijk rust
DONDERDAG 14 OKTOBER a
DAGELIJKS LEVEN
IK. 20EK S-Bsl /-ESBISXH k'ooHBOEK
MENSELIJK
Een 17-jarig meisje uit Redmond in de Amerikaanse staat Washington heeft
ACHT DAGEN overleefd terwijl zij zwaargewond BEKLEMD zat in het wrak van
haar AUTO, die in een bebost ravijn was gestort. Na haar vermissing, na een
feestje op 2 oktober, slaagden de reddingsdiensten er niet in haar op te sporen
en zij gingen ervanuit dat Laura Hutch moest worden ingedeeld in de categorie
'weglopers'. Familie en vrienden van Laura organiseerden zoekacties. De moeder
van een vriendin van Laura vertelde de krant dat zij 's nachts na een vergeefse
zoekpartij van een bos had gedroomd en dat zij een stem had horen zeggen: 'Ga
door'. Zondagochtend reed Nohr met haar dochter naar het gebied dat zij in haar
droom had gezien. Op een bepaalde plaats kreeg zij het gevoel dat zij moest stop
pen. Zij klom een ravijn in en vond daar de auto met het vermiste meisje. De
zwaar gewonde en uitgedroogde Laura herstelt inmiddels in een ziekenhuis.
Popster BRITNEY SPEARS wil graag
met haar nieuwe echtgenoot een ge
zin beginnen. ,,lk wil moeder zijn, ik
ben dol op KINDEREN", zegt de
22-jarige Spears in het Duitse blad
Bunte. Spears is vorige maand in
Californië met Kevin Federline in
het huwelijksbootje gestapt. Voor La
Spears is het logisch dat zij dan
haar mans achternaam krijgt. ,,Dat
vind ik leuk." Maar haar carrière
geeft ze niet op voor haar man Ke
vin, een 26-jarige danser. ,,lk hou te
veel van wat ik doe", aldus het Ame
rikaanse tieneridool.
PvdA-leider BOS en zijn collega
ROUVOET van de Christenunie ma
ken zich voor één keer zonder mor1
ren op voor een nederlaag. Zaterdag
30 oktober nemen zij het samen
met nog zes bekende Nederlanders
op tegen het Nederlandse ROL
STOELBASKETBALTEAM. Burge
meester A. Jorritsma van Almere
treedt op als scheidsrechter. De
wedstrijd is bedoeld om gehandi
captensport meer aandacht te ge
ven. Een doel waarvoor Rouvoet wel
wat „onwennigheid tussen de wie
len" overheeft en Bos verliezen niet
erg vindt.
MICHAEL JACKSON is furieus op
rapper EMINEM. In diens jongste
clip Just Lose it wordt iemand die
sterk op Jackson lijkt in beeld ge
bracht in een bed vol kinderen. Vol
gens een woordvoerster van 'Wacko
Jacko' gaat Eminem (foto) over de
schreef. Ze wil dat de rapper, niet
vies van relletjes, de clip intrekt. Mi
chael Jackson is momenteel verwik
keld in een rechtszaak over vermeend
seksueel misbruik van een minderja
rige. Een Amerikaanse tv-zender,
Black Entertainment Network, zendt
de clip al niet meer uit. Foto: AP
Norman WISDOM, de Britse comedyacteur, gaat MET PENSIOEN. Sir Norman
houdt er in februari, op zijn 90ste verjaardag mee op. Wisdoms toneel- en film
carrière heeft dan ruim 55 jaar geduurd. De komiek omschreef zichzelf ooit
eens als een „opdondertje dat geluk heeft gehad", maar er zijn maar weinig
Britten die hem niet kennen. In het leger kwam hij erachter dat hij de 'lach aan
z'n kont' had. Niet veel later werd hij ontdekt en vanaf dat moment ging het snel
bergopwaarts met Wisdoms carrière. Recent speelde Norman Wisdom een gast
rol in Coronation Street. Voor zijn rol van terminale kankerpatiënt in Going Gent
ly (1978) kreeg hij een Bafta, een Britse filmprijs. Sir Norman zou ook meespe
len in de Britse film These Foolish Things, met Lauren Bacall, Anjelica Huston
en Terence Stamp, maar toen werd bekend dat de acteur zich had teruggetrok
ken. Hij wil meer tijd hebben voor zijn familie en voor een potje golf.
De roemruchte Tokkies zijn welkom
op de Marconiweg op industrieter
rein Trekkersveld in Zeewolde. ,,We
zullen ze in elk geval een keer uitno
digen om kennis te maken", zegt J.
Klaver van Tempo Service.
De Tokkies werden bekend door de
televisie. De familie moest haar oude
huis in Amsterdam uit, waarna een
zoektocht begon. Motivatiegoek>e
Emile Ratelband wierp zich op dm
hen een nieuw onderkomen te be
zorgen, maar de Tokkies leken ner
gens welkom.
Peter Darbo
Als je niet goed kunt
kiezen, doe dan wat het
goedkoopste uitvalt
Dat is anders in Zeewolde. Van di
recteur R. Holstege, die met zijn be
drijf Multi Media Products vlak bij
het 'toekomstige huis' van de Tok
kies is gevestigd, mag de familie ko
men. „Die woning staat nu bijna een
halfjaar leeg. Dat is jammer. Want als
er mensen wonen kunnen die een
oogje op ons bedrijf houden", meent
hij. Bij Tempo Service zien de mede
werkers hetzelfde voordeel. „Er heeft
al van alles ingezeten, tot aan hoeren
toe. Omdat wij hier inbraakgevoelige
handel bedrijven, zijn we eigenlijk
best blij met de aanwezigheid van
welke bewoners dan ook", aldus Kla
ver. Hij is benieuwd of de Tokkies
zich zelf wel thuis zullen voelen aan
de Marconiweg. Klaver: „Hier valt
normaal gesproken bijna niks te be
leven".
Een gemeentewoordvoerster ver
klaart dat de familie wel is verplicht
om een bedrijf te beginnen, omdat
ze op een industrieterrein gaan wo
nen. ANP
Exploitanten van film- en concertzalen in
Frankrijk mogen voortaan stoorzendertjes
plaatsen om mobiel telefoneren onmoge
lijk te maken. Staatssecretaris Devedjian
van economische zaken heeft aangekon
digd dat binnen enkele dagen een beslis
sing van die strekking van kracht wordt.
Het gebruik van de mobiele telefoon heeft
tijdens de voorstellingen zo'n omvang
aangenomen dat de bezoekcijfers, vooral
bij bioscopen, dramatisch is gekelderd.
Een nationale campagne om concertbe
zoekers te bewegen de trilfunctie van hun
mobiele telefoon aan te zetten, heeft in
het verleden geen enkel effect gehad. De
staatssecretaris heeft twee voorwaarden
gesteld aan het installeren van de stoor
zendertjes: ze mogen het telefoonverkeer
buiten de zalen niet hinderen en spoedte-
lefoontjes moeten altijd ontvangen kun
nen worden. In Groot-Brittannië is een
bedrijf dat dergelijke stoorzendertjes
maakt, maar de Fransen willen per se
Frans fabrikaat in de bioscopen. De maker
ervan heeft laten weten dat hij nog een
half jaar nodig heeft om zijn zendertje op
de markt te brengen.
Hij heeft alleen nog één klein probleem:
hoe weet het zendertje wat een spoedtele-
foontje is? De babysitter die opbelt dat het
kindje huilt en het bedrijf dat een loodgie
ter naar een spoedklus wil sturen, vinden
hün telefoontje absoluut spoedeisend.
Maar de rest van de zaal denkt daar \ve
anders over.
Het gebruik van stoorzendertjes is forn
verboden in Frankrijk. Er staat een n
mum boete van 30.000 euro op of een
vangenisstraf van een half jaar. Het he
een aantal eigenaren van restaurants ii
Parijs er overigens niet van weerhoude
geïmporteerde zendertjes al te installa
Henk Glimmerveen
Acteur/zanger Michiel Huisman (23) mag zich de best
geklede man van 2004 noemen. Uit handen van Esqui
re's hoofredacteur Arno Kantelberg kreeg hij dinsdag
avond de plexiglazen Campari Award uitgereikt in het
Amsterdamse Tuschinski-theater. En daarmee won
jeugd, schoonheid en alledaagsheid het van rijpheid,
stijl, een goede snit en gedekte kleuren.
Uit het juryrapport: „Michiel weet jeans feilloos te
combineren met fraaie kleding van bekende designers.
Hij ziet kans dat allemaal met een grote authenticiteit
te dragen. Stijlvol, zonder dat het al te nadrukkelijk be
dacht lijkt".
En daar stond hij -net weggerend van de filmset- op
gympen, in een spijkerpak met verwassen antraciet
kleurig T-shirt, een beeldige boven de broeksband uit-
piepende lichtblauwe slip en over dat alles heen, een
donker koetsiersjasje van het merk Aveion. Kantelberg
stak er wat saai bij af maar had wel de moed gehad
zijn grijze ruit op te leuken met een open lila shirt en
verkeerde sokken.
Huisman van Phileine zegt
Sorry, Volle Maan, Costa
en binnenkort te be
wonderen in de re
make van Floris
vond het allemaal
wel 'cool'. Ook al
was zijn trofee bij
nader inzien wat
beduimeld zodat
hij niet anders kon
constateren dan
dat 'ze er best een
doekje met glassex
over hadden kunnen
halen'.
De best geklede man
kiest zijn kleren zelf -h
maar vertelde na
afloop dat hij zich bij fotoshoots laat bijstaan door zijn
nichtje Dani, die styliste is. En zo hadden de andere
genomineerden die even tevoren nog met veel flair
waren aangekondigd door presentator Wilfried de
Jong, zelf winnaar van 2003, het nakijken. Allereerst
was dat NOS-weerman Gerrit Hiemstra, door de jury
geroemd om zijn strak gesneden Italiaanse pakken
met zijn voorliefde voor roze hemden en stropdassen.
De man die Gerard Reve zich als schoonzoon wenste
droeg voor de gelegenheid een spiksplinternieuwe
donkere Armani. Van de zaak, want al zijn pakken zijn
van de NOS. Hij beschouwt het als werkkleding die hij
samen met een styliste uitzoekt. 'Na de uitzending
blijft het kostuum achter in de studio'. Ook zijn schoe
nen waren nieuw. 'Bommels', die hij wél zelf moest
betalen omdat ze nou eenmaal buiten beeld vallen.
En dan was daar schrijver Abdelkader Benali die in een
onberispelijke Gucci-kostuum voorlas uit zijn boek
Bruiloft aan Zee. Benali woont de helft van de tijd in
Rome en koopt daar ook zijn kleren. „Zelfs mijn kou
sen en ondergoed heb ik van daar. Ik heb het idee dat
Italiaanse onderbroeken gewoon beter zitten." Benali,
vorig jaar winnaar van de Libris-literatuurprijs, nam
zijn verlies ruimhartig op.
De genomineerde topkok Pascal Jalhaij, die restaurant
Vermeer in Amsterdam aan twee sterren hielp, werd
gedwongen om in zijn goede goed op een barbecue op
het toneel een entrecote te bakken. Zijn herhaalde ver
zoek om een schort leverde slechts een brandalarm op
en de barbecue moest op last van de brandweer wor
den afgelast.
Wereldkampioen op de sprint en schaatser van het
jaar Erben Wennemars liet op een film vanaf zijn trai
ningskamp weten dat hij maai' wat trots was 'als boe
renzoon genomineerd te zijn' en cabaretier Viggo
Waas deed op een filmpje vanuit zijn slaapkamer wat
wanhopige grepen in zijn garderobekast want hij had
zijn voorstelling in Dordrecht niet kunnen afzeggen.
En dan was er nog Jort Kelder, drie keer genomineerd
en nooit gewonnen. Hij kreeg een Special Award als
meest gepasseerde modeman. Kelder, zonder zijn Ge-
orgina die in Brazilië aan het poseren was voor
de Playboy, toonde zich bescheiden: „Ik
ben niet modieus. Het zou een
schande zijn als een conservatie
ve bal als ik zo'n prijs zou krij
gen". Wel wilde hij even kwijt
dat hij in kostuum liep waar
tachtig uur aan gewerkt was en
waarvan de stof uit een 446
jaar oude Britse weverij was
betrokken. „Er zit een stukje
emotie in waar je verslaafd
aanraakt."
En zo waren er meer prij
zen. De Lifetime Achieve
ment Award ging naar
Prins Bernhard en Ray
mond van Barneveld
werd tot slechtst geklede
man uitgeroepen. Het
publiek dat zich in rui
me mate te goed deed
aan campari-cock
tails, cheesecakes,
brownies en een as
sortiment prettig be
legde bagels viel dui
delijk niet onder het
label van fashion vic
tims. Zelfs de gespotte
projektontwikkelaar Erik
de Vlieger viel nauwelijks
uit de toon. Veel zwart en
allemaal erg gewoontjes.
Topstylist Maarten Spruyt, be
zag het vanaf de trappen als een
generaal. „Hier is een revolutie no
dig". Zelf droeg hij een grofgebreide wol-
witte trui op een kaki smokingbroek, dito
smokingsjaal en spierwit hemd. Ton
Hoogerwerf, modedeskundige en docent
Winnaar Michiel Huisman. Foto: ANP
Slechtstgeklede Man is darter Raymond van Barneveld, die volgt
jury wel wat meer zijn best mag doen, gezien zijn staat van dien
internationaal topsporter. Foto: ANP
aan de Koninklijk Academie in Den Haag en de TU in
Delft werd het af en toe 'zwart voor de ogen'. Zelf
droeg hij 'als statement' een kostuum van de Rotter
damse couturier George d'Angelino Tap, uitgevoerd in
een print van vliegtuigen boven New York. „Een bui
tenkansje want de stof is na 9 11 meteen uit de handel
gehaald".
Couturier Frans Molenaar was nog het meest positief
over het modeminnende volkje: „De mensen hebben
hun best gedaan". Ook hij hield het gisteren op veilig
zwart in zijn Armani pantalon, Zegna colbertje van
Oger, zwart suède schoenen, ceintuur en horlogeband.
Alleen de witte losse boord op zijn zwarte overhemd
stak contrasterend af. „Dit hemd van zijde? Het is
Egyptische katoen, iets anders kan mijn huid niet ver
dragen".
Frans Bosman
Een man van vijfenvijftig jaar wordt weer vader.
De komst van het kind staat een rustige oude dag
in de weg. Hij moet weer van voren af aan begin
nen. Redt hij dat nog? Wordt het een ramp of
juist een zegening? Twijfels, herinneringen aan
zijn eigen jeugd en goede voornemens strijden
om voorrang. In dit feuilleton leest u in dertig af
leveringen hoe hij de lange weg naar het nieuwe
vaderschap aflegt. Vandaag aflevering 4.
De laatste dagen zie ik steeds vaker oudere mannen
achter de kinderwagen lopen. En dan niet om er
aardappelen mee te vervoeren, zoals in de honger
wintervan 1944 wel gebeurde, maar een echt kind,
dat met wakkere ogen naar de afgebladderde dak
goten en de lucht ligt te kijken, de armpjes langs het
hoofd, een onzichtbaar haltertje vasthoudend,
Soms zie je een vaag triomfantelijk lachje op het ge
zicht van die mannen. De baby geeft hen op zo'n
moment de illusie dat ze toch jongeren krachtiger
zijn dan de andere mannen van hun leeftijd. Ze
moeten nog een hele tijd voort met het kind en dan
zal de dood toch geen spelbreker gaan spelen? On
wennig laveren ze met de kindeiwagen door het le
ven van alledag. Alsof ze een grasmaaier duwen.
Ik heb me al verzoend met cle nieuwe situatie.
Straks lekker door parkjes lopen met de kleine. Ein
delijk rust. O, wat zit ik lekker in dat park. De bo
men wikken en wegen met hun bladeren of het goed
weer blijft of dat het gaat regenen. Een witte hond
keft tegen een standbeeld dat daar al eeuwen staat.
„Weg, weg!", keft hij. ,,Dit is mijn park!" Op schom
mels laten kinderen hun zolen aan de hemel zien.
Maarzo gaat het natuurlijk niet. Ik mag dan aan
rust toe zijn, het kind is dat zeker niet.
Aan de ene kant ben ik erg blij. Maar er is ook hui
ver: ik herinner mij maar al te goed wat een hekel ik
had aan al dat gelul over opvoeden. En dat kwam
dan vaak van mensen, die, zo gauw het kind naar
bed was gestuurd, hun zitvlak van de stoel tilden
om een daverende scheet te laten, met de opmer
king: „Zo, wie geen huur betaalt, die moet eruit".
Opvoeden? Ik deed maar wat. Een bloem voed je
toch ook niet op. Die groeit zoals hij wil. Je moet
hem alleen verzorgen, soms wat kunstmest strooien.
Ik was zelf een ongehoorzaam kind. Misschien zijn
alle kinderen dat diep van binnen wel. Als je daar
van uitgaat, moet je een kind eigenlijk verbieden
om naar school te gaan. Dan gaat het juist!
Mijn eigen schooltijd was een ramp. De enige leraar
die ik me echt kan herinneren is de leraar Frans, die
tevens hoofd van de school was. Hij had een bos met
grijze krullen en van die goeïge ogen, een beetje wa
terig. Ik spijbelde veel, vond het heerlijk om op
avontuur te gaan in de stad, om 's ochtends om tien
uur door de stille Passage te lopen, goed uitkijkend
of er geen agenten aan kwamen.
Na weer eens twee weken spijbelen, werd ik van
school gestuurd. De leraar Frans keek me verdrietig
aan. „Ik moet het wel doen", zei hij tegen me, ter
wijl hij zijn hand even op mijn hoofd legde. „Ik heb
hier toch al niet veel gezag.Hij deed de zware deur
voor me open en schudde zijn hoofd. „Ga maar", zei
hij. „je komt er later wel.Daar stond ik, buiten de
deur, op straat. Een vuilniswagen vermorzelde loei
end het afval. Er viel een sinaasappelschil uit de
wagen. Afval voor de bezem. Dat was ik.
De leraar Frans was de enige leraar van wie ik
hield, bij wie ik mijn best deed. Dat hij me nu juist
wegstuurde, raakte me diep. Misschien dat ik me
daarom niet zo druk maakte over scholen toen ik
zelf kinderen had. Nog steeds dook ik veel te laat
mijn bed in. En ik schreef's nachts gewoon door, zo
als ik dat altijd had gedaan.
In de stille huiskamer zat ik om twee uur 's nachts
weer eens te sleutelen aan wat zinnen. Opeens voel
de ik hoe een kleine hand me aanraakte. Sam stond
achter me in zijn pyjamaatje. Hij kneep zijn ogen,
nog ingesteld op de duisternis in zijn kamertje, on
wennig dicht tegen heffelle licht van mijn buro-
lamp. De striemen van de slaap stonden in zijn ge
zicht. Hij snikte, had naar gedroomd, was even in
dat machtige rijk geweest waar sneeu w naar boven
kan vallen en aarde naar beneden. Ik trok hem te
gen me aan. Daar stond hij, zijn gezicht tegen mijn
overhemd, schuilend voor zijn eigen regen.
Niette lang schrijven, hoor, pap!", zei hij toen hij
wat was bijgetrokken, terwijl hij naar defies wijn
op tafel keek.
„Nee, jongen", zei ik. „Ga maar weer lekker
naar bed.
Het idee dat ik straks weer zo'n onschuldig we
zen naast mij zal hebben, geeft me hoop. Ik
ben toch anders dan mijn vader. Hij was
al over de zestig toen ik met Sam, toen
nog een jochie van tiuee jaar, 's zondags
middag wel eens bij hem en moeder op
visite kwam. Hij was het spelen met
zijn kleinkind al gauw beu en duwde
Sam snel in de handen van mijn
moeder. Baby's, nee, daar moest hij
niets meer van hebben. Hij had die
tijd kennelijk als zeer onprettig erva
ren, „Tjezus!", zei hij, terwijl hij me
kwaaiïgaankeek, „wat ben ik blij dat
ik daar vanaf ben.
Ik heb het hem nooit kwalijk genomen.
Maar ik had hem die haiku van Basho wel
eens onderzijn neus willen duwen. Kin
deren. Lastig? Wie dat zegt, heeft thuis
ook geen bloemen.
De eerste drie afleveringen werden op deze pagina
geplaatst op respectievelijk 23/9, 30/9 en 7/10.
