Een uitzonderlijke spraakwaterval
REGIO
Een Griekse vete die eindigt met een glimlachje
GERECHT
>5
irussen, spyware en
Iware blijven bestaan
Directie: B.M. Essenberg
wall: directle.hdcuz@hdc.nl
p to
"Hredactle: Jan Geert Majoor,
Adriaan Brandenburg
f-maB: redactie.ld@hdcnl
«WTOOR
il'aat 82, Lelden, tel. 071-5 356 356
[Postbus 54,2300 AB Leiden.
1*071-5 356415
■efax 071-5 356 325
"wten fax 023-5 *5° 567
T1EVERKOOP
iKm.b.t,:
*•«813661
-8oed: 023-5150543
*£6813677
««handel: 071-5 356 300
J«Rb kunnen contact opnemen
««13636
pNTEN
staling (acceptgiro)
galleen aut. Inc.)
1° p/J €216,90
««ons een machtiging verstrekken
«h afschrijven van het
'fogeld ontvangen €0,50 korting
VERZENDING PER POST
Voor abonnementen die per post (binnenland)
worden verzonden geldt een toeslag van €0,50
aan portokosten per verschijndag.
Voor zaterdagabonnementen geldt €0,60 per
zaterdag.
GEEN KRANT ONTVANGEN?
Voor nabezorglng: 0800-1711 (gratis).
Mobiel: 072 - 5196800.
ma t/m vr: 07.30-17.00 uur; za: 08.00-13.00 uur
(als op zaterdag voor 12.00 uur wordt gebeld,
wordt de krant dezelfde dag nabezorgd. Wie
tussen 12.00 en 13.00 uur belt, ontvangt de
krant op maandag.)
AUTEURSRECHTEN
Alle auteursrechten en databankrechten ten
aanzien van (de inhoud van) deze uitgave
worden uitdrukkelijk voorbehouden. Deze
rechten berusten bij HDC Uitgeverij Media BV
cq. de betreffende auteur.
O HDC Media BV, 2004
De publicatierechten van werken van
beeldende kunstenaars aangesloten bij een
CISAC-organisatle zijn geregeld met Stichting
Beeldrecht te Amstelveen
HDC Media BV is belast met de verwerking van
gegevens van abonnees van dit dagblad. Deze
gegevens kunnen tevens worden gebruikt om
gerichte Informatie over voordeelaanbieding
en te geven, zowel door onszelf als door
derden Heeft u hier bezwaar tegen, dan kunt
u dat laten weten aan HDC Media BV, Afdeling
Lezerservice, postbus 2,1800 AA Alkmaar
HDC 970 DONDERDAG 14 OKTOBER 2004
NAVRAAG
erlandse bedrijfsleven heeft steeds vaker last van computer
en hackers die op de computer willen inbreken. Vooral grote
bedrijven als
banken, verze
keraars en fi
nanciële in
stellingen
jn getroffen. In de afgelopen anderhalfjaar is het aantal bedrij
ft met computervirussen te maken heeft met 134 procent ge-
1, Is er wat tegen te doen, of zijn de computerterroristen een
nde plaag waar we mee moeten leren leven? JAAP VAN DUIJN
met zijn bedrijf Computer Ondersteuning Katwijk een groot
regionale ondernemingen met raad en daad bij in de strijd te-
Jirus, spyware, adware en hackers. „Een beetje bedrijf kan tegen-
ig niet meer zonder beheerder."
Noordwijker Jaap Brouwer voor vierde keer Nederlands kampioen standwerken
is het met de werkdruk? Neemt die toe voor u
ik heb het redelijk druk. Voor zo ver ik kan oordelen gaat het
met het midden- en kleinbedrijf."
vechten tegen virussen dweilen met de kraan open, of is er
t
d.- ip is er altijd, al is die niet zo groot. Je moet als bedrijf alert
zeker als je een vrij internet en e-mailverkeer wil. En dat
ituurlijk nagenoeg elke onderneming. Ik denk dus dat zaken
russen, spyware en adware altijd wel zullen blijven bestaan.
v Itematieve oplossing is er wel,
die is niet wenselijk voor de
is die alternatieve oplossing
kunnen denken aan het te-
iuden bij de bron, bij de provi-
dan zou die het e-mailver-
de gaten moeten kunnen
en welk bedrijf zou dat toe-
Ik zou dat zelf niet willen. Wie
eigen vrijheid inperken? Wie
buitenstaander in zijn eigen bedrijf meekijken. Het middel
;er dan de kwaal zijn."
voor de vrijheid levert deze ellende op?
zit het eigenlijk wel. Je moet je dus beschermen. Je moet
>de firewall opzetten, een muur om de virussen te onder
in. Die firewall moet je up-to-date houden en hij moet
onfigureerd zijn. Verder adviseer ik bedrijven in hun pass-
ileid. Dus geen namen van partners of kinderen en gele
op de computer met het wachtwoord."
*etje bedrijf kan niet zonder beheerder. Is dat niet erg
is duur. Stel je praat met een grote aanstaande klant. Je
Ide offerte op en opeens verschijnen er allerlei blote meiden
icherm. Weg offerte. Wat is dan duur. Ik kom bij veel klanten
[drie uur per week even de boel opschonen en opfrissen.
1st weinig tijd en het werk gaat gewoon verder. Vergelijk dat
eens met een dag de server platleggen. Een beheerder kost
naar als je geen beheerder hebt kost dat je je bedrijf."
Gerard Baas foto: GPD/PR
UIT DE ARCHIEVEN
Jaap Brouwer is een spraakwa
terval. Het is geen toeval dat
de inwoner van Noordwijk met
praten zijn geld verdient. Dat
doet hij zo goed, dat Brouwer
vorige maand voor de vierde
keer Nederlands kampioen
standwerken is geworden.
Het is een gave, beseft hij nu,
op 47-jarige leeftijd. Wat hij
ook aan de man moet bren
gen, de mensen kopen het.
Op markten kennen de be
zoekers hem als Dokter Oet-
ker. Gehuld in een witte jas,
met een chirurgenlamp op
zijn hoofd en een stethoscoop
om de nek brengt hij tot over
de grenzen verbandtrommels
aan de man.
Hoe word je standwerker?
Voor Jaap Brouwer was het
simpel: vader Manus wees
hem de weg. „Dit vak is ei
genlijk niet te leren, je moet
het in je hebben. Wat dat be
treft heb ik alles meegekregen
van mijn vader. Die man
zorgde altijd voor spektakel.
Op een markt in Antwerpen
moest hij een keer zijn stand
van de politie afbreken, om
dat er zoveel mensen waren
toegestroomd, dat er een ge
vaarlijke situatie was ont
staan."
Zoon Jaap, opgegroeid in de
Ten Katestraat in Leiden,
praat nog steeds met ontzag
over Manus Brouwer. „Hij
zou nu trots op mij zijn, maar
toen ik met mijn act van Dok
ter Oetker begon zei hij dat ik
hartstikke stapelgek was ge
worden."
Het zag er aanvankelijk niet
naar uit dat Jaap Brouwer in
de huid van zijn vader zou
kruipen. Als 'jonge jongen'
deed hij van alles. Van bakker
tot schoonmaker. „Ik was op
een gegeven moment bezig in
Amsterdam met het schoon
maken van vloeren. Het ver
diende helemaal niks. Mijn
vader raadde me toen aan om
standwerker te worden."
Daarvoor moest hij wel eerst
het middenstandsdiploma
halen in Rijnsburg. Zijn vader
hielp hem aan de juiste leer
school. Jaap Brouwer: „Hij
wist wel wie een goede stand
werker was en wie niet." Het
duurde een paar jaar voordat
Brouwer voor zichzelf begon.
Hij begon met het verkopen
van 'een sleutel die paste op
elke bout'. Via de lederwaren
kwam Brouwer bij de ver
banddozen. Het idee van de
witte jas werd hem aangereikt
door een vriend, die hem op
de markten hielp. En ineens
was-ie er: Dokter Oetker, ver
koper van verbanddozen.
Hoe vangt hij de attentie van
de bezoekers? „Door tegen ze
te gaan praten, maar soms
helpt dat niet. Dat ligt ook aan
de standplaats. Als je in Lei
den staat, heb je pech, want
de plek op de groentemarkt
bij het Gangetje loopt ieder
een met zijn tas boodschap
pen voorbij. Maar daar heb ik
ook een oplossing voor: dan
moet je woon gratis pleisters
gaan uitdelen, dan blijven ze
vanzelf staan."
Goed de krant lezen, zodat je
altijd kunt inhaken op de ac
tuele situaties. Dat is het ge-
Het begon met een hartelijk
contact onder de Griekse va-
kantiezon. De van oorsprong
Griekse restauranthoudster
uit Woubrugge was op zoek
naar een kok voor haar res
taurant in Alphen en de vrien
delijke Griek leek haar een
uitstekende kandidaat. Deze
man had ook wel oren naar
de baan in Nederland. Hij zou
zijn familie dan na een paar
maanden kunnen laten over
vliegen en zijn doodzieke
zoon in Alphen een goede
medische behandeling geven.
De twee proostten samen op
een deal die niet ongunstig
kón uitpakken. Althans, dat
dachten ze.
Het liep allemaal anders. Zo
anders zelfs dat de eigenares
inmiddels niet meer met haar
voormalige werknemer door
één deur kan. Sterker nog, ze
daagt hem voor de rechter.
Justitie moet van haar bepa
len dat de Griek - die ze on
langs ontsloeg vanwege 'wan
prestaties' - voor het eind van
het jaar met zijn gezin de be
drijfswoning boven de restau
rant heeft verlaten.
De restauranthoudster heeft
naar eigen zeggen het appar
tement slechts in bruikleen
gegeven voor zolang de man
bij haar als kok in dienst was.
Nu hij officieel de laan uit is
gestuurd, heeft hij zijn recht
op de woning verspeeld. Het
wordt daarom tijd dat hij ver
kast. Haar ongenoegen dat de
man nog altijd 'misbruik'
maakt van haar gastvrijheid
steekt ze niet onder stoelen
op banken. Zacht gezucht en
gesteun ontsnapt uit haar feil
loos gelippenstifte mond. De
Griekse kok is er niet van on
der de indruk. Hij denkt volle
dig in zijn recht te staan. Er
zou immers sprake zijn van
een huurcontract en zo'n af
spraak kan niet een-twee-drie
worden ontbonden.
Van de vriendschap die in
hun thuisland begon is bitter
weinig meer over. In de gang
van het Haagse paleis van Jus
titie doen de Grieken er alles
aan om elkaar te ontlopen. In
de gezamenlijke wachtruimte
gaan ze zo ver mogelijk uit el
kaar zitten, met de rug naar
elkaar toe. Ze hebben zich al
lebei tot de tanden bewa
pend. Hun advocaten staan in
de starthouding en voeren het
woord.
In de
rechtszaal
duurt het
dan ook
niet lang
voor er
over en
weer met
modder
wordt ge
gooid. Zo
beschul
digt de
advocaat
van de
Griekse
kok de
restau-
ranthoud-
ster ervan
keer op
keer goedkope arbeidskrach
ten uit Griekenland te halen.
Daarbij zou ze volgens hem
een soort 'roulatiesysteem'
hanteren. Haar buitenlandse
werknemers krijgen volgens
hem 'een schijntje van een sa
laris' wit uitgekeerd. „De rest
wordt zwart uitbetaald. Van
dat bedrag wordt ook iedere
maand de huur voor het ap
partement ingehouden. Van
daar dat u de
huur niet op
het officiële
loonstrookje
aantreft",
houdt hij de
president van
de rechtbank
voor. Maar van
huur is wel de
gelijk sprake.
Na een paar
jaar hard wer
ken zou de ei
genaresse vol
gens de advo
caat de Griekse
keukenwerkne
mers ontslaan
en weer op
straat zetten.
„Ik heb al eerder cliënten ge
had, oud-werknemers van
hetzelfde restaurant, met pre
cies hetzelfde verhaal", ver
klaart de raadsman van de
kok. „Deze vrouw wenst zon
der scrupules over het lot van
haar ondergeschikten te be
schikken!" De tegenpartij ont
kent dit ten stelligste. „Ik vind
het nog al wat om iemand
zonder bewijsstukken zomaar
te beschuldigen. Deze verwij
ten zie ik als losse flodders",
zegt de advocaat van de
vrouw op denigrerende toon.
Dat zijn 'opponent' zo diep
moet zinken, zegt volgens
hem al genoeg. Daarbij was
woning alleen in bruikleen
gegeven en zeer nadrukkelijk
niet verhuurd: „Volgens het
huurcontract mag mevrouw
die ruimte helemaal niet on
derverhuren." Terwijl de ad
vocaten verder kibbelen, lijkt
een oplossing voor het con
flict steeds verder weg. Boze
blikken worden over en weer
uitgewisseld. De juridische
strijd is tot een akelig machts
spelletje geworden. Beiden
partijen graven zich verder in
en zijn te trots om water bij
de wijn te doen. Of toch niet?
Terwijl haar advocaat de te
genpartij verder ondermijnt,
neemt de restauranthoudster
ineens het woord. In een hel
der moment heeft ze ingezien
dat de rechtszaak niets goeds
zal opleveren. Ze wil daarom
een bemiddelingsvoorstel
doen. Haar oud-werknemer
mag het appartement tot 1 ju
li volgend jaar blijven bewo
nen tegen een vergoeding van
600 euro per maand. Met die
woorden is plotseling to lucht
geklaard. Over de prijs wordt
nog even door onderhandeld.
Maar de toon is dramatisch
anders, licht en vriendelijk.
Als er een overeenkomst
wordt bereikt van 550 euro
per maand, kan er over en
weer zelfs een glimlachje van
af.
Alleen de advocaten blijven
op hun hoede. Zij zien het
contract graag officieel door
de rechtbank opgesteld. De
rechter die tot dan toe nog
amper een woord heeft ge
zegd, komt er daardoor toch
nog aan te pas. Schijnbaar iq
de trip naar Den Haag niet
helemaal voor niets geweest.
De kosten voor het kort ge
ding worden tussen de kok en
de restauranthoudster ver
deeld.
Floor Ugtvoet
Jaap Brouwer in actie als Dr. Oetker: „Dit vak is eigenlijk niet te leren, je moet het in je hebben." Foto: Archief
heim. Verhalen instuderen
heeft geen zin. „Het zit ge
woon boven in je hoofd. Het
idee komt opborrelen en jé
floept het er gewoon uit."
Standwerkers zijn volgens
Brouwer de blikvangers op de
markten. Maar als zodanig
worden ze niet behandeld.
„De tegenwerking is zo erg,
dat ik ervan overtuigd ben dat
het vak over vijf jaar is uitge
storven." Brouwer somt de
oorzaken op: oneerlijke con
currentie, niet meewerkende
marktmeesters en het beleid
van lokale overheden. Leiden
staat er volgens Brouwer niet
best op. „De stad is prachtig,
maar de markt holt achteruit.
Daar baal ik van, want ik ben
hier geboren en getogen.
Maar het is niets meer, omdat
mijnheer de wethouder vindt
dat er kramen moeten wijken
voor terrassen. En in de Burg-
steeg hadden we een prachti
ge plek voor de standwerkers,
maar het mag niet meer van
de brandweer. Nu is er nog
een plek in een uithoek. Dat
heeft als resultaat dat geen
standwerker meer is geïnte
resseerd in Leiden."
De markten waar hij vroeger
graag kwam, Sassenheim, Al
phen aan den Rijn, Hoofd
dorp, zijn allemaal teruggelo
pen. „Sassenheim was vroe
ger een middagmarkt. Kwam
er in korte tijd veel volk, maar
nu is het de hele dag. Dat is
niet altijd een voordeel, want
er is nu minder te beleven. Ik
zelf heb daar niet zoveel last
van hoor, want op veel mark
ten word ik toegelaten en in
sommige gevallen hoef ik nog
geen een stageld te betalen.
Zo'n goede reputatie heb ik in
al die jaren opgebouwd."
Hij oefent zijn vak nog steeds
met veel toewijding uit, maar
het lichaam gaat zachtjes aan
protesteren. Brouwer heeft
last van jicht en spierpijn. Het
is een aanleiding om over de
toekomst na te denken. Hij
gaat al veel minder naar de
markt. „Vroeger ging ik mini
maal 280 keer per jaar naar
markten. Dat is nu nog 150
keer. Als het regent en bij kou
ga ik de deur niet meer uit."
Brouwer kan dat besluit ook
makkelijker nemen, nu hij
steeds vaker wordt ingehuurd
door bedrijven. Hij stond vo
rige week in ijsstadion Thialf
in Heerenveen auto-onderde
len aan te prijzen. Brouwer
werkt ook voor de De Bijen
korf, supermarktketen C-
1000, de Military in Boekelo,
de drinkwatervoorziening
DWR in de Gooi- en Vecht
streek en zorgverzekeraar
Groenland Achmea.
Brouwer moet de bezoekers
elke keer weer aan ander ver
haal vertellen, maar het gaat
hem allemaal makkelijk af.
„Hoe ik dat doe? Nou, een
dag van tevoren ga ik naar de
plaats van bestemming, ik pak
een hotel en worstel me door
een stapel informatie die ik
van de opdrachtgever heb
ontvangen. En dan komt het
verhaal vanzelf. Ach, je verzint
er van alles bij. In Thialf
moest ik de Yellow Box van
een importeur van automate
rialen aanprijzen. Dan vertel
ik dat ik de zoon ben van een
automonteur. Uiteindelijk be
stelden de mensen die box.
Waar het om gaat is of de op
drachtgever tevreden is. Als
hij maar beseft dat ik zijn
'dooie' product op zo'n beurs
tot leven breng. Wat dat be
treft kun je beter mij inhuren
dan zo'n entertainer als Barry
Hughes, die doorgaans vijf
duizend euro moet kosten.
Dan ben ik heel wat goedko
per." De bedrijven heeft Jaap
Brouwer trouwens 'op eigen
kracht' voor zich gewonnen.
„Via internet (www.standwer-
ker.nl), ik heb de site hele
maal zelf opgebouwd. Joh, ik
ben directeur, boekhouder,
inkoper, internetsite-bouwer
en presentator tegelijk. Ik
maak soms weken van tachtig
uur."
Brouwer heeft na twee geflop
te huwelijken zijn leven nu op
orde. Zijn vriendin - binnen
kort wordt ze zijn vrouw - kan
leven met het onzekere be
staan van het beroep stand
werker. De datum en plaats
van de trouwerij mag overi
gens niet in de krant, want
Brouwer is bang dat er een
grote stoet mensen uit de
marktwereld op de plechtig
heid afkomt.
Hij wil komend jaar nog één
keer een gooi doen naar de ti
tel van Nederlands kampioen.
,,A1 kost met me honderd ver
banddozen. Die beker wil ik
hebben, daarna hoeft het niet
meer van mij."
En dan? Misschien wel de po
litiek, zegt hij onverwacht.
Brouwer gelooft dat hij geen
modderfiguur slaat als hij zijn
verhaal vertelt aan de men
sen.
Rob Onderwater
Als hij wordt benaderd, zal hij
er over nadenken. „Je wordt
toch misselijk van de verha
len, die je nu leest. De oudere
mensen die keihard hebben
gewerkt en denken te gaan
genieten van een pensioen,
moeten straks doorgaan. En
van die Zalm word je toch he
lemaal onpasselijk. Die zegt
bij de invoering van de euro
dat we er helemaal niets van
merken. Nou, dan hebben we
gezien. Als iemand het heeft
gemerkt dan ben ik het wel,
want ik zie op de markten of
de mensen geld hebben. Als je
een markt hebt aan het einde
van de maand, krijg je vaak te
horen dat ze niets te besteden
hebben. Zal ik eens een op
lichter noemen? De gemeente
Leiden. Tien euro voor een
uittreksel uit het geboortere
gister, een vodje papier. Maar
laat ik maar ophouden. Als je
leest dat misdaadjournalist
Peter R. de Vries wordt be
dreigd met liquidatie, kun je
maar beter je mond houden
in Nederland."
Voor Jaap Brouwer is dat laat
ste een uiterst moeilijke opga
ve.
1979, maandag 15 oktober
-Grote drukte zaterdag bij platenzaak Swaak op de Haarlem-
at. De Zangeres Zonder Naam, al 45 Jaar vertolkster van het
éd en zelf afkomstig uit Leiden, signeerde daar haar jubile-
ee. De kans om de zangeres in levende lijve te kunnen zien
'ele bewonderaars zich niet ontgaan.
'chief Leidsch Dagblad
ln deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen na
2,50 (afdruk van 13 bil 18 ln zwart wit) over te maken op gironummer
•v. HDC Media b.v., Postbus 2,1800 AA Alkmaar, onder vermelding van
Dagblad, ANNO d.<L(datum van plaatsing) of door contante betaling aan
lllevan het Leidsch Dagblad, Rooseveltstraat 82 te Leiden. U krijgt de foto
binnen drie weken thuisgestuurd.
COLOFON
Leidsch Dagblad
11954, Donderdag 14 October
_|195
pgN - Een bij studenten en reünisten van het Leidsch Studenten-
^Jlom bekende figuur:Gabriel" van Sociëteit Minerva", die tal-
^Jjudentengeneraties in de loop der jaren van hun natje en droogje
herdacht gisteren het feit dat hij voor 25 jaar in vaste dienst
Sociëteit Minerva. Groot en bijzonder hartelijk was de hulde,
:ich deze dag rond de symphatieke figuur van Gabriël - in de re-
van de Burgelijke Stand ingeschreven als Johannes van der
concentreerde.
nsde vele receptiegangers in de bibliotheek in de gelegenheid
gesteld Gabriël en diens echtgenote gelukwensen aan te bie-
te danken voor zijn grote service en immer vlotte bediening,
meven hartelijke als weigemeente huldiging in intieme kring
de bibliotheek was Gabriël de centrale figuur, waaromheen
'ijke receptiegangers schaarden, die in woord en geschenk de
deze trouwe Sociëteitsbediende prezen.
