Montezuma's Revenge theatraler dan ooit
KUNST CULTUUR
Regisseur Jan de Bont gaat nu ook kopje onder
Levenskunst op topniveai
Innisisi
zorgt vo
daveren*
openin
Buitenland wil nu al Zwartboek z
Dobby. Foto: Reuters
Potterfiguur in
was gegoten
st. Petersburg - Dobby, een
van de karakters uit de Harry
Potter-serie, lijkt tot leven geko
men in deze figuur van was.
Dobby staat nu nog in een ate
lier in St. Petersburg, maar de
Russische kunstenaar die hem
vervaardigde heeft nog meer
wassen figuren gecreëerd die
deel gaan uitmaken van ver
schillende exposities.
Sinterklaas
in Ahoy'
Rotterdam - De 'enige echte'
Sinterklaas is in het laatste
weekeinde van november te
gast in de Rotterdamse Ahoy'.
Tijdens de zesde editie van Het
Feest van Sinterklaas wordt de
Sint muzikaal vermaakt door
onder meer Chlpz, Ali B, idol
Maud en kinderhelden Ernst,
Bobbie en de Rest. Het Feest
van Sinterklaas wordt georgani
seerd door Fox Kids en Mojo
Concerts. Volgens de organisa
tie gaat het hier om een familie
evenement. De voorverkoop
begint vandaag.
Fotografie van
Jef Poldervaart
leiden - Galerie Nu aan de
Nieuwe Rijn in Leiden opent
morgen om 18.00 uur de expo
sitie 'Nue', met fotografie van
Jef Poldervaart. Veel van zijn
werk is geïnspireerd op Berlijn
en Parijs in de periode van 1935
tot 1955. Na het maken van zijn
digitale foto's bewerkt hij ze af
wisselend met onder andere
verf, roest, water en glas. Vaak
komt daaroverheen nog een
tekstfragment. De galerie is ge
opend op donderdagen van
12.00 tot 17.00 uur en van 19.00
tot 21.00 uur. En verder op vrij
dag, zaterdag en zondag van
11.00 tot 17.00 uur.
De Slegte houdt
Jelinek zelf
den haag - Uitgeverij Querido
kan de restpartij boeken van
Nobelprijswinnares Elfriede Je
linek niet terugkopen van De
Slegte. De boekhandelketen wil
zelf, zo vlak na de bekendma
king van de winnares, De kin
deren van de doden voor 7,99
euro kunnen blijven aanbieden.
Querido vroeg donderdag aan
De Slegte of de restpartij van Je-
lineks boek kon worden terug
gekocht. Maar de ramsjboek
handel wil daar niet aan, aldus
Louise Koopman van Querido.
De Slegte is juist blij de winna
res in huis te hebben.
muziek recensie
Susanne Lammen
Concert: Innisisri Kahanan
Gehoord: 8/io, Stadsgehoorza;
Een daverende opening
het nieuwe seizoen. Dat
de Stadsgehoorzaal met
isri, een Javaanse slagwe
die traditioneel Indones
mengt met Westerse inv
den. Innisisri, zelf min o
opgesloten in een gigant
drumstel, wordt bijgesta
door een danseres, tevei
geres, en een zevenkopp
semble, dat niet alleen e
keur aan Indonesische p
sie-instrumenten bespa
maar ook fluit, cello en i
bab, een tweesnarig strij
strument. Ze maken mu
die onmiskenbaar 'etnis
klinkt, maar soms verdai
Zappa-achtig experimen
overkomt. Vooral voor d
ze zorgt de cello voor ve
sende effecten, die soms
op ironisch commentaaj
ken.
Met 'Siklus' wordt de da
beeld, het langzame onn
op het Javaanse plattelaj
dagelijks werk, en het fe
avonds. Dat begint heel
pressionistisch, met een
heimisch zoemende en
de cello, waarover de za
een simpele, klaaglijke n
elijn legt. Zo wordt de dl
nis, die overigens lang cl
podium heerst, verjaagd
glijden we bijna ongemj
over in de dag, worden!
mes dwingender, en bej
meer te gebeuren op he
um.
Dat is voor een deel te d
aan de danseres, die me
beeldschoon stokpaard
de batterij instrumentei
galoppeert en gevechtei
beeldt. Maar ook de klei
de muziek verandert. Vi
grijpbaar en schimmig i
modem klassiek neigen
wordt het steeds poppij
rockeriger. De ceüo ven
de felle percussie, en da
plotseling, is het afgeloj
Wat volgt zijn meer afgi
nummers, waarin Innis
drumstel een gepronon
rol speelt, de figuren en
nen van de trommels, g
klokken en xylofoons ei
vigheid verleent en het
erin houdt.
Het opvallendste, zij he
helemaal geslaagde, nu
na de pauze, is het trio
cello met fluit en rebab
onaardse klanken van c
ste, door de versterking
kend als uit een oude r<
mengen helaas niet goa
de cello, die het aardse
nu lijkt te vertolken. M<
combineert de fluit bet
de xylofoons, waarvan i
bres elkaar nader liggei
experiment alleen al ve
alle lof.
A Capella: van een Berlijnse nachtclub naar de Leidse Schouwburg
hollywood/anp - De Neder
landse regisseur Jan de Bont
werkt aan een nieuwe film, ge
naamd MEG. De thriller vertelt
over een prehistorische haai die
zich op kilometers onder de
zeespiegel op wonderbaarlijke
wijze in leven heeft gehouden.
Wanneer dit bekend wordt,
daalt een team wetenschappers
met gevaar voor eigen leven af
naar de zeebodem.
MEG is gebaseerd op de gelijk
namige bestseller van auteur
Steve Alten. De titel is een af
korting voor Megalodon, de
wetenschappelijke naam voor
de prehistorische haai. De film
wordt mede-geproduceerd
door filmmaker Guillermo del
Toro. Del Toro verwierf be
kendheid met succesfilms als
Blade II en Hellboy.
Wie de rollen in de film gaan
vervullen is nog niet bekend.
Ook is niet duidelijk wanneer
de opnames van MEG van start
gaan. „Er zijn meer projecten
die Jan voorbereidt", aldus zijn
zegsman. Een andere film waar
De Bont zich op dit moment als
producent op concentreert is
The Duelist, het Amerikaanse
regiedebuut van de Nederland
se regisseur Roel Reiné. Deze
film moet volgend jaar worden
opgenomen.
MEG wordt de eerste film van
Jan de Bont sinds de tweede La-
ra Croft-film die hij vorig jaar
maakte. Net als de producties
die hij daarvoor afleverde,
Speed II (1997) en The
Haunting (1999), was Tomb
Raider II zowel commercieel als
artistiek geen succes. De Bont
vestigde als regisseur naam in
Hollywood met de eerste Speed
(1994) en de tomadofilm Twis
ter (1996).
De filmmaker begon zijn carri
ère in Nederland als camera
man van regisseur Paul Verhoe
ven. Samen maakten zij succes
films als Turks Fruit (1973), De
vierde man (1983) en Flesh
Blood (1985). Hollywood leidde
De Bont voordat hij ging regis
seren het camerawerk van suc
cesfilms als Die Hard (1988),
The Hunt for Red October
(1990) en Lethal Weapon 3
door Willem Hoogendoorn
leiden - De Berlijnse nachtclubs
waar's lands voornaamste a ca
pella groep geregeld te gast was,
waren voor Montezuma's Reven
ge de inspiratie voor de nieuwe
show. Door de inbreng van regis
seur Karei de Rooij is 'Pop Art'
theatraler dan ooit. Komende
dinsdag is de voorstelling in de
Leidse Schouwburg te zien.
Buiksprekers, goocheltrucs, een
beetje acrobatiek en natuurlijk
Mariene Dietrich die 'Ich bin
von Kopf bis Fuss auf Liebe ein-
gestellt' zingt. Incluis sjaal van
witte veren, maar met een op
merkelijk lage stem. Een bas
zelfs, van Paul Klooté, want
Montezuma's Revenge, bestaat
al, sinds het gezelschap twintig
jaar geleden werd opgericht uit
vijf mannen. Een persiflage zou
je het kunnen noemen, of iro
nie, want daar houden ze bij
Montezuma wel van. Zo heb
ben ze er ook geen enkele
moeite mee met z'n vijven op te
komen als de lamme, de blinde,
de kreupele en de dwerg en on
derwijl, met die prachtige stem
men waarmee ze alles lijken te
kunnen, 'I am so beautiful' te
zingen.
De hand van de meester - regis
seur Karei de Rooij - is volop te
herkennen in 'Pop Art'. „Die
gasten hebben allemaal zo'n
strot", zegt hij, voorafgaand aan
een van de try-outs van het
tiende programma van Monte
zuma, „maar het kon levendi
ger, minder statisch. En dat ein
deloze geknip met de vingers,
dat heb ik er zo goed als uit ge
kregen. Dat doen al die groe
pen, maar ik vind het zo oubol
lig. Ik moet zeggen, het is fan
tastisch zoals ze het oppikken."
Het idee voor 'Pop Art' ont
stond vorig jaar in Berlijn toen
Montezuma's Revenge er een
maand lang zes dagen in de
week optrad in 'Tipi', een keu
rig aangeklede circustent met
ruimte voor 600 toeschouwers.
„We werden geregeld uitgeno
digd in nachtclubs op te tre
den", zegt Hans Cassa, na
Klooté de Montezuma met de
meeste dienstjaren,. „Dan de
den we drie nummers en kwam
er een andere act. Echt Duits
variété. Die afwisseling is heel
leuk en dat wilden we absoluut
verwerken in ons nieuwe pro
gramma. Daarom hebben we
Karei gevraagd als regisseur,
omdat hij in het genre variété
natuurlijk thuis is als geen an
der. Hij kent al die disciplines,
hij heeft overal ervaring mee en
bovendien kent hij alles en ie
dereen, zoals choreograaf Hans
Minnaert die heel belangrijk is
voor deze show."
Daar staat tegenover dat ze De
Rooij ook wel eens moeten af
remmen. „Hij loopt heel de tijd
enthousiast rond en roept dan,
doe dit eens, doe dat eens. Dan
moeten we hem er soms wel
eens op wijzen dat we een mi
crofoon in onze hand hebben
en dat we dat niet allemaal
kunnen. Ik zou ook niet zeggen
dat we pas nu theatrale ele
menten invoeren bij Montezu
ma. We hebben al eens met vi
deo gewerkt en met een filmre
gisseur en, sinds we zijn begon
nen als echte a capella groep
zijn de voorstellingen in het al
gemeen wel steeds aangekleder
geworden. Wat je nu ziet is dat
het veel meer is uitgewerkt en
professioneler is.
Qua muziek - en dat blijft na al
die jaren natuurlijk toch de
kem van Montezuma - heeft
het gezelschap volgens Cassa
geprobeerd meer aansluiting bij
eigentijdse popmuziek te krij
gen, na 'Hits Again' waarin
vooral werk uit de beide shows
die daaraan vooraf gingen werd
gezongen. Zo staan Alicia Keys,
Robbie Williams ('Angels') en
Ricky Martin op de playlist,
naast 'Mariene on the Wall' van
Montezuma's Revenge staat dinsdag in Leiden op de planken. Foto: GPD/Michel Linsen
Suzanne Vega en de prachtige
klassieker 'Time in a bottle' van
Jim Croce. „De selectie is wat
meer up-to-date", zegt Hans
Cassa. „We hebben eind vorig
jaar zorgvuldig naar de hitlijs
ten geluisterd. In grote trekken
draagt iedereen de liedjes aan
die hij altijd al eens heeft willen
zingen. Daar wordt wel met de
anderen over gesproken, maar
het gebeurt zelden dat er een
liedje wordt afgewezen. Vervol
gens maakt iedereen zijn eigen
arrangement en dat delen we
voor de repetities uit. Dat gaat
allemaal heel vanzelf. We zijn
na al die jaren behoorlijk erva
ren, er zijn eigenlijk geen liedjes
waar we niks mee kunnen."
'Pop Art' door Montezuma's
Revenge, dinsdag 12 oktober
in de Leidse schouwburg.
(1992).
De opnames voor de nieuwe
film Bad van Theo van Gogh
gaan half januari van start. Dat
heeft de regisseur donderdag
bekendgemaakt. Bad wordt een
lesbische roadmovie met in de
hoofdrollen actrices Katja
Schuurman en Tara Elders. Het
script van de film is geschreven
door Ronald Giphart, die hier
mee zijn scenariodebuut
maakt.
De film vertelt over twee vrien
dinnen die er nog één keer sa
men op uit trekken voordat één
van hen gaat trouwen. Regis
seur Van Gogh omschrijft het
verhaal als „een ode aan het
wonder van het vrouwelijke
orgasme."
Bijrollen in de film worden ver
tolkt door Thijs Römer en Peer
Mascini. Het budget bedraagt
400.000 euro. De kosten kun
nen laag blijven doordat het
verhaal zich slechts op één lo-
katie afspeelt, legt Van Gogh
uit. „Ik geef toe dat dat uitzon
derlijk is voor een roadmovie,
maar het kan."
Jan de Bont komt voor de verandering weer eens met een spektakelstuk, ditmaal over een préhistorische
haai. Foto: GPD
DE ZEVENDE
HEMEL
Welke film zou iedereen
gezien moeten hebben?
Wat is het mooiste boek
ooit geschreven? Welke
muziek weet telkens weer
te ontroeren? Wat is het
mooiste kunstwerk aller
tijden? Kortom: waarmee
is Maria Rademaker uit
Leiden, auteur van knut-
selboeken voor kinderen,
in de zevende hemel?
Beste boek?
„Het boek 'De man die bo
men plantte' van Jean Giono.
Het vertelt het verhaal van
een schaapherder in de Fran
se Alpen die een levenloos dal
weer tot leven wekt. Hij doet
dat door boomzaden in de
grond te stoppen. Het is een
project van een jaar of veertig,
maar gaandeweg beginnen er
weer bomen te groeien, water
te stromen en keren bewo
ners terug. In de uitgave die ik
heb. is het verhaal gecombi
neerd met prachtige foto's
van Martin Kers. Heel lang is
het verhaal voor waar aange
nomen, maar het bleek een
grote leugen te zijn. Dat
maakt niet uit. Het blijft een
inspirerend verhaal. Met een
kleine ingreep kan soms heel
veel bereikt worden."
Beste film?
„Met enige schroom kies ik
voor een kinderboek dat ver
filmd is: 'Ronja de Roversdoch
ter' van Astrid Lindgren. Ook
hier is het trefwoord natuur.
Daar val ik in bijna al mijn
voorkeuren op terug. Het de
cor van deze film is de prachti
ge Zweedse natuur. Ik houd
niet van geweld en niet van re
latieperikelen, dus met de
meeste 'volwassen films' heb
ik niets. Met de wereld van het
kind heb ik grote affiniteit. Ik
kan me primair
met Ronja. Het is een eigenwijs
meisje en ze strijdt voor de
vrijheid."
Beste cd?
„Een dubbel-cd met sonates
voor de blokfluit. Op de ene cd
staan werken van Johann Se
bastian Bach, maar die andere
met stukken van Georg Philipp
Telemann vind ik eigenlijk
mooier. Het is vrolijke muziek
en ik draai 'm zeker vier a vijf
keer per week. De blokfluit is
vele keren fraaier van klank
dan de dwarsfluit. Omdat kin
deren op dit instrument vaak
hun eerste schreden op het
muzikale pad zetten, heeft de
Ronja de Roversdochter. Publiciteitsfoto
blokfluit een verkeerd imago.
Onterecht, want een dwarsfluit
klinkt veel metaliger en mist de
warmte van een houten instru
ment. Ik ben zelf nu ook voor
zichtig begonnen met de alt
blokfluit. In de Kinderboeken
week vragen veel kinderen mij:
welk instrument speelt u? Nu
heb ik tenminste een ant
woord."
Beste kunstwerk?
„Ik kom weer uit bij de natuur.
Een jaar of vijftien geleden was
ik in het Rijksmuseum voor
Volkenkunde en werd ik ge
troffen door het werk van de
Chinese schilder Au Ho-Nien.
Hij had met een penseel onder
meer een roos met vlindertjes
geschilderd. Zo treffend, zo
knap. Met zo'n penseel moet
het in één keer goed zijn. Ik
maak zelf ook natuurtekenin-
gen. Eén keer heb ik 't met zo'n
Chinees penseel geprobeerd,
maar ik werk liever met het
potlood. Dan kun je wat be
dachtzamer werken. Op die
tentoonstelling in Volkenkun
de heb ik destijds uren rondge
lopen. Van prent naar prent. Ik
was helemaal weg van de we
reld."
Theo de With
foto: Hielco Kuipers
theater recensie
Maarten Baanders
Voorstelling: 'Dead Orange Walk' door
Ouade Paiva. Gezien: 8/io LAKtheater,
Leiden.
Een vrouw in een rolstoel en
met een zwarte doek over haar
hoofd heeft iets extreem lugu
bers. Bewegende skeletten en
een foetus die in een fles ge
stopt wordt ook. Toch weten
Quade Paiva deze beklem
mende beelden iets speels' te
geven. 'Dead Orange Walk' gaat
over de Mexicaanse schilderes
Frida Kahlo. Haar leven was
een kwelling: polio, busonge
luk, invaliditeit, miskramen,
een ontrouwe, maar verslaven
de echtgenoot. Haar schilderij
en, die voor een belangrijk deel
haar eigen gestalte tot onder
werp hebben, getuigen veelvul
dig van het leed waarmee zij
door het leven ging. Maar door
de heldere kleuren en de ver
rassende surrealistische combi
naties zijn ze nooit echt zwaar.
Kahlo's zeer speciale levenslust,
de kracht waarmee ze haar the
ma's omhelst, wordt in 'Dead
Orange Walk' treffend, ontroe
rend, humoristisch en verba
zend knap in dans, poppenspel
en film omgezet.
Kahlo had een ambivalente ver
houding met haar man, de ge
vierde schilder Diego Rivera.
Hij maakte haar vaak wanho
pig, maar Quade Paiva laten
zien dat Frida zelf ook de ge
makkelijkste niet was. Met een
aanstellerig stemmetje maakt
de bedlegerige vrouw hem haar
verlangens kenbaar. Op andere
momenten laat ze zich meesle
pen door zijn charme. Diego
vereert haar telkens met een ro
de roos en danst de tango, hij
gehuld in een blauwe doek, zij
als niet meer dan het poppen-
hoofd in zijn hand. In al zijn
simpelheid is dit een grandioze
scène. Eng omdat je zijn gezicht
niet ziet, maar tegelijk warm.;
gloedvol door de gepassioneer
de bewegingen. Kahlo balan
ceert tussen wanhoop en le
venskunst op topniveau.
Ook de drie miskramen die
Kahlo heeft gehad worden niet
uitsluitend wrang weer
Het oogt zelfs als een v
show als een anatomis
uit elkaar wordt gehaal
kleine, bleke mini-men
voorschijn komt. Als hl
ervaar je de pijn, die sr
weggaat, omdat de vol|
pijn zich al aandient.
Het poppenspel is ven
mooi. Hoe vreemd het
ook is dat Kahlo voor r
len, het heeft iets mem
verandert mee met de
moe wordende Kahlo.
aan het eind hoe opgei
is, terwijl het toch dezf
is. Wat zich allemaal ii
hoofd afspeelt wordt o
met heel kleine poppe
speeld, skeletjes wel te
staan. Met een mini-cr
worden ze gefilmd. Je
het achtergordijn, schi
beelden, waarbij je hel
krijgt in het woelige br
die vrouw te zweven.
wordt de doodsdreigir
mengd met een dartel
waardoor de dreiging i
woon onderdeel word
dynamisch, hartstocht
Amsterdam - De Nederlandse film Zwartboek is
verzekerd van een internationaal publiek. De
oorlogsthriller van regisseur Paul Verhoeven is al
verkocht aan vijf landen. Dit is opmerkelijk, om
dat de opnames van de film nog moeten begin
nen. Het is volgens de producent de eerste keer
dat er al zoveel interesse is voor een Nt
talige film nog voordat er ook maar
film is geschoten. Zwartboek is in el)
zien in bioscopen in België, Frankrijk
land, Italië en Groot-Brittannië. Met
Spanje en Griekenland wordt onderhar