Montezuma's Revenge theatraler dan ooit KUNST CULTUUR Regisseur Jan de Bont gaat nu ook kopje onder Levenskunst op topniveai Innisisi zorgt vo daveren* openin Buitenland wil nu al Zwartboek z Dobby. Foto: Reuters Potterfiguur in was gegoten st. Petersburg - Dobby, een van de karakters uit de Harry Potter-serie, lijkt tot leven geko men in deze figuur van was. Dobby staat nu nog in een ate lier in St. Petersburg, maar de Russische kunstenaar die hem vervaardigde heeft nog meer wassen figuren gecreëerd die deel gaan uitmaken van ver schillende exposities. Sinterklaas in Ahoy' Rotterdam - De 'enige echte' Sinterklaas is in het laatste weekeinde van november te gast in de Rotterdamse Ahoy'. Tijdens de zesde editie van Het Feest van Sinterklaas wordt de Sint muzikaal vermaakt door onder meer Chlpz, Ali B, idol Maud en kinderhelden Ernst, Bobbie en de Rest. Het Feest van Sinterklaas wordt georgani seerd door Fox Kids en Mojo Concerts. Volgens de organisa tie gaat het hier om een familie evenement. De voorverkoop begint vandaag. Fotografie van Jef Poldervaart leiden - Galerie Nu aan de Nieuwe Rijn in Leiden opent morgen om 18.00 uur de expo sitie 'Nue', met fotografie van Jef Poldervaart. Veel van zijn werk is geïnspireerd op Berlijn en Parijs in de periode van 1935 tot 1955. Na het maken van zijn digitale foto's bewerkt hij ze af wisselend met onder andere verf, roest, water en glas. Vaak komt daaroverheen nog een tekstfragment. De galerie is ge opend op donderdagen van 12.00 tot 17.00 uur en van 19.00 tot 21.00 uur. En verder op vrij dag, zaterdag en zondag van 11.00 tot 17.00 uur. De Slegte houdt Jelinek zelf den haag - Uitgeverij Querido kan de restpartij boeken van Nobelprijswinnares Elfriede Je linek niet terugkopen van De Slegte. De boekhandelketen wil zelf, zo vlak na de bekendma king van de winnares, De kin deren van de doden voor 7,99 euro kunnen blijven aanbieden. Querido vroeg donderdag aan De Slegte of de restpartij van Je- lineks boek kon worden terug gekocht. Maar de ramsjboek handel wil daar niet aan, aldus Louise Koopman van Querido. De Slegte is juist blij de winna res in huis te hebben. muziek recensie Susanne Lammen Concert: Innisisri Kahanan Gehoord: 8/io, Stadsgehoorza; Een daverende opening het nieuwe seizoen. Dat de Stadsgehoorzaal met isri, een Javaanse slagwe die traditioneel Indones mengt met Westerse inv den. Innisisri, zelf min o opgesloten in een gigant drumstel, wordt bijgesta door een danseres, tevei geres, en een zevenkopp semble, dat niet alleen e keur aan Indonesische p sie-instrumenten bespa maar ook fluit, cello en i bab, een tweesnarig strij strument. Ze maken mu die onmiskenbaar 'etnis klinkt, maar soms verdai Zappa-achtig experimen overkomt. Vooral voor d ze zorgt de cello voor ve sende effecten, die soms op ironisch commentaaj ken. Met 'Siklus' wordt de da beeld, het langzame onn op het Javaanse plattelaj dagelijks werk, en het fe avonds. Dat begint heel pressionistisch, met een heimisch zoemende en de cello, waarover de za een simpele, klaaglijke n elijn legt. Zo wordt de dl nis, die overigens lang cl podium heerst, verjaagd glijden we bijna ongemj over in de dag, worden! mes dwingender, en bej meer te gebeuren op he um. Dat is voor een deel te d aan de danseres, die me beeldschoon stokpaard de batterij instrumentei galoppeert en gevechtei beeldt. Maar ook de klei de muziek verandert. Vi grijpbaar en schimmig i modem klassiek neigen wordt het steeds poppij rockeriger. De ceüo ven de felle percussie, en da plotseling, is het afgeloj Wat volgt zijn meer afgi nummers, waarin Innis drumstel een gepronon rol speelt, de figuren en nen van de trommels, g klokken en xylofoons ei vigheid verleent en het erin houdt. Het opvallendste, zij he helemaal geslaagde, nu na de pauze, is het trio cello met fluit en rebab onaardse klanken van c ste, door de versterking kend als uit een oude r< mengen helaas niet goa de cello, die het aardse nu lijkt te vertolken. M< combineert de fluit bet de xylofoons, waarvan i bres elkaar nader liggei experiment alleen al ve alle lof. A Capella: van een Berlijnse nachtclub naar de Leidse Schouwburg hollywood/anp - De Neder landse regisseur Jan de Bont werkt aan een nieuwe film, ge naamd MEG. De thriller vertelt over een prehistorische haai die zich op kilometers onder de zeespiegel op wonderbaarlijke wijze in leven heeft gehouden. Wanneer dit bekend wordt, daalt een team wetenschappers met gevaar voor eigen leven af naar de zeebodem. MEG is gebaseerd op de gelijk namige bestseller van auteur Steve Alten. De titel is een af korting voor Megalodon, de wetenschappelijke naam voor de prehistorische haai. De film wordt mede-geproduceerd door filmmaker Guillermo del Toro. Del Toro verwierf be kendheid met succesfilms als Blade II en Hellboy. Wie de rollen in de film gaan vervullen is nog niet bekend. Ook is niet duidelijk wanneer de opnames van MEG van start gaan. „Er zijn meer projecten die Jan voorbereidt", aldus zijn zegsman. Een andere film waar De Bont zich op dit moment als producent op concentreert is The Duelist, het Amerikaanse regiedebuut van de Nederland se regisseur Roel Reiné. Deze film moet volgend jaar worden opgenomen. MEG wordt de eerste film van Jan de Bont sinds de tweede La- ra Croft-film die hij vorig jaar maakte. Net als de producties die hij daarvoor afleverde, Speed II (1997) en The Haunting (1999), was Tomb Raider II zowel commercieel als artistiek geen succes. De Bont vestigde als regisseur naam in Hollywood met de eerste Speed (1994) en de tomadofilm Twis ter (1996). De filmmaker begon zijn carri ère in Nederland als camera man van regisseur Paul Verhoe ven. Samen maakten zij succes films als Turks Fruit (1973), De vierde man (1983) en Flesh Blood (1985). Hollywood leidde De Bont voordat hij ging regis seren het camerawerk van suc cesfilms als Die Hard (1988), The Hunt for Red October (1990) en Lethal Weapon 3 door Willem Hoogendoorn leiden - De Berlijnse nachtclubs waar's lands voornaamste a ca pella groep geregeld te gast was, waren voor Montezuma's Reven ge de inspiratie voor de nieuwe show. Door de inbreng van regis seur Karei de Rooij is 'Pop Art' theatraler dan ooit. Komende dinsdag is de voorstelling in de Leidse Schouwburg te zien. Buiksprekers, goocheltrucs, een beetje acrobatiek en natuurlijk Mariene Dietrich die 'Ich bin von Kopf bis Fuss auf Liebe ein- gestellt' zingt. Incluis sjaal van witte veren, maar met een op merkelijk lage stem. Een bas zelfs, van Paul Klooté, want Montezuma's Revenge, bestaat al, sinds het gezelschap twintig jaar geleden werd opgericht uit vijf mannen. Een persiflage zou je het kunnen noemen, of iro nie, want daar houden ze bij Montezuma wel van. Zo heb ben ze er ook geen enkele moeite mee met z'n vijven op te komen als de lamme, de blinde, de kreupele en de dwerg en on derwijl, met die prachtige stem men waarmee ze alles lijken te kunnen, 'I am so beautiful' te zingen. De hand van de meester - regis seur Karei de Rooij - is volop te herkennen in 'Pop Art'. „Die gasten hebben allemaal zo'n strot", zegt hij, voorafgaand aan een van de try-outs van het tiende programma van Monte zuma, „maar het kon levendi ger, minder statisch. En dat ein deloze geknip met de vingers, dat heb ik er zo goed als uit ge kregen. Dat doen al die groe pen, maar ik vind het zo oubol lig. Ik moet zeggen, het is fan tastisch zoals ze het oppikken." Het idee voor 'Pop Art' ont stond vorig jaar in Berlijn toen Montezuma's Revenge er een maand lang zes dagen in de week optrad in 'Tipi', een keu rig aangeklede circustent met ruimte voor 600 toeschouwers. „We werden geregeld uitgeno digd in nachtclubs op te tre den", zegt Hans Cassa, na Klooté de Montezuma met de meeste dienstjaren,. „Dan de den we drie nummers en kwam er een andere act. Echt Duits variété. Die afwisseling is heel leuk en dat wilden we absoluut verwerken in ons nieuwe pro gramma. Daarom hebben we Karei gevraagd als regisseur, omdat hij in het genre variété natuurlijk thuis is als geen an der. Hij kent al die disciplines, hij heeft overal ervaring mee en bovendien kent hij alles en ie dereen, zoals choreograaf Hans Minnaert die heel belangrijk is voor deze show." Daar staat tegenover dat ze De Rooij ook wel eens moeten af remmen. „Hij loopt heel de tijd enthousiast rond en roept dan, doe dit eens, doe dat eens. Dan moeten we hem er soms wel eens op wijzen dat we een mi crofoon in onze hand hebben en dat we dat niet allemaal kunnen. Ik zou ook niet zeggen dat we pas nu theatrale ele menten invoeren bij Montezu ma. We hebben al eens met vi deo gewerkt en met een filmre gisseur en, sinds we zijn begon nen als echte a capella groep zijn de voorstellingen in het al gemeen wel steeds aangekleder geworden. Wat je nu ziet is dat het veel meer is uitgewerkt en professioneler is. Qua muziek - en dat blijft na al die jaren natuurlijk toch de kem van Montezuma - heeft het gezelschap volgens Cassa geprobeerd meer aansluiting bij eigentijdse popmuziek te krij gen, na 'Hits Again' waarin vooral werk uit de beide shows die daaraan vooraf gingen werd gezongen. Zo staan Alicia Keys, Robbie Williams ('Angels') en Ricky Martin op de playlist, naast 'Mariene on the Wall' van Montezuma's Revenge staat dinsdag in Leiden op de planken. Foto: GPD/Michel Linsen Suzanne Vega en de prachtige klassieker 'Time in a bottle' van Jim Croce. „De selectie is wat meer up-to-date", zegt Hans Cassa. „We hebben eind vorig jaar zorgvuldig naar de hitlijs ten geluisterd. In grote trekken draagt iedereen de liedjes aan die hij altijd al eens heeft willen zingen. Daar wordt wel met de anderen over gesproken, maar het gebeurt zelden dat er een liedje wordt afgewezen. Vervol gens maakt iedereen zijn eigen arrangement en dat delen we voor de repetities uit. Dat gaat allemaal heel vanzelf. We zijn na al die jaren behoorlijk erva ren, er zijn eigenlijk geen liedjes waar we niks mee kunnen." 'Pop Art' door Montezuma's Revenge, dinsdag 12 oktober in de Leidse schouwburg. (1992). De opnames voor de nieuwe film Bad van Theo van Gogh gaan half januari van start. Dat heeft de regisseur donderdag bekendgemaakt. Bad wordt een lesbische roadmovie met in de hoofdrollen actrices Katja Schuurman en Tara Elders. Het script van de film is geschreven door Ronald Giphart, die hier mee zijn scenariodebuut maakt. De film vertelt over twee vrien dinnen die er nog één keer sa men op uit trekken voordat één van hen gaat trouwen. Regis seur Van Gogh omschrijft het verhaal als „een ode aan het wonder van het vrouwelijke orgasme." Bijrollen in de film worden ver tolkt door Thijs Römer en Peer Mascini. Het budget bedraagt 400.000 euro. De kosten kun nen laag blijven doordat het verhaal zich slechts op één lo- katie afspeelt, legt Van Gogh uit. „Ik geef toe dat dat uitzon derlijk is voor een roadmovie, maar het kan." Jan de Bont komt voor de verandering weer eens met een spektakelstuk, ditmaal over een préhistorische haai. Foto: GPD DE ZEVENDE HEMEL Welke film zou iedereen gezien moeten hebben? Wat is het mooiste boek ooit geschreven? Welke muziek weet telkens weer te ontroeren? Wat is het mooiste kunstwerk aller tijden? Kortom: waarmee is Maria Rademaker uit Leiden, auteur van knut- selboeken voor kinderen, in de zevende hemel? Beste boek? „Het boek 'De man die bo men plantte' van Jean Giono. Het vertelt het verhaal van een schaapherder in de Fran se Alpen die een levenloos dal weer tot leven wekt. Hij doet dat door boomzaden in de grond te stoppen. Het is een project van een jaar of veertig, maar gaandeweg beginnen er weer bomen te groeien, water te stromen en keren bewo ners terug. In de uitgave die ik heb. is het verhaal gecombi neerd met prachtige foto's van Martin Kers. Heel lang is het verhaal voor waar aange nomen, maar het bleek een grote leugen te zijn. Dat maakt niet uit. Het blijft een inspirerend verhaal. Met een kleine ingreep kan soms heel veel bereikt worden." Beste film? „Met enige schroom kies ik voor een kinderboek dat ver filmd is: 'Ronja de Roversdoch ter' van Astrid Lindgren. Ook hier is het trefwoord natuur. Daar val ik in bijna al mijn voorkeuren op terug. Het de cor van deze film is de prachti ge Zweedse natuur. Ik houd niet van geweld en niet van re latieperikelen, dus met de meeste 'volwassen films' heb ik niets. Met de wereld van het kind heb ik grote affiniteit. Ik kan me primair met Ronja. Het is een eigenwijs meisje en ze strijdt voor de vrijheid." Beste cd? „Een dubbel-cd met sonates voor de blokfluit. Op de ene cd staan werken van Johann Se bastian Bach, maar die andere met stukken van Georg Philipp Telemann vind ik eigenlijk mooier. Het is vrolijke muziek en ik draai 'm zeker vier a vijf keer per week. De blokfluit is vele keren fraaier van klank dan de dwarsfluit. Omdat kin deren op dit instrument vaak hun eerste schreden op het muzikale pad zetten, heeft de Ronja de Roversdochter. Publiciteitsfoto blokfluit een verkeerd imago. Onterecht, want een dwarsfluit klinkt veel metaliger en mist de warmte van een houten instru ment. Ik ben zelf nu ook voor zichtig begonnen met de alt blokfluit. In de Kinderboeken week vragen veel kinderen mij: welk instrument speelt u? Nu heb ik tenminste een ant woord." Beste kunstwerk? „Ik kom weer uit bij de natuur. Een jaar of vijftien geleden was ik in het Rijksmuseum voor Volkenkunde en werd ik ge troffen door het werk van de Chinese schilder Au Ho-Nien. Hij had met een penseel onder meer een roos met vlindertjes geschilderd. Zo treffend, zo knap. Met zo'n penseel moet het in één keer goed zijn. Ik maak zelf ook natuurtekenin- gen. Eén keer heb ik 't met zo'n Chinees penseel geprobeerd, maar ik werk liever met het potlood. Dan kun je wat be dachtzamer werken. Op die tentoonstelling in Volkenkun de heb ik destijds uren rondge lopen. Van prent naar prent. Ik was helemaal weg van de we reld." Theo de With foto: Hielco Kuipers theater recensie Maarten Baanders Voorstelling: 'Dead Orange Walk' door Ouade Paiva. Gezien: 8/io LAKtheater, Leiden. Een vrouw in een rolstoel en met een zwarte doek over haar hoofd heeft iets extreem lugu bers. Bewegende skeletten en een foetus die in een fles ge stopt wordt ook. Toch weten Quade Paiva deze beklem mende beelden iets speels' te geven. 'Dead Orange Walk' gaat over de Mexicaanse schilderes Frida Kahlo. Haar leven was een kwelling: polio, busonge luk, invaliditeit, miskramen, een ontrouwe, maar verslaven de echtgenoot. Haar schilderij en, die voor een belangrijk deel haar eigen gestalte tot onder werp hebben, getuigen veelvul dig van het leed waarmee zij door het leven ging. Maar door de heldere kleuren en de ver rassende surrealistische combi naties zijn ze nooit echt zwaar. Kahlo's zeer speciale levenslust, de kracht waarmee ze haar the ma's omhelst, wordt in 'Dead Orange Walk' treffend, ontroe rend, humoristisch en verba zend knap in dans, poppenspel en film omgezet. Kahlo had een ambivalente ver houding met haar man, de ge vierde schilder Diego Rivera. Hij maakte haar vaak wanho pig, maar Quade Paiva laten zien dat Frida zelf ook de ge makkelijkste niet was. Met een aanstellerig stemmetje maakt de bedlegerige vrouw hem haar verlangens kenbaar. Op andere momenten laat ze zich meesle pen door zijn charme. Diego vereert haar telkens met een ro de roos en danst de tango, hij gehuld in een blauwe doek, zij als niet meer dan het poppen- hoofd in zijn hand. In al zijn simpelheid is dit een grandioze scène. Eng omdat je zijn gezicht niet ziet, maar tegelijk warm.; gloedvol door de gepassioneer de bewegingen. Kahlo balan ceert tussen wanhoop en le venskunst op topniveau. Ook de drie miskramen die Kahlo heeft gehad worden niet uitsluitend wrang weer Het oogt zelfs als een v show als een anatomis uit elkaar wordt gehaal kleine, bleke mini-men voorschijn komt. Als hl ervaar je de pijn, die sr weggaat, omdat de vol| pijn zich al aandient. Het poppenspel is ven mooi. Hoe vreemd het ook is dat Kahlo voor r len, het heeft iets mem verandert mee met de moe wordende Kahlo. aan het eind hoe opgei is, terwijl het toch dezf is. Wat zich allemaal ii hoofd afspeelt wordt o met heel kleine poppe speeld, skeletjes wel te staan. Met een mini-cr worden ze gefilmd. Je het achtergordijn, schi beelden, waarbij je hel krijgt in het woelige br die vrouw te zweven. wordt de doodsdreigir mengd met een dartel waardoor de dreiging i woon onderdeel word dynamisch, hartstocht Amsterdam - De Nederlandse film Zwartboek is verzekerd van een internationaal publiek. De oorlogsthriller van regisseur Paul Verhoeven is al verkocht aan vijf landen. Dit is opmerkelijk, om dat de opnames van de film nog moeten begin nen. Het is volgens de producent de eerste keer dat er al zoveel interesse is voor een Nt talige film nog voordat er ook maar film is geschoten. Zwartboek is in el) zien in bioscopen in België, Frankrijk land, Italië en Groot-Brittannië. Met Spanje en Griekenland wordt onderhar

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2004 | | pagina 28