REGIO niet afhankelijk zijn, dat vertik ik' 'Ik wil gewoon 'Ik word een beetje onpasselijk van geregisseerde rouwmanifestaties' 'Als zo'n herdenking als bij Hazes helpt, dan is daar niets mis mee' - NAVRAAG HDC970 .uow WOENSDAG 6 OKTOBER 2004 MEEDOEN Leidsch Dagblad Directie: B.M. Essenberg mail: directie.hdcuz@hdc.nl ofdredactie: Jan Geert Majoor, Adriaan Brandenburg E-mall: redactie.ld@hdc.nl NTOOR Itraat 82. Leiden, tel. 071-5 356 356 Postbus 54,2300 AB Leiden. 1x071-5356415 fax 071-5 356 325 lichten fax 023-5150 567 1 Hl EVERKOOP les m.b.t: 2-6813661 Igoed: 023-5150543 075-6813677 tailhandel: 071-5 356 300 jureaus kunnen contact opnemen 813636 VICE (gratis) 2-5196800 ENTEN staling (acceptgiro) (alleen aut ine.) p/j €216,90 jïdie ons een machtiging verstrekken natisch afschrijven van het itsgeld ontvangen €0,50 korting VERZENDING PER POST Voor abonnementen die per post (binnenland) worden verzonden geldt een toeslag van €0,50 aan portokosten per verschijndag Voor zaterdagabonnementen geldt €0,60 per zaterdag. GEEN KRANT ONTVANGEN? Voor nabezorging: 0800-1711 (gratis). Mobiel 072-5196800. ma t/m vr. 07.30-17 00 uur, za: 08.00-13.00 uur (als op zaterdag voor 12 00 uur wordt gebeld, wordt de krant dezelfde dag nabezorgd Wie tussen 12.00 en 13.00 uur belt, ontvangt de krant op maandag.) AUTEURSRECHTEN Alle auteursrechten en databankrechten ten aanzien van (de inhoud van) deze uitgave worden uitdrukkelijk voorbehouden Deze rechten berusten bij HDC Uitgeverij Media BV c.q. de betreffende auteur. HDC Media BV, 2004 De publicatierechten van werken van beeldende kunstenaars aangesloten bij een CISAC-organisatie zijn geregeld met Stichting Beeldrecht te Amstelveen, HDC Media BV is belast met de verwerking van gegevens van abonnees van dit dagblad. Deze gegevens kunnen tevens worden gebruikt om gerichte informatie over voordeelaanbieding en te geven, zowel door onszelf als door derden. Heeft u hier bezwaar tegen, dan kunt u dat laten weten aan HDC Media BV, Afdeling Lezersservice, postbus 2,1800 AA Alkmaar KLANKBORD COLOFON 'Meedoen' is het motto van het kabinet Balkenende li. Zo wordt het voor oudere werknemers steeds lastiger om vervroegd te stoppen met werken. En wordt het voor ou deren die wél met de vut of met pensioen zijn gegaan, steeds moeilijker om rond te komen. Uitzendbureaus met namen als '65-Plus' en 'Ervaren Jaren' doen dan ook goede zaken. In de rubriek 'Meedoen' vijf portretten van mensen rond de 65 die - graag of gedwongen - nog ac tief zijn. Vandaag deel 1: toiletjuffrouw Anna Morsink. Anna Morsink (60) heeft haar eigen zaak. Het loopt goed, want er is altijd vraag naar haar 'product'. Ze werkt deze maand dan ook elke dag negen uur. De toi letjuffrouw kan gelukkig wel veel zitten tussen het schoonmaken door en even een sigaretje roken. Maar dan komen er altijd wel weer mensen met haar praten, over hun problemen of over het weer. Ze werkt op twee stations. In Leiden heeft ze een baas en in Den Haag is ze zelfstandig ondernemer. Over stoppen hoeft ze nog niet na te denken, want ze mag niet met de vut: „Mijn baas zegt: jij kan nog best een paar jaar werken." Bovendien heeft ze het geld nodig. Leven op kosten van haar man is geen optie. „Ik wil ge woon niet afhankelijk zijn, dat vertik ik." En dus staat ze elke ochtend weer om vijf uur op om de openbare wc's te schrobben totdat ze met pensioen mag. Dat houdt ze nog wel vol, want ze voelt zich 40. Bovendien gebeurt er veel in haar wc-hokjes. Laatst nog zat een stelletje verdacht lang in een hokje. „Ik ging maar eens kloppen en toen kwamen de heren naar buiten hoor, met de riem nog los." Daar kan ze wel om lachen, maar er gebeuren ook soms minder leuke dingen. „Een vrouw had zichzelf in haar hals en polsen gesneden. Die vond mijn wc een goede plek om zelfmoord te plegen." tekst: Katherine Hermans foto: Natalia Toret 'Sterven en rouwen zijn een privé-aangelegen- heid. Massaherdenkingen en stille tochten horen daar niet bij', luidde de stelling van afgelopen week. Een kleine meerder heid van de bezoekers van de internetsite van deze krant (53 procent) is het daarmee eens. „Een her denking moet een her denking zijn en geen mas sahysterie." Velen denken daar weer anders over. "Ik vond de herdenking voor André Hazes indrukwek kend en stijlvol." Een greep uit de reacties. Paula van den Tol-de Groot, Leiden: „Bevind dat zo'n massaherden king en een stille tocht, met goedkeuring van de familie een grote steun kan zijn voor de nabe staanden." Wil Reijerse, Leider dorp: „Mensen zoeken steun en saamhorigheid bij elkaar. In deze tijd van onzeker- en een zaamheid geeft dat men sen duidelijk een kick." P. van Nieuwpoort, Lei- muiden: „In de bijbel komt het al voor: Genesis 49 vers 29 en Genesis 50 t/m vers 14." I. Bakker, Eindhoven: „Oneens. Er zijn geen richtlijnen voor het rou wen of sterven. Waarom moeten mensen zich in houden? Er is vroeger al zoveel opgelegd: hoe men dit, of hoe men dat... Zoveel emoties worden al uitgevlakt met onder andere zoveel ge weld. Laten we gewoon De kist van Hazes maakt een ereronde door de Arena. Foto ANP/Ed Oudenaerden nog een beetje mens zijn." Wilma Bouwmeester, Oude Wetering: „Sterven en rouwen zijn inder daad privé, maar een massaherdenking kan daar toch bij horen. De familie van André Hazes heeft ervoor gekozen zijn vele fans de gelegenheid te geven om op een bij hem passende manier, afscheid van hem te ne men. Daardoor had de familie de volgende dag de gelegenheid om op haar eigen wijze - zonder 'pottenkijkers' - afscheid van hem te nemen. Een stille tocht heeft niets met rouw te maken, maar is een soort pro testmars waarin men laat zien: kijk mij nou eens verontwaardigd zijn over het gebeurde. Heel veel van de deelnemers aan deze tochten kenden de overledene niet, hadden zelfs zijn of haar naam nog nooit gehoord. De dood hoort onlosmake lijk bij het leven. Je viert het met velen dat iemand wordt geboren; je her denkt met elkaar de over ledene. De één heeft nu eenmaal meer mensen in zijn leven ontmoet dan de ander." D. van Duijvenbode, Leiden: „Ik vond de her denking voor André Ha- zes indrukwekkend en stijlvol." Aad Langelaan, Voor hout: „Een herdenking moet een herdenking zijn en geen massahysterie, en zeker niet huilen om het huilen. Tegenwoor dig moet in Nederland alles een festijn worden. Nee, dank u." Ton Hoffmans, Noord- wijkerhout: „Ik word een beetje onpasselijk van geregisseerde rouwmani festaties, zoals recent bij André Hazes en eerder met Pim Fortuyn en Lady Diana. Dergelijke mani festaties hebben niets te maken met eigen ver driet. Het gaat eerder om geregisseerde, valse emo ties, vaak ook nog ver- commercialiseerd. Ze hebben uiteindelijk het zelfde niveau als geregis seerde lol." H. Ouwersloot, Katwijk: „Vroeger had men nog respect en toonde men eerbied voor iemand die was overleden. Er werd door mensen in de on middellijke omgeving ge rouwd. Tegenwoordig wordt er een grote show van gemaakt en werken de media gretig mee aan dergelijke walgelijke ver toningen." P.S. Rhijnsburger, Ha- zerswoude- Rij ndijk: „Het is onbegrijpelijk dat Sterven en rouwen zijn een privé-aangelegen- heidmassaherdenkin gen en stille tochten horen daar niet bij. 9S0E een liedjeszanger die van zijn persoonlijk leven een puinhoop maakte zo wordt aanbeden. Hoe ver moet dit volk nog zak ken?" Wil Gijsen, Voorhout: „Rouwen is een privé- aangelegenheid, natuur lijk. Daarom moet ook ie dereen er vrij in worden gelaten om, al of niet in de vorm van zo'n massa- herdenking of stille tocht, zo'n trieste gebeurtenis te kunnen verwerken. Het is wel zo dat de wen sen van de nabestaanden dienen te worden geres pecteerd. De massaher denkingen en stille toch ten zijn in Nederland wel een trend aan het wor den. Ik vraag me af of het een contrast is met de harde maatschappij waarin we leven. Mensen gebruiken het als een soort 'uitlaatklep'. Bert Meerkamp, Amstel veen: „Dat moet ieder een voor zichzelf uitma ken. Voor mij hoeft het niet, maar als anderen daar behoefte aan heb ben in hun rouwproces, waarom zou het dan niet mogen?" B.C.J. Krommedijk, Lei-, den: „Afscheid nemen hoort waardig te gebeu- ren." J. van Kooperen, Ports mouth. Engeland: „Rou* wen is privé, daar maak je toch geen feest van." Met de nieuwe stelling kijken we nog één keer te rug - en vooruit - naar de viering van Leidens Ont zet. 3 Oktober viel dit jaar op een zondag en daarom werden alle 3 oktoberacti- viteiten verplaatst naar maandag de 4de. Onder tussen was er van zon dagsrust weinig te mer ken. De kermis draaide op volle kracht en trok heel veel volk, er was een wa renmarkt en in veel cafés speelden bandjes. Vol gend jaar speelt het 'pro-! bleem' weer, want dan valt 2 oktober op een zon dag en nu al staat vast dat de Taptoe daarom op 1 oktober wordt gehou den. Maar is het nog wel van deze tijd, zo'n gefor ceerde rustdag waar nie mand zich aan houdt, midden tussen de feeste lijkheden? De stelling luidt 3 Oktober moet voor taan ook op zondag worden gevierd. Reageren kan tot en met maandag via www.leid- schdagblad.nl of postbus 54,2300 AB Leiden. 1979, zaterdag 6 oktober GEEST - Gistermiddag is voor het eerst in Nederland een bur ster geïnstalleerd die is benoemd nadat de bevolking via een zijn profielschets had gemaakt. Het betreft de nieuwe bur ster van Oegstgeest, mr. Scheenstra. Loco-burgemeester 1 fting de heer Scheenstra gisteren officieel de ambtsketen om )uders. Foto: archief Leidsch Dagblad in deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen na ng 2,50 (afdruk van 13 bij 18 in zwart wit) over te maken op gironummer tn.v. HDC Media b.v., Postbus 2,1800 AA Alkmaar, onder vermelding van Dagblad, ANNO d.d.(datum van plaatsing) of door contante betaling aan lie van het Leidsch Dagblad, Rooseveltstraat 82 te Leiden. U krijgt de foto binnen drie weken thuisgestuurd. Pieter Stam (53) uit Katwijk, domi nee: „Met deze stelling ben ik het gedeeltelijk eens. In principe zijn het privé-aangelegenheden. In principe horen daar stille tochten en bijeen komsten als in de Arena niet bij. Bij aangrijpende sterfgevallen en 'ster ren' zoals Hazes heeft het mijns in ziens meer met onderbuikgevoelens en (soms vals) sentiment te maken en met de hongerige commercie- en mediawolven dan met echt en op recht rouwbeklag en medeleven. Toch zijn er momenten, zoals bij le den van ons koninklijk huis en bij vooraanstaande politici, dat je ook dergelijke privé-aangelegenheden met het volk moet delen. Zo denk ik nog vaak aan de indrukwek kende begrafe nis van wijlen koningin Juli ana. Dus zeg ik: eens en oneens." Marije van den Berg (30) uit Lei den, PvdA-raadslid: „Ik denk dat we ons eerder druk moeten maken om het gebrek aan passie bij een gewo ne begrafenis dan de overdaad aan passie bij de dood van Hazes. Daar mee wil ik zeggen: Nederland staat wel bekend als een kil en koud land. Mensen die een dierbare hebben verloren, moeten van hun omgeving na een halfjaartje wel klaar zijn met rouwen. Dat is heel anders dan in - ik noem maar wat - Suriname, waar de mensen veel warmer zijn. Als zo'n massaherdenking als bij Hazes ons helpt iets bewuster en emotio neler te maken, dan is daar niets mis mee. Ik zou zeggen: van mij mag je best naar de Arena, ieder een moet doen wat-ie niet laten kan. - Zeker op dat vlak. In het geval van Hazes was ik zelf overigens nooit ge gaan." Lnnelies Karman foto: EPA/Giulio di Mauro UIT DE ARCHIEVEN Berend Stolk (50) uit Leiderdorp, intensivist, actief WD'en „Sterven is geen privé-zaak. Met ieder mens J sterven stukjes van anderen mee. Rouwen staat daarmee ook open voor anderen, maar wel graag zon der opdringerigheid en atoder thea ter. Althans, zo denken wij kille Hol landers daarover. Bij veel - soms tros* pische - volkeren gilt men en krijgt men er op los, trekt men de haren uit het hoofd en scheurt men de kle ren in flarden. De hele buurt hoort mee te doen. Uit respect, uit leed verwerking, uit steun. Als de familie baat heeft bij massaherdenkingen, dan is dat best. Bij een opgedrongen hysterische massashow, die de di< baren niet tot steun is, ligt absoluut de grens. U kunt ove rigens ook de tv uit laten en niet meehuilen. Of gewoon een en kel traantje laten in stilte." 1954, Woensdag 6 October CH0TEN - Binnenkort, misschien zelfs nog wel tegen het eind e maand, zal de gemeenteraad beslissen over de plannen, die éf. hebben laten ontwerpen voor de uitbreiding van Voorschoten jelijke richting. Als deze plannen door de raad geaccepteerd i zal de vlietwijk ontstaan, de wijk, waarvan enige maanden ge- p de raad nog gezegd werd, dat er wel een Vliet, maar geen wijk It was bij de behandeling van de plannen tot stichting van een ^Openbare Lagere School, die B. en W. in deze nieuw te projec- |ijk wilden plaatsen. Het uitbreidingsplan heeft nu ter visie ge- Dok wij hebben er een oogje aan gewaagd en het is ons geble- It de architecten een geheel andere wijk hebben ontworpen dan I de thans bestaande wijken. Zo valt allereerst op, dat in dit ge- fenkele flats met drie woonlagen zijn geprojecteerd. Tot nu toe d in Voorschoten nog niet gebouwd. Wel heeft de raad reeds be- |ot de bouw van een woonflat in de Raadhuislaan, maar of deze Joals verschillende raadsleden die uitdrukkelijk noemden, zal moet de tijd nog leren. Karin Castelijn (44) uit Rijpwete- ring, boerin: „Wat betreft sterven en rouwen: dat vind ik inderdaad een privé-aangelegenheid. De massaher denking van André Hazes is natuur lijk fijn voor zijn echte aanhang, maar voor mij is het condoleance register bezoeken via internet ruim voldoende. Wat ik overigens in dit geval ook niet heb gedaan. Wat be treft stille tochten. Ik kan me voor stellen dat er in je omgeving iemand komt te overlijden, waardoor je een gebaar naar buiten wilt maken van: dit klopt niet, dit hoort niet zo!" Cees van Duijn (43) uit Warmond, vastgoedconsultant: „Volgens de Nederlandse calvinistische tradities zijn sterven en rouwen privé-aange legenheden. Nederland wordt vaak wel het kleine Amerika van Europa genoemd. Hier gebeuren zaken die in andere landen ondenkbaar zou den zijn. Op de commerciële zen ders wordt steeds gezocht naar grensverleggende taboes, en ja wat hebben we nog niet gehad? Wat nu wellicht maf, ranzig, of luguber is, wordt over twee jaar wel heel nor maal gevonden. Zo zit je naar Ajax - Roda te kijken, en zo staat er een lijk op de middenstip. Moet kunnen." ort van de tienermeiden in Nederland lijnt extreem ongezond, jedames gebruiken laxeermiddelen of steken na het eten bo ven de toiletpot hun vin- kunt pubers niet ger in de keel. Nog eens een kwart volgt afslank- mgen iets te eten kuren of slaat maaltijden over. In totaal lijnt dus de jan de tienermeiden op een ongezonde manier. Dat blijkt uit ik van TNO onder zo'n 1200 meisjes. „Niet alleen pubers met icht lijnen", stelt diëtiste JET VER- juit Alphen aan den Rijn. u zich zorgen over de uitkomsten tonderzoek tr. Het drukt me met de neus op de [Eetgedrag van meisjes is een lande- ibleem. Ik zie als diëtiste alleen de die via de huisarts worden door- :n. Ik krijg regelmatig tienermeisjes problemen binnen. Dan zie je dat leen pubers met overgewicht lijnen, »k de meiden die een goed gewicht Ze willen slank blijven om de kle- blijven dragen die het modebeeld ijft" rijgt u de tienermeisjes weer aan de andijviestamppot? jbeer te achterhalen hoe zo'n meisje in haar vel zit. Ik wil dat itief naar zichzelf leert kijken. Daarnaast maken we afspra- Wer voeding: wat eet ze zelf het liefst? Je kunt pubers niet pn om iets te eten. Daarom overleg ik liever met ze. Natuur wet de bedoeling dat ze gezonder gaan eten en leven. Wan en jongere te dik is, komt dat meestal door snacks. Kantines ïdelbare scholen zijn daar mede verantwoordelijk voor. Wat Jordt verkocht is puin. In een schoolkantine is weinig gezond 1 vinden." rbeurt er met een jonge meid die End lijnt? obleem is dat het lichaam niet alle gsstoffen binnenkrijgt die het nodig heeft om volwassen te 1. Zo'n meisje ziet er wel volwassen uit, maar is minder ge- olgroeid. Hierdoor wordt ze moe en heeft ze een stuk min- in het leven. Schoolprestaties kunnen er ook onder lijden." gleden wees ander onderzoek uit dat één op de acht jonge ren in Nederland te dik is. Welke groep komt het meeste bij •de vloer? k.nijn cliëntjes die te dik zijn, zitten de meesten op de basis- l Van de middelbare school komen vooral jongeren naar me jt eetproblemen. Meestal omdat de ouders zich dan zorgen f over de eetgewoonten van hun dochters."

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2004 | | pagina 17