REGIO 'Met bloemen maak je geen vijanden' Zware dag De omzwervingen van een bloemenman uit Noordwijkerhout kHgangsvormen nodig LEIDEN, 13.00 UUR Het is natuurlijk leuk, zo'n viering van Leidens Ontzet, maar voor kinderen is het een zware dag. Een baby op de schouder van pa, die al de nodige biertjes op heeft. Hij kijkt met grote ogen om zich heen. Harde techno loeit uit de speakers. Pa vermaakt zich uitstekend. Hij blijft nog zeker een paar uur. De baby verhuist af en toe naar een andere schou der. Een peuter aan de hand van mamma, op het kermisterrein. Het meisje heeft moeite om haar moeder bij te houden. Ze loopt door een wirwar van benen, platgetrapte patatbakjes en etensresten. Het gaat rege nen en ze loopt nét niet onder de paraplu. Als ze even stilstaan, kijkt de peuter als ver doofd naar het kermisgeweld hoog in de lucht. „Hier, heb je een oliebol", zegt mam ma. Het meisje schrikt en laat het warme gebak prompt vallen. „Godverdomme, kijk nou uit." Een vastgegespt jongetje in een wandelwa gen. Een jaar of vijf, dus oud genoeg om zelf te lopen. Maar zijn ouders vinden het mak kelijker zo. „Zullen we een broodje paling halen?" Zelf zouden ze waarschijnlijk ook het liefst in een wagentje zitten: ze zijn moddervet en lopen puffend achter de wan delwagen. Na aanschaf van de gewenste snack krijgt het kereltje een speen. Ondanks alle herrie valt hij in slaap. Een meisje van tien, met hoge, roze laarzen. Ze sjokt en sjouwt achter de rest van het ge zin aan. Haar voeten doen zeer. Ze vindt het niet leuk meer. „Paahaap, kun je me dra gen?" Nee, dat gaat niet lukken, zegt vader. „Ik heb je toch gezegd dat je die laarzen niet aan moest doen? Maar je bent eigenwijs, hè. Ja, dan moet je het zelf maar weten." Een ventje van een jaar of acht, in gezel schap van z'n oma. „Gaan we lopen naar de kermis?" Oma snuift „Ja wat dacht je dan: kruipen?" Het jongetje schudt van 'nee'. „Het is toch heel ver?" Klopt, zegt oma. „Maar wat denk je nou zelf, dat we met de auto konden gaan? Nee hè? Ik denk het niet, hè? Al die mensen in de stad, dat was nooit gelukt. Dus loop nou maar. Kom op, schiet op." Erna Straatsma DINSDAG 5 OKTOBER 2004 genodigd voor een kopje thee. Veldhuis haalt zijn schouders op. „Dat is het mooie van bloemen. Het is net als bij muziek: iedereen houdt er van. Met bloemen maak je geen vijanden." Teleurstellingen kent de be vlogen kunstenaar ook. Het was zijn jongensdroom een keer naar Amerika af te reizen, het land van vrijheid en onbe grensde mogelijkheden. In de jaren tachtig greep hij zijn kans. Veldhuis kon er lessen bloemschikken geven en ver bleef een jaar in de States. Met zijn kennis toerde hij door 22 staten en een aantal Canadese steden. Maar hij kwam van een koude kermis thuis. „Mijn Amerikaanse tijd viel me zwaar. Het was niet wat ik ervan verwachtte," ver zucht Veldhuis. „Als ik na een dag lesgeven moe in mijn ho telkamer op bed plofte, dacht ik: heb ik die lui wel iets kun nen leren? De Amerikanen denken altijd dat ze het beter weten, ze nemen niets van je aan." De grootse frustratie voor de Noordwijkerhouter was dat de Amerikanen niet 'stijlvast' waren. „In de VS heet alles 'bloemenextrava- ganza'. Ze gooien alles door elkaar, bloemsoorten, kleu ren, stijlen." Pavarotti En stijlvastheid is nu juist de kracht van de werken van Veldhuis. Zijn bloemstukken passen in elkaar als de onder delen van een Zwitsers horlo ge. Kleur, vorm en bloem soort, alles is op elkaar afge stemd. Om zijn kennis van kunst- en architectuurstro- mingen te verbeteren heeft de sierteeltkunstenaar een impo sante hoeveelheid boeken over kunstgeschiedenis tot zich genomen. „In een Ro maans thema zijn palmbo men bijvoorbeeld uitstekend geschikt om massa en per spectief te creëren, maar co niferen niet. Die zijn puntig, gotisch," doceert Veldhuis. Maar ook zijn kunsthistori sche kennis redde hem niet van rampen of bijna- rampen. Bijvoorbeeld tijdens een con cert van Pavarotti in 1991 in Ahoy. Organisator Harry Mens had Veldhuis gevraagd een aantal schilderijen van zonnebloemen te maken die tijdens het concert aan het plafond zouden komen te hangen. Maar juist toen de composities klaar waren, kwam de manager van de operazanger aangestormd. „Pavarotti was allergisch voor zonnebloemen. Alles moest weg." De Noordwijkerhouter grin nikt. „We hebben hem er nog net van weten te weerhouden de schilderijen weg te halen." Maar het echte nagelbijten moest nog beginnen. Veld huis: „De schilderijen waren ingelijst met dikke bamboe- stammen. Door de opstijgen de warmte begonnen die tij dens het concert te barsten. Tik-tik-tik. Het zweet brak me uit. Iedereen kon het horen. Je zag de gasten verbaasd om zich heen zien kijken. Geluk kig heeft niemand ooit begre pen waar dat getik vandaan kwam." Inmiddels ziet het leven van de sierteeltkunstenaar er een stuk rustiger uit. Maar de kans dat hij op zijn lauweren zal rusten, is klein. Veldhuis ver zorgt de inrichting van drie grote bloemhallen in de Fle- vopolder en hij is ook weer gevraagd mee te helpen aan het corso in Rijnsburg. „Ik ben dan wel een dagje ouder, maar ik blijf gewoon bezig. Stoppen lijkt me vreselijk." Bas de Rue Hij zette het paleis van de Saoedische koning Fahd vol met ruikers uit Nederland. Hij plukte de blaadjes van 30.000 rozen om ze bij het huwelijk van prinses Christina over het bruidspaar uitte strooien. De Noordwijkerhoutse bloemsier- kunstenaar Cock Veldhuis (75) reisde de hele wereld af om Li touwers, Taiwanezen, Ameri kanen en partijbonzen uit de voormalige Sovjet-Unie warm te maken voor het bekendste Nederlandse exportproduct, de bolbloem. Na een leven in dienst van de bloemsierkunst werd hij vorige week gerid derd. Bloemfilosoof, inspirator, ar tiest. Stuk voor stuk namen die van toepassing zijn op het leven en werken van de Noordwijkerhoutse bloem- sierkunstenaar. De lijst met nationale en internationale tentoonstellingen, beurzen en corso's waar de werken van Cock Veldhuis te bewonderen waren, is langer dan de lijst met evenementen waar hij niet aan deelnam. Een greep: vijftig keer was hij arrangeur voor het Rijnsburgse bloe mencorso, hij bouwde de bin- nententoonstellingen voor de Keukenhof, was jarenlang lid van de jury van het Bloemen corso van de Bollenstreek, won talloze prijzen en was het creatieve brein achter bloe- menexposities in Wenen, Gent, Maleisië en Taiwan. En eerlijk is hij ook: „Het is mis schien niet gebruikelijk te zeggen, maar deze onder scheiding heb ik verdiend." Knulletje De bereisde Noordwijkerhou ter woont samen met zijn vrouw Riet teruggetrokken in bungalowpark Sollasi, vlak bij natuurgebied Ruigenhoek. Zijn huis is omgeven door kleurige bloemen met exoti sche namen als Lantana, Ti- bouchina en Datura. En fuch sia's, uiteraard. Het contrast met zijn bestaan als doorgewinterde globetrot ter lijkt groot, maar Veldhuis, geboren Hillegommer, is klein begonnen. Als jochie hielp hij mee in de bloemenzaak van zijn vader, bloemen snijden, bloemen schoonmaken. Tij dens de oorlog reed hij met de tram van Hillegom heen en weer naar Haarlem om bij een groothandel bloemen in te kopen voor de winkel. „Dan stond ik in de open tram, met in mijn ene hand mijn school tas, in de andere een grote partij bloemen. De eigenaar van de groothandel schoof mij altijd wat bijzonders toe. Ik denk dat hij mij een guitig knulletje vond. Mijn vader was daar altijd erg blij mee. Goed voor de omzet, zei hij dan." In 1956 nam hij samen met zijn vrouw de zaak over. Maar de ambitieuze Veldhuis, die inmiddels ook voor de Keu kenhof en het Rijnsburgse corso aan de slag was, kon in de winkel zijn ei niet kwijt. Hij wilde meer. Hij wilde de we reld het bloemstuk laten ont dekken. Zijn eerste verblijf in het bui tenland was nog datzelfde jaar: Moskou, navel van het toenmalige communistische wereldrijk. Joseph Stalin, de Russische dictator, was net drie jaar dood. De Hillegom mer moest met een delegatie van De Nederlandsche Bloe misterij (tegenwoordig Bloe menbureau Holland) de com munistische 1 mei-viering op fleuren met bloemen in Gorki Park. De Nederlanders zaten Cock Veldhuis: „Het is misschien niet gebruikelijk te zeggen, maar deze onderscheiding heb ik verdiend." Foto: Henk Bouwman samen met afvaardigingen van internationale commu nistische partijen in een hotel. „Ze dachten dat wij de verte genwoordigers van de Neder landse communistische partij waren", vertelt Veldhuis. „Op een avond hieven de commu nisten strijdliederen aan en wij moesten ook zingen. Maar we kenden geen enkel liedje. Ik heb toen maar een gitaar gepakt en we hebben 'Hoe- perdepoep stond op de stoep' gezongen. De afgevaardigden vonden het prachtig", lacht Veldhuis. „Tja, ze konden ons toch niet verstaan." Khadaffi De Noordwijkerhouter zit vol met anekdotes over zijn bele venissen in den vreemde. Zo als die keer dat hij voor het huwelijk van de dochter van de Saoedische koning Fahd het koninklijk paleis moest versieren. Met acht man en een lading bloemen was hij naar de Saoedische hoofdstad gevlogen. Maar op het vlieg veld bleek er geen vervoer naar het paleis te zijn gere geld. Dat moesten ze zelf doen. „Uiteindelijk wisten we een open vrachtwagen te vin den die ons naar het paleis wilde brengen. Maar halver wege de tocht, midden in de woestijn, stapt de chauffeur uit, legt een kleedje neer en begint te bidden. Hij was wel een half uur bezig. Het was dertig graden Celsius, de bloemen verwelkten. We dachten dat we gek werden. We hebben de hele nacht moeten doorwerken om de schade te herstellen." De goedgeluimde Veldhuis heeft op recepties waar hij de bloemen verzorgde, ook re gelmatig met beruchte staats hoofden het glas geheven. Zo als met de voormalige secre taris-generaal van de VN en voormalig Oostenrijks presi dent Kurt Waldheim, omstre den wegens'zijn oorlogsverle den. Ook is de Noordwijker houter na afloop van een in- ter-Afrikaanse topconferentie eens bij het Libische staats hoofd Khadaffi in de tent uit- NAVRAAG Leidsch Dagblad tctie: B.M. Essenberg Bdirectie.hdcuz@hdc.nl tdactie: Jan Geert Majoor. Jfiaan Brandenburg lil: redactie.ld@hdc.nl 182, Leiden, tel. 071-5 356 356 Ibus 54,2300 AB Leiden. b-5 356 415 1071-5356 325 In fax 023-5 '5° 567 IERK00P fb.t, 366i M: 023-5150 543 :68i 3677 tandel: 071-5 356 300 W kunnen contact opnemen 636 »n) I968OO IN jmg (acceptgiro) ken aut. ine.) p/j €216,90 ins een machtiging verstrekken Itisch afschrijven van het leid ontvangen €0,50 korting VERZENDING PER POST Voor abonnementen die per post (binnenland) worden verzonden geldt een toeslag van €0,50 aan portokosten per verschijndag. Voor zaterdagabonnementen geldt €0.60 per zaterdag. GEEN KRANT ONTVANGEN? Voor nabezorging: 0800-1711 (gratis). Mobiel: 072 - 5196800. ma t/m vr. 07.30-17 00 uur, za: 08.00-13.00 uur (als op zaterdag voor 12.00 uur wordt gebeld, wordt de krant dezelfde dag nabezorgd. Wie tussen 12.00 en 13 00 uur belt, ontvangt de krant op maandag.) AUTEURSRECHTEN Alle auteursrechten en databankrechten ten aanzien van (de inhoud van) deze uitgave worden uitdrukkelijk voorbehouden. Deze rechten berusten bij HDC Uitgeverij Media BV cq. de betreffende auteur HDC Media BV, 2004 De publicatierechten van werken van beeldende kunstenaars aangesloten bij een CISAC-organisatie zijn geregeld met Stichting Beeldrecht te Amstelveen HDC Media BV is belast met de verwerking van gegevens van abonnees van dit dagblad Deze gegevens kunnen tevens worden gebruikt om gerichte informatie over voordeelaanbieding en te geven, zowel door onszelf als door derden. Heeft u hier bezwaar tegen, dan kunt u dat laten weten aan HDC Media BV, Afdeling Lezersservice, postbus 2,1800 AA Alkmaar. rs mogen geen kauwgum kauwen, althans niet tijdens het spe- ^et volkslied. Dat vindt WD-Kamerlid Gert-Jan Oplaat. Hij riep za- 1 terdag de Bond van iCut gewoon een JOCICIV Oranjeverenigingen kaarten bij de 25 sti goed idee, vindt MICHIEL ZONNEVYLLE, voorzitter van eerstge- >ond en burgemeester van Leiderdorp t overdreven om hier een punt van te maken? Hers had ik ledaan. Ik f in gezegd helemaal at eens ben. jt die voet- f jn land re ien en dat ik tijd best op Iringen dat doen. rs hebben )0 %igd." tze tijd'. 1et wel iets Vroeger liepen voetballers ongeschoren en met hun shirt uit over het veld pk niet beoordelen. Ik weet alleen hoe ik het zelf beleef, als ik s nu op de televisie zie tijdens het Wilhelmus. Op de Olympi an, viel mij op, ging het er heel correct aan toe. Misschien dat eer aandacht voor is." it ik respectloos vindin het stadion? Als het volkslied van Jander door joelend publiek wordt overstemd. |jd. De spelers van het andere elftal staan daar ook namens m_En verdienen respect. U brengt me op een idee. Misschien **HvB er iets tegen proberen te doen. Ze gaan nu immers ook stegen spreekkoren. Eindelijk." Kruiff archieffoto: Hans van Weel COLOFON derdaad iets doen? Ziet u de KNVB-bestuurders wel eens? I van Oranjeverenigingen zal een brief schrijven aan de ^^als we een aantal jaren geleden ook hebben gevraagd om een Hle tekst van het volkslied bekender te maken. Toen zijn er on- gekomen met het Wilhelmus erop. Het meezingen, spelers, is sindsdien wel iets verbeterd." t er nog meer besproken op een congres van de Bond van enigpingen? en twee ledenvergaderingen per jaar. Zo'n congres als dit lijzonder thema, in dit geval de vraag wat voor Nederland - tmaakt van Europa - de typerende kenmerken zijn. Dat zijn de taal, onze strijd tegen het water en het vorstenhuis, de Oranje een deel van onze historie vormt en de samenle- geefL Maar wat te denken van een paar eigenzinnige voet mogen wel zichzelf blijven. Alleen heb je gewoon een paar nodig om de samenleving te laten functioneren." Dinsdag 5 October - Door de aanhoudende en stormachtige zeewinden van zijn enorme hoeveelheden zand op de Koningin Wil- en naaste omgeving te Noordwijk terechtgekomen, alleen het verkeer moeilijkheden ondervindt, maar ook overgrote afstand in een duinlandschap is her- Noordwijkse dienst van gemeentewerken heeft thans de met het verwijderen van het hinderlijke zand. Slechts ten er in geslaagd de verstuivingen te beteugelen door het in- kaphout en takken in de zeereep. In de omgeving van Pa- men de situatie vrij goed in de hand, waardoor o.m. voor volledig dicht stuiven werd behoed. Tussen hotel Seinpost echter bereikte men met de voorbehoedende al bitter weinig. 9, vrijdag 5 oktober - De vierdeklassertjes van lagere scholen in Oegstgeest het lesmateriaal Dier-en-Huis van het ministerie en wetenschappen. Het lesmateriaal is ontwikkeld erenbescherming, die kinderen beter bewust wil maken ize, voeding en verzorging van hun huisdier, ef Leidsch Dagblad leze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen na '2,50 (afdruk van 13 bij 18 in zwart wit) over te maken op gironummer HDC Media b.v., Postbus 2,1800 AA Alkmaar, onder vermelding van jblad, ANNO d.d.(datum van plaatsing) of door contante betaling aan an het Leidsch Dagblad, Rooseveltstraat 82 te Leiden. U krijgt de foto binnen drie weken thuisgestuurd.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2004 | | pagina 17