SPORT
Jroers Bounif, voetballende kappers van Roodenburg
1
Bayern moet altijd winnen, hoe doet er niet toe
n
S2
RVA - Roodenburg
zondag, 14.30 uur
o Rutjes opgenomen
ationale degenselectie
zaterdag 25 september 2004
Ion Diedrich
Negen punten uit drie
jen. Roodenburg is goed
n aan het seizoen. Afge-
eekeinde pakte de jonge
Rijnland in met 5-0 en
manier waarop - als
nische wervelwind scho-
uodenburgers hun te
er aan alle kanten voor-
oft veel goeds. Een van
inburgers is Faisal Bo-
speelde eerder in de
Juick Boys, UVS en
iten '97 en vertoont nu
ten in de vierde klasse.
23 jaar is Bounif één van
en van het jonge team
n-Noord, waarin ook
broer Zakaria (19) voet-
n 23-jarige voetballer
sal Bounif al een aardig
lbs achter zijn naam
;gonnen bij VTL, toen
ele ging naar w Leiden
ipt, vervolgens naar
n klein uitstapje bij
veer UVS, Quick Boys,
iten '97 en nu dus
urg. Maar al die keu-
logisch. ,,In de jeugd
n half jaartje bij Sparta
zegt hij. „Maar mijn
nd dat ik eerst een di-
loest halen. Ik speelde
en team met onder an-
an Redan en een paar
lie nu bij Utrecht spe
ler, zeggen de beide
as en is heel belangrijk
ven. Ze doen hun ver-
Ie kapperszaak die de
men aan de Willem
in Leiden, tegenover
alvelden van de Bos-
le. „Hij bracht ons
naar onze wedstrijden, was er
altijd bij. Ook bij de trainingen.
En deze zaak hadden we zon
der zijn hulp nooit kunnen be
ginnen. Zeg nou zelf', zegt Fai
sal, „welke jongen van 21 heeft
nou een eigen bedrijf?"
Dat bedrijf is voorlopig de carri
ère van de beide broers. „We
hebben mooie plannen voor de
toekomst", zegt Zakaria. „We
willen op termijn uitbreiden en
er wat moois van maken." Dat
betekent dat hun voetballoop
baan even op de tweede plaats
komt. Vooral voor Faisal leek er
een mooie carrière in het ver
schiet. „Bij Quick Boys zat ik in
de ploeg met bijvoorbeeld Dirk
Kuijt. Maar ik raakte gebles
seerd, ik scheurde een knie
band. Al met al heb ik bijna een
jaar niet gespeeld, dan kom je
bij een club als Quick Boys niet
meteen terug in de selectie."
Vandaar de overstap naar Voor
schoten, waar Bounif wel in het
eerste zaterdagelftal aan de bak
kwam. „Het ging goed, tot ik
deze zaak kon beginnen. Dan
moet je op zaterdag werken en
dus ben ik op zondag gaan
voetballen."
Vanwege hun werk is het ook
moeilijker geworden om tijd
vrij te maken voor trainingen.
„We zijn soms tot 's avonds laat
bezig." Daarom koos Faisal er
voor om naar Roodenburg te
gaan, een vierdeklasser. „Bij
een club in de hoofd- of eerste
klasse sta je ernaast als je een
training mist. Bij Roodenburg is
dat toch minder snel het geval."
Dan zou misschien FC Boshui
zen een logischer keuze zijn ge
weest. Vanuit hun kapperszaak
kunnen de broers het veld van
de zondagtweedeklasser bijna
zien liggen en ze wonen in de
!s: „Ouder maakt ook slimmer." Foto: Hielco Kuipers
ngs
m een meisje te im-
af hij zich zeven jaar
voor schermles. Met
is het uiteindelijk
Drden, maar afgelo-
is Carlo Rutjes wel
|n in de nationale de-
k. Samen met zijn
Inderzoek aan de
iiversiteit zorgt vol
te voor: „Een lekker
I is Achterhoeker van
eig6n hij kwam tijdens
r °ètijd in Wageningen
hermsport in aanra-
'ejoetbalde, maar door
essure moest ik daar-
pen. Telkens als ik
^wol mijn knie op.
,en£antal studiegenoten
cnn meisje dat scherm
er wie ik aan zat, ben
1 schermen."
-hoöanvankelijk nog op
203atief niveau. Toen
1 twee jaar geleden in
tigde voor promotie-
jjtbij de vakgroep bio-
Id! ook opgaf bij de
p de enthousiaste
ib van Winden, ver
anderde dat. „Ik ging fanatiek
meedoen aan toernooien en op
het laatste NK eindigde ik op de
vijfde plaats. Daarbij verliepen
twee satelliet-toernooien, het
op een na hoogste niveau van
Europa, heel goed. In het
Schotse Edinburgh werd ik
tweede en vorige week in Aar-
hus in Denemarken won ik.
Daarmee scoorde ik punten
voor de wereldbeker."
Mede door deze resultaten is
Rutjes opgenomen in de natio
nale selectie van bondscoach
Roel Verwijlen. Samen met hem
wordt een trainingsplan opge
steld met daarin opgenomen
buitenlandse stages en interna
tionale toernooien. Het plan
heeft de Spelen van Beijing in
2008 als einddoel en Rutjes
heeft nu dus ook de olympische
status. „Over vier jaar ben ik 31,
maar dat is bij schermen hele
maal geen probleem. De huidi
ge nummer één van Nederland
is 41 jaar en stond tot voor kort
achtste op de wereldranglijst. Je
moet atletisch zijn, maar ouder
maakt ook slimmer en scher
men ij een tactisch spelletje."
buurt. „Bij Roodenburg is Arno
Lancel de trainer. Dat was een
reden om daarheen te gaan",
zegt Faisal. „Zakaria heeft met
Wesley, de zoon van Arno, in de
jeugd gespeeld."
Roodenburg is een club met
veel allochtone voetballers.
Drie van de achttien selectie
spelers hebben een Nederland
se achternaam, de rest is van
andere afkomst. „Dat is inder
daad wel grappig", zegt Faisal.
„En ik heb nog nooit zo'n ge
disciplineerd team gezien. Op
de training vliegen de slidings
je om de oren, iedereen gaat er
voor." Zakaria: „Je hoort vaak
dat als je van de jeugd naar de
senioren doorstroomt, het lolli
ge er een beetje vanaf gaat.
Maar deze jongens kennen el
kaar al vanuit de jeugd, die
gaan een halfuur voor de trai
ning alvast een balletje trappen
en blijven ema ook nog han
gen, een 'panna'-wedstrijdje
(het door de benen spelen van
de tegenstander - red.) doen.
De lol is er nog helemaal."
Arno Lancel heeft bijna alle
jonge selectiespelers in de
jeugd al onder zijn hoede ge
had. Zakaria: „Ze kennen hem,
hij kent de spelers en iedereen
heeft respect voor de trainer en
voor elkaar."
De oudste speler van Rooden
burg is Salaman Kaddis, de ver
dediger loopt tegen de veertig.
„Verder zijn de keeper en ik wat
ouder, voor de rest ligt de ge
middelde leeftijd op ongeveer
negentien jaar", zegt Faisal.
Toch is het volgens de broers
geen elftal dat zijn hoofd ver
liest als het even tegenzit. „Die
veerkracht hebben we wel",
zegt Faisal. „Deze ploeg kan
een paar niveaus hoger spelen.
Maar de vraag is of je de jon
gens bij elkaar houdt." Zakaria:
„Als je blijft winnen en elke
week staat er zo'n kop in de
krant als 'Roodenburg walst
over de tegenstander heen',
dan komen vanzelf mensen kij
ken. Meer publiek, maar ook
i s,
Faisal en Zakaria Bounif in hun kapperszaak. Foto: Henk Bouwman
scouts van andere verenigin
gen." Faisal: „En Roodenburg
betaalt niet. Geen premies,
geen vergoedingen. Dan is het
lastig om spelers te behouden
die elders wel een zakcentje ex
tra kunnen krijgen."
Faisal voelt zich er goed tussen
thuis, tussen de jonge talenten.
En hij denkt dat hij best wat toe
te voegen heeft. „Bij Voorscho
ten '97 ligt eigenlijk de basis
van hoe ik nu speel. Daar kreeg
ik het vertrouwen terug en
daardoor kwam er meer rust in
mijn spel. Die rust heb ik nu
nog. Ik denk dat ik het hoofd
klasseniveau nog wel aankan",
zegt de aanvaller die bij Roo
denburg achter de spitsen
speelt. „Het was een hele stap
om lager te gaan voetballen.
Heel mijn leven stond in het te
ken van voetbal, dat is wel iets
als je dat opgeeft. Maar je moet
realistisch zijn. Ik zou best nog
hoger willen voetballen, ik sluit
het ook niet uit. Ik ben gek van
voetbal. Maar de kans is vrij
klein."
Jan Wouters en Soren Lerby blikken vooruit op duel Ajax in Champions League
door Peter van Duyl
Amsterdam - Ajax vervolgt dins
dag zijn Champions League-cam
pagne in Duitsland tegen Bayern
München. In het verleden kruis
ten beide Europese grootmach
ten meermaals de degens. Twee
keer verkochten de Amsterdam
mers een speler aan de Duitse
recordkampioen. In 1983 verruil
de Sören Lerby Amsterdam voor
München, dik acht jaar later ging
Jan Wouters dezelfde weg. Onaf
hankelijk van elkaar constateren
ze: in München gaat het alleen
om winnen.
Ajax en Bayem München gel
den als de grootste clubs van
hun land, beide verenigingen
brachten legendarische spelers
voort en de prijzenkasten in
Amsterdam en Zuid-Duitsland
puilen uit van de bekers en an
dere onderscheidingen. Toch
zijn de clubs amper te vergelij
ken. Aan de romantiek waar
mee de Amsterdammers hun
spel zo graag besprenkelen
hebben ze in München bijvoor
beeld geen enkele boodschap.
Daar telt de winst en de winst
alleen.
Toen Soren Lerby in de zomer
van 1983 in Beieren arriveerde,
was hij één van de grote jon
gens van het Nederlandse voet
bal. Als speler geschoold bij
Ajax dacht de Deen (24 toen)
dat de Amsterdamse aanpak
zaligmakend was. Pas in Duits
land kwam Lerby tot de ont
dekking dat hij bij Ajax slechts
één manier van voetballen had
gezien, niet dé manier. „Bij
Bayern heb ik geleerd dat er
meer wegen naar Rome lei
den", zegt hij nu.
Lerby had al snel in de gaten
dat in München elke franje
simpel overboord werd gezet
ten faveure van het resultaat.
„Bij Ajax ging het uiteraard ook
om winnen, maar daar moest je
ook nog eens goed spelen. Dat
vonden ze bij Bayem niet inte
ressant. Als je daar won, was
het goed, de manier waarop to
taal onbelangrijk. En had je een
rustige week. Dat gevoel leefde
er nog veel sterker dan in Am
sterdam."
Die ervaring sluit min of meer
aan bij de entree van Jan Wou
ters bij Bayem. De middenvel
der zocht in het najaar van 1991
nieuw sportief geluk in Duits
land, nadat de aanstelling van
Louis van Gaal als Ajax-trainer
Wouters' onaantastbaarheid in
Amsterdam aan het wankelen
had gebracht. En ook hij waan
de zicji binnen een paai- dagen
in een totaal andere wereld.
„Toen ik begon, speelden we
dramatisch", weet Wouters
nog. „Maar als we dan met 3-1
wonnen, was iedereen dik te
vreden. Ik wilde graag wedstrij
den controleren en domineren,
maar daar stond alleen het re
sultaat centraal. Dat zag je zelfs
terug tijdens trainingspartijen.
Als je dan een kans kreeg,
moést-ie erin, daar werd ont
zettend op gehamerd. Omdat je
in een wedstrijd soms ook maar
drie kansen kreeg. Op een trai
ning bij Ajax werd veel meer ge
keken naar de aanvalsopzet. Als
die goed was, maar de laatste
bal ging naast, was dat jammer.
Ik had daar ook al snel discus
sies over met Erich Ribbeek,
toen mijn trainer. Ik moet zeg
gen dat het later wel beter
ging"
Hoewel Lerby en Wouters bei
den even nodig hadden om
zich aan te passen aan de Duit
se manier van voetballen, wa
ren ze er nooit ongelukkig. De
Deen zou drie seizoenen (89
competitiewedstrijden) in Bei
eren blijven hangen. Hij werd
er tweemaal kampioen en won
ook twee keer de Duitse beker.
Bovendien was Lerby in het sei
zoen 1991-1992 nog even
hoofdtrainer in het Olympia-
stadion. Dat was geen onver
deeld succes, want hij kreeg na
vijf maanden alweer zijn congé.
Wouters speelde twee kalender
jaren bij Bayern (66 duels),
maar grote successen boekte hij
er niet.
Voor alles bewaren de twee
warme herinneringen aan Bay
em München, de club die dooi
de buitenwacht toch wordt ge
associeerd met termen als koel,
zakelijk en arrogant. Lerby.
„Voor ik mijn contract tekende,
is Uli HoeneS een paar keer
langs geweest, daar had ik met
een al een heel goed gevoel bij.
Ik heb in München ook een
goede tijd gehad. Lag altijd met
Dieter Hoenefi op de kamer.
Die is tot de dag van vandaag
een vriend gebleven."
Wouters werd onmiddellijk ge
troffen door de perfecte organi
satie bij de Duitse topclub. „Ik
vind Ajax nog steeds een gewel
dige club, maar daar is het bij
voorbeeld wel eens gebeurd dat
een nieuwe buitenlandse aan
winst - ik meen Peter Larsson -
op Schiphol stond zonder dat
er iemand was om hem op te
halen. Dat was bij Bayern Mün
chen echt ondenkbaar. Vanaf
de minuut dat je landde, stond
er iemand voor je klaar, je werd
begeleid naar je huis, alles
stond op je naam. Dat was alle
maal geweldig goed geregeld."
En hoezeer alles bij Bayern ook
op w^pst is gericht, qua sfeer
Jan Wouter: „Bij Bayern heerste meer een familiegevoel." Foto: Hans van Weel
deed de Duitse topclub Wou
ters meer aan PSV denken dan
aan Ajax. „Bij Bayem heerste
meer een familiegevoel. Ik ben
halvei|vege het seizoen 1993-
1994 teruggegaan naar Neder
land, omdat mijn beide ouders
toen ziek waren. Dat jaar werd
Bayem kampioen. Toen belde
Uli Hoeneft me voor het kampi
oensfeest op. Ik had ook een
bijdrage gehad aan die titel, ze
vonden dat ik erbij hoorde te
zijn. Tickets, hotel, alles gere
geld. Dat heb ik zo'n warm ge
baar gevonden."
De verhalen van Lerby en Wou
ters contrasteren met het imago
van de club, die niet voor niets
de bijnaam FC Hollywood
draagt. Kleedkamerruries lagen
en liggen bij Bayem München
binnen de kortste keren op
straat, in Beieren lijkt er altijd
wel een rel gaande. „Ik heb
toch het idee dat het imago
sterk wordt beïnvloed door de
pers", zegt Wouters. „Ik heb dat
zelf ook aan den lijve onder
vonden. Ik heb ooit gezegd dat
Lothar Matthaus een goede col
lega was. maar geen vriend. Dat
is natuurlijk de normaalste zaak
van de wereld. In Nederland
kun je dat uitleggen, maar daar
pakten de kranten groot uit."
Ook Lerby wijst naar de grote
rol van de media als de naam
van Bayem München als 'rel-
lenclub' ter sprake komt. Vol
gens de Deen is het onmogelijk
om bij een grote club als Bay
ern alles binnenskamers te
houden. „Er is zoveel aandacht,
er zijn zoveel kranten, je houdt
niets intern. Maar mijn ervaring
is: het is veel meer de buiten
wacht die dat benadrukt dan
dat er meer ruzies zijn dan el
ders. Het is wel zo: als je ver
liest, heb je een probleem.
Maar dat is bij Ajax niet an
ders."
De ontmoeting tussen Ajax en
Bayern München geldt als een
van de sleutelwedstrijden in
Groep C van de Champions
League. Iedereen rekent erop
dat de vertegenwoordigers van
Nederland en Duitsland achter
Juventus gaan sfrijden om de
tweede plaats in de poule, die
recht geeft op de tweede ronde.
Ajax verloor twee weken gele
den zijn eerste duel van Juven
tus, Bayem klopte Maccabi Tel
Aviv in Israël door een penalty
van Roy Makaay.
Wouters en Lerby denken bei
den dat er dinsdag in München
best iets te halen is voor Ajax,
dat als underdog Mar Duits
land reist. Lerby zï'volgende
week getuige zijn van het duel
tussen twee van zijn oude
clubs. „Als ik bel, ligt er een
kaartje klaar. Waar mijn hart
ligt? Laat ik dan toch maar Ajax
zeggen, hè. Ik houd het op 1-2."
Ook Wouters zal dinsdag voor
de televisie stiekem hopen dat
Ajax tot een stunt in staat is. „Ik
moet eerlijk zeggen dat ik Bay
ern al een hele tijd niet heb zien
spelen. Maar ik zie wel de uit
slagen en dan weet je dat die
ploeg niet in goede doen is.
Toch garandeert hun manier
van spelen dat ze altijd wel een
paar kansjes zullen krijgen en
met Makaay erbij is dat altijd
gevaarlijk. Een gelijkspel zou
mooi zijn."
