WEG WIEL 2
Reizen in de tijd met stuk bordkarton op latjes
assiek verkeerslicht eindelijk 'op de schop'
Elektrofiets niet meer te stoppen
•f
:.jT
fiets nieuws
year levert
ute 'run flats'
- De zogenaamde
-banden, waarop men
[lek enige tijd kan door-
jzijn aan een opmars be-
el de BMW 1 als de Ma-
uattroporte staan op
banden van Goodyear,
[ltste leverancier van dit
nden. Voor Maserati is
erste keer dat dit merk
iden toepast.
levert fabrikanten dit
I miljoen run flatbanden.
fpe van
aha komt er
dam - Een aantal jaren
deed Yamaha tijdens
o Motor Show van zich
met het MT-01 studie-
Een ware blikvanger
hoog Rambo-gehalte.
is inmiddels dat het
in productie wordt ge-
bijna even gedurfd en
istiek als het V-twin
iLENDER
VRIJDAG 24 september 2004
BER 2004
e vehicle meeting,
al.
ilitievoertuigengroep.nl
e<fob Slotemaker
al, Circuit Park
023 5740 750.
z.nl
ill Speed, IJsselhallen,
073 6293 262.
itotron.nl
a/Matra/Talbot mee-
Jlandcircuit, Lelystad.
>587, 049 7572 696.
ncamatrasportsclub.nl
^Arstocht Nippon Classic
•nendaal.
hina, Formule 1,
ianghai,
id Prix
hina.com.cn
■V-ihar
^0nd
redactie Weg Wiel,
17,2003 PA Haarlem,
lil hdwegenwiel@hdc.nl
ing onder verantwoording
reffende organisatie. De uit-
et verantwoordelijk voor af-
11 of gewijzigde data
ltste informatie: bel het ver
nummer of ga naar het
internetadres.
door Gert te Lintelo
Douche, magnetron, friteuse,
surround sound, een beetje cara
van heeft het tegenwoordig alle
maal. Voor Ronald Maaskant
hoeft die poespas niet zo nodig.
Met enkele duizenden medelief
hebbers geeft hij de voorkeur
aan een sleurhut uit vervlogen
tijden.
„Wat er leuk is aan kamperen
met zo'n oud ding?" Maaskant
buldert van het lachen. „Leuk?
Afzien is het! Net een oude au
to. Het rijdt niet, remt niet en
stuurt niet, maar het is wel dik
ke pret."
Maaskant kan het weten. Want
hij spant zijn twee oude Blan
ken caravans -de oudste is van
1954- het liefst achter een klas
sieke auto: een 73 jaar oude
Buick of een 50-jarige Austin
A35.
Waarom uitgerekend zo'n cara
van van Blanken, een kleine fa
brikant en veel minder bekend
dan bijvoorbeeld het eveneens
Nederlandse Kip? De kwaliteit
misschien? „Oh nee. Rommel is
het. Bordkarton op latjes, zoals
elke caravan uit die tijd. Elk
zelfgetimmerd kippenhok is be
ter. Nou ja, oorspronkelijk dan.
Inmiddels is hij beter dan ooit,
met watervast hechthout, hele
maal afgelat en goed be
schermd tegen houtrot, maar
dat heeft me heel wat uren ge
kost."
Niet de kwaliteit dus, maar wat
dan wel? „Jeugdherinneringen.
Mijn ouders hadden een Blan
ken. Ik zie het nog zo voor me.
Pa, bijna twee meter lang, met
mijn moeder in een bed van 1
meter 68. Vonden ze nog luxe
ook, zo'n caravan. En dan het
rijden, daar maakte die ouwe
Jaap Blanken geen punt van. De
dissel is veel te kort en bij 80 ki
lometer per uur begint-ie vrese
lijk te slingeren. En een whip-
Een opvallende combinatie: een Blanken-caravan uit 1954 achter een 73 jaar oude Buick. Foto: GPD
lash zul je van de remmen niet
overhouden. Maar ja, vroeger
werd natuurlijk wel rustiger ge
reden dan nu. Voor veel oude
auto's is zeventig al een hele
toer met zo'n loodzwaar stuk
anti-stroomlijn erachter."
Maaskant is niet de enige lief
hebber van nostalgisch kampe-
ren. De Oldtimer Caravan Club
telt zo'n vijfhonderd leden, be
zitters van caravans van 25 jaar
of ouder. Die kwart eeuw is
voor Maaskant al op het randje:
„Sinds de jaren zeventig maak
te het caravannen een enorme
groei door. De kwaliteit werd
ook steeds beter. Daardoor zie
je die jongere modellen nog
veel. Echt oude caravans zijn
zeldzamer en hebben meer
sfeer. Daarom ben ik ook zo blij
met de schoenendoos vol foto's
en documentatie die ik van de
zoon van Jaap Blanken heb ge
kregen. De nostalgie druipt er
af. Alles is te zien op mijn web
site. Krijg ik heel leuke reacties
op".
Voor Maaskant is het knutselen
net zo leuk als het reizen: „Als
je een beetje overweg kunt met
hamer en zaag, maak je zo'n
oud kreng weer als nieuw. En
het kost bijna niks. Soms is de
verkoper voor twee- of driehon
derd euro al blij dat je 'm wilt
meenemen. Leuk, heb je voor
weinig geld een hoop ellende.
Je moet wel improvisatietalent
hebben, dat hadden de makers
ook. Net als Blanken waren dat
meestal handige knutselaars,
die na een eerste geslaagde po
ging de smaak te pakken kregen
Caravankunde
Nederland heeft talloze ca-
ravanmerken gekend, waar
onder Kip, Otten. PAF.,
Avento, Gevaert. Bergland en
Mostard. Jaap Blanken Cara
vanindustrie in Laren bouw
de tussen 1931 en midden
jaren zeventig 500 tot 600 ca
ravans, waarvan er vier be
waard zijn gebleven.
Veel informatie en mooie
oude foto's staan op de web
site van Ronald Maaskant:
www.tante.nl/zzblanken/
indexhtml
Het Britse Eccles, opgericht
in 1912, is een van 's werelds
oudste caravanfabrikanten.
Op het Europese vasteland
komt de caravanproductie
pas na de Tweede Wereld
oorlog goed op gang.
De eerste 'echte' Caravan-
Rai was in 1965.
Interessante websites:
www.teardrops.net over
teardrops, nostalgische mi
ni-caravans; www. airstream
.net, over de beroemde alu
minium caravans van het
Amerikaanse Airstream.
Kentekenplicht: koop geen
caravan zwaarder dan 750 kg
zonder kenteken!
De Oldtimer Caravan Club
is er voor bezitters van kam-
peervoertuigen van 25 jaar
en ouder. Kampeerweeken-
den, informatieve en techni
sche bijeenkomsten, club-
werkplaats. Website:
www.oldtimercaravanclub.nl
en een serietje opzetten. Speci
ale spullen kenden ze niet. Ge
woon een los gascomfoortje en
een keukenkraantje, zo van de
loodgieter. Dat is nu wel han
dig, want op oldtimerbeurzen
ligt niks voor oude caravans.
Maar dat houdt je lekker crea
tief!"
m
J
den Hartog en Pamela Musch met hun nieuwe verkeerlicht. Foto: GPD/Jan Wamelink
cien van Zetten
ledereen kent ze, toch vallen ze niet op:
chten. Dat gaat veranderen. Het nieuwe
kht van ontwerpers Den Hartog Musch
i is genomineerd voor de Nederlandse
./evolutie op til in verkeerslichtenland.
-tg vijftig jaar zonder gedaanteverwisse-
»q len industrieel ontwerpers Pamela
L-j Maarten den Hartog het verkeerslicht
iQ aden genomen. Met als resultaat een
L-Ljorm waarbij de rondingen van de ver-
»Q _en er speels uitspringen. „De bestaan-
L-L-len verkeerslichten zijn nog gebaseerd
10 keerslantaam van eind negentiende
^-jgt Maarten den Hartog.
j0 .erslicht moet vriendelijk, doch drin-
Q, legt Pamela Musch uit. „Het moet
50 .dwingen, maar niet op een manier dat
^-ien honkbalknuppel tegen gaat slaan."
JTV^rpersduo Den Hartog Musch uit Arn-
p overigens met zijn nieuwe generatie
chten naast de prestigieuze Neder-
signprijs, het bleef bij de eervolle no-
mse bedrijf Vialis Verkeer Mobiliteit
itgever en producent van de nieuwe
rslichten, die de naam Vialina' draagt.
pxemplaren worden volgende maand
m de Leidsche Rijn ten westen van
iar- traatverlichting is bepaald geen trendy
;h had Musch 'meteen iets van wauw'
101de dat Vialis met het verkeerslicht
WWj» wilde. „Dit product komt op straat te
UlWt ik. Iedereen gaat het, bewust of on-
b| fen. Daar droom je als ontwerper van.
[en kick en tegelijk verantwoordelijk
heid: het moet wel goed zijn."
Bovendien bood de opdracht het kleine, twee
persoonsbureau de kans samen te werken met
een grote opdrachtgever. Vialis is volgens eigen
zeggen marktleider met een aandeel van 60, 70
procent als het om verkeerslichten gaat. In eer
ste instantie zouden Den Hartog en Musch al
leen het creatieve deel van het ontwerp voor
hun rekening nemen. Uiteindelijk wisten ze Via
lis ervan te overtuigen dat zij ook de beste partij
waren om het ontwerp uit te werken. Dat gaat
van technisch ontwerp en milieu-analyse tot de
productie van prototypes.
Den Hartog (42) en Musch (37) volgden allebei
de studie Industrieel Ontwerper aan de Techni
sche Universiteit Delft. Ze vestigden zich in 1995
in Arnhem en werken en leven sindsdien samen.
„Wij zijn creatieve ingenieurs", glimlacht Maar
ten den Hartog. Als industrieel ontwerpers
houdt Den Hartog Musch zich met uiteenlopen
de voorwerpen bezig. Voor het Arnhemse bedrijf
Antec, dat elektrische fietsen maakt, werd een
behuizing voor een accu bedacht en voor Apre-
co in Waardenburg een mobiel en in hoogte ver
stelbaar toilet voor de thuiszorg. Maar ook pro
fessionele keukenapparatuur, bumpers en chas
sis voor een kart en kantoormeubilair krijgen
een nieuwe vormgeving.
De moderne LED-lichttechnologie (light emit
ting diode) was een van de redenen voor Vialis
om aan het verkeerslicht te laten sleutelen. Die
techniek bood Den Hartog en Musch de moge
lijkheid een veel platter en slanker model te ont
werpen. Bovendien gaat LED veel langer mee,
gebruikt het minder stroom en is het licht ook
goed te zien als de zon erin schijnt. Den Hartog:
„Daardoor zijn de grote zonnekappen verdwe
nen en hebben onze verkeerslichten alleen een
soort wenkbrauw".
„We zijn goed om ons heen gaan kijken" vertelt
Het huidige stoplicht is nog gebaseerd op de ver-
keerslantaarn uit de 19de eeuw. Foto: Archief
Busch. „Dan valt je ineens op dat de verkeers
lichten in Arnhem allemaal van kunststof zijn en
er een beetje goedkoop uitzien." Den Hartog:
„Het zijn een soort tupperwaredoosjes. Je ziet
alle deurtjes en randjes, dat is bij ons model alle
maal weggewerkt".
Op vakantie in Frankrijk vielen de paaltjes met
drie bollen op, in Italië het grote rode licht en de
twee kleinere lichten. Musch: „Dat is echt een
stóplicht, terwijl Vialis juist de nadruk wil leggen
op doorrijden". Met hun eigen model zijn Den
Hartog en Musch heel tevreden, al hadden ze
nog wel wat strakker willen uitpakken. „Maar
dat was een stap te ver. Het is een behoudende
markt", zegt Musch.
door Rodrick de Munnik
De stekker in het stopcontact en
fietsen maar. Als de fietsbeurzen
van het najaar een voorspellende
werking hebben, dan zitten we bin
nenkort allemaal op een door elek
triciteit ondersteunde of aangedre
ven fiets.
Snel optrekken bij het verkeers
licht, geen geploeter tegen de wind
in en niet drijfnat van het zweet op
de bestemming aankomen. Een
elektrische fiets heeft zo zijn voor
delen. De enige tegenprestatie die
de fiets vereist, is dat we hem af en
toe opladen aan het stopcontact.
Op de internationale tweewieler-
beurs IFMA in Keulen viel te zien
dat de toekomst van de fiets een
elektrische is, zeker als het aan de
fietsproducenten uit China ligt.
Eigenlijk fietsen we in Europa ach
ter de feiten aan. In landen als Chi
na, Taiwan en Japan wordt al jaren
de trend gezet op fietsgebied. Daar
is de elektrische fiets de hype al
voorbij. Fietsen aangedreven door
een accumotor horen er bij het
straatbeeld. Fabrikanten uit die
landen azen nu op de Europese
markt. Op de IFMA, een dealer-
beurs bij uitstek, tonen zij hun
waar aan het publiek en de fietsen-
handel.
In het 'Chinatown' van de beurs
ruikt het niet naar verse Oosterse
maaltijden, maar naar het rubber
van fietsbanden. De hoek van de
beurs is keurig verdeeld: in de ene
helft van de stands brengt men ty
pisch Chinese producten als lamp
jes en sloten aan de man, in de an
dere hoek staan alle elektrische
fietsen, variërend van gewone kar
retjes tot glitterende kitsch-model-
len voor jong en oud. Wie er nog
een merk wil opstarten, kan er on
middellijk terecht.
Bij Peerless uit Guangzhou bijvoor
beeld, een volslagen onbekend
merk dat goed is voor 750.000 fiet
sen in 2003. Tien modellen zijn te
bestellen. Zelfs volgeveerde moun
tainbikes zijn voorzien van een
elektromotor. De kracht van de
motor is 220-250 W. Met een zes
uur durende oplaadbeurt valt er
meer dan 30 kilometer mee te fiet
sen. De prijs is nader overeen te
komen. Angell Autocycle heeft zich
helemaal gespecialiseerd in de
elektrische fiets. Met elektrische
steps, motor-look-a-likes en fietsen
proberen ze de Europese markt
aan te vallen.
Ook bedrijven van Europese origi
ne herkennen de mogelijkheden
van de elektrisch aangedreven
fiets. Niet voor niets stopte het oer-
Hollandse merk Sparta miljoenen
euro's in de ontwikkeling van de
Sparta Ion. Deze fiets met elektri
sche trapondersteuning -zelf fiet
sen, de elektromotor geeft een
Nog een opvallende E-bike in Keulen.
Een van de vele elektrische fietsen op de beurs.
duwtje in de rug- is niet voor niets
verkozen tot Fiets van het Jaar. Ide
aal voor woon-werkverkeer en de
zwaarbeladen boodschappenritjes.
Sceptici wijzen op de modellen, die
niet zouden passen in het beeld
dat Nederlanders hebben van een
fiets. Maar de belangstelling voor
Kronan-fietsen en cruisers laat zien
dat onze blik verandert. En als dan
eenmaal dat schip vol goedkope
Chinese elektrofietsen aanmeert in
de Rotterdamse haven is het elek-
trokarretje niet meer te houden.
