REGIO
Buurt vindt
bajes prima
Oegstgeest en Sassenheim hielpen Berlicum
zijn historie dankt
>ark herinrichting
'Ze vinden bomen belangrijker dan
R3
Wie slaat zijn
vleugels uit bij
Rijnwoude?
Parochies in
Warmond en
Sassenheim
gaan fuseren
ansfonds
geld uit
EST Veertien talentvol-
sporters uit Oegstgeest
gisteren een bijdrage
a uit het Roelant Olt-
ids. Het geld is bedoeld
ilans om aan de top te
Onder de veertien ge-
bevinden zich negen
jenden' zoals de 11-ja-
stschaatster Ellen Brus-
vemster Miranda Nij-
2 jaar). Zij ontvingen
een bijdrage uit het
e zwemmers Jorick
sen (13) en Marleen
isel (14), de tennissers
inga(12) en Jordy
tty (10) en de 13-jarige
'e' Dave Zaat werden voor
e[ >keer met een bijdrage
?ei Zij kregen ieder 170
[het clubhuis van de
iter Lawn Tennis Club
igde hockeycoach
30 Dltmans de bijdragen.
was over uit Pakistan,
waarvan hij bonds-
t; Het Roelant Oltmans-
rd opgericht in 1996:
vaarin het Nederlands
iam onder leiding van
Olympisch kampioen
onsors en de gemeente
jst zorgen ervoor dat de
gevuld blijft. Voor een
in de kosten voor trai-
voer en materiaal ko
en kinderen tot 18 jaar
irking.
ild en diefstal
'^keergarage
e ip - Een 58-jarige Ha-
gistermiddag in de
i irage van winkelcen-
'e' ikelhof het slachtoffer
311 ïvan diefstal met ge-
het inrijden van de ga-
ghij het aan de stok
personen die tegen de
n de garage uit wilden
teen woordenwisse-
te het tweetal plaats
fp [agenaar. Maar even
1 m het in de garage op-
1311 een woordenwisse-
T1 n handgemeen. De
g eindigde toen voor-
s zich ermee gingen
De Hagenaar bleek
m zijn mobiele telefoon
uil
0'
1 helpt op
R jeidsmarkt
(ten - Kan Jezus mij
taan helpen? Over die
gt de Gereformeerde
;emaakt) zich morgen
Sten kerkje in Voor-
Geloof in God en Je-
ioral over ongrijpbare
gaan, los van de wer-
meldt de kerk in
ericht. In de dienst
ierzocht of het geloof
t ubiedt in tijden van
y panning. Als je baan
z ht staat of je op straat
(ijvoorbeeld. De
v ;int om 16.00 uur in
in de Bachlaan.
zaterdag l8 SEPTEMBER 2004
Ondernemers zien geen problemen
Kinderen uit Berlicum komen na de oorlog aansterken in Oegstgeest. Een foto van een dagje naar het strand. Foto: collectie Cor Schalken
door Marijn Roos
berlicum - Oegstgeest en Sas
senheim waren na de Tweede
Wereldoorlog nauw betrokken
bij de wederopbouw van Berli
cum. Dit Brabantse dorp onder
de rook van Den Bosch werd bij
na compleet verwoest in de Slag
om Arnhem. Cor Schalken is op
zoek naar verhalen van mensen
die Berlicum indertijd hebben
geholpen.
Temidden van prachtige boer
derijen en buitenhuizen ligt in
Berlicum het Mercuriusplein.
Dit stukje van het Brabantse
dorp ziet er ook uit alsof het
rechtstreeks vanaf die planeet
op de aarde is beland: kaal, ver
dord en te dicht bij de zon voor
leven. Waar voor de Tweede
Wereldoorlog boerderijen en
huizen stonden, is nu een par
keerplaats omringd door fletse
bebouwing en winkels als Zee
man en Edah. Duitse bommen
hebben hier een blijvende kra
ter geslagen.
Volgens Cor Schalken is de Slag
om Arnhem verschrikkelijk ge
weest voor Berlicum. De secre
taris van de plaatselijke heem-
kundevereniging vertelt dat 95
procent van de huizen in het
dorp verwoest werden.
„Slechts vijf huizen bleven on
beschadigd. Binnen een paar
weken lag het hele dorp in
puin. Berlicum was een bol
werk voor de verdediging van
's-Hertogenbosch. Toen de ge
allieerden naar Arnhem opruk
ten, hebben de Duitsers hier
huis gehouden."
Binnen een paar weken was er
bijna niets meer over van het
dorp, weet Schalken. „De Duit
sers hebben ook gebouwen be
schadigd zonder strategische
betekenis. Zo hebben ze de
protestantse kerk opgeblazen.
De toren vloog letterlijk de
lucht in en landde op de rest
van het gebouw. Dat ze de ka
tholieke kerk aanvielen, begrijp
ik. Die was hoog en er huisde
een mitrailleurpost in. Maar de
protestantse kerk was een laag
gebouw zonder enige oorlogs
functie."
Toen het dorp op 24 oktober
1944 bevrijd werd, hadden de
meeste inwoners geen dak
meer boven hun hoofd. Het
kippenhok was vaak de enige
slaapplek, ook tijdens de Hon
gerwinter. Maar na de bevrij
ding van de rest van Neder
land, kreeg Berlicum hulp van
uit Oegstgeest en Sassenheim.
Vier schepen uit Oegstgeest vol
hulpgoederen en één uit Sas
senheim bereikten begin au
gustus 1945 Berlicum.
„In het zuiden was het comité
Zuid help Noord opgericht. Wij
voorzagen de mensen boven
de rivieren van voedsel. Dat
was hier genoeg. Omgekeerd
richtten de noorderlingen het
comité Noord helpt Zuid op.
Oegstgeest en Sassenheim
adopteerden Berlicum. Waar
zij een tekort aan voedsel had
den, ontbrak het ons aan mate
riële goederen. Die schepen za
ten vol kleding, meubilair en
serviesgoed."
Het bleef niet bij deze hulp al
leen. Berlicum kreeg ook
bouwmateriaal voor huizen en
een grote groep kinderen
mocht de winter doorbrengen
in Oegstgeest. „De winter van
'45-'46 was erg streng. Het was
veel te koud voor die kinderen.
Nogmaals, ze leefden in de kip
penhokken. Er was geen glas,
dus het tochtte ook nog eens.
Uiteindelijk zijn veel huizen ge
restaureerd of geheel vervan
gen."
Om de Hollanders te bedanken
kwam een groep Berlicummers
in klederdracht naar de twee
gemeentes. Daarnaast zijn twee
straten in het Brabantse dorp
vernoemd naar de helpende
dorpen: de Oegstgeestsestraat
en de Sassenheimseweg. In
Oegstgeest is er overigens een
Berlicumstraat.
Aangezien het dit jaar zestig
jaar geleden is dat Berlicum
werd bevrijd, wordt in het dorp
een grote tentoonstelling ge
houden over de wederopbouw
van het dorp. Schalken wil
hieraan een steentje bijdragen
door een boekwerk samen te
stellen over die periode. Hij
hoopt nog veel reacties te krij
gen van toenmalige inwoners
van Oegstgeest en Sassenheim.
Helemaal onervaren is hij niet
op dat gebied. In zijn werk
zaam leven heeft Schalken heel
Nederland door getrokken als
leraar en directeur in het basis
onderwijs. Als 'hoofd der
school' streek hij in de jaren
tachtig neer in Stompwijk om
de Maerten van den Velde-
school te leiden. Hij maakte de
viering mee van 65 jaar katho
liek onderwijs in het dorp. Het
schoolbestuur vroeg of hij daar
'een artikeltje' over wilde
schrijven.
Eenmaal aan het schrijven, zag
Schalken echter een boekwerk
onder zijn ogen verschijnen.
„Voor het eerst van mijn leven
kwam ik in een gemeentear
chief. Ik vond het daar zo mooi.
Er was zoveel materiaal, dat ik
een boek samenstelde in plaats
van een artikel. Daarna heb ik
nog drie boeken samengesteld
over Stompwijk. Nu doe ik dat
voor de heemkundevereniging
in Berlicum. Ik ben die hobby
nooit meer kwijtgeraakt."
Mensen met informatie over de
hulpactie van Oegstgeest en
Sassenheim aan Berlicum kun
nen contact opnemen Cor
Schalken via telefoon 073-
5034974 of e-mail hkkde-
plaets@planet.nl
door Nancy Ubert
alphen aan den rijn - De plan
nen voor een megagevangenis
aan de Alphense Eikenlaan wor
den bij de bedrijven in de buurt
goed ontvangen. Van de be
staande gevangenis heeft nie
mand last, dus waarom zouden
ze vrezen voor een tweede bajes,
al worden daarin dan ruim vier
keer zo veel mensen opgesloten
als in het bestaande gebouw?
Het enige waar sommige buren
zich zorgen maken is de ver
wachte hoogte van de nieuw
bouw. Wanneer de bajes erg
hoog wordt, komen de buren in
de schaduw te zitten.
De Eikenlaan in Alphen aan
den Rijn. Vanaf de Leidse
Schouw rijd je er zo op. In de
bocht, tegenover het grote ter
rein van de Alphense Honden
Club, ligt een stuk braakliggend
terrein. Dat grenst aan de be
staande gevangenis, die plaats
biedt aan driehonderd gedeti
neerden. Anderhalf jaar gele
den stond op die plek nog het
asielzoekerscentrum Getaneh
Tessema. Nu voert het ministe
rie van Justitie gesprekken met
de gemeente om in Alphen een
tweede gevangenis te bouwen
die aan een kleine anderhalf
duizend mensen onderdak
moet bieden. De buurt kan er
niet warm of koud van worden,
zo blijkt uit een steekproef die
vrijdagmiddag ter plekke wordt
gehouden.
Twee personeelsleden, een
man en een vrouw, van Multi-
Office zitten samen achter de
balie. „Een gevangenis? Recht
tegenover ons?", echoot de da
me. „Wist ik nog niet. En de
grootste van Nederland? Daar
gaat onze zon. Op zo'n klein
terrein moeten ze natuurlijk de
hoogte in." „Bijlmerbajes num
mer twee", reageert haar colle
ga. Nou, we zitten hier wel vei
lig hoor. We hebben een over-
valknop." „Maar ons zonnetje
verdwijnt wel bij zijn hoog ge
bouw", vreest de vrouw. Toch
mag de gevangenis worden ge
bouwd, vinden de personeelsle
den van de 'kantoorsuper
markt'. Van de andere peniten
tiaire inrichting hebben ze im
mers ook totaal geen last.
Ed Wentink van het gelijknami
ge reclamebedrijf ziet ook geen
problemen. „In een spannend
jongensboek is het natuurlijk
eng om een gevangenis in je
buurt te hebben. Maar ik denk
niet dat in deze omgeving veel
mensen zult vinden moeite
hebben met zo'n inrichting. Of
er nu op die plek een groot kan
toorgebouw komt te staan of
een gevangenis, qua uitstraling
maakt dat weinig uit. Misschien
brengt die gevangenis wel min
der verkeersoverlast met zich
mee dan een kantoor waar
honderden mensen werken.
Per slot van rekening mogen de
gedetineerden niet dagelijks
heen en weer rijden."
„Goed voor de werkgelegen
heid", oppert een medewerker
van Garage Schouten.
En vanuit Struik Verpakkings
materialen klinkt het: „Die ge
detineerden komen hier niet lo
pend naar toe om onderweg
nog even een kraak te zetten.
Laat ze maar komen. Ja ook de
illegalen die gevangen zijn ge
nomen. Alsof dat verschil
maakt."
Er is geen bedrijf aan de Eiken
laan te vinden dat van plan is
bezwaar aan te tekenen tegen
een tweede gevangenis. „Behal
ve als het een kolossaal gebouw
wordt", zegt een medewerker
van Kopieland. „Misschien dat
mijn baas dan gaat klagen om
dat we geen zon meer hebben."
(advertentie)
1 kijk snel naar de advertentie van de
Gemeente Rijnwoude verderop in deze krant)
- Aan het Teven van
jankt het Irispark in
straks zijn nieuwe
Wanneer winkel-
ange Voort is opgele-
dt het naastgelegen
pgeknapt. Het herin-
lan is al zo goed als
park liggen de resten
si de Ouden Hof van
ov^i van
!l ï*-
zeker
in te-
etreft
dat
erder
ind is
met
r het
Contouren van
kasteel worden
in 'nieuwe' park
in Oegstgeest
teruggebracht
iche
leisel
l^het kasteel was aange-
Oegstgeest aan het
;nkt, mijmert door
teen over de Heren
geest. In 1242 ver-
[»af Willem II van Hol-
eerlijkheid Oegstgeest
j zekere Diderik
t he krijgt een plek 'n de
De contouren van
worden in het nieu-
teruggebracht. De
het kasteel komt te-
grasveld, met in het
?en pleintje omringd
en. Rondom wordt
aangelegd die de slot-
L het kasteel symboli-
vijver krijgt de Wip-
(een rijksmonu-
üsen eiland een mooie
ze\ Irispark wordt met
eejn sfeer gegeven aan
)romenades en wor-
rkeerplaatsen visueel
(ouwde omgeving af-
en I- Er is gekozen voor
tt assortiment bomen
ie samenhang tussen
•er d-
lat1 v
de verschillende delen van het
plangebied duidelijk wordt. Om
de (visuele) relatie tussen het
Irispark en de winkels te ver
sterken, komen ten westen van
de Irislaan twee bomenrijen.
Daarnaast komt in de bestra
ting het motief van de inrich
ting van het Irispark terug en
opent het water zich naar het
voetgangersgebied.
Ook de heuvel
strekt zich uit
tot in het
voetgangers
gebied. De
parkeerterrei
nen krijgen
een groene
omlijsting. Op
het markt
plein wordt
een klein
'cluster' bo
men gereali
seerd. Op die
manier wordt het groene karak
ter benadrukt maar blijven de
gebruiksmogelijkheden van het
plein onaangetast.
Groen en water hebben niet al
leen een ecologische en een
landschappelijke waarde. En
burgers hebben ook meer no
dig dan een mooi plaatsje waar
naar zij kunnen kijken. Het Iris
park in Oegstgeest moet ook
'gebruikswaarde' krijgen. Daar
om is bedacht dat op een cen
tral punt binnen de cirkel van
de Ouden Hof een pleintje met
bankjes wordt aangelegd. De
rand van de cirkel wordt ge
vormd door een voetpad (met
eveneens bankjes) dat uitzicht
biedt over de vijver. Ook komen
op diverse plaatsen in het win
kelcentrum bankjes te staan. In
het noordelijke gedeelte van het
Irispark is ruimte voor een
speelplek voor kinderen.
De gemeenteraad van Oegst
geest moet het inrichtingsplan
nog goedkeuren. Ook omwo
nenden en winkeliers moeten
hun licht nog laten schijnen
over het ontwerp.
Woonwagenbewoners Vuur hebben slapeloze nachten
door Janneke Dijke
leiderdorp - „We hebben vijf
jaar lopen sudderen. Nou kan
er gegeten worden, en nou gaat
het niet door." Jeannet Vuur
(59) en haar man Albert Vuur
senior (66) uit Leiderdorp lig
gen er wakker van, praten de
hele dag nergens anders over
en worden heen en weer geslin
gerd tussen hoop en vrees. Ze
vinden het onbegrijpelijk dat
provinciale staten deze week
hebben besloten om de verhui
zing van hun woonwagen en
die van hun zes buren tegen te
houden. Vijfjaar nadat de ge
meente Leiderdorp begon met
de plannenmakerij, een paar
weken voor de eerste paal en
een half jaar voor de verhui
zing.
Het echtpaar Vuur heeft de
buik vol van WD-statenlid R.
Waterman. Hij nam woensdag
het initiatief om de verhuizing
van het Leiderdorpse woonwa
genkamp tegen te houden en
kreeg alle statenfracties exclu
sief de PvdA mee. De partijen
willen niet dat het kamp aan de
Persant Snoepweg verhuist
naar het oude voetbalveld van
RCL in De Bloemerd, omdat ze
tegen bebouwing van het sport
park zijn. Daardoor kan de weg
niet opschuiven en komt er
geen extra ruimte vrij voor be
drijventerrein Bospoort, dat
langs rijksweg A4 wordt aange
legd. Bospoort levert een bij
drage aan de 18 miljoen euro
die nodig is voor het verdiept
aanleggen van de A4.
„Die meneer Waterman moet
eens uit die papierwinkel ko
men en zijn menselijke kant la
ten zien", vindt Albert Vuur.
„Hij is hier nog nooit wezen kij
ken. Beseft hij wel wat hij ons
aandoet? Bovendien blokkeert
hij de vooruitgang van Leider
dorp, want zo krijgt de gemeen
te nooit die 18 miljoen rond.
Het is je reinste kapitaalvernie-
Jeannet (derde van links) en Albert Vuur senior (rechts) zijn boos omdat de verhuizing op het laatste moment wordt tegengehouden. „De ge
meente is hier al jaren mee bezig. Had deze meneer hier niet eerder mee kunnen komen? We zijn gewoon jojo's." Archieffoto: Hielco Kuipers
tiging." Hij is boos omdat de
verhuizing op het laatste mo
ment wordt tegengehouden.
„De gemeente is hier al jaren
mee bezig. Had deze meneer
hier niet eerder mee kunnen
komen? We zijn gewoon jojo's."
De zeven gezinnen vonden het
vijfjaar geleden maar niks dat
de gemeente hun kamp wilde
verhuizen. Na uitvoerige dis
cussies accepteerden ze hun
nieuwe stek, maar een volgend
twistpunt lag te wachten: de in
deling van het nieuwe wijkje.
Wie gaat naast wie wonen, wie
mag er op de hoek met het
mooiste uitzicht, het waren in
grediënten voor onderlinge
wrevel. Inmiddels is iedereen
akkoord met de nieuwe platte
grond, maar de gevoeligheden
zijn nog niet helemaal uit de
lucht. „Daar krijg je spanning
van", zegt Jeannet Vuur. „Stel
dat deze verhuizing niet door
gaat en we straks naar een an
dere plek moeten. Dan krijg je
dat gedoe weer." Ze kan het er
nu al benauwd van krijgen.
In gedachten zat het echtpaar
al in de nieuwe tuin. „Ik heb
een paar fruitbomen en wijn
ranken, die ik wilde laten ver
planten door een specialist",
vertelt Albert Vuur. De gemeen
te heeft ook alle voorbereidin
gen al getroffen: de woonwa
gens zijn gefotografeerd om
eventuele schade tijdens de
verhuizing te kunnen aanto
nen, de verhuizer is besteld en
een aannemer zou volgende
maand aan de slag gaan met
het aanleggen van hindering,
riolering, gas en elektriciteit. De
verhuizing is voor volgend jaar
mei gepland. „Je wilt niet weten
wat dat de gemeente allemaal al
heeft gekost", zegt Jeannet
Vuur.
Volgens hen is vriendjespolitiek
binnen de WD de oorzaak. „De
vereniging Houdt Leiderdorp
Groen heeft bezwaar gemaakt
bij de provincie tegen onze ver
huizing. In die vereniging zitten
allemaal WD'ers. Ook die be
woners van de overkant van het
water, die bij de gemeente be
zwaar hebben gemaakt, zijn al
lemaal WD'ers", zegt Albert
Vuur. „Zij vinden bomen be
langrijker dan mensen."
De provincie moet het besluit
snel terugdraaien, vindt het
echtpaar Vuur, „Dat hoop ik
niet, dat verwacht ik", zegt Al-
bert Vuur fel. „Ik heb respect
voor mensen die later durven
zeggen dat ze iets fout hebben
gedaan."
warmond/sassenheim - De
Matthias-parochie in War
mond fuseert per 1 januari
2006 met de Pancratius-pa-
rochie in Sassenheim. Het is
de bedoeling dat de Bartho-
lomeus-parochie in Voor
hout zich op den duur ook
bij deze nieuwe parochie
aansluit.
De parochies in Warmond
en Sassenheim werken al
langer samen. Sinds een jaar
vallen ze onder één bestuur.
Ook hebben de twee kerken
de diensten in het weekein
de op elkaar afgestemd. Zo is
de mis in de Matthiaskerk op
zaterdagavond en in de Pan-
cratiuskerk op zondagoch
tend.
Sluiting van een van de twee
kerkgebouwen is volgens
pastor Spruit van de Mat
thiaskerk voorlopig niet aan
de orde. Hij sluit echter niet
uit dat op de lange termijn
een van beide kerken dicht
gaat. „Warmond en Sassen
heim liggen maar drie kilo
meter uit elkaar. Voor de
mensen die dat te ver vin
den, zou je met vervoers
diensten kunnen gaan wer
ken."
Steeds meer parochies in
Nederland zijn ga^vongen
hun zelfstandigheioop te ge
ven. Het aantal kerkgangers,
priesters en actieve vrijwilli
gers daalt en de financiële
armslag wordt minder.
Zondag 19 september wordt
in de Pancratiuskerk in Sas
senheim een speciale, geza
menlijke dienst gehouden
om te vieren dat de twee pa
rochies de komende tijd nog
nauwer met elkaar gaan sa
menwerken. De viering be
gint om 10.30 uur. Bij de
Matthiaskerk staan vanaf
9.30 uur bussen klaar om
naar Sassenheim te gaan.
