Wie krijgt wat te vertellen over ons water?
REGIO
hoed van Beatrix
nog wel geheim?
'Dijkgraaf moet dienst smoel geven'
'De rebel van het waterschap'
'Nooit meer verzopen bollen'
Strafkorting en stroomstoring
VRIJDAG 17 SEPTEMBER 2004
NAVRAAG
jenennota door het voortijdig uitlekken van de inhoud
[bij RTL op straat ligt, ziet het er naar uit dat de enige verras-
sing die prins
jesdag nog
oplevert de
hoed van de
koningin zal
|dat soms ook al geen geheim meer? Weet MONIQUE COL-
de in Amsterdam residerende maar uit Leiden afkomstige
v werpster die afgelopen week in Monaco aan de hand van
9 j Inge de Bruijn nog haar wintercollectie showde, bijvoor-
ir Beatrix mee op de proppen komt?
ts gehoord in het circuit?
ias. Nee, echt niet. Ook niet toevallig. Soms verneem je
iets in de wandelgangen, maar deze
,jir prinsjesdag is nog geheim."
lezé/ewt trouwens de hoeden van de
i Zo?
r
ns doet Harrie Scheltens dat, een
er uit Amsterdam. David Vos en zijn
ebben het, geloof ik, ook wel eens
en, maar Harrie is toch de favoriet
lx."
een topontiverpster als Monique
H( 1 van de hoeden van Beatrix?
All- el mooi, heel charmant, heel vrou-
aar af en toe ook te zwaar. Te afge
ef lijken te veel op een doos. Het mag
G'jest wat luchtiger."
rdh iioeden?
>ntwerp ik hoeden op maat. Op verzoek bij trouwkleding
jb, speciale jurk. Ik teken de grote lijnen en in samenspraak
medewerkster Eugenie werken we ze af. Ik hou van strak-
30 sving. Het is wel een vak apart, hoor, hoeden. Ook al van-
30 materiaal datje gebruikt."
ds lniet jammer dat Beatrix zo weinig van draagt van
couturiers?
Theresia Vreugdenhil ontwerpt het nodige voor het ko-
iis, maar het zou natuurlijk mooi zijn als de koningin
e Nederlandse top iets in haar kast had hangen. Dat is
1 e."
evif
ar willen kleden?
tenjag zelfs. Ze is een fantastische vrouw en ik weet héél
and wel en niet met haar zou kunnen. Niet eenvoudig,
stapt ze uit een auto, dan moet ze er ook meteen staan,
zijn op haar gericht, ze kan niet eerst op zoek naar een
alles netjes te schikken. Ik ontwerp vooral voor een wat
jftijdsgroep, maar ik zou best eens met haar willen wer-
19 als ik sterf en het is niet zover gekomen, dan is dat ook
•iern hoor. Het gaat goed hier in de Van Baerlestraat."
an Kaam
foto: ANP/CPD
UIT DE ARCHIEVEN
5 Mj4, Vrijdag 17 September
De verkiezingsstrijd voor het Hoogheemraadschap van Rijnland
Ooit werden de waterschappen op
gericht om het dreigende gevaar
van de zee te beteugelen. Nu zijn
ondergelopen polders en de kwali
teit van het water hete hangijzers.
184 losse kandidaten hopen straks
mee te beslissen in het algemeen
bestuur van het Hoogheemraad
schap van Rijnland. Er is maar plek
voor 36 man. Daarom beslissen bur
gers van 25 september tot 6 oktober
via internet of de post wie hen mag
vertegenwoordigen. Drie opvallende
kandidaten uit de regio stellen zich
voor: een middelbare bollenkweker
uit Noordwijk die oog heeft voor de
belangen van grondbezitters, een
Leiderdorpse moeder die voor alle
inwoners opkomt en een jonge am
bitieuze Leidse chemicus die een
lans breekt voor huiseigenaren.
Floor Ligtvoet
Meer informatie over andere
181 waterschapskandidaten
staat op www.rijniandkiest.nl
Michiel van Veen (28) uit Leiden, nummer 2311
op de lijst 'eigenaren gebouwd' (huiseigenaren),
kiesdistrict Zuid
„Mijn verkiezingsslogan luidt 'verfrissing in
uw waterschap'. Ik wil nieuwe mogelijkheden
creëren en niet de hele tijd als bestuur voort
borduren op wat ooit goed ging. Als iets een
succes is geweest, betekent dat namelijk niet
dat het in de toekomst ook zo zal zijn. Het ver
hogen van dijken bijvoorbeeld, ik vind die op
lossing echt passé. We moeten veel meer rich
ting de berging van water in natuurgebieden
gaan denken.
Ik ben een erg jonge kandidaat. En dus oner
varen, zullen sommigen denken. Dat is abso
luut niet waar. Ik ben chemicus van huis uit en
houd me in mijn huidige baan met allerlei mi
lieukundige vraagstukken bezig. Water speelt
daarbij een grote rol. Ik weet er dus wel dege
lijk wat vanaf.
Jong zijn heeft ook voordelen. Zo wil ik als jon
ge rebel het Hoogheemraadschap van Rijnland
een beetje wakker schudden. Ik ken de organi
satie nog niet zo goed maar het zou best kun
nen dat ik daar straks een ingeslapen zooitje
aantref. De discussies die er gevoerd worden,
mogen in ieder geval een stuk scherper. Ik
speel in een vergadering graag de advocaat
van de duivel. Dat zorgt er meestal voor dat ie
dereen zijn standpunten duidelijk en helder
gaat verwoorden.
Ik kom op voor het milieu. Ik ben geneigd
groen boven economische belangen te kiezen.
Maar je moet als bestuurslid daarin nooit te
ver doorschieten. Het moet voor huisbezitters,
de groep die ik vertegenwoordig, wel betaal
baar blijven. Zo vind ik schoon water van be
lang maar in een rivier waar veel vrachtsche
pen varen en zwemmen verboden is, hoef je
wat mij betreft geen zwemwaterkwaliteit te
handhaven. Dat is zeer kostbaar en levert te
weinig op. Effectief met gemeenschapsgeld
omspringen vind ik naast het garanderen van
veiligheid heel belangrijk.
Het hoogheemraadschap heeft zijn reputatie
tegen. De lage opkomstpercentages onderstre
pen dat. Je hoort mensen vaak verzuchten dat
het waterschap stoffig en saai is. Ik bestrijd
dat. Als algemeen bestuurslid beslis je juist
over heel concrete projecten, over baggeren of
het bouwen van afvalwaterzuiveringsinstalla
ties. Wel zouden de kiezers meer betrokken
moeten worden. Dat zie ik ook als mijn per
soonlijke uitdaging. De komende vier jaar ga ik
het waterschap weer 'hot' maken. Hoe? Door
bijvoorbeeld een wedstrijd uit te schrijven.
Burgers die met goede waterbeheerideeën ko
men, krijgen dan een beloning."
Eva van Proosdij-Zonneveld (33)
uit Leiderdorp, nummer 1239 voor de
categorie 'ingezetenen' (inwoners),
kiesdistrict Midden
„Ik ben zojuist bevallen van mijn
tweede kind, een zoon. Ik heb daar
om besloten mijn fulltime baan op
te geven. Ik word moeder en huis
vrouw maar de overgang van een
verantwoordelijke functie als mana
ger bij rijkswaterstaat naar het moe
derschap vind ik wel erg groot. De
verkiezingen voor het hoogheem
raadschap van Rijnland komen
daarom op precies het goede mo
ment. Als bestuurslid kan ik straks
mijn hersenen en kennis weer ge
bruiken en hoef ik niet meer hele da
gen af te zakken tot baby- en peuter
niveau.
Water heeft mij altijd geïnteresseerd.
Ik ben opgegroeid in de polder in
Noord-Holland en ben een echt wa
termens. Deze bestuursfunctie lijkt
mij in één woord geweldig. Je bent
er niet veel tijd aan kwijt, twee tot
drie dagen per maand, en mag toch
over heel belangrijke projecten mee
beslissen. Daarnaast heb je een
groot ambtelijk apparaat onder je.
Een enorme luxe lijkt me dat. Je
buigt je als bestuurslid letterlijk over
de bestuurlijke krenten uit de pap.
Wat ik voor de ingezetenen ga doen?
Mijn stokpaardje is effectief werken.
Op dat gebied valt zeker nog winst te behalen. Ik vind dat het waterschap eerder in de besluit
vorming van de overheden moet worden betrokken. Hoe eerder, hoe beter zelfs. Als waterbe
heerder hoor je bij de ontwikkeling van een nieuwe woonwijk ook aan de ontwerptafel te zitten.
Zo ben ik tegen de bouw van woonwijken in de laagste gebieden van de provincie, zoals in de
omgeving van Delft. We weten immers allemaal dat water naar het laagste punt stroomt. Dan
moet je daar dus ook geen huizen bouwen. Anders vraag je op den duur gewoon om moeilijkhe
den.
Andere aspecten waarvoor ik mij hard ga maken zijn schonere sloten in de stad en een goede
functiespreiding per gebied. Meerdere functies combineren in een gebied gaat moeizaam. Uiter
aard willen agrariërs een ander waterpeil dan recreanten. Per gebied in de provincie moet één
functie worden aangewezen zodat er straks geen versnippering ontstaat. Ook moet het hoog
heemraadschap meer naar buiten treden. Voordat ik mij verkiesbaar stelde, wist ik niet wie de
dijkgraaf was. Terwijl hij toch de aangelegen persoon is om de dienst een smoel te geven."
Martien Zandwijk (65) uit Noordwijk, num
mer 3206 voor de categorie 'eigenaren on
gebouwd' (grondbezitters), kiesdistrict
Midden
„Een ouwe rot in het vak. Ja, zo kun je mij
wel noemen. Ik doe voor de derde keer
mee aan de waterschapsverkiezingen en
heb er als bestuurslid inmiddels twee ter
mijnen opzitten. Ik ga weer op voor een
derde periode omdat een goed waterpeil
in mijn beroep als bloembollenkweker nu
eenmaal van levensbelang is. Een ramp
zoals die zich in 1997 in de De Zilk ver
trok, mag nooit meer voorkomen. De
hoeveelheid water in de duinen werd
toen ineens verhoogd. Daarbij hadden ze
echter over het hoofd gezien dat het wa
ter naar de achtergelegen zandgronden
zou sijpelen. Kortom, onze bollen verzo
pen. Bloembollen zijn verschrikkelijk
kwetsbaar. De oogst is dan gelijk voor een
heel jaar verloren. Er zijn boeren die nu
nog moeite hebben het hoofd boven wa
ter te houden vanwege dat rampjaar. Ik
behartig trouwens niet alleen de belan
gen van bollenkwekers. Ik maak me sterk
voor alle agrariërs. We zitten allemaal in
hetzelfde schuitje. We hebben een water
peil tussen de 59 en 65 centimeter nodig.
Je wilt immers wel een product van goe
de kwaliteit afleveren aan de consument.
De komende jaren worden erg spannend.
Er komen namelijk nieuwe Europese ka
derrichtlijnen 'water' aan. Dan moeten
alle sloten met een ecologische bestem
ming aan strenge milieueisen voldoen en
mogen veel schadelijke stoffen niet meer
in het water voorkomen. De gedachte er
achter is goed, maar de deadline van
2020 is niet haalbaar. Fosfaten bijvoor
beeld blijven minstens dertig jaar in het
oppervlaktewater zitten. Als we in Neder
land de normen van de EU niet halen,
worden we daar in Brussel op afgere
kend. Het gaat dan 0111 enorme boetes,
die zijn gewoon niet op te brengen. Ik
pleit ervoor dat we normen gaan hante
ren die wel haalbaar zijn. Ik ben voor een
schoner milieu maar we moeten er niet te
ver in doorschieten.
We moeten ook voorzichtiger zijn met
het laten onderlopen van polders. Wat
mij betreft doen we dit enkel bij een cala
miteit. Om toch water te hebben in droge
periodes zie ik eerder een permanente
watervoorziening als dé oplossing. Zorg
bijvoorbeeld voor wateraanvoer vanuit
het IJsselmeer. Dan is het inlaten van
brak water, zoals de Leidse staatssecreta
ris Schultz van Haegen vorig jaar deed,
ook niet meer nodig."
TUSSEN PEN EN PAN
Mijn leven is niet saai. Vijf kinderen (Fré, Marc, Sam,
Fleur, Olivier) in de leeftijd van 12 tot 22 jaar en mijn
man (Theo) zorgen voor veel leven in de brouwerij.
Vier dagen in de week ga ik naar de redactie van deze
krant. Of ik trek op zoek naar nieuws en achtergrond
verhalen de regio in. Een ingewikkeld bestaan? In 'Tus
sen pen en pan' bericht ik er wekelijks over.
„Komt uw naam nog
overeen met uw giro
nummer?" Gelukkig wel,
zeg ik hardop omringd
door mijn gezellige kin
deren. Vul keurig 'ja' in
plus mijn gironummer
ter controle. Postzegel op
de enveloppe en ik kieper
de brief in een rode brie
venbus. Zomaar een
vraag van de kinderbij
slag, dacht ik nog in juni.
Mis. Na vele jaren zonder
problemen deze over
heidssteun ontvangen te
hebben, klop ik ineens
niet meer in het bestand
van de verzekeringsbank.
In juli, midden in mijn
vakantie, krijg ik weer
zo'n brief. Nu een dreige
ment. Als ik dit niet invul,
zal mij een strafkorting
worden opgelegd. Op het
moment dat ik die brief
open - 4 augustus om
precies te zijn - is de ter
mijn van inleveren al ver
streken.
In mijn onschuld pro
beer ik de behandelaar
van mijn brief, een inge
wikkelde vrouwennaam,
aan de telefoon te krij
gen. „Nee dat kan niet,
zegt een aardige doortas
tende jongeman, die va
ker met dit bijltje hakte.
„Wat is er aan de hand?"
Ik leg mijn verhaal uit.
Geen verandering in
naam, gironummer of
kinderaantal en nog
steeds dezelfde man. Be
gin juli heb ik ook ge
woon nog kinderbijslag
gehad op mijn naam en
op mijn oude vertrouwde
gironummer. Wat is er
aan de hand?
„Ik zoek het even uit",
zegt hij slagvaardig. Nee,
hij kan ook niets onregel
matigs vinden. „Weet u,
ik tik uw verhaal even
in." Prima. Na tien mi
nuten: „Weet u, het is
handig om het tweede
formulier dat u heeft ge
kregen toch nog even op
te sturen." Zonder pro
blemen stap ik de dag er
na op de fiets en stop de
brief persoonlijk in de
brievenbus van de verze
keringsbank bij het sta
tion in Leiden. Om dit
goede gevoel te vieren
nog een lekkere cappuc
cino in de stad gedron
ken. Het leven moet je
zelf leuk maken.
Natuurlijk tik ik dit ver
haal niet op, omdat de
afloop zo leuk is. Begin
september wordt het
dreigement waarheid. Ik
krijg die strafkorting,
want ik heb me niet aan
de termijn gehouden.
Theo gaat nu bellen. Hij
krijgt een aardig en door
tastend meisje aan de
lijn, die onze behande
laar, de mevrouw met de
ingewikkelde naam, ook
niet kan vinden. „Zegt u
het maar?" Theo doet
een poging. „Het moet in
de computer staan. Uw
collega heeft het verhaal
van mijn vrouw opgete
kend." Het meisje kan
het niet vinden. Hij
blaast zichzelf op. Tegen
zoveel onzin kan een
man van zijn kaliber niet.
Eind van het liedje is dat
we een bezwaarschrift
kunnen indienen.
We trekken nog wat na
bij de Postbank, want de
Postbank, zo onthulde
het meisje van de verze
keringsbank, zou tegen
de verzekeringsbank
hebben gezegd dat mijn
naam niet overeenkwam
met mijn gironummer.
Volgens het aardige
doortastende meisje van
de Postbank deden ze
zoiets niet.
Net als ik van dit verhaal
een bezwaarschrift pro
beer te maken, valt de
lamp uit boven de com
puter. Een stop gespron
gen. Geen probleem, dat
kan ik zelf verhelpen.
Schakelaar uit en een
nieuwe 16 ampère erin
draaien. Twee uur later:
totale stroomstoring. De
computer ligt nu ook
plat. De stoppen en
schakelaars in de elektri-
citeitskast geven geen
aanleiding voor dit on
heil. Ik loop door het he
le huis, geen lamp, geen
apparaat doet het.
Onheil op straat. Boze
mensen belegeren de
werkmannen die een
gasleiding aan het trek
ken zijn. Ik ga erbij staan.
Niemand weet wat er aan
de hand is. Volgens de
mannen hebben zij de
elektriciteitskabel niet
geraakt. Wat nu? Mijn
buurvrouw dreigt al met
de kosten van het bedor
ven vlees. Bij een andere
mevrouw is de mobiel op
tilt geslagen. Een man in
een auto rijdt boos rond.
„Waar zit de boosdoe
ner?" Ik verschans mij in
mijn huis. Ik ben vol
strekt onschuldig.
Bij gebrek aan televisie
en computer met de kin
deren die thuiskomen
lekker een potje mens
erger- je-niet gedaan.
Lucht op. Van de kip be
stemd voor de elektri
sche oven, trek ik nu een
maaltijdsoep op het gas.
Omdat de afzuigkap het
niet doet, snuift iedereen
de heerlijke geuren van
de kruiden en groenten
op. Vervolgens de was
met de hand vlak gestre
ken, ziet er goed uit. Ik
•heb leuke kinderbijslag
kinderen en een fijne
man. Toch huil ik heel
hard. Niemand begrijpt
het. Totale onmacht. Ik
wil niet strijden tegen in
stanties.
Dat ik weer stroom heb,
begrijp ik als mijn broer
laat weten dat hij boos is
op mijn ouders. „Ik heb
net hun provider gebeld,
omdat ze de voicemail
op hun mobiele telefoon
hebben staan. Zo zijn ze
niet bereikbaar in Frank
rijk." Volgens hem heeft
mijn moeder de verkeer
de knop beroerd en dat
kan op afstand worden
verholpen. Hij vindt mijn
opmerking dat mijn
moeder dat vast en zeker
expres heeft gedaan bela
chelijk.
„Wat leuk dat je£elt. Wij
zitten in Daglan*en
klein plaatsje in de Dor-
dogne. Mooi weer. De
reis gaat goed, we genie
ten. Ik dacht eigenlijk dat
mijn telefoon niet goed
ingeschakeld stond, ge
lukkig is dat niet het ge
val. Geeft mij een gerust
gevoel", zegt mijn moe
der. Ik schrijf voor mijn
geruste gevoel het be
zwaarschrift bij kaars
licht af.
Saskia Stoelinga
Reageren?
s.c.m.stoelinga@hdc.nl
Is
iktri
FT
ulia
hijs;
Leidsch Dagblad
ie: 8.M. Essenberg VERZENDING PER POST
lirectie.hdcuz@hdc.nl Voor abonnementen die per post (binnenland)
worden verzonden geldt een toeslag van €0,50
aan portokosten per verschijndag
Voor zaterdagabonnementen geldt €0,60 per
zaterdag.
GEEN KRANT ONTVANGEN?
Voor nabezorging: 0800-1711 (gratis).
Mobiel: 072 - 5196800.
ma t/m vr. 07.30-17.00 uur; za: 08.00-13.00 uur
(als op zaterdag voor 12.00 uur wordt gebeld,
wordt de krant dezelfde dag nabezorgd. Wie
tussen 12.00 en 13.00 uur belt, ontvangt de
krant op maandag.)
AUTEURSRECHTEN
Alle auteursrechten en databankrechten ten
aanzien van (de inhoud van) deze uitgave
worden uitdrukkelijk voorbehouden. Deze
rechten berusten bij HDC Uitgeverij Media BV
c.q. de betreffende auteur
HDC Media BV, 2004
De publicatierechten van werken van
beeldende kunstenaars aangesloten bij een
CISAC-organisatie zijn geregeld met Stichting
Beeldrecht te Amstelveen.
HDC Media BV is belast met de verwerking van
gegevens van abonnees van dit dagblad. Deze
gegevens kunnen tevens worden gebruikt om
gerichte informatie over voordeelaanbieding
en te geven, zowel door onszelf als door
derden. Heeft u hier bezwaar tegen, dan kunt
u dat laten weten aan HDC Media BV, Afdeling
Lezersservice, postbus 2.1800 AA Alkmaar.
maandag 17 september
Zifen geweldig succes." Zo omschreef het Progressief Vrou-
t Leiden de zelf georganiseerde tweede Vrouwenmarkt op
Do splein in Leiden. Het thema was dit jaar 'vrouw en ge-
org,' met onderwerpen als abortus, wijkverpleging,
rging en borstkankeronderzoek,
f Leidsch Dagblad
rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen na
,50 (afdruk van 13 bij 18 in zwart wit) over te maken op gironummer
iDC Media b.v.. Postbus 2, 1800 AA Alkmaar, onder vermelding van
3_ lad, ANNO d.d.(datum van plaatsing) of door contante betaling aan
het Leidsch Dagblad, Roosevcltstraat 82 te Leiden. U krijgt de foto
binnen drie weken thuisgestuurd,
ite
sat*
0.M
COLOFON
jet is een algemeen verschijnsel, dat zij, die zich met het
ubhuiswerk bezig houden, permanentte klagen hebben
jrek aan leiders(sters), terwijl het ook soms aan een goede
Eucjitbreekt. Om hieraan enigermate tegemoet te komen, orga-
.eidse Jeugdactie deze winter een aantal jeugdleiderscur-
zeer gevarieerde samenstelling. De eerste - en zeer belang-
mjus richt zich speciaal op de handenarbeid. Een „leergan",
të®# gegeven in nauwe samenwerking en opzet met de afdeling
de Vereniging voor Handenarbeid,
vereniging als de LJA zien deze arbeid niet domweg als ar-
handen, doch als een samenwerking tussen hoofd en
en sport in het jeugdwerk" is de tweede cursus die wordt
iheel nieuw in deze serie is de cursus creatief spelen en
n, waarvoor zich de UA de medewerking heeft verzekerd
van Vriesland-Canivez, een der leidsters van de „Werk-
imsterdam.
iker,
s: Jan Geert Majoor,
n aan Brandenburg
l^aJredactie.ld@hdc.nl
B
Leiden, tel. 071-5 356 356
is 54,2300 AB Leiden.
P"5 356 325
i )aa fax 023-5150 567
P.
KOOP
OUH t
de 661
023-5150543
13677
Kiel: 071-5 356 300
unnen contact opnemen
3hai
D
S800
8 (acceptgiro)
Ier Pn aut. ine.)
€216,90
een machtiging verstrekken
ch afschrijven van het
M.(Pontvangen €0,50 korting
