Q$P Ongeloof en woede na verstoorde droom ATHENE 2004 Wind tegen voor Booth en Dercksen jAsöïl Kostas tegen de reè ATHENS 2004 'Nu dan!' Nu dan! Oh nee' i PI al Hockeysters staan er niet in finale tegen Duitsland Nieuw-Zeeland: verbi op lauwerkransen Koningin huldigt medaillewinnaars athene - Koningin Beatrix en premier Balkenende huldigen woensdag de Nederlandse me daillewinnaars. De koningin ontvangt de succesvolle spor ters in Paleis Noordeinde. Bal kenende spreekt hen toe tijdens een feestelijke bijeenkomst in de Ridderzaal, aldus de RVD. De middag wordt afgesloten met een rijtoer door het cen trum van Den Haag. Van Moorsel en De Bruijn op reis athene - Inge de Bruijn en Le- ontien Zijlaard-Van Moorsel hebben van een sponsor van sportkoepel NOC*NSF een va kantie aangeboden gekregen. De Bruijn reist vandaag met een privé-vliegtuig naar het ei land Mykonos. Van Moorsel vertrok gisterochtend naar het zelfde eiland. „Ik ga heerlijk een paar dagen in een strandstoel- tje zitten om alles van de afge lopen dagen tot me te laten doordringen", keek De Bruijn vooruit. Paardenbond wil verder met Romp athene - De Koninklijke Neder landse Hippische Sportbond wil verder met Bert Romp als bondscoach van de springrui ters. De eerste gesprekken over contractverlenging zijn inmid dels gevoerd. Hockeybrons voor Argentijns team athene - De Argentijnse hoc- keysters hebben gisteren in Athene olympisch brons ver overd. De Zuid-Amerikaansen, op strafballen uit de finale ge houden door Oranje, wonnen in de strijd om de derde plaats met 1-0 van China. Luciana Ay- mar maakte de treffer in de laatste minuut. Vijfde zeilmedaille Braziliaan Grael athene - Torben Grael heeft voor een historische prestatie gezorgd in Athene. De Brazili aan is de eerste man die vijf medailles heeft gewonnen bij het zeilen. De 44-jarige Grael en zijn zeilmaat Marcelo Ferreira stelden gisteren het goud veilig met een vierde plaats in de tiende en voorlaatste race in de Star-klasse. Het duo kan in de slotrace op zaterdag niet meer worden ingehaald. Grael doet in Athene voor de zesde keer mee aan de Spelen. Hij heeft nu twee gouden, een zilveren en twee bronzen plakken in zijn verzameling. Rabobank wil praten met Bos athene - Theo Bos heeft zijn zinnen gezet op een loopbaan als wegrenner. Manager Theo de Rooij van de Rabobank-wie- lerploeg ziet wel wat in de mo gelijkheden van de winnaar van olympisch zilver op de baan. „We moeten maar eens bekij ken of we iets voor elkaar kun nen betekenen", zei De Rooij een dag nadat Bos het sprint- toernooi had besloten met een val op het onderdeel keirin. Bos wil na de wereldkampioen schappen in maart graag de weg op. &LVEK 6 i TOT. 1Ver. Staten 26 30 23 79 2. China 25 17 12 54 3. Australië 16 11 16 43 4. Rusland 15 19 23 57 5.Japan 15 9 10 34 6. Duitsland 10 11 13 34 7. Frankrijk 10 7 9 26 8. Italië 9 6 8 23 9. Roemenië 8 5 4 17 10. Oekraïne 8 4 'te 18 11. Zuid-Korea 7 10 5 22 12. Gr.-Brittanië 7 8 10 25 13. Griekenland 6 4 3 13 14. Nederland 4 8 8 20 15. Hongarije 4 6 1 11 16. Zweden 3 1 2 6 Turkije 3 1 2 6 18. Nw-Zeeland 3 1 0 4 19. Spanje 2 9 5 16 20. Cuba 2 4 7 13 Stand na 227 van de 301 onderdelen infografiek - HDC - SE athene - „Meid! Meid! ]i "I ééh. Weer niet" Radelot gen Nederlanders op de de laatste, strijdbare mii van de Nederlandse hoe vrouwen in hun jacht na goud. „Nu dan! Nu dan! nee." Het lukt niet. Duit wint, Nederland verliest mooie avond eindigt in verdriet. En dat verwacl aj mand op de tribune. Iedereen was gekomen een gouden medaille. V( n0 bailers, turners, honkba n Mark Huizinga, Edith B<ke\ de halve Nederlandse pl êv Die nette mevrouw, die deze gelegenheid toch n jj| een enorme klomp op h had gezet. Die studentei C het galmende trappenhi het stadion al laten wet< alles voor Duitsland al v ,rs is. Dat goud, dat komt e zie je ze denken, ook wa Nederland al een klein i ter staat. Toch, irritaties al voor de wedstrijd in 1 derlandse supporterska „Zou iemand zo vriendi p len zijn even mee te lop zegt een man bozig. „Ik twaalf bier toch niet alle r n gen!" Maar dat probleem valt niet bij de ellende van njmi wedstrijd: een nederlaaj |e hockeyvrouwen. Tegen land nog wel. Alle jolighjnn onbezorgdheid van voo iil] wedstrijd is verdwenen, de dansende Duitsers, dtjjf af toch wat bescheidene p het oranjevolk waren ve >i< nen. Lichte ergernis doemt o pc oranjekamp op de tribu ar een stuk of vijftien Duit! Gi keyers met grote Duitse een ereronde maken. M hockeyfans zijn nette en vanuit de tenen won net applausje tevoorsch toverd. Applaus voor Di Maar wat gebeurt daar? schrikte ogen in blonde landse koppen. Want tu speelsters Ageeth Boom en Mijntje Donners bref op het veld een verbale los. Nee, leuk is het niet meiju intieme Atheense hocketai onnetje, tussen berg en Voor de wedstrijd zag je derlandse speelsters no| d: opkijken naar alle, zo vr >ic uitgedoste bekenden op emM ror< h bune. Na de wedstrijd k nc ze met het lood in de sc \z nog wat plakjes zilver 0[ De speaker noemt hun nog eens. Met zeer Duit cent, ook dat nog. Na ee volkslied, de tweede Di ronde en een Duitse si dans mogen de Nederla j dan eindelijk hun verdr met familie en bekende vanaf de tribunes kusha toewerpen. '4 m 4i D 110 n i !ev ev (op il ei 0' rs E isi r i R< rn it' II! m de el n 1 1 f P 'l!fa athene/anp/rtr - De vier gou den medaillewinnaars uit Nieuw-Zeeland mogen hun lauwerkransen niet mee naar huis nemen. Een woordvoerder van het ministerie van Land bouw heeft wielrenster Sarah Ulmer, de triaüeet Hamish Car ter en de roeitweeling Georgina en Caroline Evers-Swindell ge waarschuwd dat de kroontjes bij aankomst meteen in beslag worden genomen en vernietigd. Nieuw-Zeeland heeft een van de strengste controles ter we reld op de invoer van natuurlij ke en dierlijke productei h lauwerkransen die uit ojen ken, rozen en chrysantejs staan, worden gezien al«M sico en mogen volgens lrge nisterie het land niet in.|bé Voor de vier medaillewilep wordt geen uitzondering maakt. De roeitweeling Evers-Sin heeft inmiddels een altejte; bedacht. h Zij gaan de kroontjes L in stukken breken en zul resten onder hun suppai verdelen. ilt door Mare Molenaars athene - Verdwaasd, de ogen vol tranen en ongeloof, dwaalt Mijntje Donners eenzaam over het veld. Op de achtergrond vie ren de Duitse hockeysters hun feestje. Donners wendt zich af en slaat een hand voor de open mond. Dit kan niet waar zijn, maar het scorebord liegt niet: Nederland-Duitsland 1-2. Ze slaat woedend op het gras. De olympische finale, dat was haar wedstrijd. Daarin zou ze schitteren als nooit tevoren. Ze was al topscorer van het toer nooi, maar tegen Duitsland zou Goudmijntje haar reputatie nogmaals bevestigen: een killer met een patent op beslissende doelpunten. Ze is altijd goed in grote wed strijden, Donners staat er als het moet en schuwt geen enkel middel om de overwinning bin nen te slepen. Ze provoceert, trekt en duwt en is ook niet be roerd om af en toe een beuk te delen als het haar even niet zint. Donners is meedogenloos. Die mentaliteit maakt haar tot het boegbeeld van het Neder lands vrouwenhockey, maar minder geliefd bij haar tegen standers. Het deert haar niet. Donners sjouwt niet over het veld om vrienden te maken. Ze wil winnen. Tegen Duitsland lukte dat dus niet, tot ieders verbazing. Ne derland was de torenhoge favo riet in een finale die nooit echt een finale kon zijn. Daarvoor was het krachtsverschil tussen beide ploegen eenvoudig te groot. Maar het pakte even an ders uit. Oranje liet zich, net als in de halve finale tegen Argenti nië, verrassen door een blik- semstart van Duitsland. Anke Kühn ramde na vijf minuten al een strafcomer achter Sinnige. Halverwege de eerste helft deed Franziska Gude er uit een mes scherpe tegenaanval nog een schepje bovenop: 0-2. De openingstreffer was de aan zet tot een Oranje-offensief dat de volle zeventig minuten zou aanhouden. Duitsland bouwde een muur op in de eigen cirkel, waarop Nederland zich uitein delijk zou stuklopen. De aan houdende belegering leverdè niet meer op dan een doelpunt van Maartje Scheepstra, kort na rust. „We hebben weer veel te schij terig gespeeld", gromde Ageeth Boomgaardt na afloop. „We zijn zoveel beter dan Duitsland, maar het is elke keer hetzelfde: in de finale van een groot toer nooi staan we er niet. Dat was op het WK al zo en nu over komt het ons weer. We speel den met veel te weinig agressie Hoewel de Nederlandse hockeyvrouwen zilver behaalden, baalden Jiske Snoeks, Clarinda Sinnige en Mijntje Donners (vlnr) gisteravond stevig tijdens de ceremonie. Zij hadden nauwelijks oog voor de juichende Duitse vrouwen die het goud kregen omgehangen. Foto: ANP/Olaf Kraak in de cirkel. Dan kun je nog acht jaar doortrainen, maar als je de juiste mentaliteit niet hebt, win je nooit." Boomgaardt, die de laatste wedstrijd van haar loopbaan speelde, kreeg na afloop zelf de wind van voren. Van Mijntje Donners nota bene, een hoc- keyleven lang haar maatje bij Met meer dan duizend Met zijn vieren hebben ze 1039 interlands gespeeld. Morgen wordt dat aantal nog iets uitgebreid met de olym pische finale. Bij winst scha ren vier Nederlandse hockey ers zich bij een zevental In diërs die ooit hetzelfde pres teerden: drie keer goud op de Olympische Spelen. Den Bosch. De ruzie leidde tot een onverkwikkelijk tafereel, midden op het veld, pal voor de volgepakte tribunes. Even leek het er zelfs op dat de beide ploeggenoten met elkaar op de vuist zouden gaan; er zijn weg werpgebaren over en weer. Ach, we moesten allebei even ons ei kwijt. Pure frustratie", Teun de Nooijer (281), Jeroen Delmee (296), Erik Jazet (307) en Guus Vogels (155) zijn de mannen die er in Atlanta (1996) en Sydney (2000) ook al bij waren toen Nederland de olympische titel verover de. Slechts twee spelers, ook Indiërs, hebben ooit vier keer een olympische medaille ver klinkt het later laconiek. Want ook dat is Mijntje Don ners, een speelster met meerde re gezichten. Een bitch in het veld, maar ook een geboren lei der, met oog voor haar verant woordelijkheden. Twee minu ten nadat ze haar scheenbe schermers woedend heeft weg gesmeten, maant ze haar ploeg genoten resoluut tot een ere ronde. Het wordt een pijnlijke optocht langs oranjegekleurde tribunes, maar ook daarin gaat Donners voorop. In de verstar de blik is de wanhoop te lezen. Ze heeft gefaald. Ze heeft niet gebracht wat er van haar werd verwacht. Geen moment had ze kunnen ontsnappen aan de aandacht van de onvermoeiba re Rodewald en de uitblinkende Bachmann. Maar ze wist wat haar te wachten stond, ze wist dat haar geen millimeter ruimte zou worden gegund door de stugge Duitse verdedigers. Elke tegenstander kent het recept om Oranje te verslaan: Mijntje uitschakelen. Donners knokte voor wat ze waard was, maar verloor uitein delijk de strijd tegen de klok. Want Nederland domineerde wel, maar schiep zich nauwe lijks kansen. De acties van de dromerige Miek van Geenhui zen, een van de speelsters die de aanval zou moeten voeden, ontbeerden het verrassingsele ment, het eindeloze gepriegel van de lichtvoetige Fatima Mo- reira de Melo is misschien te gen Azerbeidzjan effectief, maar niet tegen gelouterde Duitse verdedigers. Wat resteerde was een handvol stilstaande momenten. Vijf strafcorners bleken niet vol doende om de achterstand weg te poetsen. En dus huilt Mijntje Donners tranen met tuiten. Op het podi um, waar ze een zilveren me daille krijgt uitgereikt, op dit moment een monster zonder waarde. Weer gaan beide handen voor het gelaat. De troostende arm om haar schouder van bonds coach Mare Lammers biedt geen soelaas. Het sprookje is te wreed ver stoord. interlands naar derde goud overd. Zij hebben drie gou den en een zilveren plak. De Nooijer en Vogels kunnen zich mogelijk bij dat tweetal spelen, als ze er over vier jaar in Peking nog bij zijn en Ne derland ook daar een medail le pakt. Delmee en Jazet stoppen. Het wil voor Nederlandse zeilers maar niet hard genoeg waaien «el door Arjen Vos athene - Een nieuwe dag met weinig wind heeft de Neder landse troef bij het zeilen, het Tornado-duo Herbert Dercksen en Mitch Booth, veroordeeld tot de strijd om het brons. Na de zesde en de zevende plek van gistermiddag zit goud of zilver er niet meer in. De Ne derlanders moeten vijf punten goedmaken op Argentinië om derde te kunnen worden en bo vendien Australië voorblijven. Een dikke tegenvaller voor het ambitieuze tweetal, dat naar Athene ging voor goud. „Maar het is niet anders", sprak Dercksen gelaten. Gisteren haalden ze alles uit de kast om toch nog in de buurt van leider Oostenrijk te komen. „Het was opnieuw een heel zware dag", zei Dercksen. „We hebben alles geprobeerd, maar meer dan dit zat er niet in. Dus jagen we nu op brons." Het wil maar niet gaan waaien in Athene, en daardoor zijn Booth en Dercksen stevig gedu peerd. Ze zijn namelijk zwaar- weerspecialisten, gedijen bij veel wind. „Hier komen de licht-weerspecialisten naar bo ven. De wind is geen dag meer dan tien knopen geweest", somberde Dercksen. Booth: „Het gewicht van onze boot zit tussen medium en zwaar. Lich te boten zijn hier in het voor deel." Voorafhadden ze geen idee welke wind in Athene zou waai en. Dercksen: „Het kon van al les zijn. Maar tien dagen licht weer had ik niet verwacht en niet gehoopt. Wij kunnen best vooruit bij licht weer, maar zijn op ons best als het hard waait." Feitelijk is Dercksen gezien de omstandigheden op het Agios Kosmas Complex niet eens on tevreden over hun optreden. Als je vooraf had gezegd dat Tornado-zeilers Mitch Booth en Herbert Dercksen tijdens hun eerste race in Athene. In de eerste race plaatsten zij zich als tweede. Morgen is alweer de slotrace. Foto: ANP/Olaf Kraak het tien dagen licht weer zou zijn, dan had ik gezegd dat we dan niet mee zouden doen om de prijzen. Dat doen we nog wel, dus het gaat helemaal niet slecht." Alleen de hardop uitgesproken ambitie 'goud en niks minder dan goud' wordt niet waarge maakt. „Het is moeilijk om in te zien dat je geen goud pakt en misschien zelfs wel naast het podium belandt. Maar goed, we moeten realistisch zijn. Ik ben er nog steeds van overtuigd dat we bij gemiddeld weer hier goed hadden gepresteerd. We zijn namelijk allround." Ook Booth vindt niet dat er ge faald is. „Falen is een te groot woord. Dat hadden we gedaan als we laatste zouden zijn ge worden. Het is gelopen zoals het gelopen is." Naast de nummer drie, Argenti nië, is Australië de grote con current voor het brons. De Aus sies, met Booths oude zeilmaat Darren Bundock aan boord, hebben net als Nederland vijf punten achterstand op de Ar gentijnen. Ook Australië, dat de laatste drie jaar wereldkampi oen werd, presteert dus teleur stellend tijdens de Spelen. „Het geeft aan dat het hier erg on voorspelbaar is", verklaart Dercksen. De Oostenrijkers staan bovenaan. „Die hebben gegokt op weinig wind. En ze hebben goed gegokt." De tactiek voor de slotrace van morgen - vandaag is een rust dag voor de zeilers - is simpel: vol op de aanval. Alles of niks. „En dan zien we wel of dat brons oplevert", berustte Dercksen. Mitch Booth:Als we maar geen vierde worden. Dat zou echt verschrikkelijk zijn voor ons." En toch werd hij gemist giste ren, die rare Kostas Kenteris. De finale op de 200 meter had een climax van deze Olympische Spelen moeten worden met Kos tas in de hoofdrol. Kostas tegen de rest van de wereld, met 60.000 gekke Grieken op de tri bune. Wat kunnen die lui schreeuwen! (In het algemeen kan worden gesteld dat de uitvinding van de telefoon een grote vooruitgang betekent voor de mensheid. We hoeven sindsdien niet meer zo te schreeuwen naar elkaar. Maar dit principe is geheel en al aan de Griek voorbijgegaan. Ook als ze bellen, schreeuwen ze.) Waar zou hij nu zijn, Kostas? Ondergedoken? Het is sinds zijn compleet onverwachte zege in Sydney een beetje zijn speciali teit geworden. Hij trainde in de vreemdste uithoeken van de we reld en als de dopingcontroleurs opdoken, bleek hij verdwenen. Kostas de fantoom. Maar misschien zit hij wel ge woon op Lesbos, het eiland waar hij is geboren en gta Waar een straat naar heLr vernoemd, waar veerboLn hem zijn vernoemd. WaZ een held is. Ook nu nog.fjjj Kenteris wordt in GriekaQi meer als slachtoffer geztfo Slachtoffer van die gesle leenman Christos TzekoL coach. Dat zou de kwadk j( zijn, zo willen de Grieke^e ven. l. Op Lesbos vergeet hij all weg van die idiote werea de Olympische Spelen i'/Lj pan Athene kan hij a/Zei^ ten. Lekker rondtoeren flai motor over de bochtige Wind door de haren. }rj. Rond middernacht zal /Lr] motor hebben geparkeetLa zijn favoriete taverne enk! waard om een koel glas v hebben gevraagd. Op deLj{ grond zal de zee als altiL^ gevend hebben gekabbet^ Nog iets gebeurd vanai „Niet dat ik weet, Kostatf] t O Pim van Esschoten Ui

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2004 | | pagina 16