Jong estafetteteam houdt in Athene de traditie hoog VDH helpt zwemploeg aan zilver Er is niets meer over van turnland Nederland Dlijfkrans hoogste Ideaal Grieken laten oordeel over atleten aan IOC Jean Peter Baljenende ENS 2004 Zweden overwegen boycot JA SOU! Team Amerikaanse man- het veelge- [Iream Team, is het e toernooi in Athene •gonnen met een ne- Juerto Rico zorgde I enorme verrassing: sterren kwamen jerste kwart niet meer Halverwege was de lid zelfs opgelopen tot 1(49-27). 4 1 0 5 1 1 0 3 Fe 2 0 1 3 L 2 0 1 3 Ren 1 4 3 8 1 1 3 2 6 k 1 2 2 5 je 1 1 1 3 1 0 0 1 fka 1 0 0 1 r 0 2 0 2 0 0 11 0 0 11 0 0 11 0 0 11 Infografiek - HDC - MC fo - In het logo van de he Spelen van Athene e olijftak verwerkt. At- {en bij de ceremonie winnaars niet alleen pn, zilveren of bron- ftille maar ook een ■olijftakken die op het ^dt gedragen. De bete de olijfkrans voert te- Olympia, de heilige ar in de oudheid de Olympische Spelen ans was de hoogste Voor een olympische Je olijftakken kwamen ^peilige olijfboom die der tempeldomein van lan de rivier Alpheüs )e olijfkrans had als lauorschijnlijk religieuze :rilympia was voor het 19} de Olympische Spe- s. >or Chr.) al een heilig- Je god Zeus. ieusche Spelen werden >cfheid gehouden ter ere 2-ïn groeiden uit tot de ig;)te van de vier pan- vi spelen. Ze hadden igen krans: de Pythi- ïn in Delphi een lau- de Isthmische Spelen een krans van pijn- 2Pn en de Neméische Nemea een krans van Ijptij. Van alle kransen Oudheid de olijfkrans Chr. het hoogste ide- lere atleet. ATHENE 2004 maandag l6 AUGUSTUS 2004 door Arjen Vos athene - De Stichting Topzwemmen Nederland besloot twee jaar geleden dat de estafettenummers 'speerpunt' moesten worden voor de Spelen van Athene. Er werd veel energie in gesto ken om in Griekenland goed voor de dag te komen. Het bleek een goede keuze. Gisteren stuntte de mannen- ploeg door zilver te pakken op de 4x100 meter vrije slag, zaterdag na men de vrouwen al brons mee. Die derde plaats voor de vrouwen- ploeg werd gekoesterd. De ploeg be stond naast het unieke talent Inge de Bruijn, die in de finale de plaats in nam van Annabel Kosten, uit de jon ge Inge Dekker (achttien jaar pas), de onstuimig progressie makende laat bloeier Marleen Veldhuis en de wis selvallige Chantal Groot. Nederland heeft een traditie hoog te houden als het om medailles gaat op de sprintes tafette bij de vrouwen. Het brons van zaterdagavond - achter winnaar Au stralië en de Verenigde Staten - was de tiende olympische plak in de his torie. De tijd van 3.37,59 betekende een verbetering van het Nederlands record uit 2000, gezwommen tijdens de vorige Spelen, toen goed voor zil ver. Inge de Bruijn rehabiliteerde zich in de estafettefinale met haar beste splittijd ooit (53,37 seconden) voor de ondermaatse 100 meter vlinderslag (derde in 58,47) die ze in de series zwom. Ze sleepte de Nederlandse ploeg van de vierde plaats het podi um op. „Op het podium staan went nooit", glunderde De Bruijn. Ze gun de haar collega-zwemsters het succes van harte. „Ik voel me prettig in dit groepje. Lekker jong en fris, met een goede sfeer. Stuk voor stuk meiden die er zin in hebben." Het estafettezilver van Sydney was vooral te danken aan een fenomenaal eindschot van De Bruijn, in Athene had de equipe er een tweede turboot- je bij: Marleen Veldhuis. Haar splittijd van 54,11 was iets langzamer dan waarop ze had gehoopt, maar met haar 25 jaar moet er nog rek in zitten. Ze was wel helemaal kapot na de bronzen race. „Ik ging hard af en daardoor ging ik ongelooflijk dood." Maar ik heb het er graag voor over." Ook de bescheiden Van Veldhuis hoef je geen grote woorden te ver wachten. Ook niet na het behalen van olympisch eremetaal. Waar De Bruijn zich nog wel eens wil koesteren in de warmte van de schijnwerpers, houdt Veldhuis zich het liefst op de achtergrond. Doe maar gewoon, dan doe je al gek ge noeg. Maar ook zijvierde zaterdag avond feest. „Deze kans moesten we pakken. Dat hebben we gedaan. Schitterend!" door Arjen Vos athene - Ian Thorpe kan zijn bre de borst natmaken, want Pieter van den Hoogenband ligt op goudkoers. Op de 200 meter vrije slag krijgt wereldrecord houder Thorpe vanavond een Van den Hoogenband in super- vorm tegenover zich. Gister avond wisselde VDH op de esta fette 4x100 meter vrije slag met een ongelooflijk snelle race brons om voor zilver. Dat was meer dan iemand had durven dromen. Van den Hoogenband deelde in amper vijf kwartier tijd twee ge voelige tikken uit aan Thorpe. Eerst won hij met afstand de halve finale op de 200 meter vrije slag. Zijn 1.46,00 was 0,65 seconde sneller dan de tijd van Thorpe. Over de 100 meter in de estafette deed de Eindhove- naar 46,79 seconden, zijn Au stralische rivaal had er 48,14 voor nodig. De aanloop naar het estafette- zilver van gisteravond was lang en moeizaam. Waar de vrou- wenploeg steeds progressie liet zien, bleven de mannen steken. Voor aanvang van de Olympi sche Spelen werd een finale plaats al 'een ambitie op zich' genoemd. Na de serie van gis terochtend, waarin een sterke Nederlandse ploeg als vierde eindigde, werden de verwach tingen wat bijgesteld. Een plaats tussen drie en zes werd realistisch geacht. Er was dus een medaillekans, reden voor Pieter van den Hoo genband om na zijn winnende serietij d op de 200 meter vrij voor de estafettefinale zijn zwembroek nog maar eens aan te trekken. De finale leek in een anonieme race te eindigen totdat Klaas Er ik Zwering als derde zwemmer in het water dook. Op dat mo ment, na Johan Kenkhuis en Mitja Zastrow, stond de ploeg nog laatste. Een sterke Zwering trok er flink aan en kwam het water uit met een vierde plaats. Van den Hoogenband maakte er als slotzwemmer zilver van in 3.14,62, achter de verrassende winnaar Zuid-Afrika (3.14,36, een nieuw wereldrecord) en voor de VS (3.15,75). „Vooraf durf je er niet aan te denken", erkende Zwering. Een jaar geleden zat de Eindhove- naar in een diep dal. „Het was kappen of een andere uitdaging in het zwemmen zoeken." Hij zette de rugslag overboord en koos voor de vrije slag, met als doel succes op de estafette. „Het vele werk heeft zich nu uitbetaald in iets heel moois." Johan Kenkhuis spoelde gister avond in Athene een frustratie weg. De TZA-zwemmer was er net als Mark Veens ook in Syd ney bij toen de ploeg werd ge diskwalificeerd. Veens moest gisteren in de finale plaats ma ken voor Van den Hoogenband, omdat de Limburger in de serie De zilveren estafetteploeg. Van links naar rechts: Pieter van den Hoogenband, Mitja Zastrow, Klaas Erik Zwering en Johan Kenkhuis. Foto: ANP/Robert Vos de slechtste tijd had gezwom men. Sneu voor hem, Kenkhuis droeg daarom gisteravond zijn medaille op aan Veens. „Deze is voor Mark. Heel jammer dat hij er in de finale niet bij is. Maar ja, de afspraken lagen nu eenmaal zo." Voor Mitja Zastrow was het een gedenkwaardig moment. De voormalige Duitser kreeg een Nederlandse zwemmedaille omgehangen. Reden tot lachen, maar hij lachte ook toen hij ver nam dat de Duitse ploeg laatste was geworden. „Ja, ik moet daar wel om lachen. Niet van wege de zwemmers, dat niet, maar wel vanwege de bond." Zastrow liet zich na onenigheid met de Duitse zwembond tot Nederlander naturaliseren. Pieter van den Hoogenband verdween na de wedstrijd snel in de catacomben. Vandaag wacht hem de grote slag op de 200 meter vrij. Amerika zet in op wonderboy Michael Phelps, Australië (gis teren teleurstellend zesde) weet al maanden dat Ian Thorpe gaat winnen. Maar na het Ne derlandse machtsvertoon van gisteravond is dat ineens stuk ken minder zeker. door Fardau Wagenaar athene - Het was de laatste af levering van een waargebeurde dramaserie. Na prachtige tijden vol succes, is het sinds gisteren echt afgelopen met het Neder landse vrouwentumen. Suzan ne Harmes en Laura van Leeu wen eindigden op het olympi sche kwalificatietoernooi zo laag dat ze zich voor geen enke le finale plaatsten. Het was eigenlijk een verade ming dat het tumtoemooi voor Nederland na twee uur voorbij was. De meiden werden na af loop ondervraagd door televi sie, radio en schrijvende pers, zoals altijd na een wedstrijd. Maar voordat ze iets konden zeggen, wierp Joop Alberda, lid van het team de mission, zich op als de grote beschermer. Of wel: hij snoerde de turnsters de mond. „Er mogen geen vragen worden gesteld over de relatie tussen Boris Oriov en Frank Louter. Er mogen geen vragen worden gesteld over de relatie tussen Suzanne en Laura. Vriendschap is mooi, maar het is bijzaak in sport. Worden deze vragen toch gesteld, dan haal ik de meisjes meteen weg." Zo, Alberda had gesproken. Wat een droefenis voor twee meisjes van achttien jaar die een olympische droom hadden, maar door allerlei omstandig heden geen droomtoemooi mochten beleven. Het Neder landse team was in Athene van het begin af aan opgedeeld in twee kampen: dat van Van Leeuwen en trainer Frank Lou ter en dat van Harmes en Boris Oriov. De twee trainers kunnen elkaar niet luchten of zien en dat maakte het voor de meiden moeilijk om vriendinnen te worden. Dus sliepen ze niet bij elkaar op de kamer, waren er tijdens de wedstrijd geen blik ken van verstandhouding, maar ontweken ze elkaar. Geen vluchtige kus na een goede oe fening. Niks. Beste best Laura van Leeuwen zei na af loop onder het wakend oog van Alberda dat ze tevreden was over haar prestatie. Ze zei dat ze haar „beste best" had ge daan. Aandoenlijk, maar ze moet het toch jammer hebben gevonden dat ze niet in de buurt kwam van een finaleplek op haar favoriete onderdeel brug. Suzanne Harmes vertelde dat ze twee dagen voor de wed strijd last had gekregen van haar rug. Ook zij meldde dat ze redelijk tevreden was. Ze kon het niet echt menen, want ze had op zo veel meer gehoopt in Athene. Hoe heeft het toch kunnen ge beuren dat een prachtig verhaal zo'n triest einde kreeg? Het be gin was veelbelovend. Vanuit het niks werd Nederland in 2001 een tumnatie. Renske En- del won op het WK in Gent zil ver op de brug. Verona van de Leur pakte een jaar later op het EK in Patras zes medailles - brons en zilver. Het succes van Oranje was ongekend. Tot vorig jaar. Het WK in Ana heim maakte een einde aan alle dromen. Louter - toen bonds coach - kreeg het niet voor el kaar olympische deelname voor het landenteam veilig te stellen. Nederland mocht slechts met twee turnsters naar Athene. Or iov was woedend en noemde Louter een „commandant die er een rotzooitje van had ge maakt". Het tumbolwerk scheurde helemaal toen Lou ters lieveling Van de Leur over stapte naar Oriov. Intussen be sloot Endel te stoppen en raak ten bijna alle anderen gebles seerd, inclusief Van de Leur. Het leek er twee jaar geleden op dat turnen in 2004 een belang rijke olympische sport voor Ne derland zou worden. Maar gis teren werd pijnlijk duidelijk dat er niks meer over is van het 'tumland'. Suzanne Harmes en Laura van Leeuwen kondigden aan vakantie te gaan vieren. Dat mochten ze wel zeggen van Joop Alberda. VRAAG HET JEROEN Wat vond je van de openingsceremonie in het olympisch stadion van Athene? En heb je nog genoten van DJ Tiësto? Loek de Jeu, Lisse. „Fantastisch. Om in zo'n grote groep atleten te mogen lopen in die witte pakken is erg mooi. Voordat we het stadion binnen mochten, zaten we met de deelnemers uit alle landen in een grote gymnastiekhal. Toen de olympische ringen ont brandden, hoorde je alleen maar 'ohhh'. De bin nenkomst in het stadion was prachtig en de toe schouwers in oranje kleuren vallen dan meteen op. Tijdens de Paralympics van Sydney heb ik de opening in de eetzaal via de televisie gevolgd, om dat we de dag erna hard moesten fietsen. In Lille- hammer heb ik wel meegelopen. Dat spektakel vond plaats in het skispringstadion, maar tijdens de Winterspelen hadden we bijna alleen maar contact met schaatsers en bobbers. Hier spreek je zoveel verschillende sporters. Gisteren heb ik gege ten met Mark Huizinga en Edith Bosch. Het is bij zonder om mee te maken. Huizinga ging tijdens de openingsceremonie nog speciaal terug naar DJ Tiësto om met de vlag te zwaaien. Toen de ploeg langs hem liep was de controle helemaal weg. We kennen Tiësto niet persoonlijk, maar we gingen uit ons dak. Hij vond het ook fantastisch. Ik vind het dan ook jammer dat ik zijn optreden gister avond in het Holland Heineken Huis moest mis- Leidenaar Jeroen Straathof (31) komt op 22 au gustus in actie op het onderdeel vier kilometer ploegachtervolging. Een dag later volgt voor de beste ploegen de finale en de strijd om het brons. Eerder was Straathof als schaatser actief tijdens de Winterspelen van Lillehammer (negende op de 1500 meter) en de Paralympics van Sydney Foto: Hielco Kuipers (goud op de tandem met Jan Mulder). Wilt u een vraag aan Jeroen stellen, stuur dan een een brief naar de Sportredactie van het Leidsch Dagblad, Postbus 54,2300 AB Leiden. E-mailen is uiteraard ook mogelijk: sportredactieJd@hdc.nl den haag/athene/gpd/anp - De Griekse atletiekbond heeft het oordeel in de kwestie Kenteris- Thanou, de twee hardlopers die donderdag een dopingcontrole ontweken, overgelaten aan het Internationaal Olympisch Co mité. Dat behandelt de zaak vandaag. De Griekse atletiekbond schors te zaterdag het tweetal voorlo pig tot aan de zitting van de disciplinaire commissie van het IOC. Daarna wordt verder be slist. Maar feitelijk laten de Grieken daarmee de beslissing of de twee nog aan de Spelen mee mogen doen aan het IOC. Inmiddels is de positie van de Griekse helden Kenteris (goud in Sydney op de 200 meter) en Thanou (zilver in Sydney op de 100 meter), die zeiden dat zij donderdag buiten het olym pisch dorp een trainer bezoch ten en op de terugweg een mo torongeluk hadden, nog peni beler geworden. Niet alleen ver klaarde de Griekse chef de mis sion Manolis Kolibadis dat de twee zich donderdag in het olympisch dorp erg nerveus toonden over mogelijke 'out-of- competition' (lukrake) doping controles. Ook via de interna tionale atletiekfederatie (IAAF) kwamen nieuwe beschuldigin gen: de twee Griekse atleten meden eerder dit jaar, op 28 ju ni in Tel Aviv, ook al een do pingcontrole. Het staat niet vast of het IOC, na een advies van de discipli naire commissie, direct van daag een uitspraak zal doen in de kwestie. Het Zweedse atletiekteam over weegt de Olympische Spelen in Athene te boycotten als Kente ris en Thanou niet worden ge schorst, zo zei een teamwoord voerder zaterdag. De Zweden, die nog aan het trainen zijn op Cyprus, vinden dat de twee moeten worden geschorst, om dat ze in een week tijd twee keer een dopingtest hebben ge mist. „We hebben nog niets besloten, maar wachten met veel interes se de eindbeslissing af', aldus de Zweedse zegsman. TT et Olympisch Stadion was li al grotendeels gevuld voor de openingsceremonie van de Spelen, toen de hoge gasten hun plaatsen innamen. Daar kwam de parade aan: koning Albert van onze zuiderburen, koningin Sophia van Spanje, de Britse premier Tony Blair - joviaal als altijd -, de Letse presidente Vike- Freiberga en haar Litouwse col lega Brazauskas. Prinsen waren er ook in overvloed: Haakon van Noorwegen, Frederik van Denemarken en natuurlijk de sportprinsen Albert van Monaco en onze eigen Willem-Alexan- der. Er werd driftig omhelsd, handen geschud, op schouders geslagen en amicaal met elkaar gebabbeld. Gezelligheid troef. Dat was vijftien rijen lager wel anders. Daar zat Jan Peter Bal kenende, naast de ambassadeur in Griekenland, Paul Brouwer. Ze zaten er verkeerd en met zijn tweeën alleen. Balkenende keek wat verveeld achterom. Vooruit kijken had ook niet zo veel zin. want pal voor zijn neus stond een hek. Niemand die hem zag. Nadat een steward Balkenende naar de ereloge had verwezen, kon hij daar zijn stoel niet vin den. De ambassadeur voud het allemaal best en liep met een stralend gezicht achter de zoe kende premier aan. Ook nadat ze eenmaal de juiste stoel had den gevonden, zaten de tivee weer vrijwel de hele avond al leen. Tijdens de intocht hadden de Nederlandse sporters vooral oog voor de kroonprins, en veel minder voor de applaudisseren de premier. Op het eind van de indrukwek kende avond werd een lijst met de namen van de aanu>ezige hoogwaardigheidsbekleders uit gedeeld. De minister-president van Nederland, tevens voorzitter van de Europese Unie (en dus ook van Griekenland) stond er ook tussen: Jean Peter Baljenen de. Aijen Vos

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2004 | | pagina 13