De bikkelharde strijd onder de lat bij Ajax j BETAALD VOETBAL i 'Effe chillen, anders word je helemaal gek' Cocu geven moet jonge spelers op hun donder Voor Maarten Stekelenburg moet het dit seizoen gebeuren c HIJ maakt een uiterst nuchtere en weloverwogen indruk. Maar ten Stekelenburg, doelman van Ajax. Tot voor kort reserve-doel man van Ajax. Tweede man ach ter Bogdan Lobont, soms zelfs derde. Tot aan het eind van het seizoen trainer Ronald Koeman de verlossende woorden sprak. De beide keepers kregen in de voorbereiding op het seizoen nieuwe en gelijke kansen. Steke lenburg won de strijd en is eer ste keeper. Voor het ideale scenario, deel name van Stekelenburg aan het EK in Portugal, kwam Koemans uitspraak net even te laat. De trainer probeerde opzichtig zijn doelman naar voren te schui ven als derde keeper voor Oran je. Advocaat bleek doof voor de oproep uit Amsterdam en nam Sander Westerveld mee. Op grond van vermeende routine. Maar routine heeft de Haarlem mer inmiddels ook. Hij speelde drie Champions League-wed strijden en een kleine vijftig duels voor Ajax één. Vriend schappelijk én competitie. Maarten Stekelenburg analy seert als een jonge volwassene rustig de huidige situatie. Geen spoortje emotie of frustratie. Op het trainingskamp in De Lutte, waar Ajax zich traditio neel voorbereidde op het nieu we seizoen, zei hij: „Eerst be gon Co (Adriaanse) erover dat ik mee moest naar Portugal, ook Advocaat gaf toe dat het tussen mij en Westerveld zou gaan. Ik heb er dus wel op ge hoopt. Ik ben het niet gewor den, dat was jammer, maar niet meer dan de realiteit." Aan het begin van de voorbe reiding, begin juli, kon Steke lenburg nog zeggen dat Ajax wat hem betreft prioriteit ge noot, dat hij totaal niet bezig was met Oranje. Merkte hij nog op dat er niet zoveel verschil was met het begin van andere seizoenen. „Kijk, Koeman heeft gezegd dat ik gelijke kansen krijg. Dat pikken de media dan op en het wordt een verhaal. Maar voor mij is er niets veran derd. Ik streef altijd het hoogste na en bereid me net zo voor als andere jaren. Ik zit bij Ajax en daar ligt mijn prioriteit." De actualiteit heeft hem inmid dels echter ingehaald. De nieu we technische staf van het Ne derlands elftal nam hem op in de voorlopige selectie van 25 spelers, die straks de kwalifica tie voor het WK in Duitsland moeten zien af te dwingen. For meel is Stekelenburg nu ook aangewezen als eerste Ajax- doelman. Hij speelde vorige week op het Amsterdam-toer nooi een ijzersterke wedstrijd tegen Arsenal, hoewel daaraan volgens Koeman niet al te ver gaande conclusies moesten worden verbonden. „Maarten heeft ons gered, maar we kijken niet naar één wedstrijd. We kij ken naar de hele voorberei ding", zei de trainer. Afgelopen zondag in de met 2-4 verloren wedstrijd tegen FC Utrecht liet Stekelenburg wel een steekje vallen. Het lijkt echter ondenkbaar dat Marco van Basten, de ex-coach van Jong Ajax, op zijn eerste dag als bondscoach een doel man selecteert zonder eerst contact te hebben gehad met Ronald Koeman, de hoofdtrai ner van de Amsterdammers. Hoe dan ook, het is gek gegaan met de lange doelman, die aan vankelijk leek voorbestemd snel door te stoten als eerste keeper. Weer een sluitpost uit de eigen opleiding, zoals Edwin van der Sar voor hem. Hij lijkt zelfs fy Te midden van zwaaiende Ajacieden loopt Maarten Stekelenburg na zijn uitstekende wedstrijd tegen Arsenal richting kleedkamer. Foto: ANP/Olaf Kraak siek op de huidige internatio nal. Beenhakker, toen nog tech nisch directeur zei eens: „Plak er twee oren op en je hebt Sar." De vergelijking doet hem niet zo veel. „Het wordt bovendien ook minder. Ik kan me ook wel voorstellen dat de mensen ver gelijken. Maar dat komt meer door onze stijl dan vanwege fy sieke overeenkomsten. We heb ben allebei de Ajax-school doorlopen, we trappen hetzelf de, timen hetzelfde en ja, we zijn ongeveer even lang." Op z'n negentiende verdedigde hij thuis tegen Lyon (2-1 over winning) in de Champions Lea gue het doel. Hij speelde veel dat seizoen. Nationaal en inter nationaal. Daarna, aan het eind van het seizoen 2002/2003 gooide een polsblessure roet in het eten. „Het was ook een heel merkwaardige blessure. Ik stop te op de training een schot van Zlatan, maar mijn hand sloeg daardoor terug. Het deed pijn, maar ik heb nog gewoon ge keept. Tegen PSV, Champions League tegen Roma. Het ging echter niet over. Uiteindelijk hebben we toch maar foto's la ten maken en toen bleek dat er een breukje in zat. Daar ben ik vervolgens drie maanden mee zoet geweest. Ik miste de voor bereiding op het vorige seizoen en liep daardoor achter de fei ten aan." Geleerd van vorige precaire si tuaties in de keepersstaf, waar bij twee doelmannen gebles seerd raakten en Ajax overhaast een derde doelman (Henk Tim mer), moest huren, werd dit keer Sander Boschker gehaald voor 'de bank'. Stekelenburg, zo besefte de technische staf van Ajax, moest spelen, om zijn ontwikkeling niet te vertragen of zelfs stop te zetten. Hij kwam in het tweede en haalde bijna geen speelmi nuten meer voor Ajax één. „Bo vendien had Lobont het erg goed gedaan in de Champions League, dus moest ik gewoon afwachten." Aan het eind van vorig seizoen kwamen de geruchten. Steke lenburg moest worden ver huurd, zelfs verkocht. PSV was in de markt, hij zou gestald worden bij Heerenveen. Enigs zins verwijtend: „Dat zijn ver halen die door jullie, de media, naar buiten zijn gebracht. Daardoor werd alles opgeklopt en vaak was de berichtgeving niet juist. We hebben het intern besproken en daar kwam een voor alle partijen bevredigende oplossing uit Ik ben me ervan bewust dat ik moet gaan spe len. Maar het liefst bij Ajax één. Ik heb de kans gekregen om te bewijzen dat ik er in hoor." Lobont is zijn rivaal, maar bo venal een collega. Bij hem geen misplaatste animositeit, zoals bijvoorbeeld wel tussen Edwin Zoetebier en Patrick Lodewijks het geval was bij Feyenoord. Stekelenburg is een professio nal, in woord en daad. j. echt niet op de bank tef dat er een foutje werd g|| Bogdan en ik kunnen hi met elkaar opschieten, gewoon bewijzen dat ik( hoor." Stekelenburg is onderktj als bleek bij zijn Champa League-wedstrijden. Hij de er drie. Opmerkelijk fc won hij er twee (Lyon e< en verloor in Milaan v$ met 1-0, maar was al ge^ voor Henk Timmer toeq treffer vieL „Ik kan wel j omgaan met druk. Datl vanzelf als je vanaf je ve de bij Ajax speelt. Daarö ik niet bijster nerveus bi Champions League-deb Wel een beetje, maar d$ me logisch voor een neg jarige." i Het is het noodlot van keeper dat hij maar weit doen krijgt. De doelmaij beoordeeld op slechts e( ballen per wedstrijd. 0(1 aan is hij gewend. Maarj kelenburg tot slot: „In q was het wel vreemd natj Ik kwam bij de amateuq Schoten vandaan, waarl tig ballen per wedstrijd j bij Ajax kreeg ik er soml één. Daar moet je mee tf ten te gaan. Maar die di ook een van de dingen sterker maken. Daarorr keeper van Ajax zijn. Al man wil je het hoogste ken. Bovendien is druk iets dat de buitenwereli Men verwacht iets van men daarin teleurgeste wordt, komt het bij jou Ik heb met het tweede t kerfinale gespeeld en g( nen, ben kampioen gev Ik weet wat het is om te ren als het moet." André Hoogeboom Ruud Gullit blijft ook als trainer van Feyenoord altijd zichzelf SEXY voetbal? Ruud Gullit zucht eens diep. „Ik heb dat ooit één keer gezegd na een wedstrijd tussen Tsjechië en Portugal. Dat blijft me achtervolgen." En voor de goede orde: „Nee, dat is niet het streven." De nieuwe Feyen- oord-trainer wil zijn spelers eerst maar eens leren wat winnen is. Daar heeft hij namelijk veel ver stand van. „Ik ben niet anders gewend." Welke Feyenoorder is er niet onder de indruk van de enorme status van zijn nieuwe trainer? Dat ligt niet alleen aan het im posante cv dat hij bij elkaar heeft gevoetbald. Ruud Gullit is in de eerste plaats toch vooral Ruud Gullit. Wereldwijd A- merk, man met een charisma van hier tot Tokio, beroemder dan de club die hij nu onder zijn hoede heeft. Een man die op de koffie is ge weest bij Nelson Mandela en nonchalant een handtekening zet op een foto waarop hij wordt geflankeerd door een be koorlijke en ook niet onbeken de dame. Salomon Kalou zet grote ogen op als hij Kylie Minogue naast zijn trainer her kent. „Psst, hé Ghaly, kijk dan!" Gullit pendelt rustig over het veld, ldjkt of iedereen goed staat en brengt zijn spelers klei ne handigheidjes bij. Vrije trap tegen: „Ga er altijd voor staan, maakt niet uit wat je tegen de scheidsrechter zegt, je verzint maar iets", doceert hij met ste vig Amsterdamse tongval. Gullit wil dat zijn spelers plezier heb ben in hun werk en geeft tij dens zijn eerste trainingskamp met Feyenoord zelf het goede voorbeeld. Is een oefening niet loopt zoals hij wil, zijn de krachttermen niet van de lucht ('kutbal Mtiliga, kutvoorzet Goor, dit is gewoon een kutaan- val'), maar ruimte om te dollen is er eveneens. Volop zelfs. Gul lit is de eerste die zich op de knieën slaat van de pret als zijn spelers, die pas mogen stoppen met een bepaalde oefening als ze drie keer hebben gescoord uit een volley, zich het schom- pes moeten lopen omdat ze blijven missen. „Kijk die Dirk, die loopt met een ijskast op zijn rug", schalt het over het veld als Kuijt na weer een mislukte doelpoging voorbij komt sjok ken. „Hé Dirruk, haal die mag netron er eens vanaf." Tot groot genoegen van de rest van de selectie is het trio Kuijt, Buf fel en Lazovic als laatste klaar. „Onze spitsen moeten dus nooit meer klagen over een slechte voorzet", lacht Gullit. Zijn werkwijze is beïnvloed door velen, maar zich spiegelen aan een ander doet hij niet. Hij is immers Ruud Gullit en daar is er maar één van. „Ik ben me zelf, ik doe me niet anders voor dan ik ben. Dat zou niet wer ken." Tegen zijn spelers is hij amicaal, hij lijkt soms zelfs één van hen. Maar dat is volgens Gullit maar schijn. Hij voelt zich allang geen speler meer. „Die periode heb ik afgesloten. Ik wil ertussen lopen, kijken hoe ze dingen oplossen. Als je zelf meedoet, gaat dat niet. Ik heb ook niet meer de conditie en zou veel te veel moeite heb ben om op de been te blijven." Toch weet hij natuurlijk als geen ander wat er in een speler omgaat. Gullit: „Elke dag moet een verrassing zijn. Ik vond het als voetballer verschrikkelijk om van tevoren te weten wat ik die week ging doen. In mijn oe fenstof zitten weddenschapjes, spelvormen, competitie. Voet bal is ook gewoon een spel. Dat moet je altijd met vreugde spe len." Door overal een wedstrijdje van te maken, wil hij zijn spelers la ten voelen hoe vervelend het is om te verliezen. Niemand vindt het leuk om zich ten overstaan van de groep te moeten op drukken of extra rondjes te lo pen. De spelers moeten zich steeds weer bewust zijn dat het resultaat voor alles gaat, ook op de training en in oefenpotjes. „Je speelt immers voor Feyen oord." i Hij vertelt hoe het er bij AC Mi lan aan toeging, hoe Sacchi van zijn defensie een niet te klop pen linie maakte door zes ver dedigers keer op keer tegen tien man te laten spelen. „Dat wa ren wedstrijden op zich. Ik speelde altijd tegen Maldini en dan moest ik er echt tegenaan. Op een gegeven moment waren ze zo goed dat ze zelfs met zijn vieren tegen tien konden spe len. Alleen van afstand kon je scoren. Het was onmogelijk om er met passes doorheen te ko men. Dan verdedig je echt op het allerhoogste niveau." Bij Feyenoord is de defensie zijn zorgenkind. Ondanks de aanwezigheid van Gullit is de club er niet in geslaagd om een internationaal gelouterde ver dediger aan te trekken. „Een grote naam komt niet gauw naar Nederland", weet de trai ner. „Maar goed, dat had ik wel verwacht. In Engeland had ik daar minder moeite mee." Desondanks heeft hij de lat hoog gelegd. Dat is hij nu een maal zo gewend. Gullit: „Bij grote clubs is er altijd druk. Toen ik naar Chelsea ging, vond ik het daarom heel gek dat er na een verloren wedstrijd werd ge zegd: jammer jongens, volgen de keer beter. Ik wist niet an ders dan dat de hel dan losbrak. Gelijkspelen was al verschrikke lijk. Dat was zo'n omschake ling. Dat mensen succes ver wachten hoort bij een topclub. Bij Feyenoord hebben we vanaf nu als uitgangspunt dat we al tijd de eerste plaats willen ha len." Hij klinkt als een trainer als hij zegt dat hij van week tot week gaat leven. „De eerste wedstrijd tegen De Graafschap is voor mij Europacup 1-voetbal." Of als hij beweert dat tactiek slechts een handvat is en geen keurslijf. „In principe is niemand plaats gebonden. Het nadeel van sys temen is dat mensen op één plek spelen. Een tegenstander kan zich daar makkelijk in vast bijten. Maar het is heel verve lend als spelers van posities wisselen, dat die 'zes' ineens een 'tien' wordt. Het principe van totaalvoetbal. Als Suurbier eroverheen ging, hoefde hij niet vanaf de cornervlag naar de rechtsbackplaats te gaan. Dan moest iemand anders zijn posi tie overnemen. In plaats van vijftig, zestig meter is dat maar twintig meter lopen. Dat is zo als ik het graag zou willen zien." En dan te bedenken dat hij nog geen jaar geleden riep dat hij het trainersvak zo verschrikke lijk vond. Maar net als de overi ge leden van Milans gouden trio - Marco van Basten (bonds coach) en Frank Rijkaard (Bar celona) - heeft hij inmiddels weer een hoofdrol in de voet ballerij. „Daar had ik het laatst ook met Van Basten over toen ik hem telefonisch feliciteerde", zegt hij. „Ik had dat destijds in derdaad niet kunnen verzin nen. Dat rolt zo. Op een gege ven moment krijg je een kans en dan pak je die met beide handen aan. 'Bassie' en ik spre ken elkaar nog vaak. Of we dan veel over voetbal praten? Dat zijn niet van die lange gesprek ken, hoor. Gewoon een beetje over wat we gezien hebben. 'Dit was niks, dat was wel wat', klaar en dan kunnen we het weer over andere dingen hebben." Want Gullit is niet het type Ruud Gullit: „Hé Dirruk, haal die magnetron eens van Foto: Taco van der Eb je rug.? I coach dat 24 uur per dag met voetbal bezig wil zijn. „Je moet het van je af kunnen zetten. Dat heb ik altijd gehad." Daarom blijft hij ook in Amster dam wonen. „Waar ik enorm aan moet wennen, is dat vroege opstaan. Ik vertrek om tien voor half acht uit Amsterdam om de files te ontlopen. Maar ik ga niet verhuizen, want het is een tripje van niks. En ik vind het ook wel lekker. In de auto ben je alleen, draai je een ml en kun je nadenken ove die dag gaat doen." „Nee, thuis ben ik er nie mee bezig. Als ik thuis b ik dat het afgelopen is. Ii zoek ik naar afleiding bi lie, kinderen en vrienda filmpje opzetten of uit a gaan. Gewoon effe chilk ders word je helemaal gi Wietse Dijkstra HIJ is anders dan de anderen. Ei genzinnig en zelfbewust. Phillip Cocu koos deze zomer voor een terugkeer naar Nederland en niet, zoals zovelen, voor het snel le geld in de periferie van het topvoetbal. Terug bij PSV bete kent terug in zijn geboortestad Eindhoven, waar Cocu meteen al de zware taak wacht om zijn nieuwe club op te stuwen rich ting Champions League. De afstand tussen zijn stoeltje op het terras van trainingscom- plex De Herdgang en het sport terrein van de amateurclub waar zijn vader Peter voorzitter is, het Strijpse DBS, bedraagt misschien twee kilometer. „Mijn hele familie i£ hier geves tigd." Het inspireert hem niet tot een terugkeer naar Brabant. Cocu heeft een tweejarig con tract bij PSV getekend en gaat op zoek naar een appartement in de stad, maar houdt zijn huis in de omgeving van Arnhem aan. „Daar ben ik opgegroeid, daar komt mijn vrouw van daan. Ik hoef hier niet per se te wonen." Cocu vierde vakantie op Kreta na een zwaar seizoen. Hij speel- de een topjaar met FC Barcelo na en daarna een enerverend Europees kampioenschap met het Nederlands elftal, zodat hij tot zeventig, tachtig wedstrijden kwam. Hoeveel het er precies waren, kan Cocu niet eens meer achterhalen. „Ik wil het ook helemaal niet weten." Alleen het EK in Portugal was wat minder florissant. „Als team hebben we het maximaal haalbare bereikt", vindt Cocu. „Tegen Portugal waren we niet in staat te winnen, zij hadden simpelweg een beter team dan wij. Positief is dat wij als groep enorm naar elkaar toe gegroeid zijn. Achteraf hoeven we elkaar niets te verwijten, we kunnen elkaar recht in de ogen kijken." Cocu zal bij PSV spelen als bij Barcelona. „Daarvoor heeft de club me gehaald." Hij zal als een soort mentor in het veld staan. Met zijn ervaring in het buitenland en de kennis van de Spaanse taal moet hij degene zijn die jongeren als Alex, Far- fan en Beasley wegwijs maakt in hun nieuwe wereld. „Je weet dat PSV een bepaalde periode nodig zal hebben voordat alle stukjes op hun plaats vallen. Bij Barcelona hadden we daar na alle wisselingen van afgelopen jaar ook drie maanden voor no- het Nederlands elftal raakte ook nu de juiste snaar. „Ik heb altijd prettig met hem gewerkt, ik ken zijn werkwijze en instelling. Daarom ben ik er ook van over tuigd dat PSV weer gaat bou wen aan een sterk team. Zon der dat ik de kwaliteiten van de nieuwe spelers exact kan in schatten. Ik heb vooraf natuur lijk wel uitgebreid met Hiddink gesproken en het beeld dat hij schetste, komt overeen met wat er nu staat." De kater van het onverwachte vertrek bij Barcelona is wel weggespoeld nu. „Het is een fantastische tijd geweest. Toch was ik behoorlijk pissig over de manier waarop de club zich tij dens de onderhandelingen heeft opgesteld. Vorig jaar heb ik financieel flink ingeleverd en ik had verwacht dat Barcelona nu een gebaar in mijn richting zou maken. De trainer (Frank Rijkaard) wilde me graag hou den en ik denk dat ik, zeker na het vertrek van Luis Enrique, van grote waarde had kunnen zijn. Maar de onderhandelin gen mondden uit in een princi pekwestie." Hij heeft inmiddels besloten Oranje trouw te blijven. „De keuze voor Van Basten als bondscoach lijkt me een goede, hij is lekker fris en heeft ideeën." Tegen het WK! 2006 is hij 35 jaar en gaJ ren dubbel tellen. Die la hij nu nog niet. „Ik heb' pen seizoen een hoeveel wedstrijden gespeeld wj midtwintigers niet aani men. Die wedstrijden vd ook niet het probleem, f juist het reizen dat het i maakt. Bij Barcelona vq elke week wel vier dagei huis. Je zat elke week int vliegtuig. Dat hakt er bef in, ik mag wel zeggen di zes jaren in Barcelona ld zwaar zijn geweest. Als li contract had verlengd, I gestopt zijn bij het Nedd elftal." Met zijn overgang naar) komt er meer rust in zijl „Maar ik ben niet gekorf op mijn lauweren te rust wil ook bij PSV top pres! alles uit mezelf halen. D zal ik in sneltreinvaart e: haalslag moeten maken nu er zo veel nieuwe spl PSV zijn, heb ik al mijn tratie nodig om hier in te komen. Ik ga niet van begin als een gek lopen dat heeft geen zin." Frans van den Nieuwenl gelse middenmoot (Zenden, Hasselbaink, Reiziger), daar wilde Cocu blijven voetballen voor een club die prijzen kan pakken. Dat PSV als internatio nale middenmoter beneden zijn status zou zijn, wil er bij Cocu niet in. „Ik voel me abso luut niet te groot voor PSV. Er waren meer opties: ik kon naar Duitsland, naar de Spaanse middenmoot en in Engeland was Tottenham Hotspur een serieuze mogelijkheid. Feyen oord heeft ook nog belangstel ling getoond, maar in Neder land was er voor mij maar één optie en dat was PSV." De eerste afspraken over een mogelijke terugkeer naar Eind hoven werden zes jaar geleden al gemaakt. Toen Cocu in 1998 na het Bosman-arrest als eerste PSV*er gebruik maakte van de transfervrije status, bleef de club met lege handen, maar met de toezegging dat de speler een terugkeer altijd in het ach terhoofd zou houden. „Voorzit ter Van Raaij heeft destijds ge zegd: als je de behoefte hebt om ooit terug te komen, staat de deur altijd open." De aanwezigheid van Hiddink bij PSV speelde voor Cocu een belangrijke rol. De man die hem in 1996 liet debuteren bij Middenvelder zal bij PSV niet op zijn lauweren rusten PSV speelde, liepen hier ook wel wat buitenlanders rond, met name uit het Oostblok. Ik ging daar nogal nonchalant mee om. Nu ik zelf zo lang in het buitenland heb gespeeld, weet ik hoe belangrijk het is om dat soort spelers vanaf het be gin heel goed op te vangen." De keuze voor PSV blijft een opmerkelijke. Waar veel oudere internationals kozen voor een club in Qatar (de broertjes De Boer) of een bestaan in de En dig. Ik zal proberen iedereen zoveel mogelijk te helpen en waar nodig op zijn donder te geven." De zes jaren in Barcelona heb ben hem ook in dat opzicht rij per gemaakt. „Toen ik nog bij Phillip Cocu: „Feyenoord heeft ook nog belang stelling ge toond, maar in Nederland was er voor mij maar één optie en dat was PSV." Foto: GPD

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2004 | | pagina 14