GESPREK VAN DE DAG
'Van binnen voel je geen leeftijd'
Likkebaarden bij shaslick- of kippenpootijs
'Echtscheiding meestal op
initiatief van de vrouw'
Irene van Lippe-Biesterfeld wordt vandaag 65 jaar
Echtgenote inruilen voor jong ding blijkt mythe
Piasdoos lucht op
DONDERDAG 5 augustus
Hl
.C
DAGELIJKS LEVEN
'IK HEB OE BOREAU OPÖERUI/^P
W|£ IS ELvi^A
MENSELIJK
Fans van BRAD PITT kunnen zich sinds gisteren vergapen aan zijn ontblote bo
venlijf. De 'Sexiest Man Alive' staat in Madame Tussauds in Amsterdam. Wie
dichtbij hem gaat staan en zijn gespierde torso aanraakt, kan zijn hart horen
kloppen. Bradd Pitt is het vierde beeld in de serie 'X-appeal'. Ook zangeressen
Beyoncé en Jennifer Lopez en Idols-winnaar Boris maken hier deel van uit. Bij
Beyoncé mogen bezoekers dansen, met J.Lo kunnen zij winkelen en met Boris
een duet zingen.
Het bestuur van het Frans-Poly
nesische TAHITI wil het atol dat
behoort tot de nalatenschap van
acteur MARLON BRANDO be
schermen tegen speculanten.
Het atol kwam in de jaren zestig
in handen van Brando, die op 1
juli op 80-jarige leeftijd over
leed. Volgens de BBC hebben
zich sindsdien verscheidene in
vesteerders gemeld die op het
atol willen bouwen om er toeris
ten te kunnen ontvangen. Tahiti
wil het atol een beschermde sta
tus geven om de 'schoonheid en
historische waarde' voor de toe
komst zeker te stellen. Op het
atol woonden in de 19de eeuw
leden van de Tahitiaanse konink
lijke familie.
Presentator ADAM CURRY en zijn vrouw PATRICIA PAAY willen het Europese
vasteland verlaten en in Engeland gaan wonen. Dat is de belangrijkste reden
voor Curry om per 1 september te stoppen met zijn ochtendshow bij Radio Vero
nica. Curry bracht zijn plannen deze week naar buiten. Het glamourstel bezit nu
nog huizen in Amsterdam en België, maar die staan beide te koop. Als het huis
in België is verkocht, waagt het gezin Curry de OVERSTEEK naar Engeland.
„We kwamen vier jaar geleden vanuit Amerika naar Nederland met de intentie
hier een halfjaar te blijven", aldus Curry. „Daarna wilden we naar Engeland
gaan, maar daar konden we toen geen huisvesting vinden. Daarom zijn we hier
langer gebleven. Maar nu mijn vrouw kampt met hartklachten vinden we dat we
nu onze droom moeten najagen en daarom gaan we nu wel naar Engeland."
De Thaise autoriteiten hebben een
einde gemaakt aan omstreden kick
bokswedstrijden tussen ORANG-
OETANS. Dat meldde de krant
Bangkok Post gisteren. Vanuit de
hele wereld waren natuurbescher
mers in het geweer gekomen tegen
de gevechten die de beschermde
mensapen in een safaripark in de
hoofdstad Bangkok moesten voeren.
De orang-oetans gingen in Safari
World de ring in, gekleed in een
KORTE BROEK en met BOK-
SHANDSCHOENEN aan. Daarbij
gebruikten de apen handen, voeten,
knieën en ellebogen. Vrouwtjes
apen, gekleed in bikini, gaven met
borden aan, wanneer een nieuwe
ronde begon.
Het geheel werd begeleid door mu
ziek uit de boksfilm 'Rocky'. Vorige
week nam de Thaise politie in het
park nog 110 mensapen in beslag.
Ze zouden illegaal uit Indonesië en
Maleisië zijn ingevoerd.
J.V. Teunissen
Wat vanzelf spreekt,
doet dat vaak niet luid
genoeg
Voor echte ijsfreaks voldoet een simpel wa
terijsje of een wafel met schepijs al lang
niet meer. Zij zijn uitgelikt op ouderwetse
smaken als vanille, citroen en aardbeien.
Pas bij palingijs, rabarberijs, knoflookijs of
dropijs loopt hen het water in de mond.
IJsbereiders bedenken tegenwoordig de
gekste combinaties. De combinatie van
ijssmaken is eindeloos.
„Ijs is in alle smaken te maken. Echt, je
kunt het zo gek niet bedenken. De moge
lijkheden zijn eindeloos", zegt George van
Rossenberg. In zijn ijssalon Ijs en Co, hartje
Tiel, biedt de ijsbereider en smaakkunste-
naar zijn klanten naast veertien gangbare
ook acht spannende ijsjes aan.
Spiksplinternieuw, avontuurlijk en beslist
tongstrelend, noemt hij zijn loganberry ijs.
„Loganberry is een kruisbessoort uit Enge
land. Nauwelijks bekend in Nederland. Qua
smaak zit deze bes tussen de framboos en
de braam. Heerlijk. Vanmorgen heb ik nog
drie bolletjes verorberd", zegt de Tielenaar.
Voor Japanse ijsliefhebbers is helemaal
niets te dol. In Tokyo likkebaarden ze al
lang niet meer bij een simpel waterijsje of
schepijsje. Het water loopt de Japanners
pas in de mond van palingijs, kippenpoot
ijs, cactusijs, knoflookijs of zelfs paardenijs.
Vegetariërs likken in het land van de rijzen
de zon aan een zoet aardappelijsje. Paling
ijs was twee zomers geleden ook even 'hot'
in Nederland, zegt Van Rossenberg. „Nu
hoor je er niets meer over."
De smaakkunstenaar ziet zijn ijsjes met
vreemdsoortige smaakcombinaties niet als
likijsjes. Het gros van de mensen blijft zwe
ren bij gewone smaken als vanille, citroen,
chocolade en aardbeien. „Mijn gekke ijsjes
zijn vooral bedoeld als gimmick. Luxe ijsjes
dienend als bijzondere, trendy verrassing
op bedrijfsfeesten. De shaslickijsjes heb ik
verzonnen voor muziekzender TMF. De
sambalijslollies zijn gepresenteerd op Til
burg Culinair en whiskeyijs heb ik speciaal
voor een jazzfestival vervaardigd."
Momenteel broedt Van Rossenberg op bio
logisch ijs, voor natuurvoedingswinkels.
„Een zuiver ijsje dat smaakt naar honing en
walnoten."
Het maken van ambachtelijk ijs met de
juiste smaakcombinatie vergt vakman
schap en urenlang experimenteren, zegt
hij. Proeven, proeven en nog eens proeven.
Gelijk een wijnproever zijn zijn smaakpa
pillen getraind in het keuren en onder
scheiden van ijssmaken.
Wim Liet, ijsbereider te Rheden, kreeg het
ijs maken met de paplepel ingegoten door
zijn vader Maarten, vermaard ijsbereider.
In de ijssalon, vernoemd naar zijn inmid
dels overleden vader, is als het gekste ijsje
momenteel het redbull-ijsje erg populair.
„Het geeft geen vleugels, maar oppeppend
kan je het ijsje wel noemen. Het zit bar
stensvol cafeïne", lacht de ijsmeester. Voor
reli
;ul
;ei
ikt
pg<
de ijsfreaks presenteert hij binnenkorper
barberijs. i te
Kortstondig, want door het extreem nb h
voorjaar is de rabarberoogst zo goed aeis
mislukt. „Ik denk dat ik dit jaar slechtje]
bak of tien zal maken." Palingijs is er^trt
ker, vindt ook Liet. „Maar patatijs zouop
nooit maken. Daar zitten mensen niet
wachten denk ik.
Een nieuwe trend wordt om nieuwe ij:
te vernoemen naar sterren. In Amerik|
schikken hardrocker Ozzy Osboume e
zijn echtgenote Sharon sinds enkele iï -
den over een eigen ijsje: Ozzy"s Carni-va
vorous Carrot Cake, smakend naar kapn:
en worteltaart gedrenkt in een hazelntfwi
keur. |ke
Het ijsje van zijn vrouw heet Death byücl
ron; chocolade met toffeesmaak. Dan 'tli
liever een Shakira-ijsje. lus
sö
Henk van Gelder in
hei
lin
lap
N
i<
„Oud worden is een natuurlijk pro
ces waaraan je je maar beter kunt
overgeven. Vanzelfsprekend vind ik
het niet leuk dat ik inmiddels dui
zend rimpels heb. Maar ik zal me
nooit vol laten spuiten met botox,
want dat vind ik de decadentie ten
top." Aldus Irene van Lippe-Biester-
feld enkele jaren geleden. Vandaag
wordt de prinses-die-geen-prinses
wil zijn, 65 jaar. „Van binnen voel je
geen leeftijd."
„Nee, ik ben niet bang voor de
dood of voor ouder worden.
Doodgaan kan me helemaal niet
schelen. Talloze keren heb ik mijn
vader in het ziekenhuis aan 87
buisjes zien hangen. Ik geniet nog
steeds van hem, maar zelf zou ik
tegen een zware ziekte opzien.
Dan hoeft het voor mij niet meer.
Ik had dan voor de dood gekozen,
omdat ik weet dat ik toch doorga
naar een ander leven, waar het
ook heel mooi kan zijn."
Dat ze de pensioengerechtigde
leeftijd bereikt, zal Irene van Lip
pe-Biesterfeld weinig doen. „Ik
ben gewoon zoals ik ben en welke
leeftijd daarbij hooft zegt me
niets. Alleen door de reacties van
andere mensen besef ik hoe oud
ik ben."
Veertig jaar geleden ging Irene
met veel herrie weg uit Neder
land. „Het was iets dat niemand
van mij verwachtte. Ik heb heel
bewust afstand van de opvolging
gedaan en mijn vrijheid geno
men", vertelde ze daarover. Na
'een weg van verbijsterende, af
schuwelijke, pijnlijke, uitzichtloze,
eenzame, mislukte en toch ook
wel glorieuze ervaringen', zoals ze
het zelf omschreef, keerde ze in
1980 weer terug. Een jaar later
scheidde ze van prins Carlos Hu-
go van Bourbon-Parma.
Voor Carlos werd Irene in 1964
rooms-katholiek. Door hun huwe
lijk dat jaar gaf ze haar aanspra
ken op de troon op; haar man
claimde immers de toen nog va
cante Spaanse troon. „Carlos en
ik wilden de wereld verbeteren,
maar de tijd was niet rijp. Ons hu
welijk ging er aan stuk", aldus Ire
ne, die daarna haar vaders naam
aannam 'om zo dichter bij de
mensen te staan'. Hertrouwen
sloot ze uit. „Het vraagt te veel
aanpassing. Ik heb me pas echt
ontplooid na mijn echtschei
ding." Vriendjes zijn er overigens
wel geweest; marineman Ronnie
Irene van Lippe-Biesterfeld. Archieffoto: GPD
Wolff, journalist Joop van Tijn en
Peter Rauwerda bijvoorbeeld.
De kinderen Carlos, Margarita,
Jaime en Carolina - allen in Nij
megen geboren -, bleven bij hun
moeder, die in Wijk bij Duurstede
op zoek ging naar een nieuwe in
vulling van haar leven. In 1983
baarde ze opzien door te spreken
bij de grote demonstratie tegen
plaatsing van kruisraketten. „Ze is
heel erg moedig geweest dingen
te ondernemen waarvan ieder an
der dacht dat het onmogelijk zou
zijn", meende Margarita een paar
jaar geleden.
Later was ze minder positief over
haar moeder. „Ze zei: Als ik jullie
niet had gehad, had ik me verder
kunnen ontwikkelen", aldus Mar
garita in HP/De Tijd. Irene heeft
tot nu toe gezwegen over de peri
kelen rond Margarita, die samen
met echtgenoot Edwin de Roy van
Zuydewijn een bom legde onder
de ogenschijnlijke rust en harmo
nie van de koninklijke familie.
„Het leven kan zo zwaar worden,
zo vol stress", aldus de prinses
vorig jaar, toen ze refereerde aan
'een dochter die ineens buitenge
woon veel aandacht vraagt'.
De omslag in het leven van Irene
kwam begin jaren negentig. „Ik
had twee banen en voedde in
mijn eentje vier kinderen op. Ik
was moe, verschrikkelijk moe. Ik
ging rust zoeken in de bergen van
Zwitserland. Door vermoeidheid
liet ik mijn ikje vallen. Ik vergat
mezelf. Daardoor vielen alle bar
rières weg, was ik opeens in con
tact met alles om me heen." Irene
voelde zich één met de natuur.
Die 'eenheidservaring' voerde in
1996 tot haar opmerkelijk open
hartige boek 'Dialoog met de na
tuur'.
Ze schreef als Irene van Lippe-
Biesterfeld, niet als prinses van
Oranje. „Door alleen mijn vaders
naam te gebruiken, maak ik een
statement. Natuurlijk worden
mijn boeken wel meer gelezen
omdat ik een bekende Nederlan
der ben. Maar ik heb mijn boek
gepubliceerd ondanks dat ik van
Oranje ben." Of de familie er ge
lukkig mee was, maakte haar niet
uit. „Of we het wel of niet eens
zijn met elkaar is eigenlijk niet
aan de orde. We waarderen elkaar
in onze verschillen."
Wie schrijft over praten met de
natuur, over gesprekken met bo
men, contact met dolfijnen en af
spraken over wel of niet prikken
met muggen, kan op afwijzing re
kenen. „Ik heb mijn nek uitgesto
ken door naar buiten te treden
met ervaringen in de natuur die in
onze cultuur curieus worden ge
vonden." Het boek was een best
seller en werd vorig jaar gevolgd
door 'Aarde ik hou van jou', de
weerslag van twaalf gesprekken
met anderen.
De prinses gaat haar eigen gang.
Ze schuwt ondanks haar teru"^
trokken leven de media niet,
breekt niet op familiefeesten.'^,
ne geeft regelmatig lezingen
cursussen. Dat vindt ze niet a
plezierig. „Ik houd er niet var
het publiek op te treden. Vre^
op een podium te staan in he
middelpunt van de belangste..
Ik doe dat dan ook alleen ma;
ik echt iets aan anderen wil n
delen." Die angst en verlegem,
gaat terug tot haar jeugd. tl
Toen ze in 1950 haar eerste o|_
ele steen legde, voor de Nede!®
landse kerk in Londen, wist zl(
zich geen raad. „Doodsangst
verkeerd te doen. Paniek. Ooi;
weer niemand die mij vertelt
ik moet weten." Een boom 01
bouwterrein bood haar troosf
rige maand keerde ze er teru^
herinnerde ze in haar toesprae'r
aan die bijzondere ervaring. 1
Rotterdam heeft een nieuw succesnummer in de strijd tegen wildplassen:
de piasdoos. Tijdens het afgelopen zomercarnaval heeft de vinding zich
voor het eerst bewezen. „We hebben zeker 250 mannen gehad en 50
vrouwen", zegt Ruud van Daele, bewoner van de door wildplassers ge
teisterde Hobokenstraat. De piasdozen zijn van een geniale eenvoud.
Twee putdeksels worden uit het trottoir omhoog getild en er komen kar
tonnen dozen omheen. Je kunt rechtstreeks in het riool klateren. De hoge,
staande doos is de heren-wc en de met doek afgedekte lagere doos is
voor hurkende dames. Foto: GPD/Jaap Rozema
De meeste scheidingen na het
40ste levensjaar zijn het initiatief
van de echtgenote. Tweederde
van de vrouwen vroeg zelf de
scheiding aan. Dit blijkt uit een
uitgebreide enquête van de Ame
rikaanse vereniging voor 50-plus-
sers, de AARP. Het verhaal van
mannen die hun vrouw inruilen
voor een jong ding, blijkt een my
the te zijn. De stichting onder
vroeg 1147 mannen en vrouwen
tussen de 40 en 79 jaar, die na
hun 40ste waren gescheiden.
Uit de peiling blijkt verder dat een
groot deel van de mannen de
scheiding niet had zien aanko
men. Ruim een kwart zei volledig
verrast te zijn geweest. Dat goldt
slechts voor 14 procent van de
vrouwen. Verder wordt duidelijk
dat hoe jonger de mensen zijn bij
de scheiding, hoe korter, varië
rend van twee tot tien jaar, zij al
over een afscheid nadenken. De
zogenoemde 'baby-boomers', die
nu ruim vijftig zijn, hakten de
knoop sneller door dan de iets
oudere generatie.
Voorspelbaar genoeg zijn kinde
ren de belangrijkste reden om een
huwelijk langer in stand te hou
den dan de echtgenoten zouden
wensen. Vooral vaders (58 pro
cent van de ondervraagde man
nen met kinderen) noemden dit
als hoofdzaak om de scheiding uit
te stellen. Van de moeders noem
de 37 procent de kinderen als re
den om langere tijd niet aan een
scheiding te denken.
Mannnen vrezen veel meer dan
vrouwen het contact met hun kin
deren te verliezen. Volgens des
kundigen is dat ook terecht. Vaak
wijzen rechters de kroost aan de
moeder toe en zelfs als dat niet
het geval is, blijken mannen vaker
dan vrouwen na een scheiding
van hun kinderen te vervreem
den.
Toch stemt de enquête hoopvol
voor de toekomst van de geschei
den echtgenoten. De grote meer
derheid van de respondenten, cir
ca 70 procent, zegt ervan over-
ef
tuigd te zijn de juiste beslissiind
hebben genomen. Ondanks cfch
aanvankelijk sombere gemoeca
toestand, blijkt 75 procent vaiE
gescheiden vrouwen van in dm
vijftig na het afscheid van huqp
een nieuwe, langdurige liefdeia
latie op te bouwen. Vaak gebe t
dit al binnen twee jaar na de ie
scheiding. Van de mannen zeiE
zelfs 81 procent een nieuwe li
te hebben gevonden. n
Overigens noemt de meerderP
van de gescheiden vrouwen fj
ke en psychische mishandelir
ontrouw en drugsverslaving au
belangrijkste redenen voor derg:
scheiding. De meeste manneifet
houden het erop dat zij 'niet Uri
ger van elkaar hielden5
Van de mensen die zeiden date
trouw hun huwelijk de das orta
had gedaan, beschuldigde 93 pc
cent van de vrouwen hun maer
van het hebben van een affair 0
terwijl 78 procent van de mang
liet weten dat het hun echtgeijk
was die vreemd ging. o{
