REGIO
i
Lieveheersbeestjes werken goed, maar knoflook misschien beter
'Ik zag die oldtimers als mijn kinderen!;
Winkeliers vrezerj
landelijke ketens!
aan Lange Voort.
'Straks staat hier een bedrijf waar heel Alphen trots op is'
Motorrijder
gewond
Nii-loop levert
12.500 euro op
wassenaar- Op de Rijksstraat
weg in Wassenaar is gistermid
dag een 29-jarige Zoetermeerse
motorrijder gewond geraakt bij
een botsing met een auto. De
man werd op de kruising Den
Deijl aangereden door een 40-
jarige Voorschotense automo
bilist. Vermoedelijk heeft één
van de twee betrokkenen een
rood verkeerslicht genegeerd.
alphen aan den run - De Nll-
loop van zondag 16 mei 2004
heeft 12.500 euro voor goede
doelen opgeleverd. De Alphen-
se organisator Nico de Bruijn
kwam na aftrek van de kosten
van het hardloopevenement
tussen Alphen aan den Rijn en
Bodegraven tot die slotsom. Na
de vakantie volgt de overhandi
ging van het geld aan kinder
dagverblijf De Zonnehof/Ipse,
het Poppenproject van service
club Kiwanis, de stichting
Tsjernobyl kinderen Alphen
aan den Rijn en de CliniClowns.
Zij delen de opbrengst.
woensdag 28 juli 2004
Er was maandag ook voor de brandweer geen redden aan bij de brand in de Noord wij kerhoutse loods.
Foto: Hielco Kuipers
vervolg van voorpagina
noordwijkerhout - De resten van wat ooit
een grote bedrijfsloods was, liggen ver
wrongen in en op elkaar. Het is de dag na
de grote brand aan de Schulpweg in
Noordwijkerhout en de brandgeur is nog in
de wijde omgeving te ruiken. Het is een vie
ze geur, het is een triest beeld. Niets herin
nert nog aan de enorme bedrijfsloods die
hier tot gisteren stond. Geen tastbare her
innering ook aan de dertig oldtimers die
daar waren gestald.
Prachtige bolides, een Jaguar E-type, zowel
cabriolet als coupé, een Austin Healey, een
Ford Thunderbird, een Rolls Royce Corni-
che, een Chevrolet uit 1938, twee vrachtwa
gens uit de jaren twintig, een vuilniswagen
uit 1917 en een A-Ford uit 1928. En veel
meer. Waarvan nu niets meer over is.
De ene eigenaar, de Noordwijkerhoutse
ondernemer Jan Meeuwenoord, wil er wei
nig over kwijt. „Dit is zo triest, deze wagens
zijn onvervangbaar. Mijn broer en ik zijn
een enorm stuk familiehistorie van tiental
len jaren kwijtgeraakt. Ik laat het hier bij."
De andere eigenaar is Noordwijker Peter
Beuk, de uitbater van de bar/disco The
Champ in Noordwijk. Beuk is strijdbaar.
Hij wil per se in de krant dat de brand niet
is ontstaan in het gedeelte van de loods
waar zijn auto's stonden. „Ik had het ach
terste gedeelte van de bedrijfsloods. Ik had
daar mijn achttien oldtimers staan en een
brug waar ik kon sleutelen. Mijn gedeelte
was afgesloten toen de brand begon, en er
was niemand aanwezig."
Beuk heeft het moeilijk met de brand. „Ik
zag die auto's als mijn kinderen. Ik heb elke
auto zelf gerestaureerd. Daar zaten klussen
bij van anderhalf tot twee jaar. Dertig jaar
vrije tijd is daarin gaan zitten."
De oldtimers zijn onvervangbaar. „Ja, ik
ben verzekerd. Maar ik krijg nooit terug wat
ze voor mij waard zijn. Die dertig jaar sleu
telen zijn niet in waarde uit te drukken. Ik
haal die dertig jaar ook nooit meer in Als
het maar duidelijk was dat ik niet degene
ben die aan het lassen was. De brand is
niet in mijn loods begonnen."
Beuks verhaal wordt door de Noordwijker
houtse brandweercommandant Van Dam
bevestigd. „De brand is ontstaan door las-
werkzaamheden bij een bedrijf dat bezig
was kachelketels te veiplaatsen. Er is daar
bij op een of andere wijze een vuur ont
staan dat snel groter werd.
Brandweercommandant Van Dam heeft
het dorp een fietsenzaak en had een paa
dagen geleden nog contact met één van
- inmiddels - gedupeerden. „Een verteg
woordiger in fietsaccessoires had hier oi
zijn spullen opgeslagen. Hij kwam nog bw;
me in de zaak voor een laatste levering
voordat hij op vakantie ging.
Anderen die in de bedrijfsloods achter d
woning van de familie Hogervorst hun
spullen hadden opgeslagen waren Valer
RDB, dat daar inventaris had staan, en e t j
Lisses interieurbouwbedrijf. En de famil
Hogervorst zelf. Hun meubilair en huisr
stond daar voor hun nieuwe woning, di<r
bijna klaar is. Die woning staat tegen de
verbrande loods aan, maar werd gespaa n!
voor het vuur. Hogervorst, die in een ka: d<
elders op het terrein zit bij te komen vai si
schrik, is niet in staat de pers te woord t< m
staan. „Liever niet. Ik heb grote moeite ijjei
wat er is gebeurd."
Misschien is het een schrale troost voor
Hogervorst, maar aan de voorkant van h
huis zijn de schilders verdergegaan met
hun schilderswerk. Het wordt een mooi
huis.
door Janneke Dijke
leiderdorp - Veel mensen ken
nen het als de zwarte plaag, die
een kleverige laag aanbrengt op
je auto die je er met wassen
nauwelijks afkrijgt. Honingdauw
en roetdauw zijn de officiële na
men voor de stof. Het goedje
ontstaat als er veel luizen in bo
men zitten, en valt onder de
boom neer. In Leiderdorp pro
beert de gemeente de luizen dit
jaar te verjagen met zijn natuur
lijke vijand: het lieveheersbeest
je. Dat diertje lijkt zijn werk goed
te doen.
Kees Kulk, coördinator wijkbe
heer bij de gemeente, zet zijn
ladder tegen een lindeboom in
de Muzenlaan. De boom is één
van de 260 lindebomen in Lei
derdorp waarin gemeenteper-
soneel begin deze maand zakjes
hing. In deze zakjes zaten lar
ven van lieveheersbeestjes. „Dit
zakje is helemaal leeg", consta
teert Kulk tevreden. De larven
hebben zich verspreid in de
boom en zijn zich vol gaan vre
ten met de luizen om te kunnen
ontpoppen. „Van die larven
moet je het eigenlijk hebben.
Die eten veel meer dan lieve
heersbeestjes, omdat ze moe
ten groeien."
Het resultaat van de eerste in
spectieronde valt Kulk niet te
gen. Hij beperkt zijn rondgang
tot een paar bomen, omdat hij
bij de Vierdaagse van Nijmegen
een peesontsteking opliep en
daardoor niet zo lenig omhoog
klautert op een ladder. „Van te
voren was ik een beetje bang
dat het niet zo goed geholpen
zou hebben. Ik had verwacht
dat door de storm en de regen
veel larven weggespoeld zou
den zijn. Maar het is toch wel
goed gegaan." Hij laat de on
derkant van de bladeren zien.
„Ze zijn helder. Je ziet ook geen
zwarte vlekken meer op de
stoep. Daar ben ik blij mee."
Tot vorig jaar bestreed Leider
dorp de luis nog met een che
misch middel, maar vanaf vol
gend jaar is dat verboden.
Vooruitlopend op het verbod
kopen veel bestrijdingsbedrij-
ven het middel al niet meer in,
omdat ze bang zijn dat ze vol
gend jaar met een overschot
zitten. Daarom ging Kulk op
zoek naar iets anders. „In veel
grote steden werken ze al met
lieveheersbeestjes, maar hier in
de omgeving zie je het nog niet
zoveel." Bij wijze van proef
kreeg hij toestemming. De lin
debomen in negen Leiderdorp-
se straten werden bestempeld
als proefkonijnen, omdat de
luis in lindebomen de meeste
overlast veroorzaakt. Behalve in
de Muzenlaan werden de lar
ven uitgezet in de Acacialaan,
de Hoofdstraat, de Berkenkade,
het Jaagpad, de Lindelaan, de
Spiegheldreef, de Splinterlaan
en de Wielewaallaan.
„Zo goed als een chemisch
middel werkt het nooit", zegt
Kulk. „Al was het alleen maar
omdat je dat preventief inzet,
en dit kun je pas doen als de
luizen er al zitten. Anders zijn
de larven meteen weg. Een che
misch middel werkt 100pro-
cent, dit werkt 80 procent."
Hoewel hij tevreden is met de
eerste resultaten, kijkt Kulk al
weer een stapje verder: naar de
knoflook „Ze zijn nu aan het
onderzoeken of injecteren met
een knoflookextract werkt. Op
dit moment werkt het bij 50
procent van de proeven. Je
schijnt het niet te ruiken." Vijf
iL§
Kees Kulk inspecteert een lindeboom aan de Muzenlaan. „Ik had verwacht dat door de storm en de regen veel larven weggespoeld zouden zijn. Maar het is toch wel goed ge
gaan." Foto: Hielco Kuipers
tig procent is voor Kulk lang
niet genoeg om het middel in
Leiderdorp in te zetten. „Dat
doe ik pas als het beter werkt. Ik
ga geen dingen uitproberen op
kosten van de gemeenschap."
Om die reden hoopt hij dat de
knoflook een probaat middel
wordt. „Lieveheersbeestjes zijn
duur, vanwege het kweken van
de larven. Deze proef kost
11.000 euro exclusief BTW, tjia
wijl chemisch bestrijden 5.0h<
euro kostte. Het knoflookex-fk
tract kost 35 euro per boom.l"
Voor 260 bomen komen de
ten op ruim 9.000 euro. Altijfc
nog duurder dan een chemir
sche injectie, maar goedkopje:
dan de rode luizenvretertjeskr
Of het nou veel geld kost of Sr;
niet, de gemeente moet het to
voor over hebben. „We krijg|n
heel veel klachten over honij
dauw. Mensen klagen mis- fci
schien snel, maar dit is een
rechte klacht. Het is een plai
Eigenlijk is het niet slim om g
lindeboom naast een parkee
plaats neer te zetten, meent
wijkbeheerder. „Maar dat
ten ze destijds nog niet. Nu
zouden we dat nooit meer
doen."
Aan de Muzenlaan is de fan
Verhoogt de auto aan het w;
sen. De rode Ford Escort w<
zorgvuldig in de was gezet,
want hij heeft al heel wat te t)
den gehad van de roetdauw.1
Het echtpaar is net terug vaiF|
vakantie en hoort ervan op (jë<
de luizen weg zijn. Ze hopena
dat dat zo blijft. „Je bent zuife
op je auto, en die dikke zwainl
koek die er elke keer op konji
hartstikke vervelend", zegt 01
Koen Verhoogt. Zijn vrouw ié
dy: „We reden hem een keejk
door de wasstraat met een
uitgebreid programma, ma;
het ging er niet eens af." Mejel
hand wassen en goed boeneit
de enige oplossing. „Soms ij
het zo erg dat je je hand op
auto legt en hem voelt vasf
ken", aldus Koen Verhoogt.
„Telkens zoek je plaatsjes i
straat waar geen boom staal
maar die zijn hier nauwelijkj i
Gelukkig maar, want het is 1
om zoveel bomen in de str;
hebben."
tj-
door Marijn Roos
oegstgeest - De kapper, de
opticien en de bakker aan de
Lange Voort in Oegstgeest
hebben in een brief aan de
brancheringscommissie hun
vrees uitgesproken over het
toekomstige winkelaanbod. Ze
zijn bang dat landelijke ketens
een plek krijgen naast hun
winkel en dat zij vervolgens
het loodje leggen.
Volgens Michiel Bruins hoe
ven de winkeliers zich geen
zorgen te maken. De voorzit
ter van de brancheringscom
missie en de projectleider na
mens de gemeente van de
nieuwbouw aan de Lange
Voort zegt dat allereerst wordt
gekeken naar verbreding van
het winkelaanbod. „Maar er is
ook concurrentie nodig. Klan
ten willen iets te kiezen heb
ben. Bij verbreding alleen
groeit het winkelcentrum wel,
maar het aantal klanten niet.
Het is niet de bedoeling dat er
precies eenzelfde soort bakker
komt als er nu al zit. Maar het
kan best zijn dat er een afhaal-
broodjeszaak komt. Het MKB
heeft trouwens aangegeven,
dat er meerdere bakkers naast
elkaar kunnen bestaan aan de
Lange Voort."
Ook Marianne Westerloo van
Corio Retail, de verpachter
van het winkelgebied, vindt de
vrees van de ondernemers
niet terecht. „Wij hebben er
ook belang bij dat het cen
trum zo goed mogelijk draait.
Wij kijken welke branches nog
niet vertegenwoordigd zijn in
het winkelcentrum. Die willen
we er dan in. Denk bijvoor
beeld aan een sportzaak, ëy,
cadeauartikelenwinkel of yc
nieuwe modezaken." |v
Zowel Bruins als Westerns
kan niet zeggen welke ondjjr
nemingen binnenkort e
vestiging aan de Lange Vol
openen, omdat ze nog drj
aan het onderhandelen zfe
Westerloo meldt dat ze effh
lokaal en regionaal naar f1
schikte kandidaten zoekt. „I
als dat niet lukt, kijken
naar een landelijke keten."
De voorzitter van de win}'
liersvereniging Hilbert Kanj
huizen weet het zo net rj
niet. „Ik ben de enige van!
winkeliers in de brancherin)
commissie. De andere vijf z 1
belanghebbenden. Ik ben
beraal genoeg om te zeggt(
dat de eigenaar van het wl
keicentrum meer te zegg
mag hebben dan de win]
liers. Alleen heeft de eigent
een ander idee over de inVH
ling van het winkelaanb^
dan wij." [n
Kamphuizen denkt dat Cote
Retaü geen leegstand wil l
dat het bedrijf de huurp<n
ningen wil ontvangen. „En |0
gepraat over concurrenr
gaat met de natte vinger. Mp
de winkeliersvereniging 'j
voor een zo groot mogelit
variatie. Daarna kun je 1
over verdubbelingen hebbf*
De Lange Voort moet g<f'
dorpswinkelcentrum wordi
zoals er honderd in een do#1
zijn. Ik wil geen Zeeman en£
kilometer Kruidvat. De an$
van de ondernemers is begf
pelijk. Straks eindigen dieTj
miliebedrijven in een failliSn-
ment." al
Eindelijk goedkeuring voor manege met hoog cowboygehalte
door Nancy Ubert
alphen aan den rijn - Na een
paar jaar soebatten en touwtrek
ken konden Lone Star Western
Stable en de gemeente Alphen
aan den Rijn het met elkaar eens
worden. Als de provincie verder
niet moeilijk doet, krijgt Alphen
aan de Gnephoek (dicht tegen
Koudekerk aan) een uitgebreide
manege met een hoog cowboy
gehalte. Het begin is er.
In maart 2000 brandde het
woonhuis van de varkenshou
derij van de familie Zijerveld af.
Een jaar later werd het perceel
met de brandresten en de (on
aangetaste) varkensstallen ver
kocht aan ondernemer Van Re-
mundt die niet slecht boert.
„Mijn vader wil graag op een
boerderij wonen", zegt dochter
Melanie. „Dat biedt mij de kans
een manege te beginnen. Niet
dat ik alles van mijn vader in de
schoot krijg geworpen. Ik moet
er keihard voor werken. Ik
moest ook een lening afsluiten
om mijn bedrijf op poten te zet
ten."
De jonge manegehoudster weet
zich ook bijgestaan door onbe
zoldigd adviseur Jan Trel,
vriend van de familie. Trel,
voorzitter van de Western Rui
ter Associatie Nederland (Wran)
heeft in Hazerwoude-Dorp
een westernmanege geleid. Uit
eindelijk is de eigenaar van
Western Stables Hazerswoude
elders in Nederland opnieuw
begonnen. Trel heeft tijd ge
noeg om Melanie van Remundt
met raad en daad bij te staan.
Hij zegt: „De Engelse paarden
sport is zo uitgemolken. Daarin
is geen droog brood meer te
verdienen. Door je te speciali-
Melanie van Remundt (staand) met
Foto: Hielco Kuipers
seren als westernstal onder
scheid je je van andere mane
ges. De populariteit van wes
ternrijden groeit."
De basis voor het westernrijden
- de naam verraadt het al - werd
in de negentiende eeuw in
Noord-Amerika gelegd, in de
wereld van de cowboys die on
der zware omstandigheden het
vee opdreven, brandmerkten
en telden. De mannen die dit
werk deden, hadden behoefte
aan soepele, wendbare paarden
haar stagiaire en nichtje llona Pfundt (te paard) in de buitenbak van Lone Star Western Stable.
met een rustig en werklustig ka
rakter. Bovendien moest het
paard met één hand bestuurd
kunnen worden, omdat de
cowboys met hun kudden
enorme afstanden aflegden. De
comfortabele rijstijl en onder
linge wedstrijdjes die de cow
boys hielden, vormen de basis
voor het huidige westernrijden.
Trel maakt duidelijk dat de
sport niets te maken heeft met
fine-dancing of rodeo. „Het is
een pure rijstijl, gebaseerd op
rust en eenvoud. Essentieel is
een ontspannen paard."
De afgelopen jaren heeft Mela
nie van Remundt tal van oplei
dingen en cursussen gevolgd
om haar manege goed te kun
nen leiden. Ook is ze gekwalifi
ceerd om westernlessen te ge
ven. „Sterker nog, dit is een er
kend leerbedrijf geworden. Ze
mag stagiaires opleiden", bena
drukt Trel als zijn bescherme
linge zich naar zijn zin te be
scheiden opstelt.
De Alphense begon op haar
tiende met paardrijden, met
haar nichtje llona Pfundt (21)
die momenteel een opleiding
management en paardenhou-
derij volgt. „Ik moest een stage
plek hebben, vandaar dat ik nu
deze zomer meewerk", ver
klaart Pfundt haar aanwezig
heid. Volgens Trel heeft de jon
ge vrouw de afgelopen drie jaar
al zo veel voor de Lone Star
Western Stable gedaan, dat ze
er helemaal bij hoort.
De 'cowboymanege' werd de
eerste tijd door de gemeente
gedoogd. „Vandaar dat we de
afgelopen tijd geen reclame
hebben gemaakt. Veel mensen
weten niet dat Alphen na de
sluiting van manege Avifauna
toch nog een rijschool binnen
zijn gemeentegrenzen heeft
staan", aldus Van Remundt.
Lone Star Western Stable heeft
zestien eigen paarden en der
tien pensioengasten staan in de
voormalige varkensstallen die
een metamorfose hebben on
dergaan. Als het aan de jonge
stalhoudster en haar crew ligt,
zijn de stallen die worden opge
knapt niet de laatste aanpassin
gen op het terrein.
Het bestemmingsplan dat op
het gebied rust, biedt wel ruim
te aan een veehouderij maar
niet aan een manege. Drie jaar
lang draaide de ambtelijke mo
lens om de formaliteiten in or
de te brengen. Nu is de toe
stemming binnen om de boer
derij opnieuw op te bouwen.
Ook heeft de gemeente niet
langer bezwaar tegen de bouw
plannen voor de westernmane
ge. Melanie van Remundt: „De
buitenbak die bijna aan de weg
grenst, bestond al. We hebben
hem alleen opgeknapt. Maar
we willen het hier juist hele
maal veranderen. We willen
achter de stallen een nieuwe
buiten- en binnenbak bouwen.
Plus kantine. Met een beetje ge
luk staat de nieuwbouw er over
anderhalfjaar."
Aan de kant van de Gnephoek
krijgt het perceel dan een lan
delijk karakter, precies zoals de
gemeente dat graag ziet. Trel:
„Er is heel wat heen en weer
gepraat. Het is allemaal niet
soepel verlopen. Maar geloof
mij, straks staat hier een bedrijf
waar heel Alphen trots op is."
