REGIO
'Veel ellende, maar ik had het niet willen missen'
Zon, uitpuilende tribunes, recordomzet en gouden tips in Stompwij
'Geen asperges en aardbeien op het kerstmenuy
Werk aan Middelmors
Vermoedelijke
inbreker gepakt
voorschoten - In de nacht van
zaterdag op zondag is er inge
broken in twee woningen aan
De Hooghkamer en de Bruck-
nerlaan in Voorschoten. De ver
moedelijke dader heeft de poli
tie inmiddels opgepakt. Bij een
controle zondagochtend op het
Van den Rijnplantsoen, vond
de politie in de auto van een
46-jarige man uit Den Haag
spullen die in de twee ingebro
ken huizen thuishoren. De Ha
genaar is aangehouden.
Politie rekent
verdachten in
oecstgeest - De politie heeft in
de nacht van vrijdag op zater
dag op de Wijttenbachweg in
Oegstgeest drie mannen opge
pakt, in de leeftijd van 17 tot 18
jaar en afkomstig uit Leiden en
Oegstgeest. Het trio wordt ver
dacht van verboden wapenbe
zit en het beramen van een in
braak. Een getuige had gemeld
dat de drie zich verdacht
ophielden bij een bedrijf aan de
Almondeweg. Toen de politie
ze op de Wijttenbachweg aan
hield, bleken ze een vuurwapen
en drie bivakmutsen in hun au
to te hebben. De verdachten
zijn gisteren voorgeleid bij jus
titie in Den Haag.
Hardrijder raakt
rijbewijs kwijt
noordwijk/lisse - Een 39-jarige
Hagenaar kon zondag zijn rij
bewijs inleveren omdat hij met
165 kilometer per uur over de
provincialeweg N206 reed. Hij
werd betrapt door agenten met
een lasergun. Hij werd een
eindje verderop langs de pro
vincialeweg, waar maximaal
honderd kilometer per uur mag
worden gereden, aangehouden.
Of hij zijn Porsche moest ach
terlaten of het stuur kon over
dragen aan een passagier met
rijbewijs, is niet bekend.
Kraakpoging bij
oude marineloods
valkenburg - Een groep van
tien kunstenaars heeft gisteren
geprobeerd zijn intrek te ne
men in een voormalige marine-
loods aan de Voorschoterweg in
Valkenburg. Zij wilden daar vol
gens de persvoorlichter van de
Marechaussee een atelier vesti
gen. Deze actie vond echter
geen goedkeuring in de ogen
van de Marechaussee, die met
twintig man uitrukte om de
groep weer uit het gebouwtje te
krijgen. Hierbij zijn de tien ac
tievoerders aangehouden we
gens openlijke geweldpleging
en vernieling. Zij werden met
bussen afgevoerd. De oude
loods was in bezit van de Mari
ne, maar die heeft het overge
dragen aan Staatsdomeien. Bij
Domeinen, dat eigendommen
van het Rijk beheert en ver
koopt, is nog niet bekend wat er
met het gebouwtje gaat gebeu
ren.
rijnsburg - Hoogwerkers moeten eraan te pas komen om de stalen constructie van de nieuwe tri
van de voetbalvereniging Rijnsburgse Boys te maken. Want ook al is het zomer, de bouwvakkers
het sportpark Middelmors hard aan het werk om begin september klaar te zijn. Op Middelmors v»
over de lengte van het veld een nieuwe tribune gebouwd. De kuipstoeltjes onder de nieuwe kapl
in de plaats van de vroegere houten banken op de in april gesloopte, dertig jaar lang gebruikte, ti
Onder en achter de honderd meter lange tribune komen 24 nieuwe kleedkamers en een bestuurs
Rijnsburgse Boys krijgt tegelijkertijd ook twee kunstgrasvelden. Samen met drie andere grasveldi
velden voor de jongste jeugd is de voetbalvereniging dan klaar voor de toekomst. Foto: Taco van
DUIVENBERICHTEN
De duiven vlogen dit weekeinde
vanuit Argenton. De uitslag van
de wedvlucht is:
P.V. Blauwkras
P. Landesbergen 1; H. Koome 2,
7; L. Polane 3; A. Houweling 4,
10; P. de Mooij 5, 6, 8; G. v.d.
Blom 9.
P.V. Leiderdorp
W.M. de Roode 1, 3, 5; W. van
Oosten 2, 4, 10; Comb. J. Harte-
velt 6, 9; D.J. de Ridder 7; B. van
Mil 8.
P.V. De Rijnklievers
S. van Itêrson 1, 8; Comb. v.d.
Poel/v.d. Kooy 2, 9,10; F. Ladan
3, 5, 6; N. de Groot Zn. 4; H.
Sladek 7.
En vanuit Doornik is de uitslag:
P.V. Blauwkras
P. de Mooij 1, 10; G. v.d. Blom
2; Straathof/v.d. Berg
Landesbergen 4, 7; G
dijk/Pikaar 5; M. Gijsma
P.V. Leiderdorp
W.M. de Roode 1, 3, 4,
Tolboom Zn. 2; W. I
Comb. J. Hartevelt 8;
dervliet 9; W. van Oostei
P.V. De Rijnklievers
N. de Groot Zn. 1 t/i
Kraan 10.
dinsdag 20 juli 2oo4
stompwijk - De uitslagen van de paardenra
ces weten voor ze gelopen zijn. Er zijn boeken
aan gewijd, tv-series en films. En in de polder
is er een heel dorp mee bezig. In de film Back
to the Future III is het een sportjaaroverzicht
uit de toekomst dat dollartekens in de ogen
doet verschijnen, in de televisieserie Early
Edition is het de krant van morgen die op de
deurmat ploft. In Stompwijk maken de gok
kers jacht op het het A4-tje met prognoses
van Sjaak en Frans Jansen. Zo fanatiek dat de
website van de Stompwijkse paardendagen
op tilt sloeg, omdat in de uren voor de korte-
baanraces 5500 gelukszoekers de tips van de
gebroeders wilden lezen. Ook dit jaar leverde
luisteren naar de Jansens weer geld op.
Op het feestterrein, in de zompige weilanden
van Stompwijk, steekt tussen elk racepro
gramma een wit blaadje met prognoses. In de
vijftien jaar dat Sjaak en Frans hun dorpsge
noten van goktips voorzien, zijn ze uitge
groeid tot de goeroes van de kortebaan. Niet
tot ieders vreugde, want sommige kortebaan-
kenners vinden dat de twee 'de markt' ver
pesten met hun tips. Half Stompwijk ver
trouwt immers blind op de prognoses. En dat
betekent dat de uitkeringen voor de paarden
die door de Jansens worden aangewezen snel
dalen. De broers zelf liggen daar niet wakker
van. Zij zijn hun service ooit begonnen om
ook Stompwijkers die het kortebaancircuit
niet volgen, te interesseren voor het wagen
van een gokje. De lange rijen voor de kassa
zijn het bewijs van hun succes. Net als de
gokbriefjes van maandag. Want bij de laatste
zes deelnemers zaten vier van de vijf door de
gebroeders Jansen getipte paarden.
Winnaar was Noble Mack, een outsider die
zich op de langebaan al ruimschoots heeft
bewezen, maar die op de kortebaan nog maar
net komt kijken. Pikeur Cees Imming versloeg
met zijn topfitte paard in de finale Peak Lim-
burgia en Andries van der Blonk. Die combi
natie had zich daarvoor leeggereden in een
dubbele confrontatie met de plaatselijke held
Wim van der Mespel. De leerling-pikeur loot
te zich na het eerste verlies tegen Van der
Blonk nog wel als 'lucky loser' in de vierde
omloop, maar hij moest het daarin opnieuw
afleggen tegen Peak Limburgia.
Noble Mack stond uiteraard op de tiplijst van
Sjaak en Frans Jansen. „Het is soms wel ver
moeiend, we worden de hele dag aangescho
ten door mensen die vragen wie er gaat win
nen", zegt Sjaak Jansen. Maar dat weten de
twee dus niet - ondanks de inmiddels mythi
sche status van hun voorspellingen. Wie op
lette, had gezien dat de broers niet in een Fer
rari of Rolls Royce naar het feestterrein waren
gekomen, maar gewoon te voet. „Wij zitten er
ook wel eens helemaal naast", bekent Sjaak.
„Maar we hebben veel krediet opgebouwd in
de loop der jaren. We gaan naar zoveel moge
lijk kortebaanraces, volgen alle uitslagen en
bekijken als het kan ook langebaanraces op
gras; Stompwijk is de enige kortebaanrace op
gras, dus dat geeft weer een extra dimensie
aan onze prognose. We kunnen helaas niet
alle races bezoeken, want we moeten ook nog
werken", zegt de docent belastingrecht aan
de Erasmus Universiteit.
De dieren in levenden lijve zien draven, is
noodzakelijk, zeggen de broers. „Je moet zien
hoe ze lopen. En je moet zien hoe ze winnen
of verliezen. Verliezen ze nipt van een hele
goeie, of worden ze er finaal uitgelopen door
een mindere? Dat maakt nogal wat uit." An
dere wetenswaardigheden halen ze bij de
trainers, die ze brutaalweg bellen als zij dat
nodig vinden. Verder telt de jarenlange erva
ring van het duo. „Dit leer je niet op school",
zegt Sjaak Jansen met een brede glimlach.
„Hier moet je veel pijn voor lijden langs de
lijn. Je betaalt geen schoolgeld, maar wel veel
lesgeld." Het laatste ingrediënt van de suc
cesformule van de Jansens is geluk. Het blijft
tenslotte gokken.
De jarenlange ervaring van de twee Stomp
wijkers heeft ze ook geleerd dat de eigenaren
erg betrokken zijn bij hun paardjes. En dat elk
woord dat ze gebruiken in hun prognoses op
eert goudschaaltje wordt gewogen. Frj
sen: „Lange tenen? Nou, wij noemen
voelig. Inmiddels hebben wij een he
naai aan eufemismen klaar liggen, wa;
genaren zich niet aan ergeren, maar v w
de goede verstaander weet wat we will
gen. Een paard is nooit slecht, maar m
nog sterk verbeteren of wil in het heetst
strijd wel eens een foutje maken." Ze e
hun eigen gevoelige punten hebben
kant en klare uitdrukking. „Als wij
niet weten, schrijven we altijd: voor
die iets anders wil."
Volgens de broers zijn er ook genoeg te
wijkers die hun blaadje met tips n
schuiven. „Die gokken standaard ij'
huisnummer of geboortedatum. Of wi:t
beter. En dat mag natuurlijk ook." 0 n
de Jansen-doctrine volgden of hun hi
mer opgaven, de duizenden door paaf"
zomerzon aangetrokken toeschouwe 51
den gisteren in ieder geval voor een
omzet van 31.839 euro bij de totalisatc
Veens restaurant De Fransche Brug gaat eind juli dicht
is
Afvalverwer
redt huttenbi
in Lisserbro
cl
lisserbroek - Bijna li
450 Lisserbroekse kiii
dit jaar met lege hand [i
staan vanwege het afni
van de succesvolle li
bouw. De traditionele
leverancier Koolhaa
Nieuw-Vennep kon ti
grote spijt geen pall e
voor de hutten aanleji
zo werd afgelopen wei
delijk. Vijf weken vo;n
evenement leek de i
daarmee niet te overzij
valverwerker De Meerl
uit Rijsenhout bracht 1 e
de duisternis. s
„Er was behoorlijke n
in de tent", zegt Co ic
Beek, beheerder vai
dorpshuis. „We hebbeoi
en land afgebeld mafli
wilde maar niet lukki
iemand al hout kon li
dan was het veel te
Koolhaas berekende al
leen maar het transpol
was nog te betalen.
Het organisatiecomiii.
met de handen in he
Totdat De Meerlande/1
diensten aanbood. Van
„Het kost ze een ho
spanningen, want ze I
daar maar mondji
hout binnen. Maar ze
als commercieel bedri
wel graag iets goeds
voor de samenleving."
De Lisserbroekse Kin
kantiedagen zijn dit j
11, 12 en 13 augustus
pleintje voor het dor]
Het thema is strand. I
rijkste onderdeel va
evenement is de 1
bouw, waar zo'n 450
ren tot een jaar of 15
komen. Daar is een e
berg hout voor nod
vind het moeilijk scl
maar je zit zo aan de
ton. Het gaat om vijf e
containers", aldus Van
door Joris Rietbroek
roelofarendsveen - Gemengde
gevoelens bij de bezoekers én de
eigenaars Hein en Annet de
Jong-Turk van restaurant De
Fransche Brug in Roelofarends
veen. Aan de ene kant is het na
tuurlijk een emotioneel moment
om op 25 juli, na bijna dertig
jaar, hun restaurant te sluiten.
Maar aan de andere kant zijn de
echtelieden ook blij dat ze na
verschillende vruchteloze pogin
gen om het gebouw aan een an
dere horeca-ondernemer te ver
kopen, nu toestemming hebben
om het complex over te doen
aan een projectontwikkelaar. Die
gaat op de plek van het restau
rant appartementen bouwen.
Sinds ze het nieuws van de slui
ting via een brief aan hun gas
ten bekendmaakten, stromen
de kaarten en verontruste tele
foontjes binnen. „Er belde een
vrouw op die zei: 'Oh nee, het
lekkerste restaurant in de om
geving gaat dicht! Wat moeten
we nu?", vertelt Hein. „De laat
ste dagen zat het hier mudjevol.
Veel gasten namen bloemen en
kaarten mee en lieten weten dat
ze hier jaren lang lekker gege
ten hebben. Het is erg fijn om
nog eens te horen dat je werk
altijd werd gewaardeerd."
Zondag 25 juli is de laatste dag
dat het restaurant open is. Op
zondag 29 augustus houden
Hein en Annet tussen 15.00 en
18.00 uur nog een afscheids-
borrel. Een afscheidsfeestje van
alle voormalige leerling-koks en
al het oud-personeel hebben ze
Hein en Annet de Jong van restaurant De Fransche Brug dekken nog
krap een week de tafels voordat ze hun zaak sluiten.
Foto: Mark Lamers
in maart gehad. Die kwamen
op een avond onverwacht met
een bus voorrijden, allemaal
verkleed als non. De actie was
gebaseerd op de vaste opmer
king die Annet maakte bij het
inroosteren van haar personeel.
„Dan en dan moet je werken en
ik bel je wel als er onverwacht
een bus met nonnen voorrijdt."
De Fransche Brug werd in 1986
pas een echt restaurant, maar
de grootvader van Annet bouw
de in 1925 al het fundament:
een kroegje op de hoek van de
straat Fransche Brug en het
Westeindei Haar ouders namen
het café in 1960 over, totdat zij
in 1975 om gezondheidsrede
nen moesten stoppen. Annet
volgde hen toen op met haar
echtgenoot. „Ik werkte al in het
café van mijn ouders", vertelt
ze. „Maar juist ik schreeuwde
het hardst dat ik nooit de zaak
zou overnemen." „Ik kwam
hier als vaste klant en het bleef
dus niet bij de pilsjes die ik be
stelde", grijnst Hein.
Op gegeven moment vroegen
caféklanten steeds vaker om
een hapje eten bij de borrel.
Dus ging Annet de keuken in
voor verschillende soepjes en
broodjes bal. „En zo ging ik
steeds meer dingen maken",
vertelt ze. „Later gingen we een
stukje aan het café bouwen.
Een stukje werd een heel stuk
en toen hadden we in 1980 op
eens een café-restaurant met
een zaal voor feesten en partij
en." De combinatie café-res
taurant bleek na een paar jaar
toch lastig, zodat in 1986 de
boel nog eens compleet ver
bouwd werd en alleen het res
taurant overbleef.
Koken was altijd al een grote
hobby van Annet, maar ze was
er tot dat moment nog niet pro
fessioneel mee bezig geweest.
Een opleiding tot zelfstandig
werkend kok heeft ze nooit ge
volgd. „Ik heb alles geleerd
door veel vakliteratuur en kook
boeken te lezen en cursussen te
volgen. Verder gingen we vaak
uit eten, om in andere restau
rants de bereiding van gerech
ten en de opmaak van de bor
den te bestuderen."
Haar doel was altijd om de gas
ten culinair te verrassen. Stan
daar dzaken als een biefstukje
stonden gelden of nooit op het
menu, wel de exclusievere
vlees- en visgerechten. Annet
was blij als het weer tijd werd
voor asperges en wild. „Daar
kun je zulke schitterende din
gen mee maken. Ik vind trou
wens echt datje seizoenspro
ducten alleen in het seizoen
waar ze thuishoren moet ge
bruiken. Je zet dus geen asper
ges of aardbeien op een kerst
menu." Het grootste compli
ment ooit over haar kookkunst
kreeg ze na afloop van een
Turks, Surinaams en Marok
kaans buffet, ter gelegenheid
van een expositie in het restau
rant van kunstenaars uit deze
landen. „Ik wist eigenlijk niet
precies hoe alles nu moest
smaken", vertelt ze. „Maar na
het buffet kwam de Marok
kaanse schilder naar me toe,
die zei dat hij het eten van zijn
moeder proefde."
Op de plek van het restaurant
komen in de toekomst apparte
menten. Het echtpaar is ruim
twee jaar met de gemeente Al
kemade in gesprek geweest om
de horecabestemming van het
perceel af te halen ten gunste
van woningbouw. Het vinden
van een koper die er horeca
wilde voortzetten mislukte. Po
tentiële kandidaten kregen de
financiering niet rond. Nu er
van de gemeente toch huizen
mogen komen, werkt een plaat
selijk projectontwikkelaar aan
een bouwplan. „We waren ove
rigens al gewend aan het idee
dat de boel plat zou gaan", zegt
Hein. „Maar de kans bestaat
dat het gebouw behouden
blijft."
Oud-marinevlieger exposeert in barak over marine-inzet in Indonesië
door Saskia Buitelaar
katwijk/valkenburg - Ooit Was
de marinebarak aan de Wasse-
naarseweg, gebouwd door de
Duitsers in 1941, het onderko
men voor de verplegers van de
naastgelegen ziekenbarak. Van
af 7 augustus 2004 hoopt Ger
hard de Bruyn, oud MLD'er
(Marine Luchtvaart Dienst) er
collega-veteranen te ontvan
gen. Voor zijn expositie over de
inzet van de MLD in Indonesië
en Nieuw-Guinea na de Twee
de Wereldoorlog en de tragi
sche ongevallen waarbij de Val-
kenburgse MLD'ers 32 collega's
verloren.
Van het papoealeven op
Nieuw-Guinea heeft De Bruyn
een aparte expositie gemaakt.
De marineman, nu 75 jaar, was
met vrouw en kinderen in 1959
op het eiland gestationeerd. De
bedoeling was dat hij er drie
jaar zou blijven, maar toen al
na een jaar de Martin Mariner
verongelukte waarin De Bruyn
met zeven anderen vloog,
moest De Bruyn - „volledig in
de kreukels" - terug naar Ne
derland.
Zijn fascinatie voor het eiland
verloor hij niet. Integendeel. Als
het niet de papoeaman was ge
weest die hem uit het water ge
red had en de eerste verzorging
had verleend, had De Bruyn het
niet kunnen navertellen. In
middels is juist dat - het naver
tellen - voor De Bruyn een le
venstaak geworden. Hij verza
melde in de loop van de afgelo
pen veertig jaar al het foto- en
tekstmateriaal dat hij kon vin
den over de Martin Mariners en
de ongelukken met die water
vliegtuigen, onder marinemen
sen crew killers genoemd, nadat
er vijf waren verongelukt. Ook
wist hij alle vliegtuigen waar-
Gerhard de Bruyn weet bij elke foto uit zijn expositie over 'De Oost' een verhaal te vertellen. Foto: Dick Hogewoning
mee de Nederlandse marine
vloog tussen 1920 en nu op de
foto te vinden. Trots toont de
verzamelaar de fotogalerij die
hij in de gang van de barak
heeft ingericht.
De talloze collages met foto's
en krantenknipsels die hij voor
zijn lezingen in de afgelopen ja
ren heeft gemaakt, moesten
niet langer in zijn woonkamer
in Wassenaar staan te wachten
op een volgende uitnodiging,
vond De Bruyn. Met de exposi
tie in de barak hoopt hij meer
publiek te trekken.
De Bruyn verwacht vooral res
pons van de veteranen en hun
familieleden die hij regelmatig
bij herdenkingen ontmoet Zo
als vorig jaar, toen ruim veertig
jaar na het tragische ongeval
van een Martin Mariner in
Abadan, Iran, de tien beman
ningsleden van het Valkenburg-
se toestel eindelijk een eervolle
herbegraving in Nederlandse
bodem kregen. De groots opge
zette ceremonie op het vlieg
kamp en de Katwijkse begraaf
plaats Duinrust, bracht vele ve
teranen, familie of nabestaan
den weer bij elkaar. De Bruyn,
die het nabestaandencomité
voor de Mariner-slachtoffers
heeft opgericht, merkte ook
toen dat er nog steeds behoefte
bestaat aan het krijgen van in
formatie uit die tijd. „Het lijkt
wel of die behoefte alleen maar
is gegroeid. Er komen nu ook
kinderen en kleinkinderen mee
die meer willen weten over de
geschiedenis van de Indiëvete-
ranen. Het was ook nogal wat.
Er zijn in die tijd 130.000 man
nen en vrouwen met 43 sche
pen verscheept. 6600 Zijn er
omgekomen, van wie honderd
in Nederlands Nieuw-Guinea,
de rest in Nederlands Oost-In-
dië."
Met een onophoudelijke
stroom verhalen wandelt De
Bruyn langs de collages, zoals
over de schepen, de marineba
ses op Java en Nieuw-Guinea,
over het dagelijks leven van de
marinemensen ter plekke. En
heel veel verhalen over het le
ven van de papoea's. De kop
pensnellers en menseneters, de
vrouwen die aan de ene borst
een baby, aan de andere een
speenvarkentje laten drinken,
over het ritueel om het lichaam
van overleden dappere krijgers
te roken, zodat het bewaard
blijft. „Elke foto heeft een ver
haal", zegt De Bruyn. „Soms
tragisch, want we hebben daar
veel ellende meegemaakt. Maar
ik zou het voor geen goud heb
ben willen missen."
Wie belangstelling heeft is van
harte welkom om binnen te lo
pen op 7, 14 en 28 augustus,
tussen 10.00 en 16.00 uur.
Groepen die een rondleiding
willen van De Bruyn, kunnen
bellen: 070-5146337. Ook aan
vullend materiaal is nog wel
kom. De barak aan de westkant
van de Wassenaarseweg be
vindt zich op circa 500 meter
van het kruispunt met de pro
vinciale weg bij Katwijk. De Ne
derlandse vlag hangt uit.
