Iban Mayo in de prak
gereden op kasseien
m
TOUR DE FRANCE
'Ze proberen te dansen, maar het lijkt nergens op'
Bram de Groot wéér vergeefs ontsnapt
Sterke arm
Grote jongens geven direct gas na val van Spaanse Tourfavoriet
LE TOUR
SIXPACK
skaltel opent
legentijdrit
iuehal - Euskaltel, is van-
de eerste ploeg die van
-. gaat in de ploegentijdrit,
jjerde etappe van de Ronde
'rankrijk. De Spaanse
staat laatste in het ploe-
[assement en moet daar-
ls eerste op weg van Cam-
naar Arras, over een af-
d van 64,5 kilometer. In de
jentijdrit zijn slechts boni-
te verdienen, de werke-
irschillen gelden niet.
lEwen: liever
^ege dan geel
wjuehal - Robbie McEwen
e<$t zijn groene trui gisteren
'Pfisselen voor de gele. „Het
./eldig om hem een keer te
lij ien, maar ritten winnen
voor mij belangrijker", zei
i zijn 'verloren' gele sprint
isquehal, waar Jean-Pa-
Nazon ook Zabel en Boo-
'oorbleef. Petacchi liet de
it opnieuw lopen.
woensdag 7 JULI 2OO4
2«H
anp bron: A.S.O.
ie etappe, Cambrai-Arras
tgentijdrit over 64,5 km),
iaag zullen de renners van
*jQbank voor weinig verras-
in staan. Het parkoers van
t Ipegentijdrit hebben de
n fcoureurs namelijk al op 13
iwerkend. Nadat Dekker en
prten het 64,5 kilometer
traject hadden voltooid,
leü/i de meningen eensgezind:
pel wordt gewoon volle bak
tussen Cambrai en Arras
laiover smalle, goed geasfal-
EiieD-wegen en een licht
\nd parkoers. Formaties als
istal, T-Mobile en Illes
irs worden vooraan ver-
[git
dejlJR IN CIJFERS
vj
i etappe, Waterloo - Wasquehal: 1.
=1 (Fra/AG2) 210 km in 4.36.45
ikm/u), 2. Zabel (Dui/TMO), 3.
len (Aus/LOT), 4. Boonen
1UI), 5. Kirchen(Lux/FAS), 6.
o (Dui/GER), 7 Kirsipuu (Es-
t(d, 8. Bertolini (Ita/ALE), 9. Balda-
vALE), 10. José Enrique Gutierrez
.>H0), 11. Scarponi (Ita/DOM),
[dieipheimer (VSt/RAB), 13. Bro-
(Fra/AG2), 14. Cancellara
ldfAS), 15. Valoti (Ita/DOM) 0.05,
yo'radera (Spa/1 LB), 17. Astarloa
IG2), 18. Ullrich (Dui/TMO), 19.
nel (Fra/BLB), 20. Totschnig
IER), 21. Dufaux (Zwi/QUI), 22.
telen (Noo/CSC), 23. Voigt (Dui/CSC)
g(Heras (Spa/LIB), 25. Aitor Gonza-
ijpa/FAS), 26. Bruseghin (Ita/FAS),
VIERHOUTEN (NED/LOT), 28.
yiibo (Spa/ILB), 29. Simoni
(E), 30. Virenque (Fra/QUI), 37.
dipERD (NED/RAB) 0.05, 47.
BrpN (NED/RAB) 0.05, 55. Arm-
,ij (Vst/USP), 56. DE GROOT (NE-
69. Hamilton (Vst/PHO), 93.
ER (NED/RAB) 3.53, 94. KNA-
i n (NED/QUI), 125. MOERENHOUT
C LOT), 184. en laatste Joly
AG) 15.13. Niet gestart: Bessy
OF). Uitgevallen: Velo (Ita/FAS).
leen klassement: 1. McEwen
t( OT) 13.42.34, 2. Cancellara
yefAS) 0.01, 3. Voigt (Dui/CSC)
d*4. Nazon (Fra/AG2) 0.12, 5. Arm-
)leÉ (VSt/USP) 0.16, 6. Hondo (Dui-
0.22, 7. Zabel (Dui/TMO) 0.23,
door Ad Pertijs
WAsquEHAL - De strijd in de Hel
van Noorden was enerverend
geweest. Zeventig kilometer
lang hadden de grote ploegen
gas gegeven vanaf het moment
dat de eerste van de twee kas
seistroken in zicht kwam. Toen
de rook- en stofwolken waren
opgetrokken heerste er achter
de finishlijn in Wasquehal (waar
Nazon de rit won en McEwen het
geel veroverde) echter nergens
een echte jubelstemming.
Rond de oranje van bus van Eu
skaltel hing zelfs een grafstem
ming. Geen wonder. Iban Mayo
de kopman, die voorafhad aan
gekondigd voor de eindzege
naar Frankrijk te zijn gekomen,
werd na een valpartij op bijna
vier minuten achterstand gere
den. De crash was een gevolg
van het gedrang voor de eerste
kasseistrook. Noval (US Postal)
verloor zijn evenwicht en plots
lagen er een stuk of tien renners
op de grond. De Italiaan Velo
(open sleutelbeenbreuk) was er
het ergst aan toe. Mayo kon
weer opstappen, maar hij had
pech dat vooraan het tempo in
middels tot grote hoogte was
opgedreven. Er was geen hou
den meer aan voor de Span
jaard, op wie drie helpers
wachtten. Hincapie leidde Arm
strong majestueus over de kas
seien. „Hé, Lance kan een stuk
je met de fiets rijden hoor", wil
de US Postal-ploegleider Johan
Bruyneel van geen verrassend
keiendebuut weten.
Jan Ullrich volgde er gemakke-
lijk de drie leidende 'Postals'
(Ekimov trok eveneens hard
door) en ook diens ploegleider
Godefroot was niet verrast. „Jan
is veldrijder geweest, weet je
nog."
Daarna viel het tempo nooit
meer stil. Eerst omdat de kop
mannen van Rabobank (Leip-
heimer), CSC (Basso) en Liberty
Seguros (Heras) op de stenen
het contact met Armstrong, Ull
rich en Hamilton hadden verlo
ren. Later na de hergroepering,
omdat iedereen begreep dat er
een unieke kans lag om Mayo
te elimineren voor het alge
meen klassement.
En toch dus, heerste er geen ju
belstemming bij de bus van US
Postal. „Dit was geen goede dag
voor ons. Dit was een slechte
dag voor Mayo", durfde Bruy
neel van geen triomf te spreken.
Een bus verder bij T-Mobile
reageerde men eveneens terug
houdend. „Jammer dat Mayo
gevallen is", zei Ullrich.
Het was alsof de twee grote
teams moeite hadden met het
feit dat ze hadden geprofiteerd
van de val van één van hun
concurrenten. Bergop (Am-
strong 2003) of bergaf (Ullrich,
2001) wordt nog wel eens ge
wacht op een gevallen concur
rent, maar gisteren niet. „Om
dat je er toch ook gebruik van
moet maken in deze fase van de
Tour. Vandaag moest er ie
mand 'sneuvelen'. Als Hamil
ton, Basso of Armstrong waren
gevallen, waren we ook doorge
reden. Een of twee minuten
pakken op Mayo in de bergen
lukt je niet. Hier lag een kans",
aldus Ullrich.
Bruyneel: „Voor alle duidelijk
heid: US Postal heeft Mayo niet
geëlimineerd. Dat heeft het pe
loton gedaan. Die aanval van
ons op de kasseien was al voor
af zo gepland. Iedereen wist dat
op de keien de beste mensen
van voor moesten zitten. Wij
hebben het geluk dat we Hinca
pie en Ekimov in huis hebben.
Zij waren de ideale gidsen voor
Lance."
En zo werd Mayo - onder het
mom van 'iemand moet het
vuile werk opknappen' - afge
schoten door een gezamenlijk
Amerikaans-Duits vuurpeloton.
Euskaltel-ploegleider Gorospe
legde zich aan de overzijde van
de straat zich neer bij de feiten.
„Ik vind het normaal dat ze niet
gewacht hebben op Iban." Hij
weet de val (en alle gevolgen)
aan angst en onervarenheid bij
zijn pupil. „We hebben nog ge
probeerd het gat dicht te rijden,
maar tegenover drie georgani
seerde ploegen als US Postal, T-
Mobile en Phonak lukt je dat
niet."
Als laatste verscheen de aange
slagen Mayo in het deurgat van
de bus. „Hier train je dan het
hele jaar voor en plots is alles
afgelopen", zei hij. „Wat me
nog rest zijn etappezeges." De
val stond hem nog helder voor
de geest. „Ik was net bezig een
goede plek te zoeken voor de
kasseistrook, toen het in het ge
drang helemaal mis ging. Mijn
voorwiel raakte het achterwiel
van Velo en daar lag ik."
Een val in het Franse noorden
was gisteren de angst van veel
meer coureurs. „Ik verwacht
vandaag een slagveld. We ver
trekken niet voor niets vanuit
Waterloo", zei Rabobank-ren-
ner Rasmussen met gevoel voor
humor bij de start in het dorpje
waar Napoleon ooit ten onder
ging-
Het slagveld kwam er. De val
van Mayo deed in het Spaanse
kamp de discussie oplaaien of
de kasseien van de Hel van het
Noorden in de Tour thuisho
ren. Sprinter Erik Zabel, die
tweede werd in de massaspurt,
denkt die discussie in zijn juiste
perspectief te kunnen plaatsen.
„Ik kan de Tour niet winnen
vanwege de bergen. Toch lig
gen ze er ieder jaar weer in."
Lance Armstrong en Jan Ullrich
geven vol gas op de kasseien als
ze gehoord hebben dat Iban
Mayo is gevallen.
Foto: EPA
Vooral Italianen en Spanjaarden lijden op twee stoffige kasseienstroken
door Edward Swier
Mayo en rechts achter hem Hushovd zitten te lijden na te zijn geval
len. Foto: EPA
wasouehal - Ettelijke duizenden Fran
sen, bijna net zo veel Belgen en wat Ne
derlanders wreven zich gisteravond bij
het douchen goed de ogen uit. En nog
eens. En nog eens. Overal zat het stof,
tot diep in de poriën.
Schrobben en boenen was het credo.
Maar het was de moeite waard geweest.
Want zij - de smerigsten, de stoffigsten,
de dorstigsten - waren er wel bij geweest
op de kasseien. Zij hadden de helden én
dq naamlozen zien lijden, de specialis
ten zien genieten. De Tour de France
was gisteren even Parijs-Roubaix in het
klein. Een ooggetuigeverslag van het
zand happen in de Hel.
Voor het eerst sinds 1985, toen Henri
Manders de rit naar Tourcoing won, had
de Tourdirectie het aangedurfd een
tweetal kasseienstróken in de ronde op
te nemen. Voorzichtig en doordacht
werd een tweetal onlangs gerenoveerde
en daarom niet eens superlastige stuk
ken met keien uitgezocht. Bij elkaar nog
geen vier kilometer lang, en dat op het
hele Tour-totaal van 3394 kilometer.
Toch had het in het peloton voor onrust
gezorgd. Er waren Spanjaarden, man
nen die er als eersten er de brui aan ge
ven als Parijs-Roubaix op de kalender
staat, die onomwonden toegaven het in
hun broek te doen. Italianen die de afge
lopen dagen vloekten, kaarsjes hadden
opgestoken en Maria om hulp hadden
gebeden.
De rit van Waterloo naar Wasquehal was
eigenlijk niets vergeleken met de ware
Hel van Noorden die Parijs-Roubaix is.
Ze kon ook niet in de schaduw staan van
de beruchte Touretappe uit 1980, tussen
Luik en Lille. Toen wachtte de coureurs
19,5 kilometer keienvreten, waren twaalf
'secteurs pavés' geselecteerd. Bernard
Hinault voerde die dag een waar schrik
bewind, pakte meer dan tien minuten
op de niet-specialisten als Lucien van
Impe.
In vreselijk beestenweer had hij zich
echter geforceerd, zijn knie begaf het
enkele dagen later en Zoetemelk kon zo
doende de Tour winnen.
Het is nu droog. Warm. Ongewoon
warm, na wat mindere dagen. Niks geen
glibberen of glijden dus voor de cou
reurs.
Goed zicht, hooguit wat stoffig. De fans,
die zich met hun koelbox en/of pick
nickmand tussen het graan, de bieten,
mais en aardappelplanten hebben ge
nesteld, genieten. Sommigen hebben,
om niets te missen van het spektakel, in
hun campers overnacht op de secteur
pavé de Gruson, vlakbij het vermaarde
Carrefour de l'Arbre.
Beschutting, onder een boom of bij een
gebouw, is hier, en ook op de eerste,
langere strook bij Erre, een schaars en
waardevol goed. Wie weinig water mee
genomen heeft, zucht, puft. De aanblik
van het - door een valpartij voor de kas
seien - al in stukken gescheurde peloton
verzacht het leed. Dat is pas echt afzien.
Hoewel: heeft Michael Boogerd na twee
kilometer dokkeren over de kinderkop
jes bij Erre, nu een glimlach op zijn ge
zicht? Of is het zijn eeuwige grimas? Feit
is dat de frêle Raborenner, toch niet al te
gewoon met dit werk, makkelijk mee
gaat. Niet eens het grindpaadje naast de
weg zoekt, maar vol over de kasseien
dokkert. Ploegmaat Leipheimer en voor
al Lotz zitten er ook goed bij. Hun sjieke
carbonwielen waren, vanwege gebrek
aan comfort en verhoogde kans op wiel-
breuk, voor de start vervangen door
conventionele types.
Imponerend is het machtsvertoon waar
mee Hincapie en Ekimov op kop van het
eerste peloton het pad effenen voor hun
kopman. Armstrong, het hemd slordig
open, lijkt nauwelijks angstig.
Jan Ullrich schaduwt de Amerikaan. Al
tijd al wat zwaarder trappend, lijkt het
nu of Ullrich op zevenmijlslaarzen over
de kinderhoofdjes vliegt.
Vergaat het dan iedereen zo eenvoudig?
Nee toch, daar komen al de eerste brok
kenpiloten aan. Paolo Bettini, tussen de
auto's, kan niet chagrijniger kijken dan
nu. Wat zitten er trouwens veel Quick
Step-renners achterin...
Michael Rogers blijkt gevallen, waardoor
onder meer ook Servais Knaven - win
naar van Parijs-Roubaix in 2001 - op
achterstand is gezet. Hun leed is, van
wege de beperkte belangen, echter klein
vergeleken met dat van die grote Noor.
Hushovd, ook al gevallen, moet zijn gele
trui meteen weer inleveren, zoveel is 65
kilometer voor de streep wel duidelijk.
Hij spartelt, met Cipollini die er duide
lijk geen zin in heeft, tussen een stel
lichtgewichten. Zij zijn ongeschikt voor
dit werk. Italianen en Spanjaarden. Bas-
ken vooral. Ze proberen te dansen, maar
het lijkt nergens op.
In de achterhoede ziet het oranje. Eus-
katel-kopman Mayo kan het vergeten.
Daar zit hij, te harken. Op al drie minu
ten, of is het meer? Het gonst door de
supportersrangen.
Tussen al het stof door is het duidelijk:
hier raakt Lance Armstrong een belang
rijke concurrent kwijt.
Enrique Gutierrez (Spa/PHO), 9.
eimer (VSt/RAB) 0.24, 10. Perei-
pa/PH0) 0.25, 11. Julich (VSt-
0.26, 12. Hincapie (VSt/USP),
jjJoonen (Bel/QUI) 0.28, 14. Vicioso
i1( .IB) 0.29, 15. Sastre (Spa/CSC),
E GROOT (NED/RAB) 0.30, 17.
11 in (Noo/CSC), 18. Ullrich (Dui/T-
at ).31, 19. Landis (VSt/USP) 0.32,
jVilamilton (VSt/PHO), 21. Kirsipuu
veAG2) 0.33, 22. Santos Gonzalez
lp >H0), 23. Klöden (Dui/TMO), 24.
oni (Ita/DOM), 25. Aitor Gonzalez
y :AS) 0.35, 26. Pineau (Fra/BLB),
iellonzalez de Galdeano (Spa/LIB),
ig(£canlon (ler/AG2) 0.36, 29. Bro
es (Fra/AG2), 30. Grabsch (Dui/P-
0.37, 38. BOOGERD (NED/RAB)
,64. LOTZ (NED/RAB) 0.53, 77.
(NED/RAB) 0.59, 84. VIER-
dlfTEN (NED/LOT) 1.10, 113. DEK-
ilB(NED/RAB) 4.31, 122. KNAVEN
nefQUI) 4.36, 145. MOERENHOUT
10T) 4.47, 184. en laatste Joly
O 16.41.
Bij Rabobank maken ze zich vooral zorgen om Mare Wauters
mynklassernent: 1 McEwen (Aus-
93 punten, 2. Nazon (Fra/A2R)
IA?- Kirsipuu (Est/A2R) 74, 4. Hondo
l ïER) 74, 5. Hushovd (Noo/CAG)
Zabel (Dui/TMO) 66, 19. Vier-
n(Ned) 18.
ilassement: 1. Bettini (Ita/QST) 19
lUVen, 2 Tombak (Est/COF) 14, 3.
(Dui/CSC) 9, 4. De Groot (Ne
ll 7, 5. Pineau (Fra/BLB) 3, 6. Re-
Fra) BLB) 3.
pegenklassement: 1. AG2R
15, 2. Fassa Bortolo op 0.05, 3.
t\^o, 4 Quick Step 0.10, 5. T-Mobi-
Gerolsteiner, 8. Rabobank.
Tneen ploegenklassement: 1. US
'I 41.08.56, 2. Fassa Bortolo
3. CSC 0.06, 4. Phonak z.t., 5.
lt#bank 0.21, 6. T-Mobile 0.25.
SI nklassement, etappe: 1. Boonen
3lj QUI) 3.46.45, 2. Scarponi (Ita-
v 3. Cancella (Zwi/FAS), 4. Astar-
^pa/A2R) 0.05. 5. Chavanel (Fra-
jongerenklassement: 1. Can-
ra (Zwi/FAS) 13.42.35, 2. Boonen
QUI) 0.27, 3. Scarponi (Ita/DOM)
4. Pineau (Fra/BLB) 0.34, 5.
Won (ler/A2R) 0.35, 6. Chavanel
IBLB) 0.40.
door Edward Swier
wasouehal - Bram de Groot
voelde zich gisteren goed. Heel
goed. Maandag nog had hij last
van krampen. Diarree had hem
de nachtrust gekost, de rit was
een beproeving. De fysieke
malheur bleek een dag later
echter geweken. Nauwelijks
had het startschot voor de rit
van Waterloo naar Wasquehal
geklonken of De Groot had de
aanval gezocht. In Jens Voigt
vond hij een ideale vluchtmak-
ker. „Ik geloofde erin, anders
was ik er niet aan begonnen. Ik
fiets niet om op televisie te ko
men, wil winnen."
Vorig jaar was Bram de Groot
tot ihie keer toe betrokken bij
een lange vlucht, nooit leverde
hem het de winst op. Gisteren
ging hij opnieuw voor zijn kans.
„We hadden de start vijfhon
derd meter achter ons gelaten
toen Marichal ging. Ik sprong
mee, Voigt ook." Het peloton
leek echter geen zin te hebben
in een dusdanig vroegtijdige
vlucht, sloot weer aan. „Toen
ze er weer bijkwamen, ben ik
nogmaals gegaan. En Voigt ook.
We zijn meteen volle bak gaan
rijden, verstonden elkaar
goed." Al vlot in de rit bespra
ken de twee hun doelen. „Voigt
wilde graag het geel pakken. Ik
zou voor de rit gaan. Of het een
zinloze missie was? Nee, dat
heb ik niet gedacht. Tuurlijk
was het wel lekkerder geweest
als we met een man of vijf, zes
waren geweest of dat er in een
later stadium niet een heel pe
loton maar een klein groepje
was aangesloten."
De twee vluchters kregen maxi
maal zesenhalve minuut voor
sprong, in aanloop naar de eer
ste kasseienstrook begon het
peloton echter vaart te maken.
„Toen daar bleek dat Mayo in
de tweede groep zat en de rest
van de klassementsrenners
voorin, wist ik dat er vooraan
doorgetrokken zou worden.
Jens en ik hadden aanvankelijk
nog hoop gehad dat de twee
groepen zouden samensmel
ten, dan zou het tempo eruit
zijn gegaan. Maar dat was ver
geefs." Op kilometer 163 werd
het duo ingelopen.
De keien deden De Groot overi
gens weinig plezier. „Ik had na
tuurlijk al wat te lijden gehad,
maar die kasseien maakten het
nog een beetje erger. Maar ik
ben nog wél gezond, met Mare
Wauters gaat het veel minder."
Wauters kwam, met ploegmaat
Rasmussen, op twaalf kilometer
van de aankomst ongelukkig en
Rasmussen stapt na een valpartij snel weer op zijn fiets en bekommert zich niet meer om ploeggenoot
Wauters. Foto: ANP/Manuel Bruque
zeer zwaar ten val. Schaafwon
den op de rechterheup en -
schouder waren de uiterlijke
kenmerken, van binnen deed
het echter veel meer pijn bij de
Belg. Veel van zijn spieren zijn
verrekt. Mentaal zat Wauters er
gisteravond geheel doorheen.
De wetenschap dat hij, als hij
kan starten, vanmiddag in de
ploegentijdrit niet zijn beste
vorm kan tonen, deed hem veel
verdriet en de ploegleiding niet
minder. Frans Maassen: „We
gaan de motor missen."
Serge Borlee ziet er beter uit
dan ooit. De Brusselaar zit
nog altijd stevig in zijn vel.
Aan spieren geen gebrek.
Wel lijkt hij iets afgevallen,
zijn vetpercentage ligt onge
twijfeld lager dan andere ja
ren. Dat zal Lance Arm
strong dit jaar nog van pas
komen.
Nee, Borlee is geen renner.
De 47-jarige Belg is politie
commissaris. Behalve in de
maand juli. Dan begeleidt hij
Armstrong. In de jacht op
een zesde Tourzege heeft
Borlee een belangrijke taak.
De spierbundel, bijgenaamd
'Muscels of Brussels', moet
de Amerikaan door de druk
te aan de aankomst leiden.
Een taak die hij met militaire
precisie uitvoert. Reeds in de
morgen bekijkt Borlee de
aankomst. „Ik inspecteer de
situatie, licht de rest van de
ploeg in hoe het er bij de
streep bijligt." Borlee neemt
alles in zich op. Zijstraten
worden geïnspecteerd, een
'vluchtroute' gepland. „En ik
kijk waar de Amerikaanse
fans aan de aankomst staan.
Als Lance tijd heeft voor een
handtekening, kan ik hem
wijzen waar hij moet zijn",
legde hij vorig jaar al eens
uit.
Het belangrijkste komt dan
nog. Armstrong moet, als hij
tenminste niet bij de huldi
ging wordt verwacht, zo snel
mogelijk naar de auto. Zon
der kleerscheuren. „Ik deel
geen klappen uit^Dat accep
teert Lance niet. Opleen
vriendelijke manier zorg ik
dat de mensen aan de kant
gaan. Ik bescherm hem met
mijn lichaam."
Dat de vaart er in blijft, is
van groot belang. Een blok
kade is een nachtmerrie voor
Borlee, die dagelijks probeert
een record te vestigen, Zon
dag lukte hem dat. Een pr.
Exact twee minuten en 27
seconden nadat Armstrong
de streep was gepasseerd,
zat de Amerikaan al achterin
de geblindeerde Subaru. Op
weg naar het hotel. En de
Tour is nog maar net begon
nen. Borlee hoopt een dezer
dagen zijn tijd nog scherper
te stellen.
Edward Swier
