Cs O
EK 2004
vlag op een
strontschuit
Grieks elftal:
Koppig straatjochie Maniche groeit uit tot volksheld
Internationals komen bij elftalbegeleider over de brug
Ook scheidsrechters blijken sup
porters te hebben.
Foto: Reuters/Jerry Lampen
Collina floot
laatste interland
porto - Pierluigi Collina floot
donderdagavond in Porto zijn
laatste interland. De Italiaan
wordt in februari 45 en gaat
verplicht met pensioen. Hoog
tepunt in zijn loopbaan was de
WK-finale in 2002 tussen Brazi
lië en Duitsland in Yokohama.
Collina wordt algemeen be
schouwd als de beste scheids
rechter ter wereld. De Engelse
voetbalbond wil hem overhalen
in de Premier League te gaan
fluiten. De Italiaan combineert
het voetbal met een baan als fi
nancieel adviseur in zijn ge
boortestad Viareggio.
Rehhagel zwijgt
over Mannschaft
lissabon - Nu Ottmar Hitzfeld
heeft afgezegd als nieuwe
bondscoach van Duitsland,
duikt de naam van Otto Rehha
gel weer op. De trainer van
Griekenland zei een week gele
den in een interview met de
Duitse televisie dat hij geen be
langstelling had, maar van die
stelligheid was gisteren niets
meer terug te vinden. Op de
vraag of Rehhagel interesse zou
hebben, antwoordde de 65-jari-
ge Duitser ronduit ontwijkend.
„Daar zeg ik nu niets over. We
gaan nu deze overwinning vie
ren en vanaf zaterdag gaan we
aan de finale denken. Mijn spe
lers en heel Griekenland heb
ben er recht op dat ik mijn aan
dacht alleen aan mijn huidige
baan geef."
Griekse coach
kent arbiter Merk
lissabon - Nu de Grieken zich
hebben geplaatst voor de finale
van het EK tegen Portugal,
komt de aanstelling van Markus
Merk als arbiter voor de eind
strijd in een heel ander daglicht
te staan. Merk is een oude be
kende van Otto Rehhagel,
coach van de Grieken. Rehhagel
ziet er geen enkel bezwaar in
dat hij en Merk elkaar kennen.
Volgens de Duitse trainer van
Griekenland kent hij de arbiter
al vanaf zijn vijftiende jaar.
„Maar ik weet zeker dat dit
geen enkele rol zal spelen", al
dus Rehhagel gisteren. „Merk is
in het verleden juist bijzonder
streng voor mij geweest. Hij
heeft me zelfs al eens naar de
tribune gestuurd." De scheids
rechter voor de finale werd een
paar dagen voor de halve fina
les aangewezen.
DE STAAT VAN ORANJE
door Jaap van Essen
lissabon - Nuno Ricardo Olivei-
ra Ribeiro is een mooie naam.
De 26-jarige voetballer die er
mee getooid is, maakte ook de
mooiste treffer tegen Oranje.
Vanaf de punt van het straf
schopgebied knalde hij de bal
in de bovenhoek: 2-0 voor Por
tugal, doelpuntenmaker met
nummer 18, Maniche!
Maniche is de naam van die
opvallend onopvallende mid
denvelder met dat dodelijke
schot. Een vreemde bijnaam,
ontleend aan een bonkige
Deense spits met de naam Mi
chael Manniche die ooit door
Haarlem werd afgetest en daar
na bij Benfica alsnog een groot
heid werd.
In de barrios Boavista, een ech
te achterbuurt van Lissabon vol
drugs, hoeren en alcoholver
slaafden, groeide Nuno Ricardo
Oliveira Ribeiro op. Hij wist de
zelfkant van het leven te vermij
den dankzij het voetbal. Al heel
jong werd hij van de straat ge
plukt door Benfica en in het op
leidingsprogramma van die
club gezet. Zoals ieder Portu
gees voetballertje kreeg hij een
bijnaam: 'Maniche', naar die
Deense doelpuntenmachine.
Niet dat de kleine Maniche op
hem leek, maar hij scoorde wel
veel.
Maniche maakte al in het sei
zoen 1995-1996 zijn debuut in
het eerste van Benfica. Daarna
werd hij echter uitgeleend aan
Alverca, een satellietclub. Het is
een ervaring die hij deelt met
heel veel huidige internationals.
Bijna de helft van de Portugese
selectie kwam soms jarenlang
uit voor teams uit de tweede of
derde' divisie, voordat ze einde
lijk doorbraken. Misschien ver
klaart dat ook wel de enorme
honger naar succes en erken
ning van de Portugezen.
In 1999 keerde Maniche - vol
gens degenen die hem buiten
het veld kennen een aardige,
maar wat dommige jongen - te
rug bij Benfica. Het werd geen
glorieuze terugkeer, want al
snel belandde hij in een sle
pend conflict met de clublei
ding. Oorzaak was zijn zaak
waarnemer, die door Benfica
niet werd gepruimd. Telkens
werd er op aangedrongen bij
Maniche orp een andere belan
genbehartiger aan te stellen,
maai' de voetballer weigerde.
Het conflict explodeerde in de
zomer van 2001. Benfica stelde
hem voor de keus; een andere
zaakwaarnemer of niet meer
spelen. Het werd het laatste;
het straatjochie bleek knap
koppig. Maniche mocht niet
meer spelen en ook niet meer
trainen op de velden van Benfi
ca. Na een jaar zonder wedstrij
den en echte trainingen vertrok
hij naar Porto. Trainer Jose
Mourinho zag het helemaal zit
ten in de dynamische midden
velder met die harde tackles en
dat goede schot, en gaf hem
meteen een basisplaats.
En aldus nam Maniche snel
wraak op Benfica. In zijn eerste
jaar met Porto won hij de natio
nale titel, de nationale beker en
ook nog de Uefa-cup. En het af
gelopen seizoen was Porto met
Maniche goed voor de zege in
de Champions League.
Toch zag het er heel lang naar
uit dat Maniche helemaal niet
aan het EK zou deelnemen. In
september 2003 speelde hij met
Portugal tegen Spanje een oe
fenduel. Spanje won met 3-0 en
Maniche werd vervolgens heel
lang niet meer opgeroepen
door Scolari. Pas half mei kreeg
Maniche een van de drie over
gebleven plaatsen in de natio
nale selectie.
Inmiddels is Maniche een van
de populairste spelers van het
nationale team. Samen met De-
co en Costinha vormt hij letter
Maniche schreeuwt het uit na zijn doelpunt tegen Rusland. Foto: Reuters/Dylan Martinez
lijk het hart van Portugal, ze he
ten de 'Porto-driehoek', prie
opvallende spelers, want ook
Deco was niet goed genoeg
voor Benfica en Costinha speel
de in Portugal louter voor clubs
in de derde divisie waar uitein
delijk het Franse Monaco hem
vond. Pas in 2001 debuteerde
hij op het hoogste niveau in
Portugal.
Inmiddels weet heel de wereld
wie Maniche is. De clubs staan
voor hem in de rij, juist omdat
hij alles heeft wat een moderne
middenvelder nodig heeft. Er
liggen twee contracten voor
hem klaar, één in La Coruna en
één in Londen bij Chelsea. Hij
kan kiezen en kondigde aan om
maandag 'het contract van mijn
leven' te tekenen.
Gelukkig voor andere clubs is er
binnenkort nog een Oliveira te
koop: Jorge, het jongere broer
tje van Maniche. Hij schitterde
recent nog met Portugal op het
WK onder 21 in Duitsland.
Het is stil in Albufeira.
Doodstil. Het is de stilte als
die in het oog van een orkaan.
De stilte na de storm en voor de
storm tegelijk.
Over een weekje, dan komen de
normale toeristen. Met hon
derdduizenden tegelijk. Die
andere herrieschoppers zijn net
weg.
De Russen zijn al bijna twee
weken verdwenen. Godzij
dank. Ze hebben prachtige
vrouwen, maar de mannen
zijn de meest boertige onbenul
len die er zijn. Kunnen nooit
hun handen afhouden van
serveersters en drinken altijd
veel te veel.
De Engelsen, die zijn ook al een
weekje verdwenen, gelukkig.
Uit alle kelders, riolen en
krochten waren ze naar Al
bufeira gekomen om zich tus
sen de wedstrijden door lave
loos te drinken. Dat lukte aar
dig, waarna de politie telkens
moest ingrijpen. Overal in Por
tugal bleef het rustig, behalve
in Albufeira, waar dus harder
werd gejuicht om de zege van
Portugal dan elders in het
land.
Ook de Oranje-fans zijn weg.
Wat een opluchting. Vooral na
de groepswedstrijden liep er
wel erg veel van dat volk op
klompen wezenloos langs de
boulevard. Kroegen als Hof van
Holland en De Kroon zijn ook
al vrijwel ontdaan van de
Or anje-attribu ten.
Nog stiller was het gistermid
dag in Estadio Municipal de
Albufeira. Bijna niets herinner
de meer aan de doldwaze tafe
relen tijdens de trainingen vün
Oranje, met 1500fans op de
tribune. Ook was het niet meer
voor te stellen dat op de omlig
gende heuvels nog maar een
week geleden de paarden en
honden op fotografen joegen
tijdens zo'n idiote besloten
training.
Drie mannen dronken in de
schaduw van de tribunes een jjj
biertje, nou zeg maar bier. Zeï
zijn in dienst van Imortal De
portivo Club, de derdedivisio
nist die hier normaal speelt.
Nu Oranje weg is, moeten de
drie het veld wèer zelf onder-\
houden en dat is te merken. L
Midden op de dag zijn de
sproeiers aangezet, het veld I
heeft ineens grote gele brandI
plekken.
De voorbije maanden werd M
veld in Albufeira bijgehouden
door de 'greenkeepers' van hel
Sheraton Pine Cliffs Resort,
waar Oranje ook verbleef. In
dat luxe onderkomen is ookt
les weer normaal. De tuinma
nen vegen weer hun eigen pa
den en maaien weer hun eige
gras. Oranje is weg niets her
innert meer aan het verblijf
van bijna een maand. Dan
klinkt er ineens muziek, vam
een van de bijgebouwen. Er
blijkt een heel sjieke en ook
traditionele Portugese trouw
partij te worden gevierd.
Prachtige gewaden, schitterei
de mensen, vrolijke mensen
vooral. Ook zonder voetbal is
Portugal een prachtig land.
Jaap van Essen
Nationale competitie financiële ramp
door Wilko Voordouw
den haag - Een Olympische na
tie is in vervoering. Morgen
treedt het Griekse elftal, de reu-
zendoder op dit Europees voet
balkampioenschap, aan tegen
gastland Portugal. Het is al feest
voordat de Olympische Spelen
beginnen. Maar het Griekse elf
tal van Otto Rehhagel is een vlag
op een strontschuit. Het Griekse
clubvoetbal is op sterven na
dood: geplaagd door voetbalge
weld, lege stadions, bankroete
teams, spelers die maanden op
hun geld wachten en gearran
geerde wedstrijdresultaten.
Wie de massa Grieken (onge
veer 15.000) op de tribunes in
Porto zag bij de halve finale te
gen de Tsjechen, gelooft het
niet. Aan het begin van de kwa
lificaties voor het EK werden
gratis wedstrijdshirts uitgedeeld
om toch maar een beetje pu
bliek op de tribunes te krijgen.
Met veel pijn en moeite kwa
men bij de eerste duels 10.000
belangstellenden: waarschijn
lijk meer voor het gratis shirt
dan voor de wedstrijd van de
blauw-witten.
Griekenland heeft, net als
Spanje en Italië, voor alles een
clubcultuur. Je wordt geboren
als supporter van AEK of Pana-
thinaikos en je blijft dat je hele
leven. Het nationale elftal hangt
er maar een beetje bij. Dat is
natuurlijk veranderd sinds het
team van Otto Rehhagel aan
sprekende successen boekt.
Heel Griekenland houdt nu van
het blauw-witte nationale team.
En lift lekker opportunistisch
mee met de gekte die is ont
staan sinds de overwinning op
Portugal in de openingswed
strijd.
Hoe anders is het gesteld in de
Etniki Katigoria, de Griekse ere
divisie. Het Griekse voetbal is
een financiële ramp sinds het
failliet van Alpha Digital in sep
tember 2002. Dat bedrijf had,
net als Bertelsmann in Duits
land, grote bedragen in het
vooruitzicht gesteld. Toen die
beloofde geldstroom wegviel,
bleek dat de clubs ver boven
hun stand hadden geleefd. Zo
heeft AEK Athene een schuld
opgebouwd van ruim honderd
miljoen euro. De club staat aan
de rand van de afgrond; spelers
moeten sinds 2002 vaak maan
den wachten op hun geld. De
vijf AEK-spelers (verdediger
Kapsis en de middenvelders
Katsouranis, Lakis, Tsartas en
Zagorakis) hebben al aange
kondigd dat ze het EK zullen
aangrijpen om elders in Europa
te gaan spelen bij clubs die wel
aan hun betalingsverplichtin
gen kunnen voldoen. Dat doen
ze niet in de laatste plaats om
dat de nieuwe eigenaar van de
club, reservespits Nikolaidis,
hun salarissen sterk heeft ver
laagd. Ook andere spelers zien
door de mooie resultaten hun
marktwaarde fors toenemen en
lonken opzichtig naar een bui
tenlands avontuur. De stakings
dreiging, eerder deze week, (de
spelers eisten een verdubbeling
van hun premie) lijkt dan ook
meer gericht tegen de voetbal
bond die er een rommeltje van
maakt, dan puur om het gelde
lijke gewin.
Naast de onbetrouwbare finan
ciële boekhouding is er meer
aan de hand in Griekenland.
Het voetbalvandalisme is een
levensgroot probleem. Regel
matig raken fans slaags en de
Griekse oproerpolitie rukt bij
veel wedstrijden met groot ma
terieel uit. Maar ook voetballers
zijn hun leven niet meer zeker.
door Roeland van Vliet
goes - International Clarence
Seedorf heeft gisteren zijn goe
de verstandhouding hersteld
met Carel Akemann, de voor
malige elftalbegeleider van het
Nederlands elftal. Akemann
voelde zich gedupeerd door
een ongelukkige passage in de
autobiografie van Seedorf en
eiste financiële genoegdoe-
ning. Maanden geleden be
loofde de EK-ganger het geld
al, gisteren kwam hij eindelijk
over de brug. Bovendien bleek
het gevraagde bedrag door een
aantal andere internationals te
zijn verdubbeld.
In de autobiografie van See
dorf, opgesteld door journalist
Simon Zwartkruis, werd ge
schreven over 'wijlen Carel
Akemann'. De nog altijd ge
zonde Akemann (73) werd
daarna ineens een stuk minder
vaak benaderd voor het geven
van lezingen en eiste geld van
de schrijver: 750 euro. Na
overleg met Zwartkruis beloof
de Seedorf voor de vergoeding
te zorgen.'
In het voorjaar speelde Oranje
verschillende oefeninterlands
en telkens zou na afloop de
transactie plaatsvinden, maar
Akemann wachtte tevergeefs
op zijn geld. Afgelopen week
sprak hij daarover zijn teleur
stelling uit. „Ik heb het gevoel
dat hij me ontloopt. Dat vind
ik heel raar, zeker na wat ik in
al die jaren voor hem heb ge
daan."
Gisteren kwam alles goed. „Hij
heeft betaald", meldde Ake
mann. „Het bedrag is telefo
nisch overgemaakt. En het is
nog mooier. Toen andere in
ternationals, onder wie Patrick
Kluivert, Frank de Boer en Mi
chael Reiziger, hoorden dat ik
nog op geld zat te wachten,
hebben ze het bedrag verdub
beld. Dat vind ik een heel pret
tige geste."
Akemann, die Seedorf tot 1996
bij het Nederlands elftal mee
maakte en goede vrienden
hem werd, wil nu een punt
zetten achter de affaire. „Ik
ben blij dat het geld er nu is
dat onze goede verstandhou
ding is hersteld."
In fie straten van Sydney vieren duizenden Grieken de overwinning van hun nationale team. Australië heeft een omvangrijke Griekse populatie. Foto: EPA/Mick Tsikas
Wat dit seizoen bij jong Ajax -
jong Feyenoord gebeurde zal
door een doorsnee Griek wor
den afgedaan als kinderspel.
Het aanvallen door fans van in
huji ogen falende spelers is
schering en inslag. Afgelopen
seizoen kwam het zelfs voor dat
een clubarts een scheidsrechter
aanvloog: de man zou een foute
beslissing hebben genomen.
Het gevolg is dat steeds meer
echte fans zich niet meer in de
buurt van de stadions vertonen:
afgelopen seizoen kwam het
voor dat bij topwedstrijden
maar enkele honderden sup
porters op te tribunes zaten.
„We hebben radicale verande
ringen nodig", schrijft het ge
zaghebbende dagblad Kathii
rini. „We moeten de positi
resultaten van Euro 2004 a
grijpen om in eigen land
grote schoonmaak te houdei
