Oranje kijkt verder dan Portugal
Mammoettanker Sjeng Schalken ligt vast op koers
Advocaat maakt er wel een familie van
1111
een
e Oranje
ebio: Portugal
rdt kampioen
Nederland verslaat Zweden na bar slecht duel via strafschoppen, maar durft al aan de EK finale te denken
eespelen
Boer
ijfelachtig
ur-deelname
a Boogerd
t in gevaar
Limburger boekt indrukwekkende zege op Thomas Enqvist en bereikt vierde ronde op Wimbledon
spjpfff HOC 981
lampioenstrui
rik Dekker
ig al klaar
rouwer
iag naar
thene
ussisch
ezin fan
in Oranje
ik - Het Nederlands elftal
geen beste herinneringen
Ie duels met Portugal,
r je won in acht interlands
ts eenmaal van Portugal.
II was Nederland in De
met 1-0 te sterk, dankzij
aelpunt van Richard Wit-
Portugal won viermaal
ederland, drie ontmoetin-
indigden in een gelijkspel.
on - Volgens de legenda-
Portugese voetballer Eu-
wordt Nederland woens-
de halve finale van het
lees kampioenschap voet-
tgeschakeld. De oud-spits
icht namelijk dat Portugal
Slropese titel verovert,
e speelt woensdagavond
halve finale tegen het
ad. „Ik ben ervan over-
dat Portugal de finale zal
sprak Eusebio tegen
rtugese sportkrant A Bola.
snk zelfs dat we Europees
ioen worden." Wel heeft
onaar van de Gouden Bal
55 enige angst voor Tsje-
SPORT
maandag 28 juni 2004
door Jaap van Essen
Louii - In Aveiro, nog maar een
weekje geleden, was Oranje
ogenschijnlijk morsdood. Verlo
ren van Tsjechie, waarna volgens
aanvoerder Cocu de koffers al
'half ingepakt' klaarstonden.
Twee duels later is het Neder
lands elftal springlevend en
hoort tot de beste vier voetbal
naties van Europa.
In het snikhete Loulé hielden
Nederland en Zweden elkaar
zaterdag in evenwicht (0-0)
waarna een strafschoppenserie
de beslissing moest brengen.
Het nationale voetbaltrauma
werd daarin eindelijk doorbro
ken. Nadat beide ploegen zes
pingels hadden genomen stond
het 5-4 voor Nederland.
Oranje is halve finalist en dat is
heel wat meer dan waar vooraf
op gerekend werd. De aanloop
naar het EK en ook de start wa
ren natuurlijk een bende. Toch
is er uit die puinhoop een elftal
ontstaan dat doodleuk verder
durft te kijken dan de halve fi
nale tegen gastland Portugal.
Arjen Robben, de man van de
beslissende strafschop vertelde
zaterdagavond hoe dat mogelijk
is. „We speelden nu niet goed,
maar je merkt wel dat er nu
toch een team staat dat een
beetje ingespeeld is geraakt. We
begonnen nu voor de derde
keer achter elkaar met min of
meer dezelfde mensen en dan
krijg je meer zekerheid in het
elftal."
Robben benadrukte bovendien
dat er de voorbije weken een
echt 'groepsgevoel' is ontstaan.
Ook Dick Advocaat sprak daar
over „Als je toch ziet hoe na af
loop iedereen met elkaar bezig
is. Dat zegt echt alles."
Maar Nederland-Zweden was
zonder meer de slechtste wed
strijd van Oranje op dit EK.
Welbeschouwd was er sprake
van een waardeloos duel, tegen
een waardeloze tegenstander
met ook nog eens een waarde
loze scheidsrechter. Bovendien
speelde een aantal Oranjeklan
ten ook knap waardeloos.
Toch werd Nederland uiteinde
lijk de terechte winnaar. In de
Johnny Heitinga, Arjen Robben, Ruud van Nistelrooij en Roy Makaay vieren de overwinning op Zweden. Foto: EPA/Antonio Simoes
reguliere speeltijd was Oranje
de enige ploeg die echt wilde
voetballen. Zweden beperkte
zich tot bikkelhard verdedigen
en counteren. Dat leverde wei
nig op, vooral omdat Ibrahimo-
vic heel erg slecht speelde.
Ook de spits aan de overzijde
was niet in beste doen. Voor het
eerst tijdens dit EK scoorde van
Nistelrooij niet. En dat terwijl
hij wel degelijk een paar moge
lijkheden kreeg. De allerbeste
kwam na een uurtje spelen. De
weer goed spelende Seedorf le
verde de bal via een wereldpass
af bij de topscorer, die vrije
doorgang kreeg naar doelman
Isaksson. In luttele seconden
had Van Nistelrooij driemaal de
mogelijkheid de bal in het net
te deponeren, maar evenzo
vaak faalde hij.
Nederland was beter dan Zwe
den, maar was ook niet echt
goed. In de eerste helft ging er
op het middenveld van alles
mis, omdat Cocu en de vleugel-
verdedigers telkens veel te ver
terugzakten. Daardoor kwamen
Davids en Seedorf te zwem
men. Het duurde een half uur
voor dat een beetje rechtgetrok
ken was. Toen bleef nog het ra
re probleem dat Arjen Robben
doorlopend aan de verkeerde
kant van het veld te vinden was.
En dat terwijl juist de rechts
back van Zweden, de bebaarde
Alexander Ostlund, bijna de
slechtste man op het veld was.
De allerslechtste was Andy van
der Meyde. De Arnhemmer was
volledig de kluts kwijt en vol
gens Dick Advocaat al geruime
tijd rijp voor de wissel die uit
eindelijk pas in de 87ste minuut
kwam: „We hadden hem veel
eerder willen vervangen, maar
we hadden al twee wissels ge
bruikt."
En de Nederlandse technische
staf dacht al in de tweede helft
van de reguliere speeltijd heel
hard na over de mogelijkheid
dat het duel op strafschoppen
zou kunnen uitdraaien. Daar
om heette de vervanger van
Van der Meyde niet Overmars,
maar Roy Makaay. Een 'zeker-
heidje' bij het nemen van pin
gels.
Het was een gokje van Advo
caat en co, dat ook zomaar an
ders had kunnen uitpakken.
Want in het half uurtje extra tijd
kreeg eerst Nederland enkele
geweldige kansen (Robben,
Seedorf uit een vrije trap, Cocu)
waarna het de beurt was aan
de Zweden.
Zonder geluk vaart niemand
wel, en Oranje heeft dit toer
nooi zeker niet te klagen over
mazzel. In Braga voltrok zich
dankzij de Tsjechen een echt
wonder, zaterdag troffen Lars-!
son en Ljungberg respectieve-
lijk de lat en de paal in de twee
de verlenging.
Met de trauma's van 1992,
1996, 1998 en 2000 als loden
last begon Oranje aan de straf
schoppenserie. Ditmaal liep het
goed af, met als voor de toe
komst geruststellende gedachte
dat de twintigjarigen Heitinga
en Robben hun verantwoorde
lijkheid namen. Beiden troffen
doel.
Cocu, de enige man die voor
Nederland miste, heeft zijn kof
fer al weer uitgepakt. Pierre van
Hooijdonk meldde en passant
even de verdere reisplannen
van Oranje: „We blijven nog
een hele week."
Igpd - Er dreigt een nogal
iredigend einde te komen
Ie interlandloopbaan van
de Boer. De recordinter-
Hial speelde zaterdag zijn
11 wedstrijd voor Oranje,
moest zich na 35 minuten
vervangen door Wilfred
De Boer raakt gebles-
aan een enkel, na een fik-
tsing met Frederik Ljung-
Volgens eigen zeggen ver-
i Frank de Boer zich waar-
hij ongewild een zware
reding maakte op de
d. „Ik schrok me kapot. Ik
- echt dat ik hem een ge
il been had geschopt",
de Boer verontschuldig-
ich ook uitgebreid bij
berg, die het duel echter
J in uitspeelde. Dat kon De
hem niet navertellen. „Ik
a ieder geval mijn enkel
^rdraaid. Er is afgesproken
ft: een mri-scan van ge-
ft wordt. Maar ik vraag me
knog kan spelen."
idgar Davids werd vanwe-
hte klachten gewisseld. De
envelder heeft last van een
pier.
door Henri van der Steen
faro-loulé - Nederland houdt
weer van Oranje, maar het valt
op dat Oranje meer dan ooit
van Oranje houdt. Het moet ge
zegd: Dick Advocaat heeft dat
prima voor elkaar. De bonds
coach is erin geslaagd van het
Nederlands elftal een ware een
heid te maken. Halfweg de vori
ge eeuw heette Oranje 'de Ne
derlands elftalclub', een bena
ming die perfect lijkt te passen
bij de selectie van Advocaat.
Misschien was het een fluitje
van een cent en heeft Advocaat
bijna niks hoeven te doen om
van zijn groep een familie te
maken die voor elkaar door het
vuur gaat, maar het feit is dat
Oranje een eenheid is als zel
den tevoren. En die eenheid is
een van de voorwaarden in een
teamsport om prijzen te win
nen.
Voor de verlenging werd zelfs
een ollekebolleke gedaan, met
Seedorf en Advocaat als de
cheerleaders en oppeppers. De
twee omhelsden elkaar later, na
de penaltyserie, als ging het om
geliefde bloedverwanten. De
knuffel was intens en gaf lucht
aan een formidabele broeder
schap. Dat is logisch. Advocaat
heeft zijn geld op Seedorf gezet,
Seedorf moet zijn coach dank
baar zijn voor het vertrouwen.
Of de keuze van Advocaat goed
is voor de Europese titel, moet
worden afgewacht.
Advocaat was na afloop zeer te
spreken over Seedorf. „Bevond
Seedorf heel dominant naar vo
ren spelen en ook zijn defensie
ve taken doen." De bondscoach
leek zichzelf te willen recht
vaardigen, want Seedorf deed
tegen Zweden zijn defensieve
werk zeer behoorlijk, maar kon
toch moeilijk gecomplimen
teerd worden voor zijn spel aan
de bal. De zelfverklaarde leider
van Oranje speelt wel beter, so
berder dan jaren het geval is ge
weest. Zaterdag viel echter op
dat met name het samenspel
met vriendje Davids veel te
wensen overliet. Seedorf en Da
vids zoeken elkaar al net zo
graag als Sneijder en Van der
Vaart bij Ajax (en af en toe in
Oranje), maar dat leidde in elk
geval zaterdag voornamelijk tot
balbezit voor de tegenstander.
Het middenveld Seedorf-Cocu-
Davids mist in het algemeen
gesproken gevoel voor ritme en
heeft bovendien te weinig pas
send vermogen. „Het was lastig
opbouwen voor ons", consta
teerde Cocu na afloop. Tja, dat
hadden we gezien. Advocaat
acht Wesley Sneijder echter nog
niet rijp, vermoedelijk vindt hij
de spelmaker gewoon te klein
en te jong en verdedigend te
kwetsbaar. Advocaat zegt dat
Sneijder de man is voor de toe
komst, maar dat is makkelijk
praten als je weet dat je zelf niet
meer bij die toekomst bent be
trokken.
Het is natuurlijk het goede
recht van Advocaat voor zijn ei
gen elftal te kiezen en met maz
zel kom je zelfs met dit Oranje
een heel eind, zo bleek zater
dagavond. De mazzel zat hem
vooral in de tegenstander, Zwe
den, een ploeg vol mannen met
stijve heupen, twee topspelers
(Ljungberg en Larsson) en die
rare jongen van Ibrahimovic.
De spits van Ajax viel op met
een Schwalbe, toen hij zijn
been tegen dat van Stam zette
en zich zo liet vallen - en door
het missen van een geweldige
kans. En later natuurlijk door
op een schandalig amateuristi
sche wijze zijn strafschop te
verprutsen. Zweden voetbalde
dus slecht, nog slechter dan
Nederland. De hitte zal van in
vloed zijn geweest; het was zó
warm dat zelfs Van Nistelrooij
met korte mouwen speelde.
Advocaat had het na afloop
over een matige wedstrijd met
spectaculaire momenten. Dat
was goed gezegd. Aan beide
kanten had de gouden goal
kunnen vallen, Oranje verdien
de de kwalificatie uiteindelijk
omdat de ploeg iets meer naar
voren wilde spelen dan Zwe
den.
Advocaat dorst pas na de eerste
helft van de verlenging over te
stappen op 3-4-3. Hij had na
tuurlijk zo aan de wedstrijd
kunnen beginnen of anders van
de blessure van Frank de Boer
gebruik kunnen maken om de
opstelling aanvallender te ma
ken. Advocaat bleef liever bij
zijn eerste gedachte, bracht
Bouma in en verving later de
zwakke Davids voor Heitinga.
Met die blessure van De Boer
had Advocaat pech, want nu
kon hij later in de wedstrijd al
leen nog Makaay als straf
schopspecialist brengen. Van
Arjen Robben passeert de Zweedse doelman Isakson en bezorgt Nederland een plaats in de halve finale.
Foto: ANP/Marcel Antonisse
der Meyde ging voor de spits
van Bayem München naar de
kant, later dan Advocaat had
gewild. Het liefst had de bonds
coach Overmars veel eerder la
ten invallen voor Van der Mey
de en later Makaay en Van
Hooijdonk voor de strafschop
pen. Het bleek niet te kunnen
en ook niet nodig.
Kritiek - van Advocaat - was er
niet alleen op Van der Meyde,
ook Robben leverde minder
dreiging dan gehoopt. Die kri
tiek dient genuanceerd. Buiten
spelers moet je niet alleen voor
zien van ballen maar ook van
fysieke hulp. Te vaak werden
Robben en Van der Meyde ge
dwongen tot passeerbewegin
gen, omdat er geen middenvel
der of back in de buurt was die
als afspeelmogelijkheid (en af
leiding) kon fungeren. Het zijn
zo van die misschien kleine,
niet zo zichtbare nadeeltjes-van
de opstelling zoals Advocaat die
bij voorkeur maakt en die
Oranje zomaar kunnen opbre
ken.
1
idam/gpd - Michael Boo-
verscheen gisteren niet
Ie start van het NK wiel-
in Rotterdam. Zijn
Nerena, die enkele we-
/ajeleden is bevallen van
je Mikai, moest zaterdag
jljige een bloeding worden
te|iomen in het ziekenhuis.
iank-ploegleider Erik
ink liet gisteravond weten
inmiddels aan de bete
hand is. „We gaan er dus
in van uit dat Michael za-
aan de start staat van de
door Gertjan van Geen
londen - Hij nam zelf maar even het
woord na de fenomenale zege in vijf
sets (5-7, 6-2, 3-6, 7-6 (8), 6-2) op
Thomas Enqvist. Doorgaans doet
Sjeng Schalken zoiets na een verloren
partij, waarin hij zichzelf van alles
verwenst heeft. Nu was het omge
keerd. „Dit was natuurlijk de beste
partij van het jaar. Zelfs als ik verlo
ren had", zei Schalken, die de vierde
ronde van Wimbledon bereikte.
Het kan wel eens een gedenkwaardig
Wimbledon worden voor Schalken en
daarmee de opmaat voor een succes
rijke tweede helft van het jaar. De
man die voor Wimbledon slechts 13
van zijn 28 partijen won, heeft ineens
een positief saldo na drie zeges op rij.
Het lijkt er verdacht veel op dat de
mammoettanker koers heeft gezet en
daar niet meer van afwijkt. De zege
op Todd Martin was al indrukwek
kend, die op Enqvist sprak nog meer
tot de verbeelding.
Het was een kraker van bijna drie uur
geweest op baan 13, de plek waar
Raemon Sluiter en Martin Verkerk in
de eerste week hun einde vonden. En
dat in een setting, die niet eens uitno
digde tot goed tennis. Het aantal toe
schouwers oversteeg de honderd niet
op de middelste zondag, normaal ge
sproken een rustdag maar nu speel
dag vanwege de totaal verregende
woensdag en zaterdag. Met slechts
28.000 kaarten in de verkoop, waar
van 21.000 voor de twee hoofdbanen,
bleef het angstig stil op de ongeluks-
baan. „Dat was op zich wel jammer",
vond ook Schalken.
De 27-jarige Limburger stapte de
baan op met een negatief record (2-3)
tegen Enqvist. Bovendien was hij op
snelle ondergronden steeds de min
dere van de Zweed.
Gisteren was het verschil miniem,
met kansen over en weer. De tiebreak
van de vierde set bleek beslissend.
Enqvist kreeg twee matchpoints, twee
keer moest Schalken een tweede ser
vice spelen. De tweede viel precies op
de kruising van het servicevak. Het
kalk spatte bij Enqvist in zijn ogen en
Schalken kreeg een van rijn achttien
aces bijgeschreven. Op setpoint tegen
sloeg de Zweed zelf een dubbelfout:
10-8.
Hoewel Schalken soms vloekend en
tierend over de baan liep, had hij ge
noten van de partij. Zo zeer zelfs dat
hij het niet erg had gevonden te ver
liezen. „Ik kon genieten van het ni
veau dat ik haalde. Achttien aces is
ongelofelijk. We konden allebei alleen
maar scoren met winners. Het was
hard om de eerste set te verliezen,
terwijl ik de sterren van de hemel
speelde. Dat ik af en toe vloekte,
kwam doordat ik van mezelf eiste
mijn concentratieniveau vast te hou
den. Ik kan hard voor mezelf rijn."
Schalken zou Schalken niet rijn als er
weer een nieuw mankement aan rijn
lichaam werd toegevoegd. In de vier
de set sloeg hij zichzelf met rijn rac
ket vol op de knieschijf en even later
overstrekte hij dezelfde rechterknie
toen hij uitgleed om een bal te halen.
„Het was een keiharde knal op mijn
slechte knie. De spieren in mijn bo
venbeen vielen meteen uit. Ik miste
meteen vier of vijf returns en dat was
de hele wedstrijd niet gebeurd."
Hij liet in de tiebreak van de vierde
set de fysiotherapeut komen, maar
behandeling bleef uit. Bij 4-4 keek de
fysio wel even kort naar het gewricht,
maar Schalken hield stand. Hij werk
te twee matchpoints weg en de men
taal geknakte Zweed was gezien.
Schalken: „Het was een set om te
onthouden. En ik heb toch al heel
veel wedstrijden gespeeld."
Ineens riet het er voor de Nederlan
der heel zonnig uit. Vandaag treft hij
Vince Spadea voor een plaats in de
kwartfinale, wat een evenaring zou
rijn van rijn laatste twee optredens
aan de Church Road. De Amerikaan
is een tijdlang ver weggezakt en
moest het challenger-circuit in om
terug te komen. Tussen 1995 en '99
troffen de twee elkaar vijf keer. Vorig
jaar was de zesde en laatste ontmoe
ting. In Brazilië won Schalken, de tus
senstand daarmee op 3-3 brengend.
Gisteren versloeg Spadea Rainer
Schüttler, waardoor een reprise van
de vierde ronde van vorig jaar uit
blijft. „Het maakt mij niet veel uit of
ik tegen Spadea of Schüttler speel. Ik
denk dat ik beter ben dan Vince, al is
het verschil marginaal. Ik heb het in
eigen handen. Hij speelt wel hetzelf
de spel als ik. Dus het kan wel eens
lang gaan duren. Misschien is het het
beste als de toeschouwers een pick
nickmand meenemen."
