M m rmmi De 'vingers' van Calatrava wijzen direct naar de hemel f fÊmsrK 1 :^$%i f jra I iïtiago latrava UÈjI Lém Bruggen waar muziek in zit ZATERDAG 26 juni 2004 ER BIJ net de trein van Leiden naar hol reist en bij het binnenrij- an de Haarlemmermeer links !t coupéraam kijkt, kan ze issen. Opgelijnd langs de Ivaart tussen de dorpen Idorp, Abbenes en Nieuw- p priemen drie stalen vin- Ie lucht in. Het zijn de pylo- n Citer, Harp en Luit, de ;en van Santiago Calatrava, Idberoemd architect die ook ide voor het station van Lyon t dak van het Olympisch Sta- in Athene. Schuin omhoog nd met zijn machtige spits iet alsof de hoogste - 83 me- gelijk een supersonische irde op elk moment over de u baan het luchtruim kan kie- Maar vast verankerd in zijn zal dat toch niet snel gebeu- fl/olgende week donderdag 1 lerricht koningin Beatrix de ële openingshandeling van uggen - kunstzinnige oever- ndingen die in het land van ppelen en suikerbieten tij de bouw flink wat stof de- ipwaaien. Dat stof wordt de Leidse stedenbouwkundi- ed Kaaij, stadsarchitect van larlemmermeer, bij deze met hand op een hoop geveegd. Ad van Kaam Aangelicht in het donker lijkt de Citer zo weggeplukt uit een futuristisch sprookje. Publiciteitsfoto Fred Kaaij parkeert zijn Volvo pal onder de Harp, stapt uit en wijst linea recta omhoog. „Kijk, de brug is helemaal opengewerkt. Door de constructie heen zie je overal die stalen punt die naar de hemel wijst. Ongelooflijk hè, 83 meter hoog en het blijft nog staan ook. Let op de enige pijler in het midden van de brug. Die verjongt, zoals wij dat in vaktermen noemen, naar de voet toe. Daar heeft hij nog slechts een omtrek van 20 centimeter. Het hele gevaarte van 120 meter breed en met een gewicht van duizen den tonnen rust louter en alleen op dat smalle pootje. Al dat staal, al dat cement, al dat asfalt. Een godswonder dat het allemaal overeind blijft. Die tuien waaraan de brug hangt, lijken vanuit de verte inderdaad op snaren. Geweldig toch, datje zoiets voor el kaar kunt krijgen? Die man is met recht een kunstenaar van het zuiverste soort. Als stadsarchitect van de Haarlemmermeer werkt Leidenaar Fred Kaaij in de grootste bouwgemeente van Nederland. Onder de rook van Schiphol verrijst de ene Vinex-wijk na de andere. Ze denken vanuit het gemeen tehuis in Hoofddorp in duizenden woningen per jaar. In 2010 wonen en werken er 150.000 mensen in de polder, die 150 jaar geleden vooral voor agrarische doeleinden werd drooggelegd. Maar anno 2004 is de ur banisatie van het platteland niet meer te stuiten. Schiphol, het kloppend hart van de polder, is al evenmin te beteugelen. Nergens in Nederland zijn de bedrijventerreinen zo talrijk en zo omvangrijk als rond de luchtha ven in de Haarlemmermeer. Waar de oor spronkelijke boerenbevolking maar met moeite kan wennen aan het steeds verder oprukkende staal, glas en beton. En waar het woord infrastructuur bij de lokalen nog een smaak op de tong legt als van bedorven ca membert. Het is juist vanwege die infrastructuur dat er nu drie van die opvallende bruggen staan waar overigens lang niet iedereen in de pol der blij mee is. Maar daarover later. „Er moesten, vanwege de ontsluiting naar rijks weg A4 en A5 en met het oog op toekomstige oren 1951 oling es Beaux Arts Parijs iTechnica Valencia techniek Zürich werpbureau 1981 989 ia 1991 werpen Roda brug Barcelona sche toren Barcelona Lyon leaoc Bordeaux seum Milwaukee aven Terminal Bilbao Expo Koeweit ng Mall Toronto ime Athene isch Stadion Athene 'arp en Luit Haarlemmer- Santiago Calatrava inspecteerde deze week in Athene de Agora Promenade die leidt loctoraten naar het Olympisch Stadion. Volgende week opent hij samen met koningin Beatrix :r andere bij de TU Delft zijn bruggen in de Haarlemmermeer. Foto: EPA bebouwing, in totaal 26 nieuwe bruggen ko men", vertelt Kaaij. „We wilden niet alle maal van die suffe dingen. Ik heb thuis in Leiden een heel simpele keuken. Maar wél een marmeren vloer en een granieten aan- rechtblad. Als je dat mooi aanlicht heb je voor iedereen een geweldige keuken. Met dat verhaal kwam ik bij de wethouder. Doe 23 gewone bruggen en 3 mooie. Dat trio trekt de rest op. 'Wie is de beste architect van de hele wereld', grapte de toenmalige PvdA-wethouder Cees Spijkers. Ik liet de naam Santiago Calatrava vallen. 'Dan ne men we die', sprak hij resoluut. Het noemen van een beroemde naam is één. Maar hoe krijg je in vredesnaam een man die in alle grote metropolen van de wereld zijn stempel op de architectuur drukte en die kantoor houdt in Zürich, Parijs en Valen cia, zo ver dat hij zijn Italiaanse maatschoe nen verruilt voor een paar klompen? Om uit gerekend in de zompige klei en aan de toch tige Hoofdvaart naar Nieuw-Vennep zijn 'landmark' te plaatsen? Zou de architect/kunstenaar die zojuist de eervolle opdracht had verworven om het dak van het Olympisch Stadion in Athene en het Velo drome te construeren, wel zin hebben in en tijd hebben voor een stel boeren uit Holland en hun project in de polder? „Ja dus", grijnst Fred Kaaij. „Nadat we onze plannen hadden ingestuurd, mochten we la ter met een delegatie van wethouders naar zijn 'paleis' in Zürich komen. 'Laten we sa men schetsen', zei hij tegen mij in zijn ate lier. Het kwam er op neer dat ik als een kind de kleurdoos voor hem ophield en hij er lus tig op los aquarelleerde. Het was subliem. Ik heb die allereerste schetsjes nog bewaard. Ze wijken niet eens zoveel af van de werkelijk heid. Over geld praatte hij niet. Of hij dat als architect, civiel ingenieur en kunstenaar be neden zijn stand vindt, weet ik niet. Hij liet het in elk geval aan zijn vrouw over. Zij doet de zaken." En dat gaat madam Calatrava voortvarend af. De drie maquettes en de eerste schetsen alleen al kostten 250.000 dollar. De bruggen 18 miljoen euro. En daar hoorde je boven de Ringvaart meteen al het eerste gerommel. 'Een belachelijk bedrag voor een stel ultra moderne bruggen die volledig uit het lood staan in dit vlakke land', luidde de tendens van veel ingezonden brieven in de editie Haarlemmermeer van het Haarlems Dag blad. Gedonder dat boven de Hoofdvaart aanzwol tot orkaankracht, toen het budget van dit gewaagde en vernieuwende project met nog eens 6 miljoen werd overschreden. Een enquête in het Haarlems Dagblad liet geen spaan heel van de opvallende dwars verbindingen. Totaal uit zijn verband gerukt, was de algemene kritiek. Een sloot van 19 meter breed en daarover een brug van 120 meter. Dat kon toch helemaal niet. Belache lijk! Fred Kaaij moet lachen. „Maar die kaars rechte sloot is wel 26 kilometer lang. Al thans, zo stelde Calatrava het meteen scherp. Met die lange rijen bomen als scheidslijn tussen land en water. En zijn bruggen als breekpunten. Wat de criticasters zich niet realiseren is dat het land nu nog re latief leeg is, maar straks niet meer. Dan staan hier huizen, dan zijn hier bedrijventer reinen, dan heb je ontsluitingswegen. En drie prachtige, futuristische bruggen, waar bij inderdaad de toekomst het uitgangspunt is geweest. Natuurlijk is het budget over schreden. Dat gebeurt vrijwel altijd bij der gelijke prestigieuze projecten. Vergelijk het met de stadhuizen in Den Haag en Alphen, ontwerpen waarover ook veel te doen is ge weest. Maar deze bruggen zijn wel binnen de Vinex-begroting gebleven. Er is ook geen wethouder op gesneuveld. Goed, hij werd niet herkozen. Maar zo lagen de verkiezings- Harp, Citer en Luit. Publiciteitsfoto's uitslagen nu eenmaal. Ik heb wel eens een tijdje gedacht dat het misschien één brug te ver was, dat er één het niet zou redden. Maar uiteindelijk zijn ze er alle drie geko men. Ook de Luit met een rotonde in het midden. Een brug als een rotonde... Hoe kom je erop!" Fred Kaaij wijst op de welvingen, de rondin gen, de leuning, op de tuien en op de afwer king van de Harp. .Allemaal even perfect. Wat een oog voor detail." Dat een fietspad ontbreekt en het voetpad verder nergens toe leidt dan naar de overkant - ook hier veel in gezonden brieven over - kan voor de stads architect de pret niet drukken. „Je kunt er overheen lopen. Ja toch? Wat mij opvalt - ik klop het af - is dat er nog geen letter graffiti op is verschenen. Terwijl de jeugd van Hoofddorp het amfitheater van de Luit ge bruikt als ontmoetingsplaats, als hangplek Ze maken foto's van elkaar op die mooie brug. Je moet ze zien in het donker, als ze zijn aangelicht. Dan komen ze pas echt mooi uit in de polder." De oude Hoofdvaart en zijn nieuwe bruggen. Foto: United Photos De Boer

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2004 | | pagina 5